West-Duitsland klapt voor de buren Italiaans elftal overleeft zichzelf Argentinië narcheert "zorgeloos' rerder l/MM 74 Nauwelijks imponerend Oost-Duitsland knokt zich naar 1-0 overwinning ingeslagen formatie van coach Willy Ormond krijgt rekening gepresenteerd van te kleine zege op Zaire door Matty Verkamman pDIW/IKWiAIR/BET 24 JOM 1974 SPORT T8/K9 Schotland verkeerde afvaller an onze speciale verslaggever ElANKFURT Het was voor het openingsduel van Schotland in ;t wereldkampioenschap voetbal, dat bondstrainer Willy Ormond ch in weinig verheffende bewoordingen -uitliet over de eerste te enstander tijdens de WK: Zaire. 'Ik wist voor dit toernooi niet eens it het land bestond laatstaan dat ze er ook voetballers hadden', dus de toen schampere Schot. Intussen is de balans in voorronde- •oep twee opgemaakt. En wel, het heeft er bij het aanschouwen van .e eindstand veel van weg, dat de heer Ormond voor zijn gebrek ,n kennis is gestraft. Want ofschoon Schotland tegen Brazilië en jegoslavië overeind bleef en tegen Brazilië eigenlijk verdiende winnen behoeft de hoop der Britten verder geen kosten meer maken op het continent. Schotland is uitgeschakeld in het toer- Doi om de voetbal-wereld-titel. Enkel en alleen omdat tegen Zaire tact een doelpunt te weinig is gescoord. De magere 2-0 winst op de frikanen heeft de Schotten de das omgedaan. Schotland Iheeft tijdens het laatste treffen, zaterdag tegen Joegoslavië, nog Hanige tijd hooip gekoesterd op kwalifi catie. De spelersbank werd voortdu rend ingelicht over de stand van za ken in Gelsenkiirchen bij Brazilië-Zaïre. En toen het halverwege de tweede helft nog steeds maar 10 was voor de Brazilianen, ging men ook werke lijk geloven in de eigen kansen. Bra zilië moest immers bij een gelijkspel van Schotland met tenminste drie doelpunten verschil winnen om zich te plaatsen voor de volgende ronde. Maar ver in de tweede heilft, binnen enkele minuten, zakte ereen wereld in elkaar voor de Schotten. Eerst was het acht minuten voor tijd dat de tot dan toe hevig teleurstellen de Dragan Dzajic bij een counter aan de basis lag voor een goal van de Joegoslaven. Invaller Karasi kopte de bal na het uitstekend voorbereidende werk van Dzajic hard achter doelman David Harvey. En vervolgens kwam voor Ormond uit GelsenMrchen de onhedistijgdng dat Brazilië op 20 was gekomen. Maar alsof Schotland mlet kapot te krijgen was, slaagde imen er zowaar in, om een minuut voor tijd door een doelpunt van Joe Jordan gelijk te imiaikea Maar ook toen al bleek Ormond definitief ingelicht over het veirtioop bij Biazilië-Zalre. Ormond later: 'Toen het eenmaal 20 was geworden, bereikten mij snel be- 9 ara een speciale verslaggever JUNCHEN Geen van de zestien indscoaches die de afgelopen weken West-Duiitsland hebben vertoefd, _1 zo vaak zijn eigen positie hebben etwijfeld als Vladislao Cap, de ver- ntwoordelijke man bij de Argentij- Cap's positie stond eigenlijk al J discussie vanaf het moment dat ij met zijn kerngroep in West-Dudts- ind arriveerde. De kritiek was in anleg vooral ontstaan ma de afgang ..a Amsterdam, luttele weken geleden, lengen het bij vlagen toen briljant pelende Nederlandse elftal. 'e ipgentlnië verloor met maar liefst 4-1 a die die vernedering werd nadruk- elijk afgereageerd op het hoofd van nichten dat het tot 30 en zelfs 40 STUTTGART Feruccio Valcareggi zal ongetwijfeld een lawine van kritiek te verwerken krijgen. De Italiaanse bondscoach, in het verle den ook al regelmatig mikpunt van ontevreden 'tifosi' bestond het om zaterdag twee, met roem overladen, spelers mede te delen dat zij niet hoefden aan te treden voor de wedstrijd tegen Polen. Gigi Riva en Gianni Rivera werden door Valcareggi gepasseerd omdat ze te slecht in vorm waren. 