'We zijn nog
steeds aan
't overleven'
dichtbij
U
Jd
CATTY TIP
s
Commentaar
j Sociaal
contract
Het raadselachtige wezen kat
Ondeugdelijk materiaal
in onderzeeboten VS?
Kind slachtoffer
te hoge snelheid
[ROUW/KWARTET WOENSDAG 26 JLU1972
■liniit'nliind T5 K7
De demissionaire minister van sociale
xaken, drs. Boersma, is van mening,
dat onze nationale economische groei
volgend jaar helemaal of vrijwel hele
maal moet worden benut voor de finan
ciering van de collectieve voorzienin
gen. Dat is een gedachte waarmee
stellig een meerderheid van het parle
ment kan instemmen en waar ook de
vakbeweging niet bij voorbaat afwij
zend tegenover staat, al is de verwe
zenlijking ervan voor haar wel afhan
kelijk van het overheidsbeleid in zijn
geheel.
Nu kan de door minister Boersma
verkondigde opvatting, die een reële
stijging van de particuliere inkomens in
1973 helemaal of nagenoeg uitsluit, op
twee manieren in praktijk worden ge
bracht. De regering kan proberen, de
burgers, althans de werknemers onder
hen, ertoe te dwingen dat ze afzien van
enige (of van een merkbare) groei van
hun reële inkomen in 1973. Daartoe zal
ze dan een loonmaatregel moeten afkon
digen. Veel verkieslijker, en wellicht
ook effectiever dan deze eenzijdige
ingreep is de tweede oplossing: een
beperking van de inkomensgroei die
steunt op het gezond verstand van de
betrokkenen zelf, op vrijwillige mede
werking van het georganiseerde be
drijfsleven (en de beoefenaars van vrije
beroepen). Dit is de weg die het nu
demissionaire kabinet-Biesheuvel was
ingeslagen en waarvan het in septem
ber. in besprekingen met de sociale
partners, het laatste traject had willen
afleggen.
Het ligt voor dé hand; dat het interim
kabinet dat dezer dagen geformeerd
wordt, deze taak overneemt. Gebeurt
dit niét, dan Is immers de kans groot,
(fat er van de hele operatie niets
terecht komt, eenvoudig omdat de tijd
voor het maken van serieuze afspraken
met het georganiseerde bedrijfsleven
ontbreekt. Het is nauwelijks te gelo
ven dat én de afhandeling van de
begroting én nieuwe verkiezingen én
de vorming van een meer permanent
kabinet zich kunnen voltrekken, voor
dat de eerste c.a.o.-onderhandelingen
voor '73 beginnen. En als die eenmaal
op gang zijn, kunnen we de gedachte
aan het soort matiging dat minister
Boersma nu voor ogen staat, wel uit
het hoofd zetten.
Het is daarom bijzonder bedroevend,
dat het Nederlands Katholiek Vakver
bond nu al gemeend heeft, het interim
kabinet, waarvan de samenstelling en
het programma nota bene nog niet
eens vaststaan, te moeten proclameren
tot een ongeschikte partner voor het
sluiten van o.a. een loonakkoord met
de vakbeweging. Zo'n sociaal contract
behoort volgens het NKV te worden
bekrachtigd door een kabinet 'dat zich
gesteund weet door een ruime meerder
heid van de kiezers en het parlement'.
Met deze verwijzing naar de represen
tativiteit van het kabinet waagt het
NKV zich op glad ijs (hoe representa
tief is de vakbeweging?), maar dat is
niet het merkwaardigste. Curieuzer is,
dat het vakverbond niet alleen het
eerstkomende kabinet bij vodfbaat als
een waardeloze gesprekspartner be
schouwt, maar blijkbaar, gezien het
gebruik van de term 'ruime meerder
heid', óók en wel met terugwerkende
kracht, het nu demissionaire kabinet-
Biesheuvel. Wil het NKV laten door
schemeren. dat het de met deze rege
ring gevoerde besprekingen nooit au
sérieux heeft eenomen? Dat had het
dan. eerlijkheidshalve, wel eens eerder
mogen zeggen.
