Van Thiel: Veel
harder debat in
de Tweede Kamer
i
so
Nieuwe protesten
tegen collegegeld
1
U
Voorzitter legt na tien jaar de hamer neer
SAMEN
Bij grotere
boerenbedrijven
hogere opbrengst
Personalia
Eindelijk een
echte geoloog
naar de maan
Pierre Janssen wil
andere opzet van
Sinterklaas-markt
35 buitenlanders
wegens illegaal
verblijf aangehouden
Bouwbonden NVV
en NKV gaan
federatie vormen
Bezwaarschriften
tegen chemische
fabriek Naarden
Voorzitter streekraad
houdt er spoedig mee op
Van onze parlementsredaclie
DEN HAAG De voorzitter van de Tweede Kamer is een machtig man. Hij kan een minister of
kamerlid in bescherming nemen tegen al te heftige aanvallen van andere kamerleden. Hij bepaalt in
belangrijke mate wanneer een onderwerp aan de orde komt en wanneer er gestemd gaat worden, za
ken die soms van groot politiek belang zijn. Hij moet ook als een van de eersten de Koningin advies
uitbrengen over de formatie van een nieuw kabinet.
ï(Ol W
BL\
NI.AMJ
19, kil
ADVERTENTIE
NIET ALLEEN MAAR
In de Prinses-puzzelaktie üd.
11 november 1972, nr. 11
Ib.v. Philadelphia kwamen deze
week de volgende winnaars uit
ibus
le prijs een Miele afwasmachine
A. Beuckers-Attema, Lagendijk 5,
Scharnegoutum.
te prijs, een Solina-orgel
H. J. Oostenenk, Sparstraat 78,
Oldenzaal.
3e prijs, een B O Radio
K. Zuurman, Sav. Lohmanlaan 30,
Hoogezand.
4e prijs, een statenbijbel
C. van Ouyn, Jan Tooropstraat 60,
Katwijk aan Zee.
Se prijs, een Honda bromfiets
Mevr. Man-Boot, Weth. Venteweg
94, Gouda,
te prijs, een levensmiddelenpakket
Mevr. J. de Boer-van Soelen,
Ericaweg 58, Laren (N.-H.).
Ie prijs, Hamo beautycase met
General Cosmetics
G. Zomer-Kpoistra, Judith van
Marklaan 9, Dedemsvaart.
Be prijs, een wollen deken
A. Hovega-Dekker, Beatrixstraat
11, Andijk.
prijs, een haardroogkap
Mej. J. Pit, Pr. Bernhardstraat 9,
Uithuizermeeden.
10e prijs, Curver handy sit set
Miej. R. v. d. Brink, Krumselaar-
seweg 10, Barneveld.
He prijs, set handige hulpjes in de
huishouding
Mej. J. B. Stapelkamp*Schoon-
eggendreef 23,6, Utrecht.
12e prijs, set kruidenrekken
Mevr. A. Meyer, Beethovenweg
25-B, Amersfoort-2900.
13e prijs, schouwtje
P. Fokkens, Marsstraat 97,
Haarlem.
14e prijs, badkamerset tiger plastic
G. Warhout, Waalstraat 32,
Den Helder.
15e prijs, personenweegschaal
Joh. Jongsma, Wijntjeterp 248,
(Fr.).
16e prijs, tafelcouvert sola
G. Hoekstra, Sikke Boukesstraat
23, Zwaagwesteinde (Fr.).
17 prijs, een schotelwarmer
C. W. Snijders, Horalaan 5, Ede.
18e prijs, set rimmel oog make-up
C. A. Baayens, Burg. Buysstraat 1,
Herpt (post Heusden).
Met deze macht bevindt de kamer
voorzitter zich in een moeilijke posi
tie. Traditiegetrouw wordt hij geko
zen uit de grootste fractie en heeft
hij dus duidelijke partijpolitieke voor
keur. Deze voorkeur mag hij echter
in zijn beslissingen niet laten meespe
len omdat de voorzitter geacht wordt
onbevooroordeeld te zijn. Hij loopt
door de vereniging van deze tegen
strijdige belangen het risico van par
tijdigheid beschuldigd te worden, het
vertrouwen van de Kamer te verliezen
en dan kan hij wel opstappen.
