VVD WIL CONFESSIONELEN
VAN DE PVDA WEGHOUDEN
dichtbij
)e Aziaten
'sfatssecretaris Westerterp
bezoek in Australië
lOf
Kabinetsconflict lijkt ook persoonlijke kanten te hebben
Een club om slank te worden
Bij confessionelen
groeit voorkeur
voor PvdA echter
op de plaat - pop op de plaat-popopde p
Nilssons nieuwe
beter dan
zijn voorganger
Buren: spaar ons
voor militaire
vliegoefeningen
zonde
pastoorsnest
ROUW/KWARTET VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1972
BINNENLAND T5 K7
nmnentaar
,t de zonden der vaderen bezocht
rden aan de kinderen, is dezer da-
ij weer eens harde werkelijkheid ge-
rden voor premier Edward Heath
i Engeland.
krijgt nu de zoveelste rekening
tnteerd van een a-sociale koloni-
|e politiek, die zijn voorgangers in de
e eeuw hebben gevoerd. Dat Enge-
J nu geconfronteerd wordt met het
bleem van de Aziaten in oost-
ik a, is een rechtstreeks gevolg van
a kortzichtig beleid tijdens het kolo-
ale tijdperk.
ien hebben de blanken de Aziaten
- iar Afrika gehaald, eerst om te hel-
n bij de aanleg van spoorwegen later
Igen zij tot hun vreugde, hoe de
dernemende Aziaten zich gingen toe-
- gin op handel en industrie en in de
ije beroepen furore maakten. Zij ac-
len de Aziaten als een welkome
jffer tussen de Afrikaanse massa en
l eigen elitaire groep.
deze maatschappelijke structuur
iren de Afrikanen derde rangs bur-
die men niet nodig had om het
tomisch proces draaiende te hou-
i. En omdat de Afrikanen daardoor
k in grote getale een goede opleiding
bleven hun politieke aspiraties
ikelijk ook laag.
toen na de tweede wereldoorlog
proces van dekolonisering op gang
en de wind van verandering over
waaide, werden de rollen vrij
iing omgekeerd. De Afrikanen
[altijd onder hadden gelegen, kregen
ike macht. Ze beseften echter al
lig, dat die politieke macht niet
sl voorstelde, zolang de economi-
e macht nog in handen van vreem-
ingen bleef. In de eerste plaats bij
blanken en in de tweede plaats bij
Aziaten. Want die waren vreemde-
gen gebleven. Ze hadden zich nooit
.°y® lentificeerd met de Afrikaanse be-
dng. Door hun andere huidskleur,
1 ere kleren, hun ander geloof, hun
er levenspatroon en hun grotere
vaart waren ze een gesloten groep
iven, die zich bovendien gehaat
gemaakt, door weinig kieskeurige
delspraktijken en een nauwelijks
>orgen minachting voor de Afrika-
as g
Of
°fi
SS f'
srsoti
1-poU
een correspondent
•"TPHOL Met een onderbreking
Ie heenreis van een dag op Bali
enigszins te acclimatiseren, is
secretaris Westerterp (buiten-
zaken) gisteren naar Australië
Jcen, voor een werkbezoek dat
25 augustus zal duren. Daarna
hij door naar Nieuw-Zeeland.
Canberra en Wellington zal drs.
'rterp besprekingen voeren met
btgsleden over de betrekkingen
■n de beide landen en de uitge-
I# EEG. Daarnaast staan bezoeken
industriële en landbouwprojecten
|jö programma. Op 2 september is
"itssecretaris in Nederland terug.
krter
rings]
en
de
t .!nd
die Afrikanen de baas werden,
verreweg de meeste Aziaten
het behoud van het Britse pas-
U een mogelijkheid die Londen
bood, toen de Afrikaanse landen
'i'.'ó fhankelijk werden. De Aziaten
Vrijdi nden daardoor een achterdeur te
den, waardoor ze konden vluchten
de zaken in Afrika mis zouden
irk, v n. En het liep mis. Eerst in Kenya
later in andere Afrikaanse landen.