Kennelijk is het NKV alleen bereid tot
zaken doen met een kabinet waarin
ook de PvdA is vertegenwoordigd. Dat
zo'n regering ook onze voorkeur heeft,
hebben wij voor en na de verkiezingen
van vorig jaar niet verheimelijkt. Maar
berust de gedachte, dat ze nog binnen
de periode die ons voor het sluiten van
een sociaal contract rest uit de grond
kan worden gestampt, op méér dan een
wensdroom?
Toch moeten er binnen die tijd beslis
singen vallen over de ontwikkeling van
lonen (en prijzen!) in 1973, willen de
inflatiebestrijding en de collectieve
voorzieningen niet het slachtoffer wor
den van het vrij algemene verlangen
naar meer particuliere welvaart. Kun
nen die beslissingen niet via een sociaal
contract tot stand komen en laat de
formatie van een meer permanent ka
binet wat langer op zich wachten dan de
heetgebakerden wensen, dan zit er
maar één oplossing op: het interim
kabinet kondigt een tijdelijke loon- en
prijsmaatregel af. Het daarop volgend
kabinet kan dan op meer harmonieuze
wijze orde op zaken stellen.
Als het NKV die consequentie van zijn
standpunt niet aanvaardt, zouden wij
met spijt moeten concluderen, dat bij
dit vakverbond de afschuw jegens een
regering zonder PvdA kennelijk groter
is dan de zorg om de inflatiebestrijding
en de collectieve voorzieningen.
Stichting huisvest werkende jeugd
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN 'Kijk', zegt de 50-jarige econoom Jan Sloot, terwijl hij,
met zijn auto op weg naar het Leidse station, even vaart mindert,
'met dit huis ben ik ook bezig.' Hij somt op wat de aankoop en de
'aanpassing' van het pand zullen kosten en stelt somber vast dat de
huur die hij ervoor zal moeten vragen, weer veel hoger zal zijn dan
hem lief is.
De afgelopen twee jaar is Jan Sloot,
voor die tijd werkzaam als bedrijfsad
viseur, van 's morgens vroeg tot 's a-
vonds laat in de weer geweest met
huizen. Hij ós, sinds de oprichting in
juli 1970, secretaris van de Stichting
huisvesting werkende jongeren
(SHWJ) in Leiden. Als de enige full
timer onder de bestuursleden, fun
geert hij in feite ook als directeur
van de stichting.
Op het ogenblik beschikt de stichting
over 26 panden, in hoofdzaak in de
Leidse binnenstad gelegen. Daarin
zijn 268 mensen gehuisvest. Naast al
leenstaanden worden ook echtparen,
al dan niet met kinderen, onderdak
gebracht. Het aantal .echtparen (64,
met 22 kinderen) is zelfs Vrij groot.
De huren die op tafel gelegd moeten
worden, zijn, zeker voor Leidse be
grippen, niet kinderachtig. Ze varië
ren van 90 gulden (voor kamers met
een oppervlakte' van zo'n 10 vierkante
meter) tot 200 gulden (voor kamers
met een oppervlakte van 20 k 25
vierkante meter). Secretaris Sloot, die
de huren vaststelt, spreekt van een
frustrerende situatie. De hoge huren
behoren tot zijn grootste zorgen.
Het zijn niet de enige. In de afgelo
pen twee jaar heeft de Leidse stich
ting, tot stand gekomen op initiatief
van het toenmalige gemeenteraadslid
A. J. Kret, tal van moeilijkheden
moeten overwinnen. En hoewel de
heer Sloot meent dat de kinderziekten
zo langzamerhand wel zijn overwon
nen, is dë stichting, naar hij zegt, nog
steeds niet aan leven toe. 'We zijn
nog aan het overleven. En daarmee
zouden we het graag een beetje min
der moeilijk willen hebben'.
Geen subsidie
In juni 1969 kwam de hervormde
predikant Kret, een ideeënrijk man,
op de gedachte iets te doen aan de
woningnood van de ook op huisves-
tingsgebied 'vergeten' werkende jon
geren. In Leiden bestond al sinds jaar
en dag een Stichting studentenhuis
vesting, die een indrukwekkend aan
tal panden beheert, maar wie zich
geen student kon noemen, moest
maar zien hoe hij onderdak kwam.
