'Honden zijn om van te houden'
dichtbij
IW
i «H
Verleidingen
Aanwinst
Twee goede boeken over 'dieren in huis'
Zo'n long is niet leuk meer
Steeds meer
vragen rond
Goudse moord
Wij ontvingen
JiqD.D
Knijpen in een
speldeknop
TROUW/KWARTET WOENSDAG 4 OKTOBER 1972
BINNENLAND/COMMENTAAR TS/K7
Commentaar
De progressieve partijbesturen hebben
de KVP aan grote verleidingen bloot
gesteld door te verklaren dat zij wel
met haar, maar niet met ARP en CHU
willen onderhandelen over een rege
ringssamenwerking. De Partijraad van
de KVP heeft hiertoe zelf aanleiding
gegeven door een resolutie aan te ne
men, die veel verder aan de verlangens
van de PvdA c.s. tegemoet komt dan
die van haar partners in het christen
democratische verbond. Of de voor
waarden van de progressieven redelijk
waren, doet nu niet terzake: de KVP
heeft er tot nu toe mede haar beleid
door laten bepalen, en wordt thans op
de echtheid van haar toenadering tot
'links' beproefd op een manier, die de
progressieven wel is toevertrouwd.
De vraag is. wat de KVP nu het
zwaarst zal laten wegen: de christen
democratische samenwerking die zij al
tijd met zoveel ijver heeft nagestreefd,
of de regeerbaarheid van het land, die
allerminst gewaarborgd lijkt wanneer
er geen coalitie met de progressieven
tot stand komt. De keus die de KVP
uiteindelijk zal maken, zal wel mede
worden bepaald door een schatting van
de bereidheid van de progressieven
zelf (en van hun aanhang) om werke
lijk in een coalitie samen te werken.
Maar die wil om de regeringsverant
woordelijkheid te dragen kan pas tij
dens serieuze onderhandelingen wor
den getoetst.
j Wie het najagen van welvaart een
voornaam levensdoel vindt, zal geneigd
zijn zich erover te verbazen, dat toch
nog ruim een derde van de Denen zich
j tegen aansluiting bij de EEG heeft
uitgesproken. Want het staat wel vast,
dat het in economisch opzicht voor
Denemarken heel onvoordelig zou zijn
geweest, buiten de EEG te blijven. De
vooral op Engeland en West-Duitsland
gerichte agrarische export van het
land, die een derde van de totale
uitvoer uitmaakt, zou een gevoelige
klap hebben gekregen en ook de ont
plooiing van de industrie zou zijn
afgeremd.
Tegenover de ruim een miljoen Deense
kiezers die het materieel gewin van de
toetreding niet hebben geacht, althans
minder zwaar hebben laten wegen dan
hun bedenkingen, past stellig sympa
thie. In hoeverre men ook gelukkig
moet zijn met de aard van hun bezwa
ren, is ccn andere kwestie. Maar ge
zegd moet worden, dat in elk geval
sommige ervan zinnig lijken en zeker
weerklank vinden bij de geleidelijk aan
groeiende kring van critici van de EEG
die zich al binnen deze gemeenschap
zelf doet horen. Ook deze critici ma
ken zich zorgen over de kans, dat de
EEG zich op den duur ook tot een
militair blok zal ontwikkelen, en ook
zij bezien de bestaande gemeenschap
met gemengde gevoelens, in zoverre ze
het karakter aanneemt van een club
welgestelde landen die met vereende
krachten hun rijkdom proberen te be
schermen.
Deze kritische tendenzen verdienen
versterking. Gezien de uitslag van het
Deense referendum mag worden aan
genomen, dat ook in dit opzicht
naast vele andere de toetreding
van de Denen tot het zich verenigende
Europa een aanwinst betekent.
Van een verslaggever
GOUDA Rond de moord op de 39-
jarige koopman Karei, die zoals we
gisteren meldden, gepleegd zou zijn
door zijn echtgenote, duiken steeds
meer vragen op. 'Zou Maria B. de
moord op haar echtgenoot in opdracht
gepleegd hebben', is één van de vra
gen, die gesteld wordt.
