De moefti van Plovdiv heeft geen moeite met de staat Moedig boek over (r.k.) kerk en sexualiteit Regel uw bankzaken tijdig vóór de Kerst Gij sen wil studenten op internaat Islam tweede religie in Bulgarije Willibrordvereniging achter 'beperkte open communie' Trouw K wart et vandaag Kirchentag zonder open communie Boekenetalage Synodepraeses in Mozambique dood in cel Bcroepings- werk PI N S TROUW/KWARTET VRIJDAG 15 DECEMBER 1972 door A. J. Koejemans InsjaUah! Het is Gods wil! Er zijn weinig gesprekken met. islamieten, waarin niet tenmin ste eenmaal deze verzuchting wordt geslaakt, en stellig niet als stopwoord. Er spreekt een gela tenheid uit, een overgave aan het lot, dat toch niet te keren is en het relativeert op z'n minst sterk het menselijk handelen. Ook in de woorden van Ismaïl Ach- matov Kllssov klinkt die gelatenheid door. Hij is de moefti van Plovdiv, de tweede stad van Bulgarije, waar twin tigduizend islamieten wonen. Turken, Bulgaren, ook Zigeuners. Van die ge loofsgemeenschap is hij het hoofd. Ik zit tegenover hem in zijn werkkamer, een kleine, levendige man, het hoofd bedekt met een witte tulband, teken van zijn waardigheid. Een vijftiger, schat ik. Zijn bureau ligt op de derde verdieping van een hoekhuis aan een der drukste straten van de stad. Ik ben er gekomen langs een kale trap, met brede portalen. Daar komen bu reaux op uit van enige instellingen van de geloofsgemeenschap. Het ge heel maakt een naar onze begrippen wat verwaarloosde indruk. Het bene dengedeelte van het pand is een win kel, die verhuurd is aan de staat; er is een textielhandel in gevestigd. Insjallah het is Gods wil geweest, dat de Islam niet langer de overheer sende macht is in het land, zoals het vijf eeuwen lang, van 1393 tot 1878, het geval was. Toch vormen de isla mieten nog de tweede geloofsgemeen schap in dit land, met haar ruim 650 duizend nominale aanhangers. Maar evenals bij de orthodoxie trouwens een belangrijk percentage heeft het geloof de rug toegekeerd; de atheïstische propaganda werkt sterk door. Zelfde rechten Er is geen discriminatie van de isla- mistische godsdienst, noch van de Turkse minderheid, verzekert, mij de moefti, en andere moslems, met wie ik sprak, konden dit slechts bevesti gen. De Islam geniet dezelfde rechten en dezelfde ondersteuning van de staat voor het onderhoud der moskee ën, etc. als de andere kerken. Noch bij het onderwijs, noch bij de economi sche ontwikkeling van het land wor den de islamieten en de Turkse gebie den (die zich vooral in het zuid oosten bevinden) achtergesteld. 'Al len kunnen geheel vrij hun geloof beleven, overal zijn onze moskeeën ge opend', zegt hij. Bidden op het werk Ik vraag hem, of het uitspreken van de gebeden, dat vijf maal daags moet De moeftie Ismaïl Achmatov Küssov (links) met de schrijver voor de moskee van Plovdiv. plaats vinden, bijvoorbeeld in de be drijven geen moeilijkheden onder vindt. Zijn antwoord is, dat die gebe den niet aan een bepaalde plaats en tijd gebonden zijn; zij kunnen ook thuis worden uitgesproken. Het kan ook zijn, dat men zich in het bedrijf daartoe wat afzondert. Een gebed duurt nauwelijks een kwartier; het is geen hindernis bij de arbeid. Op vrij dagavonden worden in de Moskee langere diensten gehouden; ook de moslem-feesten worden in de avondu ren gevierd. 'De tijd voor de gebeden wordt toch. overeenkomstig uw gebruiken, vanaf de trans van de minaret der moskee bekend gemaakt?' 'In de overwegend islamitische steden en dorpen gebeurt dat ook nu. In plaatsen met een gemengde bevolking, zoals hier in Plovdiv, heeft de oproep in de moskee plaats. Wij worden in niets gehinderd.' 