Eindexamen nog meer spreiden, vindt Veerman Zwak in natuurkunde - goede maatschappelijke vorming dichtbij Conmentaar Will' Brandt Social-democraten Zo zijn de Nederlandse scholieren: het weer oma, opa en pleeg-kleinkin d Hoofdluis boek getrouwd molendag ROI V KWARTET WOENSDAG 8 MEI 1974 BLNNENLAND/COMMENTAAR T5/K7 Het vfcomen onverwachte aftreden van bidskanselier Willy Brandt is een zwre klap voor degenen, die het beste ct de Bondsrepubliek voorheb ben. bit zozeer omdat daar nu plot- ieling mstige gevaren dreigen, maar vooralomdat de man in wiens be- trouwtre handen het Westduitse schip an staat menige storm heeft j doorstin, het roer uit handen heeft 3gegeve Ook awas het prestige van Brandt in eigen nd niet meer zo torenhoog als een gtd jaar geleden nog het geval was, zr velen konden zich niet goed voorstden, hoe de zaken in de Bondsipubliek in de hand gehouden kondeiworden, als iemand zonder het nog aljd enorme prestige van Brandt diens laats zou moeten innemen. En nu he zóver is, maakt vertwijfeling zich vn velen meester. Hóe ïjnet mogelijk dat een partij die haar ipkomst bijna uitsluitend aan Brand te danken jieeft, hem zo snel na de verkiezingen van 1972 kon la ten vijlen, nadat in binnen- en buiten landeen koude tegenwind was opge- stokm? En hoe vat te verklaren dat i ook degenen die ils enigen verant- - wooidelijk gesteld kunnen worden voor de benoemingvan de spion Guil- geen hand oor Brandt hebben o iritgsstoken? Etn integer man als Brandt heeft dit alle; niet kunnen verwerken. Hij had zonder bezwaar .'unnen aanblijven en |de schuld kunno laden op de schou der' van een orstreden figuur als de 'vroegere leider/an de Bondskansela- rij, Horst Ehme. De kanselier heeft er echter de oorkeur aan gegeven, zijn geloofwaadigheid niet op het spel te zetten. He voorbeeld van NLxon heeft hem darbij waarschijnlijk voor ide geest gestin. De vergelijk'g met Nixon gaat van- zelfsprekend mank. De Amerikaanse president, di tot over zijn oren in het W'atergate-scandaal is weggezonken, gedraagt zie als een advocaat voor kwade zak<, die aanstuurt op vrij- iraak wens gebrek aan bewijs. Brandt dasntegen gaat zelf vrijuit, maar meenhet landsbelang te dienen door zijn trsoonlijke belangen op te offeren. Het dramischc aftreden van Brandt vestigt ovegens opnieuw de aandacht op het feidat integere mensen het in de politic vaak bijzonder moeilijk hebben, a zij niet tevens een huid als een olifa hebben. Brandt's waar- :hijnlijkcopvo!ger Helmut Schmidt die als aogant bekend staat, maar 'iens intriteit we niet in twijfel wil len trekk, zal ongetwijfeld minder i moeite hben met het verwerken van lonvermijlijke teleurstellingen. Als tweibelangrijkc punten in het voordcel an Schmidt worden aange voerd: liijn uitstekende relaties met de Ameraanse regeringsleiders en 2. Zijn goe verstandhouding met Va- léry Giscd d'Estaing, de Franse mi nister vt financiën, die een goede kans mkt, de volgende president van Frarijk te worden. Op die da tum za minister van financiën Schmidt kanselier zijn. Deze feh nemen echter niet weg, dat ook het aanblijven van Brandt zich nieic perspectieven zouden heb ben geond, als de nieuwe Franse presidente krampachtige politiek van zijn voomger Pompidou vaarwel wil zeggen. Ivendien hangen de politieke ontwikkngen in de Bondsrepubliek zelf niet» de eerste plaats af van wat Eurot al dan niet wordt bereikt. Wat daoetreft lijkt het aftreden van Brandt n grote leegte te hebben ach tergelat OMinistc Pronk heeft vorige week in de aubvan dc VU een bitter debat