De rechterlijke macht
en de taken van morgen
i
V3
Beroepschauffeurs
komen in beweging
Prof. Van Baal: 'Na drie jaar
tobben wil ik
duidelijke structuur'
Senaat gevraagd
spoed te maken met
antialcoholwet
,Molotow-cocktaiP bij
Utrechts belastingkantoor
Onderhandelingen
met Oost-Duitsland
kunnen beginnen
Verrassing voor Rien van Nunen
Nederland heeft nu
13.400.000 inwoners
BOUW /KWARTET ZATERDAG 23 DECEMBER 1972
BINNENLAND
DRL11
Goede opleiding (en bijscholing) gaan voor specialisering en efficiency
Van onze juridische medewerker mr. N. D. JöRG
Onlangs rapporteerde een voornamelijk ambtelijk e werkgroep onder leiding van oud-staatssecretaris
van justitie Wiersma over de samenstelling van en de taakomschrijving die meegegeven moet wor
den aan de in te stellen staatscommissie Grote Herziening Rechtelijke Organisatie. Vorig jaar kon
digde minister Van Agt deze herziening aan om de rechtelijke macht ook in de toekomst opgewas
sen te laten blijven tegen de steeds hogere eisen die aan haar wórden gesteld.
Méér aandacht voor decentralisatie rechtspraak nodig
Een grondige herziening van de wet
geving waarin de rechtelijke organi
satie is geregeld en die dateert van
1827 sindsdien meer dan zestig
maal gewijzigd zou plaats moe
ten vinden. In de wet op de rechter
lijke organisatie en het beleid der
justitie wordt onder meer geregeld:
de indeling der gerechten: kantonge
recht. rechtbank, gerechtshof en ho
ge raad; een paar eisen waaraan
iemand moet voldoen om rechter te
kunnen worden; wanneer en hoe
rechters, die voor het leven worden
benoemd, toch ontslagen kunnen
worden; in welke soort zaken welke
rechter bevoegd is (kleine geldsom
men de kantonrechter, grote de
rechtbank, in huur- en arbeidsge
schillen de kantonrechter, evenzo
ten aanzien van overtredingen, t.a.v,
misdrijven: de rechtbank; enzovoorts).
De werkgroep heeft een aanzienlijk
aantal instanties en personen om
opmerkingen gevraagd en deze ook
gekregen.
Schriftelijke en mondelinge reacties,
kwantitatieve gegevens over de
(werkzaamheden van de) rechterlij
ke macht en adviezen van de werk
groep zelf vallen te lezen in 'Ge
dachten over de toekomst van de
rechtspleging' (Staatsuitgeverij).
Het is vooral een bepaalde lijn die
uit de vele adviezen te trekken valt,
die leidraad is bij het volgende, de
lijn namelijk van verambtelijking en
hiërarchisering van de rechterlijke
macht.
Nadruk op wetgeving
In de opdracht die de minister aan
de werkgroep meegaf valt de nadruk
op de wetgeving. Deze wordt rich
tinggevend gevonden voor de toe
komst van de rechterlijke macht.
Het probleem dat hier op de achter
grond meespeelt is het probleem
van hoe kwesties als de toekomst
van de rechtspleging moeten worden
opgelost: door wetgeving of door
rechtspraak. In het algemeen staat
bij oplossing van problemen, traditi
oneel op het continent de wetgeving
voorop, terwijl dat in Angelsaksi
sche landen de rechtspraak is. Dat
met wetten niet alles te regelen is
wordt hier gelukkig hoe langer hoe
meer erkend.
Het is in dit verband belangrijk om
in te Zien dat (in principe) maat
schappelijk waardevolle instituties
zoals de rechterlijke macht, waarde
voller worden naarmate ze zichzelf
weten aan te passen aan veranderen
de omstandigheden. Men kan zich
daarom afvragen of de nadruk bij
de komende herziening van de rech
terlijke organisatie op wetgevende
arbeid, wel het juiste accent is.