'Vijf eeuwen lang voelde het Bulgaar se volk zich door de Turken over heerst. U bent nu die macht kwijt. Bestaan er toch nog niet ressentimen ten wederzijds?' is mijn vraag. 'Misschien, bij een enkel individu. In werkelijkheid zijn wij geheel in deze samenleving opgenomen. Bijna al mijn gelovigen zijn leden van het Vaderlandse Front en ondersteunen daardoor als islamieten de regering in haar binnen- en buitenlandse politiek. Ook binnen onze eigen gemeente be staan er geen tegenstellingen tussen Turken, Bulgaren en Zigeuners; wij vormen één enkele geloofsgemeen schap.' Later sprak ik nog eens met een student in de theologie, assistent aan de Academie in Sofia, over de verhou ding tussen moslims en christenen. Hijzelf was in een Turks district ge boren, zijn vrouw kwam uit een dorp, waar uitsluitend Turks werd gespro ken en ook het onderwijs in het Turks werd gegeven. Ook hij verzekerde me, dat er van enige discriminatie weder zijds, noch van oude rassentimenten sprake was. Toch', meende hij, 'is een dialoog tussen beide godsdiensten vrijwel on mogelijk. Het theologisch peil der moslems, ook van de islamitische geestelijkheid, is daartoe echt te laag. De Turken ontwikkelen zich meestal buiten de Islam om; zij worden inge nieurs, dokters, letterkundigen, heb ben zich in het Bulgaarse leven geïn tegreerd, maar hebben dan met de Islam niets meer op, zij zijn atheïsten geworden.' De vrouw In Sofia liet de groot-moefti van Bul garije mij zijn moskee zien van buiten een oud kavalje, van binnen en machtige ruimte onder een verhe ven koepel. Een klein gedeelte was in een hoek afgescheiden. Ik vroeg, waar dit toe diende. 'Voor die vrouwen, die behoefte heb ben om te komen bidden. Eigenlijk is dat alleen een zaak voor de mannen.' 'Kan men de vrouwen in een socialis tisch land zo discrimineren? En ac cepteren zij dat nog?' 'In het dagelijks leven niet meer', gaf het hoofd der Bulgaarse Islamieten toe. 'Wij handhaven echter onze voor schriften; wij zijn ook in dit land wat ons geloofsleven betreft autonoom.' In de Koran staat beschreven, hoe Mo hammed eens tegen zijn leerlingen zeide: 'Help je moslem-broeder, hetzij hij een onderdrukte of een onder drukker is'. Een der leerlingen vroeg daarop: 'Zeker zal ik mijn onderdruk te broeder helpen, maar hoe kan ik de onderdrukker helpen? 'Door hem te beletten kwaad te doen', was het ant woord van de profeet. En ik vroeg: 'Heeft zo'n uitspraak van Mohammed wellicht te maken met uw aanvaarding van de socialistische staat?' 'Wij beoordelen hem naar de criteria van ons geloof en naar eigen overtuiging. En wij vinden, dat deze staat overeenstemt met ons geloof en dat dit daarin zeer werkzaam kan zijn'. Op mijn vraag echter, of ook bede vaarten naar Mekka hoogtepunt in het goedsdienstig leven der moslims mogelijk zijn, luidde het wat verle gen antwoord: 'Een gecompliceerde kwestie, heel gecompliceerd. Enkelen zijn gegaan. Als ik de Moskee verlaat schijnt bo ven Sofia hoog aan de heldere hemel de maansikkel. Als symbool beheerste zij eens heel Bulgarije. Nu schijnt zij nog slechts over een gelaten minder heid. Insjallah.' HEERLEN (KNP/ANP) Op 15 januari zal de contactraad van de hogeschool voor theologie en pasto raat (HTP) te Heerlen met bisschop Gijsen praten over het convict (inter- haat), dat de bisschop voor alle pries tersstudenten wil oprichten. Dit con vict krijgt vrijwel zeker een strak seminarie-karakter met een duidelijk reglement Vicaris