gevoermet studenten die vinden dat hij zie als ontwikkelingsminister laat gebrufn voor kapitalistische belan gen. It waren redacteuren van het Tijdsrift voor anti-imperialistische scholi;', die onder de honderden toe- hoords veel bijval kregen voor hun felle antijgingen tegen de bewinds man, lie naar hun oordeel een illusie najaa door binnen deze maatschap- pij-oie nog iets te willen bereiken voorien die onderliggen in de wereld. Daatgenover stelde drs. Pronk.dat er 'in wederzijdse beïnvloeding is, waajij zeker de Nederlandse belan gen tapitalistische kenmerken dragen, maa op dat proces wordt ook inge- wert door een sociaal-democratische parj met haar eigen doelstellingen'. Hijzci te hebben gekozen 'voor een anpr model' dan zijn critici, namelijk 'me een sociaal-democratische rege- rin, versterkt of verzwakt door con- fedonele partijen dat mag u zeggen —van binnenuit de bestaande maat- tchppelijke orde te wijzigen en te dnamiseren. En dat beïnvloedingspro- cs werkt per saldo sterker in op de pditiek dan de economische machts- £§|oepen. Daarom vind ik het verant- üord om daaraan mee te werken'. n< iet deze opmerkingen blijkt Pronk 0 tch niet alleen ter plekke de hoon =- Hn de marxistische studenten op het e ijf te hebben gehaald, maar achteraf ©k nog de toorn van de fractieleiders in de regering deelnemende con- Iissonele partijen. Want foei, hij ronk dan toch maar van een sociaal- dtnocratisch kabinet. Wij hebben de minister wat uitvoert- Morgen begint de grote slag voor tweeduizend leerlingen Van onze ondenvijsredactie DEN HAAG Vanaf morgen moeten er in een paar weken tijd meer dan tweehonderdduizend leerlingen van liet voortgezet on derwijs door de molen van liet eindexamen. Het ziet er echter naar uit dat deze massale finish in de toekomst een ander karakter krijgt. Al die duizenden hoeven dan niet meer tegelijk over dezelfde eind streep. Staatssecretaris Veerman wil het aantal te nemen hindernis sen wat beter over het laatste schooljaar verdelen, zodat je de schoolloopbaan meer in eigen tempo en ook op eigen niveau kunt afmaken. dien vraagt ook de maatschappij om een min of meer officieel rapport. Op dit moment is het zo dat in de loop van het jaar enkele malen een schoolonderzoek wordt gehouden dat van school tot school verschilt. Aan het eind van het jaar volgt dan een afsluitend schriftelijk examen, waar voor de opgaven grotendeels geleverd worden door het centraal instituut voor toetsontwikkeling (CITO). Dat schoolonderzoek in etappes heeft volgens dr. Veerman nog teveel het karakter van een continu examen, al hoopt hij dat dit verdwijnt als de nieuwigheid ervan af is. En het schriftelijk examen heeft het gevaar dat het te onpersoonlijk is en het na deel dat het op één tijdstip in het jaar geconcentreerd is. Bovendien worden dan per schoolsoort alle leer- Straks 'finish' op verschillende data en 'per niveau'? Dr. Veerman heeft de laatste weken enkele duidelijke uitspraken over het instituut van de eindexamens gedaan. In het weekblad van het ministerie van onderwijs 'Uitleg' geeft hij van daag een uitvoerige toelichting op zijn ideeën. Zijn uitgangspunt is dat het huidige examensysteem verbeterd moet wor den. Het examen is nu teveel een sto rend element op school. Dr. Veerman wil het examen niet afschaffen, omdat je voorlopig moeilijk buiten een soort afsluitende beoordeling kunt. Boven- lingen op hetzelfde niveau geëxami neerd. Dr. Veerman wil met de onderwijswe reld overleg plegen over wijziging van dit systeem. 