dag, maandag s ,Q. De dramatische alt van Anneke zingt toch nog steeds het hoogste lied aan da lijn lcar tl TROUW/KWARTET MAANDAG 18 DECEMBER 1972 BINNENLAND T6/DRI nl. als aan de lezer een onbedoeld misleidende informatie wordt gebo den. Uit de poging van coll. K. blijkt niet, dat hij meer dan 20 a 30 pagi na's uit bedoelde paperback gelezen heeft. En wat erger is: hij gaat op het eigenlijke onderwerp niet in. In deze paperback wordt een zeer bepaalde aanpak in eht Bijbelgebruik geïllus treerd aan de hand van een aantal Bijbelstudies uit het boek Genesis, en wel deze: dat de heilsgeschiedenis uit een continuë reeks heilsfeiten bestaat, en om die reden alleen verstaan kan worden, als men zich rekenschap geeft van de feitelijkheid van de heilsfeiten. Vrij zeker is coll. K. het met deze aanpak niet eens; dan had hij daartegen zijn bezwaren moeten zeggen, met argumenten gestaafd. Dit heeft hij nagelaten, zodat de krantle zer een volkomen verkeerde indruk van deze paperback krijgt. Dit is een journalistieke fout. Bedoelde recensie geeft geen informatie: coli. K. heeft cr zieh met een Jantje van Leiden afgemaakt. Indien hij te ver van ge noemde aanpak af staat om er een zinnig woord over te kunnen zeggen, dan had hij deze recensie moeten weigeren. Waarom coll. K. bij Trouw- Kwartet een soort monopolie heeft, is duister: men kan la minute een dozijn mensen noemen die het even goed of beter Jcunnen. De krantlezer heeft er recht op, dat zulk een eenzij dige voorlichting (in dit geval hele maal geen voorlichting!) wordt Ver meden. Utrecht Prof. dr. K. J. Popma Naschrift van de redactie: Dat prof. Kuitert bij Trouw/Kwartet een soort monopoliepositie zou bekle den, is zeker geen hard feit. Het is een misvatting. Omdat wij prof. Kui tert hadden gevraagd, het boek in kwestie te bespreken, leek het ons daad wordt deze, van schrift en belij denis afwijkende leer algemeen op de scholen geleerd. Maar deze is ingebed in een bijbelonderwijs, waarin men de bijbel, het woord van God, heeft ingeruild voor een bijbel, gevuld met eigen opvattingen. En dan kan alles. Men vraagt zich zo langzamerhand af, hoeveel scholen (of leerkrachten?) de bijbel nog echt als grondslag aanvaar den. Dit alles gaat in tegen de leer van de kerken en ook in tegen de overtuiging en de wens van vele ou ders. Waarom protesteren de kerken niet méér? Waarom tekenen de ou ders niet meer protest aan? Volgens welke opvatting behoort de school het bijbelonderwijs te doen verzorgen? Hebben de kerken en de ouders hier ook nog een inbreng, of niet? De kerk én de ouders, als leden van de kerk hebben toe te zien, dat het woord van God onverminkt geleerd wordt op de scholen. Dit toezien gebeurt stellig veel te weinig en het gevojg is de verwarring van onze tijd. Alphen a. d. Rijn G. J. Kardol Ervaringen DDR (9) Jammer, dat Theo Ruppert begrippen verwart. Hij schrijft, dat hij de con clusie uit mijnlaatste zin volkomen misplaatst vindt. Mijn laatste zin was geen conclusie doch slechts een con statering. Moreel misplaatst is de hou ding van Ruppert, door wel te protes teren tegen een ingezonden stuk, doch niet tegen het vermoorden van vluch telingen. Gerechtigheid is volgens Theo Ruppert naast vrijheid of on vrijheid een criterium om de merites van een staat te mogen beoordelen. Beoordeeld heb ik niet, dat heeft R. gedaan. Immers hij schreef: de DDR is een volwaardige