Gevangenissen
zijn ondingen
dichtbij
eoeo
TOS
ffpl
Jdjl
Jd
1
rk
Commentaar
Zwarte
Septemberdag
te
Mop per advertentie
Senaat akkoord
met verkeersschout
Puzzelhoek
1 I li l
ID
Help een kind
Twee doden en twee
gewonden bij botsing
TROUW/KWARTET WOENSDAG 6 SEPTEMBER 1972
BINNENLAND T3/K5
De Palestijnse strijd tegen Israël
is anno 1972 helaas niet de enige
militair-politieke actie die haar
verschrikking mede ontleent aan
de ziekelijke overtuiging van een
der strijdende partijen, of van
beide, dat het doden van onschul-
I dige burgers een normaal, aan
vaardbaar oorlogsverschijnsel is.
I Wat zich gisteren in München vol
trok, gebeurt, in een andere, min
der spectaculaire entourage en
met daders en slachtoffers van
een andere nationaliteit, ook in
>b a Ulster of Vietnam. Als het geloof
J in de macht van mateloos blind
I geweld alleen in de hoofden van
faiiu Arabische guerrilla's leefde, zou
onze wereld heel wat vreedzamer
J zijn dan ze is.
Wat de moorddadige praktijken
van de 'Zwarte September' onder-
scheidt van niet geheel onverge-
•r u lijkbare excessen in andere delen
van de wereld, is niet alleen de
doodsverachting waarmee deze
Arabische terroristen hun moor
den bedrijven, maar ook hun
krankzinnige overtuiging, dat dit
soort schanddaden de wereld
enig begrip zou kunnen bijbren
gen voor hun politieke oogmer
ken. Krankzinnig is inderdaad
het woord om de 'toelichtende
verklaring' te kenschetsen, die de
'Zwarte September' gisteren na
de aanslag heeft uitgegeven. In
jdie verklaring heet het, dat de
aanslag gepleegd werd 'om de
Israëlische militaire leiders te
dwingen tot een humaner op
treden tegen de Palestijnen
De Israëlische bezetting van Pa
lestina is voor het Palestijnse
volk een hoogst onmenselijke
üJ methode geworden van marteling
en kolonialisme'.
Huichelarij is in de internationale
tolitiek niet ongewoon, maar wat
lier aan hypocrisie ten beste
vordt gegeven, wordt toch zelden
vertoond. Het is vermoedelijk
alleen een psychiater gegeven, de
perversiteit te peilen van het
brein waaraan dit proza is ont-
d iproten. De leek kan slechts ver-
tdr 1
i va:
vi
delln
I0.M;
eraan
v»
gehe:
mafd»
it. Ui
vi
in
rt
ii he
0|
fd,
septen
festin
Nieuwe directeur van de Koepel Breda:
Door Leo Kleyn
DEN HAAG Ongevraagd zegt de bewaarder die bij het vertrek
van de bezoeker met veel sleutelgerinkel de zoveelste deur ontsluit:
'Meneer, met iedereen die we voor hem terugkrijgen, gaan we er hier
op achteruit'. Dat mag voor de toekomstige directeur van het jeugd
huis van bewaring De Sprang in Scheveningen weinig bemoedigend
zijn, de heer W. B. Janssens kan zich geen beter 'getuigschrift' wen
sen.
degenmoeden, dat de geesten van de
eiders van 'Zwarte September'
verhel uitermate verduisterd moeten
waretëijn om de gedachte te kunnen
stee voortbrengen, dat de wereld-
bi keï 3P*n*e °°k maar enige waarde
.en e sou hechten aan klachten over
I inmenselijkheid, afkomstig van
Vai lieden die zojuist hun grenzeloze
s,®n0 ninachting voor de eerste begin-
van humaniteit via miljoe-
schoó ien televisieschermen aan heel
erichtÉle wereld hebben getoond.