Zover is het bij de huidige kamer
voorzitter, mr. F. J. F. M. van Thiel,
nooit gekomen. Vandaag zet hij, in
verband met zijn leeftijd (65), vrijwil
lig een punt achter zijn haast tienjari
ge carrière achter de groene tafel, een
afscheid dat door de jongste kabinet-
crisis wat is vervroegd.
Nacht van Schmelzer
'Je kan als kamervoorzitter natuurlijk
je eigen partij voortrekken, maar dat
is erg doorzichtig, de Kamer heeft dat
zo ,door en dan verlies je je reputatie
van onpartijdigheid, je kan dan wel
ophouden. De voorzitter heeft soms
grote invloed. Zo bijvoorbeeld in de
nacht van Schmelzer in 1967 (toen
diende de KVP-fractievoorzitter
Schmelzer een motie van wantrouwen
in tegen het rooms-rode kabinet
(Cals-Red). De keus was toen direct
stemmen of de stemming uitstellen.
Na peiling van de meningen in de
fracties en de regering besloot ik dat
dezelfde nacht nog gestemd zou wor
den en toen viel het kabinet. Je
neemt zo'n beslissing niet rauwelings,
maar toch is mij die later wel verwe
ten met het argument dat de motie
van wantrouwen niet zou zijn aange
nomen als de stemming was uitge
steld.
Het optreden in dit soort moeilijke
situaties is niet met regels te om
schrijven. Het gaat er mij niet om
wat anderen ervan denken, als ik
vööfnöjzelf maar weetdat ik mijn
uiterste best heb gedaan onpartijdig
op te treden. Van uit de KVP-fractie
is nooit druk op mij uitgeoefend
dingen in haar voordeel te doen.
Eerder heeft men mij wel eens verwe
ten voor de eigen fractie te streng te
ziin'.
Telefoontjes
In de haast tien jaar dat mr. Van
Thiel op de grootste stoel achter de
groene tafel presideerde, zijn de poli
tieke discussies in de kamer harder
geworden, ministers en kamerleden
worden feller aangevallen, er worden
meer interrupties geplaatst.
'Tijdens de debatten die voor de TV
'Soms lees ik pas
de volgende dag
wat gezegd wordt....'
worden uitgezonden regent het soms
telefoontjes van mensen die mij vra
gen: 'Waarom maak je geen eind aan
dat geruzie, waarom geef je die man
de kans niet rustig uit te spreken?'.
Het publiek blijkt weinig begrip te
hebben voor die interrupties, ik pro
beer dan duidelijk te maken, dat die
er zo bijhoren, dat de Kamer er is om
discussies te voeren. Ik ben voorstan
der van interrupties, ze verlevendigen
het debat. Als het te gek wordt moet
je ingrijpen. De eerste keer is dan de
moeilijkste, het ene kamerlid heeft
dan al vier keer wat gezegd, het
andere slechts tweemaal en dan ver
wijt de laatste je natuurlijk dat hij de
kans niet krijgt wat te zeggen'.
In die tien jaar is mr. Van Thiel
uitgegroeid van een voor het grote
publiek vrij onbekende, wat rechtse
katholieke werkgeversvertegenwoordi
ger, tot een alom geacht man, die
naast Luns een van de weinige natio
nale politieke TV-persoonlijkheden is.
Jaarlijks ontvangt hij houderden brie
ven van mensen die zijn persoonlijke
bemiddeling inroepen voor hun pro
blemen. Jaarlijks ontvangt hij ook
ontelbare petities, verzoeken, actie
groepen en demonstranten, waaruit de
groeiende betrokkenheid van het pu
bliek bij het politieke gebeuren naar
voren komt.
Volle tribunes
Die betrokkenheid blijkt ook uit de
volle tribunes bij belangrijke debat
ten. Daar kwam het de laatste tijd
nog wel eens tot ongeregeldheden, die
echter, volgens mr. Van Thiel, toch
een incidenteel karakter behouden
hebben. 'Er zit echt geen duidelijke
groei in. Het gaat erom dat het pu
bliek voldoende kan meeleven, zonder
het werk in de Kamer te verstoren.
Als er iets gebeurt, schors ik de
vergadering altijd, in plaats van hem
te besluiten, schorsing heeft minder
vergaande consequenties.
