Nieuw proces over brand in Rijksdag? dichtbij Egypte -1 jEgypte - 2 Wij ontvingen Drugspel is óók een probleem bouw K.WAKTET VKtlvNbUVG 19 JL LI 1972 kiuiicnliititl YS K7 omiiioiitaar 11e Russische militaire adviseurs moe- in Egypte verlaten. Dat is de straf oor Moskou's pertinente weigering am zijn allernieuwste snufje op convcn- oneel oorlogsgebied de MIG23 „straaljager aan de Egyptenaren te everen, opdat dezen daarmee eindelijk 5n bevredigend militair einde kunnen snaken aan de voor hen zo slopende aestand van geen oorlog en geen rrede. gedDat de Egyptenaren steeds minder vre- met die toestand hadden, was al jjdens Nassers nadagen duidelijk. Tot iplucbting van het merendeel van de i evolking heeft zijn opvolger Sadat ii-"Hoen iedere keer opnieuw het staakt- kt-vuren aan het Suezkanaal, al dan liet formeel, verlengd en intussen de Idrfmensen zoet gehouden met de belofte. !P dat 1971 'het jaar van de beslissing' *}Ju zijn. Met die plechtige verzekering probeer sel de Sadat tevens Washington ervan te ,Tt overtuigen, dat de toestand kritiek was en de oorlog dus ieder ogenblik op- l nieuw kon uitbreken. Het was, alsof hij ife het vorig jaar voortdurend uitriep: gou me vast, of ik bega een ongeluk!' bedoeling daarvan was om Ameri- ertoe te krijgen zodanige druk op it Israël uit te oefenen, dat de bezette gebieden geheel volgens de Egyptische 1 oorwaarden ontruimd zouden worden, d Maar die politiek is mislukt. Israël gaf niet toe aan de druk, die het State Department uitoefende, zelfs niet toen e VS weigerden de Russische wapen ringen aan Egypte te compenseren net eigen vliegtuigzendingen aan Is raël. Na de oorlog tussen India en Pakistan afgelopen december voelde Washington er niets meer voor om de lussen in het Midden-Oosten tegemoet te komen. Daarmee verviel de druk op Israël helemaal. De top-besprekingen tussen Nixon en Bieznjew hebben de toestand helemaal •oren. Nixqn-maakte duidelijk, dat hij in het Jaar van de Amerikaanse presidentsverkiezingen niets kon doen, vanwege hpt joodse kiezerspubliek in VS. terwijl de Russen er van hun tont zeker geen bezwaar tegen hadden om de status quo te laten voortbestaan, omdat de afhankelijkheidspositie van Egypte daasdoor slechts verder kon toenemen. De Egyptische regering voelt zich sindsdien het kind van de rekening. Zij heeft ingezien dat de tijd niet in het voordeel van de Arabieren werkt, zoals men in 1968 nog dacht, omdat steeds meer Arabieren met koning Hoes- 1 sein van Jordanië voorop Israël als een (verwerpelijke) feitelijkheid accep teren. Zo klaagde Hassanan Heykal, de hoofdredacteur van het Egyptische blad Al Ahram, er vorige week nog ïover, dat iedere maand 150.000 Ara bieren over de Jordaan naar Israël komen en daarmee in feite de joodse staat erkennen. >j Het lijkt er nu op, dat Sadat een i herhaling ten beste, geeft van zijn poli- tiek van vorig jaar. Alleen is die politiek nu tegen de Russen gericht en niet tegen de Amerikanen. Sadat zegt tot zijn grote bondgenoot, dat deze meteen offensieve wapens moest leve ren, omdat het anders met de Russi sche invloed in Egypte gedaan is. Het Egyptische publiek zal in grote meer derheid zijn president zeker om deze stap toejuichen. Maar daarmee snijdt Sadat toch wel zijn eigen militaire opties voor de toekomst af. Zijn strijdkrach ten zijn immers volledig op Russische leest geschoeid. Een zo enorm leger bijna een miljoen man uitgerust met modernere wapens dan de Oosteu- ropcsc bondgenoten van Moskou, kan natuurlijk niet ongestraft van het ene op het andere ogenblik van