- dag, maandag
'Ik denk
niet
dat
mijn rol
ik
overleef
kort en klein
riubllkatle werdt met de naam \an de
mender ondertekend. Brieven kunnen wor
den gezonden aan de herr Joh. C. Franckcn.
secretaris van de hootdrcdaetlr vac Trouw-
Kwartet. Poatbus si». Amsterdam.
(te§pecept
De mannen willen niet
Het horloge met armslag
TROUW/KWARTET MAANDAG 31 JULI 1972
Binnenland Tfi K6
Landloopster
Jane Fonda
misschien kan je dat ijdel noe
men. Zowel mateloze idiote kri-
titek, als mateloze idiote bewon
dering leg ik naast me neer.
Dat is allemaal een beetje bela
chelijk. Ik vind werken fijn, ik
vind het heerlijk als het me
lukt. Critici zijn net als fans: je
moet ze met een korreltje zout
nemen. Wie alles klakkeloos
aanneemt wat zijn vijanden en
bewonderaars vinden, wordt
niet zo geweldig gelukkig, denk
ik.'
De dochter
van Pablo
Je zou denken: als je de doch
ter bent van Pablo Picasso, dan
ben je de hele dag druk in de
weer om van je vader wa* aar
dige kunstwerkjes af te pinge
len. Maar nee. Paloma Picasso,
de 22-jarige dochter van de gro
te schilder, is zelf werkzaam. Ze
doet ook iets artistieks: ze ont
werpt kleren, sieraden en schoe
nen. Paloma woont in Parijs en
kleedt zich met vodden van de
vlooienmarkt. Dat maakt haar
tot een 35-jarige dame ondanks
haar 22 jaar. Maar ze is er
gelukkig mee. En ze was he-
leméél door het dolle heen toen
de grote modekoning Yves
Saint Laurent een paar van
haar ontwerpen kocht. 'Schil
derijen zijn wel leuk natuurlijk,
maar kleren kun je aantrekken.
Dat betekent een dimensie
méér.'
Molly Geertsema
Zoontjes van bekende Nederlan
ders hebben het vaak moeilijk.
Zo ook één van de drie kleine
Geertsemaatjes. Aan het veer
tiendaagse magazine Mach ver
telde minister Molly Geertsema
dat één van de leerkrachten
zijn zoon duchtig plaagde. 'Die
man reisde me door het hele
land achterna en ging tijdens
vergaderingen met me in debat
De volgende morgen zei hij dan
steevast tegen mijn zoon: 'Nou,
ik heb je vader gisteren weer
behoorlijk te pakken gehad; hij
had geen enkel weerwoord'.
Toen heb ik wat ik anders
nooit doe aan het school
hoofd gevraagd of hij deze man
niet van mijn vergaderingen
kon weghouden'.
'Ik ben niet ijdeler dan een
ander. Ik kan er als een vod
bijlopen. Maar ik ben wèl een
bemoeial. Ik ben eerzuchig,
Geertsema en
zijn zoon
'Ik film maar één maand per
jaar', zegt Jane Fonda. 'Voor de
rest van het jaar kan ik werk
loos zijn omdat ik geld genoeg
heb. Dat is fijn, want ik heb
daardoor tijd om zoveel moge
lijk mensen erop te wijzen hoe
mis het met de wereld is'. Jane
reist de hele aardbol af om
persconferenties te geven en
met mensen uit de regeringen
te spreken. Zo was ze laatst ook
in Zuid-Afrika. Terwijl ze op
weg was naar een demonstratie
voor de rechten van de mens,
werd ze opgepakt wegens land
loperij. De dienstdoende agen
ten maakten zeker veel overu
ren, zodat er voor hen weinig
tijd voor de bioScoop was, want
ze kenden Jane niet. Zo beland
de ze keurig in de cel en de
Amerikaanse ambassade moest
er aan te pas komen om haar
vrij te krijgen.
Johan over
Veronica
,Nou, eh, gezelligheid en muziek.
Hier en daar een humoristisch
toestandje, als je begrijpt wat ik
bedoel. Nou, dat is het wel in
korte trekken,' zegt voetballer
Johan Cruijff over het radio
schip Veronica, dat alwéér dreigt
te zinken. 'Belangrijk is het, laat
ik het zo zeggen. Muziek en een
beetje humor zijn de belangrijk
ste dingen in het leven. Vero
nica staat vaak aan in de auto
en thuis luistert Danny (mijn
vrouw) veel.'
