Successenvan judoploeg
van groot bondsbelang
Maria Crossfield
niveau
jaagt
op
t
IAAF spreekt weer ban uit over superstok
Fonds
Goud schitterend startpunt van nieuw tijdperk
Blijvertjes
dagboek van
een official
HK
tfar
N
TROUW/KWARTET DONDERDAG 31 AUGUSTUS 1972
SPORT
T10
i/KJl
Ans van Gerwen reikte in het individuele klassement naar een ne
gentiende plaats. Dat is meer opzienbarend dan het op het eerste ge
zicht lijkt van de Nederlandse topturnster (foto boven).
MUNCHEN Maria Crossfield (32) de turntrainster van de Ameri
kaanse meisjesploeg heeft zich twee keer tijdens de spelen op op
vallende wijze in het nieuws gedrongen. De eerste keer gebeurde dat
meteen na de eerste dag toen zij de uit voornametlijk Oost-Europese
dames bestaande jury ervan beschuldigde dat zij de Amerikaanse
ploeg op grove wijze benadeelde, terwijl de eigen landen overdreven
veel punten kregen. De tweede keer dat Crossfield van zich deed
spreken was een dag later toen zij haar ploeg via de vrije oefeningen
naar de vierde plaats stuurde. Dit is de beste internationale prestatie
van Amerika in het turnen, dat in dat land maar een betrekkelijke
populariteit geniet
Over bet eerste zegt Maria Crossfield:
'De Juryleden uit de beide Duitslan-
den, Bulgarije en Tsjechoslowakije
gaan er bij voorbaat vanuit dat onze
meisjes minder goed zijn dan de Rus
sische en Oostduitse turnsters, dus
worden ze automatich lager gewaar
deerd. Bij het paardspringen heeft
ons dat tenminste eentiende punt ge
scheeld. Dé enige die wei goed ge
waardeerd werd was Cathy Rigby. Zij
is bekend en wérd bij de strijd om
het Wèreldkainpioenschap zelfs tWeede
op de brug. In Mexico al vier jaar
geleden werd zij zestiende in het
totaal klassement. Dat bewijst dat
mijn stelling juist Is. Er wordt teveel
naar namen gekeken. Van onbekenden
wordt gedacht: "Dat kan nooit wat
zijn'.
De vierde plaats van Amerika in het
damesturntoernooi is temeer opmerke
lijk omdat het land naar verhouding
maar weinig turnsters heeft Het kan
niet in de schaduw staan van Olym
pisch kampioen Rusland, dat een arse
naal van vele honderdduizenden turn
sters heeft en van de nummer twee
op de ranglijst Oost-Du itsland, waar
gymnastiek al een evengrote plaats
kreeg toegewezen. Crossfield weet
niet precies hoeveel turnsters Ameri
ka heeft, maar één van haar zes
hulptrainers Rod Hill weet te vertel
len datzijn staat Colorado ongeveer
3000 turnsters heeft en dat er op
scholen weinig aan wordt gedaan.
Hill: 'Bij ons gaan de meisjes tennis
sen of zwemmen. Dat zijn de populai
re sporten. Ik trek de beste turnsters
in onze staat uit de privéclubs en niet
uit de school'.
Maria Crossfield zietwel kans de
turnsport. in Amerika op hetzelfde ni
veau te brengen als bijvoorbeeld In
Oost-Duitsland en Hongarije. 'Honga
rije is het eerste land dat wij moeten
inhalen, dan Oost-Duitsland. Dat kan
omdat er -zoveel verschrikkelijk veel
jonge kinderen zijn met uitzonderlijk
talent'r Rod Hill: 'Alleen in mijn
gebied zie ik al vijf meisjes komen
die deze ploeg kan vervangen'. Cross
field: "Er zijn aanwijzingen dat onze
sport aan populariteit wint. Wij krij
gen verscheidene televisie-uitzendin
gen waardoor men ervan kennis geno
men heeft. Het staat voor mij vast dat
turnen de beste sport voor meisjes is.
