Tekeningen van akkoord na
tien grote complicaties
dichtbij
Ruppert zal zeker niet
overhaast te werk gaan
- Vanavond wordt een bewogen periode afgesloten
Winstpunt
Touwtrekken
Kunst
Een reine trein blijft utopie
Pompen voor
water zonder fluor
Demonstreren kan
in Utrecht straks
zonder vergunning
/I,
'iltui KW
Commentaar
De breuk tussen de christen-democra
ten in de deelstaat Beieren en de rest
van de Bondsrepubliek Duitsland, die
na de verkiezingsnederlaag van 19 no
vember dreigde, is uitgebleven. CDU
en CSU blijven in de Bondsdag één
fractie vormen onder leiding van
CDU-voorzitter Rainer Candidus Bar-
zel.
Franz Josef Strauss, voorzitter van de
CSU (de Beierse zusterpartij van de
CDU) heeft zijn zin niet gekregen. Zijn
streven, de CSU los te maken van de
CDU en haar tot 'nationale' partij uit
tc roepen, vond in Beieren geen weer
klank. Voor het eerst zijn er duidelijke
aanwijzingen, dat men ook daar
Strauss als een belemmering gaat zien.
Dat is een winstpunt. In de eerste
plaats kan het betekenen, dat de rol
van Strauss als de man die ook de
CDU zijn wil oplegt, is uitgespeeld.
Voorts wordt voorkomen, dat de CSU
als concurrent van de CDU een ver
gaarbak zou worden van teleurgestelde
extremistische Duitsers, die als het
ware nog altijd het verleden ongedaan
willen maken.
Een op eigen kracht opererende ex
treem-rechtse CSU zou onwillekeurig
berinneringen aan dit verleden hebben
opgeroepen. In de Bondsdag zou een
dergelijk optreden geleid hebben tot
taferelen, die in de ten ondergang
gedoemde republiek van Weimar aan
de orde van de dag waren. Zij zouden
een slecht voorteken zijn geweest.
Nu de eenheid onder de christen
democraten bewaard blijft en Strauss
noodgedwongen een toontje lager
zingt, is de vrees voor extremistische
escapades verdwenen. De problemen
van de oppositie zijn er echter niet mee
opgelost en Barzel heeft tijd nodig om
zijn ontredderde partij tot een hechte
eenheid te maken.
Het is de vraag, of dit Barzel zal
lukken. Hij zal er verstandig aan doen.
zijn kanseliers-aspiraties te vergeten en
zijn partijgenoten gelegenheid te geven
naar een andere partijleider om te zien,
door zich in dc toekomst uitsluitend te
wijden aan zijn taak als fractievoorzit
ter van CDU en CSU in de Bondsdag.
Om de verwarring niet nóg groter te
maken, zal Barzel waarschijnlijk niet
de verleiding kunnen weerstaan, zich
als fractieleider te keren tegen het met
dc DDR gesloten basisverdrag. De
gevolgen van een dergelijke houding
zijn echter minder ernstig, nu sociaal
democraten en linksliberalen in de
Bondsdag, een stevige meerderheid heb
ben.
Ondanks hun forse overwinning bij de
Westduitse bondsdagverkiezingen van
19 november hebben de coalitie-partij
en SPD en FDP nog geen overeen
stemming kunnen bereiken over een
regeringsprogramma. Het ziet er naar
uit dat kanselier Willy Brandt persoon
lijk enkele beslissingen moet nemen,
die bij één van beide partijen ontevre
denheid zullen wekken.
Oorzaak van een belangrijk deel der
problemen is de sociaal-democratische
minister van economische zaken en
financiën: Helmut Schmidt. Hij zou het
liefst beide portefeuilles blijven behe
ren, zoals zijn voorganger prof. Karl
Schiller dat geruime tijd heeft gedaan.
Op die manier meent hij de inflatie het
krachtigst te kunnen aanpakken.
In werkelijkheid voelt Schmidt weinig
voor het afstaan van de portefeuille
van economische zaken, omdat deze
niet door een partijgenoot, maar door
de liberalen wordt opgeëist. Gegadigde
is de huidige minister van binnenlandse
zaken. Hans Dietrich Genscher. Deze
werd al tijdens de verkiezingscampagne
naar voren geschoven als toekomstige
minister van economische zaken.
