Vlieland wil
een rustig
eiland blijven
dichtbij
m l
i
Jd
1
'jonuiK'iitaar
ixons kans (1)
Géén olieboringen en niét meer
militaire activiteiten
Fleurig afscheid van de zomer
uw probleem
xons kans (2)
ook hel; onze
]D
Biochemie, geweten,
wetenschapsbeleid
Senaat akkoord
met verlaging
van kies-leeftijd
geen file
eerste tand
cSsi&l!
I
OUW/KWARTET WOENSDAG 30 AUGUSTUS 1972
'■.T' fWiifï:
,7 -
BINNENLAND/COMMENTAAR
T5/KS
>lijvei
iarper
ïr Wi
3 men
Zijn
liefde
ierg-d
oktober 1968 gaf de toenmalige
'Aublikeinse kandidaat voor het
erikaanse presidentschap, Richard
on, de Democraten onder Johnson
één maand de tijd om de oorlog in
nam te beëindigen. Als ze daar in
ember niet in zijn geslaagd zei
on op 8 oktober 1968 op een
liezingsbijeenkomst, 'dan hebben ze
kans gehad'.
iddels heeft Nixon als opvolger van
nson diezelfde kans gehad niet één
md maar bijna vier jaar lang. Wat
S ft hij er tot dusverre mee gedaan?
volledig antwoord op deze vraag
n misschien alleen toekomstige
j orici kunnen geven. Maar wat nu
end is wekt zeer sterk de indruk,
ixon zijn kans voornamelijk heeft
nikt, niet om te proberen de oor-
te beëindigen,, maar om een eind te
en aan de wijdverbreide Ame-
anse bezorgdheid over de oorlog
natuurlijk ook een manier is, zij
niet zo'n nobele, om de kiezers
eden te stellen). Dat is hem niet
aiddellijk gelukt. Per slot van reke-
zijn er sinds Nixons
tsaanvaarding nog 20.000 Ameri-
d gesneuveld bijna een derde
het Amerikaanse totaal in de
namese oorlog. Geleidelijk heeft
president echter de sterftekansen
zijn landgenoten in Vietnam dras
weten te verminderen door bijna
steil grondtroepen naar huis te halen,
s april 1969 heeft Nixon zijn land-
ter plaatse van 543.000 man
gediggebracht tot 37.700 man en gister
mijn jd kondigde hij aan dat er in de
^ade te maanden van dit jaar nog eens
00 huiswaarts zullen keren.
deze kolom al vaker op
:zen dat Amerika's aandeel in het
jj 'oesten van Vietnam bepaald geen
redige vermindering heeft on-
aan. In dit opzicht wordt het ver-
van grondtroepen ruimschoots ge-
penseerd door het verdelgingswerk
de Amerikaanse luchtmacht dat
ifgelopen maanden een ongekende
ang heeft aangenomen. Zo'n 200
on(je ende forten van het type B-52
beg eveer de helft van de Amerikaanse
asdu tegic Oir Command Force') zijn
schakeld bij het bombarderen van
tam. een gebied weinig groter dan
irwegen. Hun aantal is sinds febru-
rervijfvoudigd. Wat deze en andere
e stalen vogels' in Noord-Vietnam
Mo ichten behoeft hier niet uiteen te
Icn gezet; dat doet een voormalige
rikaanse minister van justitie al op
ia 7 van dit nummer.
-
Van onze correspondent
LEEUWARDEN Het gemeentebestuur van Vlieland voelt er niets
voor om door olieboringen en nog meer militaire activiteiten de
rust en het karakter van het eiland te verstoren. In het ontwerp-
bestemmingsplan is hiervoor dan ook geen ruimte geschapen. Het
gemeentebestuur meent daarmee te handelen in overeenstemming
met het provinciale streekplan voor de Waddeneilanden.
Hoe het ook zij, het nieuwe bestem
mingsplan wil geen ruimte scheppen
voor uitbreidingen die ertoe zouden
leiden dat de onrust op het eiland
verder zou toenemen. Daarmee gaat
men dwars tegen de voornemens van
zowel het ministerie van Defensie als
van Economische Zaken in. Bij Defen
sie wil men de reeds aanwezige ge
bouwen met meer dan de helft uit
breiden; daar is grond voor nodig.