bondgenoot1 en dus van wapen- en munitie- bevoorrader verwisselen. Toch doet Sadat. alsof dit zijn bedoe ling is. Hij toont daarmee zijn volk, dat hij geen pion in handen van de Russen is, en de Russen dat hij het ook zonder hen meent te kunnen stellen. Daarmee volgt hij dan precies de politieke lijn van de Lybischc leider en zijn naaste Arabische bondgenoot, kolonel Khad- daffi. Die politiek van 'Werk met de Russen, maar houd hen en hun politieke ideeëu buiten de deur' is op dit moment in Egypie nauwelijks mogelijk, als men tegelijkertijd nog Israël wil bevechten. Want dat de Russen zich voetstoots uit Egypte laten zetten, lijkt zeer onwaar schijnlijk. Zij hebben niet voor niets alleen al sinds 1967 meer dan 15 miljard gulden aan militair materiaal in Egypte gepompt. Uiteraard willen ze hun militaire bases daar niet opgeven. En het is al even onwaarschijnlijk, dat dc Amerikanen nu Cairo te hulp zou den snellen om de Russen met geweld eruit tc werken. Daarvoor lijkt Sadats stap veel te onvoorbereid. Het lijkt er daarom op dat Sadat aan het bluf- pokeren is, ditmaal met Moskou. En dat hij nu tegen dc Russen uitroept: 'Hou me vast, of ik bega een ongeluk', teneinde hen alsnog in de gewenste koers te forceren. Het valt bovendien nog helemaal niet te zeggen, of Sadat inderdaad alle Russische militairen uit Egypte stuurt, of dat hij zich beperkt tot de 'militaire Op verzoek familielid Van der Lubbe door Leo Kleyn AMSTERDAM Zal Marinus van der Lubbe, de Nederlander die bijna veertig jaar geleden in Leipzig ter dood veroordeeld en ont hoofd werd, alsnog volledig gerehabiliteerd worden? Deze vraag is opnieuw actueel geworden, nu de in Frankfort wonende advocaat en procureur dr. Robert M. W. Kempner het Duitse persbureau DPA dezer dagen desgevraagd heeft meegedeeld dat hij optimistisch is ge stemd over de mogelijkheid dat het in 1933 tegen Van der Lubbe gevoerde proces heropend zal worden. Hij heeft daartoe stappen on dernomen bij de procureur-generaal van West-Berlijn. Robert Kempner ds vooral bekend ge worden als plaatsvervangend Ameri kaans hoofdaanklager bij de tegen de nazi's gevoerde Neurenbergse proces sen. Een paar jaar geleden trad hij in München ook op als aanklager tegen Harster, Zöpf en Gertrud Slottke, die terecht stonden wegens hun aandeel in de moord op de Nederlandse joden. Kempner handelt op verzoek van de Amsterdammer Johannes Marcus van der Lubbe, de oudste en enige nog in leven zijnde broer van Marinus van der Lubbe. Deze broer heeft zich nooit neergelegd bij de terdoodveroor deling en de daarop gevolgde executie van de toen 24*jarige Leidse metse laar, die ervan werd beschuldigd op de avond van de 27e februari 1933 de Rijksdag in Berlijn in brand te heb ben gestoken. Johan van der Lubbe, nu 67 en gepensioneerd als magazijnbediende op Schiphol ontmoette Kempner in 1969 tijdens een persconferentie in Amsterdam, waarop de Nederlandse uitgave van het boek 'De Rijksdag brand', geschreven door de in Duits land wonende Franse jurist en jour nalist dr. Edouard Calic, werd aange boden. Kempner zei bij die gelegen heid dat hij een nieuw Rijksdagbrand proces wilde om achter de waarheid te komen. Het doodvonnis tegen Marinus van der Lubbe is overigens vijf jaar gele den al nietig verklaard. Op 21 april 1967 veranderde een rechtbank in West-Berlijn op een niet voor het publiek toegankelijke zitting het von nis in acht jaar tuchthuisstraf. Do rechtbank was van. mening dat Van der Lubbe zonder enige twijfel men senlevens in gevaar had gebracht. De herziening van