Serieus onbenul bij Gaudeamus Muziekweek pioKeauiAiy Gezellig avondje met' Vis voor vier' Vrolijk toneel van de Haagse Comedie Morgenlandzending bestaat 50 jaar Prinses Margriet eregast in Holland Toneelgroep Centrum in Haarlem Trouw Kwartet Henk van Ulsen gewond bij botsing Scherpere acties R'damse studenten Te veel prijzen op vocalistenconcours in 's Hertogenbosch 'De knecht van twee meesters' 0' Kind bij brand om het leven gekomen Cylinderflessen met kwik gestolen Derde bekentenis Eerselse moordzaak Boekenetalage Septemberdagen van 1944 herdacht vandaag TROUW/KWARTET MAANDAG 11 SEPTEMBER 1972 KUNST/KERK T2/ xR( door R. N. Degens ROTTERDAM, UTRECHT Voelde je je nou nog maar bij de neua genomen door al die componis ten van wie iets wordt uitgevoerd tijdens de Internationale Gaudeamus Muziekweek. Dan kon je ten minste kwaad worden, óf er gewoon om lachen. Maar na de eerste twee concerten, die in de Rotterdamse Doelen (vrijdaga vond) en in de Congreszaal van het Jaarbeursgebouw in Utrecht (zater dagnacht) werden gegeven, blijft er bij degenen die het helemaal hebben uitgezeten alleen maar een gevoel van algemene malaise over; van volkomen gedeprimeerdheid om zoveel serieus geëtaleerd onbenul. Het wordt mis schien nog wel beter, er komen tens lotte, na deze twee, nog vijf concerten met nieuwe muziek van componisten beneden de 35 jaar, waarender 13 stukken die door een internationale jury voor uitvoering zijn aangewezen; waarvan je derhalve zou kunnen ver wachten dat ze wel enig niveau heb ben. Hoewel Prullenmand Ter verduidelijking eerst even hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Voor zijn jaarlijkse muziekweek schrijft Gaudeamus in Bilthoven een composi tieprijsvraag uit Er wordt een jury geformeerd die de inzendingen beoor deelt en daaruit een keuze maakt De gekozen werken worden, naast andere 'vrije' stukken, uitgevoerd tijdens de concerten in de muziekweek. Voor dit jaar bestond de jury uit Klaus Huber, Per Norgard, Bernard Hansen, Milko Keieman en Jan van Vlijmen, alle maal namen met een 'goede klank' in het hedendaagse muziekleven. Er kwa men honderdtachtig inzendingen bin nen. Het merendeel kon zó in de prullenmand, sommige inzenders kon den niet eens noten schrijven, aldus een jurylid. Van de negentien uitver koren werken worden er drie om verschillende redenen deze week niet gespeeld. Aan het eind van de week wordt door de jury bepaald aan welke werken een prijs zal worden toege kend. Dat moet wel achteraf, als de stukken gespeeld zijn, omdat zelfs een geheide jury als deze aan de meeste van de ingezonden 'partituren' niet kan zien hoe die stukken zullen klin ken. Een van de kenmerkende tenden- zen in de muziek van vandaag is, dat door de componist zorgvuldig verme den wordt iets dwingends voor te schrijven; niets móét en bijna alles mag. De componist (in dit verband een erg verouderd begrip) houdt zich zelf zoveel als mogelijk op de achter grond, maakt zich bijna overbodig. Enkele summiere aanwijzingen, vaker met woorden en tekeningen dan met noten, geven de uitvoerder(s) alle gelegenheid tot het nemen van het initiatief. Het minste is al, dat onder delen in willekeurige volgorde ge speeld kunnen worden, dat je in het midden of van achteraf mag begin nen, dat de instrumentatie naar keuze is, dat de absolute toonhoogten niet aangegeven zijn, kortom de uitvoering wordt aan de beleefdheid en de fanta sie van de executanten overgelaten. Enkele spelregels genoteerd op een WC-papiertje zijn voldoende, hoewel sommigen ook instructievellen van het formaat van een flinke wereld kaart nodig hebben. Handschoenen Het