Gevangenen in de DDR voelen zich door Angela Davis verraden' Koortsachtige dromen van Frans Zwartjes FILMPREMIÈRES VAN DEZE WEEK \H&arom geen standbeeld voor KlaaslM Vuistje? Nederlander zat in Oostduitse gevangenis Geen uitgesproken voorkeur voor bepaalde regering Experimentele opleiding gezondheidszorg Gevaarlijk spelletje kost jongen het leven Handi& Juristen in actie tegen de Navo Interpellatie over defensie Antiek gestolen voor 70.000 gulden [ROUW/KWARTET VRIJDAG 6 OKTOBER 1972 BINNENLAND/FILM T13/K13 Door Huib Goudriaan AMSTERDAM Op een zondagmorgen begon een vijftienjarig Tsjechisch meisje dat met haar broer via de DDR naar Denemarken had willen vluchten de internationale te zingen. De andere, merendeels politieke gevangenen, in de DDR-gevangenis, hieven toen ook de internationale aan. In hun cellen hoorden ze even later dat bewakers de Tsjechische sloegen en trapten. Er brak een wasbak en het meisje schreeuwde de enige Duit se woorden, die ze kende: 'Gestapo. Gestapo!' Nog twee morgens drong haar zingen tot de cellen door, nu vanuit de kelder waarheen ze die zondag was gesleept. Daarna werd het stil. Dit vertelt de Nederlandse koop- vaardijofficier W. M. Landstra (31), die hiervan in een van de cellen als evangene getuige was. Hij beschul- ligt uit naam van dit meisje en inderen, die maanden of jaren op hun proces wachten in de gevangenis sen van de Duitse Democratische Re- mbliek, de Amerikaanse Angela Da- ris van verraad aan haar principes. Angela, de strijdster voor gelijke bur gerrechten, heeft op haar reis door de lostbloklanden (een toernee uit dank baarheid voor de steun, die ze krees ;edurende haar proces in de Verenig- e Staten wegens de tegen haar geui- e beschuldiging van medeplichtigheid de Jacksonmoorden) haar stem liet verheven tegen schendingen van de mensenrechten in het Oostblok. Jiri Pelikan, een aanhanger van het Doebtsek-socialisme, vroeg haar in een brief ook op te komen voor de lolitieke gevangenen in Tsjechoslowa- ije. Angela beantwoordde die brief niet. Wel zei ze onlangs op een pers conferentie in Praag óver de vonnis- en van Tsjechoslowaken. die zich in verzetten tegen de inval van de IVarschaupact-landen: 'Ik ben betrok- :en bij de strijd om de vrijheid van lolitieke gevangenen, die slachtoffers ijn door hun strijd voor het socialis- ik bemoei me niet met hen die regens rechtse activiteiten gevangen ijn gezet.' En Angela nam in Oost- lerlijn bij de muur, een minuut tilte in acht voor een Oostduitse irenssoldaat, die werd neergeschoten n een vuurgevecht met de Westber- ijnse politie. 'Ze heeft daarbij levenals Fidel Castro, die dat ook deed waarschijnlijk niet gedacht aan de honderden die werden doodgeschoten. t ze de misdaad begingen naar hun familie in West-Duitsland te wil- ta gaan of meer vrijheid in hun penoonlijk leven te verlangen', zegt I Win Landstra, die zijn verhaal wenst ife rertellen omdat hij hoopt dat hier- fflflor wellicht lotsverbetering, voor rijn vroegere medegevangenen kan 'orden verkregen, lij heeft ruim zeven maanden in een )DR-gevangenis doorgebracht en hij onstateerde dat de gevangenen op- echt geloofden in het idealisme van jigela. Haar verheerlijking van de )DR als 'de eerste socialistische staat met vrijheid voor allen' heeft haar chter van haar voetstuk doen tuime en. firn Landstra: 'Ik kom in verzet egen de wijze waarop Portugal, Span- Griekenland en Brazilië politieke Er is inspraak noch democratie' levangenen behandelen, maar ik pro- estecr niet minder tegen de manier