Werk van dokters,
evangelisten en piloten
Indiase nonnenhandel
gaat (met toelating
vatikaan) steeds door
Werkloosheid bedreigt
gereformeerde theologen
Trouw
K wartet
VN-rapport: misschien al in 1975 geen vacatures meer
vandaag
'Zuidelijk Afrika heeft
kernwapen nodig'
Beroepings
werk
Waterzuivering kost 7
tot 10 miljard gulden
Boekenetalagi
ir
TROUW/KWARTET DINSDAG 29 AUGUSTUS 1972
KERK
T2/KJ01
Zendingen in Kameroen en Tsjaad
door dr. A. Dronkers
,0 Kameroen, wieg van onze voorouders, vroeger leefde je in het barbarendom,
als een zon begin je nu te schijnen, langzaam aan laat je je wilden-staat achter
je.' Het liegt er niet om! En dat voor een staat, die nauwelijks twaalf jaar oud is.
Op 1 januari 1960 werd de republiek
(later de federale republiek, toen een
Engels sprekend deel erbij kwam)
uitgeroepen, sindsdien is Ahidjo de
moslimse president. Ergens in de
hoofdstad Yaoundé woont hij in een
prachtig huis tegen de heuvels. Niet
ontkend kan worden, dat hij van zijn
land iets gemaakt heeft. Is Kameroen
met zijn één-partij-stelsel een een
heid? Het is nu eenmaal zo, dat dat
altijd een moeilijke vraag is ten aan
zien van iedere Afrikaanse staat. De
grootste bedreiging van de eenheid is
het tribalisme, nl. de felheid waarmee
bepaalde stammen elkaar naar de
kroon steken (denk aan de verschrik
kelijkheden van Nigeria en de wan-
hoopsstrijd van de Ibo's).
De regels waarmee ik begon zijn ont
leend aan het volkslied der Bemoens,
die het hart bepaald niet laag dragen
(bezing uw golrie volk van Bemoen,
van Afrika zijt gij het licht las ik
ergens op een schoolbord im een
jeugdgebouw). Maar het is maar één
stam. Daarnaast zijn de Bamileke's en
de mensen van Douala en de Haus-
sa's, om over de Foelani in het noor
den maar niet te spreken. Een land
kan niet zonder mythe en het vreem
de is, dat het stempel van de Franse
cultuur, die het hier in de koloniale
tijd voor het zeggen had, bijna nog
het meest de eenheid tot uitdrukking
brengt. De prefecturen door het hele
land heen symboliseren iets van de
orde en de ambtelijkheid, al zijn het
Afrikanen, die deze posten bezetten.
Zoals tegelijk de chefs in hun merk
waardige behuizingen op het platte
land (omgeven door een aantal hutjes
voor de haremvrouwen) met op de
achtergrond een heel andere traditie
iets van diezelfde orde vertegenwoor
digen. Het is allemaal nogal gecompli
ceerd en als buitenstaander kijk je er
wel behoorlijk vreemd tegen aan.
Zendingen in tal
Ik had het voorgaande nodig om dui
delijk te kunnen maken, hoe in zo'n
land, met vooral in zijn stammen een
sterk gevoel van eigen waarde, de van
buiten komende zendingen der chris
telijke kerken worden verwerkt. Ze
hebben een oude traditie achter zich.
want reeds in 1844 zette de Engelse
baptist Alfred Baker de eerste voet
aan land. Hij kwam niet veel verder
dan de kust, maar er school een echte
pioniersgeest in hem. Na drie jaar
rondgekeken en de taal geleerd te
hebben, startte hij op een zondag met
een kerkdienst, om 's maandag daarop
met een schoolklas van elf leerlingen
te beginnen.
In de koloniale tijd is het regime
nogal eens verwisseld. Na de eerste
wereldoorlog moesten de Duitsers
zich terugtrekken en werd de Franse
taal op de scholen en in het hele
publieke leven in- en .doorgevoerd.
Wie nu in Kameroen contacten met
het zendingswerk zoekt, stuit achter
eenvolgens op baptisten. Bazelse zen
ding, Franse zending, Noorse zending,
mennonisten en last but not least
Nederlandse zending. Ze werken ieder
met eigen accenten en niet als
scherpslijpers. In Maroea ontmoette
ik ds. K. Ostertag, een Duitser, die in
zijn zendingspost nauw verbonden
was met het werk der baptisten, ge
leid door de Zwitserse ds. Stöplie.