'Ik heb met ze gepraat', zei Valcareggi, 'en ze hebben mijn standpunt begrepen. We hopen ze klaar te houden voor de volgende wedstrijden in dit toernooi'. De Joegoslavische doelman Maric redt voordat de Schot Jardine (rechts) gevaarlijk kan worden. ap, de man' die sindsdien steeds léér kritiek ondervond. Na de recen- 3-2 nederlaag tegen Polen leek het oek voor Gap dan ook definitief te ■^aan vallen. Argentinië leek uitge- jhakeld en het bericht van Cap's ntslag zou, zo meldden ook de Ar- enitijmse journalisten, slechts worden itgesteld tot na de laatste wedstrijd hett wereldkmpioensohap tegen Hai- was uitgelopen, niet meer in'. Toen geloofde ik er Heen het feit dat Argentinië de 'edstrijd tegen Haïti als een WK- fsoheid opvatte, zegt al genoeg over e kansen die het gootste deel van de lelers zichzelf nog gaf. Argentinië aande zich bijkans uitgeschakeld, aar ziedaar, juist gisteren, als bi] >n wonder, werd beslist dat Argenti ne 'nog mag blijven'. Door de neder- voren vast, zou een eenzijdn Rï speiLtrant naar de ploeg vam de geplaagae La- jsiao Gap zich bij de laatste acht vergebieven ploegen. iilsof er nooit een kwaad woord is evalden, alsof ook nooit aan Cap is etwijfeld, zó opvallend vriendelijk 'erd er na het bekend worden van de walificatie bij de acht besten gerea- eerd. Cap, de laatste weken verwor- en tot een stugge prater, babbelde onderduit tegen de journalisten. En ok zijn spellers deden voorkomen als- f er wederzijds nooit twijfels zijn jev/eest. 'We zijn .dolblij .maar het jrote werk gaat nu pas beginnen', iprak Cap zelfs cliché-matig. Wie Schotland tegen Brazilië en Joe goslavië aan het werk heeft gezien, moet erkennen, dat in groep twee het Verkeerde' land is geplaatst. Niet dat Schotland zich als een slim en voet- 'balteohnisch hoogstaand elftal heeft gemanifesteerd tijdens de WK, Maar als een van de weinige landen heeft het wel een positieve speelwijze geëta leerd. Zowel tegen Brazilië als Joegos lavië werd voor de aanval gekozen. Zed Willy Ormond later: 'De realiteit is inderdaad dat we zijn uitgeschakeld, maar ik ben er van overtuigd dat Schotland aan dit toernooi een posi tieve bijdrage heeft geleverd. We heb ben ons niet angstig opgesteld'. Schotland-Joegoslavi, dat stond van te voren vast, zou een eenzijdige wed- 1 jenioeg aan een gelijkspel en het speelde daar ook overduidelijk op. Met de bekende hardheid werd Schotland in een zëer behoudende opstelling tegemoet getre den. Met slechts Dzajic en de boom lange Dusan Bajevic in de voorste lijn. Schotland mocht het spel maken, het deed dat ook, op de bekende, gretige wijze de Britten eigen. Nogal eenzijdig, met bij voorkeur veel 'ballen hoog in het centrum, waar ze meestal een prooi waren voor de met Josip Katalinski en Vladislav Bogice- vic veel lengte bevattende afweer. Positieve uitzonderingen vormden mo tor-middenvelder Billy Bremner, de zeer balvaardige Willy Morgan en vooral rechtervleugelverdediger Sandy Jardine. Deze back was in wezen be last met het uitschakelen van Dzajic. Maar toen bleek dat Dzajic zeer zwak acteerde, koos hij od de juiste mo menten voor de aanval. Daar overi gens ook alle mogelijkheden toe gela ten, omdat Dzajic letterlijk geen me ter meeverdedigde. Wanneer Jardine dan op rechts opdook, ontstond er meteen gevaar. Na een half uur kwam Kenny Daiiglish in een goede schietpo sitie, maar wachtte te lang. En kort daarop, na al weer knap werk van Jardine, schoot David