Het Vlielander gemeentebestuur heeft
de minister geschreven: 'Na afweging
van alle in het geding zijnde belangen
kan aan dit voorstel niet worden
voldaan'. Het betreft hier de bouw
van een legeringsgebouw, een maga
zijngebouw en een onderkomen voor
tanks.
Vanaf de oorlog is er een militaire
vestiging op het eiland; straaljagers
houden schietoefeningen en daarvoor
moest de Vliehors, een uitgestrekte
zandplaat die aan de zuidwestkant
tegen het eiland ligt worden opgeof
ferd.
In de loop van de jaren zijn er
klachten van eilandbewoners en va
kantiegasten geweest over de militaire
oefeningen, al hebben de militaire
autoriteiten maatregelen genomen om
de meest kwetsbare perioden, die van
het toeristenseizoen en de tijd, waarin
de vogels broeden, te ontzien.
Burgemeester G. Rombout zegt hiero
ver: 'De meeste klachten over de
schietoefeningen op de Vliehors ko
men overigens van Texel, zoals wij
hier weer klagen over de oefeningen
die straaljagers deze zomer bij Ter
schelling hebben gehouden. Vooral op
het kampeerterrein op het oostelijk
deel van ons eiland had men er last
van. Er is nu overigens met de
militaire autoriteiten een bespreking
over geweest'.
Ter inzage
Dat het gemeentebestuur deze bouw
niet wil toestaan betekent uiteraard
niet dat het laatste woord erover
gesproken is. 'Als het bestemmings
plan klaar is dan zal het ter inzage
worden gelegd', zegt burgemeester
Rombout, 'en dan kunnen er bezwa
ren tegen worden ingebracht. Het
duurt nog wel twee tot drie maanden
voor het zover is'.
'Als er een procedure van komt dan
kan het nog heel wat tijd kosten
voordat er een beslissing gevallen is.
Wij hebben overigens voldaan aan het
voorschrift dat gemeenten, waarin mi
litaire oefenterreinen liggen bij het
ontwerpen van bestemmingsplannen
overleg moeten plegen met de genie.
Deze heeft in ons geval zijn verlan
gens kenbaar gemaakt. Een en ander
is toen besproken in een commissie
van overleg, waarin naast het gemeen
tebestuur staatsbosbeheer, rijkswater
staat, provinciale waterstaat, de pro
vinciale planologische dienst en de
inspectie ruimtelijk ordening verte
genwoordigd waren. De commissie
heeft gaan aanleiding gezien om te
voldoen aan de vraag van defensie.'
Delfstoffen
Een tweede ministerie dat op Vlie
land bot gevangen heeft is dus dat
van economische zaken. De minister,
die kennis van het ontwerp-bestem-
mingsplan heeft genomen, gaf teleur
gesteld te kennen dat hij daarin de
mogelijkheid tot exploratie en exploi
tatie van delfstoffen mist. Hij vond
dat de belangen van natuurbescher
ming niet tegen die van de winning
van de delfstoffen waren afgewogen.
B. en W. van Vlieland hebben daarop
geantwoord: 'Het zal Uwe Excelllentie
ongetwijfeld bekend zijn dat er naast
de belangen van de energievoorzie
ning ook andere belangen, waaronder
het behoud van de helaas steeds
schaarser wordende natuurgebieden,
zijn te behartigen. In dit beleid kun
nen nu eenmaal niet worden ingepast
bevorderende activiteiten op het ter
rein van de energievoorziening. Een
algemeen verbod van mijnbouw-activi-
teiten in welke vorm dan ook, is de
meest veilige weg voor de bescher
ming van de hoge waarden van de
natuurgebieden op Vlieland'.
Het gemeentebestuur van Vlieland
heeft dus een zeer duidelijk stand
punt ingenomen en heeft daarin velen
op zijn hand, zoals de Landelijke
Vereniging tot Behoud van de Wad
denzee. die ervoor ijvert dat dit in
West-Europa zo unieke gebied zo goed
mogelijk behouden blijft.