Men leert zich bewegen. De gratie
van een turnster steekt wel erg gun
stig af bij de houding van een discus-
werpster om eén uiterste te noemen.
De best gevormde meisjes op deze
spelen vind je dan ook bij het turnen.
Of het nu Russinnen of Amerikaansen
zijn. Het is een en al gratie, geheel in
overeenstemming met het wezen van
de vrouw'.
De Amerikaanse ploeg bestaat uit
Linda Metheny, Nancy Thies, Roxan-
ne Pierce, Joan Moore, Kimberly Cha-
ce en Cathy Rigby. De laatste is hier
de beste Amerikaanse, hoewel zij bij
de Amerikaanse selectiewedstrijd de
kwalificatie niet haalde. Crossfield:
'Zij had toen last van een verrekte
spier. ;()ns Olympisch comité houdt
met zulke dingen geen rekening Men
vindt gewoon dat men op het aange
wezen moment een topprestatie moet
leveren Ik heb voor baar gepleit, pas
toen mocht ze mee In principe ben
ik het wel met de opvattingen van
ons comité eens Men is daar keihard
Men gaat ervan uit dal mensen, die
op de kwalificatiewedstrijden tegen
vallen, te onstabiel zijn om op de
spelen wel te slagen. Maar dit lag
anders*.
De Amerikanen blijken op de spelen
In vrijwel alle sporten over een harde
mentaliteitte beschikken Crossfield
'Dit brengt de aard van het volk met
zich mee. Men is Individueel ingesteld
en ieder weet dat hij voor zichzelf
moet vechten. Vechten om te leven
eh je moet ook vechten om wat in de
sport te bereiken. Dat betekent niet
dat onze mensen niet nerveus zijn
voor een wedstrijd. Dat wel. Maar ze
kunnen de druk aan'.
Er is echter veel training aan te pas
gekomen. De laatste vijf weken voor
de spelen heeft de turnselectie 7 uur
per dag getraind. De beste turnsters
van iedere staat worden uitgezonden
naair de kwalificatiewedstrijden en
daarvan plaatsten zich 12 voor de
selectie van Maria Crossfield, die zelf
jaren in de Amerikaanse turnploeg
heeft gezeten. Vanaf die kwalificatie
wedstrijd is de ploeg in trainings
kamp gegaan. 'Dat was om nog op
kleine onderdelen bij te schaven en
de meisjes naar de wedstrijden toe te
laten groeien. De basis moet thuis
worden gelegd. Wij gaan er van uit
dat ieder meisje drie uur per dag
thuis traint want alleen dén kunnen
ze de topselectle halen'.
Maria Crossfield kan haar programma
met dezelfde ploeg voortzetten want
tot nu toe heeft geen van de meisjes
aangekondigd na de spelen te stoppen.
Slechts Kathy Rigby heeft er even
over nagedacht, omdat zij in het voor
jaar 1973 wil trouwen. Maar zij ge
looft dat zij het huwelijk met de
topsport best kaii combineren. Rod
Hill, zelf getrouwd met Amerika's
zesde turnster Debby Hill zegt: 'Als
het gezin een beetje meewerkt gaat
het best Thuis doe ik zelf ook veel
aan het huishouden, waardoor mijn
vrouw toch iedere dag een paar uur
tjes kan trainen. Crossfield: 'Er is
echter zoveel Jeugd, dat wij al over
twee jaar met een geheel nieuwe
ploeg op het wereldkampioenschap
kunnen verschijnen, gewoon omdat de
jongere meisjes nu al beter zijn'.
