Alternatieve Mark Spitz bepaalt zijn eigen weg Q&P ERKENNING VOOR EVA BARTHA d n Spitz 3u al Stick van Kruize werkt als valbijl Poloteam lijdt aan onderschatting 'Twijfelgevallen' pieken te vroeg Willy Hillen niet bij de beste tien Amerikaanse zwemvedette adoreert Bobby Fischer us geeft pmpische zegen München 1972 Nederland op de Spelen UW/KWARTET DINSDAG 29 AUGUSTUS 1972 SPORT T9/K13 p*ould net j bouwi iw d gehi oms fCHEN Mark Spitz en Shane >zesd al vorm^en ^vee uitzonder- getalenteerde zwemvedetten uit gent ectievelijk de VS en Australië het liquii apart van het Olympisch zwem- ekendiooi. In de komende dagen zal beid I veelal nietanders da gisteravond- it vol Spitz en Gould in deze vorm aldus n onaantastbaar. De openingssé- in het volgepropte MUnchense leverde Spitz twee gouden medail- ïgelin ,n even zovele wereldrecords op. ae Australische scholiere startte in W1JZ finale: de tweehonderd meter wis- '°w'. 18- En ook dat betekende goud en nelste tijd die ooit op dit num- werk is gemaakt. Spitz versloeg in de finale van 'Pi 00 m vlinderslag niet alleen Hans b1^ nacht maar in feite heel West- sland. De waanzinnige waarde die hiitsers aan het winnen van de me- van e hechtten, bereikte gisteren in de v npiste een voor hen triest diepte- t Daar immers stond de grote slag word A'merika-ganger H. Fassnacht ge- de m prammeerd. oorts de 200 meter vlinderslag, was vrijwel iedere Duitser van luigd. zou Fassnacht toeslaan. jj revanche voor het kwijtraken van wereldrekord dat hij een maand le in den aan zijn Amerikaanse rivaal pr moeten afstaan, van nacht echter was nergens. Opge- door onwezenlijk hoge verwachtin- iloeterde hij ver in de schaduw de drie Amerikaanse finalisten, een -vijfde plaats. Alleen Spitz gste. West-Duitsland keek verbijs- toe hoe delange zwemmer met ideale techniek naar het wereldre- gleed: 2.00. Zijn ploeggenotèn Hall en Robin Backhans (zilver brons) werden op imponerende and gezwommen. Bekende Back- imen^ later: 'Hoe kan ik nou meer dan zilver denken, als je zo'n groot everimmer, de grootste ter wereld, t je hebt liggen, wens je alleen Vaar de afstand tot hem zo klein enenelijk te houden.' voorde teleurstelling gold alleen maar b nacht. De lastige Westduitser had jaar lang naar de finale van de 200 ir vlinderslag in zijn eigen land k re ewerkt. Hij trainde met 'n onge- ijk fanatisme in Amerika. Fass- it heeft de laatste maanden meer^ ttingjmeters getraind dan welk zwern- ter wereld ook Zelfs van de Mark Spitz op weg naar het Olympisch goud dat hij vier jaar geleden in Mexico zo mysterieus volledig miste. De Amerikaan won gisteren de 200 meter vlinderslag met grote overmacht. selectiewedstrijden voor al 1 and 1Spelen werd hij vrijgesteld. Van IjHans Fassnacht, die zo graag fa(>t dat je een tegenstander moet n om succes ts hebben, bleef gister- ïd een ontgoocheld stukje mens Op de vrije slag krijgt hij straks enkele kansen. Een 'Widergutma- lijkt echter erg ver weg. nadat Spitz zijn eerste gouden lille had opgeborgen, stond hij de 4 x 100 meter vrije slag jerv fette ploeg opnieuw klaar om het in ontvanst te nemen. Samen Heidenrecht, Murphy en Edgar recAluceerde hij een tijd van 3.26.4. Is bij de heren Spite zal heersen, zo Shane Gould het dames zwem volk aan aanpakken. De Australische 1 en trainer Forbes Carlile paari perfecte conditie aan een prachti- echniek, die voor het allergrootste op de armslag is afgestemd. Sha- ïould bewees haar veelzijdige klas- loor de 200 m wisselslag te wiri- Dankzij haar scherpe eindsprint de vrije slag pakte zij ook op dit nmer het wereldrecord 2.23.1. Een- iger en logischer had het zwem- nooi niet kunnen beginnen. Van onze speciale verslaggever MÜNCHEN Toen de Amerikaanse zwemploeg vorige week in München naar een trainingsbad in het centrum van de stad moest uitwijken weigerde Mark Spitz