Zou het niet zo kunnen zijn dat de
beste manier om zoals de bedoe
ling is de rechterlijke macht te
sterken in de taken van morgen, is
het voortdurend bezig zijn van dé
rechterlijke macht met de taken van
vandaag, met het perspectief op
morgen? Kan de rechterlijke macht
niet beter de aansluiting met de
toekomst zelf trachten te bewerkstel-
veel adviezen en in het werkgroep-
verslag is te lezen: het primaat van
de wet.
Efficiency
Oud-staatssecretaris prof. mr.
K. Wiersma
ligen in plaats van deze aansluiting
van bovenaf van de wetgever, opge
legd te krijgen?
Een voorbeeld van een gemiste aan
sluiting is het niet accepteren door
de rechter van mensen die geen
materiële belangen hebben in mi
lieuprocessen, maar die uit immate
riële belangen procederen, zoals vele
natuurbeschermers doen.
Wanneer de rechterlijke macht zelf,
maar ook andere instanties, pleiten
voor gedetailleerde regelingen in
plaats van een wettelijk kader waar
in en van waaruit de rechterlijke
machtzich kan ontwikkelen; wan
neer men het heil van de wetgever
venvacht, dan wordt daarmee de
rechterlijke macht tot een onderge
schikte gemaakt van de wetgever,
terwijl nu juist het recht, dat de
rechter moet spreken, kritisch staat
ook ten opzichte van wat er als
wetten uit het Binnenhof komt. Dit
alles naar aanleiding van wat in
Verambtelijking en hiërarchisering.
onvermijdelijke gevolgen van het de
(gedetailleerde) wet voorschrijven
aan de rechterlijke macht, speelt
evenzeer mee bij de vaak te lezen
wens tot schaalvergroting en effi
ciency. Zulke dingen plegen uit te
lopen op een bureaucratische ar
beidsverdeling met vergaande specia
lisaties (om de arbeidsproduktiviteit
op te voeren, in dit geval de pro-
duktie per rechter. Over specialisa
tie van de rechter wordt al jaren
lang uitvoerig gediscussieerd en het
lijkt erop dat de pleitbezorgers van
specialisatie het gaan winnen.
Vooralsnog toch nog maar een paar
levensgrote vraagtekens: in een bu
reaucratische arbeidsverdeling wor
den de werkzaamheden als aan de
lopende band verricht, toepasselij
ker: via een lokettensysteem met
doorschuifladen. Iedereen -erricht
een handeling (geeft bijv. een be
paald stempel in een dossier) die in
het perspektief van het eindresul
taat onbelangrijk is/ Ieders verant
woordelijkheid gaat ook niet verder
dan die ene handeling: enkelen
slechts hebben daarbij overzicht van
het totaal. En wie dit heeft, heeft
de macht in handen.
Zou vervolgens ook niet te vrezen
zijn dat 's rechters kritische instel
ling in zijn dagelijks werk afneemt
naarmate de variëteit in onderwer
pen, in zaken die hij te behandelen
krijgt, door specialisatie afneemt?
De grote strafrechtsdenker Beccaria
pleitte in de 18e eeuw al tegen
beroepsdeformatie van de rechter
die geneigd was overal schuldigen te
zien.
Men kan specialisatie van de rechter
ook in twijfel trekken met het oog
op de voortschrijdende technokrati-
sering van de samenleving. Men
moet van de rechter .geen deskundi
ge maken dit compromitteert in
de processituatie maar een
rechtskundige, iemand die kwalita
tief op hoog juridisch niveau staan
de beslissingen neemt na in de pro
cessituatie als procesbewaker te zijn
opgetreden van de partijen die hem
van de informatie voorzien op grond
waarvan hij de beslissing neemt.
