r. Paul Kraemer: 'De woede over
Ie vijf procent is wat hypocriet'
Inbrekersgilde
gaat elk jaar
rauwer te werk
Wethouders en de partijlijn
e j
btterdam gelukkig nog geen Chicago
Pal weel u van
iirgerschapskunde
iooi krijgt
tehuis voor
onisch zieken
Gemeenteraad geen 'parlement' maar gekozen algemeen bestuur
5W/KWARTET ZATERDAG 7 OKTOBER 1972
BINNENLAND T13/K13
Üc
bocioloog dr. Paul Kraemer, zoori van de grote zendingsman
|drik Kraemer, ziet maar één oplossing voor 't probleem van
uitenlanders in de Rotterdamse Afrikaanderbuurt: spreiding.
Lr dat moet dan niet zo vastgelegd worden als het gemeente
bestuur dat nu gedaan heeft. Dr. Kraemer, die de woede over het
besluit van de Rotterdamse raad een beetje hypocriet vindt, geeft
in onderstaand gesprek met redacteur H. Biersteker zijn visie op
het probleem.
JDAM 'Wij zijn allemaal
jh als het er op aankomt. Dat
Iq we nu niet allemaal alleen
iren op het Rotterdams ge-
jestuur of op die mensen in
rikaanderbuurt die voor hun
en opkomen. Dat zijn gewone
n met hun emoties. In hun
momenten schreeuwen ze: ze
al die buitenlanders in zee
n, in hun goede momenten zeg-
die buitenlanders missen hier
imilie, geen wonder dat ze erg
lkaar hangen. Ik zie maar één
en dat is inderdaad sprei-
Us je het maar niet gaat vast-
zoals het gemeentebestuur dat
jft gedaan. Want hoe goed ook
d, je rilt van het misbruik dat
de toekomst van gemaakt kan
En: 'als ze maar als gelijk-
gen bij het overleg worden
jen'.
lioloog dr. Paul Kraemer heeft
i aantal jaren opzitten in de
assentegenstellingen verscheur-
y van Chicago. Nu ziet hij
ilijke verschijnselen en gevoe-
m zich heen in een Hollandse
stad. En via de Training Urba-
nenleving, gevestigd in het Dr.
't Hooftcentrum in Rotterdam,
j en zijn stafmedewerkers er
lij betrokken.
rbane training' beoogt theolo-
aar ook studenten van andere
ten in te wijden in de proble-
an de moderne industrieel-ste-
maatschappij. Ze moeten een
als ongeschoold arbeider in de
werken en ze moeten een tijdje
open bij een sociaal-culturele
ng, een gemeentelijke dienst of
liegroep. Via die cursus zijn
er en de zijnen midden in de
nen terechtgekomen van wij-
is Cool, de Afrikaanderwijk,
ijk, het Oude Westen enzo-
f ADVERTENTIE)
gemeenteraadslid, ge-
pwfefinanciën, ruimtelij-
lordening, inspraak, sub-
4es, onderwijs, cultuur en
:reatie, bijstandswet, ge-
stvorming, verkeer en
te rvoer, milieuhygiëne, eco-
t misch beleid
ae en andere onderwer-
n worden behandeld in
GEMEENTERAAD,
cursus voor gemeente-
adsleden en belangstellen-
prijs voor deze uit 23 lessen
staande schriftelijke cursus
draagt slechts 20,
laag nadere inlichtingen, on
vermelding van de letter T,
lichting
fstbus 349, LEIDEN
lefoon (01710 46803.
onze correspondent
IDEN Op zaterdagmiddag 7
er gaat de eerste spade de grond
Tor een protestants christelijk
voor chronisch zieken in 't
en omstreken. Het wordt ge-
v d naast het diaconessenhuis in
EKwen, na tien jaar van voorberei-
AL in 1966 werd de stichting
aal voor de bouw en exploitatie
dit tehuis opgericht en daaraan
v* dee'genomen door 37 diaconieën
.y erechillende protestantse kerken
nkeveen, Blaricum, Bussum, Gra-
>d. Hilversum, Huizen, Korten-
Laren, Muiden, Naarden, Neder-
den Berg en Weesp.