is wel duidelijk dat elke uitvoe ring van zo'n stuk volkomen anders kan zijn, en dat het maar van de inspiratie van het ogenblik en van het toeval afhangt of er iets uit komt dat de moeite van het aanhoren waard is. Het Mobiel Ensemble Ne derland, dat olv Lucas Vis het nacht- concert in Utrecht verzorgde, had van die goede momenten in 'Disturbing Peace' van de Nederlander Maarten Bon. Wat mij betreft, lk had ook grote verwachtingen van 'The Seven' van de Deen Michael Bertelsen. Van wege diens toelichting, waarin onder meer: 'Twee personen komen op. Een van hen draagt wollen handschoenen en heeft voor zijn mond een rekje met drie fluitjes. Twee personen dra gen een grote partituut onder hun arm. Iemand zit rechts achter een piano, een ander staat links achter een tafel'. Dit stuk was ook door de jury gekozen, alsjeblieft. Maar het werd deze avond niet gespeeld. 'Na een gesprek van de componist met de uitvoerenden' zo werd verklaard. Mis schien had iemand een hekel aan wollen handschoenen. Van de eerste avond in Rotterdam, waar 'Studio de musique contemporai ne' uit Genève speelde, bleef bij mij in herinnering de uitvoering van '12 Xhin-Xann' van Loong Hsing Wen uit Taiwan (u ziet hoe internationaal de ze muziekweek is) waarschijnlijk doordat het een beetje leek op de Tzigane van Havel op een Sissie-achti- ge manier gespeeld door twee dames op viool en piano. Overigens ook een jury-keuze; kun je nagaan wat die allemaal hebben moeten doormaken Hoogtepunt Tijdens dat concert ook nog een soort muzikaal orgasme, beleefd door het hele gezelschap uit Genève, inclusief vier vocalisten, aangevoerd door de bedenker ervan, de Zwitser Pierre Marietan, die er zelf bij op de hoom blies en op een gegeven moment zelfs een echte koe-bel hanteerde. Volgens de toelichting (het heet 'Initiatives ultimes') wordt het stuk tijdens de uitvoering in een soort collectieve inspiratie geboren. Het ging van heel zacht tot heel hard, op het hoogte punt versterkt door een geluidsband met luidsprekers rondom, en daarna zwakte het weer af. Kortom, degenen die van het bestaan van de Gaudea mus Muziekweek niet afweten, of die bij deze eerste twee concerten thuis bleven (er was toch tamelijk veel belangstelling) hebben nog niet veel gemist. Zondagavond was het Rotter dams Jeugdorkest met Poeldijks Jon gerenkoor in de Rotterdamse Doelen en vanavond (maandag) gaan er drie wereldpremières, uitgekozen door de jury in de Vara-studio. U hoort er nog over. Van een verslaggever HOLLAND/MICHIGAN Prinses Margriet heeft zaterdag als eregast de viering van het 125-jarig bestaan van het stadje Holland in de Amerikaanse staat Michigan bijgewoond. De prinses werd vergezeld door haar echtgenoot, de heer Pieter van Vollenhoven. De prinses bood een plaquette aan ter ere van een voormalige Amerikaans ambassadeur in Nederland, wijlen John Diekema uit Holland, Michigan. Veel inwoners van het stadje zijn van Nederlandse afkomst De prinses werd begroet met een optocht, toespraken en bloemen. Zaterdagavond is het paar doorgereisd naar Chicago. Giste ren zijn de prinses en haar echtge noot naar Washington gegaan, om daar het Nationaal hoofdkwartier van het Amerikaanse Rode Kruis te bezoe ken. door Ber Huising De Rotterdommer Nieuwe Haagse Courant Nieuwe Leidse Courant Dordts Dagblad Dogclijki besiuun 8. Bol, Don Hougi di. Bleumink, Poten- «oldei mi. G- C- Oom Nootdoipi W. A. Fibbe, Botter- dom: J. Lomer, Utrecht) dry i, W. de Pou». Den Hoog; J. Smol- lenbroek, Wauenoor. Overige leden van het algemeen bestuurt K. Abmo. Amsterdom; H. A. de Boer. IJmurdeni Th. Brouwer, Assen, mi. dt. J. Don