Bruno Mertens gelooft heilig in zijn Ti-dorp dichtbij Meditatie als basis jtanmentaar Gezond, alternatief leven voor zo'n tienduizend mensen in de Flevopolder dsrernieuwing hei weer )rog?r, droogst weerrapporten tijd om alles goed te maken te gek schoon oma iüWKWARTET VRUD\G 19 APRIL 1974 BINNENLAND T5/K7 bevwier van de Amsterdamse iensta< minister Gruijters van ishuisisting heeft gelijk als hij iber iiover de toekomst van de als ;econcentreerde woonplaats vele. en (daarmee) als stimulans de ultuur en de samenleving, is veieugend dat hij niet volstaat somerheid, maar maatregelen ;ondig die moeten voorkomen de &d slechts een woonplaats It vo< de armen en allerarmsten, lat de/elgestelden naar elders uit- ;en ende door dat uitwijken ge- tpen roblemen op de gemeen- ip afwntelen. proci is in Nederland al ver irtgescfeden, zover zelfs al dat al watjit de krachten gegroeide ten buen de stad hun eigen dyna- •k gekigen hebben. De blijdschap wat e minister bedoelt, kan niet te uitbndig zijn, omdat die blijd- tp stels een beetje de bijsmaak □udt vat het 'beter ten halve ge werd, daiten hele gedwaald'. »t is get verwijt aan deze bewinds man, die r nog maar net zit, en ei- nlijk oo niet eens aan zijn ministe- jj dat cn al wat langer meeloopt, bpar veeer aan onze maatschappij haar ;eheel, die kennelijk nog :eds niein staat is tijdig voldoende lfkritiek te ontwikkelen, maar er eerdr op gericht schijnt te zijn n eenmal op gang zijnde ontwikke- ^ig te vsnellen. lies watGruijters nu zegt, maakt al- yjen maa:nieuwsgierig naar het wets- twerp voor de stadsvernieuwing taraan met name staatssecretaris 1 haefer verkt, toch moet het ook "lidelijk ijn (gezien de ontwikkelin- i n in h< verleden) dat alle heil niet leen te verwachten is van een wet an het linisterie van huisvesting en imtelijk ordening. inister ïruijters heeft zelf bijvoor- iSteld al ingegeven hoezeer het parti- diere woer heeft bijgedragen aan versUhtering van het stedelijke aat, ;n eerste door de geweldige latregcn die voor dit verkeer no- wareien ten tweede door de kans de oiwikkeling van dit particulie- vervoe weer aan de wat welgestel- stedehg bood om aan de narig- id van lat verkeer in de stad te ont- ien; in vicieuse cirkel waar wij het o?nblik nog midden in zitten, ir oo op het gebied van het be- ir zulin er maatregelen nodig zijn, int op:en of andere manier is het ch in d land maar zo ver gekomen, er hnderden gemeenten zijn, die i et huniitbreidingsplannen elkaar de Jief probren af te steken plannen ,iie bij ecaar opgeteld meer dan vol doende ijn om ruim 25 miljoen Nc- ]erlande; te herbergen en dus vol- 1 rekt ovrbodig zijn, maar aan dc an- ere kat hun eigen dynamiek heb- amengeat: er is om onze steden te m halverwege van onze dwa- ngen t< keren, een geweldige samen- 'angend visie nodig. Het is een ro- ïantiscl en daarom onrealistisch ver- 1 ngen a'n visie te verlangen van één f een >aar met naam en toenaam an te /ijzen mannen of vrouwen, laar stdig hebben de bewindslieden jan volkhuisvesting, verkeer en bin- enlands zaken een taak om deze vi- ie te fanuleren. Misschien is de re- e van rinister Gruijters wat dit be- reft gelk een wolkje als eens mans land, dc tenslotte toch een zware tortregei aankondigde. door Kees de Leeuw Je komt niet zo heel vaak iemand