Bevrijding van de vrouw is méér dan emancipatie fllsillfil: voorlopig Tegenpaus Clemens (69) overleden Uit de kerkbladen Professor Beatriz Melano Couch: Hebben vrouwen wel een ziel? Fusie van kerken in Zuid-Afrika Opschudding over Mao-preek Akkoord Rome- Moskou verwacht Gemeente-zijn samen met alle heiligen Vandaad Fondsen vergoeden hartoperaties 25 mille Beroepingsm Nieuwe boek TROUW/KWARTET DINSDAG JÜXI 1974 KERK t\Y door ALDERT SCHIPPER Beatriz Melano Couch is waarschijnlijk de enige Latijns-Amerikaanse hoogleraar in de theologie. Zij is moeder van drie kinderen, is ge-, huwd met een presbyteriaanse dominee en döcèert aan het verenig de theologische seminarium aan de universiteit van Buenos Atces in Argentinië. Mevrouw Couch heeft gestudeerd in Buenos Aires, in Princeton in de Verenigde Staten en in Straatsburg. Behalve een graad in theologie bezit prof. Couch een graad in letteren. Zij werkt aan een proefschrift over "her meneutische phenomelogie' bij Paul Eiqueur, de Franse theoloog en filo soof. Mevrouw Couch is 36 jaar. Zo ziet ze er ook uit. Een spits gezicht met ogen die steeds lijken te vragen: verstaan we elkaar goed? Zij heeft pas een stuk geschreven over een onderwerp waar zij veel over heeft nagedacht, het 'machismo' in Latijns Amerika, de onderdrukkende ideologie, die mannen en vrouwen verdeelt in hoger en lager naar gelang hun sexe. In haar artikel zegt prof. Couch: 'Het is een idee dat onze hele Latijns- Amerikaanse cultuur heeft aangetast: een mythologische gedachte over wat mannelijk en vrouwelijk is in het gedrag van mensen, hetgeen leidt tot dubbele morele maatstaven. Zelfs in de wetten van de landen ligt dit 'machismo' verankerd. Een voorbeeld Het is de vader en niet de moeder, die aam een kind toestemming kan geven dat het mag gaan weiken, een buitenlandse reis niag maken of te trouwen. Als een vader niet (meer) in het gezin is, is er een langdurig en kostbaar proces nodig om de moeder de rechten over de kinderen te laten verwerven. Zo'n proces bliijft dus meestal achterwege. Het gevolg is dat kinderen alleen maar üjdelijk werk kunnen aannemen en niet beschermd worden door sociale wetten. En als zo'n kind trouwen wil bij afwezigheid van de vader moet de moeder inge wikkelde maatregelen nemen, waar een eenvoudig iemand niet toe komt. Mevrouw Couch heeft haar studie ge daan, terwijl ze al kinderen had. Zelf zegt zij hierover: 'Ik ben aan de theologische studie begonnen uit een persoonlijie behoefte; niet alleen een verlangen naar persoonlijke ontploooi- ing, maar voral uit de behoefte mij zelf te geven aan anderen via het kerkelijk werk'. Ik vraag: Beschouw je jezelf als een geëmanci peerde vrouw? Nee. Zo wil ik het niet noemen. Ik wil de bevrijding van de vrouw als een bevrijdingsproces zien. Bij eman cipatie denk ik aan gelijke rechten, stemrecht, gelijke beloning enzovoort Dat is maar een stap. Bevrijding is iets dat veel dieper reikt In mijn ogen gaat de bevrijding samen met humanisering: een zodanige ontwikke ling van het gehele meriselajke leven dat het leidt tot een rechtvaardiger en menselijker samenleving. Zo'n be vrijde samenleving zou meer gebas- serd zijn op hoop en liefde. Ifoe ziet een werkelijk vrije vrouw er uit? Bevrijding is een proces, niet een einddoel. Een bevrijde vrouw is ie mand die weet wat zij is, die haar eigen identiteit