Het idee van de heer Kret, dat vooral
vrouwelijke werkende jongeren (on
der wie veel verpleegsters) bleek aan
te spreken, resulteerde het jaar daar
op an de oprichting van de stichting.
De initiatiefnemer werd voorzitter,
maar wegens zijn benoeming tot wet
houder vam Leiden moest hij kort
daarop zijn functie weer neerleggen,
tot groot verdriet van zijn medebe
stuursleden.
De financiering van het project was
het eerste probleem dat om een oplos
sing vroeg. Bij de gemeente Leiden,
de armste van Nederland, die juist
dezer dagen voor de zoveelste maal
weer eens de financiële noodtoestand
heeft afgekondigd, hoefde niet om een
subsidie te worden aangeklopt. Wel
was de gemeente bereid een lening
van de Leidse spaarbank, van een
miljoen gulden, voor honderd procent
te garanderen.
Tot nog toe is er, onder gemeentelij
ke garantie, een bedrag van meer dan
twee miljoen gulden geleend. Gedepu
teerde staten van Zuid-Holland heb
ben zich met die garantie steeds ak
koord verklaard. Met het geleende
geld wordt, bij ontstentenis van een
eigen vermogen, de aankoop van hui
zen, door de stichting als 'wooneenhe
den' aangeduid, bekostigd.
Met de huren moeten de uit de
leningen voortvloeiende lasten en de
algemene kosten en onderhoudslasten
worden gedekt. De meeste kamers
moeten daarom worden aangeboden
tegen en huur die schommelt om de
150 gulden per maand.
De huurprijzen zouden alleen ver
laagd kunnen worden als de overheid
de stichting zou subsidiëren. Maar
anders dan de Stichting studenten
huisvesting, die financieel wordt ge
steund door het ministerie van onder
wijs en wetenschappen, moet de
SHWJ het zonder overheidsgelden
stellen. Secretaris Sloot verheelt niet
dat hem dat erg dwars zit.
De vroegere voorzitter Kret, zegt hij,
heeft meermalen over subsidiëring ge
sproken met de toenmalige ministers
Roolvink en Schut. Ook andere be
stuursleden hebben zich, naar zijn
zeggen, 'rotgesjouwd' om sibsidie los
te krijgen. Maar alle pogingen liepen
schipbreuk. Volgens de heer Sloot is
er niet eens sprake van onwil, maar
ontbreekt er een regeling die de sub
sidiëring mogelijk zou maken.
'Als we.' licht hij toe, 'nou maar
konden praten over huizen, maar wij
hebben het over kamers. En daar
bestaat geen regeling voor. Ja, je
kunt wel eens een subsidie krijgen in
het kader van de woningverbetering.
Maar dat zet geen zoden aan de dijk.
Dan krijg je een bedragje van 300
gulden en dat moet je dam over al die
huurders verdelen. Maar als er dan
niet zo'n regeling is, vermag ik niet
in te zien dat er geen andere midde
len gevonden zouden kunnen worden.'
Gootwerker
Ook op het ministerie van CRM heeft
de stichting tevergeefs een beroep
gedaan. In Rijswijk vielen de Leide-
naars evenmin in de termen. 'Wij
worden', zegt de secretaris, 'geacht
geen maatschappelijke werkers te zijn.
Wij halen geen mensen uit het riool;
wij proberen dat riool juist te voorko
men. Maar je moet eerst gootwerker
zijn, wil je dat aureooltje van het
subsidiabele krijgen.'
Nog slechter dan over de geringe
toeschietelijkheid van de overheid, is
de heer Sloot te spreken over de
houding van het bedrijfsleven. Ook
dat heeft het, om financiële steun
gevraagd, op een enkele uitzondering
na laten afweten, en in dit geval zou
er wel eens onwil in het spel geweest
kunnen zijn.
Opmerkelijk is in dit verband dat de
eerste voorzitter, Kret, is opgevolgd
door de jonge adjunct-secretaris van
de Kamer van koophandel in Leiden,
mr. R. W. A. Zweerts. Diens banden
met het bedrijfsleven hebben de stich
ting tot nog toe geen directe geldelij
ke voordelen opgeleverd.
