Garantie op kwaliteit van
schoolboeken is moeilijk
dichtbij
Inmmpntflav BEHOEFTE AAN INFORMATIE OVER GEHALTE LEERMETHODEN
ligen schuld (1)
ïïgen schuld (2)
erkijk boos
yer artikel in
rrij Nederland
het weer
Het blijft gunstig
weerrapporten
de misdaad van sneeuwwitje
compensatie
slot
verschil
geduld
3 [OUW/KWiARTET VRIJDAG 29 MA1ART 1974
BINNENLAND T5/DHL7/R11
heer H. A. C. van Riemsdijk,
esident van Philips, heeft bij de
esentatie van de jaarcijfers over
73 gezegd, dat men doorgaans wci-
g waardering hoort uitspreken voor
industrie. Hij constateert dit gebrek
n waardering ook bij politici die
n dikwijls ook nog ongenuanceerd
er multinationals praten,
ijkbaar beseffende, dat het boete
nd de man niet ontsiert (oudere
:ers zullen zich deze kernachtige
■jgswijze van Kuyper nog wel herin-
ïren), heeft Philips' eerste man hier-
'in toegevoegd, dat 'de schuld van
In en ander echter vermoedelijk bij
:elf ligt. Wij zullen onze bood-
ïap wél niet goed naar buiten bren-
^Leze uitspraak maakt een sympathic-
indruk. Het is geen slechte eigen-
^fcap van een mens om, wanneer hij
Jph terecht of ten onrechte verkeerd
Éijegend acht, zich allereerst af te
J(agen, of hij wellicht ook zelf schuld
is naar onze mening de vooron-
stelling van de heer Van Riems-
als zou de industrie in het
leen weinig waardering genieten,
juist. Er zijn tal van bedrijven,
(jte en kleine, die veel waardering
;sten, eenvoudig omdat allen die er
i betrokken zijn, de overtuiging heb-
n, dat de leiding al het mogelijke
et om de mensen die in het bedrijf
irken, zoveel mogelijk tot hun recht
laten komen: zieken worden niet
geten, gepensioneerden niet behan-
Kld als afgeschreven machines, en
ktarbeiders worden niet alleen als
^beider bejegend, maar ook als gast.
hoog een bedrijf op de waarder-
ischaal staat aangeschreven, hangt
ir een zeer belangrijk deel van de
!ing van het bedrijf zelf af. Van
:msdijk heeft dat goed aangevoeld.
Jnu, als wij de blik op Philips
iten (en daarbij niet onmiddellijk
affaire te Helmond in het oog
ten, maar het jongste jaarverslag),
valt ons bij voorbeeld op, hoe
igertjes de paragraaf over het perso-
:lsbeleid er afkomt bij dit concern
!t zo'n 400.000 werknemers. Nu zal
heer Van Riemsdijk ons misschien
-^enwerpcn, dat die 400.000 lang
et allemaal in Nederland werken,
n dat is juist. Maar het is een
jrhaal, dat natuurlijk voor elk land
Philips gevestigd is, opgaat
h dat het daarom zo'n type bedrijf
maakt, in dit opzicht aan
land verantwoording af te leggen.
|j moesten daar ook even aan den
toen ons opviel, dat over de
n.'lnenwerking tussen de raad van be
en de ondernemingsraad met
woord wordt gerept. Misschien is
samenwerking wel erg goed, maar
buitenwacht verneemt daar niets
13) raad van bestuur van Philips vindt
blijkbaar ook niet nodig, de leden
de ondernemingsraad in het jaar-
ilag te vermelden, zulks in tegen-
pljuling tot bij voorbeeld de KLM.
wekt dan ook nauwelijks verba
lg, dat Philips bij de aankondiging
het voorstel om een nieuwe com-
iris van de vennootschap te be
ien, nalaat te vermelden, of de
lernemingsraad met de keuze van
kandidaat instemt. Op grond van
wettelijke bepalingen kan de ondernc-
igsraad bezwaar maken al zal
dat vermoedelijk niet doen, want
voorgestelde kandidaat zal vast en
een bekwaam man zijn, die,
lals de zittende commissarissen,
honorarium van ongeveer
.000 bruto best waard is.