tegen, die op latere zeg zestig jarige leeftijd alles achter zich wil laten om ergens anders een heel nieuw leven te beginnen in een dorp, dat letterlijk nog uit de vette kleigrond van de 'Flevopolder moeten worden gestampt. De architect-schilder Bruno Mertens uit Bodegraven is zo iemand. Na jarenlang samen met zijn vrouw Susan Burki in een woonwagen door Europa te hebben gezworven en na nog eens een min of meer 'honk vast' verblijf van acht jaar in een door hem zelf verbouwd boerde rijtje ergens tussen Bodegraven en Nieuwerbrug aan de Oude Rijn, weet hij nu, wat hij wil. Het stichten van een internationale leef gemeenschap voor mensen, die gezond willen leven en waarbij men in zijn onderhoud voorziet door het op coöperatieve basis uitoefenen van landbouw en ambachtswerk. De naam van het dorp, waarin maximaal 10.000 mensen een nieuw, alternatief bestaan kunnen opbouwen, is Ti-dorp en voor de benodigde grond is men nog in onderhandeling met de rijksdienst voor de IJsselmeerpolders ,maar als het aan Bruno Mertens en de zestig mensen, die zich inmiddels hebben aangemeld, ligt zouden ze al zitten in de Flevopolder, waar het leven volgens hen wel uit zonderlijk goed moet zijn. Bruno Mertens tenminste gelooft hei lig in zijn Ti-dorp en kan er daarom ook wel uren over vertellen. In het hoekje 'Ti-dorp, a place to live' zet hij in het Engels want dat wordt de voertaal en aangevuld met enkele schetsen van het dorp, uiteen, wat hij zich voorstelt van deze alternatieve plek, die als basis de meditatie zal hebben. Immers, die meditatie zorgde ook voor een ommekeer in het leven van Mertens zelf. Daarmee is het ei genlijk allemaal begonnen. Volle vrijheid Zwervend door Europa en genietend van de volle vrijheid, die hij zich had verworven onder het motto Ontspan ning door ontbering', want er werd bijvoorbeeld ook honger geleden, kwam hij tot de ontdekking, dat er nog andere vormen van vrijheid moe ten zijn: vrij van jezelf te zijn. Op een dag terug in Nederland hoorde hij in de Thaise ambassade de vrouw van de ambassadeur, die een lezing gaf over meditatie. Dermate hierdoor gegrepen wist hij te bewerk stelligen, dat hij daar een paar maan den kon blijven om zich in de Boedd histische meditatie te bekwamen. Met als resultaat, dat hij nu al weer een paar jaar meditatie-cursussen geeft aan jongeren in De Kosmos in Am sterdam. Jongeren, die al van alles hadden geprobeerd en volkomen wa ren vastgelopen, maar het nu dank zij het mediteren weer een beetje zien zitten. Meditatie is dan ook je eigen geldingsdrang uitschakelen en probe ren langs deze weg meesterschap over je denken te krijgen. Ego Mediteren is je eigen ego, waar ieder mens of-tie dat nu onderkent of niet. een behoorlijke dosis van heeft mee gekregen, buiten spel zetten en stil zijn. Bruno Mertens: 'Dat stil zijn be tekent, wat een heleboel mensen den ken, gewoon stilzitten, op een berg punt de natuur instaren en misschien een beetje dromen. Nee, stil zijn bete kent volledig stil zijn, zodat er geen ervaring, herinnering en gevoel meer is, maar er toch bewustzijn is. Dat laatste (Ls iets, wat we allemaal moe ten 'leren. Zodra je een gemeenschap gaat opbouwen, waarbij iedereen uit idealisme betrokken is, maar waarin niemand stil kan zijn, krijg je een communisme, dat nog erger is dan het ergste materialisme. Dan krijg je, zeg maar, staatskapitalisme, zoals dat bijvoorbeeld in Rusland is. Ti-dorp kan dan ook eigenlijk alleen maar voortbestaan, wanneer we in staat zijn om dat principe van stil zijn in alle Ti-dorpers in werking te zetten. Dat is ons uitgangspunt en vandaar ook dat meditatiecentrum'. Geen dwang Bruno Mertens heeft inmiddels wel gemerkt, dat veel mensen die zich aanmelden, zich door dat centrum enngszins gefrustreerd voelen. 