heeft gevonden en die los ds van angst Zo iemand kan echt liefhebben en anderen bevestigen. Dat geldt precies zo voor een vrije man. Een vrouw die vrij is, is niet jaloers op andere vrouwen. Ze heeft niet de behoefte om agressief te zijn; ze kan begrijpen en luisteren. Ze kan juist veel agressie van anderen dn zich opnemen. Een vrije vrouw werkt aan de bevrij ding van anderen? Ik vertel mijn studenten altijd dat de bevrijding die Latijns Amerika nodig heeft alleen maar gebracht kan wor den door mensen die echt vrij zijn. Anders worden de chaos en agressie alleen nog maar groter. In de achttiende eeuw hebben Nederlandse theologen een pro ces gevoerd over de vraag of de vrouw een ziel bezit. Zij gingen er van uit dat de vrouw er is om te zorgen voor nageslacht Dat is niet meer nodig bij het eind der tijden. Aan vrouwen zal dan daarom geen behoefte meer zijn. De vrouw heeft dus geen ziel, dachten de oude theo logen. Dit stukje kerkgeschiedenis ver telt de hoogleraar Beatriz Mela no Couch, een van de deel neemsters van het vorige week in Berlijn afgesloten oecumeni sche beraad over sexisme, om te Illustreren hoe de vrouw altijd in de kerk gediscrimineerd is. Nu nog zijn in de meerderheid van het christendom de functies van priesters en predikanten voor vrouwen gesloten. 'God schiep ons als mensheid. De nieuwe mens in Christus kun je niet individualistisch op vatten, maar het betekent een nieuwe relatie tussen mannen en vrouwen. God maakte van mannen en vrouwen eikaars partners en samen moeten zij het middel zijn, waardoor God deze wereld naar rijkere gerech tigheid voert', zegt professor Couch. RUSTENBURG (LWK) Vier zwar te lutherse kerken in Zuid-Afrika met samen 395.000 leden hebben besloten, in december 1975 samen te gaan. Het zijn de lutherse kerken van Tswana- land. Transvaal, zuidoostgebied (Natal en Oostelijk Transvaal en het Kaap- Oranjegebied. Deze kerken ontstonden als resultaat van zendingswerk van verschillende Europese kerken Hun vereniging is een belangrijke stap op weg naar de vereniging van alle der tien (blanken en zwarte) lutherse kerken in Zuidelijk Afrika. En wat vindt u van de situatie in Europa, mevrouw Brown? Ach, ik laat zulke dingen altijd met een gerust hart over aan de dominee. (Uit Punch van 7 februari 1934, maar nu weten we dat dit een sexistisch grapje is). Veel vrouwen willen helemaal niet vrij worden. Hoe meer een persoon vervreemd is, hoe minder hij of zij er zich van bewust is. Sommige mannen en vrou wen ontkennen hun eigen vervreem ding omdat zij zelf niet in de gaten hebben hoe erg zij vervreemd zijn. Er waren vroeger ook slaven, die blij waren dat zij dat waren. Er zijn veel vrouwen die graag een sex-object zijn of het verlangen van mannen oproe pen. Maar hoe kom je te weten dat je vervreemd bent? Eerst moet je de onderdrukking als lijden ervaren. Dat moet je bewust gemaakt worden. Dat is een opvoe-^ dingsproces: gesprekken met andere mensen, die soms nog meer ver vreemd waren dan jij nu nog bent. Dan merk je het verschil. Moet een vrije vrouw om zich te bevrijden ook economisch onafhanke lijk zijn? Dat is heel belangrijk. Heel wat vrou wen zijn ongelukkig in hun huwelijk, maar ze kunnen niet hun eigen brood verdienen. Ze blijven dan in de huwe- Ujksstructuur tegen him wil. Zij ver nietigen daarmee hun eigen leven, vaak ook het