Verschilt u in dooppraktijk met
hem?, vroeg ik. Antwoord: daar ma
ken wij hier geen kwestie van. Als zij
dopen met onderdompeling in de ri
vier, sluiten wij ons daar graag met
onze dopelingen bij aan.
Dogmatische verschillen krijgen wei
nig accent als men taken te vervullen
heeft, die de totale arbeidsinzet der
liefde vragen. Ik ben op mijn reis op
vele afgelegen posten geweest en diep
onder de indruk gekomen van zowel
het medische als het onderwijswerk.
De poliklinieken hebben een grote
faam, omdat hier honderden mensen,
vaak van grote afstand gekomen, gra
tis behandeling ontvangen (voor de
medicijnen wordt een vergoeding ge
vraagd, maar dat heeft ook een tacti
sche waarde). Dokters en verpleeg
kundigen geven hier gestalte aan een
stukje christelijke barmhartigheid,
terwijl in het verkondigingswerk de
motivatie wordt verduidelijkt. De zen
dingspredikanten geven veel aandacht
aan vormingswerk, het onderricht aan
evangelisten, hoe zij moeten preken
en aan het belichten van bijbelse
structuren.
Campagnes
Op een van de plaatsen, waar ik een
kerkdienst meemaakte, werd juist een
bredere evangelisatiecampagne inge
leid, onder het thema: Nouvelle vie
pour tous, het nieuwe leven voor
allen. Zo iets klinkt misschien nogal
gevaarloos: we zijn in Europa wat
uitgekenen op zulke massale activitei
ten. Maar het trof mij 'daarom te
meer, toen ik hoorde hoe in de staat
Tsjaad, waar wij onze reis eindigden,
een campagne liep, waarin getuigenis-
Evangelisten in Kameroen
sen, koorzang en theaterscènes elkaar
afwisselden. Tegelijk werd mij het
klimaat, waarin dit alles geschiedde,
duidelijk, toen ik hoorde, hoe de
positie der christenen in Tsjaad hele
maal niet onaangevochten is. De na
bijheid van de moslimse staat Libye
doet zich gelden, omdat de Libische
radio ophitst tegen de christenen in
Tsjaad. De bewegingsvrijheid is be
perkt en er vinden 's avonds in auto's
controles op wapens plaats. Het merk
waardigste is, dat de president van
deze staat geen moslim is, maar zelfs
van huis uit christen en dat hij zijn
zoon naar het collége évangélique
heeft gestuurd, omdat het onderwijs
er gewoon goed is.
Opnieuw sta je voor de vraag: wat is
nu eigenlijk precies de Afrikaanse
identeit? Is in dit werelddeel door
den. Ik ben nog veel naïever, want ik
meen zelfs dat de hele wereld demo
cratisch kan worden zonder eerst com
munistisch te worden.
Ik heb niemand, ook niet in Vietnam
(10). fascist of nationaal socialist ge
noemd. Om kwalificaties als Marxkra-
mer en fellow-traveller word ik niet
kwaad. Op enkele punten wil ik de
heren wel geheel of gedeeltelijk gelijk
geven (bv het succes van Nixon in
Polen), maar daarmee krijgen ze mij
toch niet bij de Nixon-aanhangers.
Amsterdam
D. Vcenstra Dzn.
De rcdact'e behoudt zich het recht voor om
ter opname ln deze rubriek ontvangen me
ningsuitingen verkort weer te geven. BIJ
publikalic wordt met de naam van de
Inzender ondertekend. Brieven kunnen wor
den gezonden aan de heer Joh. C. Francken.
secretaris van dc hoofdredactie van Trouw-
Kwartet, Postbus 859. Amsterdam.
Vietnam (slot)
Amerika zorgt er voor dat Zuidoost-
Azië het leed dat de Hongaren in
1956 ondergingen, wordt bespaard. De
hemel zal ons bewaren voor een derge
lijke 'zorg' die nu al 15 jaar minstens
aan de gang is. Dit is mijn eerste
reactie op 'Vietnam 17' (22.8.72) van
de heer Ekelschot. Mao moet eens
gezegd hebben dat democratie uit de
loop van een geweer komt. Nixon zou
kunnen zeggen dat democratie uit het
ruim ven een bommenwerper komt.
