IT MAAGDENHUIS - EN DAARNA
ardinaal Alfrink zeer
bos op bisschop Gij sen
'Bewaarder geeft
gevangenen te
weinig aandacht'
.jzetting met een
resultaat
Voorlichting over
gebit blijft
niet lang hangen
gf jaar geleden'medebeslissingsrecht
>or alle geledingen op alle niveau's'
Te laat bij ziek kind:
waarschuwing voor arts
Kerken betuigen
Israël deelneming
Nationaal comitë
jaar van de vrouw
Poging tot behoud
van experimenteel
vormingscentrum
Bijdrage voor
'vernieuwbouw'
wordt verhoogd
Papierprijs noopt
nieuwsbladen tot
tariefsverhogingen
p/k.wamtet zaterdag 18 mei 1974
BINNENLAND
T9/K9
Gü
;e ^ze onderwijsredactie
uiweek is het vijf jaar geleden dat het administratieve centrum
:n^j universiteit van Amsterdam, het Maagdenhuis, door enkele
engelegenheid terug te kijken naar die vijf rumoerige dagen met
iHrige gerechtelijke nasleep; dg koelere geesten zullen er meer
\te aan hebben na te gaan ivat de uitwerking was van deze
iheepse bezetting en hoe het verder met al die eindeloze,
ferc bezettingen die op de Maagdenhuisbezetting volgden, is
16 mei 1969 bezette een_snel
mde groep studenten het
ihuis, nadat al enige dagen de
nde aula van de universiteit,
lerse kerk als permanent dis-
chintrum de studenten bezet was.
het in die tijd om
déwas het magische begrip
>g tslissingsrecht voor alle
legen op alle niveaus.' De Am-
;e rector magnificus Belinfan-
leze eis van de studenten een
jet genoemd en lokte met die
itie de bezetting eigenlijk uit.
M 'De loze kreet'
Jenten vormden een actiegroep
ie kreet' en die actiegroep
de kern van wat later een
Aassabezetting werd. Medebe-
■Brecht op alle niveaus had al
■tot een bezetting geleid. Stu-
Bvan de katholieke hogeschool
"^ïrg hadden, met succes hun
,ool bezet. In het parlement
l de toenmalige minister van
js, Veringa, die bezetting ei-
[niet af.
je Amsterdamse variant van
^bezettingen waren de menin-
de Kamer verdeeld. De over-
van de Kamer ver-
•yile de bezetting. Ook oppositie-
Den Uyl schaarde zich bij de
rijelaars. Hij vond dat bezettin
gen geoorloofd waren in nood-
ee, als de democratie heeft op-
'Itn te functioneren. Daar was
lelAmsterdamse geval geen spra-
it al vond ook Den Uyl dat er
(emaakt moest worden met de-
Sering van het wetenschappe-
jderwijs. Overigens was niet
in de PvdA-fractie het met
eens. Een groep Nieuw Link-
stèt bestond toen ook nog) ver
uitdrukkelijk het eens te-zijn
et bezettende studenten.
bezetting ging het vijf dagen
rima. Er was een luchtbrug
dsMaagdenhuis en Lutherse kerk
jnfed, waarover een druk verkeer
was. De Amsterdamse bevol
king werd via stencils ingelicht over
de eisen van de studenten om meer te
zeggen te krijgen in hun eigen studie
situatie; de bevolking reageerde door
en masse te komen kijken, door voor
grote hoeveelheden voedsel te zorgen
en door kleine solidariteitsstakingen
te houden. Het was mooi weer in
Amsterdam en dat werkt in dit soort
zaken als een stimulans om mee te
doen.
Politieingrijpen
Politie-ingrijpen werd door de bezet
ters voortdurend verwacht. Maar het
gebeurde niet direct. Wel werd de
luchtbrug afgebroken, zodat niemand
het Maagdenhuis meer .in- of uitkon.
