Nu hij niet
meer werkt,
is Johnny
Jordaan
altijd moe
dichtbij
©F
Agooeo
Groengordel bij Moerdijk
aan kritiek onderworpen
om iik'ii laar
rfaar de Kroon
'Dat zingen is natuurlijk
een deel van je leven geworden'
nr,r las aangeboord
Heiligen gaan niet naar de hel
ÖFIevohof
staatshoofd
filmster
toezicht
trimgeld
Oppotten
Flevohof
Tj JITF/KWARTET DINSDAG 22 AUGUSTUS 1972
BINNENLAND /COMMENT VAR
T'i 'K7
nde taf,
-rgelijia uitspraak van dc Kroon in de zaak-
naarnu ver bewijst hoe onbevredigend in
9en,.!ie' jcrland een administratieve beroeps-
Douflli cedure kan verlopen. Zelfs dege-
■adley i i die gelukkig zijn met de uitspraak
van de de Kroon in deze zaak (omdat zij
met consequenties vreesden van een an-
mani e- voor Waver gunstiger uitspraak)
en sprè Hen toch een bijsmaak moeten over-
ngeluk) iden van deze gang van zaken.
■innert
taande vt mag dan in cijfers gezien uitzon-
aanne lijk tot heel uitzonderlijk zijn: het
in Nederland geldende recht
1 e pei orziet er dan toch maar in. Hoe men
'.et een 1 wendt of keert zoals de wet
no Joon nu ligt. kan één van de betrokkenen
stfrd, de regering) optreden als rechter
?jongè eigen Cn ^at 'S 'n ^et 8eval'
statu .ver duidelijk en openbaar gebeurd.
9 paan regering wilde Wvaers beroep op
eetkam vluchtelingenstatus niet erkennen;
wordt een beroepsprocedure in wer-
ig gezet; de regering moet ongelijk
kennen volgens een zorgvuldig optre-
J nd, onafhankelijk-adviserend orgaan
.-J de afdeling geschillen van bestuur
n de Raad van State); de regering
ers tnt nog eens terug op dat door haar
>ortage ongunstig ervaren advies zonder de
?n j®1) lere partij daarin te kennen of stuk-
en zin te £even: ZÜ haalt opnieuw bakzeil
lebben! vaardigt dan zelf haar eigen princi-
ntificat el gelijk uit. Alleen ten aanzien van
ctische punten de door de Vere-
Staten gevraagde overlevering
op het 1 Waver krijgt de tegenpartij
in A igo genoegdoening en die mag daar
de VI n dik tevreden mee zijn.
in^war zouden meer verhalen te vertellen
1 van beroepsprocedures, waar be-
cont ikkenen en buitenstaanders een wat
'is zij re smaak in de mond van over
foontj U('en °°k 'n Scvallen waarin de
ibelde lering zich niet gedrongen voelde
die 2 pn het advies van de Raid van State
'n Y®' tc êaan: bijvoorbeeld als bewoners
n de streek van
identi
«nde a 8 heggen van
gemeen tera a 1
en tenslotte N-
pro| [en industrieve-*
aanwijzing var
'S)jd, terwijl hangende die lange weg
eersmi s
ai. 13 l de beroepsprocedure al lang en
3 Zoelui de opbouw van de omstreden
ille de lustrie gaande is.
Nws.) -
pro gr n gang van zaken als in dit aan dc
iaalM' fkelijkheid ontleende verhaal kan
waarist bevorderlijk zijn voor de betrok-
'SS? «heid van de burgers bij zulke be-
*i?w»1 '^r'^e vraSen van bestuur als hier
n de orde zijn. Er is niet veel ver-
dinsdi eldingskracht nodig om zich voor te
ws." li "en van de goedwillenden op het
jeckerltSt ZC'^S de bestwillende afknapt als
3°CDrt t inzicht doorbreekt, dat die hele
o Nwa igg weg tot de hoogste beroepsin-
j ntie een cirkel is geweest omdat
de hele
'iften bij
o>-ovin-
de Kroon
:t tin streek
'vntrale over-
en fnomen door de instantie, die ook de
'"5b0 rste beslissing nam.