het vonnis werd destijds aanhangig gemaakt door de in 1933 naar de Verenigde Staten uitgeweken en in 1954 in Berlijn teruggekeerde advocaat dr. Arthur Brandt, die zich toen al tien jaar met de zaak-Van der Lubbe had bezigge houden. Brandt getroostte zich die moeite als fervent tegenstander van de doodstraf. Bereikte Brandt met de nietigverkla ring van het doodvonnis zijn doel. voor degenen die zich voor volledige rehabilitatie van Van der Lubbe beij verden, betekende de uitspraak van de Berlijnse rechtbank, waartegen procureur-generaal dr. Hans GUnther tevergeefs in beroep ging, een teleur stelling. de aandacht, dat het in Berlijn niet ging om de vraag of Van der Lubbe schuldig moest worden geacht aan de brandstichting, maar om de rechtsgel digheid van het in Leipzig gewezen vonnis. Van der Lubbe werd namelijk veroordeeld op grond van een speciale wet die op 29 maart 1933 terugwer kende kracht verleende aan een de creet dat op 28 februari 1933, de dag na de brand was uitgevaardigd. Volgens dat decreet stond op de daad waarvan Van der Lubbe werd be schuldigd, de doodstraf. Daarmee werd afgeweken van een oud en alge meen geëerbiedigd rechtsbeginsel. Voordat het proces in Leipzig begon, had de Nederlands regering tegen de ze rechtsverkrachting al bezwaar ge maakt. Bij de herziening van het in Leipzig gevoerde proces dat nu wordt voorbe reid, zal de schuldvraag wel aan de orde komen en zelfs centraal staan, gezien de uitlating van Kempner dat hij achter de waarheid wil komen. Kempner zal daarbij zijn voordeel kunnen doen met de bevindingen van een internationale wetenschappelijke commissie van onderzoek, waarvan be gin deze maand het eerste deel is gepubliceerd. De commissie, die zich jarenlang in de achtergronden van de zaak-Van der Lubbe heeft verdiept, is tot de con clusie gekomen da( de brand in de Rijksdag niet alleen door Van der Lubbe kan zijn aangestoken. Ook de nazi's zouden bij de brandstichting betrokken zijn geweest; ter versterking van hun positie zouden zij zich aan 'provocatie' schuldig hebben gemaakt. Daarnaast hebben de onderzoekers vastgesteld dat er bij het proces tegen Van der Lubbe allerlei onregelmatig heden, zoals geknoei met getuigenver klaringen, zijn gepleegd. De Rijksdagbrand, die voor de nazi- terreur het sein op groen zette, is veertig jaar lang een ongeoplost raad sel gebleven. In de loop van de tijd zijn er sterk uiteenlopende visies op de toedracht van de brand gegeven. De vraag welke rol Marinus van der Lubbe daarbij heeft gespeeld, is nooit bevredigend beantwoord. Complot Rechtsgeldigheid In zoverre was daarvoor geen reden, en Giinther vestigde daarop ook zelf De koepel van het Rijksdaggebouw na de brand. Groot gezondhcldsboek, samengesteld door Tine en Joop Pollman, met een voorwoord van dr. O. M. de Vaal. Het boek is geen medische vraagbaak. De schrijvers vertellen over de alledaagse adviseurs' van de Egyptische strijd krachten, wat een aanzienlijk verschil is. Want als hij inderdaad alle Russen zonder pardon zou wegsturen, had hij veel gemakkelijker tegen Israël kunnen zeggen, dat de oorlogsdreiging defini tief van dc baan is en dat hij tot onderhandelingen bereid is. Maar aan gezien Sadat gezworen heeft dat nooit te doen, moet men ook niet de moge lijkheid uitsluiten, dat hij tot zijn op zienbarende stap door zijn eigen, zeer anti-Russische legerleiding werd ge dwongen. Die legerleiding is bevreesd voor de komende slag tegen Israël. Het afkappen van de banden met Moskou geeft het beste excuus aan het leger om wegens wapengebrek