FRITS SUÊfl
MÜNCHEN Wim Ruska, Jan
Bosman en Martin Poglajen, de
drie judoka's die Nederland ver
tegenwoordigen op de Spelen en
hun twee leiders Wim Luiten en
Jaap Methorst hebben nauwelijks
het geduld kunnen opbrengen te
wachten tot vandaag, de dag
waarop het Olympisch judotoer
nooi begint met de zwaargewicht
klasse, waarin Ruska zijn greep
naar het goud moet doen. Het
ongeduld is begrijpelijk als je
weet dat het succes van de ju
doka's voor de Judobond van
meer dan normaal belang is.
Bondsvoorzitter Jaap Methorst
zegt: 'Goud zou een schitterend
startpunt van een nieuw tijdperk
voor de bond zijn.'
Om dit te begrijpen moet men weten
dat uit het heterogene gezelschap ju
doka's uit verschillende bonden en
bondjes moe'zaam die ene organisatie
van de Budobond is gegroeid. Die
groei ging gepaard met ongelooflijk
vee1 problemen. De Budobond omvat
drie sporten. Daarvan kenden men
alleen in het judo diverse bonden.
He* is duidelijk dat de eenheid in hel
gemêleerde gezelschap dat Budobond
heet gemakkelijk te verstoren is.
Maar half september moet zijn afgere
kend met het weliswaar opwindende
maar weinig stabiele verleden. Dan
wil voorzitter Methorst het nieuwe
gezicht van zijn bond presenteren.
Het bondsbestuur wordt op de leden
vergadering van 16 september ver
jongd en vernieuwd, twee weken later
opent een nieuw bondsbureau met
een nieuwe bezetting In Den Haag.
De vernieuwing moet zich ook in de
top manifesteren. Wim Ruska is al tot
bondscoach benoemd. Methorst: *Wij
moeten opnieuw beginnen. Orga
nisatorisch maar nog meer in de top
is er een enorme leegte na het ver
trek van de broers Snijders. Eugster,
G:etel'nk en straks Ruska en Pogla
jen. De bondscoach krijgt onmogelijk
veel te doen.'
OPPOSITIE
Ir de afgelopen jaren heeft Methorst
zijn visie op de bond doorgedreven.
Daarbij heeft hij heel wat oppositie
moeten trotseren. De organisatie van
het bondsbureau ging niet zonder ge
mor terwijl het echec met Anton
Geesink als bondscoach zijn tegenstan
ders in de kaart speelde. Daarbij
kwam dat de resultaten aan de top,
met name tijdens de strijd om het
Europees kampioenschap voor eigen
publiek ln Voorburg, teleurstellend
waren. Dat alles kan met een klap
worden goed gemaakt wanneer het
Nederlands judo in MUnchen succes
boekt. Dus minimaal één gouden me
daille. Het Is duidelijk dat deze taak
bewust wordt nagestreefd.
Ruska zelf heeft van dit succes bijna
een halszaak gemaakt. Hij weet dat
door hier op twee onderdelen twee
medailles te winnen de kans ligt zich
definitief uit de schaduw van zijn
voorganger Anton Geesink te werken.
Ruska heeft het gevoel dat hij nog
steeds niet wordt erkend als topjudo
ka en dat frustreert hem. Ruska ge
looft. dat hij sterker Is dan welke
judoka voor hem in dit land en hij
wil dat bewijzen. Tegenover de bui
tenwacht, maar nog meer tegenover
zichzelf en zijn vrouw. 'Voor mij en
het gezin is de gouden medaille een
kwestie van leven.' Vandaar dat zijn
voorbereiding optimaal is geweest.
'Voor onze begrippen kan het niet
beter. De maanden in Japan verliepen
het beste. Daar waren zoveel tegen
standers dat je ze maar voor het
uitzoeken had. In Nederland moet je
De Nederlandse judoka's in het Olympisch dorp. V.l.n.r.:
Wim Ruska, Martin Poglajen en Jan Bosman.
eerst een paar jongens bellen en als
je dan een groepje hebt geformeerd
zoek je een sportschool op. Het is
altijd weer improviseren.'