6 oo h ligt al geruime tijd bij de Tweede
luist wner een wetsontwerp om in deze
>idatenn- administratieve beroepszaken de
"uch"» Van t0t ecn ona^bardc^jIc"
22.» indelend orgaan te maken, belast met
laatste, beslissende uitspraak.
oewel de Kamerleden natuurlijk heel
drnannf11 zaken aan het hoofd hebben, is 't HOOgtepUflt
8 55?9 C'1 te bopen dat nu bij hen het besef
11.30 pordringt dat het hier om een zaak
door Leo Kleyn
Bij tijd en wijle zal hij nog wel
op het televisiescherm verschij
nen en zo af en toe, zeg zo'n vier
keer per jaar, komt er ook nog
wel een plaatje van hem uit.
Maar daarmee is het dan wel be
keken. Johnny Jordaan, de zan
ger die in de jaren vijftig en zes
tig duizenden en duizenden over
de hele wereld een brok in de
keel bezorgde, zal, een dooden
kele uitzondering daargelaten,
nooit meer op de planken staan.
Een jaar of twee geleden, toen de
Jordaan, Nederland en de wereld nog
veel van hem mochten venvachten,
maakte een hersenbloeding een ab
rupt einde aan zijn loopbaan. In aller
ijl overgebracht naar het ziekenhuis,
werd hij daar tot tweemaal toe getrof
fen door een hartaanval. Voor de
'parel van de Jordaan', zoals hij wel
werd genoemd, viel toen het doek
voorgoed.
Met zijn auto maar tien minuten
rijden van Amsterdam, maar toch ont
stellend ver van de Jordaan, verwij-
derd, zegt Johnny Joraan berustend: Mnnit thuic
'Het is afgelopen.' Het jachtige leven IMUUIl_lllUlb
van weleer, waarin hij zich van de
ene feestzaal naar de andere spoedde,
heeft plaats gemaakt voor een bestaan
dat ruimte biedt aan langdurige slui
mering, ongestoord gekuier en onge
compliceerd tijdverdrijf.
Hoewel bedrijvig koffie schenkend,
maakt de in vrijetijdskleding gestoken
vertolker van het onvervalste Jorda
nese sentiment een wat vermoeide en
ook lusteloze indruk. Het gesprek in
zijn drie jaar geleden betrokken huur
woning iii Beverwijk verloopt wat
hortend. De bezoeker heeft het dan
ook slecht getroffen.
'Vandaag heb ik het net weer een
beetje te pakken,' zegt Johnny Jor
daan. Hij doelt op zijn hartkwaal, die
hem geregeld, en op volstrekt onvoor
spelbare momenten, parten blijft spe
len. 'Als ik die afspraak met u niet
had gehad, was ik ook in bed geble
ven. Ik voel me helemaal niet prettig.
Nee, ik voel geen pijn, maar ik heb
nergens lust in. Ik voel me een man
van tachtig jaar. M'n armen en benen,
het is net of die van lood zijn.'
mijn stem juist nu op een hoogtepunt
is; die is beter dan een paar jaar
geleden. Maar het kan gewoon niet
meer.'
Dat hij zo vroeg is opgebrand, ver
baast hem niet, wel dat de vlam zo
plotseling is gedoofd. 'Ik heb vcal te
hard gewerkt. Achteraf zeg je: ik zou
het nooit meer zo doen. Maar ja, dat
is dus achteraf. Ik voelde me altijd
geweldig. Ik wist nooit van vermoeid
heid. Maar nou weet ik het wel, nou
ik niks meer doe.'
In de treurige omstandigheden waarin
hij is komen te verkeren, put de
ondanks alles optimistisch gebleven
zanger ('ik zit niet zo gauw in de put,
ik ben nogal vrolijk van aard') troost
uit de gedachte dat zijn gezwoeg niet
voor niets is geweest. 'Ik heb,' zegt
hij, 'alles behaald wat er te behalen
valt.'