Voedsel kon alleen nog via een mand
je worden opgehesen. Inmiddels had
den de bezetters een eigen zender in
de lucht, 'De Vrije Maagd', die de
bevolking voortdurend boodschappen,
oproepen en nieuwsbulletins verstrek
te. Er waren wel contacten tussen
bezetters en overheid. Via ingewikkel
de kanalen bereikten brieven van bur
gemeester Samkalden (die ook presi
dent-curator van de universiteit was)
de bezetters en er werd door een
delegatie van de bezetters ergens bui
ten het Maagdenhuis met de burge
meester overleg gepleegd. Maar de
bezetters in het Maagdenhuis voelden
er niet zoveel voor in ruil voor wat
vage toezeggingen over een gesprek
over de toekomstige structuur van de
universiteit het Maagdenhuis te verla
ten.
Het eind kwam toch nog redelijk
onverwacht. Op dinsdagavond werd er
een soort sympathie-optocht van de
Oudemanhuispoort gehouden naar het
Maagdenhuis, waar al snel behoorlijke
rellen uit voortkwamen. Zoals altijd
bij dit soort gelegenheden lagen toe
vallig stapels stenen van huizen in
aanbouw of afbraak klaar in het cen
trum van de stad. De wapens werden
de burgers als het ware in de handen
gegeven. De politie moest met rieten
schilden en een waterkanon dat het
der hoofdstuk in de geschiedenis van
Amsterdam en de studentenacties.
Voor de studenten had deze bezetting
de Wet Universitaire Bestuurshervor-
ming (WUB de wet-Veringa) tot ge
volg, waarin meer inspraak aan stu
denten en ander dan wetenschappelijk
personeel werd gegeven. Een wet die
door de studenten aanvankelijk overi
gens geboycot werd omdat die niet
ver genoeg ging en nu door de stu
denten met hand en tand verdedigd
moet worden tegen wetenschappelijk
personeel, dat die wet te vergaand
vind.
Telefoontje werd verkeerd beoordeeld
Van een verslaggever
UTRECHT Het medisch tuchtcollege heeft een arts bestraft met
een waarschuwing omdat hij, tijdens waarneming in een weekeinde,
zich niet volledig genoeg op de hoogte gesteld heeft van de ernst
van een driejarig patiëntje, tvaardoor hij veel later dan mogelijk
ivas op huisbezoek kwam. De klacht die de vader van het kind
dat is overleden indiende is gegrond verklaard.
Het tuchtcollege aanvaardt niet als
excuus het feit dat de gewaarschuwde
arts deel uitmaakte van een door een
collega georganiseerde praktijkwaar-
nemingsorganisatie, waardoor hij niet
zelf telefonisch contact met de oiders
van het kind heeft gehad. De organi
satie waaraan artsen de waarneming
gedurende weekeinden en 's avonds
kunnen uitbesteden wordt geleid door
een arts. Bij die organisatie kwam het
telefonisch verzoek van de vader van
het jongetje binnen: het kind vertoon
de verlammingsverschijnselen, had
hoofdpijn, buikpijn en diarree en had
hoge koorts.
Resultaat
De Maagdenhuisbezetting had dus een
duidelijk resultaat. Overigens is het
eerlijk om alle bezettingen die aan de
andere universiteiten volgden met
hetzelfde doel; medebeslissingsrecht
op alle niveaus voor alle geledingen,
hierbij te noemen. Voor de simpele
toeschouwer leken veel van die ver-
volgbezettingen tamelijk zinloos, maar
voor de studentenbeweging zelf bete
kende het waarschijnlijk wel iets dat
alle universiteiten en hogescholen
meededen met de acties voor een
democratischer universiteit. Tenslotte
had Amsterdam het ook niet vah
zichzelf om te bezetten: Tilburg was
de eerste.
De Maagdenhuisbezetting heeft overi
gens ook nog een ander, aanzienlijk
vermoeiender gevolg gehad: sinds die
tijd lijkt bezetten de enige methode
om aan te geven dat je het als
student niet eens bent met andere
groeperingen binnen de universiteit.
Met het enig logische gevolg, dat geen
sterveling meer opkijkt van een bezet
ting: iedere inwoner van ons land
heeft inmiddels de kans gehad een
keer zelf een bezette ruimte te betre
den. Meestal is dat wel een gezellige
aangelegenheid, maar uiteindelijk
gaat het daar niet om. Bovendien is
de wrevel bij mensen die de studen
ten best welgezind zijn, groeiende.