'Die denken, dat ze daar in móéten. Dat willen we toch ook weer voorkomen, maar we hopen wel, dat ze op den duur zelf tot het inzicht komen, dat meditatie voor Ti-dorp onontbeerlijk is, wil het kans van slagen hebben'. Hij wil beslist geen dwang uitoefenen dat is ook de reden, dat een hele boel communes mislukt zijn maar soepel leiding geven via een Raad van Wij-ze Mannen, die het mediteren al behoorlijk onder de knie hebben. In principe komt iedereen in aanmer king om Ti-dorper te worden, maar er is wel een kleine drempel, die 'geno men' moet worden. Bruno Mertens noemt dat een soort sluis met zulke grote deuren, dat zowel het grootste als het kleinste schip erdoor kan. Die sluis is de meditatietraining, die één tot drie, Vier maanden kan duren. Na die sluis komt men via een andere deur dan din Ti-dorp. (Het gesprek wordt even onderbroken voor een na tuurgebeuren. Op het terras buiten springen twee kikkers, zittend op el kaar, heen en weer. Een goed teken, zegt Mertens. Dat betekent dat het water weer schoner wordt). Vertelt dan verder over die meditatie, die be slist niet op Boeddhistische leest ge schoeid hoeft te zijn. Iedereen is vrij om die meditatie op zijn eigen manier te beoefenen. Af en toe worden er dan samenkomsten gehouden om te kijken hoe ver je daarin bent. In feite kan alles meditatie zijn en hoe verder je in die meditatie bent, hoe minder de verschillen daarin, zodat op een gegeven moment alles één is gewor den. Geld belangrijk De economie zal in Ti-dorp niet voor opstaan, al is Bruno Mertens reël ge- Bruno Mertens: je moet niet vergeten dat ik eigenlijk een nomade ben. noeg om te zeggen, dat het wel de op zet is, dat het dorp zichzelf op den duur kan bedruipen. Daarom is ook nu geld erg belangrijk. Niet alleen om grond te kopen, maar ook voor de investeringen het eerste jaar. Als ik Bruno Mertens vraag of hij van zich zelf het idee heeft, dat hij nu inder daad op het goeie spoor zit, kijkt hij enigszins verbaasd. Ik heb vijftien jaar in een woonwagen gewoond dat was mijn atelier en geleefd als een prins. Voor mij was het bouwen van dit huis, toen ik nog geen medita tie kende, de meest moeilijke periode van mijn 'leven, omdat ik het gevoel had: ik bind me hier, bouw hier een nest en kan niet meer wegvliegen. Ik plaats mezelf hier midden in de mani pulatie, terwijl ik daarvoor vrij was. Dat is ook de reden geweest, dat ik het zo moeilijk heb gehad hier. Niet financieel, maar alleen omdat ik in dit huis zat. Je moet niet vergeten, dat ik eigen lijk een nomade ben, die gewend is om te trekken. Vanuit de meditatie begrijp ik nu, dat je overal moet kun nen wonen en als je je op een bepaal de plaats ongelukkig voelt, komt dat alleen maar door jezelf. Dus moest ik eerst vrij worden van mezelf, zodat ik kon zeggen: het komt er niet