'Om de gedachten te be palen', zegt hij, "zou ik voorlopig de maanden maart, mei en augustus als eindexamenmaanden willen reserve ren. Ik stel me dan voor dat een leer ling die voor een bepaald vak in maart klaar is, dan ook examen kan doen. Vervolgens kan hij alle aan dacht bestecen aan de resterende vak ken. Hij hoeft dus niet alle vakken te gelijk te doen. Voor de docenten heeft dat ook pret tige kanten. Zij kunnen bij de eerste halte van de examentrein de betere leerlingen al laten uitstappen. Voor de volgende halte kunnen zij al hun aandacht richten op de leerlingen die nog niet helemaal op het juiste spoor zitten'. Dr. Veerman pleit ervoor deze exa mens niet meer per schoolsoort, maar per niveau af te nemen. Dat zou bete kenen dat een MAVO-leerling bepaal de vakken op HAVO-niveau kan be studeren. Een leerling van een lagere technische -school die nu al wiskunde doet op het niveau van MAVO-3, zou het dan ook op het niveau van MA- VO-4 kunnen proberen. Geen niveauverlaging Beide veranderingen (examens op ver schillende data in het jaar en per ni veau) hoeven volgens dr. Veerman niet te leiden tot niveauverlaging. In wezen is dit systeem al niet veel an ders dan het reeds bestaande systeem van vrije vakkenkeus. Overigens gelooft de staatssecretaris toch niet zo erg in de heilzame wer king van examens. De kwaliteit van het onderwijs, zo valt uit zijn verhaal op te maken, hangt meer af van het onderwijs van de docenten en de be langstelling van de leerlingen. En of je het resultaat daarvan 'objectief' kan toetsen is nog zeer de vraag. Morgen beginnen de schriftelijke eind examens voor het voortgezet onder wijs. Het lijstje met de aantallen kan didaten en de data van de eerste exa mendag per schooltype ziet er zo uit: aantal schooltype eerste leerlingen examendag 80.000 lager beroeps ond. 9 mei 22.500 gymnasium 13 mei en atheneum 6.100 mavo-3 13 mei 67.800 mavo-4 13 mei 40.300 havo 14 mei Van onze ondenvijsredactie AMSTERDAM Uit een internationale vergelijking van negen tien landen blijkt dat de Nederlandse scholieren zwak zijn in na- tuunvetenscliappen. Him maatschappelijke vorming is vrij goed. Als bet er om gaat te begrijpen wat er in een geschreven tekst staat zijn de prestaties normaal. Het zijn nogal forse conclusies die hier getrokken worden. Dat mag ook wel, want het onderzoek waarop ze gebaseerd zijn is waarschijnlijk het meest omvattende onderzoek dat ooit op sociaal-wetenschappelijk terrein is gedaan. Een soort record op onder zoeksgebied, aldus dr. S. Sandbergen, medewerker van het Research Insti tuut voor Toegepaste Psychologie in Amsterdam en uit dien hoofde betrok ken bij het onderzoek van een inter nationaal gezelschap uit negentien landen. Een record: driehonderd deskundigen hebben aan het onderzoek meege werkt, tweehonderdvijftig duizend leerlingen zijn getest, vijftigduizend docenten hebben vragenlijsten inge vuld, tienduizend scholen zijn er bij betrokken. En dat alles voor twintig miljoen gulden, bijeengebracht door stichtingen (in Nederland bijvoor beeld SVO), fondsen van het bedrijfs leven (Rockefeller P'oundation, Volks wagen) en organisaties als de Unesco. Bij het onderzoek zijn drie groepen leerlingen (10.14 en ongeveer 18 jaar) aan de tand gevoeld in zes vakken: natuurwetenschappen, tekstbegrip, maatschappelijke vorming, Frans en Engels. In twee lijvige rapporten heeft dr. Sandbergen nu de resultaten voor Nederland in tekstbegrip en na tuurwetenschappen samengevat. Record 'Doel van ons onderzoek was niet een soort internationale wedstrijd', zegt dr. Sandbergen. 