Minister Van Kemenade en staatsse
cretaris Klein toch niet de aller-reac-
tionairste bewindslieden die we ooit
gehad hebben, hebben deze week ste
vig uitgehaald naar de bezettende stu
denten.
Toen vijf jaar geleden de postbode zich aan het Maagdenhuis meldde
werd er een mandje uit het bezette gebouw neergelaten.
Verbeelding
niet zo goed deed, fors optreden. Het
waren ouderwetse rellen, zoals die in
Amsterdam na 1966 herhaaldelijk wa
ren voorgekomen. Wegrennende men
sen, uit de grond gerukte palen en
parkeermeters, warm weer en de vol
gende dag de volkomen chaos op
straat.
Na de Maagdenhuisrellen is het rustig
geworden in Amsterdam. De epidemi
sche rellen van de jaren daarvóór
waren voorbij.
De ochtend volgend op een chaotische
nacht, 21 mei, kwam er een eind aan
de Maagdenhuisbezetting. De studen
ten werden een voor een uit het huis
gesleept en in bussen naar het politie
bureau gebracht voor een procesver
baal. Tegen de zevenhonderd bezetters
werden geverbaliseerd, vanwie er
ruim 550 later ook een oproep kregen
om voor de politierechter te verschij
nen. Die berechtingen vormen overi
gens een tenminste zo spannend an-
Je kunt dan twee dingen doen; je
kunt als student de mensen die het
niet met je eens zijn op de hoop van
rechtse sufferds gooien en dóór blij
ven bezetten; je kunt ook omkijken
naar een ander middel om je onge
noegen over allerlei zaken (en dat
ongenoegen is meestal helemaal niet
zo ten onrechte, al zou je dat wel
eens vergeten) te uiten. De verbeel
ding aan de macht, één van de leuzen
van de Parijse meirevolte van 1968,
mag alsnog wel eens in de Nederland
se studentenwereld worden ingevoerd.
Ice
HT Kardinaal Alfrink heeft zich bijzonder scherp uitgelaten over de handelwijze van bis-
Gijsen jegens de r.k. hogeschool voor theologie en pastoraat (HTP) te Heerlen. Hij verklaarde
'treden van de Roermondse bisschop 'in hoge mate te betreuren'. Ook sprak de kardinaal de
juit, dat deze nieuwe affaire de polarisatie in de hele kerkprovincie 'lot smartelijke proporties'
(jagen.
Gijsen publiceerde eerder
een brief uit Rome van de
ngregatie voor het katholieke
js. In deze brief werd hem
egezegd, wanneer hij van zijn
gebruik zou willen maken om
Tsteropleiding in zijn bisdom in
hand te nemen en Rolduc (de
peenschap voor priesterkandida
te Gijsen vorig jaar stichtte)
J uit te bouwen. Tegelijk werd
JP, waar tot nu toe de priesters
Jpet bisdom Roermond worden
ld, gedesvoureerd.
I'P
'iecongregatie schreef alle be-
hebben voor bisschop Gijsens
listing over de huidige stand
ken van de priesteropleiding in
n. 'Het onderzoek vail de stuk-
li ie ons ter beschikking staan,
me van de col lege tractaten van
Opd van enige professoren, heeft
Éan overtuigd, dat de opleiding
rmeld instituut geenszins op
gende wijze beantwoordt aan
1, die de kerk aan dé priesterop-
6 stelt. Wel wil de congrega
nt de gesprekken met de HTP,
van de kant van de bisschop als
E ome, worden voortgezet,
rsdienst van het bisdom Roer-
publiceerde deze brief met de
- ening, dat de bisschop 'positief
Efce brief zal reageren'. Ook deel-
55» persdienst mee, dat het nog
ekend is, wanneer het bisdom
imet een eigen grootseminarie,
laai Alfrink neemt het bisschop
bijzonder kwalijk, dat deze de
9- anse brief plus zijn positieve
25te openbaar maakte, nog voordat
-.ch over die brief had beraden
ertegenwoordigers van de HTP.