leven van hun man en beschadigen de kinderen. Dat leidt tot een ziekelijke toestand in huis. De vrouw moet weten dat zij vrijwillig in de huwelijksstructuur blijft. Wer kelijke vrijwilligheid bestaat alleen als de vrouw desgewenst ook buiten deze structuur in leven zou kunnen blijven. En sexuele onafhankelijkheid? De huidige ontwikkelnig naar grotere sexuele vrijheid is goed. MaaT ik maak sex niet los van de hele per soonlijkheid, zoals in onze maatschap pij steeds meer gebeurt. Voor mij is sex niet iets dat in de eerste plaats te maken heeft met de geslachtsorganen, maar het is primair de relatie tussen twee persoonlijkheden, twee zielen en twee lichamen. En ik hoop echt dat als de maatschappij grotere sexuele vrijheid zal kennen, dit de mensen zal helpen meer verantwoordelijk te zijn voor elkaar. Moeten we na de theologie van de bevrijding nu ook weer een theologie van de bevrijding van de vrouw ont wikkelen? De bevrijdingstheologie gaat terug op de theologie van Bonnhoeffer, die met zijn leven heeft aangetoond dat er een eenheid moet zijn tussen het woord en de daad, dat det bevrijding is. De tegenwoordige bevrijdingstheo logen in Zuid-Amerika nemen de ge dachte van het koninkrijk van God hoel serius. Het gaat om hier en nu. Wij zijn samen werkers van God in de komst van het koninkrijk. God werk' door ons naar gerechtheid toe. De bevrijdingstheologie heeft daarnaast de hoop als kern. Niét een oppervlak kig optimisme, maar een hoop die voortkomt uit lijden. HAMBURG (EPD) De lei ding van de evangelische kerk van Sleeswijk-Holstein heeft haar raad voor kerk en theolo gie verzocht, een oordeel te ge ven over een preek van de 35- jarige vrouwelijke predikante Edda Groth uit Hamburg-Bram- feld. De predikante had in de bewus te preek letterlijk gezegd: 'In Gods ogen zijn uiteindelijk al leen diegenen aan zijn kant, die deze wereld goed maken, die haar weer menswaardig maken en strijden voor gerechtigheid op aarde. Zo bezien zo waag ik tenslotte uitdagend te bewe ren staat Mao met alles, wat hij voor en met het Chinese volk gedaan heeft, dichter bij God, dan alle pausen en bis schoppen yan de laatste duizend jaar bij elkaar'. De raad voor kerk en theologie moet vaststellen, of deze uit spraak cvereenstemt met de leer van de kerk. De redactie behoudt zich het recht voor haar ter opname in deze rubriek toegezonden meningsuitingen verkort weer te geven. Bij publikatie wordt met de naam van de inzender onder tekend. Brieven kunnen worden ge stuurd aan het secretariaat hoofdre dactie Trouw/Kwartet, postbus 859. Amsterdam. Jongeren De geref. kerken groeien niet verder* (Tr/Kw 4-6). Waarom wordt in de kerken niet het volle evangelie ver kondigd?: de noodzaak van de beke ring, wedergeboorte, het werk van de H. Geest? De hongrige gemeente blijft weg omdat ze toch niet wordt gevoed (Ezech. 34 vers 6). Wanneer wij zien, dat bewegingen als Youth for Christ (die welbewust naar de kerken toe werkt, en bv in dc Zaanstreek zeer nauw met de geref. kerk samen werkt), dusdanig groeit, dat de staf moest worden uitgebreid, dat De Na vigators en Campus Cruisade for Christ (beide interkerkelijk) niet al leen grote scharen jongeren trekken, doch hen tevens vormen tot positieve Christusbelijders die er op uit zijn anderen voor Christus te winnen, dan wordt aan de jongeren onrecht aange daan wanneer