Gehandicapte maakt poppen voor hulp aan anderen dichtbij Vers eitje Flevohof Tractortrein Flevohof Eendagophetland Flevohof Commentaar PvclA-congres andbladen maandbladen maandblad Artsen verdeeld over verplichte pensioennemie Nummering vroeger van kieslijsten Waf weet u van Stichting Burgerschapskunde Benzineverkopers en alcohol 'Verbiedt vergif in gebruiksvoorwerpen' ROUW/KWARTET ZATERDAG 7 OKTOBER 1972 sft<- V, BINNENLAND T5/K7 Het PvdA-congres heeft gisteren zijn van regeren afkerige gezindheid einde lijk vertaald in harde programmatische uitspraken, die samenwerking met an dere wel regeringsgezinde partijen om redenen van materieel-politieke aard onmogelijk maken. De in dit verband iwaarst wegende beslissing van het congres was de verklaring dat de NA VO zal moeten beloven, nooit al eerste van het atoomwapen gebruik te maken. De zwaarte van deze beslissing schuilt niet in strategisch inzicht, want anders had het congres er als het ware in een adem bij moeten zeggen, dat het bud get voor de conventionele strijdmidde len wat hem betreft in evenredige mate had mogen worden verhoogd. Dat dit, bij een ongewijzigde strategi- tche conceptie, de consequentie zou moeten zijn, heeft de lijsttrekker, de heer Den Uyl het congres tijdig voor gehouden, maar de vergadering bleef erbij dat de NAVO van het eerste gebruik van kernwapens moet afzien tegelijkertijd de conventionele bewa pening kan verminderen. Zelfs besloot het congres dat er aan de opslag van atoomwapens in ons land een eind moet komen, zonder acht te slaan op de waarschuwing dat die atoomwapens, zonder meteen te verminderen, in Duitsland of België terecht zullen ko men en dat andere staten in West- Europa des te meer redenen zullen hebben een eigen regionale kernmacht te bepleiten. Het was met dit strijdpunt als met andere, het congres deed maar wat. Het bleek niet bereid de argumenten vóór en tégen, aangedragen door gere nommeerde politici sereius af te wc- Alles wat in de reuk van het radicale en linkse staat werd zonder noemenswaardige discussie als zoete koek geslikt. Als dat zo door gaat kunnen we verwachten dat de PvdA binnenkort beslist, dat Nederland de EEG maar moet verlaten. 'Wij bepalen Nederland onze eigen politiek', riep ten afgevaardigde onder groot applaus uit. In werkelijkheid is dat natuurlijk met het geval, maar dat een zo belang rijke groep als de PvdA blijkbaar in die illusie kan verkeren, moet de Yiucht zijn van 6 jaar oppositie, waarin dit soort kreten kunnen worden ge slaakt zonder dat zij ooit op hun «trkelijkheidsgehalte worden getoetst. Intussen is door dit alles de samenwer- kitg van de drie progressieve partijen .opspringen komen te staan. Het con- Jgres van de PvdA heeft gisteren pro grammatisch beslissingen genomen, die /oor D'66 niet aanvaardbaar kunnen fijn. Het is ook zeer de vraag of de heer Den Uyl zijn verkiezingscampag ne zal willen ingaan met een program ma dat, na de beslissingen van het congres enerzijds zo inconsequent en anderzijds wegens miljarden aan ex- kosten zo aantoonbaar op zand b gebouwd. De enige hoop voor de PvdA is nog dat de vergadering van de drie linkse partijbesturen van vannacht die wordt gehouden om de wensen per afzonderlijke partijen samen te voegen het congres wakker zal schudden en de heer Den Uyl morgen zijn volle gezag in de schaal zal werpen om te bereiken dat de vergadering althans haar meest onzinnige beslissingen, zal herzien. Staatssecretaris opent in Utrecht tentoonstelling van Toos van Dam door Fred Lammers UTRECHT In het Centraal Museum, waar doorgaans kunste- naars met klinkende namen exposeren staat van komende zaterdag tot en met 30 oktober het werk van een gewone inwoonster van Utrecht, de 53-jarige Toos van Dam. in hel centrum van de belang stelling. Negen jaar geleden werd Toos van Dam van de ene dag op de