loeg raad van commissarissen n ondernemingsraad samen Verhuizen volgens het boekje. Amro Verhuisservice. Werkgroep: bestuur WA-stichting moet weg 130; 140; Huizen 120; EZIGHEIDS- HERAPEUTE KpV/XW.VRTEÏ' VRIJDAG 5 APRIL 1974 T15/K17 w wordt tijd, dat we aandacht gaan besteden aan mogelijke oplos- en van de gesignaleerde problemen rondom de ondernemings- 1» L Ik wil die problemen nog een keer op een rijtje zetten: [s de ondernemingsraad een ge schikt middel om werkelijke me dezeggenschap en mede-verant woordelijkheid tot stand te bren gen, d.w.z. mee te beslissen over de doelstellingen van het be drijf? huwen leden van de onderne- ningsraad voldoende deskundig heid opbrengen of organiseren lajHen als dit al kan, zullen zij dan ie^een nieuwe elite vormen waarbij 1 ie massa van de werknemers g %)ch weer in de kou komt te gel ttaan? loe gemakkelijk kan de onderne- P nlngsraad hetzij ontaarden in J en beheersingsinstrument van jiet management tegenover de >nden hetzij versmallen tot Instrument ter behartiging alleen maar werknemersbe- tangen? loe moet de relatie tussen onder- lemingsraad en bedrijvenwerk worden geregeld? s de verhouding tussen onderne- oingsraad en raad van commissa- issen wel voldoende doordacht if gaan deze twee instituten el- aar voor de voeten lopen? laatste probleem is nog niet aan ■de geweest en vormt het onder voor dit artikel. Daarna gaan we i mogelijke oplossingen, zoals de te voorstellen van het NW. vezen er al op, dat ook de positie ke van all van de raad van commissarissen is veranderd. Sinds medio 1973 zijn de grotere vennootschappen (zowel open als besloten met een eigen vermogen van 10 miljoen of meer en 100 of meer werknemers) verplicht een raad van commissarissen te hebben. Een raad van commissarissen houdt toe zicht, geeft advies aan de directie en heeft ook bestuurstaken. Wat de laat ste betreft, noem ik benoeming en ontslag van directeuren, het vaststel len van de jaarstukken en het al of niet toestemming verlenen tot het uitgeven van aandelen, het aangaan van samenwerking met andere bedrij ven, het doen van belangrijke investe ringen, het sluiten van het bedrijf, ontslag van een groot aantal werkne mers en het veroorzaken van ingrij pende veranderingen in de arbeidsom standigheden. Terecht kan worden gezegd, dat de raad van commissarissen een belang rijk instituut is geworden. Welke relatie hebben de werknemers met die raad? De ondernemingsraad mag bij voorkomende vakatures namen van kandidaten noemen. De raad van commissarissen beslist echter zelf over de samenstelling, m.a.w de com missarissen benoemen zichzelf. Wanneer echter de ondernemingraad tegen een dergelijke benoeming be zwaren heeft, gaat die benoeming niet door. Die bezwaren mogen van tweeër lei aard zijn: door de benoeming wordt de raad te eenzijdig samenge steld naar kennis en ervaring of de persoon in kwestie wordt niet be kwaam genoeg geacht Neemt de raad van commissarissen op zijn beurt geen genoegen met de bezwaren van de ondernemingsraad, dan kan wor den geprobeerd via de SER deze be zwaren ongegrond te laten verklaren. BETER DAN NIETS Wat is nu de betekenis van dit alles, gezien vanuit de ondernemingsraad? Is deze benoemingskwestie een bijdra ge tot de werkelijke medezeggenschap en mede-verantwoordelijkheid van werknemers? Ik vind van niet, ook al is deze invloed op de benoemingen van commissarissen altijd beter dan helemaal geen invloed. Mijn kernbe zwaar is, dat werknemers via deze benoemingsprocedure niet ook niet langs indirecte weg meebeslissen over de doelstellingen van het bedrijf. Immers, commissarissen zitten er niet namens de werknemers. Commissaris sen zijn mensen, van wie we in het vervolg kunnen zeggen dat zij niet getroffen zijn door een veto van de ondernemingraad. In het gunstigste