hun ongeïnteresseerd heid wordt verweten, maar ook, dat bij ouderen meer interesse voor de Kerk zou worden gewekt wanneer van een meer-volle en meer positieve pre diking sprake zou zijn Amsterdam N. P. Renning (ADVERTENTIE) Verlegen?? Wél: kapot gelezen! Wél: antwoord-klaar (desnoods voor lopig). Als 't tenminste gaat om evangelisch commentaar. En elk jaar een grotere groep om zich heen, die critisch en scherp wil na denken. Over vele facetten van het leven. Voor ƒ20,50 p.j. bent ook u 3bonnee op dit maandblad. Studenten 13,90. Antwoordno. 101, Delft. Geen postz. Uitgave: Kok/Meinema. Zonder CHU De heer Steenkamp heeft zich ver heugd getoond over de goede verkie zingsresultaten van het CDA Dat is niet verwonderlijk; Steenkamp is niet alleen voorzitter van het CDA. hij is ook de man die WDREESHEUVELS kabinet in elkaar timmerde. Boven dien waren de 'goede' verkiezingsre sultaten te danken aam de CHU, een partij die zo conservatief ds dat ze zelfs stemmen wint van de WD. Nu heeft de CHU geëist dat AR en KVP met het huidige kabinet breken; een kabinet dat 2/3e van de Nederlandse bevolking zichter zich weet. Dit is een eigenaardige vorm van chantage. Stre ven naar macht om de macht (met behulp van de CHU) kan naar mijn mening nauwelijks christelijk ge' noemd worden. Daarom wens ik de christelijk-progressieve stroming, met mensen als Boersma, De Zeeuw en Mertens alle krgcht toe. Christelijke en progressieve politiek kan alleen maar gevoerd worden door een CDA waarvan de CHU geen deel uitmaakt Groningen J. Bauer Attestaties In een recent artikel over de chr. geref. kerken hebben me de cijfers getroffen over de onkerkelijkheid en het niet meer inleveren van de attes taties. Ik zou alle kerken en met name de scriba's erop willen wijzen dat je altijd moet zorgen dat de kerk waar men heen vertrekt met attesta tie, bericht moet ontvangen dat die en die met attestatie zijn binnengeko men. Dan zijn er misschien heel wat mensen die niet in de mist opgaan maar door dat de kerk ze bezoekt en laat merken dat ze erbij horen, voor de kerk behouden blijven. Loenen a. d. Vecht Z. Zandstra-Otten, scriba geref. kerk Draai de knop om Schokkend, teleurstellend en weerzin wekkend vind ik de ontoelaatbare taal die velen voor radio en tv gebruiken. Het protest hiertegen van prof. Vele- ma is mij uit het hart gegrepen. Hoe kunnen mensen hun eigen taal zo naar beneden en door hun voorbeeld een zo minderwaardig woordgebruik propageren. Maar ook: hoe kunnen kijkers en luisteraars om deze stemme en afstotende taal lachen (ook al spreken sommigen van hen er later schande over). Denk toch aan onze kinderen! Zij nemen praktisch alles over ook grievende, onbeschaafde godslastering. Wij willen tegenover het buitenland topmensen zijn, in de sport en op tientallen andere gebieden. Maar in hun taalgebruik verlagen velen ons land tot een schandelijk niveau. Kijkers, luisteraars, zet het program ma Af, zodra mensen vloeken of zich onbehoorlijk gedragen. Het gaat om ons land, om onze kinderen en boven al om de Eer van onze God. Rozcndaal (Gld) Zr. F. Vos. Dr. Wiersinga (9) Ik stelde, dat ter synode niemand het afwijkend gevoelen van Wiersinga deelde noch verdedigde. Een andere inzender wil dat logenstraffen. Hij noemt daartoe enige namen van syno deleden. Ik handhaaf echter mijn uit spraak. Inzender haalt