Dat verhinderde Ruska niet dagelijks
urenlang te trainen. Hij weet zich bij
een groot succes bovendien verzekerd
van een goede uitgangspositie bij zijn
eventuele nieuwe functie als bonds
coach. Methorst heeft groot vertrouwen
ln Ruska, hoewel de ervaring met
Geesink heeft uitgewezen dat een
voormalig topjudoka die dan ook nog
docent was of is niet altijd een goed
bondscoach hoeft te zijn. Het werken
met bonden vraagt een apart aanpas
singsvermogen waarop uiteindelijk
Geesink afknapte. Methorst: 'Ruska
kent zijn eigen tekortkomingen en
weet nu al op welk punt hij moeilijk
heden krijgt Maar als je hem zo'n
paar jaar hebt gevolgd, zoals ik, dan
zie je steeds opnieuw hoe hij veran
dert en zich weet aan te passen. In de
loop der laren hoeft hij dindeli'ke
verantwoordelijkheid gevoeld to.v. de
Jongere judoka's Automat sch neemt
hij de leiding van de groep.'
GEZAG
Goud in MUnchen vergroot Ruska's
gezag in /.ijn te verwachten nieuwe
positie, maar Methorst zegt hierover:
'Wij hebben hier met Ruska niet over
gesproken. Bij een eventuele benoe
ming mag een tegenvaller ln
Milnchen niet meespelen. Dat zou een
onverantwoord zware belasting voor
hem zijn. Trouwens voor het aanstel
len van een bondscoach gelden heel
andere criteria.' Het is echter Ruska's
persoonlijkheid die goud behoeft
Maar Methorst stelt dan ook: 'Je hebt
als bond wei eens zo'n succes nodig.
Het is goed voor promotion, voor de
publiciteit en voor je prestige.'
De uitslag van de loting heeft het
wachten op de start van het judotoer
nooi, vandaag alleen nog maar moei
lijker gemaakt. Ruska: 'Het is voor
mij een erg gunstige loting. De Ja
panners concentreren zich op mij.
Maar dat is voor niets geweest omdat
ik in een andere poule zit. De Russen
en Japanners mogen nu onderling om
een plaats bij de laatste vier vechten.'
Nu zal de door hem als zware concur
rent beschouwde Japanner Nushimaru
eerst de vrijwel even sterke judoka's
als de Rus Onashvili, Brandani, Rem-
fri en Butka van zich af moeten
houden voordat hij Ruska mag ont
moeten. Ruska: 'Dat betekent dat zij
allemaal zware wedstrijden krijgen.
Men mat elkaar af, terwijl ik redelijk
fris kan blijven.'
In alle categorieën is het iets minder
gunstig. Zijn zwaarste tegenstander
kan hij in de derde ronde bereiken,
de Rus Kusnetzov, terwijl de Duitser
Klaus Glahn. Ruska's tegenstander in
de finale om het wereldkampioen
schap in Ludwigshafen vorige jaar. al
vroegtijdig de Japanner Shinomaki
ontmoet. Ruska constateert monter:
'Dus van d;e twee valt er ook een af."
Methorst: 'Men maakt zo graag een
ve reel ijking met Anton Geesink. Die
had het voordeel de eerste Olympi
sche kampioen te zijn maar sinds die
MÜNCHEN Coach Harry Vriend
zal vermoedelijk ook na de Olympi
sche Spelen als coach van het water-
polo-zevental blijven optreden. Aan
vankelijk heeft hij aangekondigd, dat
Milnchen voor hem het eindstation
van zijn carrière bij de zwembond
zou betekenen. Vooral de jongere spe
lers hebben bij Vriend erop aange
drongen, dat hij zou blijven. Vriend:
„Mijn contract loopt op 1 januari
officieel af. Maar het ziet er wel maar
uit, dat ik blijf. Alleen zal er het een
ander in de opzet moeten veranderen.