toen was die achterdeur in mid -
op een heel kleine kier gezet. Het
et in Groot Brittanië tegen de ge-
Vinc rde immigranten werd steeds gro-
.j.'os n aangemoedigd door het Conser
ve Lagerhuislid Enoch Powell
de ®r'tse regering in 1968 een wet
die de immigratie van kleurlingen
het gemenebest beperkte tot 1050
Meio ushoofden per jaar. Dat werden er
fonei toen de P05'1'6 van de Aziaten in
er. 14 ya onhoudbaar werd, 3.000. Maar
ïiill wacht ijsten staan tienduizenden
60W'? len d'e de gronci in Afrika te heet
:r de voeten is geworden.
nu heeft president Amin van Oe
naar schatting 40.000 Aziaten
een Brits paspoort bevel gegeven
len 3 maanden het land te verlaten.
land moest de verantwoordelijk
voor zijn eigen onderdanen maar
ich nemen. In principe heeft Amin
lurlijk gelijk. Maar 't gaat niet aan
duizenden mensen, die al generaties
in Oeganda wonen, op zo'n korte
het land uit te werken, ook al
een deel van die mensen het er
gemaakt. Toch zal in de eerste
i de Britse regering alles moeten
om het leed van deze Aziaten tot
minimum te beperken. Daarvoor
een gesprek in zakelijke sfeer
tn alle betrokken partijen Enge-
de Afrikaanse landen, India, Paki-
en de Aziaten zelf een eerste
bte. En bij het zoeken naar een
Ssing zal Engeland niet mogen
eten, dat het de rijkste gespreks-
ner is en dat het eens heeft
fiteerd van de rol die de Aziaten
frika hebben gespeeld.
door Willem Breedveld
DEN HAAG De WD heeft er
na een periode van grote onzeker
heid, waarin de verbijsterde
achterban zwenkingen kreeg te
verwerken van om en nabij de
180 graden, de voorkeur aan ge
geven in het kabinet door te vech
ten. In de enkele maanden die de
regering nog scheiden van de ver
kiezingen moet het confessionele
lonken naar de PvdA bemoeilijkt
worden en moet DS'70 met lege
handen voor de kiezer komen te
staan. Het is deze tactiek die de
WD deze week tot bijna ieders
verbazing deed besluiten tóch in
het kabinet te blijven zitten.
Deze taktiek is het resultaat van een
verbeten gevecht tussen de zittende
liberale ministersploeg, een verdeelde
fractie en het partijbestuur. Het par
tijbestuur had het liefst meteen het
voorbeeld van DS'70 gevolgd, maar
vond de ministers Langman en Geert-
sema na enige aarzelingen tegenover
zich, evenals de fractievoorzitter van
de Eerste Kamer mr. Van Riel. Een
moeizaam manoeuvrerende fractie
voorzitter Wiegel koos tenslotte voor
het aanblijven van de WD.
Zo op het eerste gezicht lijkt deze
koers de WD geen windeieren te
gaan leggen, vooral niet in haar rela
tie tot DS'70. Deze partij heeft bewust
de loon- en prijspolitiek voor zich
opgeëist als het grote breekpunt in
het kabinet-Biesheuvel.
De overige regeringspartijen hebben
dit punt tenslotte aan DS'70 gegund
in de veronderstelling dat deze partij
daar bedrogen mee uit zal komen.
Vooral in liberale kring rekent men
daar vast op in de wetenschap dat
halverwege oktober wel vast zal staaa
of er met het bedrijfsleven een goed
sociaal contract te sluiten is of niet.