'We hebben al dat werk niet gedaan om te kijken wie de beste cijfers heeft (als je naar de sco- relijst kijkt, zou dat Japan zijn). Maar we wilden kijken waardoor het ver schil in prestaties bepaald wordt. Je bent zo gewend je blind te staren op het systeem van je eigen land, dat een internationale vergelijking erg verhelderend is'. Wat zijn de voornaamst conclusies? Sandbergen: 'In de laagste twee leef tijdsgroepen (10 en 14 jaar) zitten we met natuurwetenschappen onder de maat. En dan vergelijk ik dat niet met ontwikkelingslanden als Chili of Thailand, maar met landen als Enge land en Duitsland. In de oudste groep (18 jaar) zijn de resultaten beter, maar nog niet om over te juichen. Dat laat ste zegt echter niet zo gek veel, want in Nederland gaat naar verhouding maar een klein deel van deze leef tijdsgroep naar school. De conclusie moet zijn dat de natuurwetenschap pen een betrekkelijk verwaarloosd ge bied vormen, waar te weinig aandacht aan besteed wordt'. Belangstelling Mooi zonnetje Van onze weerkundige medewerker Het hogedrukgebied van e Britse ei landen komt naar ons toe. Daardoor regent en buit het vandaag niet meer, maar komt er meer zonneschijn. De middagtemperaturen worden wat ho ger, maar het gevaar van nachtvorst is nog niet voorbij. Beteknent dit het einde van e algetnene voorjaarsdroog te? Het lijkt op den duur te gaan in de richting van zachter weer na re genval uit het westen. Op de Hebri- den viel tot gisteravond al zeven mil limeter eceanische regen, meer dan daar in de aprilmaand viel; bovendien daalden de barometers stevig. De Engelse weerkundigen voorzien in deze meimaand overigens slechts een paar korte en natte perioden en voor het overige droge hogedrukperiöden, vooral in de tweede meihelft. Deze zal dan relatief koeler uitpakken dan de eerste (dat ivordt dan wel ijsmutsen- weer, zou je denken.Verder: scherpe temperatuurvariaties met en kele warme dagen. De algemene circu latie in april 1974 vertoonde tot op zekere hoogte overeenkomst met die in de aprilmaanden van 1918, 1938, 1942 en 1969. Wanneer er een zo- mertje la '69 achter zou zitten, doen we het ervoor. Destijds noteerde het Limburgse Buchten veertig zomerde dagen, waarvan twintig in juli en dertien in augustus. Op het kaartje van de gemiddelde luchtdruk over april is een hogedruk gebied met centrum van 1024 millibar bij de Shetlands het dominerende ger weergegeven om de sfeer aan te geven, waarin hij het begrip 'sociaal democratisch' hanteerde. Wathij er vooral mee wilde zeggen was dat hij zich niet buiten deze maatschappelijke en politieke orde wenst op te stellen nóch deze omver wenst te werpen. Het is daarom nogal ongelukkig, dat zo'n zinsnede uit een totaal anders ge oriënteerd debat wordt geplukt en in de partijpolitieke discussie wordt be trokken. Met het oog op de toekomst van hun partijen zouden de betrokken fractieleiders zich beter af kunnen vragen waarom zoveel jongeren van hun eigen erf in de aula van de VU een socialistische minister zaten uit te fluiten, omdat die naar hun zin te veel geduld heeft met deze maatschap pij. systeem. Het is tot in de hogere ni veaus goed te herkennen door geslo ten lijnen. Langs de oostelijke flank van het maximum bevindt zich een zo ne met iwordoostelijke winden. Hier mee correspondeert een gebied met grote droogte; zo viel er minder dan tien millimeter in het grootste deel van Finland, zuid-Zweden, zuid-Noor- icegen, Denemarken, noordwest-Duits- land, delen van ons land, het uiterste noordoosten van