namelijk door een het begrip vragen voor iemands opvatting. het wijzen op theologische problemen die zich inzake c'.e verzoe ning voordoen, en hel verdedigen van d«- opvatting als zodanig Een advo caat kan voor zijn cliënt opkomen zonder het met diens opvatting en daad eens te zijn. Over dat laatste had ik het. Waarvan, ter voorkoming van misverstanden, hiervan acte. Den Haag C. Gilhuis Van een onzer verslaggevers CLEMERY Michel Collin, tegenpaus Clemens XV, Is ha een lang durige ziekte overleden. Hij is 69 jaar geworden. Collin was in 1905 in het oosten van Frankrijk geboren. Hij studeerde voor priester in Metz en Rijssel en werd in 1935 gewijd. Als stichter van het 'instituut van de apostelen van de oneindige liefde' kreeg hij aanhang in verschillende Europese landen en ook in Canada. In zijn boetepreken deed hij zoveel on controleerbare visioenen en hemelse boodschappen, dat hij in 1951 uit het priesterschap werd ontzet wegens 'val se mystiek en tie verbreiding van bijgeloof'. In 1961 zou hij van de aartsengel Gabriel in een visioen het bevel heb ben gekregen, de leiding van de r.k. kerk over te nemen. Omdat het Vati- caan voor djt visioen ongevoelig bleek, regeerde hij de kerk sindsdien vanuit zijn 'Klein-Vatlcaan', een ver bouwde boerderij in Clémerv bij Metz, waar hij zich omringde mdt priesters uit verschillende landen, die hij tot bisschop of kardinaal bevorder de. Clemens beschouwde zichzelf als de mystieke paus, die door de zieners en profeten vanouds is voorspeld en door Maria in Fatlma zou zijn aangemoe digd. de paus die de kerk heen zou moeten leiden door de apokalyptische rampen van de eindtijd. Met grote felheid keerde hij zich tegen elke liturgievernieuwing en wierp hij zich op als promotor van allerlei devoties. Zijn aanhang wordt geschat op zeker twintigduizend, onder wie ook Neder landers. Verschillende malen bezocht hij Nederland. Romewas diep verdor ven en paus Paulus noemde hij 'de antichrist'. Een zegsman zei in Clémery, dat de pauselijke zetel nu leeg zal blijven. 'Clemens XV is door God zelf aange steld. Niemand heeft het recht noch de macht, hem op te volgen. Clemens is eeuwig en blijft zijn kerk bestu ren'. zei hij. Enige tijd geleden had zich reeds in Canada een groep afgescheiden, die nu geleid wordt door 'paus Gregorius XVII'. Aan de Franse overheid is gevraagd, of het lichaam van Collin niet begra ven hoeft te worden. Men wil het balsemen, om het voor de zijnen te conserveren. Tegenpaus Clemens WENEN (EPD) Het Oostenrijkse persbureau Kathpress verwacht dat het Vaticaan en het Russisoh-ortho- doxe patriarchaat te Moskou binnen afzienbare tijd tot uitwisseling van permanente vertegenwoordigers zullen besluiten. De onderhandelingen zou den goeddeels rond zijn. Kathpress spreekt van twee modellen, waartussen nog gekozen moet worden, In het ene zouden het patriarchaat en het Vaticaan besluiten tot uitwisse ling van gevolmachtigde vertegen woordigers, waarschijnlijk in de rang van bisschop. Beiden zouden dan zui- In Ontmoeting, het gezamenlijke kerkblad van de hervormden en de gereformeerden 'n Leiderdorp, schrijft de heer J. Jonker: Ik zie het nog voor me; als een onthullende foto. Amsterdam. De Kei- zersgraohtkerk. Zondagmorgen 10 a 15 jaar geleden. Belijdenis doen van een aantal jeugdzorg-kinderen; geflan keerd door grote groepen clubhuis- jeugd; komend