de oorlog op nieuw uit te stellen, ditmaal voorgoed. Zeker is alleen dat Van der Lubbe kort na het uitbreken van de brand in het spoedig in lichterlaaie staande gebouw van de Rijksdag is gearres teerd. De nazi's ontwaarden onmiddel lijk een communistisch complot: Van der Lubbe, op jonge leeftijd al poli tiek actief, had weliswaar in 1931 gebroken met de Communistische dingen betreffende gezondheid, hygië ne en verstandig leven. Uitg. Amster dam Boek, Amsterdam, 285 blz - 12.50. De Vecht een streekbeschouwing door P. Terlouw. Uitgegeven door Knoop en Niemeijer, Haren. 113 blz - ƒ12.50. Politieke vorming door dr. E. v.d. Brink Uitg. Wolters-Noordhoff, Gro ningen. Nummer 8 in de serie 'Vor mingswerk, theorie en praktijk. 127 blz - ƒ12.50. Agressie bij de mens door A. Storr. Vertaling J. A. M. Mathljsen, arts. 3e druk. Uitg. Boom Meppel 132 blz - ƒ9.50. Twee kookboekjes verschenen bij uit geverij Van Dishoeck te Bussum. Sau zen geschreven door A. van Onck en Chinese keuken door Chi-Yun Eske- lund. Resp. 64 en 67 blz. Prijs per deel ƒ4.90. Dit kind.een confrontatie met ern stige zwakzinnigheid. Tekst: G. v.d. Most, arts en drs. J. P. M. Fennis. Foto's Rees Diepen. Uitgave van De Tijdstroom, Lochem. 3e herziene druk. 132 blz - ƒ18. Molens door ir. E. Stokhuyzen. Uitg. Van Dishoeck, Bussum 3e herziene druk. 136 blz - 5.90. Eveneens bij uitg. Van Dishoeck: de vijfde druk van De geschiedenis van Griekenland door M. Macgregor (235 blz - ƒ9.90) en De geschiedenis van Egypte door B. Tadema Sporry (271 blz -ƒ9.90). Slachtoffer Lijnrecht tegenover de visie van Tobi as staat die van de al genoemde onderzoeker Calic, die in zijn boek 'De Rijksdagbrand', evenals het boek van Tobias resultaat van jarenlang speur werk, concludeert dat Van der Lubbe slachtoffer van de nazi's is geworden. Volgens Calic is Van der Lubbe in een door de nationaal-socialistische leiders opgezette val gelopen: onwetend zou hij de nazi's slechts behulpzaam zijn geweest bij de brandstichting. Van der Lubbe zou hebben gefungeerd als de stok waarmee de communisten ge slagen moesten worden. Deze visie wijkt dus af van die in het 'Bruin- boek', waarin Van der Lubbe als ver rader werd afgeschilderd. Het standpunt van Calic stemt over een met dat van de commissie van onderzoek die de nazi's als mede brandstichters aanwijst. Toevallig is dat niet: Calic maakt deel uit van deze commissie; zijn visie wordt dus onderschreven door de andere com missieleden. Dr. De Jong, die de lezing van Calic drie jaar geleden als 'volkomen flau wekul' bestempelde, zei deze week desgevraagd dat hij voorshands nog geen reden ziet zijn standpunt met betrekking tot de Rijksdagbrand te herzien. Hij achtte het overigens niet uitgesloten dat hij na lezing van de bevindingen van de commissie zijn oordeel zal wijzigen. Er is alJe reden om met spanning naar die commissierapporten en naar de herziening van het proces uit te zien. omdat het betoog van Tobias toe hte veel vragen openlaat om het met De Jong als 'overtuigend' te kwa lificeren. Ook de beschrijving die De Jong in 'Voorspel' van de gebeurtenis sen rondom de Rijksdagbrand geeft, neemt de verdenking dat de nazi's medeplichtig waren aan de brand, allesbehalve weg. soepvervuiling Doe mee aan het echte leven van je eigen tijd, zolang je tenminste leeft, maar zorg dat je niet gepakt uordt, luidt liet advies van de geheimzinnige mr. McDope aan een ieder die zich aan het Amerikaanse drughandelaars- spel i^ergrijpt. Een heel niewv spel, onvertaald naar ons land gebracht door een 'importeur