Mies Bouwman
over zichzelf
De redactie behoudt ilch het recht >oor om
Ier opname la df"' rubriek ontvangen mr-
ningvultlngen verkor! weer te geven. BH
Prestatie
Als trouwe Trouw-lezer lijkt het me
niet meer dan billijk u hulde te
brengen Niet alleen (maar natuurlijk
dat ook) voor de inhoud van de
krant, maar ook voor de technische
prestatie die in de laatste maanden
met het samenvoegen van de Kwartet-
bladen gepresteerd werd. In de lente
stond er een berichtje in de krant
welke technische moeilijkheden er
met dit samengaan verbonden waren.
Dat wij. lezers, daarvan nauwelijks
iets hebben gemerkt en iedere dag
regelmatig op tijd! de krant in
de brievenbus kregen is geen geringe
prestatie: De technische moeilijkhe
den zullen intussen opgelost zijn en,
naar ik hoop, ook de financiële pro
blemen. tot nut van de krant en haar
trouwe lezers!
Capelle a. d. IJsscl
drs. P. A. 1 lansman
Dorothee Sölle
Naar aanleiding van de bespreking
van het boek 'het recht om een ander
tc worden' c.q. in gesprek met Doro
thee Sölle (Trouw/Kwartet 26-7-72),
gaarne een enkele opmerking. Het
'gesol' met zware woorden door mevr.
Sölle. vond ik nu weer terug in dc
bespreking van opgeroeide bundel.
Wat mevr. Sölle het meest ter harte
gaat en ook voor de theologie het
belangrijkste lijkt, zijn de modellen
van theorie-praktijk, waarin mensen
werkelijk op een nieuwe weg worden
gebracht. Allemaal mooi gezegd, maar
ik heb (voorlopig nog) vrede met het
17de vers van psalm 119: 'Leer mij o
Heer. de weg door u bepaald, dan zal
ik die ten einde toe bewaren'. En de
Heer zal het voor mij 'voleinden', niet
mevr. Sölle ook al herinnert haar
voornaam Dorothee aan de heilige
Dorothea, die in 304 na Chr. om haar
geloof te Cesarea werd onthoofd.
Oostburg
K. H. M. van den Berg
Eigenbelang
In het commentaar van Trouw/Kwar
tet van 25-7 wordt nader ingegaan op
de in een vorig artikel uitgesproken
stelling dat dc buitenlandse politiek
van de Sowjet-Unie minder wordt be
paald door ideologische motieven dan
door 't vermeende nationale belang
van Rusland. Men kan het, gezien de
overeenkomst met Nixon en diens
minister van handel, hier geheel mee
eens zijn.
Wat ik mis was de constatering dat
telkens weer niet alleen de Sowjet-
Unie. maar de mogendheden in het
algemeen zich laten drijven door
overwegingen van macht en materieel
belang. De Sowjet-Unie en Groot-Brit-
tannië hebben om strijd gezorgd dat
Biafra niet de verlangde vrijheid ver
wierf. Hetzelfde deden de Ver. Staten
in de Dominicaanse Republiek. China
en de Ver. Staten steunden Pakistan
in de bloedige poging Bangla-Desj de
vrijheid te onthouden. Portugal krijgt
steun van verschillende N'AVO-landen
bij de onderdrukking der Afrikaanse
koloniën. Rhodesië kon door gebrek
aan effectieve tegenwerking van de
'vrije naties' de terreurstaat worden
die het is. En de V S. houden op
smerige wijze 't corrupte en vrijheid
beknottende regime van Zuid Viet
nam op de wankele benen. Nederland
noemt zich in naam der vrijheid
vriend en bondgenoot van verschil
lende hiervoor genoemde mogendhe
den. Er zijn maar enkele partijen en
groepen in ons land die de zuiverheid
van deze vriendschap betwijfelen en
dat bondgenootschap zouden willen
verbreken. Wanneer wij ernst willen
maken met de door de Nederlandse
staat en de Ver. Naties beleden ideo
logie. wordt het dan niet de hoopte
tijd dit te doen?
