RANJE MIST UNIEKE KANS KNOBEL NIET TE BENIJDEN i beter Nederlands voetbal en snelle achterstand in finale l/MM 74 Michels: 'Teveel gedomineerd om verliezer te worden' ■Jg Karakterploeg van West-Duits land overwint kwalitatief door Matty Verkaiiunan Veel te verliezen in aanstaande strijd om Europees kampioenschap T7pQü W/KWARTET MAANDAG 8 JULI 1974 SPORlT 'an onze speciale verslaggever iÜNCHEN West-Duitsland wereldkampioen 1974. Nederland tweede. Op de dag, dat het kwalitatief beste land van het tiende we reldkampioenschap voetbal Nederland rijp leek voor de hoog ste voetbaleer, was het karakterploeg West-Duitsland dat de nieuwe FIFA-wereldbeker veroverde. Later pas zullen de spelers van dit Nedelands elftal beseffen welke kans ze hebben gemist. Want tegen West-Duitsland was een 2-1 nederlaag niet nodig geweest. Zeker niet nadat men al in de eerste minuut aan de leiding was gekomen. Het zal wel altijd een raadsel blijven waarom Oranje na dat doelpunt tot een niveau zakte, waarop het de voor- gaande zes wedstrijden nog niet had en gespeeld. De tweede helft, toen Ne- jtant derland de Westduitsers het mes op ïrlan tie keel zette, kon het zwakke laatste Lgem half uur van voor rust niet meer >k hi goedmaken. Het pressievoetbal, dat le ^Nederland toen juist als in de andere agdssi WK-duels speelde, bleef niet in de peelf laatste plaats afhankelijk van de fac- dt ti tor geluk. En het zat Nederland niet hei mee. W.-Duiitsland ging na de rust wel- jaakt iswaar door een hel, maar mocht zich na het laatste fluitsignaal van de Brit ""aylor de nieuwe wereldkampioen fOetbal noemen; precies twintig jaar idat dit land ook in Bern wereld- :ampiocn was geworden, m knappe prestatie van de West- luitsers. Zeker, wanneer het pro- ileemrijke voorspel in dit toernooi 'an bondscoach Helmuth Schöns vol dingen in ogenschouw wordt geno- ién. West-Duitsland speelde een ui- irst zwakke voorronde. Het verloor ilfs het prestige-gevecht van Oost- citsland. Maar het pleit voor het trakter van de ploeg dat men van idstrijd tot wedstrijd beter is gaan spelen. Ook onder grote druk groeide Vest-Duitsland naar een stijgende orm in een WK-toernooi. indanks die steeds beter wordende irestaties, was West-Duitsland toch iet als favoriet van start gegaan in Ide finale. Althans, zo dachten de pcE jWestduitsers er zelf over. Van harte l/^feesteund door een chauvinistische ygpers werd tegenstander Nederland tot "ivoriet gebombardeerd. Een rol, die 'ederland helemaal niet wenste, maar [toch toegeschoven kreeg. Een veelbe- HHai sproken kwestie in München. Hel muth Schön zei er later over; 'De J uitlatingen van de Nederlandse spe lers zijn onze ploeg uitstekend van pas gekomen'. Maar repliceerde Oran- Je's supervisor Rinus Michels: 'Er was geen sprake van onderschatting of gevoel van suprematie van onze kant. We respecteren dit West-Duitsland. Zelfs wisten we dat het een zeer s-iië-l ~7 MUNCHEN Natuurlijk, er was veel teleurstelling bij de spelers van het Nederlands elftal. De nederlaag na een tweede helft waarin van begin tot het einde gedomineerd werd kwam hard aan, maar toch niet zo hard dat de spelers met ongenuan ceerde kreten hun gram wilden halen. En Willem Suurbier bon een uur na (de wedstrijd al weer met een grote jigaar door ihet restaurant lopen. Het -r':,ïï kwanvei was geklaard, niet met de \i gehoopte afloop, maar niemand kon de spelers een verwijt maken over [ebrek aan inzet. De vermoeidheid na in slopend toernooi stond te lezen :op alle gezidhten. lohan Cruijff kreeg tegen West Duits- ind niet de kans om te schitteren, 'aarvoor tekende terrier Berti Vogts lie in de eerste minuten volledig 'erd weggespeeld, maar zich uiterst ':erk herstelde. Zei Cruijff over zijn irecte tegenstander: 'Hij was goed laar erg gemeen. Ik merkte