vaarop de DDR onder de dekman- el van het socialisme dat doet. k wil niet de indruk wekken van id, die na een tijdje in Oost- Duitsland te hebben vastgezeten, zijn :ancunes wil uiten. Toch is het moei- ijk om objectief te blijven als ik ienk aan dc gevangenen, die vrienden an me zijn geworden. Sommigen zit ten twee jaar of langer in voorarrest tn voelen zich verraden door Angela Davis en straks door de Jugend Fest- ipiele in Oost-Berlijn in 1973, waar ongeren uit de hele wereld zullen iraten over de klasseiustitie in de Verenigde Staten, maar niet over de dassejustitie in de DDR. die hetzelf de doet maar dan minstens zo meedo- enloos.' Vim Landstra heeft na tal van ge- prekken met medegevangenen en na ijn persoonlijke ervaringen geen goed woord meer over voor de 'Arbei der- und Bauernstaat'. Volgens hem Kordt in de DDR, evenals in .fascisti sche of fascistoïde landen in het Wes- en, de universele verklaring van de techten van de mens dagelijks met. voeten getreden. Hoe kwam Landstra in een Oostduitse gevangenis tcrecM en hoe komt hij lot zijn voor de DDR uiterst negatie ve conclusies? 'Ons schip lag in de Oostduitse haven stad Rostock en ik was gaan passagie ren. Ik raakte in een restaurant in gesprek met een DDR-burger, die naar West-Duitsland wilde vluchten naar hij zei, zijn vader in Ham burg te kunnen bezoeken. Hij dacht ich als verstekeling op ons schip te ninnen verstoppen om zo in de bondsrepubliek te komen. Aanvanke lijk voelde ik er niet veel voor hem te helpen, maar hij drong aan. Ten slotte raakte ik overtuigd van zijn integriteit en ik besloot hem te hei- Pen. De jongeman zwom 's nachts om t»ee uur van de kade die overi gens werd bewaakt door soldaten naar ons schip en ik liet een touw takken, zodat hij aan boord kon klim men. De opzet mislukte, doordat hij een meter onder de verschansing het touw losliet. Hij is toen teruggezwom- men en op de kade gearresteerd.' (üe volgende dag kwamen om elf uur morgens drie rechercheurs aan noord. Ik ontkende de jongeman te nelpen geholpen, waarop ze mij vroe gen mee te gaan om een verklaring in geest te ondertekenen. De kapi- le'n en ik kregen de belofte dat ik Angela Davis om één uur weer aan boord zou zijn. Zodra Landstra van boord was, werd hij echter geboeid en in de zogenaam de 'Untersuchungsgefangnis' van de staatsveiligheidsdienst verhoord met toepassing van psychologische druk. Na zijn arrestatie, in februari van dit jaar. kreeg hij na vier maanden een proces. Inmiddels was hij naar een strafgevangenis in Oost-Berlijn over gebracht. Hij kreeg pas een advocaat toegewezen toen de verhoren afgelo pen waren, maar hij sprak de advo caat slechts twee keer: elke keer tien minuten. Hij werd veroordeeld tot tien maanden met aftrek van voorar rest, maar kwam na ruim zeven maan den vrij dankzij een losprijs van 50.000 DM opgebracht door de West- duitse regering. Spionnen onder zijn medegevangenen gaven echter door dat Landstra kriti sche gesprekken voerde met zijn cel genoten over de maatschappijstruc tuur van de DDR. 'Toen werd ik bedreigd met een nieuw strafproces, omdat het in de DDR verboden is zich laatdunkend over de staat uit te laten en politieke discussies in de gevangenis te voeren. Uit de gesprekken is me gebleken, dat. vrije meningsuiting in de DDR onmo gelijk is. Honderden Oostduitsers wor den zonder opgave van redenen in He gevangenis gestopt, omdat volgens het wetboek yan strafrecht iemand alleen al op grond van veiligheidsoverwegin gen kan worden opgesloten.' 