Bij het optreden tegen dit soort inci
denten moet je altijd weten of de
mensen echt verontwaardigd zijn. Zo
bijvoorbeeld met dat afschuwelijke ge
val van die man die zijn kunstbeen de
zaal ingooide bij een debat over de
uitkeringen van oorlogsslachtoffers.
Dat gold ook bij het debat over de
vrijlating van de 'drie van Breda', de
Mr. Van Thiel: Ik ben voorstander van interrupties, ze v.rl. v •nd'nj n het debat
mensen konden hun emoties niet be
heersen, ik ben toen zelf naar de
tribune gegaan om hen te kalmeren.
In andere gevallen weet ik van te
voren dat er gedemonstreerd zal wor
den. Leden van de toneelgroep Studio
zaten eens in toneelkostuum op de
tribune toen het over hun subsidie
ging. Toen greep ik niet in, omdat je
tegenwoordig niet meer weet wat to
neelkleren en wat normale kleren
zijn, de mensen moeten tenslotte zelf-
uitmaken wat ze dragen.
Minister
Mr. Van Thiel werd in 1963, na het
plotseling overlijden van de kamer
voorzitter dr. Kortenhorst, voor deze
functie gevraagd. Voor die tijd was
hij onder meer kamerlid, voorzitter
van het katholieke werkgevers ver
bond en minister van maatschappelijk
werk in het kabinet Drees van 1952
tot 1956. 'Die functie was speciaal
gecreëerd om de verdeling van de
ministerposten bij de kabinetsforma
tie makkelijker te maken. Ik zag niet
zoveel in het ministerschap, maar ja,
ik was lid van de fractie en die deed eer
beroep op mij'. De aandrang vanuit
zijn fractie en het vertrouwen dat de
Kamer herhaaldelijk in hem uitsprak,
waren voor hem ook doorslaggevend
om het voorzitterschap in 1963 te
aanvaarden', alhoewel ik weinig zit
vlees had'.
Het zitvlees heeft mr. Van Thiel on
derhand wel gekregen: 'Ik probeer
zoveel mogelijk vergaderingen bij te
wonen, ik heb er maar weinig gemist.
Ik luister niet naar alles wat er
gezegd wordt sommige uitspraken
lees ik de1 volgende dag pas in de
krant maar ik hoor wel alles. Je
moet de hele tijd in staat zijn direct
op te treden. Ook bij langdurige saaie
debatten had ik niet veel moeite dat
vol te houden, bij hoge uitzondering
was ik wel eens slaperig, als jong
advocaat zag ik eens een rechter in
slaap sukkelen, dat is mij altijd bij
gebleven.
een bezinning op de toekomst van ons
land. Het mag natuurlijk wel, maar
wat mij betreft hoeft het geen natio
nale hoerastemming te worden'. Een
soberheid die de scheidende kamer
voorzitter ook vandaag bij zijn af
scheid graag zou zien. 'Ik ben een
beetje ijdel, dus vind ik het heus wel
leuk als mensen wat aardige dingen
over mij zeggen. Ik hoop wel dat dat
een beetje binnen de perken blijft. Ik
zal blij zijn als deze dag om is'.
Van onze onderwijsredact^ie
AMSTERDAM De boycotacties tegen de collegegeldverhoging
zullen deze week en de volgende week in verschillende universiteits
steden weer tot demonstraties en protestbijeenkomsten leiden. In
Amsterdam wordt morgen door studenten van de universiteit van
Amsterdam en van de vrije universiteit een aktiedag gehouden,
Groningen en Leiden organiseren volgende week meetings.
Vondeling
Mr. Van Thiel 'wordt deze week opge
volgd door het PvdA-kamerlid dr. A.
Vondeling. Na zijn afscheid zal de
heer Van Thiel in ieder geval nog
een belangrijke functie overhouden:
het voorzitterschap van het comité ter
herdenking van het 25-jarig regerings
jubileum van koningin Juliana. 'Die
dag moeten de mensen maar zelf
indelen, maar 's avonds moet er toch
wel iets zijn van een gedenking en
Volgens het Landelijk Overleg Grond-
rad loopt de boycotactie goed. Ge
schat wordt dat van de ongeveer
100.000 studenten er 40.000 het colle
gegeld niet betaald hebben.
Ondanks dit hoge aantal boycotten»
wil het LOG doorgaan met de strijd.
Minister Van Veen heeft de laatste
tijd verschillende maatregelen geno
men die lastig zijn voor de boycotters.