Op deze manier kost het me teveel
tijd".
Ook baancoach Frans Mahn blijft in
dienst van de wielrenunie. Nog voor
er een Nederlander een prestatie had
geleverd tijdens de Olympische Spe
len was Mahn al zeker van de verlen
ging van zijn contract met vier jaar.
De KNWU heeft zoveel vertrouwen Ln
de aanpak van Frans Mahn dat men
hem de kans wilde geven, zijn werk
in opbouw tot en met de Spelen van
Montreal in 1976 voort te zetten.
Mahn: 'De onzekerheid o«ver mijn
aanblijven heeft voor zover ik
tijd is de concurrentie zo verhevigd - kan nagaan geen invloed gehad op de
dat ook zilver nog iets fantastisch is.
Olympische kampioenen van nu moe
ten nog veel meer in hun mars heb
ben dan acht jaar geleden in Tokio.'
FRITS SUÊR
ploeg. Daar heb ik wel voor gewaakt.
Hooguit heeft het Invloed op mij
gehad, maar daar laat ik weinig van
blijken aan de jongens".
Het zit onze meisjes niet mee.
Ik bedoel onze zivemmeisjes. j
Wot hebben wij voor dit Olym-
pisch feest niet gehoopt op de
trots van ons waterrijke vader-
land. En wat hebben deze meis- Z
jes niet voor hun sport over I
gehad. Zij zijn er natuurlijk r
door gevormd, want in hun op-1
voeding herkennen wij alle our
de waarden die echter steeds
meer in het vergeetboek drei
gen te raken. Jarenlang iedere
avond om half zeven naar bed,
's morgens lekker vroeg uit de
veren, vriendjes bewaren voor
later als je er rijp voor bent,
geen opmaak, geen televisie,
eerbied voor het gezag van ou
ders en trainers. Uit deze meis
kes en ook de jongens die zo
hard voor MUnchen hebben ge-
traind kan niet anders dan een
sterk geslacht groeien tot meer
dere eer en glorie van ons va
derland.
Dat is de goede zijde van alleJ
wat er voor MUnchen is gedaai
Hoe jammer is het dan ook, d<HU
het er op het ogenblik nog niéti
helemaal uitkomt. De eerste ri-[
ces hebben mij reeds met angst"
vervuld. Wat, wat is er misge-l
gaan? Zijn onze meisjes onvol
doende begeleid en dón bedoel
ik op psychologisch vlak? Wor
den onze meisjes hier, om het
maar eens plastisch uit te druk
ken, voor de Beierse leeuwen
geivorpen? Het zijn maar enkele
vragen waarmee ik rondloop. Ik
weet slechts één ding, er zal
iets moeten gebeuren. Misschien
is het het beste, wanneer ik mij
er persoonlijk mee ga bemoeien.
En dan bedoel ik bijvoorbeeld
door onze meisjes moed in te
gaan praten vandaag voor de
wedstrijden.
Maar ik, denk ook aan een an
der plan. Als onze meisjes hier
inderdaad voor de leeuwen zijn
geworpen, dan zullen we dat in
de toekomst moeten voorkomen.
We hadden, het blijkt nu, in
Nederland bijvoorbeeld de
Milnchense zwemhal moeten na
bouwen en daar ieder weekein
de wedstrijden in moeten orga
niseren. Het behoeft geen be
toog dat zo'n stadion ieder week
einde vol zou zitten, al wai
het alleen maar om te helpen
ons vaderland aan blinkend er<
metaal te helpen. Het is maa
een onderdeel van het plan. Wt
zouden ook een permanent^
Olympisch dorp kunnen bouwen^
om onze hoop op zwemgebiei
aan het speciale sfeertje te la
ten wennen.