Met het slagen van het gesprek met
het bedrijfsleven komt de barse hou
ding van DS'70 en het hanteren van
het pistool op de borst volslagen in
de lucht te hangen. De liberale minis
ter Geertsema schijnt zich er daarom
nu al op te verheugen om dan met de
oud-ministers De Brauw en Drees of
fractievoorzitter Berger de degen te
kunnen kruisen. Het eindelijk verlost
zijn van het gedram van DS'70- over
lonen en prijzen zal dan juist de
totstandkoming van het sociaal con
tract mogelijk hebben .gemaakt. Maar
ook in een eventueel mislukken van
het gesprek ziet de WD wel voor
deel. In deze kring is men er rotsvast
van overtuigd dat minister Boersma
(sociale zaken) dan een loonmaatregel
zal afkondigen, waarmee dan eveneens
de twijfels van DS'70 dat dit niet
gebeuren zal gelogenstraft zijn.
Mislukken
Gezien de harde opstelling van het
Het ging er (in dubbele betekenis) heet toe tijdens het
overleg over de kabinetscrisis. Premier Biesheuvel (geheel
rechts) heeft er hier het jasje al bij uitgetrokken, A.R.-
fractieleider Aantjes (vierde van rechts achter de tafel)
verkiest ook de hemdsmouwen boven het colbertjasje, C.H.-
fractieleider Tilanus is juist bezig zich van het hinderlijk-
warme kledingstuk te ontdoen. Alleen WD-man Wiegel en
KVP'er Andriessen (tussen Aantjes en Tilanus in achter
de tafel gezeten) houden het 'decorum' nog op
NKV tegen een minderheidskabinet
lijkt de kans op een mislukken van
het gesprek vrij groot. In confessione
le kring houdt men het echter voor uit
gesloten dat minister Boersma vlak
voor die verkiezingen een loonmaatre
gel zal afkondigen.
De anti-revolutionaire minister zou er
weinig voor voelen zo kort voor de
stembus een loonmaatregel af te kon
digen en zich aldus voor het bedrijfs
leven volstrekt onmogelijk te maken.
Bovendien gelooft hij zelf nauwelijks
in de effectiviteit van zo'n harde
maatregel. De WD loopt dus wat dit
betreft een duidelijk risico, dat echter
weer goed te maken zal zijn door vlak
voor de verkiezingen een hoop lawaai
te maken over het uitblijven van de
loonmaatregel. DS'70 zal daarvan ech
ter in gelijke mate profiteren.
Overigens heeft het gedram van DS'70
zich niet alleen uitgestrekt tot het
loon- en prijsbeleid. Zo kon minister
Drees de ministerraad vaak tot het
uiterste vervelen met ellenlange uit
eenzettingen aan de hand van zelf-
geproduceerde nota's. Hij schijnt het
zelfs gepresteerd te hebben om over
hetzelfde onderwerp niet minder dan
zeventien nota's in te dienen.
Vooral premier Biesheuvel moet zich
aan deze manier van werken hebben
geërgerd, zodat het uiteindelijke con
flict ook een persoonlijke kant lijkt te
hebben. In de begrotingsmarathon,
waarin de heer Drees als minister van
de kleinste partij de maximale spreek
tijd scoorde, zou deze verhouding nog
aanzienlijk zijn verslechterd, zó zeer
zelfs dat een liberale minister zich
dezer dagen liet ontvallen dat zelfs
'onze lieve heer dc heer Drees niet
meer im het kaibdmet had kunnen hou
den'.
Het risico dat de WD loopt met
betrekking tot DS'70 is zo mogelijk
nog groter dan bij haar poging een
spaak te steken in de toenadering van
de confessionele partijen en de PvdA.
Het is duidelijk dat de WD door in
het kabinet te blijven zitten de con-
door Mvillem-jan-martin
De in een wel zeer op de bekende
griezelfirma Dracula, Frankenstein
Zonen geïnspireerde verpakking gesto-
ke n elpee SON OF SCHMILSSON
(RCA-Victor LSP-4717) is alweer het
zevende werkstuk uit de koker van de
voormalige computerbediende HARRY
NILSSON, al zal die naam Nilsson bij
de meesten vermoedelijk voor het
eerst iets zijn gaan betekenen na de
NOS-uitzending vorig jaar van de
door hem bedachte avonturen van
Oblio, het ventje zonder punthoofd in
een land waar iedereen adar wèl over
beschikte. En na de elpee met de iets
gewijzigde soundtrack van deze teken
film, die onder de titel The Point
(RCA-Victor SF 8166) kort na de uit
zending op de markt, verscheen. Nils-
sons vijfde.