Omdat Schmidt beseft dat hij zijn zin
niet kan doordrijven, heeft hij zich
bereid verklaard afstand te doen van
economische zaken, echter op voor
waarde dat de afdelingen monetaire en
conjunctuur-politiek voortaan onder fi
nanciën zullen ressorteren. Begrijpelijk
genoeg voelen de liberalen, die een
gematigd beleid willen, niets voor zo'n
vrijwel lege portefeuille.
Schmidts streven naar de positie van
'sterke man' in het kabinet van Brandt
stuit overigens ook op verzet binnen de
SPD. Zijn poging, zich nu al op te
werpen als opvolger van Brandt, kost
hem veel sympathie. Men noemt hem
al de 'rode Strauss', ook vanwege zijn
scherpe tong. Ofschoon die vergelijking
niet opgaat, moet zij voor Schmidt een
teken aan de wand zijn.
Roland Holst-prijs
voor Kees Winkler
HILVERSUM De Henriette Roland
Holstprijs 1972 is toegekend aan de
dichter Kees Winkler uit Amsterdam.
Het bestuur van de Henriette Roland
Holst-stichting kende de prijs toe op
voordracht van een adviescommissie,
die werd gevormd door Henny Mi-
chaelis, Gerrit Kouwenaar en Tom van
Deel. Je prijs wordt uitgereikt op 14
december in het cultureel centrum
'De Vaart' in Hilversum.
door Klaas van der Veen
DEN HAAG Als de centrale
werkgevers- en werknemersorga
nisaties vanavond in het impo
sante hoofdgebouw van rijks
waterstaat het 'centraal akkoord'
ondertekenen, dat zij met instem
ming en alle mogelijke medewer
king van de regering zijn over
eengekomen, zal een periode
worden afgesloten die in de na
oorlogse sociaal-economische ge
schiedenis zonder meer de meest
bewogen en de meest spectacu
laire genoemd mag worden. Met
als uitschieters het sneuvelen
van een kabinet en het heengaan
van de voorzitter der grootste
vakcentrale van ons land.
Nmmer tevoren werd een centraal
sociaal-economisch akkoord (ook niet
de befaamde loonexplosie-overeen
komst van eind 1963 op zo'n wonder
baarlijke wijze voor de deuren van
de hel' weggesleept dan thans het
geval was. Nimmer tevoren ook wer
den met zó grote inzet van alle be
nen en werd aan zóveel (merendeels
trokkenen zóveel barrières overwon
nen en werd aan zóveel (merendeels
onvoorziene) complicaties het hoofd
geboden. Laten wé de tien grootste
complicaties de revue nog maar eens
even laten passeren.
■1 De eerste complicatie ontstond in
feite in de herfst van vorig jaar.
toen na zeer intensief en langdurig j
onderhandelen geen overeenstemming I
over een 'matigingsakkoord' voor 1972 j
kon worden bereikt
p Het gevolg was dat er dit jaar
van een werkelijk terugdringen
van de inflatie geen sprake is ge
weest. Een positief resultaat was ech- j
ter, dat alle partijen zich (op initia
tief van de regering) vroeger in het
jaar dan ooit tevoren om de sociaal-
economische beleidstafel schaarden
met het vaste voornemen om voor
1973 wèl een gezamenlijke overeen
komst te bereiken. De gesprekken wa
ren evenwel nog maar nauwelijks eni
ge maanden op gang of de tweede
grote complicatie diende zich aan: de
kabinetscrisis, mede ontstaan omdat
DS '70 (zo legden de uitgetreden
bewindslieden van deze partij uit)
haar eis tot een rigoreuze aanpak van
de inflatie (een algemene loon- en
prijsmaatregel) niet gehonoreerd zag.
Het tweede kabinet-Biesheuvel bleef
onverbiddelijk vasthouden aan het
standpunt dat de inflatie alleen met
succes kan worden aangepakt in over
eenstemming met en onder volle me
dewerking van het georganiseerde be
drijfsleven.