">or zo te handelen krijgt 'de indus-
de schijn tegen zich en werkt
in de hand, dat 'men' ongenuan-
Isrd over 'de industrie' gaat praten,
j schrijven.
m onze radio en televisieredactpe
lARLEM Dick Vriujk is buiten-
woon boos over de vóórpublikatie
Vrij Nederland van zijn boek 'Om-
ep in oorlogstijd', dat eind april zal
fschijnen. Dit is gebeurd in een
feebreid artikel van M. van Ame-
ih het boek, noch drukproeven zijn
nu toe voor journalisten beschik-
r gesteld. Daarom heeft het artikel
Vrij Nederland wel enige verba-
gewekt.
ijk: 'Het is onweerlegbaar dat er
iruik is gemaakt van een eerste
concept van de tekst, die ik begin
leden jaar aan de Arbeiderspers
gegeven voor een indruk hoe de
iud er uit zou gaa zie. Rinus
Jinandusse, hoofdredacteur van
in jij Nederland, zit in de redactieraad
de Arbeiderspers en het stuk
it dus van die kant komen.' Later
lelfeft Dick Verkijk veel gegevens na-
•okken en heeft het ruwe concept
(veel plaatsen moeten wijzigen. Vo\
hem is er nu gebruik gemaakt
een ongecorrigeerde inhoud.
Van onze onderwijsredactle
AMSTERDAM Van 8 tot 11 april wordt in de
Utrechtse Jaarbeurs de Nationale Onderwijs Ten
toonstelling gehouden. De NOT, die dit jaar voor
de negende keer gehouden wordt, is een beurs
waar honderden schoolboeken en -methoden, leer-
en hulpmiddelen audio-visuele methoden, admini
stratieve schoolbehoeften en voorlichtingsmateri
aal over scholenbouw, en de inrichting van scho
len getoond worden.
Die NOT heeft in het verleden nogal wat kritiek
te verduren gehad. Er komen zó verschrikkelijk
veel leermiddelen op de markt, dat de eenvoudige
onderwijsman of -vrouw door de bomen het bos
niet meer kan zien. Zo'n dertig miljoen schoolboe
ken gaan per jaar de deur uit bij de verschillende
uitgeverijen van leermiddelen en het is maar de
vraag of al die schoolboeken goed zijn en nodig
zijn. Wie bepaalt dat?
Twee jaar geleden bereikte de kritiek op de
schoolboekenchaos een hoogtepunt. De toenmalige
staatssecretaris Schelfhout uitte openlijk zijn twij
fels over de veelheid aan leermiddelen en verte
genwoordigers van onderwijsorganisaties waren
het gloeiend met hem eens.
De consument, de onderwijzers en leraren, waren
volgens hen weerloos overgeleverd aan de com
mercie. Ze hadden maar te accepteren wat er elk
jaar aan nieuws op de markt verscheen en zc
werden gedwongen de methoden af te nemen die
de uitgevers voor hen maakten.
Trouw/Kwartet maakte in samenwerking met stu
denten van de experimentele lerarenopleiding aan
de Vrije Universiteit een overzicht van de boeken
voor aardrijkskunde die er voor brugklasleerlin
gen op de markt waren. Dat bleken er 37 te zijn.
Uit een enquête die we toen onder leraren
aardrijkskunde liielden, bleek dat 40% van de
boeken maar matig voldeden aan de eisen die de
leraren stelden. Twee van de drie geïnterviewde
leraren vond dat de manier waarop schoolboeken
tot stand komen, veranderd moest worden. Niet
de uitgeverijen horen het laatste woord te heb
ben, maar de mensen uit het onderwijs zelf. Er
zouden minder boeken moeten komen en voordat
tot een uitgave besloten wordt, moet eerst via
proefopzetjes uitgezocht worden of zo'n nieuw
boek (of een nieuwe methode) wel goed is. De
leraren wilden dus een accentverlegging naar de
deskundigen en het onderwijs, eventueel zelfs
naar de overheid. In ieder geval vonden ze de rol
van de uitgevers te groot.