Ten bewijze daarvan toont hij vol
trots de kleurige, opvallende ring die
zijn linkerhand siert. Die ring. vertelt
hij, werd hem drie jaar geleden door
collega Cliff Richard in Londen na
mens een internationale grammofoon-
platenonderneming overhandigd.
èmèS"1 h°Se urgentie gaat.
sN®tJiU1 üsschien is de zaak-Waver dan de
Beriii atste zaak, waarin de uiteindelijke
22,50 sslissing afwijkt van het oordeel van
Raad van State.
500"PARIJS (Reuter) Petroland. een
lochteronderneming van de Franse
taatsoliemaatschappij Elf-Erap, heeft
studii isteren meegedeeld in de Noordzee
-oor ij Den Helder gas te hebben aange-
nm (oord. Het gas werd gevonden bij de
iaa?r' ffeede boring in blok K-6, tachtig
ilometer ten noordwesten van Den
fielder. Volgens Elf-Erap moet nog
rden onderzocht welk belang aan
vondst kan worden gehecht.
Johnny Jordaan heeft ze vaak. van
die dagen waarop hij maar het liefste
('dan is de dag gauw om') in bed
blijft. Hij brengt ze slapend, lezend of
naar muziek luisterend door. Als hij
zich wat fitter voelt, wil hij nog wel
eens een kleine wandeling door zijn
woonplaats maken, in gezelschap van
zijn drie witte dwergpoedels.
Na jarenlang hoofdzakelijk onderweg
te zijn geweest, zit hij nu zo ongeveer
de hele dag thuis. Als hij zich een
beetje inspant, voor een televisie-uit
zending bijvoorbeeld, of om een plaat
op te nemen, is het onmiddellijk mis.
Ging hij vroeger letterlijk zingend
door het leven, nu is hij na een half
uurtje gezongen te hebben zo uitge
put, dat hij direct naar bed moet.
Zijn slechte gezondheid maakt het
hem onmogelijk ooit nog de 'bühne'
te betreden. 'Dat is erg naar,' zegt hij.
'En dat terwijl ik pas 48 jaar ben en
Het aantal Nederlandse vocalisten dat
eenzelfde eer te beurt is gevallen, is
op de vingers van één hand te tellen.
Maar onmiddellijk daarop moet hij
zichzelf toch even corrigeren. Het
schiet hem te binnen dat hij de door
beoefenaren van muziek en zang fel
begeerde gouden harp nog niet aan zijn
collectie trofeeën heeft mogen toevoe
gen. Het zou, mijmert hij hardop,
geweldig zijn als ook dat kleinood,
een niet weg te cijferen onderschei
ding, zoals hij duidelijk maakt, hem
nog eens ten deel zou vallen.
Die ring, de gouden legpenning van
Den Haag, de gouden platen (onder
andere van de onverwoestbare meezin
gers 'Geef mij maar Amsterdam' en
'Bij ons in de Jordaan'), het is
Johnny Jordaan allemaal niet komen
aanwaaien. Nadat de 'zingende kelner'
uit een onaanzienlijk café aan de
Nieuwendijk in Amsterdam halverwe
ge de jaren vijftig plotseling een
nationale beroemdheid was geworden,
heeft hij zichzelf nauwelijks een mo
ment rust meer gegund.
Terugblikkend op die nu afgesloten
periode in zijn leven, zegt Johnny
Jordaan: 'Het is natuurlijk fantastisch
als je van een onbekend artiesie uit
groeit tot een groot artiest. En dat
zingen, dat is natuurlijk een deel van
je leven geworden. Maar je was nooit
thuis. Dag en nacht zat ik in mijn
auto.' En op de vraag of zijn gezinsle
ven daaronder geleden heeft, ant
woordt Johnny Jordaan, die al der
tien jaar gescheiden van zijn vrouw
leeft: 'Dat denk ik wel.'
Ook de roem die zijn deel werd. had
zijn schaduwzijden. 'Beroemd zijn,'
zegt hij, 'dat is niet zo aantrekkelijk.
Ik kon me nergens vertonen, of de
knopen werden van mijn lichaam ge
rukt.'