Maar de strijd zal niet gemakkelijk
zijn. Ook de minister van volkshuis
vesting en ruimtelijke ordening heeft
inmiddels' een brief doen uitgaan,
waarin wordt aangedrongen op het
vermijden van conflictsituaties met
het ministerie van económische zaken
met betrekking tot de winning van
delfstoffen. Overleg wordt aanbevolen.
Op Vlieland wacht men nu maar af.
De afwijzing van alles wat het eiland
verde kan aantasten is duidelijk.
tuite
verhaal leest, doet er goed aan
edenken dat Noord-Vietnam, hoe
ir ook geteisterd, in de loop van de
minder van de Amerikaanse
imacht te lijden heeft gehad dan
tuiden. Dat nota bene geacht moet
door de VS te worden be-
,jj rmd. Van de 63 miljoen ton bom-
rops die tussen 1965 en 1971 op
china zijn gevallen kwam 3,9 mil-
tshe ton terecht-op het zuiden, tegen
beloon ton op het noorden. Ook van
miljoen ton munitie die in dezelf-
«riode door geschut en andere
>ler< dwapens van leger en marine werd
spuwd was het merendeel be-
1 voor doelen in het zuiden.
gegevens zijn niet afkomstig van
Piet Cong, maar van 21 Ame-
nse wetenschapsbeoefenaars, die,
r leiding van de fysicus prof.
ardi 'nel Littauer, een onderzoek heb-
ingesteld naar 'De luchtoorlog in
china'. zoals de titel van hun
verschenen verslag luidt. Zij
ook tot de na het voorgaande niet
erbazingwekkende bevinding geko-
dat de Amerikanen in Zuid-
lam meer burgers hebben gedood
pinj erwond dan in het noorden. Een
re ver^'aring daarvan valt gemak-
af te leiden uit de schatting van
ucr en de zijnen dat meer dan de
van de in Vietnam gebruikte
isieven belandde buiten het doel
ens d waarop ze moesten worden ge-
ident Nixon heeft vier jaar geleden
hien niet met zoveel woorden
gd. maar toch overduidelijk gesug-
rd, dat hij een eind zou maken
deze orgie van Amerikaans ge-
aan die een land dat door de VS
edigd heet te worden, veranderd
een woestenij. In plaats
'an heeft hij zich ontpopt als een
dent van wie oud-minister Ramsey
k schrijft dat hij verantwoordelijk
>or meer bombardementsopdrach-
ullf dan wie ook in de geschiedenis van
j mensdom,
zijn
f ons een kans', zei Nixon vier
geleden als kandidaat-president in
ligan, 'geef ons een kans en wij
n deze oorlog op eervolle wijze
^'8en - De mogelijkheid om tijdens
ambtstermijn de oorlog te beëindi-
heeft Nixon nog steeds. Maar de
om dat op eervolle wijze te doen
hij verspeeld.
Brieven die niet zijn voorzien van naam cn
adres kannen niet In behandeling worden
genomen. Gehelmhondlng Is verzekerd. Vra
gen die niet onderling met elkaar In verband
stnan moeten In afzonderlijke brieven worden
gesteld. Per brief dient een gulden aan post
zegels te worden Ingesloten. Adres: redactie
Trouw-Kwartct. postbus J4S, Rotterdam.
Vraag: Ik heb twee kleine schilderij
tjes, een paar koetjes in een wei van
Jan Vrolijk en een zeegezicht gesig
neerd W. H. van Deventer. Zouden
dit waardevolle schilderijen kunnen
zijn?
Antwoord: Hoewel wij geen oordeel
over een niet bezichtigd schilderij
willen en kunnen vellen, geloven wij
dat u toch wel waardevolle schilderij
en bezit. Van Jan Martinus Vrolijk
(1845-1894) zijn vele schilderijen, teke
ningen en etsen bekend: meest land
schappen en weiden met vee, paarden,
enz. In het Rijksprentenkabinet (Am
sterdam), Fries Genootschap (Leeuwar
den). Haags gemeentemuseum en Tey-
lerstichting (Haarlem) zijn werken
van hem aanwezig. Willem Anthonie
van Deventer (1824-1893), leerling
Haagse Academie is bekend door vele
rivier- en zeegezichten, schilderijen, et
sen en lithos. In zeer veel musea kunt
u zijn werk vinden.