van paranoia'. De doos ziet er simpel genoeg uit, zoiets als monopoly, maar een gezellig spelletje voor het hele gezin op lange, onherbergzame avonden, wanneer de wind rond het huis huilt en de war me chocola op het vuur pruttelt, is J - het niet direct. Al doende <zal men MB W V wel leren, maar voor men kón doen, - \_^sSSm komt cr heel wat kijken. Zelfs met een goed Engels woordenboek in de hand kom je er niet zomaar uit, omdat samenstellers Dave Sheridan en Thom Patchett zich veelvuldig tan het typisch Amerikaanse 'slang' bedie nen. Het geld zal weinig problemen geven. De pakjes contanten biljetten van vijf- tot honderdduizend dollar spreken voor zichzelf en ieder van de vier tot acht deelnemende 'dealers' krijgen er om te beginnen vijftigdui zend dollar van, want de drugs wor den duur betaald. Dan zijn cr de karma- en bustkaartjes, de eerste over het algemeen voordelig, de andere met forse straffen. Er wordt met twee grote dobbelstenen De beklaagde Marinus van der Lubbe tijdens het voorlezen van het geworpen en alles hangt er van af op J welk vakje je terechtkomt. Dat kan tn vonnis op 23 december 1933. een grote wereldstad zijn waar het Partij Holland, maar als zogenaamd radencommunist had hij de commu nistische idealen niet verloochend. In een enkele maanden na de brand op initiatief van de Duitse communist Willi Münzenberg uitgegeven (en ook in het Nederlands vertaald) 'Bruin- boek' werd het tegenovergestelde be weerd: Van der Lubbe zou, mede als gevolg van zijn homofiele geaardheid (die hem op volstrekt losse gronden door de auteurs van het 'Bruinboek' werd aangewreven), een willóos werk tuig zijn geweest in de handen van de werkelijke brandstichters, de nazi's zelf, die zich met de brand een vrij brief zouden hebben verschaft voor een meedogenloze cmmunistenjacht. In een in 1962 onder de titel 'Der Reiehstagbrand, Legend und Wirklieh- keit' verschenen boek verwees de Duitse historicus Fritz Tobias beide mogelijkheden naar het rijk van de fabelen. Tobias kwam tot de conclusie dat Van der Lubbe op eigen houtje, dus zonder communistische of natio naal-socialistische hulp, de brand heeft gesticht. In het 'eerste deel, 'Voorspel', van zijn officiële geschiedschrijving 'Het ko ninkrijk der Nederlanden in de twee de wereldoorlog' sluit dr. L. de Jong zich volledig bij de visie van Tobias aan. In een voetnoot schrijft De Jong dat Tobias 'overtuigend (iheeft) aange toond dat de brand die zich voordeed, volledig uit het zelfstandig optreden van van der Lubbe verklaard kan worden en dat er geen aanwijzingen zijn voor communistische of natio naal-socialistische mededaders'. De Jong beroept zich er daarbij op dat het door Tobias verzamelde documen tatiemateriaal in opdracht van het Institut für Zeitgeschichte geveri fieerd is en dat de conclusie van Tobias juist is bevonden. Marinus van der Lubbe mand meer de nationaal-socialisten zou kunnen beletten de communisten met ijzeren vuist te vernietigen. Hitler wist op het moment van zijn aan komst kennelijk al dat de brand het werk van communisten was. Hermann Goering, Pruisisch minister president en president van de Rijks dag, die tijdens het proces tegen Van der Lubbe zo'n smadelijke nederlaag leed tegen de ook aangeklaagde, maar vrijgesproken Bulgaarse communist Dimitrow, had er trouwens ook op merkelijk weinig moeite mee de schuldigen te vinden. De Jong ver meldt zelf dat hij in het nog branden de gebouw het hoofd van de Pruisische politie, Rudolf Diels, begroette met de woorden: 'Dat ist der Beginn des kommunistisehen Aufstandes!' Hoewel Tobias staande houdt, dat de brandstichting het werk van één man geweest kan zijn, hebben anderen die de situatie ter plaatse kenden, erop gewezen dat het snel 'als een lier' (De Jong) brandende gebouw onmo gelijk door één man in brand kan zijn gestoken. 