Die onstuimigheid, en de zanger in
ruste ervaart het als een opluchting,
is er niet meer bij. Als hij nu op
straat loopt, hoeft hij zich de mensen
niet meer van het lijf te houden, al
groeten ze hem allemaal wel, daar in
Beverwijk. In Amsterdam volstaan
zijn vroegere stadgenoten ermee hem
hartelijk de hand te schudden.
Overigens vertoeft hij nog inaar zel
den in de hoofdstad. Heel af en toe
wipt hij nog wel eens binnen in het
café van Tante Leen, de 'nog kernge
zonde' vrouw die hij zeventien jaar
aan zijn zijde wist. als lief en leed
van de Jordaan bezongen moesten
worden. Aan die incidentele bezoeken
heeft Johnny Jordaan genoeg.
In 1955, toen zijn ster net was gaan
schitteren, zei hij in een interview
dat hij zich 'doodziek' zou voelen, als
hij niet in de Jordaan zou wonen. Nu
zegt hij nuchter: 'Nou ja, als ik er
een mooi huis kon krijgen, zou ik wel
terugwillen. Maar ach, de Jordaan is
toch niet meer wat het geweest is. De
echte Jordanezen, die wonen er niet
meer. Nee, ik woon hier goed, ik heb
hier alles wat een mens wil hebben.'
Afscheid
De kennissen, familieleden en bewon
deraars van Johnny Jordaan v eten
hem ook in Beverwijk nog steeds te
vinden. 'Afgelopen zondag nog,' zegt
hij, 'heeft de bel hier niet stilgestaan.
Soms moet ik hem gewoon afzetten
en ga ik maar in bed liggen. Ik kan
al die mensen die hier komen toch
met allemaal binnenlaten en de hele
dag maar koffie en thee voor ze
zetten.'
De door tegenslag achtervolgde zanger
mag dan uit het oog zijn verdwenen,
-in de harten van hen voor wie hij
zijn 116 grammofoonplaten volzong,
neemt hij nog steeds een grote plaats
in. En hoewel hij al die mensen niet
thuis kan ontvangen, laten de blijken
van medeleven hem niet onberoerd.
'Ik krijg wel,' vertelt hij, 'zo'n 3CD
400 brieven in de week. Kijk, daar op
het dressoir, daar liggen er weer
dertig die vanmorgen zijn gekomen.
Ja, dat is geweldig, dat de mensen je
nooit vergeten.'
Ze zullen hem trouwens, vertelt hij
nu, nog eenmaal kunnen zien optre
den. 'Ik geef drie afscheidsvoorstellin-
gen, in Amsterdam, Rotterdam en
Den Haag. Dan treed ik op tussen
allerlei Nederlandse artiesten. Ik vind
dat ik dat verplicht ben aan het
Nederlandse volk. Ik kan me toch
niet zomaar terugtrekken.' De voor
stellingen zullen, verwacht hij, niet al
te veel van zijn krachten vergen,
omdat zijn aandeel ('ik zing maar een
paar liedjes') bescheiden zal zijn.
Behalve zijn bewonderaars leven ook
zijn collega's met hem mee. 'Ik kan
niet zeggen dat ze me in de steek
hebben gelaten.' Maar het gaat hem
wel erg aan het hart, dat hij niet
meer dagelijks titssen hen verkeert.
'Ja.' zegt hij zacht, en erg treurig
plotseling weer, 'dat is het erge van
alles, dat ik dat contact niet meer
heb. Dat mis ik verschrikkelijk. Dat
doet zeer. Daar moet ik overheen
komen. Ik ben er nog niet overheen.'