Heilige Stoel, vervat in de brief van
de heilige congregatie voor de katho
lieke opvoeding, aan hem gericht de
dato 10 mei 1974, en roept alleen op
zich hierbij aan te sluiten'.
elukkig
anzien van de brief zelf, noemt
■•hdinaal het 'zeer ongelukkig, dat
is bekendgemaakt hoeveel pro-
7ten van de HTP zijn geïncrimi-
noch wie het zijn, noch op
collegedictaten, het ongunstig
over hen is gegrondvest, noch
bisschop Gijsen
wat de kwaliteit is van de vertalin
gen, die men in Rome onder de loep
heeft genomen'. Ook noemt hij het
'een kwalijke zaak, dat personen zijn
beoordeeld en indirect veroordeeld
vooraleer zij persoonlijk in Rome zijn
gehoord en hun de kans is geboden,
zich aldaar te verweren'. Verder
vreest kardinaal Alfrink, dat de ande
re r.k. instellingen voor wetenschap
pelijke theologie-onderwijs de weer
slag van de recente ontwikkelingen
rond de HTP te verduren zullen krij
gen.
Naar aanleiding van een verklaring
van de dekens in het bisdom Roer
mond, waarin zij zeggen 'grote moei
te' te hebben met de laatste ontwikke
lingen, gaf bisschop Gijsen het vol
gende commentaar: 'De bisschop van
Roermond staat volledig en met ver
trouwen achter het besluit van de
UTRECHT Het moderamen van de
gereformeerde synode heeft in een
telegram aan de Israëlische ambassa
deur zijn deelneming betuigt 'in de
schokkende ramp die het Israëlische
volk heeft getroffen door de Palestijn
se terreur in Ma'aloth'. De raad van
kerken in ons land liet via zijn mo
deramen van zijn afschuw getuigen en
heeft te kennen gegeven dat hij
strijdmethoden waarbij onschuldige
kinderen als gijzelaars worden ge
bruikt ten strengste veroordeelt. Deze
methoden, aldus de raad, 'versterken
de wederzijdse haatgevoelens en ma
ken het vinden van een oplossing
uitzichtlozer'.
Ook het secretariaat van de 1000 (in
ternationale raad van christelijke ker
ken, tegenhanger en tegenstander van
de wereldraad) te Amsterdam heeft
gereageerd. In een oproep aan de bij
de ICCC aangesloten kerken wordt
gewezen op Israëls 'unieke oorsprong
en bestemming als uitverkoren volk'.
Van onze parlementsredactie
DEN HAAG De ministerraad heeft
besloten een comité 'Internationaal
jaar van de vrouw 1975' in lie tleven
te roepen. Dit comité zal uit maxi
maal 25 personen bestaan die gezocht
zullen worden uit allrlei groeperingen
en organisatiest uit de bevolk;ng. Het
zal kunnen beschikken over een over
heidsbijdrage van 2 miljoen gulden
voor allerlei activiteiten in 1975.
Van een onzer verslaggevers
EDE Als de fluoridering van drinkwater onverhoopt wordt af
gekapt, zullen we gewoon met de dan nog mogelijke middelen moe
ten doen wat we kunnen om tandbederf te voorkomen. Dat was de
centrale gedachte op de jaarvergadering van het Ivoren Kruis, gis
teren in Ede.
zetten van meer hulppersoneel, in vijf
jaar het dorp Beek en Donk tandheel
kundig boven het landelijk gemiddel
de brengen waar het in 1969 nog ver
onder zat. Preventie en consequent
toegepaste röntgendiagnostiek werden
gedelegeerd aan mondhygiëniste en
assistentes. Er zijn dan ook drie be
handelkamers, wat in Nederland vrij
ongebruikelijk is in een praktijk met
één tandarts. Voor de tandheelkundi
ge gezondheidsvoorlichting en -opvoe
ding werkt het team nauw samen met
de plaatselijke school. De resultaten
zijn meetbaar.