The Point bevond zich naar mijn
gevoel op het snijvlak van twee perio
den. Enerzijds had je daar de 'ouwe'
Nilsson, een wat schuchter aandoend
mannetje dat zelfs zijn voornaam weg
liet en dat vrij ingetogen, wat wereld
vreemde muziek componeerde, broos
en breekbaar, terwijl aan de andere
kant een wat meer 'eigentijds' pa
troon de kop op stak: met beide
benen op de grond staande muziek,
een stevige ritmiek, ferme gitaren, het
klonk allemaal iets zelfbewuster. Met
klonk allemaal iets zelfbewuster. Met
Schmilsson (RCA-Victor SF 8242)
werd deze lijn voortgezet, en ik moet
zeggen, niet helemaal tot mijn genoe
gen. Niet alleen maakte de oude aan
pak op mij meer indruk, de songs
waren ook over het algemeen minder
sterk dan van een dergelijk talent
verwacht mocht worden.
Zoals de naam al aangeeft wijkt Son
Of Schmilsson niet af van de nieuwe
procedure. Het is wederom niet Nils
son die met een rood hoofd komt
vragen of je alsjeblieft naar zijn rare
liedjes wil luisteren, maar een zelfbe
wuste en vrolijke spotter, die nog
slechts af en toe in enig bespiegelend
gemijmer verzinkt (Remenber, I'd Ra
ther Be Dead). Maar compositorisch
zit deze elpee sterker in elkaar dan
zijn voorganger.
Nilsson emmert niet meer met 'verlen
gingen', speelt niet op effecten, maar
blijft bondig en brengt zijn bedoelin
gen direct over. Daarbij wordt de
swing dit keer minder dan ooit ge
schuwd. Take 54, You're Breakin' Mij
Heart, Spaceman, At Mg Front Door
en Ambusch zijn allemaal min of meer
stevige nummers, waarin ruimte is
voor spetterende sax- en gitaarsoli
(deze instrumenten overigens evenals
alle andere bediend door Britse studi
o-crème: Ringo Starr, Klaus Voorman,
Nicky Hopkins, Cris Spedding, George
authentieke blues. Alleen in Hank
Snows aloude I'm Movin' On, dat ook
al eens door The Rolling Stones op
meer R B-achtige wijze werd 'geco
verd' (Snaw was een country-man),
komt nog iets van de Steppenwolf-
aanpak boven drijven. Voor het overi
ge dus ingehouden en doordachte mu
ziek, waarin akoestische gitaren de
boventoon voeren (de hoes vermeldt
helaas niet wie precies als Kay's bege
leiders optreden, ik weet aleen dat
het om een studioploeg gaat): een
paar sterke composities van John Kay
zelf en voor de rest een zeer pruimba-
re en verantwoorde keus uit materi
aal van anderen. En dan natuurlijk
die karakteristieke stem.
Larry Groce
Harrison etc.). Voor de rustpunten
zorgen boven genoemd tweetal plus
het zeer fraaie The IMtery Song en
Joy, dat in country-stijl gehouden
John Kay
Een prima elpee dus wel, hetgeen
eveneens kan worden gezegd van de
eerste soloplaat van een andere meta
morfose-klant, JOHN KAY, tot voor
kort (en straks nog één keer ten
behoeve van een lucratieve toer door
Amerika en Europa) voorzanger bij
de firma Steppenwolf, een van de
oudere hard-rockgezelschappen, dat
onder meer zulke klassiekers liet no
teren als Born To Be Wild en The
Puscher. Geen slechte groep, maar
een beetje beperkt. Instrumentaal
vooral, hetgeen zich na twee, drie
elpees reeds begon te ivreken. Kay,
zonder meer de meest kundige man
van Steppenwolf, komt op zijn FOR
GOTTEN SONGS AND UNSUNG
HEROES (Dunhill DSX 50120 dan
ook, vooral doordat de gitaren en
dergelijke nu door geroutineerde stu-
diogasten worden behandeld, meteen
tot stukken betere resultaten.