Hay juist voor langs. Inmiddels had Joegoslavië zich beperkt tot het in een vroeg stadium op vaak brute wijze ontregelen van de Schotse aanvoer. In de beginfase alleen al, waren het achtereenvolgens Peter Lo- rimer, Billy Bremner en Willy Mor gan die op keiharde wijze tegen het gras werden geschopt. Een ontwikke ling, die tot nu toe tijdens de WK kennelijk steeds normaler begint te worden. Met de overigens veel kwali teit bevattende Joegoslaven in het voorste gelid. Willy Ormond later: 'Ik dacht dat ik goed was ingelicht over Joegoslavië, maar wat ze vanmiddag aan hardheid lieten zien had ik niet verwacht'. Scheidsrechter Archundia uit Mexico deelde in totaal vijf gele kaarten uit. Katalinski, Oblak en Bajevic werden voor Joegoslavië beboet en Jordan en Hay ontvingen aan Schotse zijde een gele kaart. Hay en Bajevic werden gelijktijdig gestraft, toen de Schot in de tweede helft Bajevic bij een vrije trap eerst weg duwde en Bajevic onder het oog van Archundia vervol gens openlijk natrapte. De Joegoslavi sche coach Miljan Miljanic later: 'Al leen het natrappen van Bajevic ging te ver. Ik heb hem dan ook meteen uit het veld gehaald. Maar voorts geloof ik niet dat het overdreven hard was. Ik heb het bijzonder ge waardeerd dat de Schotse trainer ons na ,de wedstrijd in de kleedkamer onmiddellijk met de groepszege kwam feliciteren. Schotland en Joegoslavië gaan als vrienden uit elkaar'. Het voetbal van de Joegoslaven had in de eerste helft maar een redelijk goed scoht opgeleverd. Dat was in het begin toen Bij a Petkovic na een solo van Ivan Surjak juist naast schoot. In de tweede helft hetzelfe beeld. Een constant aanvallend Schotland, echter met weinig raffinement. Toch enige kansen, met name nadat Hutchinson de geblesseerde DalgliSh was komen vervangen. Kort na die wissel stond Lorimer op het punt van scoren. Gelanceerd door Jim Holton passeerde hij doelman Maric, maar verdediger Ivan Buljan wist met een atletische sprong nog net een doelpunt te voor komen. En toen dan dat doelpunt van Joegos lavië. Het Wald-stadion veranderde in een ware heksenketel. De dertigdui zend Joegosilaven, die een hele wed strijd genoegen hadden genomen met het spel van hun favorieten, leken de goal van hun held Karasi als het hoogste genot te ervaren. Overigens typerend dat het juist invaller Karasi moest zijn, die de ban brak. Hij was het ook geweest, die Joegoslavië in de kwalificatiewedstrijd in Athene tegen Griekenland had gered. Een minuut voor tijd leidde Joegoslavië met 23 tegen de Grieken, precies een goal te weimig om een beslissingswedstrijd te gen Spanje te forceren. Maar op het allerlaatste moment was het ook toen Karasi, die Joegoslavië op 24 zette. Waarna, zoals bekend, de extra wed strijd tegen Spanje in Frankfurt werd gewonnen. De goal van Karasi bleek dan uitein delijk geen winst in te houden, maar hij was wel goed voor een overstap naar de volgende ronde. Miljanic tens lotte: 'Sohofcland heeft in deze wed strijd grote klasse getoond. Het had in feite ook moeten winnen. Voor ons speelde slechts het resultaat Een gro te prestatie om voor landen als Brazi lië en Schotland te eindigen'. JOEGOSLAVIË—SCHOTLAND 1—1 (0—(I) 81. Karasi 10. 