De heer E. vraagt of ik zo naïef ben
om te veronderstellen dat het commu
nisme democratisch zou kunnen wor-
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Oageliilis bestuur: B. Bol. Oen
Hoog; dr. E. Bleumink, Paters-
wolde; mr. G. C. »on Oom.
Nootdorp; W. K Fibbe, Roller-
dom; J. lomer, Utrecht; dn. J.
W. de Pous. Oen Hoog; J. Smol-
lenbroek, Waisenoor.
Ovenge leden von hel algemeen
bestuur: K. Abrna. Amsterdam;
H. A. de Boer, IJmurden; Th.
Brouwer. Assen; mr. dr. J. Don
net, Oen Hoog; J. von Eibergen,
Schoorsbetgen; mr. K. «on
Houten. Wagemngen; ds. O. T.
Hyltemo, B'lthoven; Joc. Hurisen.
Detlt: mevrouw M. C. E. Kloojter-
mon-Fortgens, Voorscholen; me
vrouw I. G. Krooyeveld-Wouters,
Heerhugowaord; prol. dr. G. N.
Lommens, Noorden; ds. F. H.
Londsmon, Oen Hoog; H. de
Mooij. Rijnsburg; prot. dr. G. C
von Niftrik, Amsferdom; H. Otte-
vonger. Buitenpost; mr. dr. J.
Ormga, lunteren; dr. A. Veermon,
Rijswijk (Z-H); H. H. Wemmers,
Oen Haag; drs. R. Zi|lstro, Oosler-
lond |Zld|.
Uitgaven van
N.V. De Christelijke Pers
Directie:
Ing. O. Postma, F. Diemer
Hoofdredactie:
J. de Berg (waarnemend)
Hoofdkontoor N.V. De
Christelijke Pers: N.Z.
Voorburgwal 276 - 280,
Amsterdam. Postbus 859.
Telefoon 020 - 22 03 83.
Postgiro: 26 92 74. Bonk:
Ned. Midd. Bonk (rek.nr.
69.73.60.768). Gem.giro
X 500.
Rusland-Mozambique
In Tr./Kw. van 17/8 was te lezen dat
'Theologen hulp vragen voor de slacht
offers van het Portugees regiem' (Mo
zambique). Daar is niets tegen. Als je
de namen leest van de onderteke
naars, o.a. prof. J. de Graaf-Violet -
Kroon - Buskes, Kuitert - Strijd, dan
staan deze personen er borg voor dat
inderdaad in in Mozambique een ver
volging en verkrachting van menselij
ke rechten aan de gang is, die door
geen zinnig mens ontkend zal worden.
Maar vreemd is en blijft het, dat men
dit soort theologen nooit front ziet
maken, wanneer even duidelijk in dit
blad te lezen is over de vervolgingen
van communistische tyrannie in Tsje-
choslowakije en wat er met de Krim-
tartaren gebeurt. Het deporteren van
intellectuelen naar de psychiatrische
inrichtingen, dat weet men wel, maar
daarover zwijgt men als het graf.
Omgekeerd schijnen de anti-commu
nistische theologen, zich niet zo heel
veel aan te trekken vai. rascisme in
Portugees-Mozambique. Hoe is dit te
verklaren? Wel heel eenvoud j,
doordat hier niet zo zeer theologische
verontrusting maar subjectieve achter
gronden in 't geding zijn :n anders
niet. Hetzelfde geldt voor de veelvor
migheid van de theologische vers I-
len. Niet zo erg hoog aar .'.aan die
polarisaties, die alleen. vanwege het
subjectieve kunnen leiden tot een
barrière t ussen elkaar bestrijdende
antagonisten. De divergenties, bewust
doordacht, kunnen ons nog redden
van te veel ruzies.
NIJMEGEN (KNP) De handel in jonge meisjes uit India, die on
der het motief van religieuze roeping naar Europa worden gezonden,
gaat nog steeds door. Verschillende duizendtallen zijn de afgelopen
jaren in kloosters in Europa, vooral Engeland, Frankrijk en Italië,
ondergebracht. Het trieste van de hele situatie is, dat er voor deze
meisjes nauwelijks een weg terug mogelijk is.
Bovndien worden aan deze handel
door toeleverende priesters in Kerala
(India) schatten verdiend. Aldus een
artikel in het weekblad 'De Bazuin'.