Dat hoge juridische niveau houdt in
dat redelijk en billijk wordt recht
gesproken; dat de motivering glas
helder is; vooral ook: dat er door de
beslissing geen ongecontroleerde
macht kan ontstaan. Want dit is
essentiëel voor het recht, dat het
macht aan banden legt. Niet het
recht van de sterkste maar het recht
van de sterkste argumenten. En ook
dan nog niet onbegrensd. Natuurlijk
mag wel van de rechter geëist wor
den dat hij het rechtsgebied waar
hij tijdelijk in werkzaam is (twee
jaar strafkamer, twee jaar civiele
kamer, politierechter, rechtercom
missaris enz.) beheerst en dat hij op
de hoogte is van wat er op dat
gebied in de samenleving gaande is.
Hij moet zich in dat (tijdelijke)
recht(sgebied) niet specialiseren,
maar kwalificeren door een betere
opleiding en voortdurende bijscho
ling (maar niet in boekhouden en
typen!).
Kwalificering zou bijvoorbeeld kun
nen inhouden dat iedere rechter
alvorens hij weer een ander werk
terrein betreedt, neem het familie
recht, één of meer maanden studie
verlof krijgt om weer helemaal bij
te komen op dat gebied en om daar
gedachten over te ontwikkelen. Iets
wat de kwalificering van de rechter
ook ten goede zou kunnen komen, is
persoonlijke bijstand van jonge ju
risten die een paar jaar ervaring in
de rechtspraak willen opdoen, zon
der daarin hun loopbaan te kiezen.
Er zal dan een belangrijke confron
tatie tussen theorie en praktijk
plaatsvinden, die voor beide partijen
bevruchtend kan werken. Het is niet
schaalvergroting, efficiency en speci
alisering, maar het is kwalificering
van de rechter die zal uitmaken of
de rechterlijke macht tegen de ta
ken van morgen is opgewassen.
Centralisatie van de rechtspraak is
een andere noemer waaronder in
het rapport verspreide suggesties
kunnen worden samengevat. De
werkgroep Wiersma wijdt er een
hoofdstuk getiteld 'Specialisatie,
concentratie en integratie' aan. On
der deze noemer zou het bv. moge
lijk zijn kantonrechters op te nemen
in de rechtbanken; het aantal recht
banken te verminderen; de gerechts
hoven uit te splitsen naar de aard
van de geschillen. Er komen in het
rapport echter ook helaas aan
zienlijk minder gedachten voor
in de richting van de decentralisatie
van de rechtspraak, met name op
elementair niveau van samenleven.
In de Verenigde Staten, in Oosteuro-
pese landen, in landen van het In
dische continent zijn prima voor
beelden te vinden van goed werken
de gerechten op het gebied van
kleine geschillen: konsumenten-
klachten, arbeidsgeschillen, familie-
en burenkwestles, huuraangelegen-
heden, strubbelingen over de elek
triciteitsnota. Deze gerechten zijn
gelocaliseerd in buurt ofwijk, ge
makkelijk toegankelijk en werken
zonder veel formaliteiten. Burgers
nemen aan de rechtspraak deel.
Wanneer er al sprake is van conflict
oplossing door rechtspraak, dan kan
inschakeling bij het basisniveau van
rechtspreken van de burgers erbij
wellicht daaraan meewerken. Hoe
dan ook verdient verdergaande de
centralisering van de rechtspraak
(met inschakeling van de locale be
volking) meer aandacht dan in het
rapport is te lezen
Bezetting instituut culturele antropologie
HET
Van een verslaggever
UTRECHT 'Ik wil na drie jaar
tobben met de instituutsraad nu wel
eens naar een duidelijke structuur. Ik
kan het niet met mijn verantwoorde
lijkheid in overeenstemming brengen
mij te onderwerpen aan het gezag van
deze instituutsraad. Dan kom ik in
een onwaarachtige situatie terecht'.