die concessie te aanvaarden. Spitz verliet de groep en liet zich naar het officiële Olympische bassin brengen. Daar vroeg hij aan de coach van de Russen, of hij een baantje voor de training mocht gebruiken. De Rus ging akkoord. Spitz had zijn zin: hij kon trainen in het water, waar hij nu goud heeft gedolven. Mark Spitz (22) is een echte vedette. Tenminste als de stelregel juist mag zijn, dat werkelijk grote sportmensen altijd nukkig en lastig handelen. Spitz bewondert de schaker Robert Fischer, STELGANDOLFO In een brief kardinaal Julius Döpfner, Di tsbisschop van München heeft paus lus de wens uitgesproken, dat de- sportieve ontmoeting ertoe mag Iragen, dat ook op internationaal en in de wedloop der volkeren geestelijke waarden en de waarde r de persoon van de mens erken- 'Jffjg zullen vinden. dit verband noemde paus Paulus verbetering van het wederzijds 200 rip in de wereld, de sociale ge- xSe htigheid en de vrede. Gerrit den Ambtman die tenslotte ook niet als een van de toegankelijkste en meest onbezorgde figuren in de sportwereld rondloopt. Spitz en Fischer hebben dan ook veel gemeen. Niet alleen zijn beiden streng gelovig en brengen ze hun omgeving vaak tot wanhoop, maar beide Amerikanen tonen ieder op hun eigen gebied kwaliteiten van uitzonderlijke klasse. Spitz en Fischer zijn even gesloten. Ook Spitz voelt niets voor een bestorming door de internationale sportpers. Hij^ zwemt liever en ervaart de gevolgen van de populariteit als een inbreuk op zijn persoonlijk leven. Spitz alleen zal van zijn prestaties in München financieel niet direct veel wijzer worden. Teke nend in dit geval is deze uitspraak van hem: ;,Als er profzwemmen zou zijn, dan zou ik in alles precies zo handelen als Bobby Fischer. Ik heb respect voor de manier, waarop hij zijn tegenstanders psychologisch aan pakt" LAST Mark Spitz zal vermoedelijk de situa tie rond zijn rijzige figuur haten. De zwemwereld verwacht niet minder dan zeven gouden medailles van hem. Zo'n oogst zou een record betekenen. Maar die optimistische berekeningen drukken als een loodzware last op iedere start, die hij in dc Olympische arena maakt. Spitz noemt voorspellin gen nu „dom en overdreven". Bijt van zich af met: „Al die wereldre cords, die ik bezit, zeggen hier niets. Tijdens een olympisch toernooi is het belangrijker, dat je je zenuwen kan bedwingen, iedereen heeft het maar over medailles. Ik word er doodziek van". Mark Spitz Is veranderd. Het Olym pisch toernooi in Mexico, vier jaar geleden, is een harde les voor hem gebleken. Ook toen stapte hij als de onverslaanbaar lijkende favoriet naar de startblokken. Kort voor Mexico riep Spitz echter, dat hij alles zou winnen. De nederlagen kreeg hij daar echter steeds opnieuw om de oren. Ondanks de twee gouden medailles in de estafette, het zilver en het brons op de vlinderslag, werd Mexico voor Spitz een martelgang. De wereld oor deelde genadeloos: Spitz had gefaald. Zijn op die van bokser Cassius Clay gelijkende uitspraken waren gelogen straft. VERNEDERING De vernedering van de toen 18-jarige student maakte hem npg meer oncon troleerbaar voor zijn omgeving. De grote uitbarsting kwam in 1969. Spitz verzamelde triomfen tijdens de Macca- biahspelen en keerde daardoor hevig vermoeid in de Verenigde Staten te rug. Zijn 'toenmalige trainer, George Haines, sommeerde zijn pupil de San ta Clara Swimming club te vertegen woordigen. Spitz weigerde en kreeg daardoor zo'n knetterende ruzie, dat Haines hem naast de ploeg zette. Nooit zal precies te achterhalen zijn, hoe belangrijk die vete voor de car rière van Spitz is geweest. Een feit is wel, dat Spitz zich na het vertrek uit Santa Glara, privé sterker is gaan ontplooien. Eindelijk ook was hij definitief verlost van zijn jaren lang grootste concurrent: Don Schol- lander. Via de nestor van de Ameri