De teleurstelling van de heer Sloot
over het gebrek aan steun van de
zijde van de Leidse bedrijven, wordt
nog begrijpelijker voor wie in de
statuten van de stichting leest dat in
het dagelijks bestuur onder anderen
een vertegenwoordiger van de werkge
vers- en ondernemingsorganisaties in
Leiden zitting heeft. Die bepaling,
waarop wel kritiek is geuit' lijkt ook
secretaris Sloot achteraf wat ongeluk
kig voor te komen: hij laat althans de
Een klein huis in de Narmstraat, in december 1970 aangekocht door
de Stichting huisvesting werkende jongeren ten behoeve van vier
meisjes.
mogelijkheid open dat straks de statu
ten op dit punt gewijzigd zullen wor
den.
Elitair
Kritiek is er in Leiden overigens niet
alleen op deze statutaire bepaling. Er
wordt wel gezegd, dat het, gezien de
hoge huren die betaald moeten wor
den, alleen een elite is die van de
huisvestingsmogelijkheden profiteert.
De werkende jongeren, onder wie
veelal werknemers met een zoge-
maand lager opleidingsniveau worden
verstaan, zouden er niet aan te pas
komen.
Een blik in het jaarverslag over 1970
(het enige dat tot nog toe verschenen
is) leert, dat het begrip 'werkende
jongeren' door het stichtingsbestuur
inderdaad ruim wordt geïnterpre
teerd. Zo huizen in de 'wooneenhe
den' van de stichting onder anderen
een socioloog, een ingenieur, een ad
vocaat. een grafisch ontwerper, een
bouwkundige en een wetenschappelijk
medewerker.
Maar daarnaast worden ook werkende
jongeren in engere zin gehuisvest. Als
bewoners staan bijvoorbeeld ook inge
schreven een bouwvakker, een metaal
bewerker, een glasblazer, een kapster,
een portier en een typograaf. Beschul
digingen als zou de stichting elitair te
werk gaan, vooral geuit door een
werkgroep die in het leven is geroe
pen door cursisten van het Leidse
vormingscentrum Troef, lijken dan
ook niet geheel houdbaar te zijn.
De kritiek laat secretaris Sloot niet
onberoerd. Hij wordt, zegt hij onom
wonden, 'giftig' van de beweringen
dat alleen de beter-gesitueerden tot
zijn klanten behoren. Daarbij ontkent
hij niet dat iemand die de hoge huur
niet kan opbrengen, moet worden af
gewezen, maar dat gaat hem zelf aan
het hart: 'Natuurlijk is het een rot-
karwei als je tegen iemand alleen om
die vervloekte centen moet zeggen:
nee'.
Dat voor velen de huurprijs geen
bezwaar is, bewijst de wachtlijst,
waarop volgens de heer Sloot 360
namen prijken. En de toeloop zal,
verwacht de secretaris, binnen afzien
bare tijd nog veel groter worden: 'De
inflatie werkt in ons voordeel. Onze
huren gaan relatief gezien omlaag. En
dan krijg" je een stormloop op de
goedkopere kamers van de stichting'.
Om die stormlop enoigsz.ns te kun
nen opvangen, zal de stichting haar
huizenbezit snel moeten uitbreiden.
'We hebben', zegt de secretaris, 'een
pand of vijftig, zestig nodig om de
eerste 500 gegadigden onder de pan
nen te kunnen brengen.' Die benodig
de huizen ziet hij nog niet direct ter
beschikking komen: 'De gemeente
zegt: Jullie zitten tegen een wachtlijst
aan te kijken, maar wij ook; mogen
we alsjeblieft een greep houden op de
huizen, die in aanmerking komen
voor normale gezinsbewoning?'
Een instelling als de SHWJ bestaat
elders in het land niet. Wel zijn er.
met name. in Amsterdam en Utrecht.
instanties die op soortgelijk terrein
werkzaam zijn. In Amsterdam bestaat
bijvoorbeeld de Stichting ideële ka
merbemiddeling (SI), die zich, anders
dan de Leidse stichting, richt op 'pro
bleemjongeren'.