dr. H. van der Meer heeft in een gesprek met de contactraad laten doorschemeren, dat de bisschop op de- duur geen mensen meer zal wijden, die niet in dat convict zijn geweest. Men verwacht dat bisschop Gijsen voor de leiding personen van conser vatieve huize zal aantrekken. Ook vermoedt men, dat het convict be doeld is als een correctie op de theo logie en de spiritualiteit van de HTP. waartegen de bisschop wantrouwend staat, zoals bleek tijdens de gedach- tenwisseling op 27 april. Het wordt geenszins onmogelijk geacht, dat bis schop Gijsen het convict langzaam zal uitbouwen tot een volledig groot-semi narie. waar steeds meer lessen zullen worden gegeven. Aan de HTP stude ren op het ogenblik 156 studenten. Woensdag hebben weer drie stafleden van het bisdom ontslag genomen, om dat zij 'geen heil meer zien in verde re gesprekken met bisschop Gijsen'. De heren B. van Delden. H. Meertens en W. Nohlmans van de dienst pasto raal groepswerk zijn weggegaan 'om in een vrijere opstelling, dus tegen de wil van de bisschop in, verder te kunnen werken aan de begeleiding van groepen pastores en andere kerk leden'. DRIEBERGEN De Willlbrord-vere- niging blijft de oecumenische avond maalsvieringen, zoals die op zondag 5 november in de tv-kerkdienst vanuit Rijswijk, stimuleren. Dit ondanks de afkeuring van deze viering door bis schop Simonis van Rotterdam. De viering in Rijswijk was een 'be perkte wederzijdse open communie.' De Willibrord-vereniging meent, dat een voortgang in de oecumenische ontwikkeling wordt belemmerd, als dit soort vieringen niet mogelijk is. De Willibrord-vereniging is het offi cieel adviesorgaan van het Nederland se episcopaat inzake de oecumene. Het lag in de bedoeling, dat de viering in Rijswijk dinsdag besproken zou wor den door de bisschoppen in hun maandelijks beraad. Maar door de langdurige behandeling van de ont wikkelingen in het bisdom Roermond zijn de bisschoppen er niet meer aan toegekomen. De redactie behoudt zich het recht voor om ter opname In deze rubriek ontvangen me ningsuitingen verkort weer te geven. BIJ riublikalic wordt met de naam van de. nzender ondertekend. Brieven kunnen wor den gezonden aan de heer Joh. C. Francken. Secretaris van de hoofdredactie van Trouw- Iwartet, Postbus 839. Amsterdam. Wèl over de brug (1) Aan alle broeders en zusters uit die delen van de gereformeerde gezindte die niet meedoen aan 'Kom over de De Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Dordts Dagblad Uitgaven van N.V. De Christelijke Pers Directie: Ing. O. Postma, F. Diemer. Hoofdredactie; Drs. J. Tamminga. Hoofdkantoor N.V. De Christelijke Pers: N.Z. Voorburgwal 276 - 280, A'dam. Postbus 859. Telefoon 020-22 03 83. Postgiro: 26 92 74. Bank: Ned. Midd. Bank (rek.nr. 69.73.60.768). Gem.giro X 500. Brug' zou ik het volgende aan de deur van het geweten willen leggen. Door uw leidslieden en publiciteitsor- ganen wordt gesteld, dat deze actie onvoldoende theologisch is gefun deerd en daarom in wezen onbetrouw baar is. Bedoeld is, dat ze onvoldoen de overeenkomt met eigen dogmati sche inzichten en dat er Igroepen mee doen, die theologisch en kerkhisto risch gezien ver uiteen liggen. Wij zijn Nederlanders en we zoeken het heel diep. Met de waarheid (ónze waarheid) in de hand kunnen we hard zijn. We vergeten dat de mensen voor wie de hulp bestemd is, niets begrijpen van onze theologische verdeeldheid. Ze interesseren zich er ook niet voor. Eigenlijk hebben ze groot gelijk. Ze vragen niet allereerst naar onze mo tieven maar naar wat we aan hulp kunnen bieden. Ik zou u willen vra gen in de geest van Christus (Filip. 