geval zit er in de raad iemand, die kandidaat is gesteld door de ondernemingsraadMaar ook in dat geval heeft de goede man of vrouw eigenlijk geen boodschap aan de ondernemingsraad. Geen boodschap in de letterlijke zin van het woord, want hij of zij legt aan de onderne mingsraad geen verantwoording af. Of om een oude uitdrukking uit de chris telijke sociale beweging te gebruiken: er is geen zedelijke band tussen raad van commissarissen en ondernemings raad rustend op geschonken vertrou wen via een rechtstreekse benoeming en op een geregelde verantwoording. TWEE KAPITEINS? Nu stel ik de raad van commissaris sen vooral aan de orde vanwege de mening van sommigen in dit goede land, dat de ondernemingsraad meer bevoegdheden moet krijgen, zelfs be slissende bevoegdheden. Ik herinner aan de adviesaanvrage van de minis ter van sociale zaken met betrekking tot de zeggenschap over allerlei zaken van personeelbeleid. Men kan nog verder gaan en van mening zijn, dat de ondernemingsraad moet meebeslis sen over fusie, reorganisatie enzo voort. Ongetwijfeld gaan we dan in de richting van echte medezeggenschap en als zodanig ben ik daarvan een voorstander. Mijn vraag is echter: kun je aan de ondernemingsraad zulke vergaande bevoegdheden geven, als de wetgever onlangs zulke bevoegdheden aan de raad van commissarissen heeft gegeven? Ziehier een kwestie, waaraan volgens mij weinig voorstanders van een ster kere ondernemingsraad denken. Mijn bezwaren komen allereerst voort uit een logisch denken over organiseren. Kun je binnen dezelfde organisatie twee instanties hebben, die over de zelfde kwesties moeten beslissen? Dat kan natuurlijk niet Dit zou directies tot wanhoop brengen en de voortgang van zaken kunnen stagneren. Daarom zal men moeten kiezen. Of de raad van commissarissen terugschroeven tot een veel minder belangrijk advies orgaan en de ondernemingsraad op peppen tot de instantie die uiteinde lijk beslist of omgekeerd (zoals thans het geval is). Er 'is echter een betere oplossing. Een paar jaar geleden (in een artikel in Beginsel en Bedrijf, orgaan van Chris telijke Berijfsbond H.B.V. van 23 maart 1972) heb ik de suggestie ge daan raad van commissarissen en on dernemingsraad samen te voegen tot één orgaan. In dat ene orgaan (later door mij bedrijfsraad genoemd) kan de medezeggenschap van alle belang hebbenden tot zijn recht komen. Het moet dan als hoogste orgaan van de onderneming de zeggenschap hebben over de belangrijkste zaken, waaron der de doelstellingen. Het stemt tot voldoening, dat de heer J. Lanser, voorzitter van het CNV, onlangs in een lezing in Drachten ook de suggestie heeft geopperd de raad van commissarissen en de onderne mingsraad samen te voegen tot één orgaan (zie de Gids, crgaan CNV van 27 febr. j.l.). Betekent een dergelijke oplossing, dat het overleg binnen de onderneming overbodig wordt? Geens zins. We zullen in een volgend artikel zien, dat er overleg nodig blijft, niet in de laatste plaats als gevolg van het ziah ontwikkelende werkoverleg. Dit is het vijfde artikel van een serie. Van een onzer verslaggevers UTRECHT De werkgroep Nieuw-Dennendal-bestuur heeft gisteren een beroep gedaan op de politiek verantwoordelijken in de regering, in de provincie en de gemeente Utrecht om 'een eind te maken aan de schijnlegaliteit van het bestuur van de Willem Arntsz-stichting', waaronder de zwakzinnigen-afdeling Dennendal ressorteert. Dat de voorstellen, die de commissie- Langemeijer na wekenlang geduldig beraad heeft ontworpen en die op 26 maart door vrijwel alle partijen in het conflict-Dennendal positief waren ontvangen, toch zijn gestrand, is vol gens het Nieuw-Dennendal-bestuur 'in de grond van de zaak de zoveelste herhaling van hetzelfde patroon.' De werkgroep stelt, dat de heren Wiegersma en Hessel op 7 januari van dit jaar toen het conflict nog niet tot grote proporties was uitge groeid uit het W.A.