Die mogelijke middelen zijn behalve
fluoridetabletjes (door de ziekenfond
sen in het verstrekkingenpakket opge
nomen) vooral voorlichting over voe
dingsgewoonten (snoep verstandig
eet een appel) en tandenpoetsen.
Een moeizame taak, zo bleek uit het
betoog van tandarts M. A. J. Eykman.
Uit nog niet gepubliceerde onderzoek
cijfers van de Amsterdamse actie
Goed Gebit blijkt, dat de helft van de
kinderen best weet hoe de vork in de
steel zit. Alleen ze doen er weinig
mee. Uit buitenlands onderzoek blijkt
dat elke incidentele voorlichtings- en
opvoedingsactie hooguit een maand
goed verzorgde gebitten oplevert. Het
enige project met (drie jaar) blijvend
resultaat, werkte met herhalingsoefe
ningen om de veertien dagen. Conclu
sie: met één voorlichtingslesje per
half jaar kom je er niet, je zult via
de ouders moeten werken. Hygiënisch
gedrag wordt al op prille leeftijd
vastgelegd, en is dan bijna niet meer
af te leren.
Wat dat betreft valt er dus iets te
verwachten van het 'preventiepakket'
voor 2- tot 6-jarigen, dat volgens se
cretaris J. de Vries van de Unie van
Ziekenfondsen dit jaar nog wordt in
gevoerd. Of dat meteen grote vormen
gaat aannemen, werd betwijfeld door
tandarts J. C. Carpay. Met een andere
recente uitbreiding van het zieken
fondspakket, was het in elk geval
droef gesteld. Sinds 1972 is het maken
van röntgenfoto's voor periodieke
controle toegestaan. Daarmee kan aan
tasting van het gebit beter en eerderf
worden vastgesteld en gerepareerd.
Volgens cijfers van de Tilburgse zie
kenfondsen werd deze techniek in
1973 nog maar bij vijf procent van de
gesaneerde patiënten toegepast. Lan
delijk zal dat niet veel beter liggen.
Carpays eigen praktijk is trouwens
een treffend voorbeeld van wat er nu
al mogelijk is. Met een naar de ge
bruikelijke maatstaven zeer groot pa
tiëntenbestand kon hij, door het in-
Koorts
De arts die de telefoon beantwoordde
(een andere dan de nu gewaarschuw
de arts) zegde een visite toe. In de
loop van de dag belden de ouders nog
een paar keer met de mededeling dat
de toestand verergerde en de koorts
opliep.
De (nu gewaarschuwde) arts nam een
bezoek aan het patiëntje in zijn ronde
aan het eind van de middag op. AI
met al kwam hij zes uur na het
eerste telefoontje bij het kind. Hij
zag dat de toestand ernstig was, en
regelde een spoedopname. Het kind
overleed 's nachts.
Volgens het tuchtcollege had een
spoediger komst van de arts het ziek
teverloop vermoedelijk niet kunnen
veranderen. Maar dat doet volgens het
college niets af aan het feit dat de
tijd tussen eerste melding en bezoek
veel te groot was, vooral omdat bleek
dat het op die dag niet druk was.
Anonimiteit
Ook vindt het college dat 'juist voor
waarnemers bij alarmeringen geldt dat
zij eerder him onbekende patiënten
dienen te bezoeken dan de eigen arts
dat zou doen'. De betrokken arts
heeft 'het vertrouwen in de stand der
geneeskundigen ondermijnd door zich
niet op de hoogte te stellen van de
inhoud der alarmering'.
Over de waarnemingsorganisatie z^gt
het college dat die weliswaar efficiënt
georganiseerd is maar toch een sfeer
van anonimiteit in de hand werkt.
'De hulpverlening krijgt een volsla
gen onpersoonlijk karakter'. Volgens
het college staat het vast dat de arts
die het eerste telefoontje van de ou
ders aannam, dit niet geheel juist
heeft beoordeeld.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Bij de Nederlandse strafinrichtingen zou moeten
worden overgegaan tot de aanstelling van bewaarders die zich niet
met de bewaking, maar met de bejegening van de gedetineerden be
zighouden. Deze bewaarders zouden de gevangenen moeten bege
leiden en verzorgen. Een daarnaast opererende bewakingsdienst
moeten hebben.