'lan was een verpleegtehuis met
edden voor chronisch zieken en
bedden voor geestelijk gestoor-
jaarden. De principiële toestem-
1 van de minister kwam al in
af. Het definitieve bouwplan
in 1969 ingediend en pas kortge-
kwam de definitieve goedkeu
voor de bouw af. De plannen
1 intussen helemaal gereedge-
Vermoedelijk zullen de inves-
iskosten die In 1969 al op 12
en werden geraamd door ver
lende prijsstijgingen enkele mil-
j1 hoger uitkomen. Het terrein
1 35 hectare. De hoofdingang
,«n\aan de Amersfoortsestraatweg in
jkufjen, tegenover het zwemstadion
'sportvelden. Een uniek natuur-
d iigt er om heen door de ves-
allen en de beplanting van de
1.9 stad Naarden. Het plan omvat
een recreatiezaal, een bibliotheek,
winkel en kapsalon naast
^'sprekend de vele kamers voor
'tonisch zieken en geestelijk ge
len. De laatste afdeling wordt
geïsoleerd gebouwd zodat alle
heidsvoorwaarden behoorlijk
han opgelost. De bouw wordt geschat
Jaar.
voort. Zo ontstond er een intensief
verkeer met het Comité Pro Gastar
beider en het Samenwerkingsverband
Oude Wijken.
'Ik vind die woede over dat besluit
van de Rotterdamse raad een beetje
hypocriet', zegt Kraemer. 'Men rea
geert opeens vanuit een formeel vrij
heidsbegrip. Maar onze maatschappij
is allang doortrokken van zoveel din
gen die voor buitenlanders en Surina-
mers discriminerend werken dat je je
afvraagt welke vrijheid ze dan tot
dusver allemaal hadden. Hoe je dat
ook wilt corrigeren, altijd zul je het
verwijt van discriminatie krijgen.
Hier zie ik wel een parallel met
Chicago: Daar werd op een gegeven
moment ook aangedrongen op een
groot stedelijk orgaan dat ervoor zou
moeten zorgen, dat in alle wijken,
ook de autonome randgemeenten, elk
tien percent zwarten zouden worden
gehuisvest. Natuurlijk is het er nooit
van gekomen. Het hanteren van zo'n
quotastysteem voor een minderheid is
natuurlijk discriminatie.
Maar met dat argument bleven andere
wijken en voorsteden van Chicago
fijn gevrijwaard van het probleem, en
de wijken, die er het slechtst, voor
toegerust waren moesten het opknap
pen. Zo zou ik hier ook zeggen: Ze
zijn nou wel zo boos in Wassenaar
over wat de gemeente hier had willen
doen, maar de hele Nederlandse ge
meenschap profiteert van de buiten
landse werknemers, zij ook. Dan ho
ren alle wijken hun steentje bij te
dragen in de huisvesting van die
mensen.'
Waarschuwingen
De actiegroep Pro Gastarbeider die
toch waarlijk niet van vreemdelingen
haat verdacht kan worden heeft al
jaren geleden gewaarschuwd tegen
grote concentraties van buitenlandse
werknemers in de oude binnenstads-
wijken. Met het Samenwerkingsver
band Oude Wijken is geprobeerd de
aandacht van de gemeente te krijgen
voor 'het vrije spel der maatschappe
lijke krachten' in deze wijken en wat
dat allemaal veroorzaakte. Pas de uit
barsting van augustus heeft werkelijk
iets uitgericht. Maar nu speelt men
paniekvoetbal.
Drs. Daan van Heere (sociologisch
adviseur van de hervormde gemeentê
in Rotterdam): 'Communicatie was ge
woon niet mogelijk. Ze wilden van
die actiegroepen cijfers, statistieken,
rapporten. En daar gingen ze dan
over zitten twisten. Dat er ook een
deskundigheid bestaat die zich niet
van deze ambtelijke middelen bedient
wou er gewoon niet in.'
Drs. Han Hidalgo (organisator van de
stages): 'Of ze betuigden hun machte
loosheid: te weinig controlemogelijk
heden op pensions, geen invloed op
de bedrijven, de beleggingsmaatschap
pijen en de huurbazen, enzovoort. Er
werden veel te gemakkelijk excuses
gevonden om niets te doen. De ge
meente zou een vergunningenstelsel
in het leven kunnen roepen voor de
huizen beneden de huurwaarde. Er is
trouwens een niet onaanzienlijk aan
tal huizen in het bezit van de ge
meente. Maar de gemeente wees naar
Den Haag en Den Haag wees weer
naar de gemeente en zei dat het
bijvoorbeeld mogelijk is om via de
gemeentelijke Woningstichting de
spreiding van de woongelegenheid
voor buitenlandse arbeiders te bevor
deren.'