Met verwante organisaties als deze.
die het ook zonder overheidssubsidie
moeten stellen, hoopt de SHWJ tot
een bundeling van krachten te ko
men. Een gezamenlijk ingediend ver
zoek om geldelijke steun zal. hoopt
secretaris Sloot, in Den Haag mis
schien meer succes hebben. 'Het is nu
eenmaal zo in deze maatschappij dat
je meer indruk maakt als je met z'n
duizenden dan met z'n honderden op
de stoep staat.'
Intussen blijven Jan Sloot en zijn
medebestuursleden ernaar streven de
werkende jongeren, zoals het in de
statuten is omschreven, 'een huisves
tingsmogelijkheid te bieden, die in
overeenstemming is met de gerecht
vaardigde wens van de jeugdige, een
zelfstandig leven te leiden'.
Sloot: 'In 1970 was het al zo, dat we
twee dingen konden dien. We konden
wachten op subsidie, of we konden
vast beginnen. En de stenen waren er
nu eenmaal eerder dan de subsidie'.
PHILADELPHIA (Reuter) Volgen*
het dagblad Philadelphia Inquirer
heeft de Amerikaanse marine voor
kernonderzeeboten staalplaten gebruikt
waarin structuurfouten kunnen zitten
Een bedrijf in Philadelphia dat al
bijna ti enjaar belast ls met de kwali
teitscontrole op dit plaatstaal heeft
deze beschuldiging geuit. Dé marine
weigert de platen af te keuren, omdat
de fouten geen gevaar voor de onder
zeeërs zouden betkenen.
Ons Iand telt zo ongeveer zevenhon
derdduizend katten ran alle seksen,
soorten, kleuren, formaten en gezind
ten. Gedeeltelijk zijn het zwerfkatten,
maar de meeste dieren zijn gelukkig
meer of minder liefderijk opgenomen
in een gezin. Onder de minder liefde
rijk opgenomen katten valt bijvoor
beeld de categorie die in en zelfs
buiten de vakantietijd achteloos er
gens in een bos wordt achtergelaten
en zo ook tussen de zwervers terecht
komt. Maar daar hebben we het nu
niet over. Wel over die andere poe
zen, die zich lekker elke avond in een
mandje bij de kachel opkronkelen.
Wat weten de eigenaars van hun
huisdier af? Duitse onderzoekers zijn
onlangs tot de conclusie .gekomen, dat
een huispoes, hoe zelfstandig ze zich
ook schijnt te gedragen omdat,
zeggen die onderzoekers, zij de baas
niet als baas, maar als gelijke ervaart
in wezen nooit verder komt dan de
verhouding moeder en kind. Het dier
is aanhalig voordat het zijn eten
oppeuzelt, net zoals het tegenover zijn
moeder gedaan zou hebben. Het is
niet gewend voor zichzelf te zorgen,
maar om verzorgd te worden.
Zelfs de encyclopedie weet niet te
vertellen waar de huiskat vandaan
komt. Over de afstamming van de
Felix Domestica zoals zijn Latijnse
naam luidt zijn de geleerden het
volgens dat alwetende boek nog
steeds niet eens. Zijn enige voorvader
zou de Nubische kat zijn, waarvan
Herodotus al zo'n 430 jaar vóór onze
jaartelling verhaalt en die ene Pal la-
dius acht eeuwen later met 'catus'
aanduidt. Daar zou de naam 'kat' dan
vandaan komen.
Voor iedere kattenliefhebber, -hou
der en de mensen die een poes willen
aanschaffen en die meer over hun huis
dier willen weten, heeft de over
leden dierenjournalist Jan van
Rheenen een aantal korte tips sa
mengesteld met informatie over de
verzorging. Vandaag: de kat in de
vakantietijd.
UTRECHT De veel te hoge snel
heid. waarmee een in Utrecht wonen
de Amerikaanse militair met zijn auto
over de Nieuwe Weteringseweg ln
Maartensdijk reed, heeft het leven
gekost aan een 6-jarig zoontje van de
militair. Zijn vrouw en twee andere
kinderen, die ook in de auto zaten,
werden met min of meer ernstige
verwondingen opgenomen in het zie
kenhuis.