'Slechts het vermoeden dat iemand de DDR wil verlaten ('Republikflucht') is vol doende hem te arresteren. Ik ken een geval van iemand, die al twee jaar zonder proces wordt vastgehouden. Daarbij komt dat tegen deze gevange nen een zenuwoorlog soms met behulp van mishandelingen wordt ontketekend. Er zijn onder hen vee' studenten, die protesteerden tegen het gebrek aan vrijheid van meningsui ting. Er is daar geen enkele vorm van oppositie mogelijk: er zijn weliswaar een zogenaamde christen-democrati sche partij, eer. boerenpartij en een Evangelische Kirche, maar die zijn volledig monddood gemaakt.' Landstra kan namen geven (hij wil dit niet doen in verband met sancties tegen betrokkenen) van DDR-burgers, die 'op vermoeden van westerse sympathieën' zijn opgepakt en in een gevangenis zijn verdwenen, terwijl hun familieleden pas na het proces op de hoogte worden gesteld van hun arrestatie. Soms komt het zelfs voor dat van zo'n man of vrouw een foto en opsporingsbericht in de krant ver schijnen, waarbij hij of zij als 'ver mist' wordt opgegeven. Ook het niet aangeven van het vermoeden dat een vriend of familielid, plannen heeft om naar het Westen te gaan of zich kritisch opstelt ten opzichte van de staat is strafbaar. Uiteraard leidt dit ertoe dat gezinsleden elkaar aange ven en tot een staatsveiligheidsdienst en justitie wenden, die met grote wille keur te werk kunnen gaan. Soms geeft een vader zijn zoon aan, of omgekeerd, in de eerste plaats uit ideologische overwegingen en in de tweede plaats uit angst.' Landstra; 'Hoewel ik nu niet ineens pro-Amerikaans ben geworden, vind ik het wel nodig te zeggen dat in Amerika bijvoorbeeld Angela Davis rechtvaardiger en beter werd behan deld dan in de DDR. Angela kreeg toen haar zaak in de VS aan de orde kwam, vanaf de eerste dag een advo caat maar in de DDR krijg je er een toegewezen nadat het verhoor is afge sloten. Bovendien heeft zo'n advocaat van de staat 'toestemming' gekregen «Si zijn praktijk uit te oefenen en heeft hij geen enkele invloed op de zaak, omdat het vonnis bij voorbaat vaststaat.' Is de DDR een politiestaat? 'Men kan zich nauwelijks een voor stelling maken van de meedogenloos heid van deze staat, die nota bene het socialisme als dekmantel gebruikt. Te gen mensen, die geloven dat de DDR een socialistische staat is, moet ik zeggen: dat is een leugen, er is daar inspraak noch democratie. Het partij kader (van de SED) is ervan over tuigd dat de overwinning van de marxistisch-lenninistische ideologie vaststaat. Het lot van het individu speelt in de DDR geen enkele rol: men is ervan overtuigd dat het belang van het individu moet wijken voor dat van de gemeenschap, voor dat van de wereldrevolutie. Het partijkader gaat ervan uit dat er alleen vrede in de wereld kan zijn als het communis me zegeviert'. Wim Landstra werd in West-Berlijn uitgeleverd met verlies van boeken, 114 DM. die hij bij zich had. en 16.000 gulden verlies aan inkomsten en geen enkele verklaring van ontslag uit de gevangenis noch een vonnis. Wel kreeg hij via de Nederlandse overheid een rekening van de DDR: achthonderd gulden kosten van de advocaat en 162 gulden reiskosten. Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM De voorkeur van de Nederlandse bevolking voor een her stel van de oude coalitie van KVP, ARP, CHU, VVD en DS'70 of een regering, die alleen bestaat uit de progressieve drie (PvdA, D'66 en PPR) ontloopt elkaar momenteel niet veel. In percentages uitgedrukt stemt 29 procent voor een progressief min derheidskabinet en 30,5 procent voor de oude Biesheuvel-combinatie. Dit blijkt uit een enquête, die het NIPO in opdracht van Elseviers Maga zine in september heeft gehoude nen waarbij ruim drieduizend mensen werden ondervraagd over hun politie ke voorkeur. Voor een regering van de progressieve drie samen met de KVP (de rooms-rode coalitie) voelt 23,5 procent van het Nederlandse volk. Uit de enquête komt verder naar voren, dat 27 procent van de ondervraagden vindt, dat PvdA-frac- tieleider drs. Joop den Uyl premier moet worden van een nieuw kabinet tegen 15 procent, die van mening is, dat mr. Barend Biesheuvel daarvoor de aangewezen man is. Als er nu verkiezingen zouden wor den gehouden, zou de PvdA veruit de grootste partij van Nederland worden en met 30 procent van alle uitge brachte stemmen zo'n 45 zetels (nu 39) behalen. Het zware ver'ies van de KVP (van 21,9 procent bij de Kamer verkiezingen in 1971 naar 17,5 procent kort na de DS'70 ontploffing in het kabinet-Biesheuvel, juli 1972), dat uit de eerste Elsevier-enquête, gehouden in augustus van dit jaar, naar voren kwam, is ruim een maand later wat verzacht. Nu zou de KVP met 20 procent nog dertig Kamerzetels krij gen. VVD. ARP en CHU blijven onge veer gelijk, terwijl DS'70 van 5,3 op 3.5 procent komt. Op de vraag of er alsnog een loon- en prijsmaatregel moet komen van de regering-Biesheu vel, als het bedrijfsleven nog voor de verkiezingen er niet in slaagt tot harde afspraken te komen over lonen en prijzen, zegt 54 procent van alle ondervraagden ja, waarbij deze ja- zeggers uit alle partijen komen. Van een verslaggever EINDHOVEN Woensdag 18 okto ber wordt in Eindhoven de eerste experimentele dagopleiding voor de verplegende en verzorgende beroepen officieel door minister Stuyt (volksge zondheid en milieuhygiëne) geopend. De opleiding, die 1 september al is begonnen, wijkt in veel opzichten af van de bestaande opleiding die drie jaar duurt, in het kader van de wet op het voortgezet onderwijs. De eerste leerperiode omvat theore tisch onderwijs met een oriëntatie in de praktijk; de tweede theorie en praktijkobservatie en de laatste is be stemd voor - prijktijkparticipatie en theorie. De opleiding sluit direct aan bij de vooropleiding Mavo 4 voor verplegen- den en Mavo 3 voor verzorgenden. De opleiding is geïntegreerd zowel voor de verplegenden als voor de verzor genden. Na diplomering is de leerling geschikt om op al deze terreinen van de gezondheidszorg te werken, zij het na een inwerkperiode. In andere delen van het land zijn experimentele opleidingen in voorbe reiding: Hoogeveen, Friesland. Rotter dam en Den Haag, hebben eveneens toestemming gekregen voor een derge lijke opleiding. Eindhoven mocht met honderd leerlingen beginnen. Hiervan volgen 75 de verplegende en 25 de verzorgende richting. Een op de vijf leerlingen is mannelijk. Van een verslaggever UTRECHT Een gevaarlijk spelletje met een stalen buis en een doos heeft woensdagmiddag de dertienjarige Hans L. K. van L. uit Utrecht het leven gekost. De jongen was met zijn vriendje Dik aan het spelen met een ijzeren staaf, een lat en een doos. Als de een de doos opgooide moest de ander de doos zien te raken met de staaf of de lat. Toen op een gegeven moment het slachtoffer de doos opgooide, sloeg zijn vriendje met de staaf ernaar, waarbij plotseling uit de staaf een dunnere stalen buis vloog. De buis trof Hans boven het rechteroog. Zijn vriendje rende daarop in paniek weg. Hans overleed later in het academisch ziekenhuis. ADVERTENTIE 't Is hoogste tijd. In 1973 vieren we dat het vijf eeuwen geleden is: de Hoornse schipper Klaas Uit 't Vuistje snijdt met z'n ponjaard een reep kaas af en spreekt de historische woorden: 't Verrijckt den jolijt, als kaas uit hetvuystjen bij hetglaasjen leit.' Klaas gaf zelfs zijn naam aan die gulgouden hap. J Kaas uit 't vuistje. Een standbeeld waard, nietwaar?