89. Jordan 11. Scheids rechter: Archundia (Mex.). Toeschouwers: 56.000. Joegoslavië: Maric, Bul jan, Katalinski, Bo- gicevic, Habziabdic: Oblak, Surjak. Acimo- vic: Petkovic, Bajevic (Karasi), Dzajic. Schotland: Harvey; Jardine, McGrain, Hol ton, Buchan, Bremner, Hay, Dalglish (Hut chinson): Morgan, Jordan, Lorimer. Die wedstrijden zijii er echter niet meer. Italië werd gisteren gewipt. De ploeg had gelijk moeten spelen tegen Polen, maar verloor met 2-1 en omdat Argentinië met 4-1 won van Haiti werd het doelsaldo van de Zuidameri kanen precies één doelpunt beter dan dat van Italië. En uit was de droom van de aiunner-up van Mexico 1970, uit was ook de droom van Valcareggi die meende met zijn routiniers vol doende klasse op te brengen om door te stoten tot de laatste acht en moge lijk nog verder. Excuses konden de Italianen wel aan voeren, begrijpelijke excuses voor de twee treffers die Polen in de eerste helft kort achter elkaar scoorde. In de 98ste minuut namelijk liep Tarcieio Burehniich, de ervaren linkerverdidger bij een tackle van Szarmach een dus danige blessure op dat hij vait het veld moest worden gedragen. Giusop- pe Wilson kwam hem vervangen, maar het was duidelijk dat Italië even was aangeslagen en zich diende te hergroeperen. Polen merkte de tijdelijke chaos maar al te goed op en profiteerde er in korte tijd tot twee keer toe van. Twee keer via de rechtervleugel. Eerst scoorde Szarmach en een minuut voor rust maakte Deyna de tweede treffer. Door de pauze kon Italië zich weer herstellen, maar toen het werkelijk moest bleek het Italiaans elftal zich zelf toch wel overleefd te hebben. Italië moest aanvallen en wilde dat ook na rust. Maar een ploeg die niet gewend is vanuit zó'n achterstand te denken kan zich niet een-twee-drie omschakelen. Zo ontbrak in bijna ie dere aanval de snelheid die Polen had kunnen verrassen. Alile schijven die maar mogelijk waren werden ge bruikt. Steeds werd de bal weer te ruggelegd en werd er weer naar een nieuwe opening gezocht. Daar kwam dan in de afwerking nog wat pech bij. De werkelijk goede akties die er nog overbleven tenslotte liepen steeds weer stuk op doelman Jan Tomaszewsbi die zijn faam volle dig waarmaakte. Ook de vervanging van Giorgio Chianagli na moeilijk heden met Valcareggi toch weer In genade aangenomen door Roberta Boninsegna veranderde niets aan de onmacht van Italië. Pas vier minuten voor het einde viel er een doelpunt. Fabio Capello was de maker (2-1), maar het hielp weinig. Daarvoor ook moest de ploeg steeds te zeer attent blijven op de tegenstoten van Polen die slechts door uitstekend werk van doelman Dino Zoff geen treffers ople verden. Valcareggi, na afloop toch wel onder de indruk van de uitschakeling, wilde de volledige verantwoordelijkheid voor de nederlaag zelf dragen. 'Ik ben niet van plan één speler de schuld te geven van onze eliminatie. Ik wil zelf de verantwoordelijkheid dragen. Ons elftal speelde goed. Ik ben het oneens met de mensen die zeggen dat ons elftal te oud is. Ik denk dat internatio nale ervaring in dit soort toernooien van meer belang is dan leeftijd. Ons elftal is niet te oud. Polen won omdat ze meer geluk hadden dan wij. Je kunt niets doen tegen pech bij voet bal'. Later, rustiger ook, wilde Valca reggi wel kwijt dat hij eigenlijk vond dat Polen verschrikkelijk goed speel de. 'Het is een voortreffelijk elftal. Ik denk dat Polen de finale zal halen'. Zijn tegenstander Kazimierck Gorski wil zover natuurlijk in zijn uitspra ken nog niet gaan. Hij tipt ook nu nog West Duitsland als winnaar van de wereldtitel. Angst voor de ontmoe ting met de Westduitsers ventileerde Gorski echter niet. 