Hulp van lezer: Enige weken geleden
vermeldden wij in ons antwoord dat
slechts sporadisch veroordeeld was op
grond van het wetsart. dat betrekking
heeft op overspel. Dat sporadisch
bleek volgens een deskundige nog 20
maal te zijn in de jaren van 1923-1961
nl. 1 x in 1923, lx in 1928, 2e in 1929,
1 x in 1939, 6x in 1951, 4x in 1956, 3x
in 1958, lx in 1960, en lx In 1961, daar
na niet meer. Onze dank voor dit nauw
keurige onderzoek.
V.RAAG: Kunt u mij inlichten hoe ik
radiologisch laborante.kan worden?
Antwoord: In de meeste grote zieken
huizen wordt deze opleiding gegeven.
Vereist is: 1 Diploma Mavo 4, indien
examen werd gedaan in wis- en natuur-
en scheikunde. 2. Overgangsbewijs
van 4de naar 5de klas Havo of VWO
mits natuurkunde en wiskunde of na-
tuur-/scheikunde in het keuzepakket
was opgenomen. 3. Diploma Havo.
mits examen werd afgelegd in natuur
kunde. 4. Overgangsbewijs 5de naar
6de VWO, mits natuurkunde in het
keuzepakket is opgenomen. 5. Diplo
ma VWO. De cursus wordt voorafge
gaan door een preklinische opleiding
van 6 weken tot drie maanden en
duurt 3 jaar. In het eerste jaar moet
een EHBO diploma worden behaald.
Een diploma typen is wenselijk. Wij
vestigen de aandacht van lezers, die
vragen als deze van plan zijn te
stellen, op de Samsons beroepengids.
Alle gegevens over de meest uiteenlo
pende beroepen zijn daarin te vinden.
Vraag: Hoe lang moet ik mijn belas
tingpapieren en mijn girobevvijzen be
waren?
Antwoord: Belastingpapieren moeten
vijf jaar, girobescheiden (grotere be
dragen) en bankbescheiden moeten
dertig jaar worden bewaard.
Vraag: Is beklemrecht hetzelfde als
erfdienstbaarheid?
Antwoord: Dit zijn geheel verschillen
de rechten. Wat ze gemeen hebben is
de grote invloed die oude gebruiken
op deze rechten kunnen hebben. Be
klemrecht wordt volgens artikel 1654
van het Burgerlijk Wetboek geheel
geregeld door de inhoud van het
contract of bij gebreke daarvan door
plaatselijke gewoonten. Het is een
altijddurend recht om de grond van
een ander te gebruiken. Hiervoor is
de gebruiker periodieke betalingen
verschuldigd benevens geschenken
bij erfovergang of bij overdracht van
zijn recht. Ook moet de gebruiker de
op het land rustende lasten en belas
tingen betalen. Het wordt tegenwoor
dig als een zakelijk recht erkend
ofschoon het Burgerlijk Wetboek het
onder het verbintenissenrecht behan
delt.
Gaat het bij het beklemrecht over de
verhouding van personen onderling
en tot een stuk grond, bij een erf
dienstbaarheid gaat het om de ver
houding tus~en twee stv'-' n grond.
Een der beide stukken grond (hot
lijdende of dienende) is belast met
een bepaald zakelijk récht (bijvoor
beeld van overpad) ten behoeve van
een ander stuk grond (het h- ersen-
de). Het recht dient dus om de bruik
baarheid van een tepaald stuk nd
o vu_ en, ten koste van een ander
stuk grond. Het is in het Burgerlijk
W als zakelijk recht :k
Vraag: Bij mijn scheiding heeft de
ern
'Als de natuurkundigen met dit soort
discussies begonnen waren twintig
jaar voordat ze de atoombom maakten,
dan zou de wereld er nu anders
hebben uitgezien'. Met deze tegelijk
hoopvolle en waarschuwende specula
tie begon prof. Sol Spiegelman (de
zelfde van het kankeronderzoek) de
discussie over de maatschappelijke
verantwoordelijkheid van de bioche
micus, waar het Europese biochemie-
congres vorige week een hele avond
voor had uitgetrokken.