Scheven Ingen
L. van Oyen
Aart Staartjes
Aart Staartjes ziet Trouw-Kwartet
van 23-7-72 'al de nieuwe explosies op
religieus gebied met zo" Zijn idee
dat het allemaal onder het motto
gaat: 'Als de hasj op is hebben we
Jezus nog!' is bepaald niet oorspronke
lijk. Marx sprak meer dan een eeuw
geleden al van godsdienst die opium
was en verdwijnen moest en zou!
Dat is evenwel niet gebeurd. Aart had
daar iets van moeten leren. Verder
vindt hij die getuigende jonge men
sen 'bijna infantiel'. Iemand heeft
negentien eeuwen geleden gezegd: 'Ik
zeg je, wanneer je je niet bekeert en
wordt als de kinderen, dan zul je
beslist het Koninkrijk Gods niet bin
nen gaan'. Dat 'wordt' maakt duide
lijk dat het hier gaat om een progres
sie, geen regressie, het tegendeel dus
van infantilisme. Als op dit punt Aart
de bijbel woord voor woord op zich
laat inwerken, dan kan hij een gewel
dige ontdekking doen! Het geloof van
die jonge mensen, die een beslissende
ontmoeting met Christus hebben be
leefd, typeert hij met een paar krasse
termen: 'verslaving', 'een harnas,' 'ge
maakt optimistisch doen'. Nu is 'ver
slaving' in dit verband een bijzonder
actuele zaak, maar anders dan Aart
bedoelt. Laat hij bv. in de Kerkstraat
7, Amsterdam, eens komen praten
met jonge mensen die verslaafd wa
ren aan drugs e.d., maar nu blij en
optimistisch niet gemaakt! kun
nen vertellen van hun bevrijding uit
het 'harnas' van die cultus, dat steeds
meer gaat knellen. En zouden ze daar
bij niet tevens getroffen zijn door een
stuk 'ingebouwde' sociale bewogen
heid in dit alles, al weten zij voor
goed dat die bewogenheid zónder de
herscheppende kracht van Gods Geest
hen nooit had kunnen bevrijden?
Bloemendaal
J. C. v. d. Leek
Strandzending
Zondag 23 juli is het op de promena-
de-Scheveningen bij de boot gebeurd:
grote witte spandoeken van wel 7 a 8
m. lang en een paar meter breed; op
het een stond met grote duidelijke
letters Hebr. 13:8: Jezus Christus is
gisteren en heden dezelfde en tot in
eeuwigheid. En op het andere even
grote spandoek ook met duidelijke
grote letters: Een levende Christus
voor een stervende wereld. Wat
een prediking voor de honderden om
standers, want het was een bijzonder
zonnige middag. En dan beneden on
deraan de boot een groep jongeren,
ook nog ouderen, die met zang en
muziek en handgeklap en persoonlijke
getuigenissen, van de levende Heiland
als hun Heiland en Redder getuigenis
gaven. Laten al de kerken en in het
bijzonder de zeekerken het evangelisa
tiewerk als strandzending, lectuur-
verspreiding met getuigenissen in het
gebed gedenken, want God is de ver
hoorder der gebeden, en zal zijn be
lofte uit Jes. 55:11 vervullen: Mijn
Woord zal nooit ledig wederkeren.
Schevenlngen
F. J. Dekker
Vietnam (7)
De ongewone felheid van de heer
Prior tegen Amerika en zijn president
is voor mij aanleiding het tegenover
gestelde te laten zien. Geen balk en
een splinter, maar wel dat deze we
reld van God is, ook al is het dat
God, de wereld nog vasthoudt op de
rand van een afgrond. Gebruikt wor
den daarvoor mensen als instrument.
Het behoeven geen christenen te zijn.
Wat betreft Vietnam is dit naar zijn
bevolking nooit een geheel geweest.
Wat Amerika doet is het tegengaan
van het communisme, het vecht niet
voor een invloedssfeer. Zelfs Cuba
een pistool op de borst van dat grote
land. bleef zoals het was. Zie naar
Korea en Filippijnen vrij door Ameri
ka. Niet alleen Stalingrad maar Sta-
iln zelf ilet meer dan 20 miljoen
mensen ombrengen. Dat Stalingrad
kon standhouden, kwam evenals voor
ons, door vloten van schepen die
oorlogsmateriaal aanbrachten. De heer
Prior kan gaan naar de vele Ameri
kaanse kerkhoven in vele delen van
de wereld, waar de witte kruizen niet
te tellen zijn.