net. Den Hoog; J. van Eibergen, Schoorsbergen, mr. IC »on Houten. Wageningen, ds. O. T. Hylkemo. Bothoven, Toe. Huijien, Dellt me»tou» M C. E. Klooster- mon Forrpem Voorschoten; me vrouw J O. Kioayeveld Wouters. Heerhugowoord: piot. dr. G. N. Lammens, Noordeni ds. F M. landsmon, Den Hoog-, H. de Mootj. Rl|nsburg: prol. dr. G. C. von NiHnk, Amsterdam) H. Otte- vonger. Buitenpost) mr. dr J. Onngo, lunteren; dr. A. Veermon, RiIJWMk IZ-HI. H. H. Wemmers, Den Haag, drs. R. Zijlstro, Ooster- lond (Zld). Uitgaven van N.V. De Christelijke Pers Directie: Ing. O. Postma, F. Diemer Hoofdredactie: J. de Berg (waarnemend) Hoofdkantoor N.V. De Christelijke Pers: N.Z. Voorburgwal 276 - 280, Amsterdam. Postbus 859. Telefoon 020 - 22 03 83. Postgiro: 26 92 74. Bankt Ned. Midd. Bank (rek.nr. 69.73.60.768). Gem.giro x 500. HAARLEM Toneelgroep Centrum is, vrijdagavond in de Stadsschouw burg, het seizoen licht genoegelijk en onbeduidend begonnen met Vis voor Vier, een 'gruwelkomedie' over drie •joffers rijk en minziek' en 'den trou wen knecht, die haar met lijf en ziel contenteerde zoolang zijn mannen kracht floreerde' maar nu 'nogtans zo arrem als de neeten' het geld niet krijgt, dat zij eens liefdevol beloof den. Omdat hij aandringt en dreigt, met uw welnemen willen zij van hem af, met arsenicum. Terwijl hij haar geld pas krijgt als erfenis. Na de vis voor vier die hij bereidde, maar waar van hij niet meeat. Hans Roduin, de bewerker, liet het in 1830 in Vreeland aan de Vecht gebeu ren, in de stijl en de taal van die tijd. Wolfgang Kohlhaase en Rita Zimmer, die het bedachten en schreven, lieten het spelen in hun eigen DDR. Het ging voor het eerst in Dresden, hi 1970. Charmant Giinther Tabor regisseerde het eerst bij de Stëdtische Bühnen van Neuren berg voor hij het bij Centrum deed. Hij hield dezelfde ontwerper Giinther Kupfer aan. Terecht De kostuums zijn beeldig. Het dieoortje in wit en sepia met een verrassend bedriegelijk perspectief je is heel charmant. Het is nog weer een kijkkastje op het toneel ook. Souffleuse Rta Vroemen zit er naast, om onweer, regen en vogelen zang te maken, en elk volgend tafe reel inleidt. Aan de andere zijde zit pianist Chaim Levano (of Boudewtjn Leeuwenberg soms) alle zinnetjes, grapjes, emotietjes met muziekjes te versieren, zoaJs pianisten dat eens in bioscopen bij stomme films deden. De tafrelen tonen de aankomst, de nachtelijke gesprekken en herinnerin gen van Rudolf en de drie gierige damsellen, het verwarde in en uit bij kaarslicht van allen om het medi cijnkastje en de arsenicum, en de lange, nog weer verlengde ontknoping na de vismtaltijd. haald wat er in zit, en meer zelfs. Het overige aardige is. dat het wordt ge speeld in een licht overdreven, over- romantische en huichelachtige stijl van 1830. Jacques Commandeur is krom. ku chend, slaafs brutaal, knorrig en slim. de oud geworden knecht. Els van Roeden doet komisch giechelend, en af en toe nog dwepend, de kinderlijk gebleven jongste oudejuffrouw. Inge borg Elzevier is de meer doortrapte andere zus die, zelfs met Rudolf, droomde van een cavalerieofficier. Elisabeth Hoytlnk is strak en zakelijk de leidende oudste. Zij spelen het goed en geestig. En, zonder pauze, is het spelletje ook niet te lang, al lijkt het toch gerekt. Het ls allemaal wel leuk en aardig, maar voor niet meer dan een simpel gezellig avondje uit Van een verslaggever LEIDSCHENDAM De acteur Henk van Ulsen is zaterdagavond gewond geraakt bij een kettinbotsing op de autosnelweg tussen Leiden en Leid- schendam. Hij kreeg mond-, kaak- en snijwonden. Drie in Nederland wo nende buitenlanders, die