Zo wil de minister dat alleen inschrij-
vingsbewijsjes afgegeven worden aan
studenten, die in een verklaring mee
delen dat ze geen gebruik maken van
de onderwijsvoorzieningen. Volgens
het LOG gaat de minister met deze
eis veel te ver. omdat de wet op de
kinderbijslag dit soort verklaringen
helemaal niet vraagt van de studen
ten. Daarnaast wil de minister dat
aanvragen voor uitstel van militaire
dienst voortaan alleen door de centra
le studentenadministratie ondertekend
worden. Meestal gebeurde dit tot nu
toe door de studentendekanen. De
nieuwe maatregel zou de controle op
ingeschreven studenten een stuk mak
kelijker maken.
VREES
Bovendien bestaat er bij de studenten
(en bij de universiteiten) de vrees
dat de boycotacties gevolgen zullen
hebben voor het aantal personeels
plaatsen. Universiteiten waarbij door
de boycot weinig studenten staan in
geschreven. zouden op grond daarvan
minder personeel toegewezen krijgen.
crp
Deze week staat er weer een
ouzzel in Prinses. Doet u mee?
Niet alleenmaar samen.
Dan kunnen we zeggen:
Beekbergen wordt het!
DEN HAAG De akkerbouwers in
Groningen kunnen aanmerkelijk meer
verdienen als ze grotere eenheden
gaan vormen, zo heeft het Landbouw-
Economisch Instituut berekend. Als
die eenheden 300 k 350 hectare
beslaan kunnen de beste resultaten
worden verkregen. Als men gebruik
kan maken van tijdelijke arbeids
krachten as een bedrijf van 225 hecta
re het best.
Het LEI heeft in Groningen de resul-
'aten onderzocht van bestaande be
kijven. De uitkomsten van grote be
kijven (gemiddelde 110 hectare) wer
den vergeleken met de resultaten van
bedrijven in hetzelfde gebied en met
hetzelfde bouwplan, maar met een
gemiddelde grootte van 47 hectare. De
netto-opbrengst per hectare was bij de
grotere bedrijven aanzienlijk hoger.
Promoties: Nijmegen (RU): gepromo
veerd tot doctor in de letteren J. E.
L. van der Geest; gepromoveerd tot
doctor in de wiskunde en natuurwe
tenschappen mej. J. E. M. H. van
Bronswijk; Eindhoven (TH): gepro
moveerd tot doctor in de technische
wetenschappen J. J. M. Wijtvliet:
Benoeming. De Nederlander G. D. J.
Kraan, hoofd van de directie emigra
tie van het ministerie van sociale
zaken, is benoemd tot voorzitter van
bet intergouvernementeel comité vo< r
Europese migratie dat zetelt in Gene-
Morgen gaan ze weer. Voorlopig voor
het laatst maken drie Amerikanen
zich klaar om naar de maan te gaan:
kapitein-ter-zee Eugene A. Cernan, ka
pitein-luitenant-ter-zee Ronald E.
Evans en (maar daar was een kleine
revolutie voor nodig) meneer Harri
son H. Schm tt.
Voor het eerst zai een burger voet op
de maan zetten. Niet omdat hij een
verdienstelijk piloot was en dus mak
kelijk tot astronaut kon worden opge
leid, maar omdat hij geoloog is en
daar wetenschappelijk misschien zin
voller bezig kan zijn dan een testvlie
ger met spoedopleiding maankunde.
Het is misschien een beetje wrang
gezegd, maar daar zijn twee redenen
voor.
Het Apolloprogramma dat deze weken
zijn afsluiting vindt, begon als een
technisohe prestigezaak. Toen de Rus
sen de eerste mens in een baan om de
aarde lanceerden reageerde president
Kennedy met de aankondiging dat
binnen tien jaar een Amerikaan op de
maan zou staan. Wat die Amerikaan
daar precies zou gaan doen, was op
dat moment een bijkomstigheid
Kater
Kennedy's weddenschap met de we
reld werd gewonnen (Armstrong en
Aldrin, 20 juli 1969. Apollo 11). En
de wereld stond, geheel volgens ver
wachting, perplex van deze technische
prestatie. Toen begon de kater De
gestelde doelen waren nog niet be
reikt of de begroting van de NASA
begon af te kalven. Intussen was al
lang duidelijk geworden dat je,
eenmaal op de maan geland, daar ook
degelijk onderzoek moest doen. omdat
het anders toch jammer van de gele
genheid was. Al in 1965 had het
ruimtevaartbureau zes wetenschaps
mensen aangetrokken voor de oplei
ding tot astronaut. Een van hen was
dr Jack Schmitt, geoloog.