Voorlopig houdt de Goudse politie
zich echter nog vast aan de verklaring
van de vrouw, dat zij het fatale schot
gelost heeft omdat haar man haar
naar de keel greep. Vast is komen te
staan dat de man een pistool gekocht
had, omdat hij zich bedreigd voelde.
In de zomer van 1970 heeft Karei B.
te maken gehad met de inbraak bij
een caravanhandelaar in Otterlo. Bij
deze roof werd voor enkele tonnen
aan sieraden en oude munten wegge
nomen. De schuld zou door Karei
voor het belangrijkste deel toege
schreven zijn aan een vriend, d ie
later door drie zonen van de caravan
handelaar is vermoord. Het zou niet
onwaarschijnlijk zijn, dat Karei B. al
eerder van wraakneming op de hoog
te is gesteld. Hij had juist op 19
september de gevangenis te verlaten,
waar hij twee jaar wegens diefstal en
heling gezeten had.
Nog merkwaardiger wordt de zaak nu
bekend is geworden, dat de landbou
wer E. van Middendorp dezer dagen in
Otterlo is verongelukt. Hij werd aan
gereden door een auto. bestuurd door
J.G. uit Ede. De verongelukte man
werd in de zaak van de vermoorde
zoon van de caravanhandelaar als een
kroongetuige beschouwd. De automo
bilist, die het ongeluk heeft veroor
zaakt. is lange tijd in dienst geweest
van een vriend van de vermoorde
Karei B.
door Henk van Halm
Juist in verband met dierendag, waarvan veel dierenliefhebbers
naar het mij voorkomt de portee niet begrijpen, is het nuttig te
wijzen op twee uitstekende boeken over dieren in huis. Boeken, die
zich niet speciaal bezighouden met tips over verzorging in voor- en
tegenspoed, maar die ruime aandacht schenken aan het gedrag en
daardoor de lezer enig begrip bijbrengen van wat hun lievelingsdier
beweegt en psychisch nodig heeft.
Dat begrip is geen overbodige luxe,
hetgeen evenzeer geldt voor de senti
mentele vertroetelaar als voor de man
die dieren 'voor zijn brood' moet
houden. Het ene boek is een handlei
ding voor het houden van dieren in
huis, het andere handelt over het
gedrag van honden.
Beide boeken zijn geschreven door
Eberhard Trumler, een gedragsonder
zoeker over wie Konrad Lorenz
(schrijver van 'Mens en hond') in zijn
inleiding tot het hondenboek zegt: 'Ik
geloof honden zelf tamelijk goed te
kennen en heb het zelfs aangedurfd
een voor ieder begrijpelijk boek over
ze te schrijven. Maar Trumler kent ze
onvergelijkbaar beter; bij het lezen
van zijn boek verbaasde ik me er
telkens opnieuw over, ja -schaamde ik
me, te moeten vaststellen, hoeveel
details hij heeft waargenomen, die hij
belangrijk vond en die mij wel be
kend waren, die ik wel had gezien,
maar waaraan ik niet voldoende aan
dacht had geschonken'.
Uit interesse
Trumler fokt honden. Hij heeft er
altijd zo tussen de dertig en de zestig
om zich heen. Hij fokt ze niet om
eraan te verdienen, maar uit louter
interesse, want zijn honden zijn on
verkoopbaar. Hij houdt dingo's (de
Australische wilde honden), jakhal
zen, een paartje elandhonden en een
paar stamboekloze herders. Elik uur
van de dag observeert hij ze om er
achter te komen hoe honden die niet
sterk gedomesticeerd zijn, zich gedra
gen.
Bij ver-doorgefokte huisdieren is het
niet meer mogelijk fundamentele vor
men van gedragspatronen terug te
vinden, omdat zij lichamelijk en gees
telijk op de lange weg van hun
vorming ondoorgrondelijke en soms
zeer gecompliceerde veranderingen
hebben ondergaan. Dat kan pas luk
ken als bekend is wat het gedrag van
de niet vervormde oerhonden is en
hoe en waardoor domesticatie het oor
spronkelijke gedrag heeft veranderd.
Om achter dat laatste te komen kruist
Trumler dingo's met elandhonden en
rasloze boerenhonden. Daardoor is
zijn boek niet alleen maar interessant
voor hondenbezitters, maar voor ieder
een die belang stelt in dierengedrag.