Het blad heeft een interview met het
Engelse meisje Sonia Dougal, die er
indertijd voor gezorgd heeft, dat 'In
diase nonnenschandaal' wereldkundig
werd gemaakt. Zij schreef in 1970 een
boek over de hele affaire getiteld
'The nun-runners', dat buiten Enge
land nauwelijks bekendheid kreeg. Zij
beschouwde toen de zaak als afgedaan,
temeer omdat het vatikaan een onder
zoek had toegezegd, gedurende het
welke de hele 'import' van Indiase
meisjes zou worden stopgezet.
Op 13 mei 1970 publiceerde het vati
kaan (de congregatie voor de religieu
zen) een verklaring, waarin werd ge
zegd, dat er veel sensatie was in de
internationale persberichten en dat
men zou bezien of wellicht de metho
den van toetreding van deze Indiase
meisjes zouden moeten worden gewij
zigd.
meisjes aan dertig verschillende zus
terkloosters in Europa), Cyriac Pu-
thenpura. Deze brief is van dit jaar
en de man schrijft dat het niet. moei
lijk is meisjes te sturen, dat ook een
toestemmingsbrief van het vatikaan
gemakkelijk te verkrijgen is en dat de
prijs 350 dollar is voor de reis (dat
terwij 1 een groepsstudententarief
goedkoper is) plus nog eens 350 dol
lar voor hemzelf.
Behalve dat bij deze meisjes nauwe
lijks of niet wordt gekeken of ze
inderdaad een roeping tot het kloos
terleven hebben, blijkt vooral het
steeds groter wordende probleem te
zijn: de meisjes kunnen niet meer
naar hun land terug, omdat ze daar
niet meer binnen de bestaande sociale
omstandigheden worden geaccepteerd. Sonia Dougal
Er is echter in de afgelopen twee
jaar, aldus De Bazuin, niets veran-
Amsterdam F. G. de Groot derd. Het blad beschikt over een brief
van de voornaamste priester-handelaar
Oeganda (hi^ 'Ieverde' al ruim vijfhonderd
Kleine vliegvelden
Behalve de winstmakende priester
noemt De Bazuin nog verschillende
andere priesters en bisschoppen, on
der wie een kardinaal (die 135 meis
jes naar Europa stuurde) die zich met
deze zendingen bezighouden, zij het
dan dat zij er geen geldelijk voordeel
voor zichzelf uithalen. De 'uitvoer'
naar Duitsland is praktisch gestopt,
omdat de Duitse bisschoppen na een
onderzoek onder meer hadden geëist
dat de meisjes het retourbiljet voor
de vliegreis bij zich zouden hebben.
Italië is momenteel de grootste afne
mer. Daarbij gaat men omzichtig te
werk. De Indiase meisjes landen op
de kleinere vliegvelden, waar ze min
der opvallen dan in Rome.
Ofschoon men geen kwaad met kwaad
dient te vergelden, laat de vraag mij
niet los; moet men die stelling onder
alle omstandigheden maar handha
ven? En ik weet heus wel wat de
bijbel er van zegt. Oeganda is mede
door anderen, met name Engeland, op
de been gebracht. Zo zijn er veel
Afrikaanse landen, die thans opkomen
door geldelijke en andere steun van
westerse landen. Ik weet wel dat die
hulp in vele gevallen ten eigen bate
is en wordt aangewend, daarbij uiter
aard missie en zending uitsluitend,
maar hoe zouden die landen er veelal
bijstaan, wanneer de westerse wereld
zich niet met hen had bemoeid?
Laten de westerse landen en met
name ons land zich maar eens gced
bedenken, wat te doen met hun hulp
aan de z.g. onderontwikkelde landen,
m.i. moet Nederland met zijn enorm
begrotingstekort en voortschrijdende
werkloosheid zich nog maar eefas goed
bedenken of de miljoenen voor die
ontwikkelingslanden hier niet beter
kunnen worden besteed.
Bussum
P. H. M. Brons
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM In de misschien wel zeer nabije toekomst
zal in de gereformeerde kerken niet meer gesproken kunnen worden
van een predikantentekort. De kans is zelfs reëel, dat er over enkele
jaren een overschot aan theologen in deze kerken zal zijn. Ook bij
hen zal er dan zoals thans bij andere academische beroepen al het
geval is sprake zijn van werkloosheid.