Rotterdam
C. A. van Holten
Vietnam (8)
De heer J. D. Prior uit Amsterdam
schreef dat wij onze bevrijding mede
te danken hebben aan de communis
ten. Ik vind dit erg kortzichtig van de
heer Prior. Ik zou het aandeel van de
communisten in de jaren 1940-1945
willen zien als hulp bij het verslaan
van een vijand. In dit geval het
nazidom. Maar dat zij bevrijders zijn
geweest is niet juist. Voor de verjaag
de verdrukkers, nemen zij de plaats
in van de bezetters. Vrijheid is een
woord dat de communisten niet ken
nen.
H.W. SCHOPPER
Vietnam (9)
Weet d heer Prior uit het verleden
een voorbeeld te noemen van een
humane oorlog, bovendien waarom zo
eenzijdig in zijn betoog? De Noord-
Vietnamezen nl. hebben gewacht tot
dat de Amerikanen vrijwel uit Zuid-
Vietnam waren vertrokken en hebben
toen gesteund met Russische wapens
Zuid-Vietnam aangevallen en hele
landstreken plat gebrand en de bewo
ners voorzover zij niet waren ge
vlucht. vermoord. De bevrijding in
1940-45 hebben wij niet te danken aan
de Amerikanen alleen, doch ook aan
communistisch Rusland, aldus de heer
Prior. Hij verzwijgt hierbij een zeer
belangrijk feit nl. de westerlijke lan
den herkregen hun volle vrijheid. De
hulp die Rusland bood bestond in het
annexeren van o.a. de Oostzee Stater
Estland, Letland en Litauen, hele g«
bieden van Polen, Oost-Duitsland
Tsjecho-Slowakije en Roemenië wei
den door Rusland ingelijfd. Dit ni
was de 'hulp' die Rusland bood in d
strijd tegen nazi-Duitsland. Het vooi
beeld van de balk in het christelij
oog en de splinter in het communist
sche oog is hierbij geheel misplaatst.
Voorburg
J. P. Zoutendij
Kabinetscrisis
Jammer dat ons land in deze crisis i
terecht gekomen. Wat nu? Nieuw
verkiezingen? En dan? Weer hetzelfd
resultaat? Ik vrees van ja. Al veel t
veel en te lang is er gelijmd. Da
heeft men de laatste jaren wel gi
merkt. De laatste keer zag men da
met DS'70. Nu heb ik niets tege
DS'70, ook niet tegen de ministei
Drees of De Braiw. Wel heb ik vori
jaar gedacht, zijn dat nu wel d
aangewezen personen. Kersvers u
een nieuwe partij en geen ervarin
als staatsman, al is het heel goe
mogelijk dat het knappe kopstukke
zijn .Voor mij zal het ideaal zijn al
alleen zij. die minstens vier jaar ki
merlid zijn geweest, minister kunne
worden. Mogelijk hebben ze dan enig
landsbestuurlijke ervaring opgedaai
Wij hebben geen mensen nodig mt
veel verstand die zich alleen late
leiden door hun theorie, maar mense
met gezond verstand en zakelijke ii
zichten. Het is t ehopen, dat men aa
18-jarigen gen stemrecht gaat vcrli
nen. Deze mensen hebben nog gee
levensrijpheid of ervaring om mee I
beslissen in zulke belangrijke landsbi
langen. Zouden ze het zelf willen?
Koudekerke a. d. Rijn
R. Ch. Schellingcrhoi
Violet Carson van 'Coronation Street'
Regelmatig stoppen op zon
en feestdagen grote autobus
sen vol dagjesmensen bij de
bungalow van Violet Carson
even buiten Blackpool. Dan
kijken vijftig paar ogen
naar de ramen van het huis,
want de buschauffeur roept:
'Dit is nu het huis van Ena
Sharpies uit Coronation
Street!' Violet Carson zit
met haar zuster Nellie voor
het raam thee te drinken.
Ze verslikken zich er bijna in.
want enkele dames stappen re
soluut uit de bus en doen het
hekje van de tuin open. Ze
willen gefotografeerd worden
met het huis van hun lieve
lingsster op de achtergrond. 'Er
wordt gelukkig niet aangebeld',
verzucht Violet en ze schenkt
nog eens in.
'Vroeger gingen we dan maar
naar de keuken om thee te
drinken', zegt ze verder. 'Maar
toen zei Nellie: mens. je lijkt
wel gek. Je bent vijf dagen per
week voor de kijkers in de
weer. blijf op zondag maar 'es
zitten. Nou. dat doe ik dan en
als ze zwaaien, dan zwaai ik
maar terug'.