meer opaan, waar ik zit. Of ik nu hier zit, of daar, ik ben altijd vrij. Als je vol gens de oude begrippen van vroeger zou vragen, wat wil je het liefste doen, zou ik zeggen: ik pak mijn hele boeltje bij elkaar, stap weer in mijn 'an onziweerkundige medewerker Vandaag 19 april, is op een groot an.tal platsen in ons land de dertig- te drigi of nagenoeg droge dag in uccessie Voornamelijk Zuidioest-Ne- derland Vlissingen 6 millimeter, Rot- erdam -mm), valt een beetje buiten Ut gebU. Vij moten tot voorjaar 1942 terug- laan or, een n og iets langduriger droogte e vinden. Aan de kop ging oen Hoiddorp met een reeks van 33 ciLrkdrop dagen (0 mm) van 8 april tot en mt 10 mei. Amersfort tvas goede tweede met 32 droge dqen, Krabbendijke en Harlin- gen telen 31 dagen en ondermeer Rotterdai (Keilehflven)Vlaardingen, Gouda e OudrBeierland 30 dagen. Om een baas boven-baas te vinden moeten vij verder teruggaan tot de nazomervan 1914, het jaar waarin de eerste lereldoorlog uitbrak. Record houder ran de eeuw blijkt Oude- schoot Ij Heerenveen te zijn met 0 mm ove 35 dagen te weten van 6 au gustus tt en met 9 september. Op de jmeeste ndere plaatsen xnel wat re- gen, zijhet niet veel: Sint Kruis 0.6 \mm ove 34 dagen, Enschede 2.3 mm Iover 33 dagen. Tiel 2.5 mm over 32 Idagen eenals Amersfoort met 3.7 mm. IEenzarm uitzondering is Doetinchem met4 mm dankzij een zeer lokale bui van27 mm op de 23ste augustus. jVijf enlertig droge dagen achter el kaar is lus het plaatselijk record van Ideze eaw. Gaat het voorjaar, van 1974 i de tweede helft van \volgendi week ook deze limiet passe ren, dar,moet teruggegrepen worden op 1893toen een nog langere droge periode a maart begon en in mei ein digde. Ennenkort meer bijzonderhe den overdat uitzonderlijke seizoen. De droate met veel hoge drukken van 8 to 25 augustus 1914 kwam als gerocper voor de gehandicapte iveer- berichtmkers van het KNMI destijds. Sedert 1 augustus ontbraken als ge- volg van de oorlogshandelingen bij voorbeeld de belangrijke Engelse be richten op de Nederlandse weerkaart- jes. (ook de telegrammen van Rxisland en de Balkan bleven weg). Maar door het stabiele weer lag het totaal van de trefferprocenten eer boven dan be neden hel gemiddeldz. Toen later de westelijke circulatie terugkeerde, weerspiegelde het manco zich wel de gelijk in een teruggang van de kwali teit van de verwachtingen. De avond verwachtingen van De Bilt misten door het ontbreken van Franse gege vens nog meer van hun grondslag. Het zwaar getroffen België gaf sinds de 20ste augustus 1914 geen weer- kaartjes meer uit. weinig verandering Weerrapporten van gisteravond 19 uur. Amsterdam onbewolkt 13 0 De Bilt onbewolkt 13 0 Deelen onbewolkt 14 0 Eelde onbewolkt 11 0 Eindhoven zwaar bew. 14 0 Den Helder geheel bew. Luchthaven R'dam onbewolkt 12 0 Twente zwaar bew. 13 0 Vlissingen onbewolkt 11 0 Zuid Limburg regenbui 12 0.1 Aberdeen onbewolkt 10 0 Athene onbewolkt 19 0 Barcelona zwaar bew. 16 0 Berlijn zwaar bew. 12 0 Bordeaux half bewolkt 16 0 Brussel regenbui 13 0.1 Frankfort onbewolkt 14 0 Genève onbewolkt 10 0 Innsbrück zwaar bew. 6 0.1 Kopenhagen half bewolkt 14 0 Lissabon onweer 20 0.1 Locarno onbewolkt 15 0 Londen geheel bew. 0 Luxemburg half bew. 12 0 Madrid onbewolkt 19 0 Malaga geheel bew. 18 0 Majorca