O De linkse oppositie en het radi-
cale deel van de vakbeweging
zagen kansen om ook het tweede
kabinet-Biesheuvel op de klip van de
vakbewegingsverlangens voor het soci
aal akkoord stuk te laten lopen of
althans een onvergetelijke nederlaag
te bezorgen. De stemmen dat zo'n
akkoord met 'deze' regering 'onmoge
lijk' zou kunnen worden afgesloten
klonken steeds luider en namen de
omvang van een lichte orkaan aan
toen de rijksbegroting en daarmee de
beleidsplannen van de regering ver
schenen. De drie vakcentrales stonden
in 'vuur en vlam' en verklaarden
unaniem dat de regering op vrijwel
geen enkel punt aan hun verlangens
tegemoet - was gekomen en dat het
sociaal akkoord wel vergeten zou kun
nen worden indien het beleid niet
De hoofdrolspelers bij de onderhandelingen over het sociaal akkoord.
Links boven: CNV-voorzitter Lanser en NKV-voorzitter Mertens.
Rechtsboven: minister Boersma in gesprek met waarnemend voor- Prijsb©l©id
zitter A. de Boon van het NW. Linksonder: minister Langman.
Rechtsonder: mr. P. M. H. van Boven, voorzitter van het Ned. Chr.
Werkgeversverbond, met aan zijn linkerzijde VNO-voorzitter drs.
S. Bakkenist.
protest, zowel in de politiek (prijs-
stop) als binnen de vakbeweging
(geen prijsstop, maar wel ingrijpen).
De werkgevers, inmiddels akkoord ge
gaan met een meldingsbeschikking
voor prijsstijgingen in overeenstem
ming met het sociaal contract (intus
sen omgedoopt in centraal akkoord),
verzetten zich met een felheid zoals
zij maar zelden laten zien.
q Volgende complicatie: de rege-
ring kondigt een prijscalculatie-
beschikking af.
i n Tiende complicatie: de centrale
1 u werkgeversorganisaties weige
ren het centraal akkoord (in de be
staande vorm) te ondertekenen en
vroegen tijd voor nieuw beraad met
de achterban. Al gauw werd duidelijk
dat zij het centraal akkoord toch niet
alsnog zouden torpederen. Wel slaag
den zij in een kleine 'wraakneming'
door ervoor te zorgen dat het akkoord
niet meer vóór de verkiezingen, zoals
de regering vurig had gehoopt, defini
tief tot stand kwam.
Verdere complicaties voorbehouden
zal hot centraal akkoord dus vanavond
worden getekend en dat mag, gezien
de barrières, die moesten worden
overwonnen, een wonderbaarlijk re
sultaat worden genoemd. De belang
rijkste inhoud is:
Arbeidsvoorwaarden
Maximale loonstijging bij vernieuwing van
cao's 3 5'procent iwaarvan gemiddeld een
half a één procent reële inkomensverbete
ring zal overblijven.
Volledige compensatie v-.n prijsstiiginccn
(exclusief de gevolgen van enkele belasting-
v.rnogingcn
Degenen, die niet onder een cao vallen,
moeten zich In dezelfde mate matigen, ter
wijl de hogere inkomens ln dit opzicht een
extra bijdrage moeten leveren, over de
omvang waarvan de werkeevers per bedrijf
openlijk 'verslag' moeten doen.
De overheid zal d» zelfstandige beroeps-
heoefenar-s en niet bij het centraal akkoord
betrokken organisaties h-wegen tot het voe
ren van e-nzelfde beleid.
Indien de arheidsproduktiviteit sterker
stijgt dan de verwachte 4 4 5 pet zal over
de besteding van de daardoor (loon (ruimte
nader overleg worden gepleegd.
drastisch werd gewijzigd. De derde
grote complicatie.