Medezeggenschap
'Als je me nu vraagt om een vergelij
king met zulke grote Amerikaanse
steden, daar is de verwaarlozing zó
ver voortgeschreden en diep ingekan
kerd dat er tientallen jaren nodig
zullen zijn om weer tot een maat
schappelijk herstel te komen. Hier in
Nederland is dat proce6 ook wel ver
der ingevreten dan we dachten. Maar
er is hier iets aan te doen. En door
zo'n schok als die rel in augustus
gaan de ogen ervoor open.
Op grote schaal vind je nog de be
reidheid om de ander als gelijke te
beschouwen. En daarom moeten alle
partijen in het beraad worden betrok
ken. Maatregelen die formeel als dis
criminerend kunnen worden be
schouwd behoeven niet als zodanig te
worden gevoeld wanneer de betrokke
nen zélf actief aan het overleg erover
hebben deelgenomen.
Er is ook overeenstemming van belan
gen. Neem deze city bouw ondanks
de woningnood steeds verder oprukt
en waartegen men zich machteloos
voelt. Bij een open gesprek tussen
gelijken kunnen de problemen open
hartig besproken worden, zowel de
vrees voor karakterverlies en verkrot
ting van de buurt als de uitbuitings
praktijken met die pensions.'
Drs. Hidalgo: 'Een hoge concentratie
graad van buitenlanders op zich hoeft
nog niet tot rellen te leiden. Er zijn
wel wijken met dertig en veertig
procent buitenlanders waar nog niets
Is gebeurd. Neem bijvoorbeeld de
wijk Bloemhof. Maar daar heb je dat
overleg al, daar zitten Nederlanders
en buitenlanders in het actiecomité
en er is een gemeenschappelijke socia
le begeleiding. In de Afrikaanderwijk
heb je dat niet. De concentratiegraad
is daar maar 6,5 percent. Maar daar
was een kleine aanleiding voldoende.'
Rijksgenoten
Dr. Paul Kraemer, drs. Han Hidalgo en drs. Daan van Heere in het Visser 't Hooftcentrum in Rotterdam.
door Rimmer Mulder
AMSTERDAM De gemeenteraad van Groningen mag parlementje
gaan spelen. Nu het niet gelukt is de ruzie van de belangrijkste
partijen over de wethouders bij te- leggen, komt er een zogenaamd
program college. De wethouders gaan nu de stad besturen met behulp
van een meerderheid in de raad. De minderheid wordt, net als in het
parlement verwezen naar de oppositiebanken. Ze mag het nieuwe
stadsbestuur aanvallen zo ze wil, maar zo lang de meerderheid niet
uiteen valt kan ze niets veranderen aan het beleid.
Als voordeel van een dergelijk meer
derheidscollege wordt genoemd, dat
het een beleid kan voeren met een
duidelijk te herkennen kleur. Als er
een linkse meerderheid is, kan er een
links beleid worden gevoerd. De min
derheid kan er wel vreselijk tegen
zijn, maar kan het gemeentebestuur
niets in de weg leggen. Na vier jaar
is het woord weer aan de kiezers en
die moeten dan maar uitmaken of de
meerderheid door mag gaan of dat nu
de minderheid het mag proberen. Ze
kunnen dan tenminste echt kiezen.
Een afspiegelingscollege, waarin de
belangrijkste stromingen in de raad
allemaal hun wethouder hebben, moet
veel meer een middenkoers varen.
Daarbij hebben de kiezers niet zo'n
duidelijk beeld van wat ze met hun
stem kunnen doen.
Vooral onder linkse politici heeft de
ze theorie veel aanhang. Ze zeggen
dan dat het er om gaat de kiezers
zoveel mogelijk invloed te geven. Een
raadslid moet in de eerste plaats pro
beren zoveel mogelijk van de beloften
die hij tijdens de verkiezingen heeft
gedaan, in te lossen: ook als hij door
de raad tot wethouder wordt gekozen.
Dat lukt natuurlijk het best als je
uitsluitend met geestverwanten
kunt besturen. Als het kan moet je
daarom een programcollegc vormen
en niet meewerken aan een afspiege
lingscollege. want d aarmee kom je
bijna altijd ver af te liggen van het
programma, waarop je bent gekozeir.
Deze theorie, die nog maar zelden in
de praktijk is gebracht, gaat er van
uit. dat het besturen van een gemeen
te een echte politieke zaak zou zijn.