dat hij lelemaal in zijn element kwam en m heb ik me wat naar achteren iruggetrokken om bijvoorbeeld Arie aZ/ei|'Haan meer ruimte te geven. Jammer genoeg liep het niet goed.' Over de akei 'gele kaart die Taylor hem gaf zei de j Spaanse Amsterdammer: 'Als aanvoer- ei df'der heb ik een paar keer wat tegen hem gezegd en toen trok hij plotse ling de gele kaart.' Zoals eerder kondigde Cruijff nu ook aan dat hij er in 15*78 in*ieder geval niet bij zal zijn, 'Ik zal dan niet alleen te oud zijn maar ik wil ook nooit meer zo lang weg van huis. Zeven weken hier was moordadig en in Argentinië zal het minstens tien weken zijn.' ■ncial Ze - 1 mf V2 nhui amei H« a ee reik eken jpaa! in u n d nctif jeble moeilijke wedstrijd zou worden. Dat er dan toch allerlei verhalen in de Westduitse pers zijn gekomen, waarin J3 zij ons favoriet achten? Laat ik zeg- «eb ^en' van an^ere kant moet ilcJ #n gekom€n'. "Teleurstelling in het Nederlandse kamp. De nederlaag na een zoveel belovend begin was hard aangekomen. Er was nauwelijks afgetrapt, of Ne derland kwam al op voorsprong. Het was aanvoerder Joihian Cruijff, die door Uli Hoeness binnen het straf schopgebied ten val werd gebracht. Taylor besliste gedecideerd; penalty. Johan. Neeskens kende geen probleem van elf meter. Op zijn manier schoot hij de bal achter Sepp Maaier. Keihard en zelfverzekerd knalde Neeskens raak. Nog geen drie minuten later Was het Cruijffs' vaste bewaker Berti Vogts, die na zijn tweede zware over treding tegenover Oranje's aanvoer der, de gele kaart kreeg gepresen teerd. Zei Wim van Hanegem later: 'Vogts speelde gemener danalle Brazi lianen samen. Die Luis Perreira was gemeen, maar die kon tenminste nog voetballen.' Een veelbelovend begin dus. West- Duitsland binnen vijf minuten twee keer aangeslagen. Maar nadat Maier nog een keer een schot van de door brekende Johan Neeskens had gestopt, gmg het na een kwartier bergafwaarts met het Nederlands elftal. Nederland drong niet meer aan en gaf de West duitsers de kans aan te vallen. Vooral Wim Rijsbergen verviel in de fout te veel risico te nemen dn de achterste vier. IRRITATIE Het constante combinatiespel in de Nederlandse afweer," wekte een duide lijke irritatie op bij de Westduitsers. Opgezweept door een uitzinnig pu bliek, joeg elke speler met de opper ste strijdlust op zijn tegenstander. En toen dat Westduitse elftal eenmaal op toeren kwam, kreeg Nederland de re kening gepresenteerd. Wim Suurbier en Ruud Krol beiden bestempeld als de beste vleugelverdediigers van het toernooi hadden het nog nooit zo moeilijk gehad als juist tegen de voor het eerst ontketende Bernd Hölzenbedn en Jürgen Grabowski. Maar niet alleen dfiór lagen de proble men voor Nederland. Nog groter wa ren de moeilijkheden op het midden veld, waar Wim van Iianegem op de verkeerde tegenstander bleek gezet. De uiterst rappe Ulk Hoeness passeer de voor rust de niet direct vanwege een grote snelheid vermaarde Van Hanegem liefst drie keer in de sprint. Van Hanegem bleek gewoon niet in staat zijn tegenstander te houden. Ri- nus Michels greep in de tweede helft in. Wim Jansen, die ;rst Wolfgang Overath had uitgesc eld, wisselde met Van Hanegem van plaats. In de eerste helft ihad de niet klop pende taktiek vele gaten tot gevolg. Temeer omdat Nederland zich achter in onder druk voor het eerst mocht bewijzen en die test zeker niet fout loos aflegde. PROBLEMEN De problemen werden er alleen maar groter op, toen halverwege het sterk aandringende West-Duitsland ook een penalty kreeg te nemen. Een straf schop, waar bepaald op af te dingen viel. Bonhoff Mep het strafschopge bied binnen; op het oog voornamelijk uit op een penalty. En toen Wim Jansen hem aanviel, viel hij volgaar ne ter aarde. Paul Breitner wist wel raad met de door Taylor gegeven