A Kort na 'derde dinsdag' depo-
neerde de commissie van econo
mische deskundigen van de SER de
vierde complicatie op de Haagse over-
legtafelen: er zou volgens haar in
1973 een loonkostenstijging mogelijk
zijn van elf procent inplaats van de
negen procent, waarvoor de regering
zich had uitgesproken en waarop de
hele rijksbegroting gebaseerd was. Nu
was het de werkgeversbeurt om vuur
te spugen en daarbij werd ook van
regeringszijde een vlam in het zakje
gedaan. De toekomst van het sociaal
akkoord zag er donkerder uit dan
ooit
c Maar zie, tenvijl achter de scher-
men reeds gedokters werd aan
een compromis (loonkostenstijging
van 10 10.5 procent?) verstomde de
kritiek op de 'wijze mannen' van de
SER om plaats te maken voor een
nieuwe complicatie: de onthulling dat
het Centraal Planbureau de stijging
der sociale verzekeringslasten schro
melijk had onderschat en dat als
gevolg daarvan aan een loonkostenstij
ging van elf procent inderdaad niet te
ontkomen zou zijn.
C Atnier de schermen werd stug
doorgewerkt aan de formulering
van het concept-akkoord. Naarmate de
regering tot meer concessies bereid
bleek toonde de vakbeweging zich toe
schietelijker, tot in principe een alge
heel akkoord met de werkgevers mo
gelijk bleek. Maar opnieuw werd er
dik, zwart roet in het eten gegooid:
de Industriebond-NVV van Arie Groe-
nevelt verwierp de met zoveel moeite
tot stand gekomen overeenstemming,
waarop NVV-vonrzitter drs. H. ter
Heide er de brui aan gaf.
-7 De dreigende scheur binnen deze
grote vakcentrale kon worden ge
heeld, maar de (voorlopige?) vrede
was nog maar nauwelijks beklonken
of de zevende grote complicatie dien
de zich aan: de plotselinge extra prijs
stijging van 2.3 procent in de periode
van 15 augustus tot 15" oktober.
o Kort daarna gevolgd door de
achtste complicatie in de vorm
van de onthulling dat het Centraal
Planbureau zich opnieuw had vergist,
ditmaal in de verwachte prijsstijging
voor 1973, die 1.5 2 procent hoger
zal uitvallen dan eerst werd aangeno
men. Steeds luider klonk opnieuw het
Concessies
door P. L. van Enk
Sinds Marinus Ruppert in 1959 op de schouders van zijn collega's het Utrechtse CNV-gebouw werd
uitgedragen hij had net onder gepaste joligheid afscheid als CNV-voorzitter genomen is hij wei
nig meer in de openbaarheid getreden.
Rust nodig
Hij kwam nog wel eens in de krant
omdat hij een ere-dnetoraat van de
VU kreeg en ook omdat hij jarenlang
als bouwcurator van de Utrechtse uni
versiteit het nieuwe gebouwencom
plex in De Uithof bij Bunnik uit de
grond hielp komen. ('Wat leuk, he
ren, dat u komt kijken wat er hier
aan de knikker is', zei hij dan als hij
op een persconferentie kwam melden
hoever het universiteitsproject gevor
derd was).
Maar voor het ovenge deed Ruppert
in de rust, die hij zeer bemint, zijn
werk achter de gesloten deuren
ramen van de Raad van State. Tóch
kon het niet uitblijven dat hij n°g
eens een hoofdrol als adviseur in de
actieve politiek zou gaan spelen. Vo
rig jaar al werd zijn naam genoemd
als mogelijke informateur en verd r
geldt hij als een der AR-kandidaten
voor het vice-presidentschap van de
Raad van State als opvolger van Beel.
Het is insiders bekend dat de nvang
en kwaliteit van wat de nu 61-jarige
Ruppert allemaal heeft verricht, ver
bazingwekkend is. Hij is van afkomst
'een gewone Amsterdamse jongen'
zoals hij zich nog altijd graag laat
ontvallen zoon van een timmer
man uit de Jordaan. Toen hij 21 j--r
was is hij knecht van een bloemist
geweest, maar raakte al spoedig werk
loos. Hij woest steun aanvragen bij
de Ned. Chr. Landarbeidersbond, die
hem meteen als propagandist in
dienst nam.
Daarmee begon een stormachtige car
rière in de vakbeweging: hij werd
hoofdbestuurder en nog later voorzit
ter van de NCLB, hielp in 1945 in het
pas bevrijde zuiden waarheen hij
tijdens een avontuurlijke tocht ont
snapt was het CNV heroprichten.