'Het volk bepaalt wat kippensoep is en niet de industrie'. En wat ls kippensoep dan wel? 'Kippensoep is zoals Hollandse moeders kippensoep maken. Als enige rechtbank Honig- soep tot daadwerkelijke kippensoep verklaart, dan is dat een belediging voor alle Nederlandse huismoeders'. Alleen: geen enkele rechtbank heeft zich daar nog over uitgesproken en dat is ook de reden, dat de opsteller van deze definities, beeldhouwer Ja cob Jutte, met artikelen van wetboek van strafrecht en van strafvordering in de hand een uitvoerig epistel aan het gerechtshof van Haarlem heeft gestuurd. Daarin klaagt hij over de officier van justitie in die oontreien die niet is ingegaan op zijn verzoek (begin mei) om de Honig-fabrikant te vervolgen, omdat die in 'een pakje kippensoep 74 cent, kooktijd vijf minuten, in droge vorm, volgens de gebruiksaanwijzing geschikt voor zes borden kippensoep' niet meer dan één g-am kippenzeentje of -vezeltjes doet', et hof krijgt nu van de beeldhouwer nogmaals uitvoerig het betoog te ho ren dat de officier van justitie ook al ontving: 'Art. 330 wetboek van straf recht: hij die eet- of drinkwaren of geneesmiddelen verkoopt, te koop aanbiedt of aflevert, wetende dat zij vervalst zijn en die vervalsing ver zwijgende, wordt gestraft met een ge vangenisstraf van ten hoogste drie jaren'. 'Hopelijk identificeert het ge rechtshof zich niet met de soepvervui ling', aldus Jutte, die vindt dat deze vorm van milieuverontreiniging 'een op zichzelf staand strafrechtelijk gege ven' is. Hij herhaalt zijn verzoek om vervolging van de soepfabrikant en inbeslagneming en stopzetting van de produktie, omdat 'de koper die de maker van de soep vertrouwt, zich ongemerkt ondervoedt, zodat hier van een sluipend gevaar in de volksge zondheid en ergerlijke overtreding van de betrokken wetsartikelen spra ke is'. Omdat volgens artikel 12-1 van het wetboek van strafvordering het ge rechtshof alsnog kan bevelen tot ver volging over te gaan, heeft Jutte het nu hogerop gezocht en zijn brief aan het hof, net als de vorige, onderte kend met 'directeur Politie Sociale Dienst'. puzzel Onmogelijk 'Toevallig' Er zijn te veel voor de nationaal- socialisten belastende omstandigheden waaraan in het op Tobias' betoog steunende relaas van De Jong losjes weg voorbij wordt gegaan. Hoewel er op 5 maart 1933, dus zes dagen na de brand, verkiezingen zouden worden gehouden, waren dc nazi-kopstukken Hitier, Goering en Goebbels vrijwel onmiddellijk na het uitbreken van de brand bij de Rijksdag aanwezig; toe vallig spraken ze die avond geen kie zersvolk toe. Dat de brand aan de vooravond van die verkiezingen uitbrak, geeft ook te denken. De communisten stonden een volledige stembusoverwinning van Hitier, eind januari 1933 tot rijkskan selier benoemd, in de weg. Waarom zou een meerderheid In de Rijksdag Hitier geen Rijksdagbrand waard zijn geweest? Bij het brandende gebouw aangeko men, zei Hitier tegen een correspon dent van de Daily Express dat nie- Het is bepaald niet ondenkbaar dat ook de nazi's erop speculeerden dat een eenmansactie terecht voor onmo gelijk zou worden gehouden, toen zij openlijk weigerden te geloven dat Van der Lubbe geen communistische handlangers had gehad. De Jong wijst erop dat Van der Lubbe, zowel tijdens de