Dat is de reactie van dr. J. van Baal,
hoogleraar culturele antropologie aan
de rijksuniversiteit van Utrecht, op
de bezetting van het instituut voor
culturele antropologie. Studenten hou
den dit instituut «nds dinsdag bezet
uit protest tegen het ontbreken van
volledig open overleg binnen het in
stituut. Zij hebben aangekondigd, dat,
ds de wetenschappelijke staf niet met
hun wensen akkoord gaat, zij ook
tijdens de universitaire kerstvakantie
in het instituut blijven. Behalve in
het weekeinde en tijdens de beide
kerstdagen.
Prof. Van Baal noemt de situatie een
patstelling. 'Na de vakantie gaan wij
als staf de studenten uitnodigen om
de problemen in een plenaire verga
dering te bespreken. Hopelijk komen
we er dan uit'.
Knelpunt is volgens hem de samen
stelling van de instituutsraad, die be
staat uit vijf stafleden en vijf studen
ten. Vier van de vijf studenten zijn
tweedejaars, die zich voortdurend als
één blok opstellen eii de
situatie onwerkbaar maken Volgens
prof. Van Baal komt er ook nog wel
eens een stukje 'puberale agressie'
voor.
Prof. Van Baal wil naar de structuur
als in de wet universitaire bestuurs-
hervormingen is omschreven voor de
faculteitsraad, die voor vijftig procent
is samengesteld uit stafleden en voor
vijftig procent uit studenten en niet-
wetenschappelijk personeel samen.
Verder vindt hij het onjuist wanneer
tweedejaars studenten in een insti
tuutsraad mogen beslissen over stu
dieprogramma's .voor ouderejaars stu
denten.
UW VAKVERBOND
Ravellaan 1 Utrecht
CAdvertentie
Prof. dr. J. van Baal
Ambassadeur Binnenkort is de be
noeming te verwachten van drs. J. A.
Kernkamp tot ambassadeur van Ne
derland in Koeala Loempoer (Malei
sië). Drs. Kernkamp was tot voor kort
werkzaam op het ministerie van bui
tenlandse zaken, waar hij was toege
voegd aan de chef directie Buiten
landse Dienst.
Van een verslaggever
UTRECHT 'Maak spoed met ver
scherping van de wetgeving tegen al
coholmisbruik in het verkeer'. Dat is
de strekking van telegrammen die de
nationale commissie tegen het alcoho
lisme heeft verzonden aan de minis
ters van justitie en van verkeer en
waterstaat en aan de voorzitter van de
Eerste Kamer. De nationale commis
sie is verontrust door de voortgaande
stijging van het aantal verkeersonge
vallen en verkeersmisdrijven onder
alcohol-invloed
De Tweede Kamer aanvaardde in juni
een wetsontwerp waarbij een limiet
van 0,5 promille bloed'alcoholgehalte
wordt vastgesteld, een verplichte
bloedproef mogelijk gemaakt wordt
en oplegging van een tijdelijk rijver
bod als de politie bij een eenvoudige
ademtest alcoholinvloed constateert.
De Eerste Kamer heeft dit wetsont
werp nog steeds niet op haar agenda
UTRECHT Een door de politie als
'een soort molotow-cocktail' omschre
ven projectiel is door onbekenden
geworpen tegen het belastingkantoor
van de Walsteeg te Utrecht. Een be
gin van brand kon snel worden ge
blust, waardoor er vrijwel geen scha
de is ontstaan. Het projectiel is afge
ketst op een raamstijl en dus niet in
het gebouw gekomen. Van de daders
heeft men nog geen spoor.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG De koninkrijksminis
terraad (de ministerraad plus de ge-
volmachtige ministers van Suriname
en de Antillen) heeft gisteren het'
officiële startsein gegeven voor de
onderhandelingen met de DDR over
erkenning en uitwisseling van ambas
sadeurs. Dit gebeurde door het uit
spreken van een officiële bereidver
klaring tot deze onderhandelingen,
waarmee op verzoek van de West-
duitse regering is gewacht tot de
ondertekening van het basisverdrag
tussen de bondsrepubliek en de
DDR die gisteren geschiedde.