uit wat we toen noemden zwak sociale milieus. In onaangepaste kleding; nerveus gieche lend en drukdoenerig vanwege al dat vreemde. Sommige met zakjes patat (in plaats van pepermunt!). Ongedurig Rommelig. En de verbaasde, ietwat verontwaardigde gezichten van de trouwe kerkgangers die door al dit vreemde gedoe hun gtliefde zondags dienst zagen aangetast; en dat beleef den als verstoring van hUn recht; aantasting van hün bezit. En dat duidelijk lieten blijken Waarbij elke ruimte ontbrak tot acceptatie van de ze jeugd belijdenis of geen belijde nis uit een vreemd 2. andere we reld. Geen ruimte. Dat is wellicht de grootste vloek die cp ons als kerk mensen rust het zo volledig in strijd zijn van ons gedragspatroon met dat wa' we vanuit het evangelie belijden. We verrekken het de ander te accepteren ia z'n anders-zijn. Vol waardig; gelijkwaardig, met de inner lijke bereidheid naar die ander te willen luisteren; van hem te willen leren. We passen wel op! O ja, de sociaal achtergeblevene; de artistiek-bezetene; de homofiel; de un derdog; zij mogen best in onze groep verkeren als ze dat vreemde, dat an ders-zijn, maar wegdrukken; zich ge dragen zoals wij ons gedragen. Hen erkennen als gelijkwaardig in hun anders-zijn? Laat me niet lachen! Nog altijd hebben we geen ruimte voor dat vreemde ook niet in de kerk. En daarom zijn we meer een groep van gelijkgezinden dan werkelijk Ge- meente-van-de-Heer. Tegelijkertijd worden we, als groep, steeds meer als los zand, omdat we niet kunnen illus treren dat de Heer ieder accepteert en we als gemeente daarvan geen zichtbaar teken zijn. Je vraagt je soms wanhopig af of we het wel ooit zullen leren samen met alle heiligen. Te ver uiteen In Woord en Dienst gaat prof. dr. H. Berkhof In op de gereformeerde proe- ye van geloofsgetuigenis en speciaal op het onthaal, dat deze proeve vond in de februari-zitting van de hervorm de synode: In de hervormde svnode hadden de meeste leden, naar ik las. geen goed woord voor dit getuigenis over. Links en rechts trokken broederlijk op Ln vernietigende kritiek. Dat klopt, en dat pleit heel wat meer tegen de hervormde synode dan tegen dit ge tuigenis. In de spi -gei van dit getui genis zien we onszelf als een kerk die haar midden verloren heeft. Dat was de laatste jaren al vaker gebleken bij synodale beslissingen en vooral: niet- beslissingen. Waarom kon rechts niet van dit geloofsgetuigenis zeggen: dit herkennen wij, maar we zouden meer willen zeggen? en links: dit herken nen wij, maar we zouden het anders willen zeggen. Neen, de meesten her kenden niets meer, en zeiden daarmee stilzwijgend: dat ze dan helemaal el kaar niet meer kon oen herkennen. Alleen de confessionelen spraken an ders. Misschien hernemen die nog eens hun bemiddelende rol, die ze sinds het getuigenis voor een polarise rende frontvorming leken in te rui len. Daarmee zeg tk niet, dat het heilzaam zou zijn als de hervormde synode diie geloofsgetuigenis tot het hare maakte. Want dit heeft zijn functie in een ander stuk kerkgeschie denis. Bovendien vind ik het te zwak van structuur en taal, zoals ik zei. Maar vooral: het zou bij ons niet helpen. Wij hervormden zijn te ver ui te en geraakt. Er is veel en veel meer inspanning en geduld nodig om dat getij te keren dan in de gereformeer de kerken blijkbaar nodig is. UTRECHT Tussen de ziekenfond- sorgamisataes en de academische zie kenhuizen is overeenstemming bereikt over de vergoeding van in academi sche ziekenhuizen uitgevoerde harto peraties. De ziekenfondsen hebben zich bereid verklaard per hartoperatie aan de academische ziekenhuizen 25.000 gulden uit te betalen. Daar naast zullen deze ziekenhuizen geen dagverpleegprijzen en afzonderlijke verrichtingen in rekeningen brengen. De regeling kan waarschijnlijk per 1 juli van kracht worden. 