Vrijwel zeker
links college
van B. en W.
in Groningen
dichtbij
Hangbuikvarken
ft Flevohof
Tractortrein
#8 Flevohof
Eendagophetland dit weekend! Flevohof
onimentaar
larbaars
Samenwerking met CPN zal
PvdA nieuwe problemen geven
andbladen maandbladenmaandblad
Nieuw boek
Nul-lijn
Rondblik
Treintoerisme een succes
Confessionelen
bepraten program
met vakcentrales
Liefde voor snelheid
j;OtW/KWARTET ZATERDAG 16 SEPTEMBER 1972
BINNENLAND
TS/K7
IV
Amerikaanse berichten van de afge-
0pen week hebben stellig de verbijs-
ig versterkt, waarmee vele vrien-
van Amerika gadeslaan, hoe deze
onder de naties de dwerg Noord-
Vietnam tracht te vermorzelen. Zo
de New York Times, dat de
.oTMmerikaanse marine voor de kust
rc' w Noord-Vietnam ook voedseltrans-
P,ï lorteo onderschept. Zoiets werpt
ichteraf wel een heel triest licht op
gevoelvolle woorden die president
lixon dit voorjaar voor de Russische
wijdde aan het meisje Natasja, dat
ia dertig jaar geleden in het bele
iniXrde Leningrad verhongerde. Eigen-
ijk niet veel minder treurig was een
!nededeling die deze week verspreid
:d door de Amerikaanse lucht-
acht. In de afgelopen jaren en
inden heeft zij in Noord-Vietnam
ongeveer alles gebombardeerd wat
aar enige militaire betekenis, hoe
niem ook, zou kunnen bezitten
wel wat meer. Toch kon deze
htmacht laten weten, dat ze deze
rek voor de allereerste keer vier
uwe doelen had geraakt. Ze ont-
ite daarmee aan de Washington
it het volgende staaltje van even
lend als begrijpelijk sarcasme: 'Ge
ven de omvang van de bombarde-
aten, de oppervlakte van Noord-
Mnam en de klaarblijkelijke be-
i ktheid van het aantal objecten dat
moeite van het aanvallen waard is,
itetai «t het ontdekken van vier splinter-
uwe doelen in deze fase wel een
de meest ontzagwekkende Ame-
lanse prestaties in de (Vietnamese)
log zijn'.
r'ekM i kan zich afvragen, of het nog
zin heeft, zulke berichten te
mentariëren. Nederlanders die,
les wat al eerder gepubliceerd is
de verwoestende Amerikaanse
in Vietnam, nog niet twijfelen
het recht van Amerika om in
huis te houden als een barbaar,
kennelijk onschokbaar in hun
dat alles wat Amerika in
•e werelddelen doet. welgedaan
nieuw belastend materiaal
oert, sterkt hen vermoedelijk al
maar in hun overtuiging, dat er
ederland meer aanhangers van
'iet Cong rondlopen dan gezond
or onze burgerlijke samenleving,
overtuiging die, als conclusie uit
e val roorgaande, natuurlijk ongerijmd
ven* ant waarom zou een criticus van
r.t:^ unerikaanse optreden gehouden
[ru| de politiek van Hanoi en het
nÏ mgsfront toe te juichen?
10,00
rs. li ook Amerika's tegenstanders be-
hebben, in staat te zijn tot
ij, is niet te ontkennen. Maar
»lt evenmin te loochenen, dat de
?eriM^öestmSen die door het giganti-
en geraffineerde militaire poten-
van de VS zijn aangericht, een
hebben bereikt, dat voor de
re partij, zelfs met de slechtste
n nemens, eenvoudig onhaalbaar
zijn. Bovendien zouden juist de-
die van het communisme, in
vorm ook, een lage dunk heb-
de eersten moeten zijn om zich
itwaardigd te tonen over de fla-
schending van de beste tradi-
:n idealen van het Westen waar
de Amerikaanse regering zich in
oost-Azië nu al jaren schuldig
'ontun
i Prop
:ht. u f
2.55 V I
k
?r. Ai ere
ken
ihonio
schending te blijven signaleren,
droeve plicht van een krant die,
*0 'ro-Amerikaans sympathieën in
eg komen met de waarheid, de
:eur geeft aan de waarheid.