Minister Schmelzer (buitenlandse za
ken) zal nu contact opnemen met de
regering van de DDR over de oner-
handelingen die ook de schadeloosstel
ling van Nederlandse oorlogsslachtof
fers en schadevergoeding wegens nati
onalisatie van bedrijven omvatten. De
ze onderhandelingen zullen naar ver
wachting wel enkele maanden duren.
Nederland heeft West-Duitsland toege
zegd geen ambasadeur in Oost-Berlijn
te benoemen voordat de bondsrepu
bliek dat heeft gedaan.
Rien van Nunen, ook wel Stiefbeen genoemd, keek verrast op, toen de leerlingen van de tweede klas van het christe
lijk lyceum In Buitenveldert hem een paar kerstcadeautjes kwamen brengen. De televisie-acteur, die de kerstdagen in
het ziekbed moet doorbrengen, mag vóór de jaarwisseling misschien naar huis. De kamerjas, een van de presentjes die
hij van de lyceïsten kreeg, komt hem dan goed van pas.
Lange rijtijden bedreiging voor verkeersveiligheid -
hoge lonen alleen maar door overuren en kilometergeld
door Huib Goudriaan
UTRECHT In 1972 zijn de chauffeurs van het beroepsgoederenvervoer zich meer dan ooit be
wust geworden van hun sociale achterstand. 'Er is een kentering gekomen dit jaar werden de ver
gaderingen van onze bond drukker bezocht dan voorgaande jaren,' zegt algemeen secretaris W. H.
Hendriks van de Algemene Christelijke Bond van Vervoerspersoneel (ACBV).
De kentering kwam ook tot uitdruk
king in andere feiten:
Op 25 oktober richtten de drie
bonden van vervoerspersoneel zich in
een brief tot de ministeries van ver
keer en waterstaat en van sociale
zaken en tot de leden van de vaste
kamercommissie voor verkeer en wa
terstaat, met een dringend verzoek de
vervoerswetgeving te verbeteren;
Van een verslaggever
DEN HAAG Het aantal Inwoners
van Nederland is dit jaar met 121.000
toegenomen tot 13.400 000, schat het
Centraal Bureau voor de Statistiek. In
1971 bedroeg de bevolkingstoename
150.000 en in 1970 groeide de bevol
king met 162.000 zielen
Het geboorte-overschot is weer ge
daald en bedroeg in 1972 101.000 te
gen 117.000 ln 1971, 129 000 in 1970 en
141.000 in 1969. Verder bedroeg het
migratie-overschot in 1972 19.000 te
gen 33.000 In 1071.
Het aantal sterfgevallen per 1.000 in
woners nam toe, namelijk van 8,4 in
1971 tot dit jaar 8,6 Het aantal sterf
gevallen als gevolg van kanker bleef
ongeveer stabiel, maar de sterfte ten
gevolge van hart- en vaatziekten steeg
met ongeveer vijf procent, namelijk
van 379 tot 398 per 100.000 inwoners,
rrfglementdenstlandmacht
'Leugenboekje'
voor rijtijden
Op 30 september stelden de vak
bonden een manifest op, waarin vurig
werd gepleit voor betere arbeidsvoor
waarden en voor een gezondmaking
van de bedrijfstak;
Halverwege het jaar werd een
Commissie Rijtijdenbesluit ingesteld
met als taak het sterk verouderde,
praktisch niet te hanteren rijtijdenbe
sluit te herzien. In de commissie zijn
onder meer vertegenwoordigd de mi
nisteries van verkeer en waterstaat en
van sociale zaken, en de werkgevers-
en werknemersorganisaties van het
beroepsgoederenvervoer.