staat. Ik vind de DDR een realiteit en diens bewoners even goed of slecht als hier. Het politieke systeem vind ik daarentegen verwerpelijk en mensonterend.. Om op gerechtigheid terug te komen. In geen staat is er voor 100% gerechtigheid. Toch gaan vrijheid en gerechtigheid altijd samen. Dhr R. wil de fascisti sche trekken van het Oostduitse systeem toch geen gerechtigheid noe men? Gameren A. Jonkers Graag duidelijker (2) De heer J. G. Duijker vraagt (Tr/Kw 7-12-72) om meer duidelijkheid en wel naar aanleiding van de uitspraak van drs. Verdijk: 'Wiegel trapte duizenden op het hart met zijn verhalen over het misbruik van de sociale voorzie ningen'. Nu is dit woord duidelijk genoeg voor wie Nederlands verstaat. Als er bv. van duizenden werkelozen 5 zijn die misbruik van de werkeloos- heidswet maken, dan voelen de 995, die diep onder hun werkeloosheid lijden, zich door de aanval van de heer Wiegel op het hart getrapt. Laat de heer Duijker» maar eens aan een leraar of onderwijzer in Amstelveen vragen wat de uitdrukking 'op het hart trappen' betekent, dan zal hem de gewenste duidelijkheid gegeven worden .Wat de zaak zelf betreft, het 'Commentaar' in deze krant van 7 december was duidelijk genoeg. Overi gens is het wel erg, dat zo velen zich dergelijke leugens door de heer Wie gel op de mouw laten spelden. Rotterdam Mr. W. Brak Sjaloom Kerstboom In onze tijd weten wij. geen raad meer met onze wegwerpartikelen. Niet alleen plastic, glas en papier gaan de vuilniszak in, maar wij ver slinden evengoed het leven in onze natuur, onze dieren en onze bloemen. Konijnen, hazen en kalkoenen, waar levend bloed door stroomt, en sparren met echt levenssap, worden door een gewetenloze mensenhand neergeveld. Als wij werkelijk ernst maken met de kerstvrede, dan moeten we ons afvra gen of wij door mogen gaan met het wegwerpen van leven, alle kerstro- mantiek ten spijt. Misschien zouden de overheidsinstanties en kerken als consumenten van grote sparren eens matiging bij hun vernielzucht in over weging kunnen nemen. Maar ook zou den wij iedereen, die tót vorig jaar gewoon was een boom te kopen, drin gend willen vragen: Spaar de spar. sjaloom voor de kerstboom. Utrecht M. A. Vrijlandt F. J. Vrijlandt Geen stemadvies (3) Met belangstelling las ik het stukje van dhr. De Vringer. Het viel mij daarbij op, dat aan zijn redenering de vergelijking van twee ongelijkwaardi ge grootheden ten grondslag ligt. Hij vergelijkt n.l. programma-punten die een partij opstelt (in dit geval de AR) met resultaten, verkregen door samenwerking met andere partijen. Deze samenwerking is een onont koombare noodzaak in de practische politiek, veroorzaakt door ons kiesstel sel van evenredige vertegenwoordi ging en dat brengt nu eenmaal com promissen mee. Dat dit nog al eens teleurstellend aankomt is eveneens onontkoombaar. Voor die noodzaak van compromissen ziet elke andere regering zich ook geplaatst en zeer zeker een event, minderheidsregering. Als de heer De V. oplettend de poli tieke ontwikkeling zal volgen zal hij dat ook wel bemerken. De stellingna- me van hem is blijkbaar hoofdzakelijk bepaald door gemis aan ervaring. Dit brengt mij op de aanvang van zijn Nakaarten ambo lames stukje; enig duiflelijk advies zou le N< hem zeker op zijn plaats zijn get fersch dal Rotterdam roceni C. P. van Re *ioord :1 me< x) Wij ontvingen nog enige b: ar h< van ongeveer gelijke strekking.pale 'ietnai ing sident Nu de uitslag bekend is, heeft n to asi ten over de verkiezingsstrijd Hajg zjn. Het is opmerkelijk, dat d ag gressieve drie, bijzonderlijk de haar aanhang wist te behouder nog iets te vergroten, (al daarbij ontploft). Het politiek gen van de doorsnee-kiezers blij steeds slecht; anders zouden i hebben herinnerd, dat toen geleden Den Uyl en Vondeling!