'We zijn niet bang om te verliezen. In sport moet je een nederlaag kunnen nemen. Daarom spelen wij ook zo rustig. Er zullen zeker wel elftallen zijn die beter spe len dan wij'. En Gorski over de wedstrijd zelf tenslotte: 'We speelden precies volgens plan. We hadden voor deze wedstrijd Italië lang geobser veerd. Het was de bedoeling dat rech terspits Lato helemaal in de spits ging spelen zo dat er ruimte zou komen voor de opkomende Kasperc- zak. Dat heeft uitstekend gewerkt Ik heb niets dan bewondering voor ons elftal. Het is nu bewezen dat onze kwalificatie ten volle verdiend was'. POLEN—ITALIË 2—1 (2—0) 38. Szarmach 10, 44. Deyna 20, 85. Capello 21. Scheidsrechter: Weyland ((WDld). Toeschou wers: 73.000 (uitverkocht). POLEN: Tomaszewskl: Szymanowski. Zmuda, Gorgon. Musial: Maszcyk, Deyna, Kasper- czak; Lato, Szarmdch (Cmtklewicz), Gado- cha. ITALIË: Zoff: Spinosi, Morinl. Burgnich (Wilson), Facchetti: Mazzola, Benetti, Ca pello; Causio, ChlnagUa (Boninsegna), Ana- stasi. Een Juist ingevulde kolom ziet er voorlopig als volg uit: 3 L2 3 2 1 I De cijfers zijn: aantal deelnemers: 135.992, Inleg: 287.174 gulden, prijzenbedrag: 121.472 gulden. Beschikbaar voor eerste, tweede, derde prijs en premie: 30.368 gulden. lezien d.e prestaties die de Argentij- len tot nu toe hebben geleverd, heeft in dat opzicht inderdaad enig echt van spreken. Noch tegen Polen ïoch tegen Italië kon Argentinië in ie eerste twee wedstrijden impo- ïeren: net zo min eigenlijk als gis- eren, voor slechts 17.000 toeschou wers, tegen het onmachtige Hietia- ;rot overwinning van Argentinië zelf 'anaf het eerste minuut zetten de net vier spitsen aanvallende Argentij- Haïti onder druk, maar geen noment gebeurde dat op een indru- wekken.de manier of via flitsende peningen. Al na acht minuten kwam lyalla alleen voor doelman Francillon, naar de Haïtiaan redde uitstekend, 'recies een kwartier was er gespeeld oen Europees topscorer YazaldeAr- [entinië op 1-0 zette, uit een voorzet rara Houseman. HUNTERS was volledig van de kaart, waar oor Houseman twee minuten later, elf, voor 2-0 kon zorgen. Argentinië robeerde de score verder uit te bou wen, maar Haïti gaf zich volledig om lat te voorkomen. Sterker nog: er iwamen zelfs een aantal counters van Iaïti., Bij één van die counters moest loelman Carnevalii zijn doel uit om /orbe af te stoppen, iij bet horen van de ruststand bij talië-Polen kreeg Argentinië een ex- ra prikkel om door te gaan. 'We lebben constant naar de radio gehiis- erd', zei Cap later. 'Het was vreselijk noeilijk om onder zware druk te .pelen. Het valt bovendien neit mee om het hoofd erbij te houden als je iveet dat je een bepaald aantal doel- lunten meet maken'. Binnen tien mi- ïuten na de rust kwam Argentinië op 1-0 door een doelpunt van Ayala. In de 63e minuut bejubelde het publiek de tegentreffer van Sanon, waarna opnieuw Yazaida voor de nodige rust bij de Argentijnen zorgde: 4-1. 'Polen en Argentinië', besloot Antenne Tassy, de coeoh van het publiek met applaus beloonde Haïti, 'gaan terecht naar de volgende ronde. En wat onszelf be treft: ik dacht, dat we het publiek hebben vermaakt. Ik wil de toeschou wers bedanken voor hun steun en misschien dan tot ziens in Argentinië. Over vier jaar ARGENTINIË—HAÏTI -1—1 (2—0). 14. Yazal de 10, 17. Houseman 20. 58. Ayala* 3—0. 63. Sanon 31. 66 Yazalde 41. Scheidsrech ter Sanchez-Ibanez (Spanje). Toeschouwers: 17.000. Argentinië: Carnevali; Wolff, Perfum», He- - redla en Sa; Bablngton, Teïch en Houseman (Brindisi); Yazalde, Ayala, Kempes (Bal- buena). [HaïtiFrancillon; Ducoste, Bayonne. Nazai- re (Mario Leandre) en Louis: Vorbe. Desir en Saint Vil (Fritz Leandre); Antoine, Ra cing en Sanon, Van een speciale verslaggever HAMBURG Opmerkelijk was, na afloop van West-DuitslandOost- Duitsland, het gedrag van Franz Beckenbauer, de aanvoerder van de Westduitsers. Als laatste speler van zijn ploeg, werkte Beckenbauer zich door een