Daar alt wel iels op af Ie dingen De
mogelijkheden van een gemeentebe
stuur om een sterk gekleurd eigen
beleid te voeren zijn niet bijster
groot. De belangrijkste politieke be
slissingen vallen niet in de raadzaal
maar in de Tweede Kamer. De grote
lijnen worden niet door de gemeente
raad maar door de centrale overheid
uitgestippeld. De gemeentebesturen
hebben wel een belangrijke taak bij
het uitvoeren van dat beleid en ze
hebben ook wel wat ruimte voor een
eigen inbreng, maar gekke sprongen
kunnen ze niet doen.
Deze ondergeschiktheid van de ge
meente aan de hogere overheid blijkt
wel uit het feit dat tal van raadsbe
sluiten goedgekeurd moeten worden
door die hogere overheid. Ook de
andere besluiten kunnen door de
kroon worden vernietigd.
Andere positie
Wat dit betreft Is de gemeenteraad
dus helemaal niet te vergelijken met
het parlement. Dat is hij trouwens ook
nooit geweest. In het Nederlands
staatsrecht neemt, dc gemeenteraad
niet de plaats in van een parlement
op plaatselijk niveau en het college
van b. en w. is ook heel iets anders
dan een regering in het klein.
De raad staat aan het hoofd van dc
gemeente. De raad fungeert niet als
een volksvertegenwoordiging maar als
een gekozen algemeen bestuur. Voor
de uitvoering en de voorbereiding van
het beleid heeft dit algemeen bestuur
een dagelijks bestuur: de gekozen wet
houders en de door de kroon be
noemde burgemeester.
De Vereniging van Nederlandse Ge
meenten heeft op grond hiervan in
een rapport over de wethouder zonder
Prof. mr. A. Kleijn: wethouders
niet alleen aan partij maar aan
hele college van B. en W. ge
bonden.
reserve gekozen voor een afspiege
lingscollege. De kiezers hebben een
algemeen bestuur aangesteld en de
samenstelling daarvan moet zo goed
mogelijk terug te vinden zijn in het
dagelijks -bestuur. De invloed van de
groootste partij weegt het zwaarst,
maar de minderheden zitten er niet
voor spelk en bonen bij. Uithdemocra-
tisch en uit praktisch oogpunt is deze
samenstelling van het college te ver
kiezen, aldus de VNG.
Voor de hele raad
Bestuursdeskundige mr. A. Kleijn
Drs. Van Heere: 'Ten opzichte van de
Surinamers is de beeldvorming in de
oude wijken veel forser dan ten op
zichte van de buitenlanders. Er is
veel minder begrip voor de nood die
hen drijft dan voor de positie van de
buitenlanders. De Stichting Sociale
Belangenbehartiging Surinamers
krijgt steeds grotere weerstanden.
Er is vaak vergeefs aangeklopt bij de
gevolgmachtigd minister. Daarom
heeft het hier nogal verbazing gewekt
dat hij nu ineens zo protesteert tegen
dat besluit van de gemeenteraad. Het
Samenwerkingsverband Oude Wijken
heeft hem dan ook een brief gestuurd
met de vraag waarom ze hem nooit
eerder hadden gehoord over discrimi
natie'.
Dr. Kraemer: 'Ik ben bang dat er met
de Surinamers en de Zuid-Molukkers
een kloof groeit die onoverbrugbaar
zal blijken. Hier is een ghettovorming
aan de gang met alle insluipende
verschijnselen van discriminatie waar
men veel moeilijker greep op kan
krijgen. Het is juist die formele ge
lijkstelling met Nederlandse burgers
die het veel moeilijker maakt om hier
iets aan te doen. Formele gelijkstel
ling en gelijkberechtiging liggen hier
mijlenver uit elkaar.'
ijfwB
"V
>vi, - 3
Werk van een gewone, slimme, jongen
Gebruik van thermische lans vereist ervaring....
door Dick Ringlever
VOORBURG De inbreker volgt de techniek op de voet. Dat is een
paar weken terug weer eens gebleken toen zware jongens in een
Helmonds bankgebouw lieten zien hoe broos zelfs de veiligste brand
kast kan zijn als er vakkundig gehanteerde wapens tegen worden
ingezet.
(hoogleraar in Rotterdam en ruim
twintig jaar burgemeester van Mep-
pel) vindt, dat een wethouder niet
voor een partij, maar voor de hele
raad in het college van b. en w. zit
'Wethouders zijn raadsleden, waaraan
de raad zelf een bijzondere opdracht
heeft gegeven.' Wie zich tot wethou
der laat kiezen, is niet alleen gebon
den aan zijn partij, maar ook aan het
college, waarvan hij deel gaat uitma
ken.