S treden
tletlp»
in w
in deze krant is dikwijls scherpe
- -r- Jj geleverd op de organisatie van
weer» %macht waarvan de driedeling
tot in de beleidsorganen van het
tement van defensie werd door-
dmirt r' meenden en menen nog
SÏÏB te struc uur alle nadelen
bureai
mcratie in zich bergt, de
tatschappelijking van onze
®acht heeft geremd en de riva-
'an 1)6 drie krijgsmachtdelen
JjJ 7* beeft verscherpt. Wij jui-
wt daarom toe dat minister De
!r een begin van een reorganisa-
F S^maakt en dat hij met die
riandi' noS veel verder wil
ring*
JflS ^'dwoornemens terzake staan
defensiebegroting 1973, zoals
onthuld in de ontslagbrief
staatssecretaris Van Es uitlegt
f® hij de beleidslijn die de heer
w(er heeft vastgelegd niet wil
er 's' ^an 's> naar afkomst en
"Sing, altijd bij uitstek de man
oude, verticale structuur ge-
Terecht heeft hij in zijn ont-
n'f vastgelegd dat niet hij en
verte"'1 D'n'sler T>e Koster van mening is
niet in erJ- De tijd van de oude struc-
svat ons betreft: gelukkig,
nertent ij. Dat de heer Van Es hieraan
^^^ffoscquenties verbindt is zuiver
0rn uitermate respectabel.
-orden
op'
10 uut-
door Jan Sloothaak
GRONINGEN Het is erg gewaagd om in de politiek iets voor
lionderd procent zeker te achten. Maar gisteren was liet in Gro
ningen al wel voor negenennegentig-komma-negen procent zeker
dat 'rechts' niet weer in een nieuw college van burgemeester en
wethouders terug zal keren.
De PvdA wil wethouder drs. Max van
den Berg niet laten vallen en rechts
'lust hem' absoluut niet nieer. Dat
betekent dat er een ineerderheidscol-
lege zal komen van linkse wethou
ders, waarin de communisten een es
sentiële rol zullen gaan spelen. Dat
zal de PvdA voor nieuwe problemen
plaatsen, die zo mogelijk nog groter
zullen zijn dan die van de afgelopen
jaren. Men heeft 'afgerekend' met de-
'regenten' (dat woord is van drs. Max
van den Berg) die Groningen in vroe
ger jaren hebben geregeerd. Men
krijgt nu echter te maken met een
partij die het de PvdA uiterst moei
lijk kan maken. Want het mag waar
zijn dat Van den Berg steeds met
'rechts' in de clinch heeft- gelegen
over een groot aantal beleidspunten
(cultuurcentrum, cultuurbeleid, bin-
nenstadsbeleid, stadsvernieuwing etc.
op die zelfde punten heeft men ook
steeds de CPN tegenover zich gevon
den.
De fractie vkn CHU-KVP-ARP onder
kent dat zeer wel. Mr, E. G. IJspeert
(CHU): 'De communisten zitten poli
tiek gezien in een uiterst ideale situa
tie. Ze zitten op het keerpunt van de
wip, waar ze naar believen naar rechts
of links de doorslag kunnen geven.'
Ook in PvdA-kring ziet men wat dit
betreft wel degelijk de bui hangen;
De Groningse afdelingsvoorzitter H.
Kurvers zei deze week wat zuinigjes:
'Het zal uiterst moeilijk worden om
met de CPN samen te werken. We
hebben belangrijke verschillen met de
CPN'. De PvdA spreekt dan ook
steeds over een meerderheidscollege
van links en niet over een zogenaamd
program-college.
Het laatste veronderstelt dat partijen
het eens worden over een gezamenlijk
prgoramma. In Groningen zit dat er
niet in met een college, dat zal be
staan uit drie PvdA-wethouders, twee
communisten en één D'66-er. Dit col
lege weet zich. samen met de PSP,
weliswaar gesteund door een (gerin
ge) linkse meerderheid in de raad.
Een feit blijft dat de CPN op elk
moment dat ze dat wenst met rechts
mee zal gaan.
De PvdA kan wel eens meer klem
komen dan ooit. Deze partij heeft de
huidige crisis dan ook niet gewild. De
fractie heeft echter zo op het scherp
van de snede gebalanceerd, dat men
wel eens moest vallen. Fractieleider
drs. Jacques Wallage: 'Deze situatie is
door ons niet gewenst. Ze is ontstaan
doordat anderen het wantrouwen uit
spraken over één van onze wethouders.