Maar om niet helemaal duidelijke re-
Et idolijk een echte geoloog: Har
rison 'jack' Schmitt, piloot van
de maanlander van de Apollo-17.
denen waren de NASA-ingenieurs erg
huiverig, hun mooie ijzerwaren ook
echt aan deze toch wat merkwaardige
lieden toe te vertrouwen. In het be
gin had dat nog redelijke gronden: de
betrouwbaarheid van de ruimtesche
pen moest nog bewezen worden, als
er iets fout ging kon dat toch beter
worden opgevangen door iemand die
wijze van .«••reken in een vliegtuig
wopgegroeid.
Da! argument werd steeds onwaar-
- vjnliiker. maar de ene na de ande
re Apolln werd bemand met militaire
p loten. Er hebben nog mensen erg
boos moeten worden voordat, bij deze
laatste gelegenheid, een echte geoloog
de kans kreeg op de maan zijn beroep
irt te oefenen. Maar nu zal toch
meneer Jack Schmitt (behoudens af
wijkingen in de dienstregeling) de
maanlander 'Challenger' maandaga
vond om vijf voor negen neerzetten
in een vallei bij het Taurusgebergte,
o 'icie.'l beschreven als het moeilijk
ste landingsterrein tot nog toe.
H'i en overste Cernan zullen daar
naar verwachting een donkere vulka-
n scbe as aantreffen, met genoeg inge
slagen kraters om te zien wat voor
rots er onder die aslaag zit. Met de
gebruikelijke elektrische maanauto
zullen zij een lichter gekleurde afzet
ting gaan bezoeken, die er uitziet als
een soort aardverschuiving, afkomstig
van de twee kilometer hoge bergen
ten zuiden van de vallei. Er is dus
weer een terrein uitgezocht dat op
een handzame afstand heel verschil
lende bodemgesteldheden heeft, zodat
een maximum aan informatie kan
worden verzameld.
Dat leidt tot de tweede reden om wat
wrang over de maanexpedities te
schrijven, namelijk dat je eigenlijk
alleen maar naar het verzamelen van
gegevens zit te kijken wanneer die
twee mannen in hun rare pakken
daar over het televisiescherm huppe
len. Je kunt met hun menselijke
problemen meeleven (zou er weer
sinaasappelsap binnen de helm van
het luchtdichte pak op drift raken?)
maar waar het nu eigenlijk om gaat
(hoe zit de maan in elkaar?) komt er
op dat moment niet uit. Dat wordt
later, stukje bij beetje duidelijk.
Die tweede reden is dus eigenlijk
helemaal fout. Alleen de betekenis
van het stenen rapen, gaten boren en
instrumenten neerzetten komt pas
met een vertraging van maanden en
jaren tot zijn recht Wanneer die
stenen stuk voor stuk en flintertje
voor flintertje worden onderzocht met
technieken die voor een deel nog niet
bestonden toen ze werden opgeraapt.
Wanneer de instrumenten na jaren
ineens het onverwachte registreren.
Zo heeft men vorige maand ontdekt
dat de maan waarschijnlijk een vloei
bare, hete "n heeft. De apparatuur
d e door de ApoUo's 12, 14, 15 en 16
was achterge.aien registreerde trillin
gen van een forse meteoriet die aan
de andere kant van de maan was
ingeslagen, trillingen die dus dwars
door de kern been waren gegaan.
Geld waard?