- 'y ters waren, zij van hun belofti niets terecht brachten: loonst it - bestedingsbeperking, een recori van 100.000 werkelozen en een geloste woningnood waren de ten van hun ministerschap; s| de zware belasting op textiel, nen en andere levensbehoefte minister Vondeling ('erg ver zei hij toen voor de televisie) toen veel kwaad bloed. Nu zij weer met nieuwe beloften, d geld kosten, die o.m. middels zi re belastingen alleen door de betaalden zouden moeten word gevangen. Zij verzwegen echte vuldig, dat de lager-betaaiden ook weer als vroeger hun tol d« moeten opbrengen door indire lastingen op textiel, schoenen, middelen enz. Ook hadden kunnen herinneren, dat de pro ve drie tegen verlaging (c.q. zing) der kamer-salarissen g 0 hebben. Utrecht Mr. L. M. er se all Leuk voor de 'feest-dagen' Zoekt ti nog een leuk 'feest-jurkje' voor do komende dagen: me vrouw Adrienne de Vlaming, die haar boetiek in het Amsterdamse Hilton Hotel heeft, heeft nog wel iets voor u hangen. Niet schrik ken vun de prijzen, want wat Adrienne de Vlaming brengt is dan 0 wel het béste van het sjiekste van de meest vooraanstaande Fr nse ontwerperk. Zélf ontwerpt ze ook, maar het lurex twlnset op de foto dat Annemarie aan heeft is van Guy Laroche en zit tegen de driehonderd gulden aan. 1^ men schrijft ons juist, ook de aanval op deze bespre king aan hem voor te leggen. Prof. Kuitert tekent erbij aan: 'Dat de heilsgeschiedenis, zoals coll. Popma zegt. uit een continue reeks heilsfeiten bestaat, is iets wat ik zij het met enige moeite kan begrijpen. Maar waarom we dan Gen. 3 zo nodig een heils(!)feit zouden moeten noemen, is een vraag die prof. Berkhof in dit verband al eens ge steld heeft. Ik voeg daar nog aan toe, dat ik ook niet zie waarom Eva's moedercomplex. Izaëks snoeplust of Jozefs angst voor zijn hoge positie dingen waarover de bijbelschrijvers niet eens reppen bovendien nog heilsfeiten zouden moeten zijn. Mijn rocensie was tamelijk hard. omdat laat ik zeggen ik van coll. Popma alles verwacht had, maar niet een boek dat. allicht onbedoeld, de bijbel bela derdaad. Als ik dat bij de genoemde recensii erbij had geschreven, was ik wellicht duidelijker geweest'. Onderwijs (2) Helaas heeft mevrouw Petri-Dijkstra gelijk. Met name op de scholen voor voortgezet onderwijs, maar ook op de lagere scholen is het met het bijbel onderwijs slecht gesteld. Mevrouw Petri noemt de evolutietheorie. Inder- Hij draaft al een jaartje of wat door 'christelijk Nederland'; er zijn weinig dominees, bejaarden of mensen die meedoen aan wat voor christelijke verenigingen die hem niet kennen: WIKA LEEN VAN GINKEL. Op dit moment medewerkers van NCRV-programma's. Hij ver zorgt de radio-kant van het programma 'Beter samen' en zit in de organisatie van 'Plein pu bliek' waarin hij het onderdeel 'Zilverpraat' verzorgt en bejaar den feliciteert die verschrikke lijk oud zijn geworden. Er gaat dit jaar iets speciaals gebeuren tijdens de kerstdagen in de NCRV-studio's? 