Die anderen kregen geen meerder
heid, waardoor niet onze wethouder
maar de andere wethouders vielen'.
Verhalen
Er doen allerlei verhalen de ronde
over de motieven die zouden hebben
geleid tot het indienen van de confes
sionele motie van wantrouwen tegen
Van den Berg. Veel Groningers blij
ven het merkwaardig vinden dat één
man in het college alle anderen zo
kon overtroeven en men meent dat
'rechts' zich in werkelijkheid zwaar
ADVERTENTIE
malle dierenop
Mr. E. G. IJspeert: communisten
op het keerpunt van de wip
verkeken heeft op de CPN. Rechts
zou er op gerekend hebben - zo kan
men horen en in allerlei kranten
lezen - dat de CPN wel tegen Van
den Berg zou stemmen. Daaraan
wordt tevens verbonden dat het lan
delijke top-bestuur van de CPN de
Groningse communisten zou hebben
bevolen dit niet te doen.
Daarbij komt dat wethouder Niemeij-
er (CPN) de indruk zou hebben
gewekt dat men Van den Berg wel
zou laten vallen, wat later niet waar
werd gemaakt.
Volgens rnr. IJspeert klopt er van al
die verhalen niet veel. 'Wij hebben
nooit gerekend op de CPN-stemmen.
We wisten zelfs van tevoren dat de
communisten ons niet zuoden steu
nen. De CPN - althans Fré Meis - had
dat vooraf ronduit tegen ons gezegd.
We stonden echter voor het blok'.
Eén van onze wethouders, drs. F.H.
von Meijenfeldt (AR) had al tevoren
aangekondigd dat hij niet langer sa
men met Van den Berg in één college
wilde zitten. We wilden toen de raad
de kans geven te kiezen. Dat het een
keus zou worden tussen Van den Berg
en vier andere wethouders wisten we
niet Wel wisten we min of meer dat
ook Van Delden (CHU) af zou treden.
Van Hendriks nog wel een partijge
noot van Van den Berg - wisten we
dat niet en al evenmin van de VVD-
wethouder mej. Nijhoff. Dat de CPN-
er Niemeijer bleef zitten was om
politieke redenen, maar ook hij heeft
zich over Van den Berg als persoon
tooh wel duidelijk uitgelaten door te
zeggen dat hij 'op zijn zachtst gezegd
niet optimaal eerlijk is'.
Vijf ja-knikkers
De PvdA nam deze week een motie
aan waarin antdier meer werd gesteld
dat een nieuw college met rechts - zo
het gelukt dat te formeren - op grond
van werkafspraken zou moeten wer
ken. De confessionelen zijn daar vol
gens IJspeert ook wel vóór, maar dan
niet met Van den Berg. 'Wij hebben
geen mensen in onze fractie die met
Van den Berg wil samenwerken, ook
niet op basis van werkafspraken. Ze
(de PvdA-red.) moeten dan maar pro
beren vijf ja-knikkers voor Van den
Berg op te trommelen. Ik zeg niet dat
ze die vinden. Met anderhalve dag
Ongetwijfeld zal er een zucht van
verlichting door letterlievend Neder
land gaan: Harry Mulish heeft dan
kennelijk toch weer een nieuw boek
voltooid. Geruchten daarover circu
leerden al geruime tijd en ruim
schoots, maar die leverden nog geen
enkele zekerheid op; voerden hoog
stens de spanning wat op. Maar bin
nen een kort tijdsbestek konden drie
belangrijke feiten worden gesigna
leerd. Uitgeverij De Bezige Bij kon
digde voor dit ntfjaar 'De toekomst
van gisteren' van Harry Mulish aan,
het zomer-nummer van 'Soma' bevatte
het eerste hoofdstuk van dit boek en
waarempel, nu kunnen de gretige
nieuwsgierigen terecht in het deze
week verschenen nummer van 'De
Gids' voor het laatste hoofdstuk. Nog
langer twijfelen over het bestaan van
dit boc-k en Mulisch' schrijversschap
zou op een ziekelijke achterdocht wij
zen. Natuurlijk zijn ook de tussenlig
gende hoofdstukken klaar en mis
schien wie weet - zelfs al gezet
en gedrukt.
