Idealisme en werkelijkheidszin Ml»4- evangelische volkspartij Met velen van u hebben wij de afgelopen tijd gesproken, gecorrespondeerd, getelefoneerd. U hebt onze mening gevraagd over vele vraagstukken. Een vraag, die ons nogal eens gesteld werd, luidde: "Wat is nu eigenlijk het christelijke in de ARP-politiek van vandaag?". Velen vinden de ARP wel een actieve partij met goede ideeën en bekwame mensen, maar denken toch iets te missen. Voor hun gevoel klinkt uit die partij niet meer het vertrouwde principiële geluid op. En anderen zeggen: waar is het idealisme, de durf en moed gebleven die kenmerkend behoort te zijn voor de ARP. Zo gemakkelijk komt u niet van ons af! Wij zijn er vast van overtuigd, dat wij t.o.v. vele vraagstukken van deze tijd een duidelijk principieel standpunt moeten innemen. Maar wij kunnen daarbij niet volstaan met: ik ben tegen. Er zijn wel politieke partijen, die dat doen. Die heffen de waarschuwende vinger, roepen ach en wee, en wijzen op strijd met Gods Woord. En daarmee is voor hen de zaak afgedaan. Maar zo eenvoudig ligt de zaak niet. Want met een dergelijk getuigenis alleen kunnen wij niet volstaan. Politiek bedrijven is niet een preek houden; het is proberen de preek van j.l. zondag om te zetten in beleid, een beleid van de overheid. Dat betekent, dat je moet zeggen hoe het wèl moet. En dat is minder eenvoudig dan u misschien denkt. Dan blijkt, dat je in onze ingewikkelde samenleving, met zijn razend snelle ontwikkelingen, niet zo gemakkelijk kunt zeggen: ik ben voor of tegen. Vroeger kon dat misschien, al meen ik dat wij die tijd op dit punt te gemakkelijk idealiseren. Idealisme, élan heeft een partij nodig. Verontrusting over onrecht in de samenleving, over misstanden, die blijven bestaan. De roep om verandering is onze roep. Maar niet als loze kreet. Veranderingen moeten voortdurend langs lijnen van geleidelijkheid tot stand komen. Wie alles in één keer wil doen maakt brokken en bereikt niets. Idealisme en élan, maar ook nuchterheid en werkelijkheidszin. Een al te gemakkelijk voor of tegen uitspreken en vervolgens overgaan tot de orde van de dag, is weglopen van de problemen. Natuurlijk, je zult een standpunt moeten innemen. Maar wij moeten niet buiten de werkelijkheid gaan staan. Wij moeten ons realiseren, dat het zeer ingewikkelde vraagstukken zijn, die op ons afkomen, waar wij ons niet gemakkelijk van mogen en kunnen afmaken. Abortus, drugs, democratisering, gezagshandhaving, vrijheidsbevordering, inflatiebestrijding en ontwikkelingssamenwerking het zijn problemen, waar men niet uitkomt met een simpel voor of tegen. Met de Bijbel open moeten wij deze problemen te lijf. Dat betekent niet eenvoudige oplossingen, maar een gevecht met de problemen. Vaak zullen wij het verkeerd doen en soms zal ons terecht het verwijt kunnen worden gemaakt, dat wij vuile handen hebben gekregen. Voor zo'n verwijt hebben wij begrip, maar wij accepteren het niet, als men ons halfslachtig optreden en geschipper in de schoenen schuift. Wij kunnen niet terug naar vroeger en wij willen het ook niet. Wij kunnen ook niet onze tijd teveel vooruit hollen. Wij leven vandaag en in deze wereld moeten wij aan de slag. In deze wereld moeten wij trachten Christus te volgen. Dat wilde de ARP vroeger, dat wil de ARP nu. Christus volgen: dat is geen holle frase; het is wel steeds een nieuwe uitdaging en een vo De opvattingen in Nederland lopen uiteen. Alleen langs de weg van overleg en samenwerking' kunnen wij iets bereiken. De ARP maakt zich daar sterk voor. Denk maar aan het centraal accoord. Morgen gaat u stemmen. Zorg voor een sterke AR-inbreng in het nieuwe regaringsbeleid. Werk mee aan de verwezenlijking van christelijke politiek zoals de ARP die wil bedrijven. U hoeft er niet voor 100% mee eens te zijn om toch kiezen voor idealisme en werkelijkheidszin. Te kiezen voor overleg en samenwerking. Nadrukkelijk vragen wij uw vertrouwen en uw stem. Geef ons morgen dat vertrouwen; stem op lijst 4. Inlichtingen over de ARP, haar program en haar kandidaten: n K "nerstraat 3, Den Haag. Te' 070 - 18 39 60. Giro: 89673.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 8