andere lichamelijk gehandicapt. oor haar was dat. de expositie zal dat illustreren, geen reden bij de pakken te gaan neerzitten. (ADVERTENTIE) 'Ik kon moeilijk met mijn armen over elkaar op mijn dood gaan zitten wach ten. Maak er van wat er van te maken is, was mijn conclusie. Hoewel ik heel goed besef, dat het ene geval het andere niet is en ik in zoverre be voorrecht ben. dat ik mijn handen nog kan gebruiken (al is dat niet zo lang achter elkaar) is mijn overtui ging dat als je echt wilt, je ook als lichamelijk gehandicapte in vele ge vallen wel een manier kunt vinden, waarop je iets kunt doen voor de maatschappij', meent Toos van Dam. Zij heeft die manier gevonden in het maken van poppen, maskers en op beperkte schaal ir. schilderijen. 'Schil deren deed ik vroeger al graag en ook maakte ik wel eens een pop. bijvoor beeld met Sinterklaas. Als hoedenmo- diste lag het werk mij wel. Toen ik mijn beroep niet langer kon uitoefe nen ben ik mij helemaal op het maken van poppen gaain toeleggen. Het afgelopen jaar heb ik er zo'n vijfhon derd gemaakt in allerlei soorten: heel exotische poppen, maar ook poppen die zijn geënt op het dagelijkse leven in de tegenwoordige en in vroeger tijd. Zo heb ik hippies gemaakt maar ook poppen die figuren uit de vorige eeuw uitbeelden. Ik doe dat allemaal met evenveel plezier, hoewel, als ik het eerlijk moet zeggen, die exotische en kleurrijke poppen mij bijzonder aanspreken. Zij zijn mij dierbaar. In principe maak ik nooit dezelfde poppen. Omdat ik de romp en het gezicht (van schuimrubber, dat met mesjes wordt bewerkt) ook zelf maak is uiteraard geen pop gelijk wat uiter lijk betreft. Maar ook wat type aan gaat pas ik zoveel mogelijk variatie toe. Ik werk volgens mijn eigen fanta sie. Wel maak ik in vele gevallen, vooral als het niet-allódaagse 'typen worden, bijvoorbeeld Balinese dan sers, eerst studie van mijn onderwerp. Ik laat dan kennissen boeken in de leeszaal halen.' Al de poppen die Toos van Dam op die manier in de loop der jaren heeft gemaakt zijn verkocht ten bate van de gehanicapte medemens. Dat geldt ook voor de 67 poppen en de ongeveer twintig schilderijen die nu in het Centraal Museum worden uitgestald. Uniek 'Ik begrijp best dat het uniek is dat deze tentoonstelling wordt gehouden. In het verleden heb ik wel eens een tentoónstelling gehad in de Utrechtse Buurkerk en in de Geertekerk, maar toen durfde ik niet te dromen van het Centraal Museum.' 'Vorig jaar had ik weer een hele poppencollectie bijeen, zodat het tijd werd weer eens aan de weg te gaan timmeren. De tijden zijn veranderd, waarom zou ik niet eens proberen iets in het Centraal Museum gedaan te krijgen. Ik heb het toen aan de toenmalige directrice d». Houtzager gevraagd. Als ze niet wil en vindt dat ik gek ben is er nog niets verloren, was mijn uitgangspunt. De reactie was echter positief. De nieuwe direc trice, mejuffrouw Janssens, was er helemaal geestdriftig over. Het is een schat van een mens. Zij heeft mij met alles geholpen', vertelt Tuos van Dam. De tentoonstelling wordt zaterdag ge- u koopt ze zo onder de kip vundaanop Toos van Dam in haar woning aan het Utrechtse Sniaragüplein met de enige pop die nu nog in huis is. opend door niemand minder dan staatssecretaris Vonhoff. Daar heeft Toos van Dam ook zeif voor gezorgd. 