Het in 'De Gids' gepubliceerde frag
ment bevat voornamelijk Mulisch' vi
sie op de Parijse revolte van mei 1968
en Mulisch' visie op Mulisch' houding
tijdens die bewogen dagen, want me
neer was er zelf bij.
Wat die houding betreft: die kan
wellicht het beste als 'waardig' wor
den omschreven, zoals trouwens ook
de hele revolte in deze beschrijving
iets moois, iets esthetisch krijgt. De
Parijse politie bijvoorbeeld treedt
zeer vakkundig op, zonder verblind te
worden door de haat die alras de
vaderlandse politie kenmerkt bij ver
gelijkbare gelegenheden.
Mulisch' auto heeft ook nog aan het
strijdgewoel blootgestaan en was daar
in bijna ten onder gegaan 'hetgeen ik
(dat is dan Mulisch, red. Tr./Kw.),
dat zweer ik, o geest der geschiedenis,
niet zo erg vreselijk had gevonden'.
Er wordt ook nog enige passende
instructie gegeven (traangas 'dat niet
zo veel betekent, wanneer men de
tranen maar rustig laat stromen en
niet in de ogen wrijft') en verder is
daar de ontmoeting met twee illustere
schrijvers die als 'vrienden' worden
begroet: Stephen Spender en Mary
McCarthy. Spender drukt zich een
beetje van al dat straatrumoer, het
geen Mulisch hem genadelijk vergeeft:
•aangezien hij niet te beroerd was
geweest om in de Spaanse burger
oorlog te vechten'. (Deze mededeling
van Mulisch is feitelijk onjuist, red.
Tr./Kw.).
Maar Harry zelf gaat er, gearmd met
Mary op af. En passant nodigt zij
hem bij die gelegenheid 's avonds te
komen dineren. 'Ik (dat is dan weer
de schrijver H. M., red. Tr./Kw.) zei
dat het mij een genoegen zou zijn en
dat ik hoopte mij spoedig in Amster
dam te kunnen revancheren'. Van het
diner, dat voor deze betrokkenen de
revolte even onderbrak, weet Mulisch
nog te melden dat de gastvrouw de
huishoudster opriep met een zilveren
belletje. Lang, te lang misschien ver
wijlden wij bij dit proza, want er is
meer te melden uit dit dubbele num
mer van 'De Gids' weer eens een
echt tijdschriftnummer, al ziet de re
dactie nog steeds geen kans op tijd te
verschijnen; laat staan iedere maand.
En wie er over valt dat Gidsredac
teur Constandse in de politieke kro
niek nog steeds uitgaat van de kandi
datuur van Eagleton bij de Ameri
kaanse verkiezingen, is een kniesoor
ook al is het twee weken eerder
verschenen nummer van 'Hollands
Maandblad' op dit punt wel bij.
Belangrijk in deze Gids is een uitvoe
rige beschouwing van Theo de Jong
(op het ogenblik werkloos) over de
Engelse schrijver George Orwell en
van Ton Anbeek over de marxistische
taal- en literatuurbeschouwing van
Jacq Firmin Vogelaar.
gen. Inflatie is echt niet iets wat
uitgerekend alleen van socialisten
mag worden verwacht.
Als de belangrijkste oorzaak van het
niet kunnen realiseren van de anti-
inflatoire nul-lijn noemt Pen 'het al
gemene wantrouwen, de polarisatie,
het gevoel dat anderen de schuld van
alles zijn' om daar als persoonlijke
ontboezeming aan toe te voegen:
'het meest hindert mij de onwil
van de hogere salaristrekkers om hun
bijdrage lot de nul-lijn van het reële
loon te leveren. Die zou er in moeten
bestaan dat hun nominale inkomens
trager zouden stijgen dan de prijzen,
zodat er enige ruimte vrijkomt voor
een reële verbetering aan de voet. Dat
zou niet alleen de inflatiepsychologie
kunnen doorbreken, maar tevens enige
soulaas bieden aan de openbare finan
ciën het gaat tenslotte goeddeels
over leraren, hoofdambtenaren, hoofd
officieren De overheid kan als
werkgever het voorbeeld geven, zelfs
zonder een beroep op de gehate Loon
wet'.