hij als lif ters had meegenomen, werden even eens gewond." Een Amerikaan het ern stigst, een Engelse en een Duitse studente minder erg. Een arts uit Delft, die in een van de andere auto's zat, werd ook gewond. Alle gewonden zijn naar het acade misch ziekenhuis in Leiden gebracht. Bij de botsing, begonnen met het slippen en tegen de vangrail rijden van een wagen, waren negen auto's betrokken. Daarvan konden de eerste twee doorrijden, de zeven volgende bleven tegen de vangrail steken en schoven op en in elkaar. Vier auto's gingen totaal verloren. Henk van Ulsen zal de eerstkomende week niet kunnen optreden. Daarom zijn de voorstellingen van 'Moeder Adam', die de toneelgroep 'Piccolo' zondag 10 september in het Piccolo theater in Rotterdam en van maandag 11 tot en met zaterdag 16 september in 'De brakke Grond' in Amsterdam zou geven, afgelast. Van een verslaggever ROTTERDAM De studentenactie groep 'boycot duizend gulden', bereid nieuwe administratieve acties voor, nu het algemeen bestuur van de me dische faculteit niet heeft voldaan aan de eisen van de actiegroep betref fende de kwestie van de collegegeld verhoging en de numerus fixus. Een woordvoerder van de groep heeft dit meegedeeld, nadat vrijdagmiddag om vijf uur het tijdstip van het door de actiegroep opgesteld ultimatum aan het algemeen bestuur was verstreken. 'Wij zijn zelfs van plan nog scherpere acties te gaan voeren dan vorige week' aldus de woordvoerder. Zoals bekend bezette woensdag een groep van 50 studenten het inschrijvingsbu reau van de medische faculteit uit protest tegen de collegegeldverhoging. Nadat de bezetting ruim 12 uur had geduurd, verwijderde de Rotterdamse politie op verzoek van het algemeen bestuur de demonstranten uit het in schrijvingsbureau DEN BOSCH Er is dit jaar in Den Bosch op het Internationaal vocalistenconcours in de finale lang niet zo'n felle artistieke strijd geleverd als andere jaren. Het aantal deelnemers was min der, het peil was bepaald lager en de jury nam volgens onze mening enkele aanvechtbare beslissingen. In de groep lage mannenstemmen bij voorbeeld kreeg de Amerikaan Robert Currier Christesen een eerste prijs. En waarvoor? Voor een Verdi-aria zonder voldoende timbre en een te veel aan pathetiek, een nogal houteri ge massenet en een lied van de zon dagscomponist Charles Ives, die bege leider Tom Bollen noopte tot een aantal hilariteit verwekkende vocale tussenwerpsels. Niet minder dan drie prijzen in deze stemgroep devalueer den de waarde van deze uitverkiezing. De Roemenen Eduard Tumageanian en Gheorghe-Emil Crasnaru wer- werden met de Franse durfal Jacques Bona de gelukkigen. Het werkelijke grote talent, de Waalse bas Marcel Vanaud, kreeg 'slechts' de prijs van de Duitse Bondsrepubliek. Deze zan ger is pas achttien jaar en hij zal zeker nog prijzen genoeg kunnen win nen in zijn carrière. Bij de sopranen was het spoedig bekeken. De Roemeerise Gerda Spirea- nu kreeg voor haar vakmatig belcanto in schier eindeloze aria's van Bellini en Donizetti een eerste prijs. De Bul gaarse Nina Stefanova kreeg zilver. Beiden zingen al jaren in de opera- praktijk en deze onderscheidingen wekten dus weinig verwondering. Een groots moment gelukkig toch nog bij de alten. Toen de Engelse Patricia Payne Bach's 'Es ist vollbracht' uit de Johannes Passion zong, huiverde de muisstille zaal van emotie. Een onge looflijk mooi timbre. Terecht een eer ste prijs plus de prijs van de stad Den Bosch. In deze groep kreeg de Duitse adelheid Krauss een tweede prijs. De tenoren kwamen er in het geheel niet aan te pas, hetgeen geen nieuws is, want dat is al jaren