Buitenplaats
Kruiswoord-puzzel
Horizontaal. 1. water in België, 5.
natuurlijk waterbekken, 7. luipaard, 9.
roofdiertje, 10. koninklijk besluit, 12.
meisjesnaam, 13. oorspronkelijk ver-
■koninuit, 14. voorvoegsel, 15. opstootje, 16.
deel van de bijbel, 17. Rijkstelefoon
(afle.), 18. laag, 19. krantenjongen, 20.
ruiterfeest, 21. achten, 22. voorvoeg
sel, 23. riem, 25. vrucht, 27. uitgebak
ken stukje vet, 28. zijde van het
..■a*... voorhoofd.
ichiilf Verticaal. 1. bergplaats, 2. gebint, 3.
meisjesnaam, 4. peulvrucht, 5. zangvo
gel, 6. oude lengtemaat, 8. wapen, 9.
wijzj leidsman, 10. onbeschofte vlegel,
11. luurzame bouwstof, 12. aanspre
king van een papegaai, 15. afvoerka-
vond( naa. 18. plaats in N. Br., 19. strijd-
faï 21. nobel, 24. paard, 25. familie
lid, 26. waterstand.
Opbssing vorige puzzel
ION Honzontaal
1. meloen-nor
2. aloë-veine
3- die-les-eek
pge| 4. etter-tree
d vif -
5. reden-soes
6. amarant-NT
7. kade-pet-da
8. aren-Leens
9. relaas-rat
Verticaal
1. madera-kar
2. elite-mare
3. loet-dadel
4. oele-ere-na
5. ever-nap-la
6. nest-snees
7. niet-otter
8. one-eend-na
9 rekest-ast
nergens kun je
zo geweldig spelen alsop
De opdrachtgever, het industrieschap
Moerdijk, heeft het terrein wel ver
deeld in een zöne voor licht en voor
zware industrie, maar met deze globa
le indeling moet het adviesbureau het
dan ook doen. De vestiging van de
etheen-fabriek van Shell Nederland
NV mocht het enige houvast voor het
adviesbureau heten. En juist deze ves
tiging geeft één van de felste oppo
santen van het industrieterrein, de
voorzitter van de actiegroep Moerdijk,
de heer J. K. de Vries, het bewijs in
handen dat zonder kennis van het
type industrie het ontwerpen van een
groenzöne een hachelijke zaak is.
'In het ontwerp van het adviesbureau
is een ruime plaats ingeruimd voor
landbouwbedrijven. De toekomstige
landbouw in dit gebied kan echter
schade ondervinden van eventuele
lekken in de etheenfabriek van Shell.
Etheen heeft namelijk een vrucht- en
bladafwerpende functie bij landbouw
gewassen'.
Ook de visuele functie van de groen-
gordel zal sterk afhangen van het
type industrie dat zich eens aan de
Moerdijk zal vestigen. Het rapport
van het adviesbureau legt nogal veel
nadruk op dit aspect. Tenslotte zullen
over 25 jaar veertigduizend mensen in
het gebied rond het industriegebied
wonen. Zij mogen zo min mogelijk
hinder ondervinden van het nabijgele
gen industriegebied. De groengordel
zal die industrie als het ware voor
hen moeten verbergen.
Het uitwerken van deze functie van
de groenzöne wordt echter opnieuw
door de heer De Vries aangevochten.
De gordel zal slechts aan één kant de
industrie verbergen. Aan de noord
kant van het Hollands Diep en in
Willemsstad zal men vrij zicht hebben
op de rokende pijpen.
Aan de zuidkant zal het industrieter
rein schuilgaan achter ruim 4200 hec
tare groen. Van deze 4200 hectare ligt
870 hectare binnen het bestemmings
plan, die komen voor rekening van
het industrieschap Moerdijk. Het
overige deel zal de provincie Noord-
Brabant betalen. Het adviesbureau
raamt de totale kosten tussen de 14
en 25.5 miljoen gulden.
Opposant De Vries vreest dat een deel
van deze kosten afgewenteld zal wor
den op de agrarische bevolking in dit
gebied. De ruilverkaveling in twee
aan het industrieterrein grenzende
polders laat namelijk ruimte open om
Zo n zes jaar geleden 'was het Til-
bitrgse kerkhui vlakbij het centrum
nog omringd door heiligen twee
meter hoge nco-gothische beelden up
drie meier hoge. ook neo-gothische
pilasters, die al sinds 1880 de begraaf
plaats 'bewaken' cn in een oudere
uitgave van Oosthoeks encyclopedie
nog als een van de plaatselijke be
zienswaardigheden genoemd worden
Ze horen gewoon bij de stad en dc
Tilburgcrs zijn dan ook wel even
geschrokken, toen de gemeente, om de
verkeersweg te kunnen verbreden,
mèt een reep van het kerkhof ook een
stuk of zes heiligen liet sneuvelen.