kaanse zwemcoaches, James Council man in Indiana, bij wie hij 's winters trainde en Sham Shavoor van Arden Hills ('s zomers), kwam hij even zelfverzekerd als voor Mexico aan de wereldtop terug. Mark Spitz is nu van het „Mexico- syndroom" bevrijd. Voor een groot deel mag hij dat danken aan Shavoor, die hem zelfs de laatste maanden in zijn gezin opnam en hem zorgvuldig naar München begeleidde. Shavoor, of ficieel coach van de Amerikaanse da- mesploeg tijdens de Spelen: „Mark heeft niet alles in mijn trainings- maar ook mijn psychische programma volledig afgewerkt". De andere „Mark Spitz" straalt alleen maar zelfvertrouwen uit In München kiest hij zijn eigen weg, bemoeit zich nauwelijks met de ande re leden van de Amerikaanse equipe. Spitz is echter even nerveus gebleven. Rillend en zuchtend stond hij gister morgen aan de start voor zijn eerste optreden in de series van de 200 meter vlinderslag. Ongetwijfeld zou dit debuut in München een kwelling voor hem geweest zijn. Want de we reld loert opnieuw kritisch naar de zwemmende Omar Sharif. IJdele Spitz is vermoedelijk de enige zwemmer, die in de Verenigde Staten overal herkend wordt. Een forse, donkere snor is zijn handelsmerk geworden. De pluk haar rond zijn bovenlip heeft de internationale zwemexperts al voed sel tot diepgaande analyses ge geven. De Westduitse trainer Ger- ward Hete noemt al het overtolli ge haar een remmende factor in het water. Spitz zelf zegt dat de snor als een soort sluisdeur fungeert. „Het water, dat ik anders in de mond zou krijgen wordt nu goeddeels tegen gehouden" Mark Spitz lijkt dit keer de eenzame strijd aan te kunnen. Hij is rijper, volwassener geworden, gaat volledig op in zijn studie voor tandarts. Spitz' techniek is echter even uniek geble ven. Samen met het Oostduitse rug slag-fenomeen Roland Matthes peurt hij alle bruikbare kracht uit zijn benen. Spitz is volgens alle Ameri kaanse coaches nu klaar voor de gou den slag. Zelf zegt hij: „Ik weet alleen zeker, dat ik in de estafettes, normaal gesproken, twee gouden plak ken ga winnen, de rest merk ik wel". volJF"" V<i_ ide 7^ de kri uraiNCHEN 'Het probleem is n jury ervan te overtuigen, dat n ploeg in één jaar tijd zoveel rker is geworden. Wij deden m t en daarmee was de jury over nnen'. Eva Bartha was het ukl alend middelpunt van een >te groep internationale turn- in2 liners en -trainsters. Want als gh( n trainer/trainster erin slaagt n jn Nederlandse ploeg binnen en n jaar van de zeventiende v!a lats op de wereldranglijst te engen naar de negende, is dat uejn uitzonderlijke prestatie, die ijki ternationale waardering ver- ich ent. ist >e moeilijk het is een jury te over- 1 1 gen werd de eerste dag bewezen, en de Nederlandse ploeg te laag ,d. rd gewaardeerd, zo onjuist laag, dat halve de scheidsrechter na afloop jury hierop heeft gewezen. Eva rtlia: 'De tweede dat werd dat te- rt een beetje goed gemaakt. Maar :n gaat ervan uit, dat je als onbete- nend landje niet goed kan zijn. De pry heeft ons nu erkend, dat is wat •ar| zo fantastisch vind. De Nederlandse rafales zijn geaccepterd als internati- |ale topturnsters. Bartha was tien jaar toptrainster »n de Hongaarse topselectie. Drie Olympische Spelen maakte zij al mee, dit was de vierde. In Tokio en Mexico reikte haar ongaarse ploeg naar een vijfde plaats; in Rome werd Hongarije zevende. Nu zegt zij: 'Maar de negen de plaats van Nederland in dit toer nooi is mijn mooiste succes.' Daarbij neemt Eva Bartha in aanmerking dat- xe stijging op de wereldranglijst in uitzonderlijk korte tijd en onder om- stadigheden, die in haar Hongarije ondenkbaar zijn moesl worden ver worven. 