onbewolkt 13 0.6 München licht bewolkt 7 0 Nice licht bewolkt 14 0 Oslo onbewolkt 16 0 Parijs zwaar bew. 14 0 Rome regen 15 4 Split licht bewolkt 14 0 Stockholm onbewolkt 11 0 Wenen zwaar bew. 12 0 ZQrich onbewolkt 8 0 Casa Blanca zwaar bew. 18 0 Las Palmas licht bewolkt 21 0 New York onbewolkt Tel Aviv niet ontvangen Tunis licht bewolkt 15 0 HOOG WATER, 20 april 1971. Vlissingen 0.32-12.55. Haringvlietsluizen 2.21-14.37. Rot terdam 3.08-15.46. Scheveningen 1.55-14.14. IJmuiden 2.32-14.49. Den Helder 5.49-18.25. HarUngen 8.30-20.47. Delfzijl 10.47-22.51. woonwagen en ga lekker naar Bulga rije aan de Zwarte Zee of waarheen dan ook. Ik geef Tid-irp een schop en ben zo weer weg, maar ik doe het niet, omdat ik zie, dat het belangrijk is, waarmee ik bezig ben. Belangrijker dan toe te geven aan je eigen lusten. Levensopgave Noem het zelfopoffering, maar ik zie het als een bepaalde levensopgave, die ik in de Flevopolder wil uitwerken. Voor mij is het echt een uitdaging om hiermee door te gaan. Mijn hele leven heb ik me bezig gehouden met zaken als hoe is oorlog te voorko men', 'hoe is er een economie op te zetten, die niet gebaseerd ds op winst bejag'. Ik weet nu, dat de enige oplos sing is, dat je bij jezelf moet begin nen. En ik zou het wel heel erg oneer lijk van mezelf vinden, als ik op dit moment op de vlucht ging. In die zin, dat ik roep: ik wil leven en ervan ge nieten, omdat ik dan al die tijd, dat ik me bezig hield met hoe kunnen we naar een betere wereld toe. niet eer lijk ben geweest. Ti-dorp is als naam samengesteld uit het Nederlandse woord dorp en het uit de oertaal afkomstige TI, dat staat voor het goddelijke en ds terug te vin den in Ti-tel: hij die vertelt van Ti; en in Tï-bet: daar waar Ti te bed gaat. Ti-dorp ds dus eigen dorp van het goddelijke of daar waar het crea tieve prrincipe de allerhoogste kiemkracht werkzaam is. In verband met Ti-dorp ben ik op een gegeven moment me ook gaan afvra gen of er bepaalde beroepen zijn, die gunstig liggen ten opzichte van het meditatieve Ik ben erachter gekomen, dat dat beroepen zijn, die vooral am bachtelijk (het met je handen wer ken) zijn, omdat je dan voor een an der bezig bent. Vandaar Ti-dorp als gLldedorp. Daar komt nog bij, dat het ambachtelijke niet specifiek intellec tueel is, maar waarin de meditatieve oefening als gegeven aanwezig is. Timmerman Bruno Mertens noemt het daarom ook geen toeval, dat Jezus timmerman is, omdat dat bij uitstek een meditatief beroep is. Je moet maar eens oplet ten. als je een oude timmerman ont moet. Wat een .vijsheid straalt die niet uit en daar hoeft hij helemaal niet de bijbel voor te hebben gelezen. Vandaar ook, dat de grote mystici uit het verleden, zoals Meister Eckhart en noem maar op, ambachtslieden wa ren. Daarom zal ook in Ti-dorp het handwerk voorop komen te staan. Als ik Bruno Mertens, die zijn toekomstige medebewoners in de eerste plaats voorhoudt, dat Ti- dorp mag worden, zoals je zou willen, dat de wereld was, vraag, hoe hij zichzelf ziet, antwoordt hij: ik ben anarchist geweest, heb de werken van Marx bestudeerd, ik heb voor mezelf de meditatie ontdekt, maar ik ben geen Boed dhist. Noem me maar wereldbur ger. Ik heb wel een Nederlands paspoort, maar dat kan me niets schelen. onder redactie van loessmil Iedereen kent dat wel: loze belof ten en toezeggingen als 'we komen nog wel eens langs', 'we praten we nog wel eens over', 'je hoort er be slist nog van'. 