Muzikaal waait de ivind uit een wat
onverdachte hoek. Geen knetterende
roek-klanten, maar lichtelijk opgeklop
te specimina van het groene gebeu
ren. Folk en country. Eén keer vrij
In hetzelfde groene genre is LARRY
GROCE een debutant, althans: zijn
elpee CRESCENTVILLE (Daybreak
Records 5C 056 93538) is de eerste die
hier wordt uitgebracht. In Amerika
kon reeds kennis worden genomen
van The Wheat Lies Low. Het meest
bijzondere aan Crescentville vind ik
Groce zijn teksten, die getuigen van
een vermogen de zaken in kort bestek
meer dan duidelijk te maken en die
bovendien zo af en toe wijzen op een
sterke politieke en ecologische betrok
kenheid. Maar dat is natuurlijk eigen
lijk iets wat je van de meeste folk-
singers wel zeggen kunt.
Groce daarom maar opgeborgen in de
afdeling dertien in een dozijn? Ik
dacht het wel, tenzij Larry er als de
bliksem voor zorgt dat hij zijn melo
dieën een beetje op peil brengt. Cre-
dits-vermelding van de medewerking
van Doug Dillard en Snaeky Pete
alléén, imponeert hede nten dage nau
welijks meer.
Elvis Presley
Tot besluit enige aandacht voor EL-
VIS PRESLEY, een van de popkanon
nen van het eerste uur zoal sbekend,
van wie op 10 juni van dit jaar een
live'-optreden werd opgenomen in de
Newyorkse Madison Square Garden
(RCA-Victor SF 8296): een uiterst ge
olied gebeuren, waarin met vokale
begeleiding van The Sweet Inspirati
ons en JD. Sumner and The Stamps
vorm wordt gegeven aan een mengs
eltje van onverslijtbare Presley-hits
(o.a. Hound Dog, Polk Salad Annie,
Heartbreak Hotel, Love Me Tender)
en bëwerkingen van min of meer
recent (hit) materiaal van anderen.
Verplichte kost voor de liefhebbers.
Verder uwinip interessant, dacht ik
'Het is vreselijk als je dik bent. Er
zijn zoveel problemen en niet alleen
met kerenl en zo. Ik woog 120 pond
toen ik trouwde. Overal kon ik in,
maatje 36/38. En het lag echt niet
alleen aan de kinderen, dat ik een
paar jaar later zo dik was. Er komt
een hoop snoepwerk bij. Op een gege
ven moment durfde ik geen zwembad
meer in in een badpak en 's zomers
niet eens zonder jas op straat. Je
bent verschrikkelijk ban g dat ieder
een je nakijkt.'
Zo klinkt het relaas van de Amster
damse mevrouw Loes Verschut, die nu
aMveer wat verlicht kan ademhalen.
Want een poosje geleden plaatste ze
een advertentie een dagblad: 'Ik
ben 24 jaar en weeg 95 kilo.' Wat
niet waar was, bekent ze, ze woog wel
103, 'maar dat durfde ik er niet eens
in te zetten.' In die advertentie vroeg
ze zoiets had ze in een damesblad
gelezen geïnteresseerde, óók dikke
dames samen met haar een clubje te
vormen om van de overtollige pondjes
af te komen. Een van de eersten die
haar nummer (020-113051) draaiden,
was de gymnastieklerares Hinda
Kuckmirak, die zo enthousiast teas,
dat ze voor een minimumprijsje ver-
mageringsgymnastiek urilde komen ge
ven en dat nog steeds doet. En er
lavamen lotgenoten, eerst aarzelend,
later allemaal zielsgelukkig omdat het
echt hielp. Het zijn er nu al zoveel,
dat de gymnastiekclub gesplitst moet
worden. Het dieet dat iedere deel
neemster verplicht volgt, is door vijf
tien huisartsen goedgekeurd. Iedereen
moet trouwens eerst wel even naar de
dokter om te vragen of dieet en
gymnastiek in haar geval geschikt
zijn.