strafschop: 11. West-Duitsland profiteerde van het Rinus iMichels heft vol vertwijfeling de armen op. Scheidsrechter Taylor heeft voor de laatste maal gefloten en West-Duitsland is wereld kampioen. li psychis'ih voordeel van de gelijkma ker. Hét had voor Jan Jongbloed moeilijk^ momenten tot gevolg. Kort na 11 moest Jongbloed al een keer met eenj uitstekende reactie redding brengen,! toen Vogts schoot en even later was hij het alweer die een inzet uit een vrije trap van Beckenbauer onschadelijk maakte. Voorts nog een vrije doorgang voor Hoeness. die Arie Haan vdorbijsnelde. Maar alle moeilijkheden hadden toch nog geneutraliseerd kunnen worden, wanneer Johnny Rep kort voor rust een tweede doelpunt voor Nederland had gescoord. Want de kans daartoe kreeg Hij namelijk. Johan Cruijff en Rep stonden plotseling tegenover slechts J Franz Beckenbauer. De aan- voerderHibèro leek zich al te hebben neergelegd bij een solo-actie van Cruijff; j zccht vooral zichzelf bij de onverwachte bewegingen van Cruijff. Maar tojch werd Rep aangespeeld. Vrij voor Miiier gekomen miste de Ajacied echter op het zo crusiaie moment. Die miisser ging extra zwaar wegen, toen W|est-Duitsland op slag van de rust op Voorsprong kwam. Bonhof was een moment niet bij te houden voor Johan Neeskens en het was Gerd Müller, die in tweeën raak schoot. Geen fijaaie goal, zeker niet. Half vallend en wringend werd de niet reagerende Jongbloed geklopt. Wel een typische Müller-goal. Tevoren en ook later had Müller vooral ruzie met Rijsbergen en was hij ook vrij kans loos. Maar dan toch weer dat belang rijke doelpunt. In de tweede helft kwam er een ander Nederlands elftal binnen de lijnen. Niet alleen bleek Rob Rensenbrink vervangen door Re- né van de Kerkhof, maar Nederland ging weer alles op de aanval spelen. Dat moest uiteraard ook wel omdat de achterstand daartoe noopte. In dat hernieuwde concept bleek Van de Kerkhof verrassend te passen. Hij zorgde in ieder geval voor meer ge vaar dan Rob Rensenbrink in de eer ste helft. Tegen Georg Schwarzenbeck was de Anderlecht-speler niet uit de verf gekomen. Michels later over die wissel: 'Om acht uur 's morgens had ik nog getraind met Rensenbrink. Hij had een lastige spierblessure. Maar hij bleek in staat te spelen. In de rust vertelde hij me dat het toch niet ging'. AANVALLEN Nederland dus weer op de aanvallen de toer. Het had vele opwindende momenten tot gevolg. West-Duitsland werd na rust bijna constant op de eigen speelhelft gehouden. Nederland moet met een wrang gevoel aan het voorgaande hebben teruggedacht, toen bleek dat West-Duitsland inderdaad in de tang te nemen was. Het hield uiteraard wel enige risico's in, want bij een aandringende tegenstander, is het vooral Ulli Höness die zich in zijn element voelt. Wanneer hij dus over ruimte beschikt. Maar tegen Wim Jansen bleek hij toch niet veel kans te krijgen. Het spectakel want dat was de zeer opwindende finale speelde zich af in de nabijheid van het strafschopge bied van de Westduitsers. Waarbij het dat opmerkelijk was, dat Johan Cruijff niet zozeer aan zijn trekken kon komen. Tegen Berti Vogts kon hij niet de mogelijkheden creëren, zoals hij eerder had gedaan. Cruijff was bovendien in ongenade gevallen bij het publiek, nadat hij in de'rust bij het verlaten van het terrein door Taylor met een gele kaart was beboet. Hij had die gekregen nadat Wim van Hanegem de bal vrij hard langs Tay lor had geschoten, na diens laatste fluitsignaal. Van Hanegem later: 'Ik dacht dat het de keeper was'. In de daarop ontstane discussie trok Cruijff zo van leer, dat het uiteindelijk tot- die gele kaart leidde. Tevoren hadden Johan Neeskens en Wim van Hane gem trouwens ook al een gele kaart gezien. KANSEN De druk van Nederland na rust leidde ook tot kansen. De