Daar was wel aanleiding voor. 'Wij
zijn hard op weg', zei Spiegelman, 'de
wereld even krachtige, maar veel sub
tielere wapens te geven. Het is belang
rijk dat de biochemici niet in dezelf
de positie terechtkomen als de na
tuurkundigen, die pas naderhand met
hun geioetensproblemen klaar moesten
komen'.
Hoopvol was ook prof. H. Bloemendal,
alleen al omdat inderdaad honderden
congresgangers die avond aan deze
discussie wilden besteden in plaats
van na een vermoeiende werkdag de
geneugten van Amsterdam te proeven.
Een paar dagen eerder zag hij het
nog niet zo zitten ('Ach, er zullen wel
een heleboel heel wijze dingen gezegd
worden. Maar eigenlijk interesseert
het ze helemaal niets. Ze willen ge
woon kunnen doorwerken'.)
Maar met die maatschappelijke oog
kleppen viel het dus nog wel mee.
'(Het was de eerste keer dat op een
internationaal congres van deze om
vang dit probleem aan de orde iwerd
gesteld, en dus in zekere zin een
experiment.)
Aan mogelijke resten van die oogklep
pen werd het hardt gerukt door prof.
S. P. R. Rose, jong, agressief, duide
lijk geen produkt van Oxford, docent
aan de unieke ongelse televisie-uni
versiteit, de Open University. De we
tenschap. zei Rose, is tegenwoordig
ingebouivd in staten en regeringen.
Het kan van land tot land wat ver
schillen, maar ik schat dat 50 tot 70
procent van het wetenschappelijk en
technisch onderzoek wordt gesteund
door organisaties die iets met defensie
te maken hebben. De Vietnamese oor
log is een stuk dolgedraaide weten
schap.
Tegen die ontwikkeling, zei Rose, zie
je verschillende reacties. Sommige
mensen berusten erin, anderen protes
teren tegen misbruik van onderzoelcre-
sultaten. Maar het probleem ligt die
per. Zo'n protest gaat er namelijk van
uit dat de grondstructuur van het
wetenschappelijk onderzoek gezond is.
En dat is hij niet. Het gebruik dat
van onderzoekresultaten wordt ge
maakt is niet de verantwoordelijkheid
van de onderzoeker, want hij had
geen keus: hij mocht dat doen, of
niets.
Maatschappelijke factoren
Want de richting waarin de weten
schap zich ontwikkelt wordt door
maatschappelijke factoren bepaald.
Voor sommige soorten wetenschap
komt geld op tafel en. voor andere
niet. Ook op terreinen waar dat op
het eerste gezicht niet merkbaar is
werken ,die maatschappelijke invloe
den bepalend, maar dan ongemerkt,
door beïnvloeding van de gedachten-
wereld van de wetenschapsmensen
zelf.
In de jaren '40-'50 hield de biochemie
zich in hoofdzaak bezig met de ener
gie-huishouding van de cel. Maar in
het midden van de jaren vijftig begon
het terrein zich te verschuiven naar
de moleculaire biologie, besturing, re
gulering en onderdrukking van levens -
rocessen. Die verschuiving was naar
de opvatting van prof. Rose niet toe
vallig, niet in zichzelf noodzakelijk,
maar een gevolg van maatschappelijke
ontwikkelinggen die door de onder
zoekers werden geabsorbeerd en zo de
richting van hun belangstelling be
paalden. En die richting is bovendien-
vrij makkelijk te bepalen, omdat de
wetenschapsbeoefening erg hiërar
chiek georganiseerd is. Onder colle
ga's staat heel duidelijk vast wie er
erg goed is en het dus te vertellen
heeft. ('Kijk maar naar de situatie
hier. een rijtje erkende autoriteiten
als forum op het podium, fijn over
zichtelijk gescheiden van het publiek
waar trouwens de Nobelprijswin
naars op de eerste rij zitten'.)
Als enige methode om deze foute
toestanden te lijf te gaan zag prof.
Rose een terugkeer naar de basis. De
onderzoekers moeten hun kennis naar
de mensen brengen, hun deskundig- W3t IS Q6Z0nd?
heid in dienst stellen van de krachten
die de maatschappij willen verande
ren.
tie hebben we dat mogelijke ontwik
kelingen die wij niet willen, ook
inderdaad niet optreden? Zelfs al zou
den we alleen maar zoeken naar een
academisch antwoord op een even aca
demische vraag, dan nog moeten we
de discussie voortzetten. Want men
heeft de wetenschap al vaak genoeg
kunnen verwijten dat zij niet zag
waar het heen ging.