Maar dat. is alweer jaren geleden en
uien vergat de zaak. Totdat dc ge
meenten besloot ook de langste kant
van de beeldenrïj weg te halen, ook
al ten gerieve van het verkeer.
Een van de mensen wie dat erg aan
Een van de mensen wie dat erg aan
het hart ging. is prof. H. F. J. M. van
den Erenbeemt, hoogleraar in de poli
tieke. economische en sociale geschi
edenis aan de Tilburgse Hogeschool,
op het eerste gezicht een vak dat
iceinig met heiligenbeelden heeft uit
te staan. 'Kunstgeschiedenis hoort ook
niet bij mijn leeropdracht, maar ik
heb er wel teel belangstelling voor.
Ik ga veel naar musea en heb voor
mezelf kunstgeschiedenis gestudeerd,
In mei ben ik met een actie gestart
om deze veertien beelden te behou
den. Als ze ze drie d vier meter
terugschuiven, kunnen ze blijven
staan. Collega's op de hogeschool on
dersteunden de actie, die <we 'Heiligen
gaan niet naar de hel' genoemd heb
ben Ze waren toen al toegezegd aan
d sloper, dei ze kapot zou slaan,
waarna de 500 kilo zware gietijzeren
beelden in de hoogovens gesmolten
worden Zo is dat begrip 'hel' ontstaa-
Johnny Jordaan, zoals de tot fabuleu
ze hoogten gestegen Amsterdamse kel
ner Jan van Mussgher zich zo'n twin
tig jaar geleden ging noemen, moet,
in een huis-in-een-rij, ergens in een
buitenplaats, zoals hij Beverwijk zelf
noemt, op zijn herinnering teren. Zijn
werk doet het nog (of liever: weer. de
laatste tijd) uitstekend. 'Ik ben nog
steeds een van de best verkochte
platen van Nederland,' zegt de zich
met zijn creaties vereenzelvigende
zanger trots. Maar voor volle zalen,
wat zijn lust en zijn leven was, zal hij
zijn liederen nooit meer ten gehore
kunnen brengen.
Geteisterd door suikerziekte en hart
zwakte, op de been gehouden door
medicijnen en injecties, doodt hij de
tijd met slapen, wandelen, lezen ('ro
mantische boeken en ook veel dok
tersromans') en het beluisteren van
zijn lievelingscomponist Franz Liszt.
Hij put nog slechts vreugde uit de
wekelijkse bezoeken van zijn dochter,
op wie hij erg gek is."
Zij is het enige naaste familielid dat
hem gebleven is na de dood van zijn
vader. Diens overlijden, twee jaar ge
leden. heeft hem meer aangegrepen
dat hij verwacht had. 'Dat is me erg
tegengevallen, /.egt hij. Ik mis m'n
vader nog elke dag
Johnny Jordaan praat over zijn leven
alsof het al voorbij is. Hij heeft ook
zijn 'memoires' al bijna voltooid. Om
streeks Sinterklaas verschijnen ze, on
der de titel 'Ze mogen van me zeggen
wat ze willen bij Bruna.
De uitgever heeft hem juist opgebeld
of hij 's middags even in Utrecht wil
komen. Maar hij weet nog niet of hij
de afspraak kan nakomen. Hij voelt
zich weer erg beroerd vandaag. 'Als u
straks weg bent. ga ik eerst op bed
liggen. Als ik me niet goed blijf
voelen, zeg ik lie gewoon af
Van een onzer verslagevers
MOERDIJK Het adviesbureau Arnhem, een dochteronderneming van de Nederlandse Heide
Maatschappij, moest aan een moeilijke opgave voldoen. Het kreeg drie jaar geleden de opdracht een
basisplan op te stellen voor de aanleg van een groegordel rond het industrieterrein Moerdijk, terwijl
nog steeds niet bekend is welke industrieën op Nederlands' meest omstreden industrieterrein zul
len neerstrijken.