'Wanneer? Meestal zodra pasen en pinksteren op één dag vallen. Of met Sint-Juttemis. Ook zo'n mooie kreet, waarvan nie mand zeker weet wie het bedacht heeft, maar wel dat deze feestdag nooit gevierd zal worden. Of wel? Want plotseling duiken er ansichtkaarten op met 'Vrolijk St. Juttemis' er op en .'een geknijsd sint-juttemis'. Een idee van de Stichting Stripje, die tienmaal per jaar een stripblad uitgeeft voor icerkende jongeren en scholieren in het lager beroepsonderwijs. Niet dat Stripje precies weet wan neer het Sint-Juttemis is, ivant dat weet zelfs de dikke Van Dale niet. Die verklaart drt Sint-Juttemis of Sint-Jutmis de naam is van een verzonnen heilige dag: 'Met Sint- Juttemis als de kalveren op het ijs dansen), d.w.z. nooit, te gener tijd'. Ook Stripje heeft dus het ze kere voor het onzekere genomen en Sint-Juttemis niet maar gewoon._ wat langer laten duren: iv de hele periode tussen pasen en pinksteren (tot 2 juni dus) is het Sint-Jutte mis, 'een nieuw nationaal feest van de herinnering'. Vooralsnog wordt het gevierd door het verstu ren van kaarten, icaarop de afzen ders aan politici en hun partijen, ambtenaren, werkgevers, maar ook familieleden en kennissen drin gend kunnen verzoeken hun bel of ten waar te maken en de daad bij het woord te voegen. De kaart is trouwens niet alleen voor hen, maar ook voor 'de eeuwige twijfe laars, de mooipraters, bureaucra ten en op-de-lange-baan-schuivers'. Er is al een beginnetje van zo'n dringend verzoek op voorgedrukt: 'SintrJuttemis is NU; alles wat ooit beloofd is wordt nu waargemaakt' een gcknijstl sint juttemis en vervolgens 'Geachte/beste doorhalen wat niet verlangd ivordt. In het hart van Stripje zijn alvast een paar voorbeelden gegeven van mensen die nodig een Sint-Jutte- miskaart moeten hebben: de vriend die reel eens met zijn vriendin zal trouwen: de ambtenaar volkshtls- resting die het lung beloofde flatje dan eindelijk zal toewijzen; de baas die de verplichte vormingsda- gen wel wil doorbetalen; de politi cus die belooft eerlijk opening van zaken te geven; de minister die het minimumloon voor achttienjarigen wil invoeren; alles met St.-Juttemis natuurlijk. Om een nog sterker voorbeeld ter navolging ie geven, heeft Stripje zelf al een paar kaarten verstuurd (en ieder die één gulden stort op postgiro 3013089 van Stichting Stripje, Woerden, en daarbij 'St. Juttemis' vermeldt, kan iets derge lijks doen met de vier kaarten die hij/zij daarvoor krijgt) maar: mi nister Boersma (met het verzoek niet.langer te wachten met het mi nimumloon voor achttien jarigen), voorzitter mr. Van Veen van het VNO (om de schooldagen van ge deeltelijk leerplichtige werknemers door te laten betalen), het hoofd bestuur van D'66 (dat de eens be loofde opheffing van de partij nu waar moet maken) en naar diverse werkgevers (om het beloofde mini mum-jeugdloon nou ook echt uit te betalen). En ook in de huiselijke kring zijn u-at kaarten verstuurd: naar onze Piet, die al zo lang de achterkamer zal behangen en naar Truus, die nu eindelijk wel eens die geleende Lp. terug mag bren* gen. Of Sint-Juttemis het ooit tot een nationaal feest brengt, is