'In de Oostbloklanden begint men op zesjarige leeftijd met turnen, op 12-jarige leeftijd doet men top sport, maar dan beginnen ook de angstcomplexen. In Nederland begint men met angstcomplexen en daarna komt men pas aan topturnen toe.' EIS Toen Eva Barthanaar Nederland kwam een intiatief van de overle den bondsvoorzitter De Jong stelde zij als eis, dat de Olympische kandida ten vijfmaal per week zouden trainen. 'Anders had het geen zin.' Ikina Morsch was één van de meisjes die er een schooljaar voor opgaf. 'Ik ben tenminste het laatste halfjaar niet meer op school geweest, want ik trainde eidere dag op 'Papendal.' Na de Spelen wil ik de Havo afmaken Voor anderen gold hetzelfde. Bartha: 'Deze faciliteiten lijken aardig, maar eigenlijk is het nog maar behelpen. In Hongarije had ik een geheel eigen begeleidingsteam om mij heen zoals een choreograaf, een ma ndie de met De trainsler van de Nederlandse turnploeg, de Hongaarse Eva Bartha. thodieken bestudeert en een aantal assistenten. Hier moet ïlr alles alleen doen. Het geeft voldoening als er dan toch zoveel vooruitgang te zien is'. Ans van Gerwen: 'Het grote voordeel van zo'n buitenlandse trainer is dat zij hogere eisen bij een bond kan stellen dan een Nederlandse. Als een Nederlandse trainer had gezegd: ik wil vijf maal per week trainen, had hij dat er bij een bondsbestuur nooit door gekregen'. Ans Dekker: 'Eva Bartha is erg streng. Zij let op details en is niet tevreden voor een oefening honderd procent is. Bovendien liet zij ons heel veel wedstrijden turnen: tegen elkaar en tegen vrijwel alle. Europese lan den. Door die wedstrijden zijn we in alle grote sporthallen van Europa ge weest en hebben we zoveel geleerd. Eva Bartha lacht om het begrip strengheid: 'Ik ben in Nederland nog niet half zo streng als ik in Hongarue zou zijn. Maar dat moet wel, want hier heerst een andere mwntaliteit Voor een buitenlandse trainer is die andere mentaliteit vaak het grootste probleem. Ik heb het geluk gehad dat er een groepje meisjes was met veel talent en vooral ambitie. Zij kozen voor topturnen en droegen daarvan de konsekwentie. Ik heb fun kunnen trainen. De meisjes hebben geleerd dat ze voor de ploeg turnen, dat ze tegenover elkaar verplicht zijn een topprestatie te leveren. Toen Linda Toorop van de evenwichtsbalk viel heb ik alleen gezegd: Je hebt nog drie oefeningen. Die gaan wel goed, en dan is dit niet erg'. Linda Toorop: 'Het is ons geleerd dat dit soort missers voorkomen. En dat je moet doorgaan alsof er niets aan de hand is. Je weet dat de hele groep meisjes waar je een jaar mee bent opgetrok ken op je rekent'. Bartha: 'Op deze instelling hebben de Poolse en Bul gaarse meisjes van ons verloren. Zij turnden om individueel te kunnen winnen. Ze deden teveel moeilijke dingen in hun oefeningen. Ik heb onze meisjes altijd voorgehouden dat het beter is één moeilijk onderdeel goed te coen om te laten zien dat je het wel kan en de rest van de tijd risicoloos te turnen. Dat hebben ze gedaan'. Ans van Gerwen, Internationaal aan zienlijk geklommen zei dan ook: 'Om die reden heb ik een onderdeel uit mijn balkoefening weggelaten. Het ging goed en ik voelde dat ik genoeg indruk had gemaakt'. De Nederlandse meisjes verbaasden ook door geen mo ment onder de druk en de spanning van de omstandigheden te bezwijken. Chef de mission Bram Leeuwenhoek: 'Van zo'n instelling kunnen de atleten nog wat leren. Juist de jongsten van de groep Margo Velema, Christina Mors en Linda Toorop toonden een keiharde wedstrijdmentaliteit. En zo ook de 17-jarige Ans Dekker. Zij ver klaart: 'Het gaat maar om een ding: weten dat je de oefening kan. Als ;'j daarvan overtuigd bent hoef je ^er gens meer aan te denken'. FRITS SUÈR MÜNCHEN Het hockeyteam zit na de 4-2 overwinning op Polen volop In de race. Net als tegen India domineerde er weer één speler. Maarten Slk- king was de held van de eerste dag na zijn fenomenaal optreden tegen India. Ties Kruize was de schrik van de Polen. In totaal kreeg Nederland zes