Van onze onderwijsredactie
i DEN HAAG Het ministerie van
onderwijs stemt toe in een laatste
bemiddelingspoging voordat het lot
van het experimentele centrum voor
werkende jongeren in Den Haag be
slist wordt. De bemiddelingspoging
wordt ondernomen door de afdeling
Den Haag van de Algemene Bond van
Onderwijzend Personeel.
Gisteren hebben de betrokkenen op
het ministerie overleg gepleegd. Vol
gens de staf van het educatief cen
trum is daarbij nog niet duidelijk
geworden, wat de motieven zijn van
de school voor beroepsbegeleidend on
dersijs om zich uit het experiment
terug te trekken. Het educatief cen
trum in Den Haag is een van de acht
officiële experimenten in Nederland.
Het experiment richt zich op samen
werking tussen vormingswerk en leer
lingwezen. Tot nu toe is al een paar
miljoen gulden in het experiment ge
stoken.
Deze aanbeveling doet de heer L. J.
Blokland in zijn proefschrift 'Werken
achter tralies. Een onderzoek naar de
positie van de bewaarders in 33 Ne
derlandse strafinrichtingen', waarop
hij gisteren aan de Universiteit van
Amsterdam is gepromoveerd tot doc
tor in de sociale wetenschappen. Zijn
promotor was prof. dr. H. M. Jolles.
Blokland heeft zijn onderzoek dat
werd gesubsidieerd door het ministe
rie van justitie verricht van maart
1970 tot april 1971. Hij kwam daarbij
tot de conclusie dat er, buiten hun
schuld om, het een en andèr schort
aan de manier waarop gevangenbe
waarders hun taak vervullen. Onder
meer merkt Blokland daarover op: 'Er
bestaat geen funktie-omschrijving van
de manier waarop de omgang met de
gedetineerden gerealiseerd zou moe
ten worden. Het ontbreekt in feite
aan een inhoudsbepaling van het be
grip bejegening.
Dit heeft onder meer tot gevolg dat
er onder alle geledingen van het ge
vangenispersoneel uiteenlopende
denkbeelden bestaan over wat als de
meest wenselijke omgang tussen be
waarders en gedetineerden gezien
moet worden. Hetgeen voor de be
waarders zelf een grote mate van
onzekerhejd impliceert en een bron
van konflikten kan zijn'.
Veel bewaarders ervaren hun taakver
vulling ook als onbevredigend. 'Een
meerderheid der bewaarders', aldus
Blokland, 'vindt de communicatie met
de directie onvoldoende, vooral waar
het gaat om maatregelen ten behoeve
van de gedetineerden. Behalve dat de
bewaarders weinig gelegenheid heb
ben om hun mening naar voren te
brengen, voelen zij ook angstgevoe
lens om vrijuit te zeggen wat ze
denken. Verder voelt men zich in
sterke mate door de direktie onderge
waardeerd worden'.
Uit de enquêtes die Blokland in het
kader van zijn onderzoek hield, bleek
dat het percentage bewaarders dat
Van een verslaggever
DEN HAAG Om een krachtiger
stimulans te geven aan het verbeteren
van woningen heeft het ministerie
van volkshuisvesting en ruimtelijke
ordening de daarvoor geldende bijdra
gen verhoogd. De maatregelen hebben
betrekking op de subsidie voor de
verbetering van particuliere woningen
in verband met kostenverhogingen en
stijging van de rentestand; het toe
kennen van subsidies voor de verbete
ring van individuele particuliere wo
ningen aan rechtspersonen en het be
schikbaar steleln van subsidies voor
het verbeteren van na-oorlogse wo
ningwetwoningen (als de verbetering
splannen het opheffen van gebreken
omvatten, die voortvloeien uit een
bouwsysteem, dat door het rijk is
goedgekeurd).