Eredoctoraat
Het is een vervelende zaak, dat verte
genwoordigers van de SRVU, herhaal
delijk berichten lanceren die correctie
behoeven. Tegenover het ingezonden
stuk van dhr. Metselaar (23/8) betref
fende het standpunt van de SRVU ten
aanzien van het aan prof. mr. O.
Notnhamidjojo toegekende eredocto
raat, moet opgemerkt, dat reeds twee
jaar lang de gehele stafraad en het
dag. bestuur van de wetensch. staf
van de VU (20 pers.) uitgenodigd
worden voor de vergaderingen ,-an de
Senaat. Misschien had de technisch-
administratieve staf betrokken moeten
worden bij de toekenning van een
eredoctoraat. Maar studenten toch
maar niet.
Amsterdam
Dr. A. P. Bos
seer. I wetensch. staf VU
Dit is de conclusie van een rapport
van het instituut voor praktische the
ologie aan de Vrije Universiteit te
Amsterdam. Volgens het rapport be- Artikel 6
hoeven er vanuit dit gezichtspunt be
zien geen pogingen meer ondernomen
te worden om mensen aan te sporen
theologie te gaan studeren of via
artikel 6 van de kerkorde (Singuliere
gaven) predikant te worden.
thans ingeschreven studenten in de
theologie aan de VU in Kampten.
Aan de ene kant zal het aantal predi
kantsplaatsen dalen. Een van de oor
zaken is het grote aa.ital kleine ge
meenten 7 tot 499 leden), die finan
cieel niet meer in staat zulln zijn
het salaris van een predikant te be
kostigen. Tegelijk voorspelt het rap
port. dat het aantal beschikbare
..wijkpredikanten" in de nabije toe
komst flink zal stijgen. Het grondt dit
op de leeftijdsopbouw van de dienst
doende predikanten en op het aantal
Tussen 1976 en 1981 zal het moment
liggen, waarop er in de gereformeerde
kerken geen sprake meer zal zijn van
reële vacatures. Indien daarbij de ko
mende jajen inderdaad een toeloop
van 50 tot 60 kandidaten „volgens
artikel 6" zal plaatsvinden, zoals de
geruchten soms luiden, dan betekent
dit een vervroeging van het tijdstip,
waarop er geen vacatures meer zullen
zijn, van ongeveer twee jaar. Er zal
dan al in 1975 sprake kunnen zijn van
een „aanbod",dat groter is dan de
„vraag".
Zoals wij onlangs berichtten, heeft de
commissie voor het beroepingswerk in
de nederlandse hervormde kerk in
haar jaarverslag 1971 geconstateerd-
Iwe
predikantsvacatures sinds 1869 bedui
dend aan het teruglopen is. Ook deze
commissie concludeerde: „De kerk
kan, het zich niet veroorloven, jonge
ren op te wekken predikant te wor
den, als er aan het eind van de studie
geen plaats voor hen is".
Het nu verschenen rapport van de
Vrije Universiteit pleit voor een toe
nemende differentatie van de taken
van de predikant en bijgevolg in de
predikantsopleiding. Immers, het ge
middeld aantal leden per predikant
stijgt, terwijl hij nu al tijd tekort
komt. Toename van de activiteiten
van gemeenteleden is ongetwijfeld
wenselijk, maar daarvan kan onmoge
lijk meer dan een gedeeltelijke oplos
sing worden verwacht, aldus het rap
port. Ook de toenemende behoefte
aan deskundigheid vraagt tijd. Diffe
rentiatie van de taken komt tegemoet
aan de behoefte aan grotere speciali
satie.
In de nieuwe studie-opzet in Kampen
en aan de VU worden de eerste
stappen in deze richting gezet. Verde
re differentiatie in de opleiding is
volgens het rapport echter alleen mo
gelijk, indien dc kerkelijke organisa
tie ook een verdere differentiatie in
het werk mogelijk maakt. Het rapport
wijst met name op de noodzaak, regi
onale gemeenten te vormen, waarbin
nen de predikanten in teamverband
kunnen werken.
Een vraag
Ook wordt de vraag gesteld, of het
vol te houden is, dat bijna alle fullti
me functies in de kerk worden bezet
door academici. „Zolang in de kerk de
huidige opvattingen van en rondom
de taak van de predikant gelden,
worden alle taken, ook die welke op
zichzelf gezien door personen met een
lagere opleiding verricht zouden kun
nen worden- door een academicus ver
vuld en worden dus alle werkzaamhe
den op academisch niveau gehono
reerd. Economisch gezien lijkt dit op
den duur een onmogelijkheid en zou
dit voor een deel van deze academici
tot werkloosheid kunnen leiden. Ook
hierom is differentiatie zeer gewenst,
maar dan met name een differentiatie
naar het niveau van de opleiding".