Twee jaar later nam hij afscheid van
het NCLB om defenitief voorzitter
van het CNV te worden, een functie
die hij twaalf jaar bleef bekleden.
Tijdens de bezetting had hij voorts de
oprichting van de Stichting van de
Arbeid en van de raad van vakcentra
les voorbereid; hij is na de oorlog
bovendien voorzitter van de Prot.
Chr. Arbeiders-Internationale geweest
en vice-voorzitter van het Internatio
naai Chr. Vakverbond. De lijst van
bestuurdersfuncties daarom heen is
om duizelig van te worden.
Dat hij voorzitter is geweest van de
hoofdcommissie van overleg voor het
personeel van de koninklijke hofhou
ding hij vernieuwde de arbeidso
vereenkomsten van het hofpersoneel
heeft mogelijk bij zijn benoeming
als informateur op de achtergrond
meegespeeld. Ruppert moet tot de
vertrouwelingen van het hof zijn gaan
behoren. Het aanvaarden van zijn op
dracht mag tevens worden gezien als
bewijs voor zijn onafhankelijkheid
van de ARP. Prof. mr. W. F. de Gaay
Fortman is voorzitter van de AR-
fractie ir de Senaat en lid van het
partijbestuur; hij kon, toen hij als
informateur werd gevraagd, bezwaar
lijk om het feit heen dat Biesheuvel
had geadviseerd, mr. J. A. W. Burger
de opdracht te geven.
Ruppert is altijd een nuchterling met
een subliem gevoel voor humor geble
ven om wie menigmaal smakelijk
wordt gelachen, ccn vroom Luthe
raan, die zijn werk altijd zonder een
spoor van gewichtigdoenerij of ijdel-
heid heeft gedaan. Dat het resultaat
van dat werk van Ruppert altijd aan
de stevige kant is geweest, zal hij zelf
wellicht mede danken aan zijn nei
ging, het zeker niet overhaast op tafel
te leggen. Ruppert slaapt er liever
nog eens een nachtje over als hij er
niet voor honderd procent van over
tuigd is dat het tot in de puntjes gaaf
is. We moeten tijdens deze informatie
dan ook niet in wonderen van vrofg-
tijdige openhartigheid geloven.
Je ziet hem vaak op een béétje stati
on: zo'n mannetje met een bezem en
andere schoonmaakattributen, dat
zich naar een wachtende trein rept
om het losse vuil op te bezemen.
Noodgedwongen doet hij dat met de
Franse slag, want zo'n trein moet
weer verder en dan moet hij er mét
de proppen, papiertjes, bekertjes en
kilo's as uit zijn. Dat helpt alleen
maar voor het gezicht; als de trein
's avonds uitgereden is. ziet ie er
weer als een zwijnenstal uit. En toch
is zo'n trein 's morgens aardig schoon
weggereden.
De Spoorwegen houden er zelf be
hoorlijk wat schoonmaakpersoneel op
na en behalve die mensen zijn er nog
veel meer verreweg het grootste
deel afkomstig van schoonmaakbe
drijven, die ook voor de treinen inge
zet worden. En toch blijken al die
mensen, bezems, dweilen, stofzuigers,
stoffers en blikken, die miljoenen per
jaar vergen, onvoldoende. Of mis
schien ook niet. Misschien wordt het
werk niet effectief aangepakt. Dat
willen de spoorwegen nu nagaan door
middel van 'kwaliteitscontroleuses'.
veertien voorvrouwen van een groot,
schoonmaakbedrijf, die met het oog
van de kenner en als het even kan,
door de ogen van de reizigers, volgens
een rooster op alle lijnen en alle
momenten van de dag de reinheid van
de treinen controleren en daar rap
port over uitbrengen Is op die ma
nier het hele land doorkruist, dan zal
NS aan de hand van die rapporten
bekijken, of het schoonmaakwerk ef
fectiever kan worden aangepakt.