'In augustus kreeg ik een uitnodiging met een aantal poppen naar het mi nisterie van CRM in Den Haag te komen. Daar hadden ze ook Van mijn werk en streven gehoord. Ik mocht een groep poppen uitstallen in een vitrine in het ministerie. Daar wor den regelmatig wisselexposities gehou den. Toen ik daar aan de gang was kwam er ineens een heel dikke me neer aanlopen, die zich voorstelde als Vonhoff. O gunsit, dacht ik, de staatsse cretaris. Ik kende hem niet van uiter lijk, omdat ik vanwege mijn handicap niet naar de tv mag kijken en geen kranten kan lezen. Hij vroeg allerlei bijzonderheden over mijn werk en trok ineens een chequeboek tevoor schijn. Hij schreef een flink bedrag uit voor het doel waar ik mij zo voor inzet. Toen hij afscheid nam heb ik hem gevraagd of hij mijn tentoonstel ling wilde komen openen. Hij zei meteen ja. Je moet iets elpen, om het ADVERTENTIE gezellige rondrit gratis zoals bijna allesop Van een verslaggever DEN HAAG Acht procent van de Nederlandse huisartsen zal de prak tijk neerleggen indien de verplichte pensioenpremie hun besteedbaar inko men zoveel doet dalen dat deze daling niet kan worden opgevangen door be luraiging. Deze conclusie trekken de artsen F E. J. Bouricius, H. H. Erdbrink en L W. Kamphuis uit de resultaten van een in hun opdracht uitgevoerde schriftelijke enquête. Dit de resultaten van de enquête kan voorts worden afgeleid dat eenderde van de Nederlandse huisartsen tegen stander is van de door de ledcnvcrga denng van de Landelijke Huisartsen- vereniging aanvaarde verplichte pensi oenregeling. De meeste tegenstanders zijn te vinden in de leeftijdsgroep tot 36 jaar, de meeste voorstanders zijn ouder dan 46 jaar. Van de tegenstan ders heeft 37 procent zich na 1965 als huisarts gevestigd. De uitkomst van de enquête is meege deeld aan de staatssecretaris van soci ale zaken. Van onze parlementsredactie DE NHAAG De kandidatenlijsten voor de verkiezingen zullen deze keer twaalf dagen eerder dan gebruikelijk worden genummerd. De partijen zul ten nu meer tijd hebben voor het 'aten drukken van hun aanplakbiljet ten en propagandamateriaal. De mi nisterraad heeft gisteren de wijziging van de kieswet, die de vroegere num mering mogelijk maakt, goedgekeurd. De verwachting is, dat deze wet snel door de Kamer zal worden goedge keurd. Homofielen zijn heel gewone mensen Het septembernummer van AR-Staat- kunde ('maandelijks orgaan van de dr. Abraham Ku.vperstichting ter be vordering van de studie der anti revolutionaire beginselen') opent met een stuk dat je in dit tijdschrift niet verwachten zou: het is van ds S. J. Popma en het gaat over homofiele gerichtheid. Het is geen gek idee. politici en kader van de ARP over dit in hun milieu nog gevoelige onder werp en de eventuele politieke impli- cities ervan nog eens grondig voor te lichten, maar dat is duidelijk de be doeling van ds Popma niet geweest. Hij roert b.v. niet de vraag aan of de statuten va.i het COC al dan niet koninklijk moeten worden goedge keurd. een nog niet opgelost, maar ongetwijfeld steeds terugkerend pro bleem in, de Nederlandse politiek. Popma is in AR-Staatkunde duidelijk als pastor aan het woord, die ver maant, de homofiele mens te vergezel len, te begeleiden en te leiden, hem hulp en steun aan te reiken als hij dat nodig heeft. Het is een lang, maar knap stuk dat hier en daar in AR-kring wel als een beetje prikkelend over zal komen; bijvoorbeeld waar ds Popma zegt dat in een aantal gevallen iemand van zijn homosexualiteit genezen zou moe ten worden, maar dat er ook hetero- sexuelen zijn die van hun gerichtheid afgeholpen zouden moeten worden. 'De homofiele mens is niet buitenis sig, maar een mens als ieder ander. Even onvervangbaar en onherhaalbaar als wie dan ook. Hij heeft 'n 'naam' die 't geheim van zijn persoonlijkheid aanduidt, waar we met eerbied tegenover dienen te staan. Hij is naar Gods beeld gescha pen en kind van God', schrijft ds Popma. Hij maakt er dan ook bezwaar tegen wanneer in sommige kranten staat dat de politie een of andere misdadiger in homofiele kringen zoekt. Popma: 'Uiteraard zoekt de po litie veel meer misdadigers in hetero- fiele kringen, maar dat zeggen de kranten niet en daardoor worden de anderen in een onjuist, discrimie- rend licht geplaatst'. De homofielen zijn heel gewone men sen. niet meer of minder psychisch labiel, niet meer of minder sexueel driftmatig en evenmin een engel als andersgerichte lieden: zi. zijn 'als Jan sen en Meier een doodgewone vader landse vrijer'; zij zijn alleen als min derheidsgroep eerder tegengewerkt, moeilijker aanvaard en meer dwars gezeten. Tenslotte: hoe denkt de bij bel over homofilie? Ds Popma schrijft dat het in de Bijbel alleen gaat over gedragingen van zeer concrete mensen in zeer concrete historische situaties. 