-bestuur zijn getreden, omdat zij, in tegenstelling tot de twee andere bestuursleden Drechsel en Middelhuis, wel met de werkgroep wilden praten. Zij verbon den hieraan de portefeuillekwestie. Sindsdien is er een hele serie bemid delingspogingen gedaan: door staatsse cretaris Hendriks van volksgezond heid, door het nieuwe bestuurslid mr. A. J. Bransen (wethouder van Utrecht - red. Tr/Kw), door vak bondsbestuurder J. Trappel (ABVA) en uiteindelijk door de commissie- Langemeijer, die door de staatssecre taris zelf is ingesteld Kapot Al deze pogingen, waarbij van de kant van Nieuw-Dennendal steeds ver dergaande concessies moesten worden gedaan en werden gedaan, 'sloegen kapot' op het bestuur van de W.A.- stichting, zo stelt de werkgroep Nieuw-Dennendal-bestuur. De werk groep komt daarom tot de conclusie, dat 'welke commissies met welke toe gewijde, gezagsvolle en deskundige mensen er ook worden ingezet en welke voorstellen met welk geduld ook in elkaar worden gezet, niets het conflict rond Dennendal kan oplossen wegens de 'legaliteit' van het restant- bestuur, dat klaarblijkelijk van zins is om iedereen te bruskeren en de gehe le vernieuwing in de gezondheidszorg op te offeren aan haar eigen 'legali teit'. Die legaliteit is daarmee naar de mening van de werkgroep een schijn legaliteit geworden, die onmogelijk kan worden erkend. 'Pas wanneer de betrokken instanties dat bestuur uit deze positie hebben gehaald, kunnen verdere bemiddelings pogingen zin hebben', aldus de werk groep. 'Tegen driekwart van het be trokken personeel in, de grote meer derheid van de ouders, de publieke opinie en de vernieuwing in de ge zondheidszorg kan en mag deze schijnlegaliteit van dit W.A.-bestuur niet langer bestaan.' Het bestuurslid A. J. Bransen noemde het beroep 'een rare stelling voor een groep, die zelf alles heeft gefrusteerd.' Het bestuur heeft gisteravond verga derd, maar concrete besluiten zijn nog niet genomen. Gewacht wordt op een reactie van staatssecretaris Hen driks op het interim-advies van de commissie^angemeijer. Daar zal het eventuele maatregelen op afstemmen. Schriftelijke sollicitaties kunnen gericht worden aan de Econ. Adj. Direkteur. Verkrugbaar m da boekhonda Kwiek kort jasje, dat zich modieus bij alles aanpast, 'n Heel fijne trevira/wol. 40-48 Verfijnde trenchcoatstijl in soepele jersey met geraf fineerd ingebreide ribbel, de grote reverskraag en 'n vlotte bindceintuur. 3S-44 W A A j l Voorjaars mantel van Zuiver 'V Scheerwol iu slankkledende belijning en sprankelende kleuren. |U 42-52 Jeugdige elegance straalt af van deze klassieke redingote. Zijden stiksels langs zakken en reverskraag. 40-4(1130; HET VERPLEEGTEHUIS 'SONNEVANCK' EN HET BOERHAAVE-ZIEKENHUIS te HARDERWIJK bij voorkeur met enige ervaring in het werken met gehandicapten. Diploma bezigheidstherapeute of gelijk waardige opleiding vereist. Sollicitanten moeten zijn van Prot. Chr. levensbeschouwing. ERICH MÖILER Handboek voor de dieetkeuken OBwwkt noor w t L i. Mti] Het boek dat -eder dia mat ha* bereiden van een dieet te maken heett volledig wegwijs maakt O ooi een overvloed van goede recepten is men in staat van dag tot dag smakelijke maaltijden op te dienen Precies naar het door de dokter voorgeschreven di**> en vol vanaiiel Mat caloriaantabat an vele zwart/wit an klauranfoto'a gabondan f29.60 Dit boekje: Huizen en Verhuizen, 160 pag. dikke pocket vol verhuistipsen allerlei wetens waardigheden over het kopen en huren van huizen. Onmisbare lectuur voor iedereen die aan een ander huis denkt. Voor slechts ƒ1,- af te halen bij de Amro Bank in uw buurt. Frans Nieuwenhuyze

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1974 | | pagina 17