Mét als basis het gedragsonderzoek
aan wilde honden en bastaarden geeft
Trumler antwoord op de allereerste
vragen van iemand die zich een hond
aanschaft: hoe moet ik hem opvoeden
tot lid van het mensengezin, hoeveel
kan een hond leren?
Hij heeft de ontwikkeling van vele
honden gevolgd, van pup tot volwas
sen dier, en zo doet hij ook in zijn
boek. En wel zo nauwgezet dat hij
elke levensfase karakteriseert en
richtlijnen kan geven voor het opvoe
den van elke hond naar zijn eigen
aard. Beter dan de Nederlandse geeft
de oorspronkelijke titel weer waar het
om gaat: met de hond zo intiem
worden dat je hem tutoyeert, hetgeen
in Duitsland iets anders betekent dan
bij ons.
Onbevooroordeeld
Trumler is een onbevooroordeeld na-
tuurbeschouwer met een stel goede
ogen, wat blijkt uit zijn tekst, maar
evenzeer uit de verbluffend goede
tekeningen van eigen hand, die zijn
boek illustreren. Hij bestudeert elke
hond als een persoonlijkheid, zoals
ook Lorenz dat deed maar geeft zelf
tóe niet alles van de huishond te
kunnen doorgronden, omdat ook de
wolf zijn inbreng heeft gehad bij de
vorming van ons huisdier en hij tot
nu toe niet in staat was wolven in
zijn naaste omgeving te bestuderen.
Over verzorging, huisvesting, voeding
en ziektenbestrijding zult u niet veel
vinden in 'Honden zijn om van te
houden', maar daarover bestaan zoveel
andere boeken. In 'Met dieren onder
één dak' schreef Trumler daar wel
over, niet alleen met betrekking tot
de hond. maar ook tot alle andere
dieren die geschikt zijn om in huis te
houden: vissen, boomkikkers, schild
padden, vogels, goudhamsters, muizen,
cavia's en katten.
Hoe vertederend is zo'n plaatje niet:
een plein vol duiven, in welke grote
stad dan ook want je vindt ze echt
niet alleen op de Amsterdamse Dam
en daar middenin een klein kind
met zo'n dier op het hoofdje en nog
eentje die uit het handje eet. En
hoeveel mensen zijn er niet die dui
ven op hun platje houden en ze
geregeld in wedstrijden laten meevlie
gen om dan hunkerend uren voor het
raam te zitten, starend naar de lucht
als Noach, of de duif al terugkomt?
Om nog maar niet te spreken van de
talloze afbeeldingen, waarop de duif
als symbool van de vrede voorkomt.
Nou zo'n symbool is een duif bepaald
niet voor dokter F. P. V. Mae sen.
Voor hem is het een dier dat zijn
liefhebbende duivenmelkersbaas kwa
lijke ziekten in de schoenen schuift.
Dokter Maesen is inmiddels doctor
Maesen, want gisteren heeft hij in
Utrecht zijn proefschrift verdedigd
over de door hem' gesignaleerde 'düi-
venmelkers long.Een complex van
verschijnselen, zegt hij, die veroor
zaakt worden door de uitwerpselen
van duiven. Het gaat dm een betrek
kelijk kleine groep duivenhouders die
daar allergisch voor zijn, maar die
kunnen er dan ook goed ziek van
worden: door een bepaalde stof in de
duivenontlasting krijgen ze last van
kortademigheid, koorts en ernstig ge
wichtsverlies. Een aantal van hen
komt zelfs met klachten bij de dokter
over vermindering van hun potentie,
allemaal de schuld van diezelfde dui
ven.
Dat lijkt op het eerste gezicht niet zo
verschrikkelijk, v\aar de 'duivenmel
kerslong' kan ook een chronische
Schuld
De elandhond Binna trekt een jong de werpkist ln. Illustratie uit
'Honden zijn om van te houden'.