2) niet onze verschillen te.projecteren in andere landen. U wordt officieel door uw leidslieden en persorganen aangeraden niet mee te doen, maar eigen acties te steunen. Die acties zijn natuurlijk voortreffe lijk, maar waarom konden zé niet ondergebracht worden in een groot geheel? De zegslieden die u oproepen niet mee te doen, roepen u bij voort during op te leven uit de reformatori sche beginselen. Die zijn mij ook lief. vooral dat beginsel waarin verankerd ligt dat elke christen individueel en persoonlijk verantwoordelijk is tegen over God en medemens. Leest u vooral de slothoofdstukken van Mat- theus nog eens door, waar het gaat over de maatstaven van intrede in het Koninkrijk. Wees reformatorisch, be slis zelf. Meerkerk Dr. A. v. d. Melden Wèl over de brug (2) De leiders van de gereformeerde bond in de hervormde kerk, de EO en de vrijgemaakten hebben hun volgelin gen verteld, dat ze niet mee mogen doen met deze broodnodige actie. Re denen: 1. de katholieken doen mee; 2. 't is een linkse actie; 3. we doen nooit iets samen met andere kerken. Dit alles is voor mij een volkomen onbe grijpelijke en verdrietige zaak. Als ik in het evangelie lees, dat je van je twee jassen er één moet weggeven, dan staat er toch niet bij, dat je het beslist niet doen mag samen met anderen, met wie je het kerkelijk helemaal niet eens bent? En als ge ven aan onze veel minder bedeelde broeders en zusters daarginds 'links' is, wel, dan wil ik graag links zijn. Ik ben dankbaar en blij. dat Jezus de termen links-rechts en licht-zwaar niet kende. Is het zonder dat alles al niet moeilijk genoeg om Hem na te volgen? Wezep G. M. van Groen-Everaars door prof. dr. J. A. Rasker Dr. Stephan Pfürtners Kirclie und Sexualitat komt in veel opzichten overeen met het in de synode van de hervormde kerk in juni verworpen rapport over Sexualiteit en nieuwe moraal (dat echter dezer dagen door de rapporteur dr. F. O. van Gennep is gepubliceerd onder de titel Mensen hebben men den nodig). Het is wel uitvoeriger in zijn argu mentatie en gaat met name en zeer uitdrukkelijk in tegen de officiële sexuele moraal van het hoogste leer ambt der r.-k. kerk zoals die vooral door paus Paulus VI is ontwikkeld in de encycliek Humanae Vitae van 1968. De paus is in deze encycliek naar Pfllrtners mening teruggegaan tot achter de voorzichtige vernieuwing van het kerkelijk denken dat gebracht is door het tweede Vaticaans concilie in de pastorale constitutie XIII, 'De kerk in de wereld van deze tijd.' Pfürtner stelt uitdrukkelijk dat de zin van het huwelijk niet primair in de voortplanting is gelegen. De voortdu rende pogingen van vertegenwoordi gers der traditionele huwelijkstheolo- gle, nadruk te leggen op het primaat van de voortplanting of de dienst aan de nakomelingschap, is door de meer derheid van het concilie (Vaticanum II) afgewezen. Nadruk is nu gelegd op het karakter van het huwelijk als Verbond, 'innige gemeenschap van le- In bijgaand artikel bespreekt prof. dr. A. J. Rasker, hoogle raar vanwege de hervormde kerk aan de rijksuniversiteit te Leiden (voor: vaderlandse kerk geschiedenis, christelijke ethiek en apostolaat) het boek 'Kirche und Sexualitat' van de Zwitser se r.