oortgMet is te hopen, dat na koning
die n' loessein ook andere Arabische
lie ulo'^ringen geen twijfel laten be-
vooiitaan aan hun afkeuring van wat
g< ;isteren in München is gebeurd,
leerlt *oor te zw9?en zouhen ze stellig
5>k bij menigeen die in de dis-
ooi ussie over het Midden-Oosten
ng md ïiet alleen voor Israëlische argu-
2 Ath*nenten ontvankelijk is, alle sym-
lathie verspelen. En terecht, want
biletui cn regering die de indruk laat
sortda lestaan, dat haar politieke oog-
leraa nerken ook door moordenaars
:unnen worden gediend, kan
van d 'een aanspraak maken op ver-
ur eei rouwen.
sn vei Len curieus bijkomend aspect
'an de aanslag in München is on-
letwijfeld, dat de Arabische guer
illa's zich nu ook het misnoegen
I >p de hals hebben gehaald van
ar eeinensen hie nauwelijks in inter-
voren 'rtionale politiek geïnteresseerd
dat di lijn, maar in sport des te meer.
Dfc)e Olympische Spelen zijn voor-
sfeeste opi§ voor 24 uur geschorst. Er
cht gi s voor gepleit, ze helemaal af te
ibreidö jelasten. Maar de organisatoren
l°Ihv!fel)ben gemeend, dat dit overdre-
'en zou zijn. Zouden ze hebben
ogezien dat de schijn van inter
Vai lationale vrede en broederschap
!ie heze Spelen beogen op te hou-
te ver buiten de werkelijk-
>eid staat om vernietigd te kun-
ïen worden door het stukje harde
realiteit dat gisteren in het Olym-
»sch dorp is binnengedrongen?
ontm<
•enigioi
Aken
;eleverl
n Vee
aandet
leen I'
ijlingi
damt
PI
'54
unioi
ïge.
i, waar-
t kwi
weer
en. DJ
X Zuid
|Pjy-ho|rcri«;r.he hulp
Jn zipi^nf-xprisoakket'
Per 1 november is de heer Janssens
(52) benoemd tot directeur van de
strafgevangenis in Breda, de zoge
naamde Koepel. In deze zwaarbewaak
te gevangenis verblijven de langge
straften, onder wie de tot levenslang
veroordeelde Hans van Z.
Ofschoon hij dat wel had gewild,
krijgt de nieuwe directeur geen be
moeienis met deze categorie gevange
nen. In verband met een reorganisatie
bij het gevangeniswezen zullen de
meeste langgestraften tegen het eind
van het jaar worden overgebracht
naar het gevangeniscomplex in Sche
veningen; een paar gaan er naar
Veenhuizen.
Onder het bewind van de heer Jans
sens zullen in de Bredase Koepel de
kortgestraften worden ondergebracht.
Deze gevangenen moeten een straf
van ten hoogste vier maanden uitzit
ten. De gevangenissen in Arnhem en
Hoorn, waar de kortgestraften tot nog
toe zaten, zullen worden gesloten. De
Koepel, waarin nu ongeveer 50 men
sen zitten, biedt plaats aan 160 gevan
genen.
De heer Janssens, geboren en getogen
in Haarlem, begon zijn carrière in
1945 bij de gevangenisadministratie in
zijn geboortestad. Anders dan nu, be
stond er in die tijd nog geen speciale
opleiding voor gevangenisdirecteuren.
Na in 1949 genoemd te zijn tot hoofd
van de administratie van de jeugdge
vangenis in Vught. bracht hij het
merendeel van de daaropvolgende ja
ren tussen jonge gedetineerden door.
Sinds de opening van het jeugdhuis
van bewaring De Sprang in 1970, is
hij directeur van deze inrichting ge
weest.
Hoewel hij in zijn nieuwe werkkring
met volwassenen (van 23 jaar en
ouder) te maken krijgt, zegt de heer
Janssens er de voorkeur aan te geven
met jonge gedetineerden om te gaan:
'Die zijn makkelijker aanspreekbaar;
ze zijn spontaner, openhartiger.'
Waarom gaat hij dan toch naar Bre
da?
Janssens: Toen ik solliciteerde, was er
nog geen sprake van die herstructure
ring. Ik wilde graag werken met lang
gestraften, omdat je een beter contact
kunt krijgen; je hebt meer kans om
met hen te praten.
Hij kwam niet op zijn sollicitatie
terug, toen hij hoorde dat de Koepel
een andere bestemming zou krijgen?