zo. Tenoren zijn schaars en talenten onder hen hebben geen enkel concours nodig. De Poolse alt Stefania Kaluza kreeg een beurs voor de zomercursus in Vught. Aan de Canadese sopraan kende de stichting Nederlandse Muziekbelangen een prijs van 500,toe, omdat ze een lied van Robert Heppener had gezongen. Deze stichting blijft nu met nog eens driemaal zo'n bedrag in haar maag zitten, want veel animo voor onze vaderlandse toonkunst brachten de internationale deelnemers niet op. Er was geen enkele Nederlandse deelnemer in de finale. De Heerlense Jacqueline Jacobs kreeg de toonkunst- prijs ter aanmoediging. Al met al een vocalistenconcours dat als middelma tig de geschiedenis zal ingaan. F.D. door Ber Huising DEN HAAG Met plezier heb ik zaterdagavond, voor het eerst, in de Koninklijke Schouwburg gezien, dat er met Goldoni's Knecht van Twee Meesters altijd weer vrolijk veel te doen is. 'Kop' van het zendingsblad der Morgenlandzending. Van een onzer verslaggevers UTRECHT Er zijn van die zendingen, die weinig aan de weg t meren. Ze organiseren geen massale toogdagen of grote acties. Z zending is de Morgenlandzending. De wat antiekerige naam ro vage associaties op: o ja, die zending met bazars van oosterse la werkjes en zo. Welnu, deze zending die per jaar altijd nog zo'n ti ton inzamelt, bestaat vijftig jaar. Op 6 december 1922 werd te Straats burg de 'Action Chrétienne en Oriënt' opgericht. Dat was een reactie van Franse protestanten op het barbaarsp drama der Armeniërs. In de voorgaan de jaren had de Turkse regering op de meest vreselijke wijze alle Arme niërs het land uitgezet. Meer dan zeshonderdduizend van hen werden vermoord. De rest kwam in Syrië, Libanon en Palestina terecht. Het vluchtelingenwerk van de Franse protestanten kwam al spoedig op gang, doordat contacten werden ge legd met de Estlandse zendelinge Hedwig BU11, die eerder in Turkije had gewerkt en nu de leiding kreeg van het werk van wat genoemd werd de Morgenlandzending in Syrië. Alep po was het centrum, dat nog altijd een belangrijke plaats inneemt in het werk van de zending. lei Hol; dag; haa: het teg£ oon zich aan; kw a zij Mej. De Witte Van een verslaggever HAARLEM Bij een brand in de binnenstad van Haarlem is zaterdag morgen de vierjarige Johnita Cede om het leven gekomen. Haar ouders en de buren wisten twee andere kin deren, van acht maanden en drie jaar, uit het brandende huis aan de Zijlweg te halen. Het buur ontstond in het bovenhuis bewoond door het gezin Ceder, dat nog lag te slapen. De woning is in Iets meer dan een half uur totaal uitgebrand. De oorzaak is nog niet bekend. Van een verslaggever ROTTERDAM —Uit een loods van een transportbedrijf aan de Griselde- straat te Rotterdam, zijn 126 cylinder flessen met elk 35 kg kwik gestolen. De buit vertegenwoordigt een waarde van meer dan 112.000. De politie is op zoek naar de daders. Simpel Regisseur Giinther Tabor heeft er, met allerlei kleine grappige vondsten, en ook wel herhalingen, alles ultge- EINDHOVEN In de Eerselse moordzaak heeft ook de derde ver dachte een bekentenis afgelegd, zowel tegenover de politie als de rechter commissaris. De 32-jarige Belg J. D. heeft nadat hij een revolver en een som geld als voorschot had ontvangen van de Nederlandse vrouw S. B., zijn slachtoffer opgezocht in een café aan de grens. Samen gingen zij via enige andere café's gegaan naar de eenzaam gelegen bungalow waar J. D. zijn plan uitvoerde. Met vijf kogels schoot hij F.A. door het hoofd, die gezeten ach ter het stuur van zijn auto, vrijwel op slag dood was. Het motief schijnt de haat van de vrouw S. B. jegens F. A. te zijn