'We zullen de gedachte moeten prijs geven dat we altijd en overal met dezelfde, inderdaad zondige situatie te doen hebben en daarom het negatieve oordeel van het Oude en Nieuwe Testament mogen toepassen op homofiele mensen in onze samenle ving. die vandaag hun psycho-seksuele gerichtheid, met alle emoties die daaraan verbonden zijn, zuivere ge stalte trachten te geven. Wan neer twee homofielen elkaar gevon den hebben gaat het terdege om de Bijbelse noties van de liefde die de ander geen kwaad doet, om trouwen strijd om trouw te blijven Solidair Het laaitste nummer van 'Socialisme en Democratie', het maandblad van de Wiardi Beckmanstichting (uitgeverij Kluwer, Deventer) is helemaal gewijd aan ruimtelijke ordening, economi sche groei en milieubeheer. Een doorwrocht stuk van het Tweede Ka merlid dr. J. van den Doel conclu deert dat de doelstellingen van het ruimtelijk beleid moeten worden her zien en dat de middelen waarmee deze doelen kunnen worden bereikt, moeten worden uitgebreid. De herzie ne doelen moeten ervan uitgaan dat de regio's onderling solidair zijn, dat met andere woorden het vergro te welzijn in het ene gebied niet ten koste gaat van het welzijn in een ander gebied. ADVERTENTIE) politieke stelsels, inspraak, recht, ruimtelijke ordening, economie en politiek Deze en andere onderwer pen worden behandeld in; POLITIEK BEKEKEN, een schriftelijke oriënte ringscursus. Ds prijs van deze uit 12 lessen aanvullende documentatie be staande cursus bedraagt 9,50. ontwikkelingshulp, neo kolonialisme, internationale samenwerking, milieu vervuiling, WERELD OP HANDEN. een cursus over ontwikke- 1 ingssame n we rk ing (i.s.m. NOVIB). De prijs van deze uit 12 lessen aanvullende documentatie be staande cursus bedraagt 10,—. Vraag nadere inlichtingen, on der vermelding van de letter T, bij Postbus 349, LEIDEN Telefoon (01710) 46803. Volgens Van den Doel betekent dit dat het niet zinnig is. de bevolking en de economische activiteiten over noorden, zuiden, westen en oosten te verspreiden. Het wonen moet in zijn visie worden geconcentreerd in grote agglomeraties, waarvan er ook buiten de Randstad enkele moeten worden gevestigd (o.a. in het gebied Gronin- gen-Delfzi.jl-Eemshaven). Voorts moe ten sanering en rehabilitatie van de oude wijken in de vier grootste ste den eerste voorrang krijgen. Wat de middelen betreft is volgens Van den Doel ruimtelijke ordening in de eerste plaats grondpolitiek in bre de zin. De overheid heeft zich nog teveel beperkt tot het lange indirecte weg interregionaal differentiëren van de grondprijzen. Van den Doel meent dat de overheid de doelmatigheid van haar ruimtelijk beleid moet vergroten door geleidelijke nationalisatie van de grond en uitgifte ervan in erfpacht. Louter uitholling van de particuliere eigendom van grond door b.v. invoering van een selectief vergunnin genstelsel voor investeringen in de Randstad acht Van den Doel niet voldoende.. Ir. H. T. Vink. stedebouwkundige. beschrijft de 'new towr. in Brazilië die hij niet, en in Engeland die hij v/el bewondert. Vink zegt van Harlow. Crawley. Cumbernauld en Thamesnead dat zij in hun stedebouwkundige opzet gebaseerd zijn op het beginsel van de menselijke gelijkwaardigheid, 'één van de eerste doelstellingen die voor het ruimtelijk beleid in ons land geformuleerd kunnen worden'. Maar Vink zegt dat de grootste onzekerheid in ons land is of een eenmaal uitge stippeld beleid inzake ruimtelijke or dening en woningbouw het lang zal volhouden. 