Janssens: Nee, hoewel het aan een
kant natuurlijk wel vervelend is dat
je weer in een soort duiventil terecht
komt. Maar er komt nog niets bij:
mijn vrouw en ik wilden erg graag
naar het zuiden terug.
Nadeel
In Breda wordt straks de lengte van
de straf het enige criterium bij de
plaatsing van de gedetineerden. In
het recente verleden was een gemeng
de samenstelling van de gevangenisbe
volking, zoals je die nu in Breda ook
krijgt, vaak een bron van spanningen.
Janssens: Ja, dat is een groot nadeel,
dat je naast de echte recidivisten de
mensen krijgt die voor het eerst in de
gevangenis zitten. Maar we gaan het
toch maar proberen. Je kunt er wel
iets aan doen door bijvoorbeeld de
mensen ringsgewijs in te delen, hoe
wel je dan moet oppassen dat je niet
krijgt van: daar zitten de slechten en
daar de goeien. Een mens gedraagt
zich zoals hij behandeld wordt.
Is er enige tijd geleden niet sprake
van geweest dat de Koepel In Breda
zou worden afgebroken, omdat het
gebouw niet meer aan de eisen vol
doet? x
Janssens: Kort na de oorlog al zijn de
drie Nederlandse koepelgevangenis
sen, in Breda, Haarlem en Arnhem,
bouwkundig ongeschikt verklaard. Ze
stammen uit een tijd waarin het ge
vangenisstelsel nog cellulair was. Nu
bestaat het stelsel uit een combinatie
van cellen en gemeenschappelijke
ruimten. Maar afbreken hoeft voorlo
pig niet te worden gedacht. Er is te
weinig geld om nieuwe gevangenissen
en huizen van bewaring te bouwen.
Wel zijn ze nu in Maastricht begon
nen en in Amsterdam zullen ze ook
niet meer te lang kunnen wachten.
Maar de Koepel in Breda, die blijft
minstens nog tien jaar bestaan.
De gedetineerden in Breda brengen
dus meer tijd in him cel door dan
volgens de nu heersende opvattingen
wenselijk wordt geacht.
Janssens: Er bestaan minder mogelijk
heden voor recreatie en ontspanning.
Er zijn eenvoudig geen zalen die het
mogelijk maken dat de hele bevolking
iedere avond buiten de cellen iets
doet.
Jammer
Vindt hij dat niet jammer?
Janssens: Als u in mijn hart kijkt,
wel. Maar daar staat tegenover dat de
gedetineerden van wie de indruk be
staat dat ze een grotere vrijheid aan
kunnen, naar Doetinchem worden ge
stuurd. Daar heb je het penitentiair
vormingsinstituut Nederheide. De
mensen brengen daar alleen de nacht
in hun cel door.
Is hij een tegenstander van cellulaire
straf?
Janssens: Ja. In de eerste plaats, heel
formeel, omdat de wet er niet om
vraagt. Maar daarnaast ook, omdat de
mens zonder meer een sociaal wezen
is, met behoefte aan contact met an
dere mensen. Als een gedetineerde
zich normaal opstelt, vind ik dat je
niet het recht hebt hem dat af te
nemen.
In een gevangenis zitten de mensen
niet alleen hun straf uit, ze moeten,
ook /olgens de wet, mede worden
voorbereid op hun terugkeer in de
maatschappij. Dc heer J. J. A. Zweze-
rijnen betoogde kortgeleden in zijn
dissertatie dat van dat laatste maar
weinig terecht komt.
Janssens: Met de strekking van dat
betoog ben ik het niet helemaal eens.
Het is dus ook je taak ervoor te
zorgen dat de mensen beter uit de
gevangenis komen dan ze erin gaan.
Ik zou willen zeggen: we pogen het te
doen. Het zou te arrogant zij nals ik
zei dat we er ook in slagen. Kruimel-
misdadigers blijven bijvoorbeeld in
een klein kringetje ronddraaien. Dan
moet je constateren: we hebben geen
kans gezien ze beter te maken. Recidi
ve komt betrekkelijk vaak voor. zeker
onder de jeugd.
Thuis
Is dat niet frustrerend?