mooiste een kwar tier voor tijd, toen Wim Suurbier de inkomende Rep bediende. Diens schot ging evenwel naast. Eerder al was het toch weer Sepp M^ier geweest, die een zeer hard en onverwacht schot van Neeskens had gestopt. Ook de wissel van de geblesseerd geraakte Rijsbergen voor clubgenoot Theo de Jong, kon het getij niet meer ten gunste doen keren voor Oranje. Na die wissel nam Jansen de bewa king van Gerd Müller over en bewees eens temeer, dat hij dit keer de uitblinker was, door ook Müller uit te schakelen. Waarbij dan nog aangetekend dient te worden, dat in de fase toen Neder land risico's ging nemen, West-Duits land een penalty had verdiend, toen Wim Jansen de doorbrekende Hölzen- bein neerlegde. Taylor wilde toen ech ter niet van een strafschop weten. Het redde Nederland in zoverre dat het nog hoop mocht blijven koeste ren. IJdele hoop dus zo bleek later. WEST-DUITSLAND—NEbERLAND 2—1 (2—1) 1: Neeskens 01. 25: Breitner 11. 43: Müller 2—1. Scheidsrechter: Taylor <GBr>. Toeschouwers: 79.000. WEST-DUITSLAND: Maler: Vogts. Schwarzen beck. Beckenbauer. Breitner; Hoennes, Bon hof, Overath: Grabowski, Müller. Hölzenbein. NEDERLAND: Jongbloed; Suurbier, Rijsber gen (De Jong), Haam-Krol: Jansen, Van Hanegem. Neeskens; R'tp Cruijff. Rensen brink (R. van de Kerkhof). AMSTERDAM En zo is Nederland dan toch niet het grote wild gewor den waarop gedurende vier jaar ge jaagd zou worden. Want noblesse obli ge. En een wereldtitel voetbal achter volgt je overal. En het had Neder land, zeker met dit voetbal, overal achtervolgd. Van keiharde ploegen die in de afweer de Oranje ploeg probe ren neer te halen, tot ploegen die met een variatie van het Nederlands spel en een ongelooflijke inzet proberen tot een zeer sprekend resultaat te komen. Daarom zal, ergens heel diep in zijn hart ook één man een beetje een bevrijdend gevoel hebben na de kater: George Knobel, de nieuwe bondscoach. Knobel lijkt er een handje van te hebben de moeilijkste taken uit te zoeken. Hij kwam bij Ajax nadat de ploeg verzadigd raakte door drie Eu ropa Cups. Op een moment ook dat Ajax zijn absolute ster Johan Cruijff kwijtraakte en dus ook het moment waarop het binnen de ploeg begon te haperen. Knobel tekende toen hij niets van die komende problemen wist. Hij werd ermee geconfronteerd en kon er niet het hoofd aan bieden. Ajax ontsloeg hem uiteindelijk. Op zeer povere gronden, dat wel. En nu is Knobel dan reeds enkele dagen bondscoach. Hij solliciteerde nog vefr voor het Nederlands elftal plotselitng uit de puree kwam. Op een moment dat er toch altijd nog wel eer leek te behalen met dit Oranje met eem nieuwe voorbereiding. Neder land stond echter ineens op onder Rinus Michels, werd finalist en had een goed uitzicht op de wereldtitel. En op dat moment is het voor George Knobef weer heel moeilijk geworden. Hij lrjjkt opnieuw gekomen te zijn in een situatie zoals hij die ook bij Ajax ontmoette. Een positie waarvan Knobel slechts zelden, gedroomd zal hebben. Hij kon digde enkele weken geleden aan dat hij zïxu gaan bouwen aan een nieuw Nedejrlands elftal. Een team dat het over vier jaar in Argentinië moet gaan maken. Met nieuwe spelers ook. Maar nu al kan- gesteld worden dat er veel over zal blijven van dit elftal, niet aSeen wat de spelers zelf betreft maar ook wat de spelwijze betreft. Knobel kan gaan experimenteren maar hij kan dan vrijwel zeker reke nen crp kritiek. Tenzij hij een nog grotere truc weet te bedenken dan Rinus Michels. Daarbilj heeft Knobel het ook legen dat er- bij de selectie nog spelers zitten die hij bij Ajax meemaakte. Spelers die op het persoonlijk vlak nog steeds niet tot een vergelijk zijn gekomen met Knobel uit de 'drank en vrouwen' periode. Er zal .nog veel gepraat moeten worden voor Knoble la Michels met het