geweest Het moordwapen is in beslag genomen. Hij schreef het in 1745, voor de commedia dell'arte, en de Haagse Co medie heeft er, onder regie van Guido de Moor, weer oommedia dell'arte van gemaakt. Met de traditionele kos tuums, maskers en typeringen, bont en bewegelijk, komisch, romantisch en dwaas. Vol aanvullende grappen en vondsten. Waren de spelers van alle markten thuis geweest dan hadden zij ook nog acrobatisch gebuiteld en ge jongleerd, want die kant ging het wel op, maar dat is dan toch weer een vak apart. Ofschoon Jules Royaards, de knecht, de Arlecehimo die hier Truffaldino heet, er de lenige, dansende soepel heid, de clowneske fantasie en de komieke plastiek voor heeft. Hij dar telt en daast kostelijk door alle ver warringen die hij aanricht en weer slim ontwart. Hij spreekt met armen en benen. Je ziet hem denken, vrezen, hongerlijden, huichelen en genieten, en je hoort het hem in alle toonaar den zeggen ook. Hij is altijd grappig in beweging, en bijna altijd nog mooi beheerst ook. Hij speelt, buiten de teksten om, ook nog absurd met din gen en tijd en ruimte. Met zo'n knecht zit het al goed met de voor stelling. Maar hij krijgt zo nu en dan nog heel leuk tegenspel ook. Van Rick Nicolet bijvoorbeeld, die even guitig, kwasiie verlegen verliefd wordt als hij. Of van Guus Verstraete als de herbergier Brighella, wanneer ze sa men de denkbeeldige tafel dekken. altijd de belachelijkheid van de rijke, deftige en opgeblazen burgers. Eric van Ingen is een prachtige, krombeni- ge, buigende, mal gebarende, magere, sluwe en vrekkig rijke Pantalone met een kraakstem. Pure belachelijk heid. Leo de Hartogh doet. minder leuk, de geleerd doende, iatijn brab belende dottore. Voor de romantische verwikkelingen zijn daar dan de ver liefden; Anne-Marie Heyligers. char mant als de verklede Beatrice de ene jonge meester die haar gelief de Florindo, Wim van den Heuvel de andere meester zoekt; Anne Oostveen, de dochter van Pantalone, die door alle moeilijkheden haar he vig jaloerse verloofde, Reinier Heide- man, bijna niet krijgt. Schetsmatig Belachelijkheid Tegenover de vrolijke streken van de ongeletterde maar bijdehande onder geschikten stond in dit volkstoneel Deze rollen zijn even schetsmatig ge schreven als die van de anderen, maar zij kunnen, en mogen, niet met eigen vondsten worden aangevuld. Ze kun nen alleen vlot, zwierig, jong en op pervlakkig worden verbeeld. Wel kun nen zij in het toneelbeeld en in hun bewegingen, afzonderlijk en gezamen lijk, zorgen voor mooie of humoristi sche theatrale effecten. En daar heeft Guido de Moor vaak een dankbaar en zorgvuldig gebruik van gemaakt. Het dekor van Harry Wioh is, met opzet, zeer eenvoudig: niets dan een ruimte met klapdeuren. De vertaling van Erik Vos, die lekker loopt, is door Guido de Moor nog bewerkt. Leden van het Residentieor kest zorgden, op de band, voor een schoonklinkend, stijlvol, luchtig mu ziekje hier en daar. En zo werd het kijken naar de knecht bij de Haagse Comedie een genoegen. Kurt Tucholsky: De Prulsenhemel - Keuze en vertaling Peter Kaalj Meu- lenhnff Amsterdam - Meulenhoffreeks nr 24 - 160 blz - 7,50. Hellebaarden. Citaten uit het werk van Willem Frederik Hermans, verzameld en inge leid door Frans Anton Janssen. Uitga ve Bruna - Zwarte beertjes 1505 99 blz. - 3,95. In de voortreffelijk uitgegeven Meu- lenhoffrecks. de serie met de uitvouw bare omslagen vol informatie (prijs slechts 7,50) is een bundel verhalen van Kuit Tucholsky uitgekomen on der de titel 'De Pruisenhemel'. De vertaler Peter Kaaij koos ze uit de delen 1, 2 en 3 Gesammelte Werke. De stukken dateren