Janssens: Van de ene kant natuurlijk
wel. Maar van de andere kant, ach, ze
voelen zich hier thuis. Voor degenen
die hier al geweest zijn, .3 dit huis
van bewaring niet afschrikwekkend
meer.
Een opmerkelijke uitspraak
Janssens: Een huis van bewaring is
ook niet bedoeld om afschrik te wek
ken. In artikel 26 bis van de beginsel-
wet gevangeniswezen staat het zo: 'De
onveroordeelden worden aan geen an
dere beperkingen onderworpen dan
die voor het doel hunner opsluiting
of in het belang der orde volstrekt
noodzakelijk zijn.' Ze hoeven tijdens
het voorarrest bijvoorbeeld ook niet
te werken, als ze dat niet willen.
Gevangenen worden tegenwoordig in
de watten gelegd, wordt er in bepaal
de kringen toch maar gezegd.
Janssens: In Breda zullen straks tame-
W. B. Janssens: niet afschrikwekkend.
lijk straffe huisregels gelden. Die
worden overigens niet door mij vast
gesteld, maar door een commissie
waarin ik wel zitting heb. Vrij stren
ge regels, zowel voor de bevolking als
voor het personeel. De gedetineerden
willen dat zelf graag; die willen we
ten waar ze aan toe zijn. Een echte
recidivist wil zijn straf ook onder
gaan. die verwacht van mij dat ik
straf als hij een overtreding begaat.
Hij vindt het maar een waardeloze
bedoening als ik dat niet doe. Hier in
De Sprang heb ik er ook niet tegenop
gezien iemand in een isolatiecel te
plaatsen als dat nodig was. Dat lijkt
voor een buitenstaander heel. naar; je
bent dan ook van alle mensen verla
ten. Maar ik moet de eerste nog
tegenkomen die daar later kwaad over
was.
Is hij er in het algemeen voorstander
van dat gevangenen grotere vrijheden
genieten, wat onder meer tot uiting
komt in de inrichting van open en
half open gevangenissen?
Janssens: Dat gevangenen van je ver
wachten dat je ze straft als ze een
overtreding hebben begaan, wijst erop
dat ze geleefd willen worden. Dat
worden ze in de maatschappij ook.
Door ze meer vrijheid te geven, kun
je proberen ze een grotere zelfstandig
heid bij te brengen. Het verblijf in
een open inrichting is voor gevange
nen ook veel moeilijker dan het ver
blijf ih een gevangenis. Ze moeten
daar veel braver zijn dan de gemid
delde burger. Het gebeurt wel dat ze
smeken om terug te mogen naar de
gevangenis.
gevangenen in Breda een slechtere
directeur hadden kunnen krijgen.
Voor velen van hen, meent de heer
Janssens, zal hij trouwens geen onbe
kende zijn. Een kwart eeuw bij het
gevangeniswezen heeft hem niet al te
veel illusies gelaten. 'In Breda', zegt
hij, 'venvacht ik veel vroegere kennis
sen tegen te komen.'
Van een verslaggever
DEN HAAG De Eerste Kamer is
gisteren unaniem akkoord gegaan met
de invoering van het instituut van de
verkeersschout bij het openbaar mi
nisterie. De verkeersschouten zullen
bij de parketten een speciale functie
toebedeeld krijgen en belast worden
met de behandeling van overtredin
gen in het verkeer. Aanleiding tot
invoering van de verkeersschout zijn
de tekorten in de bezetting van het
openbaar ministerie.
Onding
Moeten gevangenissen blijven be
staan?
Janssens: Ik ben het met een heleboel
mensen eens dat gevangenissen ondin
gen zijn. Opsluiten, dat doe je hoog
stens met dieren. Maar er is nu
eenmaal een categorie mensen die te
gevaarlijk is, waartegen de maatschap
pij beschermd moet worden. Die moet
je ergens onderbrengen, waar doet er
niet toe, voor mijn part op een onbe
woond eiland, of in een asiel. Asielen
zijn in elk geval materieel en perso
neel veel beter geoutilleerd dan ge
vangenissen. De gedetineerden zelf
zitten liever in een gevangenis, maar
dat komt doordat je in een asiel nooit
weet hoelang je er moet blijven.