Het rapport is te verkrijgen door
twee gulden te storten op postreke-
keuing 6327 t.n.v. Vrije Universiteit,
„rapport Vraag en Aanbod".
allerlei oorzaken zoveel losgewoeld en
van zijn plaats geraakt, dat vooral een
jongere moet zoeken naar geestelijke
verankeringen? Dan is ook wel duide
lijk, dat het beeld van de vele zen
dingsactiviteiten en -instituten op
zichzelf iets benauwends inhoudt, nl.
de mogelijkheid, dat verwarring zou
kunnen ontstaan.
Rooms-katholieke en protestantse mis
sies werken veelal zusterlijk samen,
zonder dat men kan zeggen, dat ze uit
een echt oecumenisch élan leven. De
protestantse zendingen zijn naar onze
Europese maatstaf niet zonder bindin
gen aan een fundamentalistische bij
belvisie of een methodistische opvat
ting van bekering. Men kan daar heel
wat reserves tegen hebben, maar zal
dan ook eerlijk de positieve kanten
daarvan moeten erkennen.
Piloot-evangelist
Op de laatste avond van' ons verblijf
in Fort Lamy (Tqhad) waren we de
gast bij ds. en mevrouw Strohschein,
alweer een baptistenpredikant. Het
was zondag en zij waren gewend iede
re zondag de medewerkers van de
mission évangélique bij elkaar te
brengen. Er werd zakelijk verslag uit
gebracht van het werk op verschillen
de posten (de Soedan-zending stond
daarbij met name in de aandacht) en
men bad samen voor de persoonlijke
en gemeenschappelijke noden.
Onder de teamleden was een jonge
man. Men vertelde mij later, dat hij
van beroep piloot was, die regelmatig
de medische staf met een klein vlieg
tuig vervoert naar enkele eilanden
van het grote Tsjaadmeer, waar ook
lijdende mensen wonen. Voor mij was
het ineens een duidelijk plaatje van
wat zending in Afrika in een weinig
traditionele vorm betekent: pretentie
loze aanwezigheid, het er zijn voor de
ander om Christus' wil. Misschien is
dat een heel ander, maar tegelijk het
beslissend antwoord op de vraag der
identiteit.
POTCHEFSTROOM (Reuter) Het
zuidelijk halfrond heeft behoefte aan
een nucleair afschrikkingswapen te
gen communistische agressie, zo heeft
de stafchef van Zuid-Afrika, admiraal
Hugo Bierman, verklaard. Zuidelijk
Afrika is het enige deel van het zuide
lijk halfrond dat niet mee profiteert
van de 'nucleaire paraplu' van het
Westen, zo meende de admiraal.
Volgens hem maken de westelijke lan
den niet voldoende gebruik van de fa
ciliteiten van de marinebasis Simons-
town. omdat Zuid-Afrika internationaal
niet populair is. 'We moeten de wes
telijke wereld ervan overtuigen dat de
communistische infiltratie in Zuide
lijk Afrika en omliggende zeeën een
directe'bedreiging betekent voor West-
Europa en de rest van de vrije we
reld', aldus de admiraal.