Nederlands elftal begint te werken. Die eerste taak voor Oranje is de strijd om het Europees kampioen schap die over twee jaar wordt gestre den, maar waarvan de voorronden al de komende maanden op het program ma staan. Daar heeft Nederland in ieder geval iets te verdedigen. Wie de huidige top-elf bekijkt ziet dat over twee jaar op het merendeel van de spelers opnieuw beroep gedaan kan worden. Jan Jongbloed lijkt dan uit gerangeerd, maar zelfs Van Hanegem en Jansen zijn met hun 32 jaar en hun grootste ervaring dan nog een goede mogelijkheid. Wim Suurbier zal dan 31 zijn, de overige spelers nog onder de 29. Neem daarbij bijvoor beeld Jan van Beveren en Barry Huls- hoff, beiden nu geblesseerd maar ze ker capabel voor Oranje en de taak van Knobel lijkt zich niet op de eerste plaats te concentreren rond dat nationale elftal. Dat zal vooral een kwestie van financiële begeleiding worden. Nee, Knobels taak zal voornamelijk moeten liggen in het formeren van een schaduwelftal waaruit steeds nieu we talenten geplukt kunnen worden. Een elftal waarin jonge spelers hun kans krijgen. Wat begeleiding betreft zal er dan ook extra aandacht moeten komen voor Jong oranje. Van daaruit kan gewerkt worden naar een elftal dat in 1978 in Argentinië opnieuw een greep kan doen naar de wereldbe ker. En dan is het alleen maar een voordeel dat Nederland zich daarvoor opnieuw door een kwalificatie-toer nooi zal dienen te werken. George Knobel heeft voorlopig een eenjarig contract bij de KNVB gete kend. Maar het lijkt voorlopig wel het belangrijkste jaar voor Oranje. Een jaar waarin niet gerekend hoeft te worden op Rinus Michels. Zoals ook nooit verwacht mag worden dat Rinus Michels weer te hulp zal wor den geroepen als mogelijke redder in de nood, als supervisor boven George Knobel bijvoorbeeld. Niet alleen dat Knobel dat niet zal gedogen, de komst van Michels was een noodgreep - een zeer geslaagde, dat wel - maar het Nederlands elftal moet niet blijven strijden bij de gratie van noodgrepen. Dit wereldkampioenschap heeft na tuurlijk ook een zeër positieve kant voor Knobel. Dat is, dan dat er onge twijfeld meer animd zal komen om voor Oranje te spelen. Nu de steun plotseling zo overwteldigend was, nu op het laatste moment ook van alle kanten geld en geschenken binnen stroomden om de elf maar te 'motive ren' kan niet anders dan verwacht worden dan dat Oranje voor de voet ballers ineens weer aantrekkelijk is geworden. Daarmee is Knobelslniet te benijden taak lichter, omdat in het verleden er nogal eens moeilijkheden ontstonden rond spelers die zich'maar liever niet beschikbaar stelden' voor het Neder lands elftal. Dat moet een hele op luchting zijn, want, er zijn zoveel secundaire problemen opgetreden de laatste maanden, d'ati.het een mirakel is dat Oranje het tot de finale redde. Werken met spelerfr-'die er echt zin in hebben, die het Néderlands elftal nu 'zien zitten' is een aanmerkelijke ver lichting van Knobels 'taak. En een KNVB die is ingesteld op het belang van een goed nationaal elftal kan daérbij alleen maar helpen. Dat is een extra winst vooór de toekomst. RUUD VERDONCK MUNCHEN Rinus Mldhels als nooit tevoren vereerd door het Neder landse voetbalpubliek blikte op zijn bekende wijze terug op de negentig minuten clie de finale geduurd had. De tijd waarin Nederland de kans Met liggen om de wereldbeker te verove ren. IMichels kon zelfs al weer zijn bekende droge grappen maken. 'Ik feliciteer aile Duitsers en u verwacht nu van imij dat ik ga huiden'. Michels deed het niet, maar met de dankbare pers aan zijn Mppen analy seerde hij de finale nog een keer. 