strafcorners toegewezen. Van die zes kansen maakte Kruize vier keer ge bruik. Logisch dat Kruize na afloop stelde: 'Van mij mogen we op deze ma nier ook Olympisch kampioen worden. Het is duidelijk, dat de manier waarop de successen worden behaald, relatief minder belangrijk voor het hockey team is geworden. Mijn doelbewuste keuze was ook dit keer het houtwerk waarmee Kruize zou gaan spelen: een stick met de rood-wit-blauwe kleuren, waarmee Kruize bij voorkeur speelt, bleef weer aan de kant En dat bete kent een gewicht van 26 in plaats van 20 pond. Ties Kruize bekende dan ook: 'Na verloop van tijd wordt die stick wel knap zwaar. Mijn snelheid leed daar ook duidelijk onder. Maar wat wil je: het rendement van die zwa re stick is natuurlijk toch veel groter. Bij de strafcorners hoef ik eigenlijk niet eens zoveel te doen. Het goed aangeven en stoppen van de bal is van essentieel belang. Lukt dat, dan hoef ik alleen maar die stick als een bijl naar beneden te laten vallen.' Vier keer viel de bijl van scherprechter Ties Kruize cn dat was voldoende om de Polen op afstand te houden. MüNCIIEN Bijna nog was het Nederlandse waterpolo-team in de onbedui dend lijkende wedstrijd tegen het zwakke Australië gestruikeld. De forma tie van Harry Vriend reikte tijdens het tweede duel van het Olympisch toer nooi niet verder dan een kleurloze 4-2 overwinning. Dezelfde tegenstander is door het zevental enkele weken geleden nog met forse cijfers afgedroogd. Nederland liep in de eerste periode zelfs een 1-0 achterstand op. Hoogveld, Parrel en Stroboer bogen die verrassende score echter in de tweede en derde periode tot een 3-1 voorsprong om. In het laatste part naderde Australië nog tot 3-2, Ilans Parrel gaf de Nederlanders pas zeven seconde voor het einde zekerheid: 4-2. Nederland heeft Australië volledig onderschat Gijs Stroboer geeft het rond uit toe: 'Je kon het aan alles merken. Zondag, voor de eerste wedstrijd te gen de Hongaren was iedereen serieus en geconcentreerd. Nu werden er voortdurend grappen en grollen verkocht Een ploeg als Nederland mag zo iets zelfs niet tegen Australië overkomen. Misschien hebben we wel teveel aan de strijden tegen West-Duitsland gedacht. Dan heeft dit slechte resul taat in iedere geval nog een goede prikkeling opgeleverd. Stel je voor dat je tegen die Westduitsers gelijk speelt. Dan ben Je toch mooi de klos.' Nederland-West-Duitsland staat voor vanmorgen op het programma. De win naar van het duel gaat vrijwel zeker met het sterke Hongarije over naar de eindronde, waarin de beide hoogst geplaatste teams uit de drie poules zul len aantreden. De Olympische zwemploeg is naar München afgereisd met het doel om alle persoonlijke tijden te verbeteren. Blinkend eremetaal zal maar zelden bin nen bereik blijken', maar zelfs op het streven naar de individuele top prestaties is op het openingsnummer van het Olympisch zwemprogramma 'n forse aanslag gepleegd. Zowel Wijda Mazereeuw als Gerda Lassooy kwamen op de 200 meter wisselslag niet uit de achterhoede van het deelnemersveld. Hennie Penterman verbeterde weliswaar op dit nummer het Nederlands re cord, maar ook haar verrichting was in dit internationale gezelschap te zwak voor een plaats in de finale. Zowel Wijda Mazereeuw als Gerda Lassooy vormden 'twijfelgevallen* bij de selectie van de Olympische formatie. Beiden ook hebben tijdens de Neder landse kampioenschappen duidelijk 'gepiekt' om zich van een vrijbrief voor München te verzekeren. Wijda Mazereeuw, in tegensteling tot Penterman en Lassooy zuiver gespecialiseerd op de 400 meter wisselslag, reikte niet verder dan de matige tijd van 3.32.6, bijna drie seconden boven haar beste presta tie. Het leverde haar ex aequo een 26ste plaats op. Bondsadviseur Nico van Dam: 'Van Wijda Mazereeuw was bekend dat haar trainlngs-opbouw de ze