Vijf dagen per week rijdt Vio
let Carson naar de studio's
waar Coronation Street is opge
trokken. Vijf dagen per week
werkt ze van 's morgens vroeg
tot laat in de middag aan de
zóveel*te aflevering van de se
rie waar Engeland gék op is. In
Nederland kunnen we volgende
week dc duizendste aflevering
zien en zoals dat heet 'het
eind is nog niet in zicht'.
'Op 9 december is het voor mij
begonnen', vertelt Violet. Toen
naakte ik een auditie. Daarvoor
zas ik 'tante Vi' van het kin
deruurtje van dc BBC.'
Ze vertelt dat ze al vanaf haar
vijftiende jaar werkt 'Ik begon
als pianiste in een bioscoopor
kest. Daarna nog veel muziek
werk en af en toe kleine rol
letjes. Een tijdlang heb ik niets
gedaan omdat ik toen getrouwd
was. Ik moest thuis zijn. vond
ik. Maar sinds de dood van m'n
man ben Ik maar weer wat
gaan doen'.
Enin december 1960 komt Vio
let met een ernstig gezicht bij
haar zuster Nellie thuis: 'Ik ge
loof dat ze me hebben, kind, ik
moet een heel mager en pinnig
mensje spelen, maar ze wilden
me tóch en ik hoef niet te
vermageren'.
Na een paar afleveringen werd
Violet enthousiast over haar
rol. 'Dat is niet helemaal
vreemd, want ik ben in nét zo'n
buurt opgegroeid als Coronati
on Street Dat is geloof ik ook
het geheim van de serie: héél
veel Britten zien het als een
soort jeugd-sentiinent De mtd-
le-cla» is er razen enthousiast
over".
Violet kreeg vanaf het begin
brieven. Veel brieven. Van
meisjes die om raad vroegen. 'U
weet altijd alles Ena Sharpies',
schreven ze dan. 'U geeft altijd
goede raad. Nu is mijn verke
ring uit en ik wil die jongen
toch wel graag terug'. En dan
zette Violet haar netje weer lp
het hoofd, was onmiddellijk
Ena en schreef het gebroken
meisje een hoopgevende brief.
'U bent nét m'n moeder", is een
veel gehoorde andere reactie
van kijkers. Of m'n tante, of de
buurvrouw. In Coronation
Street is Erna Sharpies een rots
waar je op kunt bouwen. Ze is
niet stiekum, altijd recht door
zee en ze weet alles. De man
nen in de serie zijn stuk voor
stuk bang voor haar en ook in
het dagelijks leven merkt Vio
let dat.
Winkel
'Ik moest eens een winkel ope
nen in Londen. Enfin, ze had
den gevraagd of ik als Ena
wilde verschijnen. Dus ik reed
naar de studio om me te verkle
den en die vreselijke jas aan te
doen. Met haarnetje en oorbel
len ging ik naar die winkel. De
mannen die met hun vrouwen
waren meegekomen zeiden niks
meer. terwijl ze eerst allerlei
grappen naar de winkelmeisjes
riepen. Kwasi boos zei ik: jullie
moesten je schamen door te
flirten waar je vrouw bijstaat
En het was nét of ik een enorm
overwicht op ze had. Ze keken
bedremmeld en sloegen hun
ogen neer. En dat terwijl ik in
feite toch een wild vreemde
vrouw was, die niets over ze
had te zeggen. Maar ze waren
onder de indruk'.
Violet vertelt over de andere
spelers van Coronation Street.
Ze kan het beste opschieten
met Doris Speed, die Annie
Walker speelt uit de 'Rovers
Return', het café in Coronation
Street.
'Doris is een ras-artieste. Ze
stond al op de planken toen ze
drie jaar oud was. Haar ouders
waren muzikanten en ze schijnt
in een woonwagen te zijn gebo
ren. Dorls heeft een moeder
waar ze voor zorgt. Die is al
bijna honderd! Daarom is Doris
nooit getrouwd. Kijk. in de se
rie speelt ze voor snob. maar in
wekelijkheid is ze heel zacht
van karakter en éltijd vriende
lijk'.