In het zoëven reeds genoemde 'Hol
lands Maandblad' van juli-augustus
een mooie, sceptische beschouwing
van .le Groninger hoogleraar Pen
over de noviteit in de actuele politie
ke discussie: de nul-lijn. Pen schaart
zich bij hen, die niet weten wat het
gepraat over die nul-lijn inhoudt
hoewel hij dan toch maar kans ziet er
een uitvoerig en uiterst leesbaar stuk
over te schrijven.
Pens twijfels ten aanzien van een
snel'e bedwinging van de zogeheten
Inflatie-spiraal komt voort uit het feit
dat de inflatoire erfenis van het
verleden nog wel even zal doorwer
ken, maar ook omdat hij alle be
langen en wensen met dezelfde
tegenstrijdigheid zo netjes op een rijt
je kan zetten. Hij is daarvoor zelfs zo
vermetel dat hij om somber te kun
nen doen over de kapitaalsrendement
zich inleeft in het droeve lot van de
aandeelhouder, ook al leert de erva
ring dat zulks grote weerstanden kan
oproepen.
Bovendien ziel Pen als het om een
non-inflatoire nul-lijn gaat niets in de
heer Boersma ais minister van sociale
zaken. De man wil praten en overleg
gen en op zichzelf siert hem dat wel,
ware het niet dat wij tien jaar van
praten en overleggen (dat wil zeggen:
van inflatie) achter de rug hebben.
Vanzelfsprekend dat Pen er op wijst
hoezeer juist de liberalen en confessi
onelen in deze tien jaar politieke
verantwoordelijkheid hebben gedra-
In hetzelfde nummer van 'Hollands
Maandblad', vlak voor Pens beschou
wing staat een politieke rondblik van
de socioloog Bram Peper, die zich
duidelijk legitimeert als lid van de
PvdA en de polarisatie-tactiek van
zijn partij op het politieke vlak prijst.
Die begint vruchten af te werpen en
moet mitsdien worden volgehouden,
zeker tot aan de verkiezingen. Als er
met de confessionelen moet worden
gepraat, ala, maar dan pas na de
verkiezingen van uit duidelijke
machtsposities.
In dit nummer van 'Hollands Maand
blad' nogal veel politiek o.a, een
beschouwing van de Amerikaan Leon
Gordenker (prof. in Princeton, maar
tijdelijk logerend in Wassenaar), die
al wikkend en wegend zijn voorkeur
uitspreekt voor de Democratische Par
tij en daarmee voor haar kandidaat
voor het preiidentschap: McGovern.
'De Democraten hebben sinds de eer
ste wereldoorlog de traditie geschapen
dat er in hun partij plaats is voor
minderheden, voor sociaal beweeglijke
groepen, voor intellectuelen en voor
mensen die waarde hechten aan idea
len Aan deze tendenzen hecht
ik grote waarde. En of McGovern dat
wil of niet, hij heeft volgelingen
achter zich die dezelfde waarden heb
ben'. Gordenker kiest dus McGovern,
maar 'ik zou alleen nog willen, dat ik
hem een kans kon geven om te win
nen'.
(ADVERTENTIE)
gezellige rondrit gratis
zoals bij'na allesop
Drs. Max van den Berg: gebruik
maken van macht volkomen oir-
baar
hebben ze al moeilijkheden met de
CPN'.
Groningen, dat nu al enkele jaren
wordt geteisterd door een politieke
labiele situatie, hoeft er nog niet op
te rekenen dat de crisis-sfeer in af
zienbare tijd voorbij zal zijn. Gezien
de CPN-rol, waar ook de landielijk-
ke PvdA-top aller-ongelukkigst mee
is. De aftredende en niet terugke
rende wethouder Wim Hendriks
(PvdA) zei dat zo: 'Ik weiger om mee
te werken aan een stadsbestuur dat is
overgeleverd aan Fré Meis. In een
college van links zal de CPN de
sleutelpositie in handen krijgen'.
Overigens vindt Hendriks ook de
principes, waarop de PvdA een nieuw
afspiegelingscollege (met rechts dus)
zou willen vormen onjuist en hij sluit
niet uit dat deze werkwijze zelfs on
grondwettelijke is. De PvdA wil nl.
dat de wethouders in eerste instantie
verantwoording schuldig zijn aan hun
achterban (fractie en partij) Hendriks
houdt vast aan zijn eigen verantwoor
delijkheid binnen B. en W.