-katholieke hoogleraar dr. Stephan Pfürtner, die onlangs uit zijn kerkelijke leeropdracht aan de universiteit te Fribourg is ontzet (zie Trouw/Kwartet van 7 dec.). Prof. Rasker noemt terloops ook het pas bij Bosch Keuning te Baam uitgeko men boek 'Mensen hebben men sen nodig' van dr. F. O. van Gennep (170 pag., prijs 9,50). Dit is het door de auteur bijge werkte rapport over Sexualiteit en nieuwe moraal, dat door de hervormde synode niet werd aanvaard. Zoals wij onlangs al berichtten is bij het Boekencen trum in Den Haag verschenen 'Liefde en sexualiteit' (76 pag., 5,70), de door de hervormde synode aanvaarde 'pastorale handreiking', welk stuk oor spronkelijk als minderheidsnota van prof. dr. P. J. Roscam Ab- bing op de synodetafel lag. Wat 'Kirch und Sexualitat' van Pfürtner betreft, dat is Rowohlt Taschenbuch 8039 (prijs inge naaid DM 6.80). ven en liefde'. Hiermee is in het huwelijk alle nadruk gelegd op de persoonsverhouding, waaraan het funktie-karakter ondergeschikt is (124). Dit heeft ingrijpende gevolgen voor een positievere waardering van de geslachtsgemeenschap op zichzelf als uitdrukking van de liefde. De tegenwoordige paus is in Humanae Vitae echter teruggegaan achter deze verworvenheid naar oudere r.-k. in zichten: hij stelt dat sexus in wezen op voortplanting gericht is, beroept zich daartoe op de z.g. natuurwet (dei et naturae lex) met theologisch verou derde en onhoudbare voorstellingen, doet in een overtrokken vrees voor genotzucht een beroep op een heroï sche offerzin met pseudotheologische motieven, en acht zich verplicht op conservatieve wijze alle oudere kerke lijke uitspraken vol te laten gelden. Tegenover zulk een 'repressieve sexu- ale moraal' (201) stelt Pfürtner de eis van theologisch realisme en humani taire gezindheid. Bitter is hij tegen de onbewegelijkheid van de hoogste kerkelijke leiding en haar ideologi sche bevangenheid (193). Die bevan genheid geldt o.a. de maagdelijkheids- Ideologie; daartegen stelt hij dat het normaal geacht moet worden de over gang van maagd tot geslachtspartner niet als een verlies maar als een rijping en levensverwerkelijking van de vrouw te beschouwen, als een verrijking in haar persoonlijkheids vorming, en tot de creditzijde van haar menswording behorend (89). Hij heeft een positieve waardering voor de tegenwoordige jongere gene ratie, die niet immoreler is dan vroe gere generaties, ofschoon zij tot nu toe algemeen aangenomen normen doorbreekt. Het gaat bij haar over het algemeen om vrije opvattingen onder conditie van werkelijke wederzijdse toeneiging; deze generatie heeft 'een uitgesproken gescherpt besef voor de andere mens als persoon en voor diens recht'; verantwoordelijkheid staat bij haar in het centrum. Dat dit risico's inhoudt beseft hij, maar die kunnen door een repressief kerkelijk leerambt niet vermeden worden (226 v.v.). Het is vanzelfsprekend, dat hij tegen d ecelibaatsverplichting is (275 v.); ook tegen het feit, dat deze verplich ting ofschoon nooit tot dogma verhe ven, gehanteerd wordt alsof hiermee de onfeilbaarheid van het kerkgezag in het geding is. De kerk Is een menselijke inrichting, en als zodanig 'heilig en zondig tegelijk', dat geldt ook voor haar leerambt (205; vgl. wat dr. K. Blei zegt in zijn 8 dec. In dit blad gerecenseerde dissertatie: de kerk is feilbaar en onfeilbaar tege lijk; 205). Pfürtner is met deze meningen duide lijk in conflict met het hoogste kerke lijke leerambt. De generaal van de paters dominicanen (Pfürtner be hoort tot de dominicaner orde!) heeft hem zijn kerkelijke leeropdracht ont nomen en wenst, dat nu ook de staat hem zal ontslaan. Misschien komt er nog een compromis, maar dat zal wel moeilijker liggen dan bij de hervorm de kerk, wier synode er meer weet van heeft, dat haar gezag aan mense lijke beperkingen onderworpen is en dat