uit de periode 1918-1932, de tijd van de Republiek van Weimar. Tucholsky schreef toen voor de Weltbtlhne, een weekblad dat in 1905 begon als literair theatertijd schrift, maar zich ontwikkelde als het orgaan van de linkse intellectuelen. Tucholsky bediende zich van meerde re pseudoniemen om op die manier niet te opvallend een groot deel van het blad te vullen. Door de keuze krijgt de actualiteit van Tucholsky het meeste accent. De stukjes zijn chronologisch geplaatst, zodat de poli tieke ontwikkeling van de schrijver gevolgd kan worden. Het beertje met citaten uit het werk van Hermans wordt geopend met een inleiding van de samensteller Frans Anton Janssen. Hij geeft er in het kort in aan met welk wereldbeeld we in de boeken van Hermans te maken hebben. 'De hier verzamelde citaten', zo schrijft hij 'zijn vooral gekozen met het oog op dit specifieke wereld beeld, dat in de reeks van Hermans' werken constant aanwezig is'. De her komst van de 198 citaten van Her mans is in de achter in het boekje aanwezige Bronvermelding te vinden. J.H. In Nederland was het al spoedig me juffrouw Cato de Witte, die met het Franse werk ln contact kwam. Met grote bezieling zette zij zich in. eerst in kleine kring. In 1926 kwaqi de Stichting Morgenlandzending tot stand als Nederlandse tab. Later zou er ook nog een Zwitserse afdeling komen. Het werk in Syrië en Libanon breidde zich al spoedig uit. Naast het eigen lijke vluchtelingenwerk kwam er me disch en sociaal werk op langere ter mijn, aandacht voor het onderwijs en het jeugdwerk, alles in nauwe samen werking met de kleine Armeense pro testantse kerk. Ook gaf men deze kerk visie op het getuigenis onder de mos lims, zodat men al spoedig ook samen komsten ging houden in de Arabische taal en zelfs in het Turks. Trouwens, ook andere kerken gingen een beroep doen op de Morgenland zending, zoals de Assyrische chris tenen (de 'nestoriaanse' kerk) in Syrisch Mesopotamië, die met een ge weldig tekort aan geestelijken wor stelden. Sinds 1966 is'men ook steun gaan verlenen aan werk in Perzië. Drie Nederlanders Er werken momenteel drie Nederlan ders in dienst van Morgenlandzen ding, alle drie in Libanon. Nans Groe- neveld en Catrien Groeneboom zijn actief in gemeentewerk en kinder clubs in kleine dorpen in de Békaa- hoogvlakte (tussen de Libanon en de anti-Libanon). De hervormde predi kant drs. C. G. Baart, de theologische school voor het nabije oosten in Bei roet. In totaal zijn er negen Europese xendingsarbeiders uitgezonden, terwijl het werk van twintig inheemse mede werkers financieel en moreel wordt gesteund. Een bijzonder project is de vertaling van de kinderbijbel van Anne de Vries in het Arabisch, die op het ogenblik in- handen is van de raad van kerken voor het Nabije Oosten en waarschijnlijk nog dit jaar zal kunnen verschijnen. Het werk in Nederland wordt voorna melijk gesteund door hervormden en gereformeerden; daarnaast ook door christelijke gereformeerden, vrije evangelischen en lutheranen, zegt de heer W. Bouwmeester (46), die sinds 1956 als tweede secretaris en als enige fulltimer aan het thuisfront in dienst van deze zending werkt. Hij vertelt hoe hij, onderwijzer die overwoog om naar Nieuw-Guinea te gaan, bij de Morgenlandzending kwam, toen Cato de Witte door ziekte niet meer in staat was, het secretariaat volledig te voeren (zij overleed in 1961). Handwerken Een belangrijke bron van inkomsten is inderdaad nog altijd de verkoop van oosterse handwerken, al is het assortiment de laatste jaren sterk ge moderniseerd. Naast de geborduurde kleedjes en handgeweven lopertjes zijn er steeds meer houten