Ver verleden
Om de vraag hoe dit alles heeft
kunnen ontstaan te beantwoorden
moet men tot een vrij ver verleden
teruggrijpen, althans ver genoeg om
te belanden in een periode dat nog
nooit iemand van de door rechts ver
guisde Van den Berg had gehoord.
Toen opereerde in de stad de zoge
naamde groep Reijenga als pressure-
groep met als doel de oude Harmonie
te behouden en de bouw van een
nieuw cultuurcentrum tegen te hou
den.
Dat lag direct al in de emotionele
sfeer omdat de toen zittende politici
er een ruet gerechtvaardigde en erg
late onvrede met het tot dan gevoerde
beleid in herkenden. Later kwamen
ook de studenten op tegen sloop van
de Harmonie (eigendom van de rijks
universiteit).
De emoties laaiden nog hoger op toen
de studenten burgemeester J J.A Ber
ger ervan becshuldagden dat hij als
curator van de universiteit niet de
universiteitsbelangen verdedigde maar
in feite probeerde zijn stadsdoelstel-
lingen veilig te stellen. De groep-
Reijenga zag nog weer later kans te
infiltreren in de PvdA, daarbij ge
steund door intellectuelen uit de uni
versiteit, zoals Wallage en Van den
Berg. Zij plaatsten de affaire Harmo
nie-Cultuurcentrum in een ruimer
verband (hoewel ook de groep-Reijen-
ga dat in feite al had gedaan) van
een totaal nieuw cultuur- en binnen-
stadsbeleid.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen
bleek dat de pressure-groep kans had
gezien om via infiltratie in de PvdA
de gemeenteraad binnen te komen en
nog wel bijzonder sterk. Tegelijk wer
den daar echter de oude emoties geïn
troduceerd. Verschillen van politiek
inzicht en persoonlijke aversie leid
den voortdurend tot botsingen. Intus
sen won rechts het bijvoorbeeld met
het cultuurcentrum, maar tegelijk
werd het nieuwe beleid van Van den
Berg herkenbaar. Men vindt daarin
vertakkingen naar het verleden. Zo
sluit een nieuwe nota over het cul
tuurbeleid bijvoorbeeld precies aan
bij een pas opgerichte particuliere
maatschappij tot stadsherstel. De nota
is van Van den Berg, de maatschappij
heeft tot adviseur de architect P.L. de
Vrieze. die ook altijd een vooraan
staande rol in de groep-Reijenga heeft
gespeeld.
Markt
Van den Berg wordt er door rechts
van beschuldigd te leven vanuit een
machtssyndroom, zoals wethouder
Von Meijenfeldt het uitdrukte. Van
den Berg heeft zelf nooit ontkend van
zijn macht (dankzij de verhoudingen
in de raad) gebruik te willen maken.
Hij vindt dat ook volkomen oirbaar
en meent dat in feite iedere politicus
dat doet. Evenmin steekt hij onder
stoelen of banken dat hij de Gro
ningse 'regenten' onder de tafel wil
werken. De instelling van zijn tegen
standers staat volgens hem de verwe
zenlijking van zijn politieke en maat
schappelijke doelstellingen in de weg.
Daarom moeten de zittende politici
wijken. Op die weg heeft hij nu
blijkbaar een stap gedaan. Op diezelf
de weg ontmoet hij nieuwe tegenstan
ders in de vorm van de CPN, waarvan
rechts in de raad ongetwijfeld ge
bruik zal pogen te maken. Of Max
van den Berg ook dan weer de sterk
ste zal zijn? De tijd moet het leren.
Van onze sociaal-economische redactie
DEN HAAG Het overlegorgaan van
van de drie vakcentrales heeft een uit
nodiging aanvaard voor een gesprek
met de drie samenwerkende confessio
nele partijen over hun conceptpro
gram. KVP, ARP en CHU, die ook de
centrale werkgeversverbonden, mid
denstands- en landbouworganisaties
voor een dergelijk gesprek hebben
uitgenodigd, hebben dit initiatief ge
nomen in het kader van de interne be
raadslagingen over hun conceptpro
gram en met het oog op de financiële
en sociaal-economische situatie.