DRIEVOUDIG SNOER
Tot welke enormiteiten men kaïng
men wanneer men zonder zelfs i
ge kennis van zaken achter bepi ira
vaandels aanloopt bewees de ver
ring van de Gereformeerde B
stichting, die de meest kuise S Dt
vertaling wil uitgeven. Intussen
gecorrigeerd (er staan dus blij
toch fouten in de eerste druk)
de editie van 1657. Het Neder
Bijbelgenootschap wil eveneens
men tot een nieuwe uitgave va -
Statenvertaling maar genoemde i
ting heeft daar geen vertrouwe
Eén van de sprekers op de onlan Ier
Utrecht gehouden toogdag becrit
de de nieuwe psalmberijmingen
noemde daarbij de Statenvertaling
berijming van Datheen en die ziel
1773 een drievoudig snoer, dat ont
vlug verbroken zal worden. Zo'i iba
belse uitdrukking moet het blij
doen, maar slaat verder nergen t
Hoewel het al vreemd is dat
gereformeerde spreker in dit
ook de berijming van 1773, aloi^oo
critiseerd vanwege 'vrijzinnige'
denzen, opneemt, moet het nog
bevreemding wekken dat hij blij on<
van mening is dat hier geen bre aac
komt. Die breuken zijn er eenv ;e f
al. Slechts enkele kerken houderizel
nog aan Datheen. Hoe interessai aar
berijming ook wezen moge, nie
is oprecht van mening dat die
daag nog te zingen is anders d
kringen waarin men op folklor
steld is. Maar ook de staatsbei ajl
van 1773 met haar onbijbelse
gen op de deugd heeft in de
meerderheid van de kerken van
formeerde confessie afgedaan,
recht Blijft van dit drievoudig
alleen de Statenvertaling over,
van 'men van mening kan zijn
grote waarde heeft die in circuli
houden. Maar wat wil de Ge
meerde Bijbelstichting eigenlijk' l
vertaling die zoveel mogelijk lij
die van 1657 of een vertaling IEK
dicht mogelijk bij het oorspron fan
blijft? In het laatste geval kan dinst
keus voor een zgn. concordante
ling betekenen en dan had men
gedaan iemand als ds. Breukelmillei
te nodigen dan een spreker die Uve
onpas heeft over een drievn g
snoer.
ider
.lige
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Maussen, T. van
te Waddinxveen; te Katwijk aa
(toez.), L. Boer te Hazerswou*
Broek op Langedijk, drs. H. (jsniji
kand. te Amsterdam.
Bedankt: voor Oosterland, K. "W
te Groningen.
GEREF. KERKEN
Beroepcn:V TE Den Haag-Westi
van Beek te Den Haag-Zuid, C. o)11}
Bruijne te Goes en L. H. Kw^™'
Leeuwarden-West
DEN HAAG Om een eij
maken aan de waterverontreil
door afbreekbare stoffen is een
tering van 7,6 tot 10 miljard s
nodig. Daarnaast brengt deze in
ring jaarlijks een bedrag van
1,35 MILJARD AA N KOSTEN
ZICH MEE. Dit blijkt uit een b
ning van het CBS, dat een ond<
instelt naar de veranderingen
leefmilieu in Nederland.RE(
rai
ne
onb
■an
USSI
fen.
gek
Post'
Spin
Tom;
1-34.
bos
SPECTATOR, tijdschrift voor nt
distiek. Redatie: G. J. van Bork,
Hamans, A. J. Hanou, W. R. L
Oostrum en W. A. Wilinink.
480 pagina's per jaar, verschijni
stens 6 maal per jaar. De jat
loopt parallel aan het acade
jaar. Abonnementsprijs 25,-. 0
door overschrijving op po
2.46.5026 ten name van Stichtir.
liogabalos, Herengracht 330 -
Amsterdam. Losse nummers ve
baar.
'Spectator' is het tijdschrift voor
landistiek van de Universiteit
Amsterdam. Ik weet wel dat v
schriften in een kwade reuk
niet alleen bij leken, ook bij va
fenaars zelf. Het is stellig wa;
veel wetenschap zich zo onintei
presenteert dat belangstelling
maar met moeite kan worden
bracht. Toch is het van grote w
eenmaal afgestudeerd en lesg
bijvoorbeeld, de ontwikkelinger
het vak bij te houden. Hoevee
de lespraktijk hierbij kan hebt
bij lange na niet te schatten,
tor' komt geloof ik tegemoet a
verlangens van degenen die in
re vorm de voortgang der neerl
tiek willen volgen. Het is geen
bodig tijdschrift, dat heeft het
zen met zijn rijke eerste jas
(550 blz.). Die werd zojuist afge
met een schitterend dubbelnu
waaruit de verscheidenheid
kelen in 'Spectator' al blijkt:
delingen over o.a. Gorter, C<
romantheorie, Emants, Dèr
Emmens, Breyten Breytenbach,
Hooft, Huygens, Huub Oosterhi
M. Post. In vorige nummers
ook de (chomskyaanse) taal
rui maan bod. 'Spectator' is et
vendig blad, dat vlot artikelen rf
cn snelle reactie mogelijk maar
kan het iedereen die zich voorj
landistiek (in de ruimste zin) in
seert zonder enige restrictie van
aanbevelen.