Het konijn behandelt hij niet. want
dat hoort in de tuin thuis. Daarom
bevreemdt het dat hij wel de egel als
huisgenoot voorstelt, al maakt hij de
opmerking dat een egel in de tuin
een plezieriger gast is. De egel valt in
ons land onder de Mollen- en Egel-
wet, wat inhoudt dat hij niet in
gevangenschap gehouden mag worden
en zelfs niet vervoerd. Ook in dit
boek besteedt Trumler bijzonder veel
aandacht aan het gedrag en juist dat
aspect missen we maar al te vaak in
andere boeken over het houden van
dieren.
Honden zijn om van te houden, door
Eberhard Trumler (Oorspronkelijke
titel: Mid dem Hund auf du, vertaling
Marga Holst). Uitg. Het Wereldven
ster, Baarn, 240 blz., ƒ23,50.
Met dieren onder één dak, door Eber
hard Trumler. (Oorspr. titel: Wohnen
mit Tieren, vert. Yge Foppema). Uitg.
Leopold, Den Haag. 216 blz., ƒ22,90.
Horoscoop van een moord door Rose
Palmer. Uitg. Leopold, Den Haag, 190
pag., prijs 13,90. In deze serie ver
schenen eerder een occulte roman
('De schim van Joyce Herfst' van
Rico Bulthuis) en een parapsychologi
sche thriller ('De tol' van Dorothy
Spicer); ditmaal gaat het om een
astrologische thriller: een beeldschone
astrologe zorgt voor de oplossing.
Schijngestalten van de macht door
Piet Reckman. Ondertitel: Unctad in
Chili. Een Anthos-boek van uitg. In
den Toren, Baarn, 176 pag., prijs
10. De auteur wil in dit boek
proberen de oorzaken bloot te leggen
van het mislukken van Unctad (èn
van de onrechtvaardige organisatie
van onze maatschappij). Een verstaan
baar geschreven, dieper borend en
'heenwijzend' verslag, compleet met
suggesties voor gezin, wijk, fabriek en
school.
Langs de oude zuidhollandse kerken
door Wiert J. Berghuis. Uitg. Bosch
Keunig, Baarn, 157 pag. met veel
goede ill., prijs 9,90. Dit deel be
handelt de kuststrook en Rijnland, in
december komt het deel dat de ker
ken in Waarden en op de eilanden tot
onderwerp heeft. Eén vraag: was Kat-
wijk's Nieuwe Kerk (fraai voorbeeld
van 19e eeuwse kerkbouw, m.n. het
interieur) nog niet oud genoeg om
speciale aandacht te krijgen?
Gezinsbegeleiding door Russel J. Bec
ker. Uitg. Dekker v.d. Vegt, Nijme
gen. 140 blz ƒ13.50. Deel 10 in de
reeks Wegen tot pastoraat. Nederland
se vertaling drs. R. J. Bunnik. Het
gaat de Amerikaanse auteur er om,
mensen in moeilijkheden aan elkaar
hulp te laten bieden; de taak van de
pastor is: de start mogelijk maken en
de zaak in de gaten houden.
De eerste pensioendag (zoals een
vrouw die naast haar man beleeft)
door L. Giudice. Uitg. Boekencen
trum, Den Haag, 76 blz.
Wegwijzer in de juridische literatuur
(bibliografische gids) door mr. H. R.
W. Gokkel. Uitg. Tjeenk Willink-
Zwolle, 89 blz, 12.50.
De Peetvader door Mario Puzo (filme
ditie). Uitg. Ad. M. C. Stok, Zuid-
Hollandsche Uitgeversmaatschappij nv
Den Haag. 438 blz, 19.75.
Uitgeverij Unieboek te Bussum stuur
de drie kookboekjes. Uit de keuken
geklapt, recepten van Nederlandse
chef-koks; 104 blz, 9.90; Zoutarme
menu's, Marianne Stuit, 137 blz,
9.90 en Grill barbecucboek voor
de fijnproever, door U. Klever; 128
blz, 9.90.
Rijden onder Invloed door dr. D. W.
Steenhuis. Op 15 september j.l. heeft
hiervan reeds een uitvoerig verslag in
de krant gestaan. Het boekje is uitge
geven door Van Gorcum in Assen,
heeft 131 bladzijden en kost 17.50.
Synthese als akticmodcl (een interdis-
ciplonaire bezinning) onder redactie
van dr. J. H. M. M. Loenen met
medewerking van drs. J. K. M. Ge
vers. Uitg. Van Gorcum. 208 blz
19.50.