Elke donderdagavond is er club in
een school op de Amsterdamse Prin
sengracht. Eerst moet iedereen op de
weegschaal, die heel wat zwaarge
wichten moet verstcniwen. Wie aange
komen is, betaalt voor elk pondje
vlees méér een gulden boete. En wie
soms worden daar afvalwedstrijden
voor georganiseerd het meest ver-
fessionele partijen ervan denkt te
weerhouden al te onaardig te zijn
tegen de liberalen. Per slot van reke
ning kun je een coalitiegenoot niet al
te hard afvallen en dat op zich zou
voldoende zijn de weg naar de PvdA
te bemoeilijken. Dit alles zou dan
moeten resulteren in de reëele moge
lijkheid dat de confessionele partijen
na de verkiezingen opnieuw met de
VVD en eventueel met DS'70 in zee
zullen gaan, een voortzetting dus van
de oude coalitie, die dan wellicht niet
een meerderheid in de Tweede Kamer
haalt, maar die als minderheid toch
altijd groter is dan de progressieve
drie.
Schot in de roos?
Deze taktiek leek een schot in de roos
te zijn. De drie, imjmdidieJs tot vier
uitgegroeide dissidente KVP-ers Van
Schaik, Nelissen, Van Zeil en Van der
Gun, die onder geen beding met de
WD wilden verder regeren, waren
woedend toen bleek dat de VVD toch
bleef zitten, een woede die begrijpe
lijk is omdat zij ervan overtuigd wa
ren dat de WD niet zou mee doen en
op grond daarvan bereid waren weer
met de fractie een lijn te trekken.
In liberale kring legt men er graag de
nadruk op dat hun dreiging om eruit
te stappen er juist op gericht was de
dissidente KVP-ers weer binnen de
boot te praten, om zo de aandacht af
te leiden van de tegenstellingen in
eigen kring.
Deze woede staat echter in geen enke
le verhouding tot de realiteitswaarde
van de WD-poging om een eventueel
samengaan van PvdA en confessione
len te bemoeilijken. Oppositieleider
Den Uyl zou wel gek zijn zich door
de WD te laten ringeloren en boven
dien begint de voorkeur voor een
confessioneel-socialistische samenwer
king ir. het confessionele kamp duide
lijk te groeien. In de AR-fractie geven
ten minste vijf leden, mej. Van Leeu
wen en de heren Vermaat, Scholten,
De Boer en Schouten, duidelijk de
voorkeur aan een samenwerking met
de PvdA. Dat deze groep zich in de
afgelopen dagen niet duidelijk als zo
danig heeft gepresenteerd valt voor
een groot gedeelte toe te schrijven
aan het knappe leiderschap dat frac
tievoorzitter Aantjes in de afgelopen
weken heeft betoond.
Zijn consistente koers, waarin telkens
zijn voorkeur voor de vorming van
een confessioneel minderheidskabinet
en een duidelijke afkeuring voor het
gedraai van de WD doorklonk maak
te dat deze groep zich niet behoefde
te manifesteren. De heer Aantjes was
de enige confessionele fractievoorzit
ter die de zwenkingen van de WD
aanpakte. De structuur van een kleine
partij en het feit dat Biesheuvel for
mateur was hebben eveneens bijgedra
gen tot een unanieme opstelling van
de AR-fractie.
Zo een toenadering tot de PvdA al
onmogelijk wordt, dan zal de VVD-
taktiek daarbij slechts een onderge
schikte rol hebben gespeeld.