Dat college gaat gemeenschappelijk
werken aan een taak en dat schept
een band. Er moet een gevoel van
solidariteit ontstaan, anders kan het
gezelschap niet werken. Dat betekent
dat een wethouder nooit zover kan
gaan als zijn partijgenoten, die alleen
maar in de raad zitten. De wethouder
zit niet in het college om zijn partij te
dienen. Hij dient de gemeente' aldus
prof. Kleijn.
Wie vindt, dat hij als wethouder in
de eerste plaats de partijlijn moet
volgen, moet niet in een afspiege
lingscollege gaan zitten, zo vindt prof.
Kleijn. Dat leidt onvermijdelijk tot
conflicten, die het bestuur stagneren.
Hij vindt, dat een gemeentebestuur
juist zoveel mogelijk naar gemeen
schappelijkheid moet zoeken. Dat kan
het best in een afspiegelingscollege
vooral in Nederland met zijn veelheid
aan partijen. 'Wij hebben in Neder
land veel minderheden. Die moet je
toch iets meegeven waar ze recht op
hebben. Juist in Nederland past een
programacollege zo slecht. Het frus
treert de minderheden. Het is ook zo
autoritair om als meerderheid steeds
je zin door te drukken.
Professor Kleijn houdt tegen dat je in
een afspiegelingscollege je politieke
overtuiging niet voldoende tot gelding
zou kunnen brengen. Een socialist
blijft wel degelijk een socialist, om
maar wat te noemen.
Op dit punt lijkt de geschiedenis van
de socialistische beweging hem gelijk
te geven. Toen de SDAP nog ver
buiten de regering stond, zaten er al
heel wat socialistische wethouders in
afspiegelingscolleges gemeenten te
besturen. En die hebben heel wat
sociale voorzieningen tot stand kun
nen brengen.
Met een thermische lans, waarin zui
vere zuurstof tot ontbranding wordt
gebracht, vermorzelden zij het letter
slot in de dertig centimeter dikke
kluisdeur en gingen er met zes ton
vandoor.
In de inbrekerswereld was het de
eerste maaal, dat dergelijke appara
tuur met succes werd gebruikt. En de
aard van de operatie toonde wel aan,
dat het geen beginnelingen waren, die
het wapen hanteerden. Het omgaan
met de termische lans. die onder
meer in de bouw wordt gebruikt om
gaten en sleuven in hard beton te
branden, vereist vanwege de zeer ho
ge temperaturen (tweeduizend gra
den) ervaring. En die hebben de
heren in Helmond, gezien het succes
van hun actie, kennelijk in ruime
mate gehad.
Hoe staat de politie tegenover dit
toenemend 'professionalisme' in de
onderwereld? Kan het gebeurde in
Helmond representatief worden ge
steld voor een mogelijk nieuwe ont
wikkeling. waarbij het inbrekersgilde
zich van steeds verfijnder en geraffi
neerder wapentuig gaat voorzien?
Overste G.J. Feijlbrief, hoofd van de
afdeling toezicht recherchediensten
Rijkspolitie in Voorburg, toont cr
zich nogal lakoniek over. 'Dat de
thermische lans een keer zou worden
gebruikt, lag voor de hand. Het ding
bestaat al vele jaren en wordt in
verschillende bedrijfstakken veelvul
dig toegepast. Dat ook de onderwereld
er zich van zou bedienen, kon dus
worden verwacht. Het heeft ons niet
verbaasd'.
Politie-deskundigen zien er ook geen
bewijs in, dat het inbrekersgilde bezig
zou zijn zich technisch verfijnder wa
pens te verschaffen. Wat wél wordt
geconstateerd, is dat men rauwer te
werk gaat De serie 'plof-kraken' van
vorig jaar, waarbij onder meer in
Bodegraven royaal met springstof
werd gewerkt om brandkasten open te
krijgen, is er maar één voorbeeld van.
Ander vlak
Overste Feijlbrief: 'In feite beperkt
de gewone inbreker zich nog steeds
tot het eenvoudige, wat grove werk.
Zo'n thermische lans mag dan mis
schien aanspreken, het blijkt natuur
lijk een grof middel, want de kans is
groot, dat je behalve de kluisdeur ook
de inhoud verbrandt.