^ Frans Zwartjes gaat voort met het geheel zelf maken van film pjes op zijn eigen bijzondere wij ze. Er zijn er weer drie bij. In Spectator kijkt een man in een kamer met een verrekijker naar een vrouw. Dat leidt tot een rit mische reeks van close-ups van huid en haar, ogen, lippen, uit en aankleden, in Zwartjes' magi sche zwart wit. In 'They are Five' kruipen mensen als dieren door de modder, niet naakt maar opzettelijk, met zorg, half aange kleed. wat veel pornografischer werkt. De zeer korte opnamen flitsen, aan eengeregen als een kralensnoer, ge jaagd voorbij, in kleur, nu eens paars of groen en soms natuurlijk. Er zijn voor afwisseling ook statig schrijden- de voeten onder lange gewaden. Zwartjes fotografeerde, liefst heel dichtbij, onderdelen en zelden volledi ge mensen. Die zijn, in zijn opvattin gen, trouwens toch niiet meer dan wezenloze, dromerige, om met te zeg gen geflipte, marionetten. Ze doen maar wat Zwartjes wil om aan zijn bewegende beeldende kunst te komen. Die ziekelijk mooi en koortsachtig ondoorgrondelijk is. Niet te verkla ren, alleen maar te ondergaan (of niet). In 'Moving Steils' heeft hij geëxperi menteerd met foto's, van vrouwen weer. Met allerlei kunstgrepen en technieken die tegenwoordig de zoge naamde creatieve fotografie dienen (filters, rasters, dubbeldrukken, isohe- lie, pseudo-solarisatie, montages, om keringen en wat niet al) worden die foto's voortdurend anders. Na en over elkaar gefilmd, nog weer met allereli technische foefjes, gaan ze brengen Ook weer gejaagd, want in het voor bijvliegen zonder houvast zit de droomachtige werking, die Zwartjes wil bereiken. Zijn vroegere films 'A- namnesis', 'Hans in Balans', 'Toilet', 'Seats Two', 'Living' worden in een programma met deze drie vertoond. Amsterdam, Filmmuseum. 12 okto ber) BER HULSING The Merry Widow 'Mijn enige excuus voor die rommel is dat ik vrouw en kinderen te voe den heb' zei Erich von Stroheim van 'The Merry Widow', die hij in 1925 vlug, voor zijn doen, in elkaar had gezet. Maar juist die film bracht het geld op dat op zijn betere films (Foolish Wives, Greed) werd verlo ren. Zodat hij nog een kans kreeg voordat Hollywood hem liet vallen. Na 1928 heeft hij, een der beste regisseurs van die tijd, geen film meer kunnen maken. Toch is The Merry Widow', als je goed ziet, meer Stroheim dan Holly wood verdroeg. Franz Lehars operette Lustiger Witwe, naverteld door Stro heim, werd toch wat anders. De beide prinsen op manoeuvre komen meteen in het beeld met varkens. De kroon prins (Roy d'Arcy) is met zijn valse grijns en monocle een caricatured gedegenereerde ellendeling in mooi uniform. Zijn neef (John Gilbert) is wel de mooie gladde jongen, maar hij zit toch als een bruut achter de vrouwen aan. Het lustige danseresje (Mae Murry) weet hem guitig te lokken en kuis te weren. Om hem begerig tot trouwen te brengen. En als dat niet doorgaat is het lieve sentimentele kind terstond bereid de schatrijke oude baron te nemen, die alleen van schoentjes opgewonden raakt, en haar, aftands, ai gauw tot vrolijke weduwe maakt. Tully Marshall maakt er, naar Stro- heims wens, een brok Weense deca dentie