Maar voor zo'n plan, het zi»
toch goed in elkaar, is gel<^ri
nodig, veel geld. Daarom stel ik
voor na dit feest van Milnchen
een feest dat voor onze zwt
sters toch een urrange klanl
pe
et i
irbr
d'
ha
e v
es
ÏL1
heeft, een actie te gaan organi-s j
seren om het geld bijeen tn,]eei
brengen. Dat zou kunnen ge or(je
beuren onder de pakkende tit%pjs
'flelp onze meisjes aan goud', o gt u
bijvoorbeeld 'Een tientje voor ver
Anke' of (met een verwijzing e tj
naar een vorige actie) 'Openü n
ons Olympisch dorp'. Het een- va.
voudigst zou echter zijn eenn„e
actie te voeren voor het
genoemd naar de oprichter!
Jan F. Eestganger fonds.
Jan f. eestganger
MÜNCHEN De superstok mag
niet, de superstok mag wel, de su
perstok mag nietIn het '-oorspel
tot de Olympische polsstokhoog-
spring-wedstrijden heeft de IAAF (de
internationale atletiek federatie)
een merkwaardig spel gespeeld, waar
aan gisteren opnieuw een hoofd
stuk Is toegevoegd. De superstok
mag, en nu definitief zegt men, niet
worden gebruikt tijdens de Olympi
sche Spelen. Met 218 tegen 89 werd
de ban over de nieuwe vinding van
Dura-Fiber uitgesproken tijdens het
congres van de IAAF.
Reeds tijdens de bijeenkomst van de
atletlekfodoratie op 22 juli In
Londen begon het geharrewar rond
de super- of katapultstok. De techni
sche commissie besloot het gebruik
van de stokker. tc vertreden op
grond van een 'afspraak' waarin
wordt gor^od dat hij O^-mp'sche
Spelen alleen mag worden ge
sprongen met stokken, die meer dan
een laar aan alle deelnemers ter
beschikking hebben gestaan. Deze be
slissing, die protesten uit 'okte van
de kant van de Amer'kanen en Zwe
den, kwam In discussie. Amerika
(met were'■'re-o'*'bonder Bob
Saegrcn) en Zweden (met Saegrens
"rontste C0'"*»«rr»uf K'ell Isnksson)-
stelden dat ooi andere E»ropese
'onsnr'ngers *»'s *v^ifnr^np NoHwIg
(DDR), en VMkert Oh! (West-Dults-
»a^d) o'°r -Vree" II-u stokken be-
sch'kken. Nerdw'g echter heeft de
r>p„„.n c«©if -o-» -no't ln een
wedstrijd gebruikt De protesten gin-
won 70 ver, dat do fahr'kant van de
"o'ss'ok de IAAF met een proces
dreigde als de stok werd uitgeslo
ten.
^o^dag besloot de IAAF de ban
tenslotte op tn heffen en niets
scheen Bob Seagren meer ln de weg
te staan met zijn nieuwe stok de
Olympische titel te behalen. Scheen,
want nieuwe protesten volgden van
een aantal Europese topspringers.
Ex-wereldrecordhouder, de Griek
Christos Papanicolaou na het besluit
van dit weekeinde: 'De nationale
bonden moeten hier wat tegen doen.
Wij zijn zwaar benadeeld ten opzich
te van de Amerikanen en de Zwe
den. Op deze manier kun Je Saegren
wel meteen de gouder medaille om
hangen. Niet langer de persoonlijke
prestatie staat nu voorop, maar de
springers met het beste materiaal
zal altijd vooraan eindigen'.
Zijn woorden resulteerden ln nieu
we ac*lo Van Griekenland en Oost-
Duitsland (Nordwlg), die een nien-
wc resolutie indienden, waarin de
delegaties werd gevraagd 'uit princi
pe vist t» houden aan een In Juli
genomen beslissing'.
tïï o - .1 v>n het weekeinde
was door de IAAF genomen op
n-end van het fe't dat de nieuwe
s'okken moeilijk van de gangbare
waren te onder
schelden. De markies van Exeter,
,onr,>n»r TA AF ook nu nog:
'Het is een groot probleem de nieu
we en dn cu-V stokken van elkaar te
o"dprsehe'den*.