groepje Oostduitse supporters heen om matchwinner Jürgen Sparwasser van de DDR te feliciteren. Vervolgens verdween Beckenbauer met opgeheven hoofd, ondanks de nederlaag, naar de kleedkamer. Pal daarvóór waren Beckenbauer's ploeggenoten vol schaamtegevoelens van het veld geslopen, net als Helmuth Schön, de Westduitse bondscoach die nauwelijks meer wist hoe hij zich moest gedragen. Ziedaar de afgang van West-Duitsland, dat zich van tevoren al veilig wist van een plaats bij de laatste acht en dat vanuit die wetenschap ongemoti veerd raakrommelde, juist in voor het prestige de zo belangrijke confronta tie met de DDR, tot zaterdag nog nooit in een dergelijk directe confron tatie bestreden. Vooraf moet worden gezegd, dat West-Duitsland-Oost-Duits- land al veel van haar aangekondigde importantie verloor, doordat 's mid dags al bekend was geworden dat Chili had gelijkgespeeld tegen Austra lië. waarmee de beide Duitslanden definitief bij de laatste acht behoor den, nog vóór het directe gevecht had plaatsgevonden. GELATENHEID Misschien heeft die zekerheid de in stelling van de elf van Schön aange tast, de ploeg miste immers een con creet doel. Maar zélfs als men dat incalculeert, dan is er nóg geen ver klaring gevonden voor de gelatenheid waarmee de nederlaag, in feite toch geweldig beschamend, werd geaccep teerd. 'We wilden niet verliezen om in een andere finalegroep te komen', bekende Helmuth Schön later eerlijk. En hij ging verder: 'We hebben door speltechnische en speltaktische oorza ken verloren. We hebben niet genoeg gereageerd bij de Oostduitse counters. We hebben teveél speelruimte gelaten als zij in balbezit waren'. Schön was nog betrekkelijk mild in zijn oordeel. In tegenstelling tot een groot aantal kenners, voor wie de eens zo bejubelde 'Mannschaft' gewel dig door de mand is gevallen. Bonds coach Frantisek Fadrhonc vroeg zich bijvoorbeeld met grote verbazing af 'hoe een favoriet voor het wereldkam pioenschap met zulke goedkope mid delen kan ageren. Er ontbrak elk sprankje originaliteit, elk idee, elke tempowisseling. Ik ben benieuwd hoe de pers hierop zal reageren'. En Ruud Krol, linkervleugelverdediger van Oranje: 'Sinds een jaar of drie is bij de Westduitsers geen enkele één-twee beweging meer gelukt. Maar Miiller en Beckenbauer proberen het nog steeds ERGERNIS Beckenbauer was, in alle Duitse ellen de, tenminste nog één van de weini gen die er alles aan deed om iets goeds te doen. Beckenbauer was in de eerste helft ook de man die de bais legde voor een tweetal schitterende kansen (Jürgen Grabowski schoot net naast: Gerd Müller toucheerde de paal): vandaar ook dat de fluitconcer ten ditmaal niet zijn persoon betrof fen. Maar toch was er bij het vol verwachtingen opgedaagde publiek vo lop ergernis, naarmate dé wedstrijd een 0-0 stand hield en zéker nadat de DDR zeer verrassend en stellig ook verdiend een 1-0 voorsprong had ge nomen via de nimmer versagende spits Jürgen Sparwasser. De Westduit sers zelf vielen aan zonder inventivi teit, steeds maar weer volhardend in hetzelfde doorzichtige stramien. 'De ploeg speelde te omstandig', verklaar de Johan Cruijff. En in feite is daarmee de kern geraakt van het Westduitse falen. De superster, de man van de flitsende o pening ont breekt en naarmate de ploeg sterkere tegenstanders ontmoet, gaat dat tekort zich steeds meer wreken. Waarbij dan nog moet worden opge merkt, dat ook de DDR verre van groots speelde; in elk geval véél min- Oostduitse vreugde 11a de winst op West-Duitsland. Bransch, Kische, Hoffmann en Hamann verlaten juichend het Volkspark-stadion van Hamburg. der sterk dan tijdens een aantal impo nerende oefenpartijen die aan het we- reldtoernooi voorafgingen. Zonder tot grote hoogte te komen, sloeg de DDR echter, vooral in de tweede helft, heel simpel gaten in de Westduitse verde diging. 