Moderne schoolboeken zijn dikwijls bijzonder aantrekkelijk en kleurig uitgevoerd. Hier een voorbeeld van illustratie van Bert Bouman
in 'Geschiedenis in opdracht en ontwerp' van de auteurs Buijtendijk, Kuperus en Seip.
AMSTERDAM - Herhaaldelijk is gezegd dat er een soort KEMA-keur voor leermiddelen zou moeten komen.
Een boek of methode met zo'n garantiezegel zou de onderwijzers en leraren een hoop moeilijkheden be
sparen. Ze weten waar ze aan toe zijn en hoeven niet bang te zijn voor rommel.
Dat KEMA-keus is niet zo eenvoudig
aan te brengen. Want wie moet bepa
len wat goed is? Moet je je alleen
uitspreken over de uiterlijke aspecten
van een boek of hoor je ook een
oordeel uit te spreken over de inhou
delijke en didactische kwaliteiten van
een boek of methode?
Wat die buitenkant betreft: de Consu
mentengids zal waarschijnlijk in juni
een onderzoek publiceren naar school
boeken die op de havo gebruikt wor
den. Dat onderzoek is indertijd aange
zwengeld door de Vereniging voor
Openbaar Onderwijs, die in overleg
met de Consumentenbond de vragen
lijsten heeft opgesteld. Het onderzoek
van de Consumentenbond is uitslui
tend op de prijs van de boeken ge
richt: de inhoud ervan komt niet aan
de orde. De ene methode is goedkoper
dan de andere en met die wetenschap
kunnen dan havo-scholen en ouders
van schoolgaande kinderen hun voor
deel doen. Of een goedkoop boek ook
beter is dan een wat duurder boek,
blijft buiten beschouwing. Wat dat
betreft is het boekenonderzoek te ver
gelijken met een margarine onderzoek
of een vergelijkende test over gram
mofoonplaten waarbij ook de artistie
ke kwaliteiten niet meegerekend wor
den. Nooit weg natuurlijk, maar als
consument van onderwijsmethoden
heb je er niet verschrikkelijk veel
aan.
Normen
Inmiddels zijn ook de uitgeverijen
van leermiddelen in de actie geko
men. Ongeveer een jaar geleden werd
de Groep Educatieve Uitgeverijen en
als onderdeel van de KNUB (de uit
geversbond) opgericht. En die GEU
wil een soort stelsel van nonnen
opstellen waaraan leermiddelen zou
den moeten voldoen. A. Snoek, voor
zitter van de GEU: 'De kritiek heeft
ons aan het denken gezet. We willen
oprecht proberen verbeteringen aan
te brengen, maar het probleeqi is
natuurlijk wel, hoe dat moet.
We hebben nu een commissie tot
bevordering van normen voor de kwa
liteit van leermiddelen en tot bevor
dering van de informatie daarover.
Die informatie komt voorop. Als er
een nieuw boek of een nieuwe metho
de op de markt komt, willen we graag
dat daar basisinformatie volgens vaste
regels bij verstrekt wordt, zodat de
consument weet wat hij mag verwach
ten van dat boek. Of de uitgeverijen
daarnaast dan nog reclame voor zo'n
boek willen maken, moeten ze natuur
lijk zelf weten, maar die minimum
informatie moet er wel bij'.
Moeilijk
Normen voor leermiddelen zijn veel
moeilijker vast te stellen. 'Zo'n KE
MA-keur is leuk, maar gaat eigenlijk
alleen voor uiterlijke aspecten op: de
kwaliteit van het papier, van de band.
Over de inhoud kun je veel moeilij
ker praten. Denk maar eens aan het
verschil tussen een christelijk geschie
denisboek en een marxistisch boek.
De beoordeling daarvan is subjectief
en wij kunnen ons als uitgevers dan
ook niet met de inhoud bemoeien.
Dat moet de consument doen. De
evaluatie van een methode of boek
moet door het onderwijs zelf gedaan
worden, al zien wij het wel als onze
taak om die beoordeling te bevorde
ren. Daar hebben we behoefte aan en
dat is in ons eigen belang*.