'Een duidelijk ruimtelijk beleid kan alleen maar worden ge maakt in een duidelijke bestuurlijke •organisatie. In ons land mankeert daar nog alles aan', aldus ir. Vink. Wethouder Han Lammers uit Amster dam levert scherpe kritiek op de nota volkshuisvesting van minister Udink: 'Wanneer het in deze nota neergeleg de beleid werkelijkheid wordt, zullen velen de lier van de inspraak aan de wilgen kunnen hangen. Het is name lijk zo dat een niet zo onaanzienlijk gedeelte van de inspraak-activiteiten zich richt op die maatregelen van ruimtelijke ordening die trachten ves tigingsvoorwaarden te scheppen voor woningbouw. De uitgangspunten die Udink heeft gekozen leveren die wo ningbouw uit aan een vrij spel van veronderstelde economische krachten en wetten. Invloed daarop van de regering zelf. van lokale besturen en andere al of niet geïnstitutionaliseer de organen en groepen is uiterst ge ring. Het komt hierop neer dat de instrumenten, nodig om beslissend te bepalen waar voor wie gebouwd gaat worden, uit handen worden gegeven', aldus Lammers, die meent dat Udink met name de door de gemeenschap beheerste financieringspnlitiek uit sluit. bedje voor de poppen te spreiden! Ik ben niet bang uitgevallen. Als de koningin die middag toevallig daar rond had gelopen zou ik het aan haar hebben gevraagd.' Kinderhartenfonds De opbrengst van de tentoonstelling is dit keer voor het Kinderharten fonds. Het is de bedoeling daarvan de vakantieweek te betalen die een groep kinderen volgend jaar zal maken. Toos van Dam hoopt uiteraard dat die groep zo groot mogelijk zal zijn. 'Elke gehandicapte moet veel missen, maar voor kinderen geldt dat in nog ster ker mate. Vele oudere gehandicapten, zoals ik, hebben een tijd gekend dat zij konden hollen en springen en gek doen, kortom doen waar ze zin in hadden. Die kinderen met aangeboren hartafwijkingen hebben dat vanaf hun wieg moeten ontberen. Daarom vind ik het zo fijn er aan te kunnen meewerken dat die kinderen er ook eens tussen uit kunnen.' De poppen van Toos van Dam worden verkocht voor prijzen die variëren van 35 tot 250 gulden. Dat is niet veel als men bedenkt dat alles handwerk is. 'In een pop zit zeker een week werk en het materiaal dat ik gebruik is vaak kostbaar. Niet dat ik dat zelf moet kopen. Ik krijg het allemaal van mensen die mijn werk steunen. Regel matig kom^n er pakjes bij mij bin nen. Soms komen de mensen mij het ook zelf brengen: prachtige antieke stoffen, kant of oosterse stoffen. Maar ook kettingen, een antieke paraplu, twaalf ouderwetse onderbroeken en zelfs een olifantentand. Het meeste kan ix wel gebruiken. Het is zo dat ik bij het maken van mijn poppen sterk afhankelijk ben van het n ateriaal dat binnenkomt.' Rozenkrans 'Een kostbaar stuk kant laat ik zoveel mogelijk intact. Laatst kwam iemand mij zeven rozenkransen brengen. Daar heb ik er een paar van gebruikt om een religieuse tc maken. Ik gebruik veel kraaltjes. Mijn kast op mijn slaapkamer staat vol met flesjes met allerlei kraaltjes Laatst was er ie mand bij me die toen hij die flesjes zag verschrikt vroeg of dat allemaal pillen waren die ik moest slikken. Je maakt van alles mee. Zo schreef een vrouw mij onlangs dat ze een pop van mij had. die een oude dame voorstelt. Die pop leek, naar zij vertelde, spre kend op haar grootmoeder. Ze had haar op het antieke kastje gezet dat zij van haar oma had geërfd. Poppen spreken de mensen erg aan. zo is mij duidelijk geworden. Ik be grijp dat volkomen. Er zijn poppen bij waarop ik heel erg ben gesteld en waarvan ik node afstand doe zoals van mijn Koranlezer. Maar nu ze de deur uit zijn heb ik er vrede mee. Het is echter wel vreemd. Mijn huis is erg leeg geworden. Maar over dat gevoel moet je heen. Het went gauw genoeg. Ik stel mij het doel maar voor ogen. Een pop is er die ik nooit verkoop. Niet omdat het zo'n bijzonder mooie pop is. Het is een heel gewone. Ik hecht er echter zo aan omdat het mijn eerste produkt is. Hij staat wel op de tentoonstelling.' Gaat Toos van Dam onvermoeid door en weer een nieuwe collectie poppen maken? 