Bezwaren
Voor zijn welsprekend betoog kreeg
Rose een warm applaus, wat niet
betekende dat iedereen het nu met
zijn analyse eens was of dat erg veel
mensen zijn oplossing als een vrese
lijk praktisch voorstel zagen. Met na
me Spiegelman was het niet eens met
het volkomen weg-redeneren van de
invididuele verantwoordelijkheid van
de onderzoeker.
Andere oplossingen of in zo'n
geval wenselijke maatregelen, want je
lost niets op tijdens zo'n discussie
werden onder andere aangedragen
door de filosoof prof. A. G. M. van
Melsen: We hebben een nieuw soort
'gemengde' wetenschapsmensen nodig,
die behalve een exacte wetenschap
ook een maatschappijwetenschap heb
ben bestudeerd, zoals politicologie,
economie, communicatiewetenschap,
misschien zelfs filosofie.
En de Westduitse enzymdeskundige
dr. M. Eigen: Wij kunnen hier niets
oplossen, dat zal de maatschappij als
geheel moeten doen. Maar we moeten
wel duidelijk maken dót er problemen
zijn. Daarvoor zal de berichtgeving
over wetenschappelijk onderzoek door
journalisten moeten worden verbeterd
en uitgebreid.
Tenslotte nog twee opvattingen van
inleiders. Prof. A. Rörsch over nog
niet mogelijke maar zeker al wel
denkbare experimenten met erfelijk
heid en voortplanting: Welke garan-
En dr. C. J .van den Berg, die in
Groningen de stofwisseling van de
hersenen bestudeert: de loenvmende
mogelijkheden om ziekten te genezen,
stellen ons voor de vraag ipat dan
precies de gezonde en gewenste toe
stand is die wij willen bereiken. Die
beslissing (in eerste instantie van de
arts, maar wel degelijk ook van de
onderzoeker die hem in staat stelt
steeds verder in te grijpen) kan al
leen door de maatschappij als geheel
worden genomen, wat betekent dat er
een voortdurende informatiestroom
moet zijn tussen wetenschappelijk orb
derzoek en maatschappij.
Ik heb de indruk, zei Van den Berg,
dat. de onderlinge concurrentie van de
onderzoekers om hun deel van de niet
meer groeiende financiële middelen,
niet altijd in een gezonde richting
voert Maar alweer: wie zal uitmaken
wat gezond is?
Zijn betoog werd door prof. Rose met
twee voorbeelden gesteund: de Russi
sche praktijk om geleerden met poli
tiek al te vrije opvattingen voor ge
stoord te verklaren en in een psychia
trische inrichting met moderne psychi
atrische medicijnen in 'gezonde' rich
ting te beïnvloeden. En de Ameri
kaanse praktijk waar 250.000 school
kinderen, uitsluitend op grond van
hun rapportcijfers, als ziekelijk hyper
actief worden aangemerkt. En met
moderne psychiatrische medicijnen
worden behandeld waardoor zij rusti
ger en gezeglijker worden, beter le
ren, en uiteindelijk gevormd kunnen
worden tot betere, gezondere staats
burgers.
Het is verbazingwekkend hoe Zun-
dert, een grensplaatsje tussen Breda
en Antwerpen dat zelf geen bloemen-
centrum is, elk jaar weer een prachti
ge bloemenmanifestatie weet te orga
niseren als 'afscheid van de zomer'.
Het bloemencorso kent geen reclame,
want zakenbelang is aan dit corso
vreemd. De kracht zit in de onderlin
ge strijd om de mooiste wagen tussen
de verschillende buurtschappen van
de gemeente.
Daarom zijn enkele honderden inwo
ners al in juli met het voorbereidend
werk begonnen. Alle vrije uurtjes zijn
de afgelopen maanden benut om
binnen grote omheiningen en in land-
bouwschuren geraamtes van hout,
board, steengaas en gips te maken
van sprookjesfiguren, helden uit
mythen en sagen enz. Vrijdag en
zaterdag is het hoogtepunt. Dan moe
ten de duizenden bloemen op de kar
kassen bevestigd worden en dit werk
vraagt alle mogelijke energie en ver
beeldingskracht van de deelnemers.