Het is wel duidelijk dat het beroeps
goederenvervoer in beweging is geko
men. Voor het publiek bestaat deze
bedrijfstak uit soms gevaarlijke kolos
sen op de weg. die door 'jongens met
een vrij leven' langs 's heren wegen
in Europa worden gedirigeerd en die
op een romantische manier ook nog
een flinke smak geld verdienen. Ach
ter deze facade gaat een bedrijfstak
schuil, waarin jaarlijks 500 miljoen
gulden wordt geïnvesteerd en die vijf
procent bijdraagt aan ons nationale
inkomen. De veertigduizend Neder
landse chauffeurs van de bijna twaalf
duizend bedrijven vervoeren, in en
buiten onze grenzen, gezamenlijk
tweehonderdmiljoen ton goederen per
jaar.
De jongens in de hoge cabines, die
ook in onze tijd bijdragen tot de oude
faam van de Nederlanders als 'Chine
zen van Europa', worden echter
psychisch en lichamelijk zo zwaar be
last, dat vaak niet meer van een
menswaardig bestaan kan worden ge
sproken.
Grieven
Kernpunten van de grieven van
chauffeurs en vertegenwoordigers van
de vervoersbonden zijn:
a) De chauffeurs zijn vaak zo lang
achtereen op de weg, dat voor gezin
of privé-leven geen tijd meer is. Een
chauffeur: 'Soms ben ik veertien da
gen lang niet thuis, dan weer vertrek
ik 's zondagsavonds om 's maandags
morgens op tijd bij de douane te
kunnen zijn en kom ik pas '8 zater
dagsmiddags thuis.'
b) Vaak wordt te lang achter elkaar
gereden en worden de grenzen van
het uithoudingsvermogen overschre-
den. waardoor de verkeersveiligheid
sterk wordt bedreigd. Ongeveer vijftig
procent van de chauffeurs gaat boven
dien zonder bijrijder op stap.
c) Er is weliswaar een Rijtijdenbe
sluit, dat de rijtijden regelt, maar dit
rijtijdenbesluit is zo ingewikkeld ge
formuleerd. dat volgens een zegs
man 'alleen mensen, die er een
studie van hebben gemaakt, ermee
kunnen omgaan.'
d) Het rijtijdenboekje, waarin chauf
feurs hun uren moeten noteren,
wordt in heel Europa het 'leugen
boekje' genoemd, omdat nagenoeg el
ke chauffeur minder uren noteert dan
hij maakt.
e) De lonen zijn geregeld in een
CAO. maar in plaats can CAO-lonen
worden zogenaamde 'afspraakionen'
uitbetaald, die gekoppeld zijn aan ki
lometergeld en tonnagegeld.
Kilometergeld
Algemeen secretaris Hendriks van de
ACBV licht dit laatste punt toe: De
CAO-lonen schommelen tussen de 200
en 230 gulden en die zogenaamde
hoge lonen in het beroepsgoederen
vervoer op de weg worden alleen
maar hoog dankzij overuren en kilo
metergeld. Dit kilometergeld. een
soort premie op een zo groot mogelijk
aantal kilometers, bevordert het stre
ven in zo weinig mogelijk tijd zoveel
mogelijk kilometers te maken.
Wordt een chauffeur ziek dan valt hij
terug op het basisloon van de CAO.
De hoogte van kilometergeld en ande
re vergoedingen, als voor maaltijden
en logies, bepalen de afspraakionen,
die buiten de CAO om door een
afspraak tussen chaufieurs en werkge
vers tot stand komen. Wat de overu
ren betreft: deze worden lang niet
overal uitbetaald.
De chauffeurs zijn zich lange tijd niet
bewust geweest van de achterstand,
die ze hebben opgelopen bij de werk
nemers in andere bedrijfstakken. Mèt
alle vergoedingen verdienen ze im
mers in aanmerking genomen de
roofbouw op hun lichaam en vrije
tijd nog te weinig.
te verzetten.
De meeste chauffeurs zijn jong, onge
huwd of hebben nog geen kinderen
en worden aangetrokken door het on
geregelde leven. Ze vergen veel van
zichzelf, maar proberen dankzij hoge
afspraak-lonen in enkele jaren een
aardig spaarcentje bijeen te krijgen.