'Ik hoop nog vele poppen te maken, maar het eerste jaar stop ik er mee. Op het ogenblik ben ik een beetje poppenziek. Daarom ben ik van plan mij wai meer op het schilderen te gaan toeleggen (ook poppen maar daarnaast dieren en portretten). Als ik weer eens een tentoonstelling zal houden wordt dat iets heel anders. Je moet je niet aan een ding vastbijten.' DEN HAAG De aanwezigheid van elementen zoals lood, cadmium, ko per, zink, kwik, en dertelijke in ge bruiksvoorwerpen dient feitelijk on mogelijk temaakt te worden als er sprake is van risico's ten aanzien van de werking als vergift. Dit standpunt huldigt het Tweede-Kamerlid Van der Spek (PSP) en hij heeft de ministers Stuyt van volksgezondheid en Lang- man van ecnomische zaken gevraagd of zij er net zo over denken. De vragen zijn ingegeven door een publikatie in de consumentengids van oktober over een steekproef naar de aanwezigheid van lood en cadmium in gebruiksaardewi'i k. Waf is een van de grootse problemen van onze tijd? De milieuvervuiling En waar komt een groot deel, zo niet het grootste deel, van de rommel vandaan, die de lucht die wij al hóestend en kuchend moeten inade men, zo vuil maakt? Uit de uitlaatpij pen van auto's, waar nu op het luudc.ongres weer druk over geconfe reerd wordt. En wat deed de benzine maatschappij Chevron? Die deelde in gezaaide matjes uit aan automobilis ten, die dan wel flink wat moesten tanken natuurlijk. Opdracht: goed voor de matjes zorgen, dan komen er tl u's allemaal vrolijke bloemetjes uit En dan maar weer gauw langs de wegen raggen met je volle tank en de rest van de natuur verpesten. Maar die matjes hebben we gehad en zo komen we aan een tweede serie eenvoudig te beantwoorden vraagjes. Hoe komt het toch dat er zoveel mensen in het verkeer verongeluk ken? Doordat zoveel andere mensen niet uitkijken oj fouten maken. En hoe komt het dat er zoveel fouten in het verkeer gemaakt worden? Heel vaak doordat de schuldigen een glans- je op hebben. En wat doet nu de benzinemaatschappij Mobil Oil? Die geeft de klant 'mooie stevige bierpul len' gratis. Natuurlijk niet met de gedachte: u<> "tien e 'es even flink raak laten drinken, maar lekker sug gestief is het wel. Automobilisten die maar één of twee glaasjes op hebben, denken ook dat zo'n kleinigheid geen kwaad kan. Te hunner en ieders in formatie volgt hier een al door de Stichting Centraal Gedistilleerdbu- reau uitgerekend sommetje: bij het drinken van 2*0 cc lager bier - met ecu alcoholpercentage van 3'/z procent - krijgt de consument 8,75 cc pure alco hol in het lijf, van wat zwaarder bier (5 procent) 12,5 cc en als hij een glas colosseum extra zwaar 6.5 procent) neemt zelfs 16,25 cc. De knapperds zullen zelf het promillage wel berekenen. Juist van data beetje dat nèt teveel kan zijn, proberen allerlei instanties de auto mobilist bewust te maken. De benzinemaatschappij zegt er zelf van: 'Onze enige bijbedoeling is meer benzine te verkopen door iets bruik baars cadeau te doen, iets op niveau. Twee jaar geleden hebben we edelste nen weggegeven, later gastenhand- doekjes. Toe of afneming van het alcoholgebruik is helemaal geen over weging geweest De gedachte dat je met zo'n glas het bier drinken zou bevorderen, is zelfs niet bij ons opge komen. We hebben er alleen naar gestreefd niet ce» plastic prul. naar een goed bruikbaar ding uit te zoeken. In dit geval dus de bierpul, die een winkelwaarde van een gulden of iets meer heeft. Trouwens, we noemen het ding wel een bierpul, maar bij dat 'bier' heb ben we niet zozeer stil gestaan. Ook bij de introductie bij de dealers heb ben we de nadruk gelegd op de verschillende gebruiksmogelijkheden We weten dat veel mensen de glazen in dé keuken gebruiken voor melk. bij het eten, en voor bloemen en zo Ja. je kunt er natuurlijk ook een glaasje bier uit drinken, maar we neven ze toch niet gevuld met bier bij de pompstations?' Een voorzichtige vergelijking: wil een kind, dat voor een snoepwinkel staat, niet veel eerder iets hebben dnn wanneer het al dat verleidelijke lek kers niet voor z'n neus ziet? 