Voortgangh des rechtes, door mr. P.
Gerbenzon en mr. N. E. Algra. De
ontwikkeling van het Nederlandse
recht tegen de achtergrond van de
Westcuropese cultuur. 3e druk. Uiig.
Tjeenk Willink, Gronimgen. 434 blz.
ƒ29,50.
De uitnodiging, ondertitel: Matteüs
Missionair, door dr. Hans-Ruedi We
ber. Uitg. Ned. Bijbelgenootschap, 152
pag., geïll., prijs 7,50 (bestelnr.
10.412.1, Ned. Bijbelgen., postbus 620,
Haarlem). Dit boek van de oud-zende
ling Weber, die verbonden is aan het
oecumenisch instituut van de wereld
raad van kerken te Genève, wil aan
zet zijn tot diepere bezinning vanuit
de bijbel .over zendingsleer en zen
dingswerk. met evangelie van Mat-
theus als uitgangspunt.
Stemmen uit Genève, bundel XXI. Zes
leerreden van Calvijn over 1 Samuèl
2. Uitg. De Geref. Bibliotheek te Gou-
driaan. prijs 3.50. In deze reeks
verschijnt tenminste eenmaal per
kwartaal een bundel preken, artikelen
of brieven "an Calvijn.
Stemmen uit Wittenberg, bundel XII.
Maarten Luthers 'Over de goede wer
ken' uit 1520. Uitg. De Geref. Biblio
theek te Goudriaan, prijs 3.50. In
deze serie verschijnt tenminste een
maal per kwartaal een bundel preken,
artikelen, brieven enz. van Luther en
zijn tijdgenoten.
irp
Wanneer iemand kans zou zien om
tienduizend liter water in één melk
fles te persen, zou hij best merkwaar
dige verschijnselen kunnen verwach
ten. Dat lijkt een erg vrijblijvende
opmerking, toant het lukt gewoon
niet. Vloeistoffen, leerde iemand ons
al op de lagere school, zijn niet
samendrukbaar. Hoe hard je ook op
een liter water drukt, het blijft (op
een moeilijk te meten kleinigheid na)
een liter, het geeft niet mee.
Toch is die truc met die melkfles,
alleen op heel wat kleinere schaal, nu
net ongeveer wat de heren Nuckolls,
Wood, Thiessen en Zimmerman van de
universiteit van Calif ornië in alle
ernst hebben voorgesteld Het hoeft
dan ook niet te verbazen dat zij
merkwaardige verschijnselen verivach-
ten. Zij willen met hun truc energie
(zeg maar warmte) opwekken. In een
tot het tienduizendste van zijn 'gewo
ne' volume samengeperst vloeistof-
druppeltje, dat tussen de bedrijven
door ook flink warm wordt, is de
normale opbouw van de stof zodanig
uit zijn verband geknepen dat losse
atoomkernen met elkaar versmelten.
En als je maar met het goede soort
atomen begint, komt bij die versmel
ting een aantrekkelijke hoeveelheid
energie vrij.
Nu is dat op zichzelf geen nieuw idee.
Naar toepassing van deze kernfusies
voor energiewinning wordt al een
jaar of twintig gestaag onderzoek ver
richt. En men verwacht over een jaar
of tien vijftien ie kunnen bewijzen
dat het in principe technisch mogelijk
is. Het opmerkelijke van de inspan
ningen van dc heer Nuckolls en zijn
wetenschappelijke vrienden is niet al
leen de gedurfde techniek die zij
voorstellen, maar bovendien hun over
tuiging dat zij volgend jaar om deze
tijd waarschijnlijk hun principe-be
wijs geleverd zullen hebben. Hoewel
professor Basow, die in Moskou langs
dezelfde lijnen aan het werk is, best
nog een paar weken eerder zou kun
nen zijn.
Om te kunnen inzien op welke manier
deze wat revolutionaire onderzoekers
dwars door de bestaande ontwikkeling
heen breken, moeten we het even
over kernfusie in het algemeen heb
ben. De voorwaarden die nodig zijn
om een verzameling atomen tot fusie
te brengen, hebben iets gemeen met
de voorwaarden voor een ouderwetse-
revolutie de bestorming van een
presidentieel paleis bijvoorbeeld.