De militair passeerde volgens de poli
tie met hoge snelheid op de enkel-
baansweg twee personenauto's en
werd kennelijk verrast door een tege
moetkomende vrachtauto. Hij week
uit naar rechts, reed door de berm,
slingerde weer de weg op, kwam in
de berm aan de linkerkant van de
weg terecht en botste tenslotte tegen
een duiker in een sloot. De militair
zelf kreeg een shock.
druppelvanger
Wie op een vrolijk uitziende vrije dag
ergens op dc Zuid-Veluwe zonder
hoed en onverhoeds een bui op z'n
hoofd krijgt en daar niet op gekleed
is. kan voortaan rustig doorstappen.
Vooropgesteld dan. dat de wandelaar
in de buurt van de VW-kantoor is.
want daar geeft men sinds kort een
paraplu te leen. Gewoon te leen, voor
niets. De hele dag mag je zo'n drup
pelvanger meedragen, op voorwaarde
dat het ding voor sluitingstijd ingele
verd is. De enige daad die de lener
tegenover deze paraplu-service dient
te stellen, is naam en adres in het
paraplu-register schrijven, alleen voor
het geval dit natuurlijk. Iedereen ver
geet tenslotte wel eens iets terug te
brengen.
Het idee komt van de VW in 's Iler-
togenbosch, maar de regenschermen
zijn te leen bij de kantoren in Die
ren. Rheden, Velp, Arnhem, Ooster-
beck, Heelsum, Rhenen en vermoede
lijk binnenkort ook in Wageningen.
voud
Een tiende deel van de volwassenen
maakt behoorlijk wat fouten in onze
taal. Dat hebben ze iets meer
vrouwen dan mannen eerlijk tegen
over het NIPO toegegeven, dat een
kleine duizend Nederlanders van acht
tien en ouder daarover aan de tand
gevoeld heeft.
De grootste taalproblemen doen zich
voor bij mensen met de lagere inko
mens. De meesten zijn tussen de 35
en 45 of 55 jaar of nog ouder.
De onderzoekers lieten hun 'slachtof
fers' kiezen tussen vier antwoorden:
veel moeilijkheden met de spelling,
niet zo veel, weinig, of helemaal geen.
Tot die laatste categorie, helemaal
foutloos, rekent zich 36 procent. Deze
perfectionisten zijn het duidelijkst
vertegenwoordigd in de hogere sala
risklassen en dus zullen het de men
sen met meestal een betere schoolop
leiding zijn.
behouden
]D
m
De meervoudig
onverzadigde koe
De Australische organisatie voor toe
gepast wetenschappelijk onderzoek
(CS1RO) haalt de merkwaardigste
dingen uit met beesten. Een jaar of
wat geleden presenteerden deze tegen -
voetige onderzoekers bijvoorbeeld hel
strippende schaap. Een doodeenvoudi
ge zaak, hoewel ze er best een paar
jaar mee bezig zijn geweest: legen de
tijd. dat je de wol wilt oogsten geef
je het schaap een heel speciaal soort
voer, waardoor in elk haartje een
zwakke plek ontstaat. En een week
later neemt het verbaasde dier bijna
zonder hulp van de baas afscheid van
zijn complete vacht. Het schaap kan
pijnloos met de hand worden geplukt,
wat minder tijd schijnt te kosten dan
het klassieke schaapscheren met de
grote tondeuse.
En nu komt diezelfde CSIRO met de
meervoudig onverzadigde koe. Dr.
Trevor Scott heeft in Sydney tien
jaar gewerkt aan deze tegenzet in de
strijd tussen de margarinefabnkar.ten
met hun meervoudig onverzadigde
('goed voor hart en bloedvatenpro-
dukt. en de voorstanders van echte
boter.
Die strijd was voor de veehouderij
moeilijk, omdat er betrekkelijk weinig
tegenargumenten zijn. Het staat lang
zamerhand wel vast dat een te grote
hoeveelheid cholesterol in het bloed
een van de factoren is die het dicht
groeien van slagaderen in de hand
kunnen werken, en daardoor onder
andere een hartinfarct. Het staal ook
vast dat meervoudig onverzadigde vet
ten de hoeveelheid cholesterol verla
gen in het bloed van wie ze opeet. En
de hoeveelheid meervoudig onverza
digde vetten die een koe van nature
in zijn melk en vlees inbouwt is te
verwaarlozen.