Ik heb gezegd: dit is te gek, zo'n
stukje cultuur kan zomaar met ver
dwijnen We hebben daarop duizen
den reacties gehad, tot uit dc noorde
lijke provincies en het buitenland toe.
niet alleen van ouderen, heel veel
ook van jongeren cn zeker niet alleen
van rooms-katholieken. Erg positieve
reacties. Je kunt er uil constateren
dat dc bevolking echt milieubewust
aan het 'worden is. Ze willen de
situatie zou houden, omdat het de
saaiheid van deze hoofdstraat breekt,
cn truwens ook uit kunsthistorisch
oogpunt. Bekende beeldhouwers heb
ben me verzekerd dat dc stijl zuiver
neo-gothiek is en dat het werk als
zodanig bijzonder knap is'.
Doel van de actie van prof Van den
Eerenbeemt en zijn medestanders is
de beelden die al van de sloper zijn
teruggekocht daarvoor is genoeg
geld bijeengebracht aan het ge
meentebestuur aan te bieden met het
verzoek ze weer op hun plaats te
zetten. Maar intussen zijn zoveel men
sen zo enthousiast geworden, dat ze
overal speuren naar de zes 'oude
heiltegn' van zes jaar geleden, die
niet door de sloper blijken te zijn
kapotgeslagen, omdat hij toch niet
over zijn hart kon verkrijgen. Van
overal komen de telefonische meldin
gen binnen, zelfs van mensen die zo'n
beeld in Aken hadden gesignaleerd.
En meestal klopt het. Alle oude heili
gen blijken nog compleet te zijn, een
tikje verroest, maar verder intact.
Worden die zes ook teruggekocht? 'Er
wordt een geweldige aandrang op ons
uitgeoefend om ook die rest aan te
pakken, maar onze eerste zorg geldt
de heiligen van nu. We kunnen later
altijd nog zien wat we aan die zes
iloen Asl er dan nog genoeg geld en
energie over is, wie weet'
Een paar dagen pas staat 'Het staats
hoofd en zijn ministers' van dr. E.
van Raalte in de boekenkast van D'66-
fractieleider Van Mierlo. Hij kreeg
het vrijdag van premier Biesheuvel,
niet alleen als cadeautje voor zijn
41ste verjaardag, die hij diezelfde dag
vierde, maar bovenal ter lering.
Tijdens de debatten in de tweede
kamer sprak mr. Van Mierlo per on
geluk de volgende voortaan als histo
risch te beschouwen woorden: 'Een
koningin is een regering zonder
staatshoofd'. Toen de joelende hilari
teit een beetje was afgezakt, vroeg de
premier hem: 'Wanneer bent u jarig?
Dan krijgt u een boek over staats
recht van me'. 'Toevallig vandaag',
bekende Van Mierlo en daarna moest
mr. Biesheuvel direct over de brug
komen.
Had hij al niet een exemplaar thuis?
'Ik weet het echt niet', zegt mevrouw
Van Mierlo. 'Hij heeft zoveel boeken,
allemaal vakliteratuur waar ik niet zo
in thuis ben'. Was het een tweede
hands 'staatshoofd', dat de premier
het zo gauw bij de hand had? 'Daar
ziet het niet naar uit, maar misschien
heeft hij er wel stapels van liggen'.