Maar als er kinderen komen en de
vrouw genoeg begint te krijgen van
de vele uren alleen zitten, ontstaan er
spanningen in het gezin. En dan ont
breekt meestal de moed met de 'af
spraak' te breken en de werkgever op
<le CAO-bepalingen opmerkzaam te
maken.
De vervoersbonden hebben in hun
manifest een aantal maatregelen voor
gesteld voor gezondmaking van de
bedrijfstak. Deze zijn onder meer: ver
korting van de te lange arbeidstijden,
verhoging van de overurenbetalin;.,
zwaardere toelatingseisen voor onder
nemers, binding van vervoerder en
verlader aan door overheid en be
drijfsleven vastgestelde tarieven, sanc
ties op overtredingen hiervan, sane
ring van overcapaciteit in de bedri:fs
tak, een eenvoudiger en beter contro
leerbaar rijtijdenbesluit en betere
controle op de naleving hiervan.
Tachograaf
Stap dichterbij
(Advertentie)
Het manifest van de vervoersbonden
zegt dat per 1 januari 1973 het basis-
CAO-loon een stap dichter bij het
gemiddelde basisloon van de Neder
landse vakman dient te worden ge
bracht. 'Als we op een basisloon van
250 gulden per week komen, staat dit
nog lang niet gelijk met het gemid
delde niveau van de Nederlandse vak
man. maar het zou een stap op weg
zijn.'
Waarom bezwijken de chauffeurs voor
de verleiding het op een akkoordje te
gooien met de werkgevers? In de
eerste plaats lokt het geld (de CAO-
lonen compenseren de vele werkuren
immers nauwelijks) en in de tweede
plaats is er in het beroepsgoederen
vervoer een door de jaren heen ge
groeide mentaliteit van: 'Laat de baas
de vrije tijd maar betalen.' De werk
gevers van hun kant zijn dikwijls in
een zware concurrentiestrijd gewik
keld vooral de kleine bedrijven
en proberen met zo laag mogelijke
tarieven te werken. Met andere woor
den: met weinig chauffeurs veel werk
De vervoersbonden willen dat een
controle-apparaat, een zogenaamde ta
chograaf, in elke auto wordt geplaatst
Controle op naleving van het rijtij
denbesluit wordt dan eenvoudig. Het
Rijtijdenbesluit moet minder gecom
pliceerd en beter leesbaar worden,
maar vooral moet de controle worden
verscherpt. De heer Hendriks: 'De
werknemers zullen zelf op naleving
van de CAO moeten letten, maar de
bedrijfstak kan alleen gezond worden
gemaakt als werknemers, werkgevers
en overheid deze drie de han
den ineenslaan.'
Sociaal uitgangspunt
De werkgevers onderstrepen dat het
Rijtijdenbesluit te star is en moet
worden aangepast aan het karakter
van het beroepsgoederenvervoer
(vrachtauto's kunnen niet aan de kant
worden gezet, zoals een kantoor vaste
sluitingsuren heeft het vervoer
van vlees of groente kan niet naar
willekeur worden gestaakt). De heer
Hendriks zegt hiervoor begrip te heb
ben onder een voorbehoud: 'Bij alle
mogelijkheden van ontheffing behoort
de sociale positie van de chauffeur
het uitgangspunt te zijn.'
Hoe zien de werkgevers de spannin
gen in hun bedrijfstak? De heer D.
Hooykaas, voorzitter van een werkge
versorganisatie. de NOB Wegtran
sport, meent dat vooral de onleesbaar
heid van het Rijtijdenbesluit de oor
zaak is dat het wordt overtreden. De
werkgevers vinden overigens dat moet
worden gewerkt voor goede verhou
dingen binnen het beroepsgoederen
vervoer op de weg. 'Wij staan open
voor besprekingen over alle aan de
orde zijnde zaken binnen de bestaan
de organen.'