laatste en definitief geldige uit spraken door haar nooit gedaan kun nen worden. Maar, wie weet, is er ook hoop voor de kerk van Rome, die evenals de protestantse kerken alleen werkelijk kerk kan zijn wanneer en inzover zij 'semper reformanda' is. Hoe dat ook zij, Pfürtner's boek is daartoe een belangrijke en moedige stoot. Bisschop Gijsen /an ESSEN (EPD) De leiding van de evangelische kerk van Rijnland heeft de r.k. bisschoppen de verzekering gegeven, dat tijdens de komende Duit se kerkedag, volgend jaar in DUssel- dorf, geen gemeenschappelijk avond maal zal worden gevierd. Op een bijeenkomst in Essen zei een woord voerder van de evangelische kerk, dat het voor deze kerk gemakkelijk zou zijn om een open communie aan te bieden voor alle kerkedagbezoekers, maar dat dat de eenheid der kerken niet zou dienen. Door voorbarig te handelen in de kwestie van de inter communie kunnen nieuwe moeilijkhe den ontstaan, die het streven naar eenheid eerder schade, zei hij. Op de kerkedag in Stuttgart, vorig jaar, vond een open communie plaats, die het misnoegen van de r.k. bisschop pen opwekte. Kathleen Whyte: VORMGEVING IN KREATIEF NAALDWERK (oorspr. titel Design in Embroidery). Verta ling Ir. Louise Corfieau, 234 pag. Ultg. Cantecleer N.V. de Bilt. Prijs 32.50. Ongeveer een jaar geleden bespraken wij in deze rubriek de eersteling in de serie 'Handboeken' van Uitgeverij Cantecleer N.V., met als titel 'Inspira tie voor Kreatief Naaldwerk' van Con stance Howard. In het thans uitgekomen derde deel in deze serie 'Vormgeving in Kreatief Naaldwerk' is het Kathleen Whyte die haar suggesties en aanwijzingen voor het ontwerpen van eigentijds bor duurwerk grondig uiteenzet. Beide studieboeken zo mogen we de diep op de materie ingaande wer ken wel noemen lopen in veel opzichten parallel, hetgeen ook uit de identieke literatuurlijst blijkt (voor het tweede boek slechts, aangevuld met later verschenen wérken). Het zou moeilijk zijn een keuze te maken. Zoals reeds gezegd, het gaat hier voor namelijk om borduurwerk, hoewel ook andere technieken, meest in com binatie met vrij borduurwerk, ge noemd worden. Veel aandacht voor allerlei borduursteken met vrije toe passingen en alle mogelijke soorten te gebruiken draden, waarmee ongeken de effecten bereikt kunnen worden. Mooie duidelijke afbeeldingen van proeflapjes, stekenlappen, wandkleed- ]es e.d. eisen, naast vele originele en persoonlijke suggesties om tot een goed ontwerp te komen, de meeste bladzijden van 'Vormgeving in Krea tief Naaldwerk' op. De getoonde werk stukken zijn merendeels van de hand van niet met name genoemde naald werksters (ook leerlingen). De enkele door schrijfster zelf vervaardigde werkstukken steken hier wat ongun stig bij af. Door middel van veel duidelijke tekst, een 276 tal foto's (waarvan 8 in kleur) tekeningen en schetsen, gaat schrijfster (soms zeer theoretisch) diep In op vele onderwerpen. Waarvan wij noemen: technieken, tekenen, ontwer pen, kompositie, kleuren» inventivi teit, borduren. Haar visie op het ont werpen: kijken, zien, herkennen (kon- trast-harmonie; ritme- evenwicht), lij nen, vormen, patronen, kiezen en or ganiseren kan voor velen tot steun zijn bij het kreëren van een werk stuk. Veel mogelijkheden worden uitge werkt op evenzovele terreinen van de veelzijdige en veelomvattende bor duurkunst (in deze tijd bij voorkeur kreatief naaldwerk genoemd). Het uitstekend vertaalde werk geeft na de gebruikelijke inleiding ook een kort historisch overzicht. Aan het einde nog een hoofdstuk gewijd aan modern kerkelijk borduurwerk. R.D.