,1r jrS
Sinds de affaire Clifford Irving, die
met zijn vrouw Edith een nep-biogra-
fie over de miljonair Hughes voor
goed geld probeerde te slijten, is
Nina (van Frederik baron Van Pal-
landt, Van wie ze nog altijd niet
officieel gescheiden is) ook in Ameri
ka een veelgezochte bekendheid. Vol
gens Edith Irving was Nina er bij,
toen zij en haar man de vervalsingsaf
faire bespraken en dat dc Deense er
zoveel van af wist heeft de Amerika
nen nieuwsgierig gemaakt. Ineens
kent iedereen haar of wil haar leren
kennen. En wie dat nog niet gelukt
is, kan haar over een tijdje toch zien,
want Nina gaat in een heuse Holly-
wood-film spelen, omdat zelfs de film
producenten brood in haar zien. De
film is gebaseerd op een detectivero
man van William Chandler en gaat
'The long goodbye' heten. Volgens
haar wordt Sterling Hayden haar
tegenspeler 'een enorm overtuigend
acteur
Een kleine vijftien jaar geleden heeft
Nina al tot drie keer toe aan een
witte doek-pvoduktie meegewerkt,
maar daarmee was zij nog geen film
ster. omdat ze er alleen in zong. Vijf
jaar geleden was ze in 'n televisiefilm
van een half uur te zien. maar ook
die bestond hoofdzakelijk uit muziek.
Als mevrouw Van Pallandt haar eer
ste echte film achter de rug heeft,
gaal ze voor een t.v.-optreden naar
Engeland en daarna nog steeds niet
naar haar wettige echtgenoot, maar
naar .Amerika terug.
Dit heiligenbeeld is een van de zes,
die her en der verdwaald zijn geraukt,
nadat ze i an hel Tilburgse kerkhof
naar een sloper verhuisden. Dit beeld
verzeilde bij een herberg in het
Brab intse Biest-Iloulhakker, waar het
dage'ijks goedmoedig neerblikt en de
stamgasten die een biertje komen vat
ten (zie ook 'Heihoen gaan niet naar
de hei).
Dankzij de bijna 220.000 maal drie
kwartjes die evenveel Nederlanders
neertelden om mee te kunnen lopen
op de Nationale Trimwandeldag (22
april), krijgen vijfentwintig gemeen
ten eerlijk over de provincies ver
deeld een trimbaan. Eén trimbaan
kost 5900. zodat de bijeengebrachte
148.364,56 (netto) goed zijn voor
vijfentwintig banen en dan blijft er
zelfs nog ecn beetje over.
De plaatsen die nu gratis een baan
krijgen, zijn gekozen omdat ze in
verhouding lot hun inwonertal de
meeste trim-deelnemers leverden. Van
noord naar zuid zijn dat, te beginnen
bij Groningen. Zuidhorn en Usquert.
Hcnnaarderadeel en Barradeel, Rolde
en Dwingelo Genemuiden en Wijhe,
Eist en Wijchen, Rhenen en Maars-
bergen Wicringen, Medemblik en Ur-
sem. Ottoland, Amuide en Groot-Am-
mers Grijpskerke en St. Annaland.
Oeffeit, Huybergen cn Terheijden,
Stevensweert en Limbricht.
Wie wil weten of zijn drie wandel
kaartjes goed besteed zijn. kan dus
zelf controieren of al deze dorpelin
gen wel op tijd en vaak genoeg trim
men.
Advertentie
typisch handwerk van de
plantenkweker. Bekijk 't...
op grond van de wet op de ruilverka
veling veertien procent, van de kapi-
taalswaarde van de gronden een land
schappelijke betekenis te geven. Met
de wet in de hand zou dan een deel
van de kosten voor de ingelanden van
de twee polders komen.
Deze vrees wordt door het industrie-
schap ongegrond genoemd. In het Ko
ninklijk Besluit vormt de aanleg van
de groengordel één van de belangrijk
ste voorwaarden waaraan het indus
trieschap moet voldoen. En er zal
naar de letter van de wet gehandeld
worden.
Om deze letter gestalte te geven heeft
het adviesbureau twee varianten in
het basisplan opgenomen. De eerste
variant voorziet in een brede zöne
met een beplantingsdichtheid groter
dan twintig procent rond het indus
trieterrein, de tweede gaat meer uit
van de woonkernen die rond het ge
bied komen te liggen, en ruimt daar
om een grotere plaats in voor een
natuur- en produktiebos.
In samenspraak met tal van instanties
(met name de Provinciale Planologi
sche Dienst) zal het basisplan de
komende maanden uitgewerkt worden.
"Hij laat die lift wel erg snel gaan