De bijdrage die het rijk aan gemeen-
op grond van de beschikbare
geldelijke steun verbetering woningen
en woonbuurten is verhoogd hn
twintig naar 24 procent van de verbe-
tenngskosten. De bijdrage die de eige
naar ontvangt is verhoogd van ten
minste 25 procent tot tenminste der
tig procent van die kosten.
De rijksbijdrage aan de gemeente be
draagt ten hoogste 3.360 gulden (was
2.000 gulden). In zo'n geval krijgt de
eigenaar van de gemeente nu tenmin
ste 4.200 gulden (was 2.500 gulden).
zegt plezier in het werk te hebben,
lager is dan dat van de gemiddelde
werknemer in Nederland. De bewaar
ders vinden dat ze te weinig promo
tiekansen hebben en voelen zich in
hun taakuitoefening niet erg gesteund
door hun superieuren.
Bij zijn onderzoek constateerde Blok
land ook dat een zeer grote meerder
heid van de bewaarders meent dat de
gevangenisstraf slechts weinig of geen
verbeterende invloed heeft op de ge
detineerden, terwijl de maatregelen,
getroffen ten behoeve van de resocia
lisatie, volgens hen onvoldoende zijn.
De meeste bewaarders vinden dat de
gedetineerden onvoldoende aandacht
van het bewarend personeel krijgen:
ze zouden meer aandacht aan de gede
tineerden willen besteden dan de om
standigheden toelaten.
Mede op grond van die onder de
bewaarders levende opvatting, komt
Blokland tot zijn aanbeveling het be-i
waarderskrops onder te verdelen in
een 'bewakingsdienst' en een 'bejege-
ningsdienst'. Hij wijst erop dat zo'n
scheiding 'een konsekwént doortrek
ken van een reeds in gang zijnde
ontwikkeling*, zou zijn. Bij de instel
ling van een 'bejegeningsdienst' zou
het Nederlandse systeem sterke over
eenkomst gaan vertonen met het in
Engeland in 1953 ingevoerde-Norwich-
systeem, waarbij zoveel mogelijk
wordt getracht de bewaarder te trek
ken bij het meedenken en meebeslis
sen over de aard en de richting van
de bejegening. Met dit systeem zijn
zeer gunstige ervaringen opgedaan.
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De uitgevers van
Nederlandse nieuwsbladen krijgen te
maken met een loon- en kostenont
wikkeling die het noodzakelijk zal
maken verschillende keren per jaar
dc tarieven te verhogen. Deze sombe
re voorspelling werd gisteren gedaan
door de voorzitter van de Nederlandse
nieuwsbladpers, de heer J. H. de
Boom. op de in Amsterdam gehouden
algemene ledenvergadering.
Vooral de stijging van de papierprij-
zen vervulde de heer Boom met grote
zorg. 'Wij uitgevers', zei hij, 'die
worden overrompeld door deze kosten
ontwikkeling, staan helaas met de
rug tegen de muur. Er is onvoldoende
papier, we mogen blij zijn dat we ons
kwantum krijgen, en daarmee basta'.
De heer Boom deed daarbij een be
roep op de overheid, die hij betichtte
van 'enige willekeur' bij steunmaatre
gelen.
Hij vond het enigszins bitter te moe
ten constateren dat, toen De Tijd en
de Haagse Post wel een soort over-
bruggingssteun kregen toegewezen,
een nieuwsblad dat een soortgelijk be
roep op het bedrijfsfonds voor de
pers deed, een afwijzend antwoord
werd gegeven. In veel gevallen, zo
betoogde de heer Boom, zullen voor
de praktische beleving van de demo
cratie de nieuwsbladen van meer
praktische waarde zijn dan de lande
lijke bladen.
Hoewel de heer Boom steun van de
overheid bepleitte, achtte hij het geen
kwalijke zaak dat ook de pers ernaar
streeft winst te maken. 'Wat is. in
economische zin, het streven naar
winst anders dan de zorg om het
verlies buiten de deur te houden?'
Ook van advertenties toonde hij zich
niet afkerig: hij wilde die eerder als
'commerciële informatie' dan als re
clame beschouwen.