'Ja, we zitten dit jaar met vier van die vrije dagen en we we ten dat er een hoop mensen die gewoon niet weten wat ze moe ten doen.' die eenzaam zijn. 'Dat is weer zo'n verschrikke lijk beladen woord. We bedoe len mensen die wat gezelligheid zoeken en niet precies weten waar ze naar toe moeten voor die gezelligheid.' Wat zijn precies de plannen? 'Op Eerste Kerstdag staat de NCRV-studio 's morgens, 's middags en 's avonds voor hen open. We kunnen per gedeelte van de dag _sp'.a tweehonderd vijftig mensen ontvangen. J)ie maken radioprogramma's mee, ze kunnen met elkaar praten, koffie drinken, kaarten' en gè-' nieten van een koor dat we hebben en nou ja, we orga- Leen van Ginkel niseren van alles. Niks Alles mag.' Kun je woon langs komen naar binnen gaan? 'Kijk, je zit altijd met een or nisatorische kant. De medei et king van het NCRV-personeeiDl' gewéldig! Maar we moeten t< lser een beetje weten hóeveel sen er komen. Daarom kan dereen die deze dag met wil meemaken op dinsdag december van 9 tot 12 en va; tot 5 uur bellen: 02150-13 toestel 143 en 245. Daar men zich opgeven.' Maar als je pas tijdens de ke dagen tot de conclusie komt je wat gezelligheid unit, dan? 'Ja, een enkeling kunnen we die dag nog wel bergen, .m verder zijn we die hele dag*11*11 soort coördinatie-punt van 'kerst-inns' in Nederland. zullen er zo ongeveer 130 Eén telefoontje naar de mers 03490-33300 of 02510-2V gedurende de vier vrije dsvan is voldoende om te weten komeiV wéér in hun buurt kerst-inn-wkïrdt gehouden.' ilar iper ste De make-up van Marian Glashouwer Bij de Evangelische Omroep hebben ze besloten dat er geen interviews meer worden gege ven aan kranten. Dat is jam mer, want je wilt wel eens wat meer weten van omroepster Ma rian Glashouwer. Een maand óf wat geleden verscheen het laat ste verhaal over haar en daarin zegt ze: 'Ik heb geen principiële bezwaren tegen make-up. Maar ik houd er niet van om er opgedirkt uit te zien. Niet'om dat het verkeerd is maar ik vind dat het niet bij me past. Een beetje lipstick, dat is alles. Maar als ik voor de tv omroep, dan word ik natuurlijk wél,ge schminkt.' Sonneveld wil oeen bussen Vanuit zijn angstvallig geheim gehouden zomerverblijf sprak Wim Sonneveld vorige week de afscheid nemende Johnny Jor- daan toe. 'Ik zeg altijd dat ik ergens in Frankrijk woon.' wil Wim daarover zeggen. 'Anders krijg ik op regenachtige dagen bussen vól met Nederlandse toeristen. Ik bedoel dat niet onaardig, want wat ik ben ge worden dank ik natuurlijk aan al die mensen. Maar het jg verschrikkelijk wanneer -<MdP mensen zomaar je huls binnen lopen en naar je staan te wij zen ,Kijk 'es, Wim zit in een stoel. Want zo zijn mensen: ze lopen gewoon je huis binnen omdat ze denken dat je publiek De redactie behoudt zich het recht voor om ter opname in deze rubriek ontvangen me- ninzvuitlngen verkort weer te geven. BIJ publikatle wordt met de naam van de Inzender ondertekend. Brieven kunnen wor- den gezonden aan de heer Joh. C. Francken, secretaris van de hnnfdridai.le van Trouw. Kwartet, Postbus «59, Amsterdam. Harde feiten In Tr/Kw van 7-11-72 verscheen een poging tot beoordeling van mijn pa perback HARDE FEITEN. Deze po ging was van de hand van coll. Kui tert, voor wiens ijver en begaafdheid ik veel waardering heb: zeer onlangs kwam me zijn opstel 'De wereld valt mee' in 'Ter zake', deel 4. pp. 55-91 in handen; ik vond het voortreffelijk: het was goed voorbereid en zeer ver helderend en dat over een moei lijk: het was goed voorbereid en zeer verhelderen en dat over e.n moei lijk onderwerp. Nu is het in het algemeen niet wenselijk, dat een cri- tiek door een epicritiek wordt ge volgd: waar zou het met een krant heen gaan als dit vaak gebeurde! Maar in een enkel geval is het nodig. ADVERTENTIE Zangeres Anneke Grönloh over vroeger, haar kinderen, het werk, het huishouden en haar moeder: Nieuwe badmode van Triumph Dit vrolijke drietal is gestoken in de nieuwe badmode 1973 van Triumph International. Erg handig: hetzelfde patroon want dan zie Je maar wlc bij wie hoort. Triumph verwacht dat de sportieve stijl in de badmode wordt doorgezet, zonder pompeus vertoon en met uiterst lichte stoffen van hoge elasticiteit met kleuren die vaak op een wit fond zijn gedrukt. Diepe decolleté's aan voor- en rug zijde en veel sluitingen zitten direct opzij van de hals. Wat de kleuren verder betreft: veel groen, verder aquareltinten en natuur lijk bruin. Gebakken bloemkool 1 kleine bloemkool zout, 50 gr. boter citroensap 15 gr. boter 15 gr. bloem kerriepoeder lVe dl. melk worcestersaus Kook de gewassen bloemko|iande water met zout bijna de pan halen en i verdelen. Bak deze in bruii boter lichtbruin. Smelt gr. boter, doe er een theelepel kerriepoeder bijIriséei tO'Tgens de bloem en onder tegen roeren de melk. Maak de oor p af met zout, worcestersau orden |en d-Vie irdvie dat de 'be heb ar likte rc igen ril dat d Hen' n pe: troensap en wat gehakte selie- Menutip: Gebakken bloes en 3£ hamburgers, aardappelen, jes met chocoladevla. grijk lakk Anneke wil met de kerstda gen thuis zijn. 'Ik heb een paar aanbiedingen om er gens te komen zingen, maar ik vraag zo'n belachelijk hoog honorarium, dat ik denk: dat betalen ze nooit en dan blijf ik lekker thuis. Anneke Grönloh is een dagje ouder geworden. Ze is nu dertig jaar en hoeft niet meer zo no dig. Ze rijdt geen honderdvijf tigduizend kilometer meer in haar auto; ze staat niet meer met haar blote voeten in het Brandénd Zand en Cimeronie zit waarschijnlijk in Soerabaja. Want Anneke is in de eer ste plaats moeder en in de tweede plaats pas zangeres.' Het echtpaar Wim Jaap van der Laan en Anneke Grönloh ('De platenmaatschappij gaf ons hu welijk destijds nauwelijks een jaar en kijk nou 'es!') woont vandaag de dag in een hoge flat in Amsterdam. Het romantische huis in Vinkeveen verlieten ze destijds voor deze flat. omdat het zo'n gedoe was. 'Je kon ons huis alleen met een bootje be reiken. Maar ik zou hier nu wel weer weg willen. Lekker een huis met een tuin: Goed voor de kinderen.' Die kinderen zijn dan Steven (7) en Wim Jaapje (4). Verder heeft ze nog een hond en een aquarium vol vissen. 'Ik treed nu nog drie of vier keer per week op. Meestal in het week einde. De woensdag is altijd voor de kinderen omdat ze dan 's middags vrij zijn. Ik heb het nu extra druk omdat ik geen hulp meer heb. Ja, zo lang mogelijk wil ik alles alleen doen.' 'Ik geniet er gewoon van dat er geen vreemde in huis is. Ik heb altijd iemand intern gehad. De laatste was geloof ik een au pair-meisje. Die lag om elf uur op het balloon te zonnen en dan kon ik alles alleen doen. 't Is natuurlijk wel zwaar voor mij alleen, maar ik vind het zo zielig om aan Wim Jaap te vragen of hij bijvoorbeeld de was wil strijken. Dat kun je een man toch niet aandoen?' 