'Het zou een belangrijke bijdrage zijn
als de reizgers wat netter waren', zegt
relatie
Prijsaanpassingen zullen worden beperkt
tot hetgeen de gemiddelde winst per eenheid
prodtikt c.k. per gemiddeld assortiment van
prorliikten en diensten constant doet houdon
EvontnoM noodzakelijke prijsverhogingen
zuilen, indien mogelijk, in de tijd worden
gespreid.
Op ondernemingen met een relatief gun
stig rendement wordt een dringend beroep
gedaan geringere prijsaanpassingen door te
voeren dan is toegestaan.
Ondernemingen, die hun rendement be
langrijk zien dalen of hun voortbestaan In
gevaar zien komen, mogen In overleg met
het ministerie van economische zaken van de
regels afwijken.
Alle prijsaanpassingen dienen te worden
gemeld bij het ministerie met omschrijving
van de redenen.
(Deze prljsparagraaf geldt evenwel niet zo
lang de verdergaande prljscalculatiebe-
schikking van de regering van kracht isV
De regering heeft terwillc van het centraal
akkoord o.m. de volgende concessies en
toezeggingen gedaan (ten koste van 85(1
miljoen gulden aan overheidsmiddelen, waar
van Inmiddels voor 250 mllioen gulden dek
king is gevonden'
geen verhoging van het lage btw-tarlef
geen bevriezing van de kinderbijslag voor
het tweede kind
eeen invoering van een eigen risico ln de
ziekenfondsverzekering.
Invoering van een tweede vormingsdag
voor de werkende Jeugd per 1 augustus 1973.
verlaging van de leerllngenschaal voor
het kleuteronderwijs (met ingang van het
schooljaar 1973-1974'
geen overheveling van ca. 80 miljoen
gulden uit het arbeidsongeschiktheidsfonds
van de wao naar de overheidsmiddelen.
plaknota
meer gerichte maatregelen ter bestrijding
van de werkloosheid ln zwakke regio's en in
de bouw.
uiterste terughoudendheid m.b.t verho
gingen van tarieven, retributies, e.a. maat
regelen die prijsverhogend werken.
Er wordt een gemeenschappelijke begelei
dingscommissie Ingesteld om op de naleving
van het centraal akkoord toe te zien.
NS-voorlichter Meijer voorzichtig.
'Wij maken alleen schoon, niet vuil.
Het Nederlandse publiek is niet zo
verschrikkelijk schoon. Waarom zou
den er anders t.v.-spots nodig zijn
over de rotzooi die we laten slinge
ren?' Datzelfde zie je in de trainen.
Er zijn bakjes voor lege bekers en
papieren, maar toch vind je ze op de
grond terug. En er is niet altijd
gelegenheid zo'n trein tussendoor
even extra schoon te maken, want
niet elke trein op elke lijn kan lang
genoeg stilstaan. Daar moet natuur
lijk teel iets op gevonden worden, als
iemand bijvoorbeeld overgegeven
heeft Dan wordt zo'n trein, als het
even kan. door een andere vervangen.
Het zijn trouwens niet alleen onge
lukjes en gevallen van verregaands
nalatigheid, die een pan van de trein
maken. 'Het vandalisme neemt onrust
barend toe en moedwillige vernieling
komt steeds meer voor. In principe
moet de conducteur daarop toezien,
maar dat kan hij nooit alleen af. Vijf
tig controleurs rijden dag aan dag mee
door het land, niet alleen om er op toe
te zien dat iedereen voor zijn reis be
taalt want ook frauderende passa
giers zijn er steeds maar meer
maar ook om die vandalen in de
gaten te houden. Het interieur wordt
vernield, de bekleding wordt met mes
sen opengesneden, t.l.-buizen worden
afgerukt, toiletpotten en wasbakken
kapotgeslagen. 'De Spoorwegen krij
gen hun portie van het gewijzigde
gedrag van de Nederlander. In het
'hele maatschappelijke leven zien we
dat slechter worden, vraag dat maar
aan elke willekeurige politieman. Er
is minder gehoorzaamheid aan de au
toriteiten. als ik dat zo mag zeggen'.