De nieuwe directeur van de Koepel in
Breda heeft, ondanks alle scepticisme,
nooit spijt van zijn beroepskeuze ge
had. De omgang met mensen ervaart
hij als het prettigste aspect van dat
beroep. 'Hier in De Sprang', zegt hij.
'is er weinig afstand tussen staf en
gedetineerden. Veel jongens zeggen
gewoon 'meneer Janssens'. Vroeger
was dat altijd 'meneer de directeur'.
Of vroeger, in het gevangeniswezen
betekent dat: vijf jaar geleden.'
Een korte wandeling aan zijn zijde
langs de (lege) cellen toont aan, dat
hij geen loze taal gesproken heeft.
'Wanneer gaat u eigenlijk precies
weg, meneer Janssens?', vraagt een
gedetineerde die ergens in een gang
zit te schaken. 'We wilden voor die
tijd nog iets organiseren.'
Het lijkt erop dat de toekomstige
EVEN PUZZELEN
In elk vakje een letter plaatsen, die
tesamen woorden vormen. Tot en met
de zesde rij bestaat elk woord uit de
zelfde letters als het voorafgaande
woord, plus een letter. Na de zesde rij
bestaat elk woord uit dezelfde letters
als het voorafgaande, minus een letter.
1. jongensnaam, 2. gesloten, 3. schoor-
steenzwart, 4. hoog bouwwerk, 4. opge-.
wekt, 6. kwelling, 7. wijze leidsman, 8.
voorvoegsel.
11 i1111
I I I
Hor. 1. lama, 4. lev, 7. sero. 8. made, 9.
terra, 11. Dee, 12. etage, 14. k.o., 15.
ere. 16. de. 17. plots, 19. lor, 21. netel,
23. idee, 24. eest. 25. gat. 26. smet.
Vert. 1. lee, 2 arre, 3. mortel, 4. lade,
5. Ede, 6. veeteelt, 7. stekelig, 10.
Aaron, 13. geteem, 17 pret. 18. stee,
20 Oda. 22. Est.
geweldig, 9. lof, 10 grondsoort. 11.
crp
'an een onzer verslaggevers
VMSTERDAM Het Nederlands m-
tituut van psychologen dringt er in
lpn brief aan de Ziekenfondsraad op
'an hulpverlening door psychologen
7p te nemen im het ziekenfondspakket.
»et NIP stelt vast, dat er in Neder-
ïnd een groeiende behoefte ontstaat
an psychotherapeutische hulpverle-
Png. De speciaal hiervoor opgeleide
'sychiaters kunnen niet aan deze
faag voldoen. Maar de tot psychothe-
'peut opgeleide psycholoog kan op
-Nijkwaardige wijze dit werk doen.
üühde Pra^üjk wordt hij ook al inge-
•hakeld en door vele instanties volle-
lg erkend. De mogelijkheid om ge-
jniik te maken van deze deskundigen
yordt echter beperkt door het feit,
'at ziekenfondsen en andere verzeke
ren psychotherapeutische hulp al
en vergoeden als ze wordt verricht
'oor psychiaters.
Bezinning over
de scheikunde
'Maar al te vaak is een chemicus een
in beperkte zin pienter iemand die
natuurwetenschap wil bedrijven en
die zich vastklemt in een strak om
lijnd onderwerp ergens tussen de bio
logie en de natuurkunde in, omdat hij
niet tegen het zien van bloed kan en
omdat hij wiskunde niet begrijpt.'
Deze boosaardige omschrijving, in Ca
lifornia ontsproten aan het brein van
zekere Leonard Stephenson, die ik nu
ongezien haat, nperd mij dezer dagen
voorgehouden door een prominent
chemicus, de Utrechtse prof. dr. G. J.
M. van der Kerk. Daar bedoelde hij
gelukkig niets persoonlijks mee, hij
gebruikte het om in een klein gezel
schap van vakgenoten te demonstre
ren hoe lelijk er tegenwoordig tegen
scheikundigen wordt gedaan.
De gelegenheid leende zich uitstekend
voor bezinning: prof. Van der Kerk
sprak ter gelegenheid van de installa
tie van de commissie voor het weten
schappelijk onderzoek bij de subfacul
teit scheikunde van de Vrije Universi
teit, een van die organen die de Wet
universitaire bestuurshervorming in
zulke indrukwekkende hoeveelheden
in het leven riep.