De Nederlandse Spoorwegen gaan,
omdat ze met hun toeristisch program
ma lekker in de markt blijken te
liggen, uitbreiding geven aan deze
activiteiten. Nieuw worden volgend
jaar mini-trips naar Middelburg (drie
dagen), naar Scheveningen (twee da
gen), naar Giethoorn (drie dagen) en
naar Schiermonnikoog (vijf dagen).
Het programma van buitenland
se reizen wordt uitgebreid met een
achtdaagse reis naar Denemarken
(Arhus) en een vijftiendaagse reis
naar Zwitserland (Wildhaus). De
spoorwegen rekenen dit jaar op een
groei van het toeristische verkeer met
ongeveer 25 procent.
Vooral het binnenlandse toeristische
vervoer is in vergelijking met vorig
jaar sterk gestegen. Veel succes boe
ken de NS met de achtdaagse kris
kras abonnementen, waarvan men er
135.000 denkt te verkopen (dat zou
een toeneming van 32% betekenen).
Ook de 65-plus kaarten blijken een
succes te zijn. De omzet daarvan ligt
al 28 procent hoger dan vorig jaar,
toen er 140.000 verkocht werden.
Ook met de achtdaagse reizen, de
mini-trips en de bungalowreizen wer
den recordcijfers geboekt. Merkwaar
dig genoeg steekt dit succes scherp af
tegen de ervaringen van het Natio
naal Bureau voor Toerisme. Dit bu
reau moest de zg. trippertjes-aotie sta
ken wegens gebrek aan belangstelling.
Dat de NS op dit terrein juist succes
boeken zou kunnen liggen aan het
feit dat men bij de NS niet twee
weken tevoren hoeft te boeken. Bo
vendien kan men van elk station
vertrekken. Dat is tenminste de ver
klaring die mr. G. H. Rameijer, chef
afdeling toerisme bij de NS, van het
opvallende verschil geeft. De vakantie
dagtochten zullen met een verwachte
stijging van 45 procent ongeveer het
eindcijfer 43.000 bereiken. Dat is me
de te danken aan de grote belangstel
ling voor de Floriade-trips. Ook de
wandelaars en fietsersreizen genieten
een groeiende belangstelling. (20.
resp. 10 procent). De toeristische
bootdienst Enkhuizen-Staveren zal
waarschijnlijk een stijging van 50
procent te zien geven.
De enige tegenvaller in de binnen
landse toeristische activiteit van de
NS is de verkoop van de tienertoer
kaart, die met tien procent terugliep
De vermoedelijke oorzaken daarvan
zijn de prijsverhoging (tot 30 gulden)
en de concurrentie van het jubileum
abonnement van de Internationale
Spoorweg Unie (Carte Inter Rail '72).
Met dit abonnement kunnen jongeren
voor 228 gulden een maand lang on
beperkt door 19 Europese landen rei
zen.
Het buitenlandse treintoerisme ligt
minder rooskleurig. Weliswaar groei
de het toeristisch vervoer naar Frank
rijk «met Parijs als grootste trek
pleister) en naar Zwitserland, maar
op de trajecten naar Italië en Oosten
rijk daalde het passagiersaanbod ge
voelig. Hier zullen vermoedelijk de
concurrentie van vliegtuig en auto
achter zitten. Ook de belangstelling
voor de autoslaaptreinen daalde. Op
de lijnen naar Lubljana. Villach en
Milaan zelfs met tien procent
Deze Japanse vier cylinder, 900 cc
Kawasaki, kan in onbevoegde handen
makkelijk een soort Kamikaze wor
den. (Kamikaze: oorspronkelijk 'wind
der goeden', was de naam die in de
tweede wereldoorlog gegeven werd
aan de zelfmoordvliegtuigen die de
Japanners gebruikten in een despera
te poging een keer in het krijgsbe
drijf te forceren).
Maar deze Kawasaki overigens een
ingenieus snelheidsmonster is in
uiterst bevoegde handen.
Het 'ding' werd bereden door Liane
Engeman, de Nederlandse vrouwelijke
autocoureur. Zij kon de verleiding
niet weerstaan ook eens een respecta
bel aantal pk's op twee wielen te
beteugelen. Voor haar bewonderaars
zij nog opgemerkt dat ze niet van
plan is de autosport er aan te geven.
Comfortabele rolveger
(ADVERTENTIE)