Op een flinke praalwagen moeten on
geveer 120.000 dalia's bevestigd wor
den, waarbij elke bloem secuur vast
gespijkerd moet worden.
Iedereen in Zundert werkt dan mee.
De nonnetjes van het rustoord en het
pensionaat bijvoorbeeld helpen enkele
buurtschappen door tevoren de sp ij
kers in het hart van de bloem te
steken, zodat de 'tikkers' snel kunnen
werken. In totaal zullen er zo'n twee
miljoen bloemen worden verwerkt,
want in de optocht zullen twintig
praalwagens meerijden. De feeststem
ming zal nog worden verhoogd door
het meetrekken van elf harmonie- en
fanfarekorpsen. Een bijzonderheid is
teel dat de praalwagens worden ge
duwd door 'onderkruipers'. Deze jon
gens duwen verborgen tussen de
wielen de praalwagens vooruit.
De optocht begint zondag om half
drie, maar het is verstandig enige
uren tevoren te komen. Want de tien
duizenden bezoekers komen 's mor
gens vroeg al met bussen en auto's
aan om zich van een goede plaats te
verzekeren. Na de optocht om onge
veer half zes, worden de praalwagens
op het veilingterrein aan de Wem-
houtseweg tentoongesteld. Ook maan
dag (tussen 15.00 en 16.30 u. en
tussen 20.00 en 21.00 uur) zijn de
corsowagens nog te bewonderen in
het licht van schijnwerpers.
Voor de optocht van zondag kosten de
tribuneplaatsen 5 en 7,50. Voor
staanplaatsen is de prijs f 2,75, maar
voor kinderen tot twaalf jaar is de
toegang gratis. De toegangsprijs tot
het tentoonstellingsterrein is 1,50
voor volwassenen en 0£0 voor kin
deren tot dertien jaar. Kaarten zijn
te bestellen bij het gemeentehuis van
Zundert en bij de VVV in Breda
(01600 - 32150).
rechter de alimentatie bepaald op
ƒ400 per maand. Dit is nu reeds
verscheidene jaren geleden. Mijn ge
wezen man heeft nimmer mijn uitke
ring verhoogd met de salarisverhogin
gen die hij de laatste jaren genoten
heeft. Aansporingen daartoe bleven
onbeantwoord. Hoe kan ik bereiken
dat mijn vroegere man mij in de
verschillende salarisronden laat de
len? Een procureur kost meer dan de
'baten'. Een procedure is niet moge
lijk omdat ik een huis heb. Liquide
middelen heb ik evenwel niet. Kan
invordering geschieden door een deur
waarder?
Antwoord: U zal de hulp van een
procureur niet kunnen missen. De
kost gaat voor de baat uit. Raadpleeg
eens de vereniging van gescheiden
vrouwen, die misschien de weg naar
een tactvolle regeling kan wijzen.
DEN HAAG De ongeveer éénmil
joen 18- tot 21-jarigen zullen in no
vember mee kunnen stemmen, nu de
Eerste Kamer gisteren akkoord is ge
gaan met de voorgestelde verlaging
van de kiesgerechtigde leeftijd. Op
verzoek van de WD-fractieleider mr.
H. van Riel werd er hoofdelijke stem
ming over het wetsvoorstel gehouden.
Van de 48 aanwezige senatoren stem
de mr. Van Riel alleen tégen, wegens
de kies-technische bezwaren die er
volgens hem aan dez everruiming van
het kiesrecht kleven.
Beeld van een praalwagen (en de drukte) vorig jaar bij het bloemen
corso in Zundert.
„Filevorming dient te worden verme
den". Niet alleen op de rijkswegen,
maar ook bij academische plechtighe
den van de rijksuniversiteit te Lei
den. Het protocol (een soort wegen
verkeersreglement)' regelt daarom uit
voerig hoe hoogleraren met of zonder
toga, desgewenst met ambtsketen, al
dan niet voorzien van echtgenoot, zo
mogelijk met sjerpen en eretekens, en
omdat we in een moderne tijd leven -
als het niet anders kan - in donker
pak met wit overhemd en zwarte
das, en de dames in overeenkomstige
kleding, enzovoorts, in de stoet naar
de voor hen bestemde plaatsen schrij
den.