Nu de werkloze chemici in tal en
onvrede groeien en bijna iedereen
boos is over de inderdaad voorname
lijk chemische verpesting van het mi
lieu, is er inderdaad aanleiding om je
bii de geboorte van zo'n toch op de
toekomst gerichte onderzoekcommissie
af te vragen: hoe moei dal nou ver
der. Bij die vraag kan Van der Kerk
allijd op een heel speciale manier
uitkijken, want hij heeft zoals be
kend die werkloze chemici en het
afzakken van de industriële research
dat hen werkloos houdt, al in 1963
voorspeld. (Jammer genoeg binnenska
mers, zodat het tot vorig jaar een
geheimpje van TNU-directeuren onder
elkaar bleef).
Deze keer in Amsterdam citeerde proj
Van der Kerk hele stukken uit die
fameuze rede van 1963, en daar zaten
nog best een paar actuele gedachten
in. Hij beschreef de chemische revolu
tie der kunststoffen zoals die in 1900
voorzichtig begon en in het midden
van de jaren dertig plotseling een
vaart kreeg die zij geruime tijd zou
behouden.
Al die nieuwe ontwikkelingen, signa
leert Van der Kerk, waren zonder
uitzondering het gevolg van het genie
van telkens één man, gesteund na
tuurlijk door voortreffelijke medewer
kers. Maar de nasleep daarvan was
bedenkelijk: 'Men stortte zich met
alle beschikbare mankracht op de zo
juist geopende gebiedenalle conse
quenties van de nieuwe vindingen
werden en worden in onvoorstelbaar
korte tijd tot in details uitgewerkt;
ieder wil er bij zijn en op welhaast
elk gebied verschijnt een vloed van-
tweede- en derderangs publikaties en
patenten, die de wetenschappelijke en
industriële hemel verduisteren. Er
ontstaat een honger naar akadem'sch
opgeleiddende opleiding móet korter
en sneller worden en men eist specia
listen, dat' wil zeggen lieden met een
sterk gerichte en dus beperkte bruik
baarheid. die in zogenaamde research-
teams worden samengebracht. De
maatschappij zit vol met dergelijke
resear cht earns, die en dat is mijn
stelling in feite slechts bestaan om
boven op elke nieuwe ontwikkeling te
springen, doch slechts zeiden in staat
zijn om zulke nieuwe ontwikkelingen
zelf op gang te brengen. Deze situatie
bergt een dodelijk gevaar in zich. Ik
voorspel u, dat binnen tien jaar dit
soort van research onrendabel zal zijn
geworden. Aldus prof. Van der Kerk
in 1963.
En in 1972, nadat hij gelijk gekregen
heeft: 'Het verwijt dat men de geza
menlijke universitaire wereld mag ma
ken is, dat hij gehoorzaam overgespe-
cialiseerde chemici aan de lopende
band heeft afgeleverd om te voldoen
aan de lopend e-band-researchbehoef -
ten van een op drift geslagen indus
trie. Nu déze categorie van chemici
maar ik moet erbij zeggen: mede
door de exorbitante salarisontwikke
lingen onrendabel is geworden,
gaat het masker af en wordt zij aan
de kant gezet. En de universiteiten
blijven met hun gecorrumpeerde on
derwijssysteem zitten. Dit zal door het
Posthumus-Veringa systeem aleen nog
maar worden verergerd, indien men
mèt de invoering van dit systeem niet
tevens de doelstellingen van het uni
versitaire onderwijs in de chemie fun
damenteel gaat wijzigen.'
Albert Heyn en De Gruyter liggen
met hun advertentiecampagnes op een
vriendelijke manier met elkaar in de
clinch. Een kleine advertentieoorlog
waarover van beide kanten nogal
luchthartig wordt gesproken.
De affaire begon toen Albert Heyn
een nieuwe actie begon onder het
motto 'Speel appel en ei bij Albert
Heyn'. Een simpel spelletje. De koper
vindt aan de achterzijde van de kassa
bonnen figuurtjes ivaarvan combina
ties gemaakt kunnen worden. Een
combinatie van drie figuurtjes inge
zonden met een mop over een appel
en een ei, leveren de kans op een
prijs.