Violet vertelt dat Elsie Tanner
eigenlijk nog meer de sexbom
van de straat is. Waar zijn
jullie in Nederland nu? Is ze
Gemberrijst
a la Dens
De top-acteurs van Coronation
Street verdienen een slordige
honderd-duizend gulden per
jaar. Ze mogen een maand met
vakantie, maar de opnamen
gaan dan gewoon door. Ze wor
den er dan een tijdje 'uitge
schreven'. Zo ging Violet vorig
jaar een tijdje de stad uit om
een ouwe vriendin te helpen
die ziek was, tenminste, in het
verhaal dan.
Wanneer Violet Carson om 5.50
uur de trein naar huis neemt
zit ze in een coupe met vaste
forenzen. Ze kennen haar alle
maal. Vooral sinds ze een jaar
of wat geleend bij de directie
klaagde dat de treinen niet op
tijd reden. 'Als ze me nu op het
perron zie aankomen fluit de
conducteur binnen een paar se
conden en ik heb nauwelijks
tijd om in te stappen. Ja, dat
doen ze om me te plagen'.
Hoe ziet ze de toekomst? 'Ik
weet het niet De televisiemaat
schappij piekert er niet over
om te stoppen. Ik wordt zo
langzamerhand oud. Ik denk
niet dat ik de serie overleef. Ik
ga straks twee keer dood: één
keer écht en een keer in Coro
nation Street. Is dat niet mooi?
Eén keer geboren worden en
dan twee keer mogen leven?'
600 gr. hamlappen
3 eetl. olijfolie
1 ui, zout
theel. gemberpoeder
6 bolletjes gember
1 dJ. gembernat
250 gr. rijst
Snijd de hamlappen in gelijke
stukken. Bak ze in de olie licht
bruin. De ui in stukken snijden
en mee laten bakken. Dan het
vlees zouten en de gemberpoe
der er over strooien. Snijd dc
gemberbolletjes fijn en voeg ze
toe, samen met het gembernat.
Giet er een halve liter heet wa
ter bij en zet het vuur laag. In
een uur één en ander gaar
stoven. Doe dan de rijst in de
pan en laat het geheel in een
half uur gaar worden (géén
snelkookrijst gebruiken).
Vlenutip: Eénpansgerecht: gem
berrijst la Dens, yoghurt met
ruchten op zware siroop.
Dat is de klacht van veel ontwerpers die zo verschrikkelijk hun best
doen om een nieuwe, draagbare mannenmode te ontwerpen. Twee
maal per jaar zijn er geweldige showdagen voor wat betreft de
vrouwen-mode, maar nieuwe dingen in de mannen-mode kom je
zelden tegen. Hoofdoorzaak: de mannen willen zelf niet. Ze dragen
het liefst oude tot zéér oude klofjes, want "dat zit zo lekker". Aan
de andere kant ligt ook veel schuld bij de vrouwen. Zij gaan voor
70 procent met hun echtgenoten mee kleren kopen. En zij beslissen
wat er bij de kassa wordt afgerekend. Psychologen hebben al heel
slim bedacht dat vrouwen hun mannen niet in leuke kleren willen
hebben omdat ze dan aantrekkelijk worden voor andere vrouwen.
De twee heren op de foto hebben kennelijk dat succes. De één in
een lamsvelours hemdpak en de ander in een chèvre shirtpak. The
Society Shop verkoopt ze.
weer getrouwd? Of ja, nou, dan
staat jullie nog een hoop te
wachten'.
Je staat er niet bij stil, maar ook de horloge-industrie heeft met
mode te maken. Het peperdure gouden klokje dat jóren meeloopt
is allang uit de gratie. Je moet tegenwoordig een horloge of drie,
vier hebben. Het liefst natuurlijk aangepast bij de kleding. Voor
sportief een polshorloge dat groot, fors en met een ingewikkelde
wijzerplaat en voor chique een glad, mooi, gouden en toch zéér
eenvoudig uurwerkje. Zwitsers kunnen het beste horloges maken
en het model op de foto komt dan ook uit Zwitserland. De tendens
van het najaar is: mooi. fijn en ontdaan van gewrongen versierin
gen. Een horlogebandje is er niet meer bij: de band is in de regel
van goud, zilver of zelfs staal. Die band moet dan bijna in het uur
werk overlopen. Het model op de foto is een typisch voorbeeld van
horlogeriemode: een zilver en Zwitsers uurwerk met veelkleurige