Daar is een menigte voor nodig, met
voldoende verhitte gemoederen, die
voldoende dicht op elkaar is gepakt,
en die voldoende lang bijeen blijft om
zijn doel te bereiken.
Zo zal in een stof versmelting van
atoomkernen optreden wanneer de
temperatuur hoog genoeg is (tussen
tien en honderd miljoen graden, en
wanneer bovendien voldoende atomen
in een beperkte ruimte voldoende
lang bijeen blijven. En dat is nogal
een forse opgave. Bij dit soort
onwaarschijnlijke temperaturen kun
je gassen (vloeistoffen zijn al lang
verdampt) niet in een potje bewaren,
want dat wordt dan warm en ver
dampt ook. En tegelijk zou het gas
weer te koud worden. De klassieke
oplossing waar sinds de jaren vijftig
aan wordt gewerkt, is het ontwikke
len van een magnetisch potje voor het
onvoorstelbaar hete gas. Bij de heer
sende temperatuur kan het namelijk
goed elektrische stroom geleiden, (na
tuurkundigen noemen het daarom
geen gas meer, maar plasma), en dat
betekent dat het met een slimme com
binatie van stroom er doorheen en
magneten er omheen, binnen zekere
perken te houden is. Jammer genoeg
maar voor heel korte tijd want de
agnetische flesis nogal wiebelig van
aard en er lekt toch flink wat plasma
weg.
Nieuwe ideeën
Na een eerste optimistische periode
hebben de plasma-fysici jarenlang ge
wanhoopt aan de mogelijkheid dat zij
hun werkmateriaal ooit lang genoeg
bij elkaar konden houden. Maar nieu
we ideeën hebben daar duidelijk ver
andering in gebracht. Op het ogenblik
wordt in veel landen nijver gewerkt
aan verbeteringen, onder andere in
Nederland in het instituut voor plas
mafysica in Jutphaas.
Ruwweg gesproken moet men een
plasma nog ongeveer tienmaal zo heet
maken als in de beste nu bestaande
machines mogelijk is, tienmaal zo
dicht, en bovendien moet het tienmaal
zo lang worden vastgehouden wat
nog steeds maar een onderdeel van
een seconde betekent. Dan zal het
punt bereikt zijn waarop er door
kernfusies meer energie uit het plas
ma komt dan men er in heeft moeten
stoppen om het op temperatuur te
krijgen en bij elkaar te houden. En
dat zou dus zeker nog een jaar of
tien duren, kis het al lukt.
De eerste gedachten dat het
waarschijnlijk ook anders en mis
schien minder moeizaam zou kunnen,
rijn zo oud als de ontwikkeling van
krachtige lasers, bronnen van heel
intens licht. Ajs je zo'n intense licht
flits met lenzen op een heel klein
gebiedje concentreert, wordt het daar
erg heetZou het mogelijk zijn, vroeg
men zich af, met zo'n superbrandglas
een pilletje bevroren waterstof in een
keer te verdampen en het gas tot
plasma te verhitten en zou er dan een
interessante hoeveelheid kernen ver
smelten.
Magneten
De aantrekkelijkheid van dit schema
ligt in zijn eenvoud, er zouden name
lijk geen enorme magneten nodig zijn
om het plasma bij elkaar te houden.
Het hele proces zou zich namelijk
moeten afspelen in een onderdeel van
een miljoenste seconde, voordat gas of
plasma ook maar de tijd zouden heb
ben gehad, zich te verspreiden. De
winst in dichtheid van het plasma zou
groot zijn, omdat de vaste slof het
uitgangsmateriaal is in plaats van een
ijl gas. Aan de andere kant zou het
plasma veel korter de gewenste dicht
heid behouden, omdat het alleen door
zijn eigen traagheid wordt tegenge
houden. Voorlopige berekening leerde
dat het theoretisch allemaal wel kon,
maar dat er onpraktisch grote lasers
voor nodig zouden zijn om de vereiste
temperatuur van miljoenen graden te
bereiken.
De truc van Nuckolls en de zijnen is
nu, om de dichtheid nog een factor
tienduizend op te voeren door een
druppeltje vloeibaar waterstof (van
een halve millimeter groot ongeveer)
met grote kracht samen te knijpen.