Laat niemand ooit ontkennen dat er
iets is tussen de melkboer en zijn
klanten. De Vereeniging van Neder-
landsche Melkinrichtingen heeft Ma-
krotest een rapport laten maken, dat
zwart op wit 'de relatie tussen de
melkman en de huisvrouw' is ge
noemd. Een goede relatie, dat is dui
delijk als je ziet hoe positief de
huisvrouw over hem spreekt. Dat hij
thuis (c.q. aan de deur) komt bijvoor
beeld. en verder zijn niet opdringeri
ge verkoopmethode en zijn hulpbe-
tooa
Die melkman komt overigens niet
overal met zijn zuivelgebulde kar.
Dertig procent van de Nederlandse
huisvrouwen moet het zonder hem
doen en waar hij wel komt, laat
éénvijfde van die vrouwen hem links
liggen. En zelfs de beste klanten ko
pen nog wel veertig procent van zijn
artikelen niet bij hem. Daarvoor gaan
ze naar de supermarkt, want hoewel
de melkboer meer verse produkten
heeft, is de supermarkt toch een tik
keltje goedkoper, vinden ze en de
produkten wat beter gekoeld. In het
noorden raakt de melkman veel meer
yoghurt en koffiemelk aan zijn dames
kwijt dan in het westen en de huis
vrouwen in de steden willen weer
meer van hem op het terrein van
kaas en frisdranken.
consideratie
En nou zitten ze met de brokken.
Veel Engelsen vonden het toch al
oneerlijk, dat prinses Anne na twee
aanhoudingen wegens te hard rijden
in haar fraaie sportwagen er met een
weliswaar officiële, maar vriendelijke
berisping afkwam, en nu is er dan in
de rechtszaal over gesproken. Voor de
rechter van Willenhall ctond beklaag
de Neville Saville, die exact hetzelfde
op z'n kerfstok had. Hij vond dan ook
dat hij recht had op dezelfde consi
deratie als waarmee Anne behandeld
was, maar omdat hij geen prinses
was, kreeg hij tien pond boete. Het
prinsesje zal nog wel een staartje
hebben.
scheef
Reclames op muren plakken mag best
in Renkum. maar dan moet je er wel
voor betalen. De plakkerij is daar tot
een ware plakrage uitgegroeid, die de
mensen van gemeentewerken handen
vol werk geeft. In de hoop de plak-
woede een beetje te beteugelen,
stuurt de gemeente nu nota's naar de
plakkers. Een bar-dancing uit Veenen-
daal die z'n reclamebiljetten her en
der op Renkumse muren plakt, heeft
al tweemaal een rekening van ƒ542.64
gehad, maar trekt zich er niets van
aan. Renkum zal z'n strafcenten via
een civiele procedure moeten zien los
te krijgen.
Denk maar niet dat Pisa dc enige
scheve toren bezit, schrijft ons Heinz
Thien uit het Westduitse Papenburg
(waarbij hij gemakshalve onze eigen
scheve toren van Edam vergeet). Deze
op het plaatje is minstens even scheef
en trekt minstens evenveel nieuwsgie
rige toeristen. Het is een Chinese
tempel, een pagode bovenop de Tij-
gerberg bij de stad Soetsjau, zo'n
honderd kilometer ten westen van
Sjanghai, die zijn sterke neiging naar
links van het midden (of rechts voor
wie er andersom voor wil staan) aan
een lichte aardbeving te danken heeft.
Op die Tijgerberg werd 2400 Jaar
geleden een keizer van de Tsjau-
dynastie begraven, waarna onmiddel
lijk alle arbeiders die zijn tombe
gebouwd hadden, een kopje kleiner
werden gemaakt. Vele eeuwen later
begonnen de Chinezen op dezelfde
Tijgerberg met de bouw van de pago
de. die in 961 n. Chr. klaar kwam. Bij
restauratiewerk zijn perkamentrollen
tevoorschijn gekomen, waarvan al de
ze gegevens tot op de datum nauw
keurig af te lezen waren.
Aangenomen mag worden dat de
moeizame afsluiting van het centraal
akkoord een sociaal-economische chaos
zal voorkomen en dat de onderhande
lingen over de nieuwe cao's (waarvan
die over de bouw-cao inmiddels be
gonnen zijn) vrij rustig zullen verlo
pen, al zijn ook daarbij verdere com
plicaties niet uitgesloten.