Van een correspondent
BUREN (Gld.) Honderd inwoners
van het Gelderse plaatsje Buren
onlangs bedreigd door een neerstor
tend vliegtuig hebben de minister
van defensie gevraagd het luchtruim
boven Buren in de gemeente Asch
niet meer als oefengebied voor
militaire vliegtuigen te gebruiken.
De moed en de vliegkunst van een
militaire vlieger hebben op 17 juli de
inwoners van de gemeente Asch voor
een ramp gespaard, zeggen de bewo
ners van Buren. De man liet hierbij
zelf het leven.
In het gebied rond Asch zijn de
laatste anderhalf jaar nog twee vlieg
tuigen verongelukt: een boven Lien-
den en een bij Maurik. Ook bij Mau-
rik kwam een vlieger om.
magerd is, krijgt een beloning, geen
taartjes natuurlijk, maar een bloemet
je of zo.
Mevrouw Verschut, nog steeds de mo
tor van de club, die er nauwlettend
op toeziet dat de dames zich geregedl
bij hun huisarts vertonen en een hele
administratie bijhoudt, is intussen
zelf tot 80 kilo afgeslankt, via maat
48/50 terug naar tussen de 42 en 44.
En zo gaat het met iedereen, zegt ze.
'In het begin moeten de meesten over
een enorme drempel heen. We hebben
bijvoorbeeld n jong meisje, dat erg
dik en klein is. Ze durfde niet eens
naar mijn huis te komen. Toen heb ik
gezegd: als je mij ziet, durf je ïoeL
En zo is het gegaan. Samen zijn we
naar de club gegaan en ze is al zeven
kilo afgevallen.
Dat we onderling zo'n goed contact
hebben is ook zo belangrijk, want we
zitten allemaal met dezelfde proble
men. En niemand wil voor de ander
onderdoen; vooral de eerste weken
valt iedereen enorm af. Later probe
ren ze de dieetmaaltijden wat smake
lijker te maken en dan wisselen we
onze tips weer uit. Iedereen heft ook
eikaars telefoonnummer. Want als je
het niet meer uithoudt, moet je even
met een lotgenote praten. Dat helpt.
Vooral de eerste tijd rammel je van
de honger, je maag blijft knorren.
Laatst belde iemand me op en riep:
'Ik hou het niet meer vol, ik wil een
reep chocola!' Maar als je een half
uurtje gepraat hebt, hoef je niet zo
nodig meer. We zijn er echt om
elkaar te helpen. Daarom betalen we
ook maar een lage contributie, xvant
het gaat ons niet om geld. maar om
elkaar.'
Mannen zijn er niet op ec lub, die
DWS Door Wilskracht Slank
genoemd nvordt. Er is wel belangstel
ling van die kant, maar, zegt me
vrouw Verschut, 'dikke vrouwen gene
ren zich al voor elkaar, laat staan als
er mannen bij zijn.'
Het aantal clubleden is onbegrensd.
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd en
hoe minder overtollige kilo's.
Het was zo warm en benauwd in de
volle bus, dat het jongste van de twee
dochtertjes halverwege het eindpunt
spierwit wegtrok en haar moeder dui
delijk hoorbaar toevertrouwde, dat ze
zo misselijk werd. De moeder, ook
verhit, antwoordde wat bits: 'Je houdt
het nog maar even op hoor, we zijn
er zo.' Maar ziende dat het kind al
wat benauwderig begon te hoesten,
pakte ze zuchtend haar plastic bood-
schappentasje van een dubbeltje met
de fris oranje-groene reclame van een
groot warenhuis en hield het dat
voor. Het meisje maakte er dankbaar
gebruik van, getuige de reactie van
haar oudere zusje dat walgend weg
liep na er een blik in geworpen te
hebben.