Je kunt zulke methodes in geen enkel
opzicht vergelijken met de technieken
die je wel eens in televisie-films
krijgt voorgeschoteld. Behalve, dat
daar wel eens een overdrevea verte
kend beeld van wordt gegeven,, liggen
zulk operaties ook op een heel ander
vlak. Daar heb je te maken met
spionage en oorlogvoering, waarvoor
speciaal opgeleide 'professionals' wor
den ingezet. En omdat er overheden
achter staan, kunnen die beschikken
over het modernste materiaal. De ge
wone inbreker komt daar niet aan
toe: omdat hij er het geld niet voor
heeft en omdat hij zo'n specifieke
opleiding mist'.
Lef
De ervaring van de politie is, dat er
van deze op het scherm gepresenteer
de ideeën ook weinig of geen invloed
uitgaat op de technieken van de in
breker.
'Natuurlijk volgt men de technische
ontwikkelingen op de voet, maar dat
uit zich niet in operaties, waarvan wij
van onze stoel vallen. In de praktijk
bedient dc onderwereld zich van rau
were middelen.
Welke middelen dat zijn hangt vaak
helemaal af van de achtergrond van
de man, die de actie uitvoert. Komt
zo'n jongen uit de metaalsector dan
zal hij bij voorkeur gebruik maken
van gereedschappen, waarmee hij in
zijn werk vertrouwd is. Een ander
bedient zich weer van methodes, die
hij in militaire dienst heeft geleerd.
En een jongen, die in het slopersbe
drijf heeft gezeten, hanteert wéér an
dere technieken. Meestal is er een
nauwe relatie tussen het beroep en de
wijze waarop wordt gewerkt'.
'Dat ligt ook voor de hand, want de
meeste inbrekers opereren vrij indivi
dueel. Het zijn gewoon slimme jon
gens met vaak een hoop lef. Dat
blijkt wel als je ziet hoe ze soms te
werk gaan. Als je bij een kraak in
een juwelierszaak hele muren weg
breekt. of de boel met springstoffen
in de lucht laat vliegen, doe je dat
niet zondei bravour'.
Toename
Of zij in hun opzet slagen wordt
helemaal bepaald door de deskundig
heid waarmee ze te werk gaan en -
uiteraard - door de maatregelen van
de tegenpartijen. Niet alleen die van
de politie, ook die van de industrie.
'Wat dat laatste betreft: het is wel
zeker, dat de brandkastfabrikanten al
druk bezig zijn met het ontwerpen
van kasten, die óók tegen de thermi
sche lans bestand zijn'.
Dat men hiermee in een waarschijn
lijk nooit ophoudende kringloop zit,
wijzen de statistieken uit. Niet alleen
wordt een toename geconstateerd van
het gebruik van driester geweld, ook
het aantal inbraken groeit snel. Al
leen al van 1970 naar 1971 steeg het
aantal gekwalificeerde diefstallen (de
ernstiger gevallen waarin van braak
gebruik wordt gemaakt) van 54000
naar 710000. En van al die zaken wordt
ongeveer maar een kwart opgelost.
Overste Feijlbrief: 'Hoewel de politie
er in absolute zin in slaagt - dank zij
verfijnder wordende opsporingsmetho
des - elk jaar meer zaken tot een
oplossing te brengen, noteren we rela
tief gezien de laatste tijd een daling.
Met het huidge personeelsbestand
blijkt de toename van de criminaliteit
nauwelijks bij te houden. Wanneer
we over meer mensen zouden beschik
ken zou zeker meer effect bereikt
kunnen worden'.
Mobieler
De vraag, waardoor die criminaliteit
zo snel stijgt, lean de heer Feijlbrief
moeilijk exact beantwoorden. 'Natuur
lijk speelt de groei van de bevoliing
een rol. maar daarnaast is ook van
invloed, dat de misdadigers mobieler
zijn geworden. Als er vroeger in bij
voorbeeld Groningen werd ingebro
ken. wist je van tevoren, dat de dader
in de stad of de regio moest worden
gezocht. Nu moet het onderzoek zich
over het hele land en zelfs tot in het
buitenland uitstrekken. Bovendien
hebben we waarschijnlijk te maken
met een mentaliteitsverandering. In
breken blijkt voor velen een gewone
re zaak dan vroeger. Ook gemakkelij
ker. Om je tegen zo'n ontwikkeling te
blijven wapenen, heb je steeds meer
mankracht nodig. Je zit gewoon in
een vicieuze cirkel'.