Een norm die je wél kunt stellen, is
in hoeverre een boek voldoet aan de
eisen die een leerplan stelt. 'Maar ook
in zo'n geval kun je niet veel verder
gaan dan een constatering. Een paar
jaar geleden bv. kwam bij het talen
onderwijs de audio-visuele methode
op. Daar komt men nu een beetje van
terug. Als je als uitgevers die ver
schillende methoden gaat bekijken,
kun je alleen maar zeggen: dat boek
volgt die en die methode en voldoet
wel of niet aan de eisen die die
methode stelt. Maar je kunt je niet
wagen aan een beoordeling van die
methode'.
Inventarisatie
Het onderwijs zal zelf de belangrijk
ste rol spelen in de beoordeling en de
commissie van de GEU wil dan ook
op den duur onderwijsmensen bij het
onderzoek betrekken. Dat is nu nog
niet zo. 'We willen nu eerst een soort
inventarisatie maken, een indeling
van de boeken die er zijn. Dat zal al
veel duidelijkheid verschaffen. Je zult
dan al wel kaf van koren kunnen
scheiden. Ik weet best dat er nu
slechte boeken op de markt zijn, ver
ouderde methoden en ik heb die als
uitgever ook wel uit de markt ge
haald. Maar dat werd me niet in dank
afgenomen door het onderwijs. Ik
deed dat omdat zo'n boek verouderd
was en omdat het nog maar op een
klein deel van de markt aanwezig
was. Dat is een economisch motief'.
Economische motieven spelen - uiter
aard - mee met de wens van de GEU
om de leermiddelenmarkt te saneren.
'Als je nu met iets nieuws komt en
het is slecht, dan valt het. Maar dan
zit er wel geld in en dat is zonde.
Vandaar dat we in een vroeg stadium
al nieuwe boeken en methoden-in-
wording willen bekijken. Misschien
kun je bijschaven of zo'n boek alsnog
voorkomen. Maar het gaat ons er ook
om te laten zien dat we echt wel
netjes werken en dat wij ook niets
zien in een overbezette markt. We
willen leermiddelen die de toets der
kritiek kunnen doorstaan, die waar
maken wat ze beloven. Dat is een
kwestie van fatsoen'.
Onbegonnen werk
De meeste normen zijn subjectief,
vindt Snoek en daarom moeilijk vast
te stellen. Taalgebruik van de auteur
is subjectief, levensbeschouwing van
de auteur is subjectief, didactische
kwaliteiten van een boek zijn niet
objectief vast te stellen. 'We proberen
wat er objectief vast te stellen is. Als
we niet slagen, als er niets objectiefs
vast te 6tellen is, stoppen we. Maar
zover is het nog niet*.
Het ziet er kortom, ondanks de Con
sumentenbond en de commissie van
de educatieve uitgeverijen niet naar
uit, dat de volgende NOT in een
huiskamer gehouden zal worden. De
enigen die de massa boeken en leer
middelen tot een overzichtelijk getal
zullen kunnen terugbrengen, zijn uit
eindelijk de uitgevers. En normen of
niet, niemand zal hen kunnen dwin
gen meer samen te werken en boeken
niet uit te geven die niet nodig zijn.
Het enige antwoord dat op het leer-
middelengeweld van de uitgevers past,
is een uitgewogen beoordeling van
nieuwe boeken door het onderwijs
zelf en een kritische consumentenhou
ding bij de aanschaf ervan.
Het weer laat zich goed aanzien. Het
blijft de komende dagen overdag vrij
zacht met luchtaanvoer uit oostelijke
richtingen vanaf het continent. De
kustgebieden vormen een uitzonde
ring, vooral wanneer er een aanlandi-
ge wind waait.
Gistermiddag werd het bij onafgebro
ken zonneschijn voor het eerst dit
jaar 18 graden in het zuidoosten van
Friesland. Ook Deelen meldde deze
temperatuur om vier uur. Een groot
contrast vormde de kwikstand van Ter
schelling; op dat moment 8 graden.
En verder Maastricht in de mist: 10
graden Celsius.