Om d't »p doen heeft de
organisatie In Miinchen Klaus Leh-
••erf» s»!>-rc*rV' kon Lehnertz een
vroegere -VcsMnitsc polsstokhoog
knmp'oo-» 'c aangesteld
met de opbracht goed op te letten
„r Ar, ©"-'e stokken ge-
hru'kt worsen Klaus T.ehnertz heeft
-T-rrr w*«k al "rklanrd dat h!1 een
n'euwe me'ho-'e ge,-o"den had om
d- wo-u^evs'okken mot honderd pro-
ent 7ek«rho'd van de oude stokken
te onderscheiden.
Voor Bob Seagren zelf zegt hij
althans maakt het allemaal wei
nig uit. Saegren: 'Ik heb maar drie
of vier snrongpn nodig om weer aan
de oude stokken te wennen. Het
voordeel van de nieuwe stokken Is
eigenlijk alleen dat ze lichter zijn
dan de andere Belangrijk zou wel
de wetenschap geweest zijn dat we
met het nieuwe materiaal springen.
Psychologisch werkt dat door. Voor
de rest ls er niet zoveel verschil'.
Veldslag
De waterpolowedstrljd tussen Joe
goslavië en Cuba (75) ls gisteren
de hardste en bloedigste veldslag
geworden op de Olympische Spelen
tot nu toe. Het water ln het bad, zo
meldt het persbureau AP, varieerde
tenslotte In kleur van rose tot rood.
Twee spelers, de Joegoslaaf Marko-
vlc en de Cubaan Almeneiros, moes
ten het water verlaten wegens won
den aan het gelaat.
In de derde speelperiode, toen de
Cubanen kwamen opzetten, had Mar-
kovic van een onbekende tegenstan
der een vuistslag ln het gezicht
gekregen met als resultaat: een
bloedneus.
Een andere onbekende rekende in
de laatste speelperiode met de Cu
baan Almeneiros af, die ook een
dreun in het gelaat kreeg.
Het was een zeer ruwe wedstrijd. Er
werd van alles uitgehaald. Vasthou
den en onder water trekken waren
oog de lichtste vergrijpen. Er zijn
twee spelers definitief het water
uitgestuurd, dé Cubaan Carlos San
chez en de Joegoslaaf Ozren Bona-
cic.
Sex-test
Sport wordt beoefend door twee
streng gescheiden groepen: mannen
en vrouwen. Zelfs bij een van de
weinige gemengde sporten als korf
bal staan mannen alleen tegenover
mannen en vrouwen alleen tegeno
ver vrouwen. In werkelijkheid echter
is de grens tussen beide geslachten
niet duidelijk te trekken en dat
gaf in de sport aanleiding tot scheve
gezichten en geruchten, want het
prestat'e-nlveau van mannen ligt In
cijfers uitgedrukt nu eenmaal hoger.
Vijf jaar geleden werd daarom be
sloten. ondanks de feitelijke on
mogelijkheid, een strengere schel
ding door tniddel van cel-onderzoek
ln te voeren. Van iedere vrouwelijke
deelnemer zo ging de atletlekfedera-
tie de sportwereld voor, zou worden
bepaald of ze wel werkelijk honderd
procent vrouw was. Wie dat niet
zou zijn, werd eenvoudig voor de
wedstrijden var het 'zwakke ge
slacht' uitgesloten. Weldra namen
ook andere sporten de test over en
ook het IOC begaf zich op dezelfde
weg. Een aantal atletes verdween
daarop van het toneel: de Russische
Tamara Press bijvoorbeeld. Vier
jaar terug kwam zo ok een einde
aan de carrière van de 21-jarige
Poolse sprintster Ewa Klobukowska,
wier records haar werden ontnomen.