Frankrijk, de Fdröer, noord-Schotland en de He brides, plus een zone over midden- En geland tot in de lese Zee. Droogte records, veelal over de laat ste tachtig jaar, werden onder meer bijgeschreven in Aalborg en Kopenha gen (een millimeter) Bornholm (halve millimeter), Greifswald in het noor den ran de DDR (vier millimeter), Oslo vliegveld Boindem (nul millime ter), het Zweedse Jönköping (twee millimeter), Luonetjarvi in zuid-Fin- land (twee), Thomahaven (achttien millimeter) tegen normaal 106). En wat te zeggen van de Noorse vissers haven Bergen, die de naam heft zeer nat te zijn: in april wer.dd aar ook al een nieuw droogterecord waargeno men met zeven millimeter tegen nor maal. 140. De depressies zagen zich gedwongen langs de noordkant van het maximum uit te wijken: vandaar de 110 millime ter (53) van Reykjavik en de 130 mil limeter van Tronisö (75). Over de zware regens, opgewekt door een per sistent la.gedrukgebied van Marokko tot over het oostelijk deel van de Middellandse Zee, met afzonderlijke centra bij de zuidoostkust van Spanje en Sardinië hadden we het gisteren al: Marseille 128, Gibraltar 126 mil limeter. wisselend bewolkt ANWKNM» 13.00 «-» HOOG WATER 9 mei 1974: VhssingeR: 3.30- 15.50; HaringvlietsluUen: 5.20-17.45. Rotter dam: 6.25-18.48; Scheveningen6.25-18.48: IJ muiden: 5.24-174S: Den Helder: 9.19- 21.39: Harlingen: 11.39Del/zijl: 1.38- 13.58. Volgens dr. Sandbergen is daar op twee manieren wat aan te doen. Aller eerst is hem opgevallen dat ook de eindexamenleerlingen van pedagogi sche academies weinig belangstelling hebben voor natuurwetenschappen en daar ook weinig van afweten. Dat geldt in bijzondere mate voor toekom stige onderwijzeressen, want meisjes presteren cp dit gebied minder dan jongens. Dit zijn de mensen die bin nenkort zelf voor de klas staan om jonge kinderen liefde voor de natuur wetenschappen bij te brengen. Het is duidelijk dat eerst die leerkrachten zelf meer van natuurwetenschappen moeten weten. Een tweede aanbeveling van Sandber gen is dat er een goed leerplan komt voor natuurwetenschappen. In met na me de angelsaksische landen bestaan ook voor jonge kinderen al goede 'science'-programma's en daaraan is in Nederland ook grote behoefte. Die leerplannen zouden zo gemaakt moe ten worden dat ook meisjes aardig heid in deze vakken krijgen. Over het algemeen gaan meisjes graag naar school maar het vak natuurweten schappen schrikt hen op de een of an dere manier af omdat het te moeilijk zou zijn. Betrouwbaar "Tijdens-het. -persgesprek, gisteren in Amsterdam, kwamen nogal wat twij fels naar voren omtrent de betrouw baarheid van een dergelijk onderzoek. In hoeverre kun je landen als India en Nederland met elkaar vergelijken? Wat zou de uitkomst van het onder-, zoek geweest zijn wanneer ook meer praktische vakken waren onderzocht? Zouden dan de ontwikkelingslanden beter uit de bus gekomen zijn? Wat is de betekenis van cijfers die al weer een paar jaar oud zijn in een wereld waarin ook het onderwijs voortdurend verandert? Wat Nederland betreft: de scholieren test werd afgenomen in 1970 en 1971, maar sindsdien heeft de mammoetwet al weer het nodige veranderd. Met na me het lager beroepsonderwijs is her vormd, wat van invloed zou kunnen zijn op het Nederlandse gemiddelde (dat nu sterk gedrukt wordt door de resultaten van het lager beroepsonder wijs). Dr. Sandbergen toonde wel enig be grip voor deze twijfels. Toch meende hij dat dergelijke internationale ver gelijkingen, hoe moeilijk ze ook zijn, zinvol blijven. Een van