Dat samenknijpen van die speldeknop
wil hij bereiken door de verwarmende
lichtflits met spiegels en lenzen zoda
nig te verdelen dat het druppeltje
van alle kanten tegelijk beschenen
wordt. Daardoor begint het over het
hele oppervlak gelijkmatig te verdam
pen. Maar omdat het allemaal zo vre
selijk snel gaat, oefent het ontstane
gaslaagje zowel naar binnen als naar
buiten e engewéldige druk uit. Die
druk naar binnen is volgens de bere
keningen zo groot dat de nog niet
verdampte rest van het druppeltje
inderdaad tot een onderdeel van rijn
normale volume wordt samengeperst,
samen met de bereikte temperatuur
moet dat genoeg zijn om de kernfusie
op gang te brengen. En zelfs vrij
pessimistische berekeningen wijzen er
op dat er meer energie uit moet
komen dan er in gestopt is.
Of het ook in de praktijk werkt, moet
nog even worden afgewacht, want de
theorie over het gedrag van uit hun
voegen geknepen vloeistoffen is nog
niet erg volledig. Maar over een jaar
denken de heren meer te weten.
kwaal worden en zelfs uitlopen op
invaliditeit door kortademigheid.
Dokter Maesen is tot deze conclusies
gekomen, nadat hij 22 patiënten met
zo'n long onderhanden had gehad.
Zelf ontwikkelde hij een test, waar
door hij de diagnose heel zeker kon
stellen. Zo kwam hij er achter dat
een verteringsenzym uit uit het maag
darmkanaal in de duivenontlasting te
recht komt. Bij het schoonmaken van
het hok en dat moet vaak omdat
duiven een behoorlijke troep kunnen
maken ademt de duivenmelker die
stof in.
Zijn de klachten acuut, dan nan er
best nog wat aan gedaan worden. Je
merkt het niet direct: vier tot zes uur
na de schoonmaakbeurt pas, maar dan
duren zulke plotseling optredende
verschijnselen soms ook wel achten
veertig uur. Volgen deze patiënten de
richtlijnen van dr. Maesen nauwkeu
rig op, dan kan het nog helemaal
overgaan. Maar voor duivenmelkers
bij wie de ziekte chronisch is gewor
den, is er minder hoop. Bij hen zijn
dan al afwijkingen in de luchtwegen
ontstaan, die niet meer weg te denken
of te herstellen zijn.
Het allerbeste is in zo'n geval natuur
lij, zegt de arts, als deze longlijders
zorgen niet meer met duivenhoopjes
in contact te komen. En het enige
afdoende is dan eigenlijk dat ze hun
hobby laten schieten. Maar omdat dr.
Maesen ook weer niet zo wreed is en
best weet hoe moeilijk dat de ware
duivenmelker valt, heeft hij ook een
compromis-oplossing achter de hand:
houd duiven dan maar, maar laat
een ander het vuile werk doen.
Race
Als elke Rotterdammer klein of groot,
in staat en bereid was het gemeente
bestuur een kleine tienduizend gulden
te overhandigen, was Rotterdam uit
z'n schulden. Zo staat het wel niet in
de nèt uitgedeelde folder over de
'miljoenen van Rotterdam in 1973'
maar wel dat de gemeende per 1 ja
nuari volgend jaar door alle kort- en
langlopende leningen samen voor een
last van zo'n zes miljard staat. Ver
deel je die zes met negen nullen
eerlijk over de 661.000 Rotterdam
mers, dan komt dat neer op ongeveer
een één met vier nullen de man, iets
exacter op 9800. Dit jaar is de
collectieve schuld nog zoveel lager,
dat de schuld per hoofd op 'maar*
ƒ7100 komt.
Daarmee staan Amsterdammers en
Rotterdammers voor ongeveer even
veel in het krijt bij hun respectieve
lijke bestuurders, de Amsterdammers
zelfs nog een tikkeltje meer: dit jaar
brengen de lopende leningen de
hoofdstad al op bijna zes miljard
schuld, per elk van de ruim 810.000
hoofdstedelingen nu al een kleine
7500., wat natuurlijk volgend jaar
nog lekker zal oplopen.