Of deze en dergelijke kennis nu de
tientallen miljarden dollars waard is
die aan het Apolloprogramma werden
gespendeerd, is een filosofische «raag
waar we nog lang over kunnen pra
ten. Het is in ieder geval gebeurd,
voor een deel gebeurt liet de komen
de weken nog, maar mi.-ssen kunnen
we vaststellen dat deze operatie toch
op heel verschillende terreinen haar
uitwerking heeft gehad
Twee gevolgen om er even uit te
lichten: bedrijfszekerheid en organisa
tie. Hoewel op zo'n maanvlucht soms
achter elkaar allerlei dingen kapot
gaan, soms om de klungeligstc rede
nen (monteur liet draadje Slingeren),
heeft de bemande ruimtevaart de in
dustrie, en niet alleen in Amerika,
nieuwe standaarden van betrouwbaar
heid leren kennen. Dat viel onlangs
nog op toen in Den Haag veiligheids-
techmici elkaar bekenden dat ze de
kans op falen van allerlei kleppen en
afsluiters niet precies kenden, laat
staan iets verstandigs konden zeggen
over de kans dat een fabriek met een
hele boel van zulke onderdelen een
gevaarlijke storing krijgt. Van allerlei
elektronische onderdelen kennen we
de betrouwbaarheid al wel, zei toen
iemand, dat zijn de normen van de
NASA.
En ook de kunst van het organiseren
van heel grote projecten, heeft een
forse vlucht genomen omdat een
maanreis ongeveer hel omvangrijkste
project is dat te bedenken valt. Die
kennis wordt in veel andere situaties
ook gebruikt.
En wat de maan betreft, het Apollo
programma zal met de landing van de
laatste vlucht nog lang niet zijn beëin
digd. Over de inzichten die in de
kamende jaren tot stand zullen ko
men dankzij het verzamelwerk van
achttien ruimtevaarders en de onge
telde duizenden in de organisatie ach
ter hen, hopen wij af en toe te
blijven berichten. De miljarden zijn
toch al uitgegeven.
Universiteiten die 'hun best gedaan
hebben' de boycot te breken, zullen
daar dan voor beloond worden bij het
toewijzen van personeelsplaatsen.
In afwachting van de richtlijnen van
de ambtelijke werkgroep, die in op
dracht van de minister de juridische
problemen rond de boycot moet bekij
ken. heeft het college van bestuur
van de VU een brief naar de facultei
ten gestuurd waarin maatregelen ge
noemd worden tegen de boycotters.
Een van de mogelijkheden is het
invorderen van de verschuldigde col
legegelden. Daarnaast noemt het be
stuurscollege als mogelijkheid het we
ren van niet-ingeschreven studenten
uit het onderwijs. De uitvoering van
de collegegeldwet wordt door deze
brief in feite opgedragen aan de fa
culteiten.
Deze brief die door de studentenraad
van de VU beschouwd wordt als het
begin van de bestrijding van de boy
cotacties, zal ook morgen tijdens de
meeting ter sprake komen.
Van een onzer verslaggevers
ARNHEM Het Gemeentemuseum
in Arnhem heeft de afgelopen dagen
een record geboekt wat de Sinter
klaasverkoop betreft van kunstvoor
werpen. Er ging voor 32.000 gulden
over de toonbank.
Niettemin heeft de directeur van het
museum de heer Pierre Janssen, be
sloten dat de Sinterklaasverkoop-oude
stijl heeft afgedaan, althans op deze
plaats. In het vervolg zullen aHeen
kunstenaars op uitnodiging mogen
meedoen
Tot nu tne was er een volkomen open
deelneming. Er is zeker ook goede
kunst verkocht, maar de heer Janssen
heeft de indruk dat het middelmatige
produkt toch wel het vlotst van de
hand ging.
Voortaan wil hij alleen werk verko
pen, waar hij zelf achter kan staan.
Daarbij denkt hij overigens niet pri
mair aan de Sinterklaastijd. Om het
systeem van de volkomen open deel
neming niet geheel te laten schieten,
zou hij in de voormalige openbare
bibliotheek aan de Mariënburgstraat
te Arnhem verkoopexposities van dien
aard willen houden.
In vier jaar tijdens zijn in het Arn
hemse museum ruim 2.500 kunstvoor
werpen verkocht in de Sinterklaastijd.
De totale omzet bedroeg 110.000 gul
den. Er is dus ongeveer veertig gul
den per artikel besteed.
AMSTERDAM De Amsterdamse
vreemdelingendienst heeft maandaga
vond veertig arrestaties verricht bij
een uitgebreide controle op illegaal in
de hoofdstad verblijvende buitenlan
ders. Zes van de arrestanten werden
weer op vrije voeten gesteld nadat
was gebleken dat hun papieren in
orde waren. De overigen zullen over
de grens worden gezet.