zomer volledig op de nationale kampioenschappen afgestemd Is geweest. Ze moest ook in Utrecht pieken, anders was ze niet meegegaan. In dit geval hebben we dan ook alleen maar gehoopt, dat ze de vorm van de Neder landse titelstrijd vast kon houden. Dat is niet gelukt. Er is zelfs een terugval zichtbaar.' Ook Gerda Lassooy moest met een tijd van 2.32.9 (30ste plaats) een terug lopende curve constateren. Over haar wenst Van Dam echter nog niet te oordelen: 'Met Gerda moeten we nog afwachten. Die is speciaal voor de 400 meter wisselslag gekomen. Voor dat nummer is ze ook officieel ge selecteerd.' Henny Penterman zorgde met 2.29,- voor een nationaal record (was ln het bezit van Wijda Mazereeuw met 2.29.4), maar bleef ook beduidend boven de voor haar geprogrammeerde tijd. Vooral op de vlinderslag verloor de Am sterdamse onverwacht veel terrein Van Dam: 'De school- rug- en vrije slag klopten exact met het schema. Alleen die vlinderslag had ruim een seconde sneller moeten zijn. Dan kom je op een redelijke tijd van 2.28 uit. Ook Hen nie heeft van het begin af aan alles op de 400 meter gezet Daarom is er nog niets verloren.' Enith Brigitha is voorlopig de enige. Alleen zij kon zich als lid van de Ne derlandse zwemploeg werkelijk staande houden tijdens de eerste grote con frontatie met de wereldtop. Enith Brigitha heeft op de 100 meter vrije slag dames de finale bereikt. De overige vertegenwoordigers van Nederland op de eerste dag sneuvelden al veel eerder. Maar ook Enith Brigitha hoeft rich op de sprint geen enkele illusie te maken. Temidden van het internationale geweld wist zij via een achtste plaats in de halve eindstrijd met een tijd van 59.7 net nog tot de finale door te dringen. Bondstrainer Van Dam: 'WIJ heb ben gehoopt op een plaats in die finale. Dat hebben we nu bereikt Maar eerlijk had ik wel gedacht, dat zij sneller zou gaan. Zij heeft er kwali teiten genoeg voor. Een vijfde plaats, en dan denk ik aan iets ideaals, moet vanavond eventueel haalbaar kunnen zijn.' Naast de schuwe Enith Brigitha aasden Hansje Bunschoten en Anke Rljn- ders vergeefs op de élite-acht Een tijd van even boven de één minuut is in München al tot een matige prestatie gedegradeerd. Van Dam: 'Anke Rijnders is heel duidelijk ontevreden. Vooral over haar start. Zij is dan ook duide lijk teleurgesteld. Hansje Bunschoten had hier ook sneller kunnen gaan. Zij maakt nu in ieder geval duidelijk, dat zij dc mentaliteit van een groot kam pioene bezit.' Ook rugslagzwemmer Bob Schoutsen strandde in de halve eindstrijd. Opnieuw lukte het hem niet onder de grens van één minuut te blijven en dat is een absolute eis voor iemand, die aspiraties toont om een plaats in de finale te bereiken. Schoutsen stopt na dit toernooi. Hem rest nog de 200 meter. Maar zijn afscheid dreigt roemloos te worden. Van Dam: 'Schoutsen had eindelijk eens onder die minuut moeten zwemmen.' Willy Hillen (29) heeft gisteren even de illusie gehad bij de beste tien te behoren van de precies 101 deelnemers bij het schieten geweer klein kaliber. Zijn serie van zestig schoten leverde hem 595 van de maximale 600 punten op. Hij bleef daarmee één punt onder zijn eigen nationale record, dat hij in juli in Luxemburg vestigde. Zijn 595 punten waren aanvankelijk goed voor dc negende plaats, maar tijdens de na-controle (een aantal totalen werd bij nadere bestudering van de kaarten in het voordeel van de schutters veranderd) zakte hij nog acht plaatsen tot de zeventiende. Hillen eindigde hierdoor lager dan Joop van Domselaar, die in Tokio (1961) op de veertien de plaats beslag legde. Hillen desondanks: 'Het was geweldig. Je hoopt altijd wel op 594 of 595 punten, maar de spanning is erg groot. Een negen kost Je direct plaatsen. Het gaat alleen maar om de tienen'.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 13