de interessan te mogelijkheden is een vergelijking tussen landen met een selectief en een n iet-selectief onderwijssysteem. Dan blijkt bijvoorbeeld dat in een land als Zweden met een midden school geen slechtere resultaten ge boekt worden. Het voordeel van der gelijke landen zou kunnen zijn dat hier een grotere groep leerlingen door blijft leren. Op dit punt echter is verder onderzoek nodig. onder redactie van loessmit Iedereen vindt het heel gewoon dat er pleegouders bestaan. Hoe zou het dan komen dat niemand het gek vindt dat er geen pleeg- grootouders zijn? In Amerika heeft men herontdekt hoe belangrijk opa's en oma's bij dc opvoeding kunnen zijn. Sinds 1965 hebben ze daar oudere mensen (tot zelfs over de tachtig jaar) betrokken bij het werk in inrichtingen, waar kin deren zitten die geen eigen opa's en oma's meer hebben. Over dit 'pleeggrootouder project' schrijft het maandblad 'Op leeftijd' dat het is gebaseerd 'op de relaitc tussen de ouder ioordende mens en het kleine, meestal gehandicapte kind. Het is dan ook de bedoeling dat de pleeggrootouders alles doen met hun pupillen wat gewone grootouders doen met hun klein kinderenDat is spelen, wandelen, praten, knuffelen, eten geven, naar bed brengen en af en toe een beet je verwennen'. Verder werke deze opa's en oma's mee aan therapieën: spelenderwijs oefenen ze met lo pen en praten en dat leidt vaak tot verrassende resultaten. Dit pleeggrootouderschap is niet alleen prettig voor het kind dat echt naar oma of opa uitkijkt, maar ook voor de oudere mens, die weer een zin volle taak heeft. En ook de inrich ting is er mee geholpen. Een groepsleider met zes kinderen, ran wie er vijf kunnen lopen en het zesde niet, kan nooit zoveel per soonlijke aandacht aan dat zesde kind geven als een pleeggrootou der. Het pleeggrootouderprojekt is min of meer toevallig ontdekt door me vrouw drs. T. Hamer, verbonden aan de Leidse universiteit, die tij dens een studieverblijf in Amerika een uitnodiging kreeg voor een le zing over het onderwerp. Ze was zo enthousiast, dat ze het idee in ons land het liefst meteen in alle be staande inrichtingen zou willen rea liseren, maar zo eenvoudig gaat dat niet. 'Als ik flink aan de bel trek. zouden ze allemaal wel graag wil len, maar vanuit het instituut moet er dan iemand naar de domi nee, de pastoor, de vrouwenbond en de bejaardencentra in de buurt om de omgeving met het projeckt vertrouwd te maken en oudere mensen te zoeken die bereid en,in staat zijn om als oma en opa te fungeren, want het is heus geen makkelijk werkEn zo'n iemand hebben ze niet'. De enige 'iemand is mevrouw Hamer zelf, maar die heeft haar dagtaak op de universi teit, zodat ze tot nu toe alleen het idee in instituten in Heemstede, Monster, Nieuweveen en Zwammer- dam heeft kunnen verwezenlijken. Daar komen nu veertien, vijftien 'grootouders' geregeld bij hun 'kleinkinderen'. Drs. Hamer moet zich beperken tot instituten voor geestelijk gehandi capten, maar natuurlijk kan het systeem ook voor normale kinderen in inrichingen goed werken. 