Daar nu, heeft dr. Scott samen met
dr. Leonard Cook iets op gevonden,
meldt ons de handelsattaché van de
Australische ambassade verheugd.
Aan het voer van de koe lag het niet,
wisten Scott en Cook. Daar zitten
hoofdzakelijk onverzadigde vetten in.
Maar de ingewikkelde spijsvertering
van het rund, die het in staat srelt
overigens vrij onverteerbare zaken zo
als gras te eten, weet die vetten tn
snel tempo tot verzadigde om te bou
wen. Wat de Australiërs gedaan heb
ben, is eenvoudig het omzeilen van
dit stadium van de spijsvertering. Zij
voeren de koe meervoudig onverzadig
de vetten die zijn 'opgeborgen' in een
omhulsel dat pas later in het spijsver
teringsproces wordt afgebroken
En dat blijkt nu te werken. Al na
een dag begint zo'n koe melk te geven
waar een flink percentage van het
'goede' vet in zit, en daaruit kan ook
meervoudig onverzadigde ('bijna puur
natuur') boter uit gemaakt tcorden.
En die boter kost naar schatting van
dc Australiërs maar ongeveer vier
cent per pakje meer dan het nu
gebruikelijke produkt.
En als de koe een dag of veertien op
zijn bijzondere dieet heeft gestaan, is
ook het vet in zijn vlees voor een
belangrijk deel door meervoudig on
verzadigd vet vervangen. Het heeft
enige moeite gekost om ervoor te
zorgen dat het vlees ook nel zo
smaakte als vroeger, maar ook dat
probleem is opgelost. Lams- en schape
vlees dat op overeenkomstige manier
is gesaneerd, smaakt zelfs beter dan
vroeger, luiden de berichten uit Au
stralië.
Medwedew
De Russische onderzoeker Zjores Med
wedew heeft weer eens per brief moe
ten uitleggen waarom hij niet op een
internationaal congres was. Op dat
punt heeft hij niet in de laatste
plaats bij de Russische overheid al
een grote reputatie. De manier waar
op hij niet deelnam aan het internati
onale congres over gerontologie in
Sheffield (1967) besloeg zelfs een vol
ledig boek, dat uiteraard niet in Mos
kou maar in Londen werd uitgegeven.
Sedertdien weten we in detail hoe
moeilijk het voor sommige Russen is,
een uitreisvisum te krijgen, ook als
volstrekt duidelijk is dat zij in het
buitenland iets belangrijks te doen
hebben.
Toen de Russische overheid daarna
de even bekende als bedroevende stel
ling hanteerde dat iemand die zo
eigenwijs is wel gek moet zijn, cn
probeerde Medwedew in een psychia
trisch ziekenhuis op te bergen, was
het internationale protest daartegen
zo scherp dat men hem weer vrij liet.
Korte tijd later publiceerde Zjores
Medwedew samen met zijn broer Roy,
die hem in deze affaire had bijge
staan, een tweede boek in Londen,
ditmaal met als centraal thema krank
zinnigheid.
En dit jaar was er opnieuw een
internationaal congres over gerontolo
gie, en Medwedew had niet eens een
uitreisvisum nodig, want dat congres
werd gehouden in Kiew.
Een half uur voordat het congres
begon, werd Zjores Medwedew in
Kieuw gearresteerd op beschuldiging
van huisvredebreuk. Hij zou namelijk
geprobeerd hebben, de congreszaal
binnen te gaan, waar hij volgens de
Russische autoriteiten in het geheel
niets te maken had. Nu konden zij
dat moeilijk volhouden, want Medwe
dew had een persoonlijke uitnodiging,
en dat was niet helemaal toevallig,
want hij zou daar een lezing geven.
Niet voor een gat te vangen, beweer
den die autoriteiten vervolgens dat
hij zich tegen zijn arrestatie zou heb
ben verzet. Ook dat was niet eenvou
dig waar te maken, en daarom werd
Medwedew weer vrijgelaten. Vrij is
alleen een wat groot woord, want hij
werd op de trein naar Moskou gezet,
met de duidelijke boodschap dat hij
moeilijkheden zou krijgen wanneer
hij zich de komende dagen weer in de
richting van Kiew trilde verplaatsen
Wetenschappelijke verenigingen «n
het Westen, schrijft Nature (waaraan
wij dit verhaal ontlenen), zouden ern
stig moeten overwegen of zij verder
nog kunnen meewerken aan conferen
ties in de Sowjet-Unie waarbij de
politie helpt uitzoeken wie er wel en
niet mogen meedoen
akkefietje
IN VAKANTIETIJD
Waar blijven wc met de poes
wanneer we op vakantie gaan?