maar de vraag. Blijkens een prentje in Stripje zeker niet als het aan sin terklaas en de kerstman ligt. Met Sint-Juttemis, als pasen en pinksteren op één dag vallen of als de kalveren op het ijs dansen, het komt allemaal op hetzelfde neer. Vandaar dat dit 'geknijsde Sint-Juttemis'-plaatje met vrolijk hopsend rundvee In de serie Sint-Juttemiskaar ten thuishoort. Dit is te gek! krijgen mensen die zaterdagmiddag voorbij het Haagse Mauritshuis wandelen, te lezen op een pamflet van de jongerenorga nisatie VOOR ('nuchterheid, vrede en vriendschap' en bovendien vier kant tegen alcohol). Te gek is aldus het pamflet dat een rijk sinstelling reclame maakt voor een bierfabrikant, terwijl het rijk wel vijftig miljoen per jaar moet uitge ven om de gevolgen van alcoholge bruik op te vangen. Die rijksinstel ling is het Mauritshuis, waar de grote Gerard ter Borch-expositie te zien is. Een reproduktie van een van diens schilderijen hangt ook op de stations, met een pul bier van een bekend merk. Die geza menlijke reclame (ook via de STER, zegt VOOR) gaat te ver en daarom gaat een delegatie van De Fransen zullen nooit zo schoon op hun lichaam zijn als de Engel sen, maar hoewel het nog lang niet is wat het zou moeten wezen ze zijn in elk geval toch al heel wat schoner dan twintig jaar gele den. Een opiniepeiling, waarvan de resultaten in het blad Elle afge drukt zijn, wijst althans uit dat nu al 32 procent van de Franse man nen en vrouwen zich elke dag wast. dat 84 procent de tanden éénmaal daags een beurt geeft en dat 71 procent haarizijn haar elke week wast. Er staat niet bij, of die 32 procent die zich dagelijks was, dan ook helemaal onder de douche gaat of het op de Franse slag houdt. En wij maar denken dat die overige 68 procent alleen naar knoklook riekt. honderd ondertekenaars van een petitie voor de directeur van het Mauritshuis daar zaterdagmiddag demonstreren. Ze delen pamfletten aan de voorbijgangers uit, overhan digen de petitite plus de namen van de ondertekenaars aan de mu seumdirecteur en geven hem me teen een lijst met adressen van de consultatiebureaus voor alcoholis me. Komt er dan een alcoholist in het museum, dan moeten ze daar ook weten wat ze met hem of haar aanmoeten, vinden de demonstran ten, Eén meisje en acht jongetjes moi gen oma tegen de koningin zeggen. Maar hoe heten die negen kinde ren? Het Amsterdamse bureau Ogilvie vroeg ruim vijfhonderd mensen om uit het blote hoofd de namen van die kleinkinderen te noemen. Volgens minder dan één procent heeft de koningin een kleinzoontje dat Joop heet Negen procent (heel wat meer mannen dan vrou wen) kon helemaal geen naam noemen, maar 90 procent wist Wil- lem-Alexander wel te produceren. Zijn naam werd dan wel nogal vaak verbasterd zoals alle na men maar ze kwamen er toch uit. Daarna was Friso (ook wel Friso Jan en Frido genoemd) het meest bekend (65 procent) en een heel stuk daaronder volgden de an dere zeven pas. De tweeling van Irene kwam er het meest bekaaid af, maar dat kwam misschien door de wat moeilijke namen: Margarita haalde 22 procent, Jaime 18. Behal ve Joop zijn er nog wat welluiden- der zelfbedachte namen opgelepeld: Claus Hugo, Beatrix, Hendrik Fr®, derik, Lodewijk en Juan. 'Verdwijn

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 7