op krukken van. Er zit meer bitere ironie in die feodale roman tiek, dan ze er indertijd uithaalden De liefde, met handje vasthouden, kussen en gevoelig kijken (verder ging het toen niet) is toch verkoopba re sex, en de weelderige feesten bij Maxim zijn toch bordeelscènes. Al was Stroheim deze keer dan niet zo bijtend realistisch als hij kon zijn. En opvallend, persoonlijk, regisseren kon hij, voor die tijd. Hij werkte, in de studio, met verschrikkelijke decors. Hij liet nog te zwaar acteren, al moest dat ook wel in de stomme films. Hij werkte, nu ouderwets, met verzachtende belichtingen en weke overgangen. Maar hij trof, toen zeker, en nu nog, ook met mooie, sfeervolle beelden. Het duurt wel even voor de oude betovering weer begint te wer en, maar gaandeweg krijgt de film je dan toch nog te pakken. Amsterdam, Filmmuseum, 18 oktober B. H. The Hunting Party Voor liefhebbers van de jacht is er bij het begin van het jachtseizoen heel wat te zien in de film 'The Hunting Party' van regisseur Don Medford, zij het dan met dit niet geringe verschil dat er geen jacht gemaakt wordt op edel wild maar op mensen. In deze Western ziet men dat de gegoede burger Brandt Ruger voor flink wat geld beslag heeft weten te leggen op een aantal geweren die een doel op verre afstand kunnen raken. Als de ongeletterde maar o zo intege re Frank Randel dan ook Ruger's vrouw steelt (hij wil van haar leren lezen) staat zijn besluit vast: de nieu we aanwinsten worden uitgeprobeerd op de groep van Frank. Volgens goed jachtgebruik wordt stukje bij beetje de groep uitgedund, ervoor zorg dragend dat het belang rijkste slachtoffer - Frank over blijft, samen met Ruger's vrouw uiter aard, die gaandeweg door het ruwe bolster van deze Frank is gaan heen kijken. Mede dank zij het spel van Oliver Reed als Frank en Gene Hackman als Opname uit 'Moving Stills' van Frans Zwartjes Ruger is The Hunting Party het aankijken meer waard dan de gemid delde western, al is er van de goede wildwest-spanning af en toe weinig sprake, en krijgt de film meer het karakter van een dames-western: veel mooie liefde en niet al te veel lelijke doden. Wel zijn er enkele scènes die de toeschouwer het water in de mond brengen. De lieftallige dame van de STER-reclame bijvoorbeeld, die met intense toewijding een perzik eet, kan nog aardig wat leren van Oliver Reed, die zich voor de ogen van de "uitge hongerde Candice Bergen (Ruger's vrouw) meester maakt van een pot perziken-op-sap. Arena, Rotterdam 18 jaar R. v. d. E. Filmbeeldjes Cineclub komt, in de Vredesweek van 3 tot 12 november, overal in buurt- en jeugdhuizen, vormingscen tra, scholen, theatertjes, en waar er maar om gevraagd wordt, met nieuwe (ook oude) politieke films over on derdrukten. Laisse-aller, Laisse-aller, c'est une valse (wals voor negentien lijken) van Georges Laut- ner vindt pas zijn draai als zo onge veer een derde van de draaitijd ver streken is. Eerst lijkt hij een gewone, keiharde gangsterfilm met marteling en moord, onderbroken door enige weinig geestige grapjes, later blijkt dat het allemaal parodistisch bedoeld is. Dan komt er vaart in en kan er enig plezier worden beleefd aan de avonturen van twee diamantendieven (Jean Yanne en Michel Constantine). die om bij de buit te komen een heel regiment ellendelingen moeten weg ruimen en ook het hoofd dienen te bieden aan een gisse politiecommissa ris met een massief brein vol ideeën (Bernard Blier). Vooral Mireille Darc speelt een heel leuke rol als de on trouwe dievenvrouw, die