De actie verleidde De Gruyter tot een
tegenzet. Appelen en eieren vallen bij
De Gruyter namelijk onder de catego
rie dagverse produkten. Men heeft de
laatste jaren veel aandacht besteed
aan deze sector van het assortiment.
De Gruyter besloot er een eigen ad
vertentie tegenaan te gooien. De eer
ste verscheen in verschillende dagbla
den van 1 september, en luidde-
Oké Albert, dit is de eerste inzending.
Een appel komt een ei tegen en zegt:
'Hoe kom jij zo bruin, soms aan de
Rivièra geweest?'
Zegt hel ei: 'Ik kom van De Gruyter,
daar hebben ze altijd bruine eiren'
We hebben bij Albert Heyn gevraagd
nf De Gruyter ook een serie cassabon-
nen met de vereiste combinatie had
ingeleverd en deswege aanspraak
maakte op een al dan niet bescheiden
prijsje van de concurrent.
Maar zover ging de grap niet.
Bij Albert Heyn liet men overigens
het achterste van de tong niet zien.
Commentaar van de voorlichtings
dienst van het bedrijf: Geestig. Ver
der liet men doorschemeren dat de
tegenzet van De Gruyter het bedrijf
geen windeieren zou leggen. 'U moet
rekenen dat met deze advertentie*
van De Gruyter ook de aandacht op
onze actie wordt gevestigd'
Bij de Gruyter zelf was het commen
taar iets minder luchthartig. Natuur
lijk, men had in de eerste plaats aan
een grap gedacht, maar we moesten
niet vergeten dat niet alleen aan het
adrertentiefront. maar ook in de da
gelijkse verkooppraktijk een keiharde
strijd wordt gevoerd om de gunsten
van het publiek. In dit kader mocht
de advertentie echt wel gezien wor
den.
Nu maar wachten op geestige moppen
over appelen en al of niet bruine
eieren. Gezien de eerste bijdrage ver
wachten we geen rage in 'appel-ei-
moppen'.
Vandaag begint de jaarlijkse verkoopactie ran dc Unicef-wenskaarten ten
behoeve van het wereld-kinderfonds. De actie gaat onder het motto 'Groet een
vrind en help een kind'. Er zijn 22 series kaarten te koop, waaronder ook
lichtgewichtkaarten voor verzending per luchtpost. Behalve de wenskaarten zal
Unicef ook een weekagenda aanbieden met 53 kleurenreprodukties van kunst
van vroeger. Deze collectie geeft een overzicht van het kind door de eeuwen
heen. gekozen uit internationaal museumbezit. Folders en inlichtingen bij
Nederlands Comité Unicef, postbus 1857, Den Haag 2011. tel. 070-552000.
Stembusijver
Het Nederlands Instituut voor de Pu
blieke Opinie heeft een onderzoek
ingesteld naar de bereidheid van de
gemiddelde Nederlander in november
te gaan stemmen
Daarbij bleek (uit een aselecte steek
proef onder 1150 stemgerechtigden
vanaf 18 jaar) dat 77 procent stellig
van plan is naar de stembus te gaan.
Veertien procent wist het nog niet
zeker ('misschien'), acht procent ant
woordde 'zeker niet' en één procent
had geen antwoord.
De grootste interesse om te gaan
stemmen komt voor in de leeftijds
groep van 65-plussers (84 procent).
Direct daarop volgen de leeftijds
groepen van 35-45 jaar en van 55-65,
resp. 81 procent en 80 procent.
Onder de kerkelijke scoren de gere
formeerden de grootste opkomst (83
procent); de katholieken de kleinste
(75 rocent).
De aanhangers van de ARP schijnen
nagenoeg voltallig hun stem te willen
verheffen (96 procent). Aanhangers
van de KVP hebben de minste ambi
tie (87 procent).
Er blijkt verder een duidelijk ver
band te bestaan tussen politieke In
teresse en hoogte van het inkomen.
Van de mensen met een maandsalaris
tot 1000 gulden geeft 71 procent te
kennen naar de stembus te gaan. In
de maandsalarissen van 1000-1500 gulr
den is het percentage 75 procent. Van
de mensen die het nog rijker hebben
gaat 88 procent naar de stembus.