'Van ons is dit een verrassend goede prestatie, geweest. We hebben echter in de finale teleurgesteld. West Duits land heeft in de eerste helft geprofi teerd van een zwakke periode van Nederland. In de tweede helft heeft Nederland er alles aan gedaan om dat te corrigeren. Tevergeefs'. Michels had veel waardering voor de Duitse verdediging die dn de tweede helft onder ware druk stond maar van geen wijken wist. Maar stelde hij ook: 'De keeper bleef overeind met het gebruikelijke geluk. Nederland domineerde echter teveel na rust om verliezer te zijn in een finale om het wereldkampioen schap' O.-er het zo gelukkig begin voor Ne derland stelde hij: 'Men kan er over discussiëren of de goal te vroeg kwam. Ails trainer heb je natuurlijk het liefst dat het beslissende doelpunt in de slotfase komt. Maar aan de inzet heeft het niet gelegen. Wanneer de spelers niet met gele kaarten van het veld komen dan hebben ze niet volle dig voldaan. Er staan namelijk dn zo'n wedstrijd zoveel belangen op het spel, de inzet is aan twee kanten zo groot, dat er wel eens een gele kaart zal vallen'. Nederland moest het gisteren doen zonder een imponerend legioen. Te gen de 70.000 Duitsers bleken de 7000 Nederlanders qua volume nauwelijks iets uit te kunnen richten. De Duit sers kregen daardoor een geweldige ruggesteun. Miahels daarover: 'Ja, is het zo'n nadeel om te spelen tegen een elftal dat 210 gesteund wordt' Ik heb in ieder geval onmiddellijk na afloop aangeboden om in Amsterdam een revanche te spelen. Maar dat werd door de Duitsers geweigerd'. Tegenover verguisd en bejubeld. Nu weer breeduit lachend en wijzend op de Nederlanders die zelf de 'doping' voor zijn team hadden aangedragen. Sön: 'Ik hoefde ze zaterdag alleen maar de kranten voor te lezen om ze te motiveren. Daarin waren de Neder landers er volledig van overtuigd dat ze gingen winnen'. Dat was dan eeo van de uitwassen van de 'oorlog* die in sommige bladen en het boulevard blad Bild voorop werd gevoerd. Arie Haan: 'Ik begrijp niet hoe ze aan zo'n uitspraak van mij kunnen komen. Ik heb ook nooit met een journalist van Bild gesproken'. Het had de Duitsers echter wel aardig op weg geholpen naar de wereldtitel. Dat voerde Schön steeds weer triom- fanteüjk aan. West Duitsland was door de eigen supporters immers tot favoriet uitgeroepen maar had de zwarte piet aardig in de handen van het doorwalsende Nederlands elftal kunnen stoppen. Schön 'Het zal nie mand verbazen dat ik vandaag een gelukkig mens ben. Na het zwakke spel tegen de DDR heeft West Duits land zich voorgenomen om alles te doen. Niet om het publiek alleen maar tevreden te stellen, maar ge woon om zo ver mogelijk te komen. Ik heb nooit gezegd dat West Duits land wereldkampioen zou worden. Ik heb gezegd dat we het zouden kunnen worden. Zoals ook Nederland wereld kampioen zou kunnen worden'. Over de strijd zei de stralende Schön: 'Ons elftal heeft karakter en strijd baarheid getoond. Dat zijn de belang rijkste zaken in het moderne voet bal. We waren voor rust beter dan erna dat was duidelijk'. En over Oranje: 'Nederland heeft een zeer goe de prestatie geleverd. Zoals verwacht was het een zeer sterke tegenstander. Het was misschien geen mooie wed strijd maar het heeft alles gebracht wat in modern voetbal belangrijk is. Ik ben echt gelukkig met een zege tegen zo'n sterk elftal'. Schön stelde zich met het oog op het volgende wereldkampioenschap nogal kritisch op. 'Ik zie het niet zo zitten als twintig landen gaan deelnemen aan het wereldkampioenschap. Nu speelden beide elftallen zeven wed strijden en waren zeer vermoeid ten slotte. Als er twintig landen meedoen kunnen de laatste wedstrijden onmo gelijk meer goed zijn. Je moet ook denken om de gezondheid van de spelers'. En Schön tenslotte over de prestatie van Bertie Vogts: 'Ik heb onder de rust tegen hem gezegd dat het jammer was jammer dan dat Cruijff niet meespeelde'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 9