Misschien trekt u in een vakan
tiehuis cn kunt u het dier mee
nemen. Wellicht is het mogelijk
poes thuis te laten in zijn eigen
vertrouwde omgeving en hem
daar door een bevriende relatie
te laten verzorgen. Sommige
dieren raken dan echter toch uit
hun gewone doen, vooral als rij
hun tijdelijke verzorger niet ken
nen. Mogelijk ook kan poes uit
logeren worden gestuurd hij
vrienden of kennissen. Maar dan
de gastheren wel op het hart
drukken dat zij het dier vasthou
den, want anders bestaat de
mogelijkheid dat het verdwaalt.
Tenslotte hebben we dan nog de
dicrcnpcnsions. Deze nemen uw
poes, voor wie u vooral tijdig
dient te bespreken, alleen maar
op als het dier tenminste 1
maand van te voren is ingeënt
tegen kattezickte. Inenting te
gen nies-ziekte is niet verplicht
maar wel zeer gewenst.
speelkubus
Zc zijn nog maar nauwelijks uitgevon
den. maar nu al hebben kinderen erg
veel pret gehad met deze spcelkubus-
sen van stevig karton. Je kunt er wel
met z'n drieën In of op, Je kunt er
verstoppertje en duizend andere spel
letjes mee doen en ze zijn binnen èn
buiten bruikbaar. De heren Bunnik,
Brouwer cn Steuer uit 's-Gravenzande
bedachten dc kubussen en stuurden
ze in voor de prijsvraag van het
Nationaal Jeugd Fonds, dat dit ont
werp 'Maduro' de eerste prijs toeken
de. Honderden vaders, moeders cn
andere op kinderen ingestelde mensen
hebben totaal nieuwe speelattrlbuten
bedacht. Voor de bekroonde ontwer
pen wnrden dc prijzen eind augustus
uitgereikt.
LOWIETJE
Vader Dugald en moeder Linda Ro
bertson en hun drie kinderen Doug
las, Sandy en Neil, een Engels gezin
dat met huisvriend Robin Williams
rondom de wereld had willen varen,
zijn allemaal behouden in Panama
City aangekomen. Achtendertig dagen
dreven ze op een vlot op dc oceaan
rond, zich voedend met schildpadden
vlees en -bloed en vis en regenwater
drinkend dat ze in een zeiltje opvin
gen, tot een Japanse vissersboot het
vlot opmerkte en de hele familie aan
boord nam. Gebruind en gezond, maar
sterk vermagerd kregen zc gisteren
eindelijk weer vaste grond onder de
voeten.
De vijftiende juni voeren zc ter hoog
te van Ecuador, toen onverklaarbaar
woedende walvissen plotseling hun
veertien meter lange jacht Lucctte
aanvielen. Robertson denkt dat de
dieren op de roze romp van het schip
afgekomen zijn. De dieren beukten
het jacht net zo lang een van de
walvissen liep daar een schedelbreuk
bij op tot het schip water maakte
en zonk.
Een bende van achttien zwaar bewa
pende bandieten dacht aan de overval
op een huis in Singapore een makke
lijk akkefietje te hebben, maar dat zat
ze niet glad. Toen ze het huis met
hun zwaarden, bijtende zuren en mes
sen even iq een handomdraai meen
den te kunJien leegpluderen, stortte
de 64-jarige heer des huizes zich met
zijn vier zoons (van wie de jongste
veertien is) onvervaard met blote
handen op de bende. Ze waren dan
ook allemaal zeer bedreven in Judo,
karate en kong-foe, een Chinese aan-
valsraethode, die voornamelijk uit het
betere voetenwerk bestaat. Een paar
leden van de bende werden recht
streeks het ziekenhuis in getrapt, res
pectievelijk geslagen.