'Het gaat echt om kinderen die zelden of 'nooit bezoek krijgen en juist dub bel hard aandacht nodig hebben. Op basis van vertrouwen, liefde en toewijding van oma of opa kan het kind zich. voor zotser mogelijk, ver der ontplooien. Er gebeuren geen wereldschokkende dingen, maar wel is bijv. een kind dat niets kon, door oma tot kralen rijgen gekomen en bleef een achttienjari ge jongen die nog in bed plaste, binnen een half jaar voorgoed droog, omdat hij in dat geval bij 'opa' zou mogen logeren. De financiën zijn nog een heet hangijzer. Oma of opa krijgt meg reiskosten te maken, je wil wel iets meebrengen, misschien het kind eens mee uitnemen en dat gaat niet van de a.o.w. In Amerika krijgen oudere medewerkers een vergoeding en ook hier wordt er over gedacht. In het najaar gaat mevrouw Hamer opnieuw op het betrokken ministerie praten, Dan gaat er trouwenr meer gebeuren. Er moet een commissie worden sa mengesteld, die het hele land kan 'bewerken' en er komt een boekje uit dat drs. Hamer over het pro ject heeft geschreven. Het gaat 'toekomst voor twee' heten en nu al is er veel belangstelling voor. Omdat de hoofdluis weer geregeld de kop opsteekt, stuurt een oud- verpleegster uit Veenendaal ons een tip voor een paardemi'ddel te gen de kwaal. Het drastische be strijdingsmiddel is brandspiritus, waarin een driekantige katoenen doek gedompeld moet worden, die zo over het hoofd met luis gelegd wordt dat alle haren er onder zit ten. Dan plastic er overheen, zódat de spiritus niet opdroogt. Na een etmaal mag de muts af en het jaar gewassen worden. Daarna met de stofkam alle dode luis en eitjes uitkammen, maar niet voordat die fijne kam, de gewone kam en de haarborstel een paar uur Ln een bakje water met lysol gelegen heb ben, zodat ze grondig ontsmet zijn. Luislijders doen er goed aan op een klein plekje hoofd te proberen of de spiritus niet al te drastisch werkt of, nog beter: eerst even aan de dokter vragen, want niet ieder een is tegen paardemiddelen opge wassen. Ruim een jaar geleden verloor de Britse marinier Tom Rivenberg (nu twintig) bij een bomaanslag in Belfast beide benen. Na een lange tijd van verpleging en hard oefenen is hij nu weer in staat om te lopen, met twee kunstbenen en twee elleboogkrukken. En om te trouwen met een meisje Jat hij al heel lang kent, de ne gentienjarige Jenny Bracey, met wie hij lüer na de plechtigheid de kerk in het Engelse Chelmsford verlaat. Na Farce Majeures op grammo foonplaten samengeperste succes sen (er is net weer een lp 'dit gaat te ver' uit met alle liedjes van de alternatieve songfestivals 1973 en 1974) komt het roemruchte team nu ook zwart op wit in de wintel. Tijdens de jubileumviering van de vijftigjarige NCRV dit najaar zal er een speciaal Farce Majeu- re-boek verschijnen. Een nieuwtje uit zeer goede bron, want het is de omroepgids van de NCRV zelf die dit meedeelt In dezelfde gids het bericht dat Robert, de zoon van de vermoorde Amerikaanse senator Robert Ken nedy, gaat meewerken aan een 26- delige Amerikaanse televisieserie, die in Kenya wordt opgenomen. Hij gaat de serie presenteren en zal bij de samenstelling van het geheel meehelpen. Vorig jaar bestond de vereniging 'De Hollandsche Molen' een halve eeuw en ter gelegenheid van die verjaardag draaiden op 6 oktober de wieken van 320 molens, bijna een derde van het totale molenbe stand. Dat was de eerste nationale molendag op veler verzoek zo'n •tweede nationaal evenement geor ganiseerd heeft. En zo komen za terdag opnieuw honderden molens cn molenaars in aktie, waarhri ze, als het weer zo blijft, zekei op meer wind dan op 6 oktob* kun nen rekenen. In de meeste provincies stak* zoveel molens, dat nieman» ver hoeft te gaan om een koren-, pol der-, houtzaag- pel of waterradmo- Icn te vinden. Staat er een vlag op zo'n molen, d; i is de kijker ook binnensmolens welkom en zal de molenaar er graag iets meer over vertellen. 'Het is een schenking van Simpkins voor onze nieuwe kerk.'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 7