'Krankzinnige tijd' Een andere Anneke dan die van tien jaar geleden. Toen had ze vijf optredens per avond. Ze tolde 's nachts om vier uur in bed bij haar moeder in de Ui terwaardenstraat. Om elf uur stond ze dan op: foto's maken of een nieuwe plaat. Hapje eten en op weg naar een zaal met hysterisch schreeuwende men sen. 'Het was een krankzinnige tijd,' zegt Anneke. 'Ik wérd ge woon geleefd. Ja, m'n moeder deed er hartelijk aan mee. Die vond het próchtig. Zij heeft me er ook in geholpen, in die hele showbusiness. Als m'n vader destijds niet zo vroeg was weg gegaan, dan was het nooit ge beurd.' Anneke werd geboren op Noord-Celebes. In de oorlog zat ze met haar moeder in Japanse De vakantie van Bernadette Het is de laatste tijd een bt stil rondöm Bernadette De (p de heldin van vele Ieren. (s ik niet meer zoveel ia, -eef nieuws ben, betekent natuu Jon niet dat ik stilzit. Integem en ik werk harder dan ooit aai ltjno Ierse zaak. Maar ik ben onlf e wel twee dagen met geweest. Naar Parijs. Dan g lekker poffertjes eten en drinken. Die is daar zo koop. En ik geniet er dan tens van dat je gewoon oj hoek van een straat op terrasje kunt zitten.' Anneke Grönloh gevangenkampen. In het laatste oorlogsjaar bleek Anneke tot ie ders verbazing enkele Japanse kinderliedjes te kunnen zingen. Na de oorlog liet Anneke's moe der het vijfjarige meisje optre den met Maleise liedjes voor het KNIL en de Hollandse mili tairen. Haar eerste honoraria bestonden uit chocolade en pin da's. Dat werd later wel anders. 'Goed van geleefd' Ja, ik heb jaren gehad dat ik drie-en-een-halve ton verdiende! Waar dat geld allemaal is geble ven? Nou. de belastingen na tuurlijk het één en ander. En verder, ja, ik heb wel wat be legd. Maar we hebben er ook goed van geleefd.' 'Ik verlang niet meer terug naar die tijd. Wel leuk om het te hebben meegemaakt. Maar ik had geen leven-. Mijn moeder is een schat hoor, altijd geweest. Maar ze is 30 ontzettend gast vrij. Er waren toen ik nog bij haar woonde, altijd mensen over de vloer. Ik had nooit een paar minuten rust voor r^ezelf. Ze nam altijd mensen mee naar huis en zei dan: 'Kom, lekker nassi eten, lekker nassi eten, bij mij.' Ze heeft ook altijd balen rijst in huis. Ik weet nog wel in de tijd van de Suez-crisis, toen er geen schip door het kanaal kon, dat mijn moeder Alle zeep uit Alle winkels van de straat had gekocht. Ze wast zich er geloof ik nu nóg mee.' Zes flessen Over de moeder van Anneke Grönloh zijn kostelijke verhalen in omloop: 'We woonden des tijds in Eindhoven en toen ik een beetje populair begon te worden, zeiden ze tegen m'n moeder: jullie moeten in Am sterdam gaan wonen. Nou goed. m'n moeder een advertentie zet» Ik moet helemaal wennen.' Anneke staat op. Ze moet de kinderen van school halen. In een grote Volvo rijden we naar de twee scholen waar de kinde ren op gaan. Zoon Steven blijkt in de stoel van de schooltand- arts te hebben gezeten. Die was niet razend enthousiast over het kindergebit je. Anneke: 'Hij is vroeger heel erg ziek geweest. Toen moest hij medi cijnen hebben en de dokter zei dat hem dat wel z'n tanden zou kosten.' En tegen Steven: 'Maar straks krijg ie mooie grote-men- sen-tanden hè lieverd?' Ze vertelt dat het twee vreselij ke beesten zijn. 