voor- werpen (slacouverts, kandelaars, ka- meeltjes) en koperwerk gekomen. Van een verslaggever EDE Negen viermotorige Hecules- vliegtuigen hebben zaterdagmiddag op de Ginkelse heide bij Ede 160 Britse W. Bouwmeester Wel blijft het overwegend wérk, gemaakt is door Arabische en meense protestantse gezinnen. In! was de opbrengst van deze veil 46.000 gulden. Een zending, die een besehe plaats inneemt (overigens wel sloten bij de Nederlandse Zendi raad en ook partner in 'Kom ova brug') en die.het hoofdzakelijk i hebben van rechtstreekse steun particulieren, kerkeraden, zendi commissies en scholen. Woensdag wordt (van half elf tot vier( het jubileum gevierd in de thelkerk in Utrecht-Noord. Hét gramma vermeldt onder meer toef ken van de drie zendingsarbeif van voorzitter ds. Th. P. Pol vormd, Musselkanaal) en een over het werk. Verder zal een jubileum-actie woi gestart. Mejuffrouw Groeneveld b in Bait-Shama een huis gekocht haar werk, waarvan de verbou zevenduizend gulden zal kosten. der wil men uit deze jubileumacti protestantse MAVO-school in Elias steunen, die kort geleden heropend is. Het adres van de genlandzending is Buys Ballob 46 te Utrecht. IIET TEKEN Het gaat vandaag over de regen als een teken van Gods verbond Noach. Het zal verstandig zijn hier even onze twintigste eeuw» zichten terzijde te laten. Onze vn waren de schrijver onbekend en kunnen wij er van hem geen woord op verwachten. De regent zal er ongetwijfeld al geweest God stelt die er al zijnde regen! vanaf dat moment tot een teken, i de besnijdenis er was en (doop) en eten en drinken (J maal). De centrale woorden zijn^ bond en teken. God blijft de trouw. In alles wat gebeurt is Hij terug tot de mensen. Hij meer door water verderven, of: verrotten, zoals Van Selms vefi De Here God laat de wereld verloederen, ondanks onze aani op het welzijn van de scheppinf- klinkt hier allemaal eenzijdig, de geboden er natuurlijk duideli? horen. Maar het kan ons tro» Onze wereld is niet alleen een van wolken en donkerheid, al W® er vaak op. De zon is er ooi omdat die er ook is, is er een n boog, zoals we die deze zomer schien nog over de horizon gesP* hebben zien staan. Wij wordet moedigd en getroost. Wij moget niet verslingeren aan een moor pessimisme. Zelfs onze angsten niet onbeperkt heersen. De bean gen die wij tegenover elkaar Un or tnopnwnordiff ffeen parachutisten gedropt Dat ter gedach- (wie kan er tegenwoordig geen tenis van de septemberdagen van bnm meer maken en wat SP 1944, waarmee de Slag om Arnhem gevoigen Van zo'n vaststelling it, Ua* mAniimonf nn Hp hpidfi iinAnnlrrimnpn M3w begon. Bij het monument op de heide werden kransen gelegd. In 1944 bereikte het bataljon Arnhem niet: het werd bijna tot de laatste man vernietigd. 's Middags bezochten de Britse para chutisten het Airborne-museum in Doonne. Zondagmorgen is er op de erebegraafplaats in Oosterbeek een herdenking geweest, waarna de para chutisten terugvlogen naar Engeland. Bij de dropping zaterdag werden twee para's licht gewond: een van hen liep een lichte hersenschudding op, de ander kneusde zijn enkel. ons hart ineenkrimpen. Ma« wordt verwijd door dit vvoora j» grote invloed. God laat het bij. Hij is er ook nog. Ons leve» niet bestaan uit angst en vrees, alleen voortgaan door hoop en Die kunnen we elkaar moei» steeds moeilijker verzekeren, vv' op Hem aangewezen om vera gaan. Hij stelde het teken t« regenboog als een teken om er te zien en dan te gedenken aa belofte. Maar intussen laat mee zien. En mogen we moea het leven en de wereld hebben.' nesis 9, 8-17).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 2