'Oost-Duitland heeft me ver rast', bekende Johan Cruijff, 'de ploeg heeft zeer goed gespeeld. Zonder erkende krachten als Joachim Streich, de man van het schitterende doelpunt tegen Australië, zonder Wol fram Löwe, veelvuldig scorerid, en zonder de in Nederland overbekende Peter Ducke straalde de DDR uit als een elftal dat zwakke plekken heeft. In de eerste helft vielen in dat op zicht vooral Bernd Bransch, de stop per, en Lothar Kurbeweit op. Maar naarmate dewedstrijd vorderde wer den de minder sterk bezette plaatsen knap overgenomen', met'steeds .weer de geweldige conditie als grondslag. De DDR kreeg kansen, tig minuten voor tijd te worden inge zet. Dan kun je niets meer goed of kapot maken'. En Helmut Schön: 'Ik wil iets aan de verdediging gaan doen. De zwakte die zich daarin zater dag openbgaarde moet worden wegge werkt'. In zekere zin heeft Schön nog het geluk gehad, wat het falen van zijn achterhoede en middenveld betreft, dat de DDR geen topdag beleefde; Voor de rust al via de teruggekeerde sterspeler Hans-Jürgen Kreische die op drie meter van het doel miste, via Marin Hoffman die voorlangs knalde en via Harald Irmscher. 'Ik weet niet of het nou wel een voordeel is dat wij tegen de DDR moeten spe len, zei Johan Cruijff veelbeteke nend. Met speels gemak bijna konden de DDR-spelers zich in de tweede helft instellen op de doorzichtige aan vallen van de BRD. Ook de Westduit se spelmaker Wolfgang Overath kon zijn klasse nagenoeg nimmer illustre ren in flitsende openingen. Het getij leek te keren toen Günther Netzer, de langdurig achter de hand gehouden vedette, mocht komen opdraven voor de geblesseerd geraakte Overath. Maar juist Netzer bewees hoezeer de West duitsers op dit moment angst hebben om te falen. Zelden of nooit legde hij risico in zijn passes; tegen het einde van de wedstrijd verdween Netzer zelfs bijna volledig 'uit beeld'. Achter af kwam dan een excuus dat bijna tot lachen uitnodigt: 'Ik houd er niet van, aldus vedette Netzer, om twin- begrijpelijk misschien ook door het gelijke spel van Chili tegen Australië. Maar in tegenstelling tot West-Duits land kwam de DDR in elk geval over als een formatie die wilde knokken voor een goed resultaat. Een resultaat dat luid bejubeld door de weinige DDR-supporters, tot stand kwam door een schitterende actie van de tot dan toe vrij onopvallend hoewel hardwer ken, opererende Jürgen Sparwasser, die Bertie Vogts en Bernd Cullmann uitspeelde, om vervolgens beheerst te scoren. Uitbunding was uiteindelijk het applaus voor de volhouders uit de DDR; een simpel feit dat luttele uren van tevoren, in Hamburg, niet voor mogelijk was gehouden. 'Hier is geen twijfel mogelijk', bekende Helmut Schön, 'we hebben verloren van een zeer goede ploeg, zelfs al was dit van ónze kant de beste wedstrijd tot nu toe WEST-DUITSLAND—OOST-DUITSLAND 0-1 (0-0). 77. Jürgert Sparwasser; o-l. Scheids rechter Ramon Barreto (Uruguay). Toeschou wers: 60.000 (uitverkocht). West-Duitsland: Maler; Vogts, Schwarzcn- bcck (Höttges), Beckenbauer, Breltner; Hoe ness. Cullmann, Overath (Netzer); Grabow ski, Müller en Flohe. Oost-Duitsland: Croy; Kische, Weise. Bransch, WUtzllch; Lauck, Irmscher (Ha mann). Kreische; Kurbjuweit, Sparwasser en Hoffman. Gele kaarten: Oost-Duitsland: Croy, Sparwas ser en Kreische*

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 9