'Als ik bood schappen doe met ze in de He- ma, dan krijg ik ze de winkel niet meer uit Dan gaan ze gewoon op de grond zitten. En je durft dan ook niet tekeer te gaan, want dan zie je de men sen kijken, zo van: óók een mooie moeder! Maar de chef van de Hema die weet het al. Die komt dan kwasi-boos uit z'n kantoortje en' zet het tweetal de deur uit. Dat helpt enorm, want voor hém hebben ze Wel ont zag.' Terug in huis storten de twee jongens zich op de elektrische trein die ze op 5 december cadeau hebben gekregen. 'Het is toch belachelijk wat die kinde ren vandaag de dag- krijgen? Ik heb jaren met één en dezelfde pop gedaan. En moet je nu eens zien: een héle elektrische trein. Nou ja, m'n man Wim Jaap speelt er op dit moment méér mee.' Applaus is fijn Anneke heeft geen heimwee naar vroeger, maar ze blijft zan geres? 'Ja, ik vind het heerlijk. Ap plaus is fijn. En er is nu weer een langspeelplaat van me uit gekomen die eigenlijk helemaal afrekent met het Brandend Zand tijdperk. Samen met Hans van Willigenburg, die televisie omroeper van %de KRO, weet je wel, nou samen met Hans heb ben we driehonderd nummers doorgewerkt en uiteindelijk hebben we twaalf goeie liedjes gevonden en die staan nu op de plaat. Er zit erg veel werk bij van Frits Lambrechts. Een ge weldige jongen! Weet je, ik heb een dramatische alt. Ik kón ei genlijk geen vorlijke liedjes zin gen. Ook al sta ik er bij te lachen, dan lijkt het nog of ik huil. Maar zélf ben ik wel vro lijk hoor.' 'Kijk, ik heb geen zin meer om liedjes als Cimeronie te zingen. Ik doe het nog wel als ik moet optreden, als een soort medley, gewoon zes tophits achter el kaar. Maar ik kan veel meer. Daarom ben ik ook bij Phono gram weg. Daar zagen ze niet in dat ik met de jaren ben meege groeid. Feestnummers zijn niet geschikt voor mij Ik wil nog wel hits maken, maar dan niet het werk van Pierre Kartner oi Corry en de Rekels. Dan heb ik nog liever Brandend Zand.' An, ik krijg straks visite en dan zit ik met een kale muur Hoe is het nu met het karakter van Anneke, nog steeds moei lijk? Anneke: 'Ja, ik was vróe-' misschien ook wel omdat ik onuitstaanbaar. Maar dat kwam haak en zei tegen ons: 'Adoe. sè, hij wil zes flessen advocaat sturen, maar één is toch ge noeg?' De moeder van Anneké komt nog wel vaak op bezoek, want ze is stapel op de kinderen. 'We praten dan meestal Maleis. Dat gaat zo ongemerkt. Ik kon vroe ger eigenlijk niet behoorlijk Nederlands spreken. Ik kon geen zinnen afmaken. Dat heefl Wim Jaap me nu geleerd. Die jongen heeft heel wat te verdu ren gehad, in het begin. Want ja. ik was altijd door m'n moe der verzorgd. Die deed Alles voor me. Ze ging overal mee naar toe en was bang dat ik verleid zou worden. Ze hing grote handdoeken om me heen als.ik me ging verkle den, om te zorgen dat niemand een blik op me kon werpen. M'n gouden platen heeft ze ook allemaal. Ik ben wel eens naar haaj toe geweest om ze te ha len, maar dan-zei ze: 'Asjeblieft ger erg lastig. Misschien we' heel erg verlegen ben. Als ik met Wim Jaap ergens op visite ga, dan tioe ik geen mond open. ten voor woningruii. We von den iemand die naar Eindhoven wilde en m'n1 moeder zei: ja, goed, prima, we gaan ruilen. Maar ineens liet,ze niets meer van zich horen en die maq uit Amsterdam moest beginnen in z'n nieuwe baan, dus die zat op springen. Op het laatst belde hij op en zei zoiets van: 'Ik stuur zes advocaten op u af. als u niet snel wilt ruilen.' Mijn moeder legde de hoorn op de

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 6