Ook in het Noordfranse Abbeville
kwam de temperatuur niet hoger dan
circa 8 gr. C. Er waren nog meer
stations die dit meemaakten. Het zach
te weer speelt zich af aan de zuidelij
ke flank van een in betekenis toege
nomen Skandinavisch hogedrukgebied
met uitbouw naar Polen en de Bal
kan. Verder is er een uitgebreid en
vlak lagedruk gebied, dat een groot
deel van het continent overdekt, met
name Zuid-Europa waarin gebieden
met slecht weer voorkomen.
De Oostkust van Spanje heeft giste
ren nogal wat regen gehad. Neerslag
meldde onder meer Ibiza en Alicante.
De temperatuur op laatstgenoemd sta
tion was 14 gr. bij een dauwpunt van
13. Plaatsen toe daar hu eens tegeno
ver de 16 gr. van Berlijn bij een
dauwpunt van maar even minus vijf
graden.
Ook in de omgeving van Madrid wer
den vliegtuigen gewaarschuwd tegen
ijs in buienwolken. Cumulonimbi
idr^fen er om half vijf ook bij Geneve
1*oor 3/8ste bewolkt), Stutgart (5/8),
en Luxemburg (2/8). Omveren deed.
het uiteraard ook weer in de Arden
nen, waar St. Hubert gisteravond 4
Weerrapporten van gisteravond 19 u.,
maximum-temperatuur en
neerslag
tussen 719 uur:
Amsterdam
zwaar bew.
17
0
De Bilt
zwaar bew.
18
0
Deelen
licht bew.
18
0
Eelde
licht bew.
18
0
Eindhoven
mist
15
0
Den Helder
zwaar bew.
0
0
Luchth. R'dam
zwaar bew.
16
0
Twente
licht bew.
18
0
Vlissingen
zwaar bew.
12
0
Zd.-Limburg
onbewolkt
11
0
Barcelona
half bew.
19
0
Berlijn
onbewolkt
17
0
Brussel
mist
12
0
Londen
geheel bew.
10
0
Luxemburg
zwaar bew.
17
9
Parijs
regen
9
2
Rome
half bew.
19
0
Stockholm
licht bew.
11
0
millimeter neerslag aftapte, Luxem
burg 9 mm. In Zuid-Duitsland en
Luxemburg heeft het nu al op onge
veer drie maartdagen geonweerd, wat
toch wel vrij uitzonderlijk mag heten.
Het normale aantal onweersdagen in
maart en april is in geheel Zwitser
land respectievelijk minder dan 0,5 en
1, voor Stuttgart 1 en 2, Luxemburg
minder dan 0,5 en 2, voor Bussum 1
en 1 en voor het Limburgse Valken
burg 1 en 2.
Als curiositeit hier ook nog even de
maart-april normalen van Singapore
respectievelijk 15 en 21, voor het
Braziliaanse Porte de Moz te weten
18 en 15, en Costermansville in Bel
gisch Congo: 23 en 26 onweersdagen.
n.
Om zeven uur gisteravond werden
onweersverschijnselen waargenomen
in een langgerekte zóne van midden-
Frankrijk via Madrid en Sevilla tot
Gibraltar.
HOOG WATER: 30 maart: Vllsslngen: 5.55—
18.31. Ilarlngvlietslulzen: 7.3820.05. Rotter
dam: 8 38-21.15. Schevenlngen: 7.02—19.33.
IJmuiden: 7.49—20.20. Den Helder: 11.33
23.51. Harlingen: 1.47—14.13. Delfzijl: 3.50—
16.10.
onder redactie van loessmit
je zulke hoge plaatsbekleders die
in feite samenzweerders en misda
digers zijn, dus moeten zoeken in
regeringskringen, vakbonden, con
cilies, synodes, kortom op alle
plaatsen icaar je ze beslist niet
zou zoeken. Nogmaals: zo laat de
Vlaamse criminaliteit ons geloven
en hij zegt er meteen bij hoe ze
elkaar hun boodschappen doorge
ven: 'Door een zogenaamde zetfout,
die in werkelijkheid de lettercom
binaties zijn van een geheim
schrift, door bepaalde beelden in
een film of televisie-opname lang
in de camera te houden, iets dat
de argeloze kijker niets doet ver
moeden. Zo gaat dat in zijn werk
en zo omspant de misdaad de we
reld' houden samenzweerders dage
lijks contact tot stand'.