met allerlei trucjes de gunst van haar man her wint. Amsterdam. Calypso, 18 jr. W. Wielek-Berg CADVERTENTIE Pijn is te verhelpen. Met Togal. In doordrukstrip. Helpt. Goed. Van een verslaggever DEN HAAG Mr. P. J. Verheul die de Nederlandse juristen heeft opge roepen zich uit te spreken voor on middellijke beëindiging van het lid maatschap van de Navo, heeft tot nu toe negentien instemmende reacties ontvangen. De heer Verheul is ver bonden aan het interuniversitair T.M.C. Asser-instituut voor internatio naal recht in Den Haag. Hij heeft zijn oproep geplaatst in het Nederlands Juristenblad. Mr. Verheul vindt dat het voor Ne derland moreel en juridisch niet lan ger verantwoord is nog langer lid te blijven van de Navo. We zijn dan namelijk partner van Amerika dat dagelijks op grote schaal in Vietnam het grofst mogelijke onrecht bedrijft. 'Onmiddellijke opzegging van het Na- vo-verdrag' is het enige waardige ant woord dat Nederland in de kwestie Vietnam kan spreken, zo zegt de heer Verheul. Bedenkingen tegen het op zeggen van het Navo-verdrag zinken naar zijn inzicht in het niet bij de verantwoordelijkheid die wij mede op onze schouders dragen in de kwestie Vietnam, aldus de jurist. Als een representatieve groep juristen zijn 'standpunt "onderschrijft, wil mr. Verheul een adres richten aan rege ring en staten-generaal. Cineólub heeft een keuze uit tien tallen films over Zuid-Amerika, Span je, Cuba, Vietnam, Japan, USA, Afri ka, China. De Vredesweek wordt in Amster dam wat uitgebreider gehouden, met medewerking van bevrijdingsbewegin gen, en wordt geopend met de pre mière van Iroek het Kind van de Rekening, over de strijd voor oude buurten, die voor dure gebouwen wor den afgebroken. Jean-Louis Trintignant, acteur in vele films, gaat zijn eerste, zelf ge schreven, scenario Une Journée bien Remplie, zelf verfilmen, met Jacques Dufilho in de hoofdrol. Bertrand Blier, zoon van Bernard, gaat zijn eerste roman Les Valseuses zelf verfilmen. Anna Karina, actrice in zo'n veer tig films, en drie toneelstukken, heeft Nous Deux geschreven en wil dat, met Michel Lancelot, zelf verfilmen. Clint Eastwood regisseert zichzelf in High Plains Drifter. Burt Reynolds, in de USA bekend, en begeerd, geworden door een naakt foto in Cosmopolitan, en vrije vrou wen-blad (Woman's Lib.), binnenkort hier te zien in Deliverance, gaat on der regie van Joseph Sargent McKlusky spelen. Van een verslaggever DEN HAAG De fractie van de PvdA wil minister De Koster interpel leren over defensie-verplichtingen. De minister heeft zeer recent bestel lingen geplaatst voor een tweede be voorradingsschip voor de marine en voor dertig rupsvoertuigen. De be windsman liep daarmee vooruit op een beleidsdebat over de herstructue- ring van het departement en over organisatie en samenstelling van de strijdkrachten, aldus een verklaring van het Kamerlid A. Stemerdink. De fractie noemt een interpellatie gewenst nu enkele beslissingen in de investeringssector dreigen te worden genomen. Gedoeld wordt op de aan schaf van anti-tankwapens op batal jonsniveau en de vervanging van een deel van het voertuigenpark. Van een onzer verslaggevers SITTARD Uit een villa te Sittard, waarvan de eigenaresse veel in het buitenland is, is voor ongeveer 70.000 gulden antiek, vooral chinees porce- lein, gestolen. De dieven zijn 1oor inbraak aan de achterkant de villa binnengedrongen. Een bewaker ontdekte de inbraak. De eigenaresse is verzekerd tegen in braak.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 13