De actie werd in overleg met het
ministerie van justitie gehouden in
zeven pensions, waar de politie illega
le vreemdelingen verwachtte aan te
treffen. De arrestanten waren 25 Ma
rokkanen, vier Egyptenaren, een
Fransman, een Portugees, een Tune
siër, een Turk en een Joegoslavische
vrouw. Zij verblijven over het alge
meen enkele weken tot negen maan
den illegaal in ons land. Een van de
buitenlanders woondp hier al vijftien
maanden.
Volgens hoofdinspecteur A. J. Knijff
van de vreemdelingendienst verblijft
er in Amsterdam een groot aantal
buitenlanders, dat illegaal ons land is
binnengekomen en hier probeert werk
te vinden. Het was voor het eerst dat
er op grote schaal een controle werd
gehouden. 'Voortaan zijn meer van
dergelijke acties te verwachten', aldus
de hoofdinspecteur.
UTRECHT De bouwbond NVV en
de bouw- en houtbond NKV hebben
aangekondigd als zij in de loop van
volgend jaar, als hun gemeenschappe-
':jk hoofdkantoor in Woerden gereed
is, een federatie willen gaan vormen.
De aankondiging volgt, nadat de hout
en bouwbond CNV per brief heeft
laten weten niets te' voelen voor een
gemeenschappelijke huisvesting. 'Sa
menwerking is mogelijk zonder sa
menwoning', ocrdeelt de CNV-bond.
De voorzitter van de bouwbond NVV,
de heer A. Buys betreurt het besluit
van de CNV-bond in hoge mate en
voorziet dat dit afbreuk zal doen aan
de thans bestaande samenwerking tus
sen de drie bouwbonden. Als de CNV-
bond niet voor samenwoning voelt
komt er volgens de heer Buys en
volgens de voorzitter van de bouw- en
houtbond NKV, de heer L. Brouwer,
vrijwel zeker geen federatie van de
twee bonden en zal het accent van
het gemeenschappelijk vakbondswerk
veel meer op de federatie komen te
liggen. De heer Buys verklaarde dat
de besluitvorming over de nu ter
tafel liggende ontwerp-statuten voor
de te stichten federatie begin volgend
jaar zal plaatsvinden. 'Daarin is nu
nog plaats voor de CNV-bond en ook
in het nieuwe gebouw is nog ruimte
vrij, maar als ze niet willen, zoeken
we andere huurders', aldus de heer
Buys. Hij kwalificeerde het besluit
van de CNV-bond om niet mee te
doen als 'een ernstige situatie', maar
hij verwacht niet dat de beleidsorga
nen van zijn bond op het eenmaal
Ingenomen standpunt „uilen terugko
men.
NAARDEN De werkgroep 'De Le
pelaar' in Muiden, die enige dagen
geleden weer een nieuwe actie begon
nen is tegen de chemische fabriek
'Naarden' (zie Trouw van gisteren)
laat op dit rgenblik tienduizend be
zwaarschriften drukken. Deze be
zwaarschriften keren zich tegen de
ontheffingsaanvrage van de chemische
fabriek Naarden op de provinciale
verordening die per 1 januari aan
staande het lozen van afval via de
diepbronmethode verbiedt. Geïnteres
seerden die ook bezwaren hebben te
gen deze vorm van afvallozingen kun
nen een bezwaarschrift aanvragen bij
de werkgroep 'De Lepelaar' postbus
13 in Muiden. Het bezwaarschrift
moet ondertekend gezonden worden
naar het gemeentehuis in Naarden,
waar tot eind december bezwaarschrif
ten kunnen worden ingezonden op de
ontheffingsaanvrage.
MUNTENDAM Mr. W. G. Verkrui
sen. burgemeester van Muntendam
gaat zich in het voorjaar van 1973
terugtrekken als voorzitter van de
streekraad Oost-Groningen. Hij heeft
dit besluit genomen wegens de druk
ke werkzaamheden en om zich verder
helemaal te kunnen inzetten voor de
gemeente Muntendam. Daar liggen be
langrijke taken op hem te wachten, zo
meent mr. Verkruisen.
In kringen van de streekraad is men
nauwelijks verbaasd over het besluit
van de voorzitter. Het lukt met die
streekraad niet, zoals de heer Ver
kruisen zich dat op korte termijn had
voorgesteld, zo meent men.
'Je bent nieuw hier, Simpkins, let op,
spioneren.'
de voorman heeft de gewoonte je te be-