Een commissie ad hoe heeft er een
prachtig advies over uitgebracht en
het college van bestuur heeft er zijn
fiat aan gegeven. Het enige wat nu
nog ontbreekt zijn vangrails en
vluchtstroken.
mis, een braderie, een openlucht bar
becue, een parade van stoomwalsen,
een feestmarkt, Nederlandse clubkam
pioenschappen wielrennen en tot be
sluit vuurwerk. Maar dit alles toch
niet zo zeer vanwege de eerste tand.
Doel van de festiviteiten is gelden
bijeen te krijgen voor de aanleg van
een recreatieproject met een dieren
park, een trimbaan en een midgetgolf-
baan, waaraan deze jonge gemeente
grote behoefte heeft
•fc
Duizend jaar
Zonder profaan te willen zijn konsta
teren ws dat in het fraaie Twentse
stadje Ootmarsum een gemeentelijke
functionaris loopt voor wie duizend
jaren zijn als één dag en één dag als
duizend jaren. Hij is verantwoordelijk
voor de plaatsing van een straatnaam;
waarop te lezen staat dat de heilige
Radboud in 1917 te Ootmarsum over
leed. Naar alle waarschijnlijkheid is
de heilige Radboud die in Utrecht
bisschop was en in Deventer werd
begraven, echter in 917 te Ootmarsum
gestorven.
Het zit trouwens helemaal een beetje
vreemd met dat straatnaambord. Er
staat ook: N.H. Radboud. Wanneer de
man nederlands hervormd is geweest,
dan was hij Luther eeuwen voor.
Maar de reformatie houdt er toch
geen heiligen op na? Men dient rond
om een heilige niet zo'n onheilige ver
verwarring te stichten.
Het prille Dronten in Oostelijke Fle
voland bestaat tien jaar. Dat is zoiets
als de eerste tand voor een baby. In
Dronten vind men dat er feest ge
vierd moet worden en dat zal dan van
6 tot en met 9 september gebeuren.
Het programma vermeldt: najaarsker-
Vrijdag ontvangt het Nederlands Oor
logsgraven Comité een groep van 63
Amerikaanse nabestaanden van in de
tweede wereldoorlog gesneuvelde mili
tairen. De groep bezoekt deze week
oorlogsgraven in Nederland (Mar
graten). België (Henri Chapelle
en Neuville). en Luxemburg (Hamm).
De oudste deelneemster is me
vrouw Kuehl. Haar zoon sneuvelde
in België. Zaterdag wordt de 26e Air
borne wandeltocht vanuit Renkum ge
houden. Er worden ruim 25.000 wan
delaars verwacht, waaronder groepen
uit België en Frankrijk en van Ame
rikaanse en Britse militairen. De wan
deltocht heeft plaats ter herdenking
van de luchtlanding van geallieerde
troepen in 1944 in het gebied rond
Renkum en Oosterbeek. Tot 13 sep
tember ligt het permanente eskader
van de Navo, de standing naval forces
atlantic, in de marinehaven van Den
Helder. Het eskader, waarvan de Ne
derlandse oorlogsbodem „Amsterdam"
deel uit maakt, staat onder bevel van
commander Fieldhouse van de Britse
marine. Drs. J. D. A. de Zwart, die in
1968 voor de eerste keer weerd uitge
zonden als missionair predikant voor
het kadervormingswerk op Midden-
Java en daarna in 1971 terugkeerde
voor studieverlof, gaat 18 september
met zijn gezin naar Indonesië terug.
Op 1 september treedt ds G. van 't
Spijker te Numansdorp in dienst van
de zending van de gereformeerde ker
ken in Nederland en zal zijn oplei
ding beginnen aan het Hendrik-Krae-
mer Instituut. Na zijn opleiding zal
hij worden uitgezonden als missionair
predikant voor kadervorming in
Rwanda, waar hij het werk gaat
voortzetten van ds Overdulve, die in
1970 naar ons land terugkwam.
14
"Tomatensoep, 't Is weer eens Iets anders dan brood."