-S. iEII Het begint al weer afschuwelij ,eV( 'kersten'. Een omroepveren poogt, tot meerdere glorie van e dan ook, een kerstplaat met e f nacht' en dergelijke liederen ai rek( man te brengen. Winstgevende Zit altijd goed. Stille nacht metl [u c stemmen en dergelijk gesnor, aan juffrouw in een onberispelijke n lens met bijbehorend bont tegen de a (ran grond van besneeuwde bergen looi, het altijd. 'Sfeertje' hebben dt tn 1 zenmakers gezegd. Dat kan een n vi kopen. Haal het in huis! Graaj je L kilo of een paar meter sfeer! In i utii prijsklasse had u gedacht? Ik nog goed dat wij vroeger ovqf belang van de sfeer discussiïf Volgens sommigen van ons wï woord 'sfeer' verdacht. De sfeel het gevaar van te verdoezelen n het gaat. Dat kan heel goed. L zei mij eens: over het gevoel! geloof, want daar hadden we 'tg hoef je je nooit druk te makt komt er, als het goed is, vana Hij had mijns inziens heel ergl Zo is het met de kerstsfeer, f niet te koop. Het is een bedrog om sfeer aan de man prol te brengen. Alleen surrogaat, r kitsch, vervangingsmiddelen i dit gebied te koop. Wie het doen wil, het zij zo, maar hetJ kent niets. Het is leegte toevoeg leegte. Het heeft niets te mak» de dingen waarom het op kej gaat. Het dient misschien een' ander feest, mijlenver van del kerstvreugde verwijderd. Al datg gedoe dat u per extra aanbiec" kleuren en geuren voorgesi^ wordt slaat nergens op. 't Is de dagelijkse stuff, alleen v( verkoop voorzien van het voort 'kerst'. We moeten ons nietl beetnemen. Het gaat straks opl om het komen van God tot onf dat komen is een heel ingetogen God is heus niet gekomen omdi hier op aarde zo goed en gezellig Hij begaf zich in een wespen: een gebied waar geschoten 1 wordt, waar een mens nauwelijl kan leven. Hij kwam in een als een rovershol. Maar Hij kwaï en liet zich door niets weerho Om ons te verlossen, te helptiei leren wat echte vrede is en red ning. En dat is allemaal ieti geweldig blij mee te zijn. Uitb blij. Maar tegelijk, en dat is zoie nj een opgave, ingetogen. In zijn f71 die een sfeer was van liefde tot niets lief te hebben viel'. GENÈVE De voorzitter van nodale raad van de presbyter! ia< kerk in Mozambique, Zedequias ganhela, is afgelopen maandag aangetroffen in zijn cel in Lai Marques in Mozambique. VolgeiL dedelingen die de wereldraad vu rSa ken ontving zou de synodepraei one vele langdurige verhoren zelfi lan hebben gepleegd. Hij was opgeha In het begin van deze zomer Manganhela samen met dertig ai leidende figuren van de presbytei rot se kerk gearresteerd. Manganheli ldu sinds 1963 praeses van de synodile I had een deel van zijn opleiding ic ucts tugal gehad en trad in Mozamjüs vaak op als gangmaker voor nisch werk. Beroepen te Hoevelaken, te Voo „„t zen en te Wouterswoude: G. Ji npn. feil Jrijf fel It oud hulpprediker te Driedorp bij te Haaksbergen: W. K. van DeunC^ Stolwijk. Bedankt voor Meerkerk: A. Romf Wezep. Beroepbaar: G. Jansen, hulppi Barneveldseweg 94 A te Nijkerk; Bouman, hulpprediker. Stienfi wei 7 te Ee (Fr.). GE RE F. KERKEN (VRUG) Beroepen te Terneuzen: M. kerk te Meppel. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Hoogvliet: J. Mol t« dinxveld-Giessendam. die bi voor Waardenburg. ADVERTENTIE De laatste dagen van het jaar zijn razend drukke dagen voor uw bank. Vooral nu er zoveel vrije dagen tussen zitten. Daarom deze goede raad: regel uw bankzaken die niet tot 1973 kunnen wachten, begin volgende week. De gezamenlijke banken in Nederland.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 2