'Ja, maar dat is een kind'. De oliemaatschappij gaat er dus van uit dat een automobilist zich niet laat verleiden. Maar dat gebeurt nou juist wél vaak, getuige het grote aantal ongelukken tvaarbij alcohol in het geding is'. zelfverzekerd Hoeveel is een historisch monument als het Romeinse Colosseum waard? Elk bedrag is een belachelijke slag in de lucht, vindt Fausta Vitali, dochter van Dario Vitali die 22 jaar lang secretaris van Benito Mussolini ge weest is. Zij is met een cheque van tiendui zend dollar naar Rome's gemeentebe stuur gestapt in opdracht van de Amerikaanse miljonair Thomas Mer rick, die er een miljoen dollar (3,2 miljoen gulden) voor wil geven. ■Het bijna 2000 jaar oude Colosseum is vorige week gesloten wegens verre gaande bouwvalligheid. De Amerikaan wil het gebouw volgens Fausta hele maal restaureren en vervolgens toe gang gaan heffen. Tot nu toe mocht iedereen er gratis binnen. Veel Italianen zijn erg boos geworden dat het zo ver met hun Colosseum moest komen. Hotelhouder Antionio Zimei, die het bovendien een schande voor zijn land vindt dat Rome het monument aan een buitenlander zou verkopen, heeft onmiddellijk méér dan Merrick geboden: 320.000 gulden plus contant een hotel, dat volgens hem acht miljoen gulden waard is. Zimei wil. net als Merrick, het bouwwerk zo gauw mogelijk restau reren maar in tegenstelling tot de plannen van de Amerikaan mogen Italianen er dan evengoed gratis in en moeten alleen buitenlanders betalen. 'Ik wil het konen, zegt Zimei, 'omdat het dan eigendom blijft van een Itali aan en niet in handen valt van een of andere Buffalo Bill'. Rome's stadsbestuurders hebben in tussen nog niet gereageerd, noch op Zimei's, noch op Merricks bod. Zelf hebben ze namelijk ook allang restau ratieplannen, alleen weten ze nog niet waar het geld vandaan moet komen. ezels Met ingang van morgen mogen ook zwarte kindertjes in de dierentuin van Johannesburg ezeltje rijden. Ze danken dit aan Monty Skiaar, een hoofdambtenaar van de gemeente, die een groep zwarte kinderen verlangend naar ezeltje rijdende blanke kinderen zag kijken. De vier ezeltjes die voor de zwarte kinderen beschikbaar wor den gesteld, moeten wel apart van de blanke kinderen bereden worden. Blanke kinderen mogen in de dieren tuin van Johannesburg ook op pony's en olifanten rijden, maar de zwarte kinderen krijgen alleen ezels, 'omdat De Amerikaanse miljonair Thomas cMerrick voelt zich in zijn geruite Bonimcljasjc al heer en meester van het vervallen Colosseum. De cheque van tienduizend dollar waarmee hij hier zelfverzekerd zwaait, is inmiddels al naar Rome overgebracht als aanbe taling op het historische monument, waarvoor hij een miljoen dollar wil neertellen - als Rome's stadsbestuur er op ingaat ('zie ook 'Colosseum'). die het makkelijkst af te richten zijn'. Skiaar zei dat de ezeltjes door geüni formeerd zwart personeel bij de teu gels geleid zullen worden. De dierentuin van Johannesburg is een van de weinige openbare gelegen heden die blank en zwart op dezelfde tijd toelaat. De Afrikanen betalen minder. De dierentuin van Johannesburg is een van de weinige openbare gelegen heden die blank en zwart op dezelfde tijd toelaat. De Afrikanen betalen minder. Keurig bijgepunt ADVERTENTIE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 7