Zo ging dat vroeger, toen er gehei
me bonden werden opgericht, 'tel
kenmaal zelfs met zeer schone
doelstellingen. De meeste daarvan
zijn ontaard en vervielen na lange
re of korte tijd tot heksenjacht,
afpersing of knevelarij, veenmoor-
den tot ware terreur toe. Niette
min voltrok en voltrekt zich nog
steeds een hevige strijd tussen
goed en kwaad tot op de dag
van heden'.
Dit soort onthullingen blijkt men
'evenwel niet ongestraft wereld
kundig te kunnen maken. Ik ver
denk mijzelf er van te gaan lijden
aan paranoia, vermits ik duidelijk
waarneem dat zekere organisatie
dit onmogelijk wil doen maken
door mij naar het leven te staan.
Zonder begeleiding waag ik mij
niet op straat, noch begeef ik mij
des avonds naar eenzame buurten'.
Dat zal dan ook wel de reden zijn
waarom hij zich op maandag 8
april vermomd naar het Amster
damse American Hotel zal begeven,
waar hij zijn visie op de misdadige
praktijken van vandaag uiteen zal
zetten. Om 'veiligheidsredenen'
wordt die bijeenkomst niet bij de
aanvankelijk als gastheer optre
dende 'sociaal religieuze discussie
groep' thuis gehouden. Namens u
zullen ook wij ons niet ver
momd daarheen begeven in de
hoop dat er enig licht op deze
duistere zaken geworpen zal wor
den.
'Goedenmorgen dan wel goeden-
middag. U bent verbonden met het
automatisch antwoordapparaat van
Odilia Jeuken, de secretaresse van
dr. Vandemortele. Dr. Vandemorte-
le kan op dit moment niet met u
in verbinding treden en ik weet
niet waar hij zich thans bevindt.
Wel hoop ik hem binnenkort te
spreken en ik kan de vragen die u
stelt aan hem voorleggen. U heeft
ongeveer dertig seconden de tijd.
Ja, begint u maar'.
Jammer, jammer. In plaats van
Odilia Jeuken tref je de ganse dag
alleen haar stem op een bandopna
me, terwijl zij in haar geheel zo
veel raadsels uit de wereld zou
kunnen helpen. Want deze dr. E.
Af. J. Vandemortele, criminalist te
Ukkel (België), die vertelt dat hij
in Vlaanderen de positie van poli
tiedeskundige zij het niet in
vaste dienst vervult, roept met
een paar brieven die hij ons stuur
de levensgrote vragen op, waarop
we best een antwoord wilden heb
ben. In zijn hoedanigheid van
speurder, om hem gemakshalve
maar zo te noemen, zegt hij in het
sprookje van Sneeuwwitje en de
zeven dwergen de sleutel te heb
ben gevonden tot de ontmaskering
van geheime genootschappen en
hun mantelorganisaties, die elkaar
vandaag de dag nog via gewone
drukwerkjes en films hun kwalijke
codeboodschappen toespelen.
Hij heeft 'de zeer onverwachte',
nochtans hoogst evidente betrek
kingen tussen dit schijnbaar zo
eenvoudige volkssprookje enerzijds
en vele hoge plaatsbekleders in
regeringen en broederschappen als
mede een wereldomvattende orga
nisatie anderzijds' ontdekt. Als we
de gedachtengang van de heer
Vandemortele goed begrijpen, zou
Hoewel de minister van verkeer en
waterstaat toegeeft dat het van een
gezond beleid zou getuigen om het
vliegverkeer van en naar Schiphol
in de weekends drastisch te beper
ken, wil hij dat 'uit andere over
wegingen' toch niet doen. Wel iets
anders: reductie geven op wegenbe
lasting voor autobezitters die bin
nen een straal van twintig kilome
ter van Schiphol wonen.
De brief waarin de minister dat
toezegt, is gericht aan de heer A.