'JAO, JAO' Op de terugweg van de kerk, een beetje orgel had zitten r blij, dat niemand luistert als of ander ver boven mijn mi gend Bach-werk zit uit te prol kwam ik langs Piet de Kraay. duidelijk bezig om een deel huis af te breken en dat nodi dat hier op ons dorp, tot ei 'Aan 't afbreken?' Dat is v< Piet zegt dan: 'Jao, jao' en d; al een heel stuk conversatie, zelf overkomen dat ik bezig gras voor ons huis een beetje harken en dat ik in vijf 11™ zeker ook vijf keer de Vraag t had -gekregen: 'Aon 't kuisen?'lc dan nog weer wat breedspra z' bedwing nog net 'nee, ik b^" banden aan 't oppompen' en dwee, desnoods tot vijf keer 1 dat moet ook gebeuren'. Zo j bij ons op 't dorp. Hoewel 1 eens een schilder geweest tegen een dorpsgenoot die keer langs was wezen fietsen drie keer had gevraagd of 1'"' aan 't schilderen was, gezegd hebben: 'Ik zal 't nog een k(11 gen: jao'. Die man heeft de keer toen niet meer de Ke maar de Dorpsstraat genomen, wij hier op 't dorp van weinl den. Wat weer niet inhoudt niet lang in de avond kunne praten, maar dat gaat dan nt met veel 'jao, jao's en zo. M nog even op Piet de Kraay t komen. Z'n vrouw kwam er 1 bij staan en troonde mij mi binnen om daar dc inwendige wing te zien. Dat was niet vroeg mij uiteraard of ik vond en ik betrapte me erop zei: 'Jao, jao'. Want 't was 't ztji'I, 'interieur afkomstig uit die supermarkten zonder smaak en de zoveelste teak-houten wa alles doodsloeg, 't Was heel nma we gingen dan ook niet zitte n jao'. Ju NED. HERV. KERK Beroepen te Vriezenveen (toe p G. Zwanenburg te Huizen; te wijk: J. Wieman te Alblasserd Aangenomen naar Arnhem (toe11 M. Loran, pred. voor buiten" werkzaamh. (herv. jeugdraad), de te Leusden; naar Veen (toez.) Th. B. Hop, kand. te gen. Bedankt voor Huizen: J. de Vr Haaften; voor Nieuw-Lekkerli de Jonig te Ouddorp. GEREF. KERKEN Beroepen te Nieuwendijk: H. te Meppel; te Hoogkerk: H. burg te Vlaardingen; te Schili kand. T. J. Edelman, kand. beroep heeft aangenomen. Aangenomen naar Vroomshoop W. van 'tHoff te Haariem-Zuii GEREF. KERKEN (VRIJG; BÜ Beroepen te Barendrecht: Brink te Zwolle. Bedankt voor Urk: O. Mooiw Enschede-N. CHR. GEREF. KERKEN Beroepen te Dordrecht-C.: H. Ent te Katwijk aan Zee; te Scx P. den Hartog, kand. te Apeldo OUD GEREF. GEM. IN NED. Bedankt voor Kinderdijk: Prooijen te Stavenisse. ver kerkelijke opdrachten krijgen, hoewel het politieke uiteraard in een dergelijke verhouding zijn eigen rol zou spelen. Het tweede model is ook zuiver ker kelijk, maar heeft een andere struc tuur: in Moskou wordt dan een ge woon r.k. bisdom opgericht, dat alle rooms-katholieken in dé Sowjetunie (Litouwen wellicht uitgezonderd) zal omvatten. De te benoemen bisschop krijgt dan tevens diplomatieke taken waar te nemen bij de Russische rege ring en bij het patriarchaat. u Potje Ds. Akkerman geeft in Waarheid en Eenheid op duidelijke wijze uiting aan