Dc toekomstige chemicus, alclus prol.
Van der Kerk, zal in verreweg de
meeste gevallen toegepaste weten
schap bedrijven De tijd dat de zuive
re wetenschap in behoorlijke omvang
financiën kon krijgen gaat over, nu
die zuivere wetenschap met meer be
trekkelijk vanzelf tóch lot toepasbare
resultaten leidt. Want daarom stopte
de samenleving er zoveel in. Wel is
het bedrijven van zuivere wetenschap
een cultureel grondrecht, maar het is
weinig realistisch te verwachten dat
dat recht op zulk een schaal kan
worden uitgeoefend. De beoejenaren
zouden zich trouwens, evenals de kun
stenaars. ten rechte bij het ministerie
van CRM moeten vervoegen voor hun
financiering.
De boterhamchemie, waar het heen
gaat, zal volgens de Utrechtse hoogle
raar niet bedreven moeien worden
door super specialisten, maar door
veelzijdig (en keurig volgens Posthu
mus in vier jaar) opgeleide mensen.
De geroepenen onder hen mogen zich
(ook volgens Posthumusals assistent-
onderzoeker bekwamen tot zelfstan
dige wetenschapbeoefening. En de
geroepenen onder hen mogen blijven
en als wetenschappelijk medewerker
'als het ware het blijvende weten
schapsgezicht van de faculteit te re
presenteren.'
Hoewel ik ook wel weet dat er dingen
anders zullen moeten, blijft mij in dit-
schema iets tegenstaan. Maar het zal
wel doorbijten en wennen worden.
Van der Kerk kon negen jaar geleden
ook al zo goed voorspellen.
Het Unesco-centrum Nederland
vraagt dit jaar, (het jaar van het
boek) aandacht voor de ABC-dag. De
ze wordt vrijdag 8 september gehou
den. De nadruk valt op het zorgwek
kende tekort aan leer- en leesboeken
in de ontwikkelingslanden. De NOS
zal vrijdag het programma 'Blik op de
wereld' uitzenden. In dit programma
komt de strijd tegen het analfabetis
me in de wereld aan de orde.
Van 1122 september wordt in het
Haagse Congresgebouw de zevende
conferentie gehouden van de 'confe
rence Europeènne des administrations
des postes et des telecommunications',
het overlegorgaan van de Europese
PTT-administraties, waarbij 26 landen
zijn aangesloten.
Dit is voor filatelisten nieuws, daar
in het congresgebouw een tijdelijk
postkantoor zal zijn gevestigd. Daar
worden aangeboden poststukken voor
zien van een bijzonder poststempel.
Zittend wachten
Het ziet er naar uit dat bejaarden op
veel wachtplaatsen voor bus en trams
(abris) in het vervolg kunnen zitten.
Dat is dam een aardige voorbereiding
op de eigenlijke rit, tijdens welke ze
dikwijls moeten staan, c.q. in de lus
sen moeten hangen. Hoe dan ook,
talrijke gemeenten hebben op een
verzoek van de Vereniging Bescher
ming Voetgangers (VBV) om banken
te plaatsen in de abris, gunstig gere
ageerd. Voor zover de gemeenten het
vervoer niet in eigen beheer hebben,
zullen de vervoersmaatschappijen
gevraagd worden abris met banken te
plaatsen.
Overigens werd in sommige gevallen
door de gemeenten negatief gere
ageerd. Natuurlijk werd het argument
'geen geld' aangevoerd, maar de meest
voorkomende verontschuldiging van
onwillige gemeentebesturen was dat
men vrees koesterde voor vernielin
gen.
Van een verslaggever
VOORTS (Gld) Twee mensen zijn
om het leven gekomen en twee ern
stig gewond toen zij in hun auto bij
het oversteken van een voorrangsweg
geen voorrang verleenden aan een
vrachtauto met aanhanger. De 58-jari-
ge L. Dekkers uit Nijmegen en de 46-
jange A. A. L. Honshorst uit Haren
(Gr) overleden terplaatse.
"Ik zei: Dat is-genoeg, Simpkins."