Tepe van het bureau vliegtuighin-
der in Amstelveen. De heer Tepe
en de zijnen horen tot de groep
mensen die zich bijzonder beijve
ren voor de rust van de bewoners
in de buurt van Schiphol. Ze heb
ben de minister al eerder schrifte
lijk voorstellen gedaan om het
vliegtuiglawaai ten minste op de
zondagen in te dammen. Op de
laatste brief (28 februari) kregen
ze tot hun vreugde een antwoord
met de al genoemde inhoud. De mi
nister schrijft daarin onder meer
verder: 'Het is u bekend dat Schip
hol niet meer als nationale lucht
haven te handhaven is (gebrek
aan woningen voor employees, de
te grote druk op het wegennet, op
de recreatiegebieden, het leefmi
lieu, de geluidshinder, de luchtver
vuiling enz. enz.), zodat wij beslo
ten hebben, totdat de nieuwe nati
onale luchthaven gereed zal zijn,
bij wijze van compensatie voor het
feit dat men elders zijn rust dient
te zoeken de volgende reducties op
de te betalen wegenbelasting te
verstrekken'. En dan volgt een op
gave van de omvang van deze re
ducties: vrijstelling van wegenbe
lasting voor wie binnen een straal
van vijf kilometer van Schiphol
woont; 75 procent korting voor
mensen die er tussen de vijf en
tien kilometer vandaan zitten; 50
procent voor hen die op vijftien
tot twintig kilometer van de lucht
haven wonen. Wie op éénentwin
tig kilometer afstand woont, zit er
dus net naast.
Natuurlijk moet iemand die voor
de redcutie in aanmerking wil ko
men, er zelf ook iets voor doen. Er
moeten formulieren voor ingevuld
worden, die maandag in de plaats
van inwoning voor het grijpen lig
gen op het gemeentehuis, het be
lastingkantoor en alle PTT-kanto-
ren. Paspoort en rijbewijs meene
men.
Het Spaanse ministerie van finan
ciën heeft bekend gemaakt dat op
26 april het kasteel in Loja bij
Granada in het zuiden van het
land geveild zal worden. De inzet
zal vijfhonderd peseta's (tegen de
vijfentwintig gulden) zijn. Hoe
hoog de slotopbrengst voor het
slot zal worden, valt natuurlijk
niet te zeggen. Wel dat het kasteel
nogal vervallen schijnt te zijn, om
niet te zeggen een ruïne. In elk
geval houdt de koper er de muur
rondom het slot aan over; die lijkt
nog overeind te staan.
Trekpleister in de wonderlijke
Amerikaanse sprookjeswereld Dis
neyland is het majestueuze, middel
eeuwse kasteel van de Schone
Slaapster. Achter dit soort sprook
jes huist volgens sommigen een
poel van criminaliteit (zie ook: de
misdaad van Sneeuwwitje).
Behalve dat er tussen de vier tele-
visieprodukties Bartje, Boerin in
Frankrijk, Een mens van goede
wil en Merijntje Gijzen duidelijke
verschillen in taal en dialect aan
te wijzen zijn, ontdekte de NCRV-
gids nog een opvallend verschil:
Bartje was de enige serie, waarin
geen boerderij of fabriek afbrand
de.
Wie zich als statussymbool een
echte Rolls Royce wil aanschaffen,
zal geduld moeten oefenen. Ook al
komt de klant met honderdduizend
gulden kontant in het handje
ongeveer de prijs van zo'n wagen
dan nog zal hij een jaar of vier
moeten wachten voordat hij aan de
beurt is. De groeiende wachtlijst
maakt velen zo ongeduldig, dat ze
dan maar een tweedehands Rolls
kopen. Door de grote vraag is de
prijs voor gebruikte automobielen
van dit merk al opgelopen tot 25
procent boven de nieuwprijs.
Vorig jaar zijn er 2760 Rolls-Roy-
ce-auto's afgeleverd en dit jaar ver
wacht de fabrikant tot 3250 te
kunnen komen. De meeste kopers
schijnen in de oliestaten in het
Midden-Oosten te wonen.
'En serveren kan hij ook niet