zijn gevoelens over het besluit van de gereformoeriJe synode tot steun aan het weretdraadprogram tot bestrijding van het racisme: Het synodale meerderheids-advies om de met vereende krachten overeind- geholpen guerrilla-p-u te gedenken, lappen we vanzelfsprekend aan onze laars. Hoogstens spuwen we er verachtelijk in, stel dat die pot in onze buurt zou staan. Emoties De commandant van het Leger des Heils in Nederland Leslie Plndred schrijft iin Dc Strijdkreet over emotie in de godsdienst: In onze tijd wordt er zó veel gedaan om het christendom van zijn vlam mende aantrekkingskracht te beroven. Heel wat beste, brave mensen en daar zijn helaas niet weinig heilssoldaten bij, kijken met een zekere angst naar ieder teken van bewogenheid en devo tie. Ik luisterde eens naar een radio- predikant die zoals hij het noemde 'een opwekking' propageerde. Toen hij verteld had wie ei zouden zingen en spreken, zei hij: 'Komt u gerust eens kijken, u behoeft nergens bang voor te zijn. er is geen sprake van emotie in onze bijeenkomsten'. Onge looflijk absurd zoiets! De Bijbel, de geschiedenis van de Kerk en de per soonlijke ervaring van Gods kinderen, die zielen voor Hem winnen, zijn volledig in tegenspraak met zo'n be wering. Gezond verstand verbiedt de emotie in de godsdienst te negeren of te onderwaarderen; gebeurt dit wel dan betekent dit dat de Hei.ige Geest uit de Kerk wordt geweerd en de natuur van de mens geweld wordt aangedaan. De mens van nature een emotioneel wezen met intellect, gevoe lens, wil en geest. Het christendom richt zich op de mens Ln zijn totali teit en het ervaren van Gods genade heeft dan ook zijn uitwerking op de gehele mens. Feyenoord, jaarboek '73-'74, d|r Wolff. Uit?. Boekerij. Baarn. lf" 16,50. Ajax, jaarboek '73-'74 door H. naar. Uitg. Boekerij, Baarn; 16 16,50 Europacup '73-'74, door H. Mo;c Uitg. Boekerij, Baarn. 160 16,50 (geb. 18.90). Van dc grote Nederlandse Li Encyclopedie, een uitgave van tens en Giltay in Den Haag, Is verschenen (DAR-EEUW) In de Bij-reeks van uitgeve Bezige Bij te Amsterdam zijn v nen Chantage op het leven, 1 Mulisch (120 blz. - 5,90; 9e van De echtgenoot van A. P. Ts (161 blz - 5,90; 5e aruk). 1 liet bewogen leven van Baro der Trcnck (waarnaar de gelijki tv-serie werd gemaakt) dot Franck. Gooise uitgeverij Bussu r blz - 12.90. De seksuele liefde van de vrouv G. Valensin. Een groot deel i; documentatie voor dit boek he schrijver verworven tijdens ee blijf in Amerika in 1966 bij sp ten en andere informanten daar J Bezig Bij, Amsterdam. 336 blz - Eten van moeder aarde, kot J voor voedinigsbewuste mensen.11 F. Moore Lappé. Vertaald en b door Jo Fiedeldij Dop-Phaff, n Lopes Cardozo-Boissevain en 0 J Vries. Uitg. Elsevier. Amsterdar - blz - 12.50 Napoleon, door" prof. dr. J. Pr j Historie en legende. 5e druk. Elsevier, Amsterdam. 632 'j 39,50. Bijbelstudie door F. A Schaefft. pag., prijs 7,50 en De brief a[| Thessalonicenzen door ds. M. R Berg (104 pag., prijs 8,90). deel 4 en 5 in de serie Zicht bijbel. Uitg. Buijten en Schipper Amsterdam. Hoe moeten wij bidden? dooi hard Becker. Uitg. J. N. Voor Den Haag, 147 pag., prijs 14,9 Duitse auteur, vooraanstaand c de zgn. 'Rufer'-beweging (oeci sche leefgemeenschap van vrnL ren) houdt zich in dit boek bezi de verhouding tot God in het gt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 2