Sindsdien echter ls het rustig rond
de sex-controles, want wie eenmaal
'goed' ls bevonden krijgt vla een
certificaat de levenslange zekerheid
.vrouw te zijn. In Milnchen hebben
zich dan ook nog geen uitsluiting
•■oorgedaan, alleen de Noordkoreaan-
se vollcybalster Han Jong Soek zorg
de voor geruchten door niet op de
controle (die In MUnchen niet met
de speeksel-proef wordt verricht
maar door middel van een hoofd
haar) te verschijnen. Een niet zo
verwonderlijke absentie, want twee
Jaar tertig was zij bij het wereld
kampioenschap in Bulgarije even
eens aanwezig en liet toen op de
zelfde wijze verstek gaan.
Aanvankelijk was Iedereen met de
invoering van de test tevreden: de
sportwereld leek van een wat gênant
probleem bevrijd. Sinds vorig jaar
echter wordt de test van meerdere
zijden bet etiket 'dlscrimerend en
moreel onaanvaardbaar' opgeplakt.
In Denemarken richtte een actie
groep zich tot bondskanselier Wllly
Brandl mei de vraag zijn invloed
aan te wenden om deze test, die
volgens de ero«p herinneringen op
roept aan nazi-methoden, te verbie
den Ook In Nederland Is verzet
gerezen. Met name gvnaecoloog J.
Tïonnehler uit Amsterdam wijst de
test, die hij zelf vaak uitvoerde, mo
menteel van de hand. Voornaamste
oorzaak: de psvchlsche gevolgen her
bergen een groter gevaar dan de
vermeende en overigens betwijfelde
voordelen die iemand bij de test een
negatief resultaat te zien geeft. Al
eerder was dr. Ilonneblcr (oud-hoe-
key-internationaal) op de hoogte
van het feit dat er ook ln lichaam)
de
npisi
ten
,d start
dnekl
bouw geen duidelijke grens
ken is: zo neigt 25 procent van d
vrouwen naar wat een mannelijk bel
ken wordt genoemd.
De klap die iemand krijgt die sln<
de geboorte als vrouw staat gcni_,
teerd, laat zich gemakkelijk radei k
Veelal onvoorbereid ondergaat hu
leven een Ingrijpende veranderln;
die bovendien nog gepaard gaat m< sI>rir
publiciteit. Het is om die aantastin ordhc
van de belangen van een Indlvldi
dat, zij het nog aarzelend, wor<
aangedrongen op afschaffing
wat als een discriminerende to
wordt gezien.
'Atleten'
Niet alleen In Nederland word
gestoeid met de Olympische vooi
schriften. Om het aantal bcgcleidei
en verzorgers te kunnen opvoerei
gebruikt het NOC plaatsen waarvoo
ln eerste instantie reserve-atlete
waren opgegeven. Ook in ander
landen wordt de bepaling dat op ee
x-aantal atleten slechts een x-aanü
begeleiders mag meereizen, beent]
gelicht. Zo meldde de Sowjet-Uni
ln de atletiek drie atleten aan, dl
helemaal niet bestaan: de polsstok
hoogspringer Jevgenl Koesnezo
(die 5,25 meter zou hebben gespron
gen), de disenswerper Waasili Wfl
ronklu (63 25 meter) en de speer
werpster Iraida Krlwopoeslna (60,2!
meter). De Italianen meldden de 34
jarige Salvatore Morale, die In 196!
Europese kampioen horden was, aar
voor het kogelstoten een verwon
derlijke zaak, die misschien aangeef
dat voor de atletiek, die zoveel gft-
specialiseerde uiteenlopende onder ™a
delen kent, het aantal begeleider p®le
en trainers dat mag meereizen, moefcjJJjj
worden herzien.
d n
toer
de
nooi
rdei
erni
100
ien
n or,
NCI
reg;
rs st
)eze
i sta
fesprii
tad vj
slaag
I