Hagenaars zijn van de drie grote
steden verreweg de 'goedkoopste' bur
gers. Vorig jaar stonden ze op maar
ƒ2500 de man en vrouw en kind en
grijsaard. Dat is inmiddels misschien
3000 geworden, maar vergeleken met
Amsterdammers en Rotterdammers
komen ze er dan toch met een koopje
af. Een nadeel is dat ze maar met z'n
520.000- en zijn en dat dat er nog
steeds minder worden, wat de hoofde
lijke schuld vanzelf al opdrijft
Dijken dicht Om zoveel mogelijk
geld in te zamelen voor het herstel
van het stukgebombardeerde dijken
en waterwerken in Vietnam voert het
Komitee Jongeren voor Vietnam van
23 tot en met 28 oktober een actie
met als afsluiting op de laatste dag
een demonstratieve 'centrale afreke
ningsbijeenkomst' in Amsterdam. Het
bijeengegaarde geld wordt besteed in
overleg met de Vietnamese delegatie
in Parijs. Clubvlssen fie algeme
ne hengelaarsbond en nog veertien
regionale federaties van sportvissers-
organisaties hebben zich, zoals dat
heet, aaneengesloten tot één groot
landelijk net van (278.000) sportvis
sers. Voorlopig vormen ze een stich
ting, die later een heuse vereniging
moet worden. Vlot Wie tussen
vandaag en maandag in het nationaal
bouwcentrum van Antwerpen belandt
om daar de Vlaamse onderwijsten
toonstelling (Vlot) te bezichtigen,
moet niet verbaasd zijn daar ook een
stukje Nederlands voorgezet
onderwijs aan te treffen. Dat is een
inzending van ons ministerie van on
derwijs. Gezondheid Donderdag
12 oktober opent prinses Margriet in
Wassenaar het gezondheidscentrum
van de vereniging 'Het Wassenaarse
Kruiswerk', waarna ze ook nog even
doorwandelt naar het raadhuis.
Hoe komt je het vlugst van Rotter
dam naar Groningen? Deze drie heren
Rob Slotemaker, Henk Vink en
Tom Coronöl hebben het uitgepro
beerd. Ze startten tegelijk bij de Eu
romast en wie kwam er het eerst in
Groningen aan? Slotemaker na ruim
twee uur reizen (per vliegtuig). Twee
minuten later arriveerde Vink per
motor en Coronel deed er per sport
wagen nog drie minuten langer over.
De manier van reizen lijkt dus niet
veel uit te maken, hoewel daar met
een bij gezegd moet worden, dat
Slotemaker een Cessna (dus geen lijn-
vliegtuig) en taxi pakte, Vink een
snelle Japanse motor en Coronel een
supersnelle wagen. Daarmee zou hij
waarschijnlijk toch als eerste gearri
veerd zijn, als hij geen oponthoud
door een militaire colonne had gehad
en het Groningse verkeer hem niet
tegen had gezeten.
Voorlezen
De verplichte voorlezing van de hu we
lijksakte door de ambtenaar van de
burgerlijke stand wordt afgeschaft.
In 1838 werd die verplichte voorlezing
in het burgerlijk wetboek opgenomen,
omdat veel bruiden en bruidegommen
niet of nauwelijks konden lezen. Deze
situatie is nu zo langzamerhand ver
anderd, zo heeft het ministerie van
justitie geconstateerd. Minister Van
Agt heeft daarom een wijziging van
het besluit burgerlijke stand opge
steld die momenteel ter goedkeuring
ligt bij de raad van staten.
De afschaffing zal overigens nog nog
wel even op zich laten wachten.
Waarschijnlijk zal de wijziging pas
per 1 januari 1974 ingaan. Eerdere
afschaffing zou het ministerie veel
geld kosten, omdat in de grote stapel
al voorgedrukte huwelijksregisters de
zinssnede 'na voorlezing' enz. is opge
nomen. Bruiden en bruidegommen
zullen zich daarom de eerste tijd nog
dit staaltje overheidszorg uit de vori
ge eeeuw moeten laten welgevallen.
'Hij wil weten, of dit het huis is, waar de gasleiding gesprongen
is.'