AI met al mag de verwachting worden
uitgesproken, dat het aan het sociaal-
economische front (wat de mogelijk
heid van nieuwe spanningen betreft)
in de komende maanden vrij rustig
zal zijn. Dat is ook dringend gewenst,
want naast de kabinetsformatie
dienen voldoende andere problemen
zich aan. voor de oplossing waarvan
aan een rustige sfeer grote behoefte
bestaat. Zoals bijvoorbeeld het uitstip
pelen van een 'nieuwe koers' door het
NW, de opvulling van het beleidsva-
cuilm als gevolg van het verdwijnen
van drs. Ter Heide (zijn opvolger zal
eerst in april worden gekozen) en het
gestalte geven aan de federatieve sa
menwerking der drie vakcentrales.
En bovendien: vlugger dan we denken
is de tijd al weer daar voor nieuw
centraal overleg. Over een (gezamen
lijk) sociaal-economisch akkoord voor
1974 en, zo mogelijk, voor volgende
jaren. Met opnieuw als belangrijkste
doelstelling: de inflatiebestrijding,
want daarvan zal met een loonkosten
stijging van ruim twaalf procent (bij
na evenveel als dit jaar) ook in 1973
nauwelijks sprake zijn
AMSTERDAM Binnenkort zullen
in Amsterdam de tankwagens voor
ongefluorideerd drinkwater worden
vervangen door pompinstallaties. Een
dergelijke installatie was reeds vanaf
het begin van de fluoridering van de
Van Hallstraat in gebruik.
Het voordeel voor de consument bij
dit nieuwe systeen is dat het tappunt
dag en nacht ter beschikking zal
staan, terwijl men thans nog aan dc
openstellingstijden van 9.00-16.00 uur
gebonden is. Bovendien zal het water
met een hogere tapsnelheid afgeno
men kunnen worden, zodat men min
der lang hoeft te wachten. Op drie
punten wordt hetwater nu nog via
tanks geleverd. Op het vijfde punt, in
Driemond, wordt het water recht
streeks vanaf het zuiveringsbedrijf ge
leverd.
LELYLAAN Het. wijkcentrum Slo-
tervaart/Overtoomse Veld houdt np
donderdag 7 december een informatie
bijeenkomst in het wijkcentrum. Op
deze bijeenkomst komen de verkeers-
plann enter sprake die de gemeente
lijke verkeerscommissie heeft gemaakt
om de Lelylaan te ontlasten. De ge
meente bestudeert twee plannen om
de verkeersstromen te leiden van de
Coentunnel naar de Haag-weg. Het
wijkcentrum wil haar standpunt bepa
len,. in een gesprek met de buurtbe
woners.
UTRECHT Voor een demonstratie
heeft men in Utrecht in de toekomst
geen vergunning meer nodig. De de
monstratie dient wel aan de politie
gemeld te worden.
Dit is een van de punten uit het
ontwerp voor een nieuwe algemene
politieverordening van de gemeente
Utrecht. De nieuwe verordening moet
nog door raadscommissies en gemeen
teraad worden besproken.
Organisatoren van demonstraties moe
ten hun plannen met de politie door
praten, waarna zij altijd vergunning
krijgen, tenzij naar het oordeel van
de burgemeester de demonstratie kan
leiden tot wat in het ontwerp wordt
genoemd 'ernstige belemmeringen van
het verkeer, het ontstaan van wanor
delijkheden of aantasting van rechten
en vrijheden van derden'.
Ook de vrijheid van meningsuiting op
de openbare weg wordt in dit ont
werp anders gereguleerd. Er komt
geen algeheel verbod noch een alge
meen vergunningstelsel voor uitingen
op of langs de openbare weg. Dit kan
ook niet op basis van de vrijheid van
meningsuiting en vrijheid van druk
pers, die door de wet en de recht
spraak zijn beschermd. Het aanplak
ken van drukwerken met commerciële
inhoud wordt wel aan een vergunning
gebonden.