Na dit incident knapte de kleine zien
derogen op en gaf opgewekt de nu
gedeeltelijk gevulde zak aan moeder
terug. 'We gooien het buiten toch
gauw weg, hè?' zei de oudste, strak de
andere kant op kijkend. 'Dat is toch
zonde', wierp de moeder tegen. 'En
trouwens, ik heb niks anders bij me.
Waar moeten we de boodschappen
dan laten?'
Bij de eindhalte stapte ze uit, één
kind aan de hand, het oudste los
daarnaast en de nog altijd frisgekleur-
de zak met de minder frisse inhoud
in de andere hand. Hoewel het ene
dochtertje rukkend probeerde stil te
houden bij een van die gele afvalbak
ken, trok ze het haastig mee zonder
de zak in de bak te deponeren. 'Gauw
in de tram, we moeten nog zoveel
boodschappen doen.'
Geen dag staat de auto van de Arn
hemse pastoor J. Capetti stil, maar
desondanks heeft een merelmoeder
kans gezien in bliksemtempo een nest
onder de motorkap te bouwen en er
bovendien vijf eieren in te leggen.
Haar kennis van automerken mag ver
bazingwekkend genoemd worden,
want waar de auto ook geparkeerd
stond, steeds wist ze 'm feilloos terug
te vinden. Omdat de pastoor geregeld
over lange afstanden rondtoert hij
ontdekte het nest naast de warme
accu, toen hij op weg van Arnhem
naar Groningen panne kreeg moet
het diertje al meer dan een week
onder het rijden hebben zitten broe
den.
De pastoor, geroerd door zoveel moe
derliefde en door het feit dat de
vogel kennelijk haar kinderen graag
dichtbij de rokken van een geestelijke
ter wereld brengt, laat het nu maar
zo in de hoop dat er nog eens jong
leven onder zijn kap komt.
Jong en onbedorven was popzanger
Elvis Presley nog, toen hij een ring
aan de vinger van zijn bruid Prisdlla
Ann Beaulieu schoof en haar eeuwig
trouw beloofde. Maar dat was dan ook
al vijf jaar geleden. Het echtpaar is
intussen al een poosje uit elkaar en
wat Elvis (36) al die tijd niet heeft
willen toegeven: de officiële scheiding
staat voor de deur. 'Beschouno me
maar weer als vrijgezel', zegt hij nu
en daarmee wordt Priscilla dat ook en
hun vierjarig dochtertje Lisa Marie
vaderloos.
LOWIETJE
Banden Gisteren is een groepje
Japanners van in de twintig vanuit
Amsterdam elf dagen door Noord- en
Zuid-Holland gaan fietsen, op Japanse
rijwielen omdat hun tocht iets te
maken heeft met de 'Actie fiets' in
Tokio tegen de luchtvervuiling. Ver
der hebben ze tien van die fietsen
weggegeven aan het Leger des Heils
en een jeugdorganisatie. Banden ver
stevigen heet dat, maar dat heeft op
zichzelf niets met fietsen te maken.
Waarom Op een bijeenkomst vol
gende week in Woerdens stadhuis zal
voorzitter Van Els van de stichting
Nederlands Nationaal Kaaskeurcon-
cours een inleiding houden, getiteld
"Waarom een kaaskeurconcours?' In
derdaad, waar is dat nou voor nodig.
Geroofd Meer dan twintig pape
gaaien en parkieten zijn dit jaar ge
stolen uit de kooien, van Burgers
Dierenpark in Arnhem. Dieven nemen
ook stilletjes reeën mee, maar de
grote roofdieren in Burgers Leeuwen
park schijnen nog voltallig te zijn.
Ontsnapt De journalisten die gis
teren op het vliegveld van de West-
duitse stad Kassei wachtten op de
aankomst van prinses Beatrix en
prins Claus, konden per kerende post
weer naar huis. Het prinselijk paar,
dat alleen maar even een tentoonstel
ling wilde bekijken, had geen zin in
verslaggevers en was gewoon stiekem
een paar uur eerder gekomen.