eerste verho ren, toen hij nog niet zo'n apathische indruk maakte als in de rechtzaal, als tijdens het proces, heeft gezegd dat hij bij de brandstichting geen hulp van derden had gehad. Maar die uitla tingen van Van der Lubbe zelf plei ten de nazi's allerminst vrij: aangeno men wordt dat Van der Lubbe ook niet wist dat elders in het gebouw de nazi's zelf de boel even hard In brand staken. De Jong heeft gelijk als hij stelt dat het waterdichte bewijs dat de nazi's medeplichtig waren, niet geleverd is. Maar ln de bewijsvoering van Tobias, waarop hij zich geheel verlaat, zitten ook nogal wat gaten. Als er in de komende tijd toch nog klaarheid zou komen in het mysterie- Van der Lubbe, zou dat overigens alleen uit wetenschappelijk oogpunt van belang zijn. Een redacteur van de Nieuwe Rotterdamse Courant die oog getuige was van de Rijksdagbrand, schreef in 1958: 'De openbare mening in de wereld heeft (-) sedert Jaar en dag al niet meer naar bewijzen van de schuld van de nationaal-socialisten aan deze misdaad verlangd. Zij is er zonder doortastende bewijzen van overtuigd, dat ook de brand in de Rijksdag voor hun rekening komt'. goed handelen is Londen wordt wel, Amsterdam niet genoemd maar ook bij de Federateswaarop een streng uitziende sheriff staat afge beeld. met pistolen overal uil het hoofd als de pinnen van het monster van Frankenstein. Zo'n man kan je tn uit door een bedragje van een slordi ge 70.000 dollar op tafel te leggen; de als corrupt bekend staande Ameri kaanse politie pikt dat wel 'Het doel van dit spel', leggen de samenstellers die nadrukkelijk ver duidelijken géén illegale activiteiten als schending ixin wetten tc «rillen bepleiten in de spelregels uit, 'is u bi kond te maken met de grote voorde len van het geslaagde deolertleven: snelle auto's, opwindende vrienden en vriendinnen, de allerbeste dope, leren kleren en meer van die geneugten des levens'. Sleutelingrediénten voor dit spel zijn nog steeds volgens de regels: lek ker lui zitten, comfort om je heen. privacy en geschikt gezelschap, goeie muziek, een beetje lekkere drank en een hoop lekkere rokerij. Stoelen zon der leuning worden ten sterkste afge raden. Stel jc voor dat iemand 'super stoned' wordt en omvalt; hij zou, zo high als ie is, het hele spel omver kunnen trappen. Wie nu nog steeds zin heeft zich tot zo'n papieren dealer op te werken, kan dit 'official dealer McDope dea ling game' voor 25 exclusief kopen bij het Athenaeum nieuwscentrum op het Amsterdamse Spui. aapjesdiner Deze haribon-adelaar Is een zeldzame verschijning geworden. HIJ komt uil sluitend op de Filippijnen voor, maar ook daar is dc soort al bijna uitge storven. Daarom is het Filippijnse wildpark erg zuinig op zijn exempla ren, die met de grootste zorg omringd en gevoederd worden: elke dag een pondje biefstuk en een levend kuiken en zo'n tweemaal in de maand een levend aapje, dat eerst zelf wel in een toestand wordt gebracht, waarin het niet veel meer van de smulpartij merkt. Deze haribon is net bezig een smakelijke aap te verorberen. kleur Alsof het een legpuzzel was. zo heeft de politie van Neurenberg moeten zoeken, passen en meten, voordat het lichaam van een vermoorde Egypte naar geïdentificeerd kon worden. Op het hoofd na zijn de stukken her en der teruggevonden op aanwijzing van de echtgenote, een 34-jarige Duitse vrouw die bekend heeft de moordena res te zijn. Ze was er achter gekomen, dat haar man het met een ander hield. Boven dien, zo vertelde ze de politie, had hij haar gezegd alleen maar met haar getrouwd te zijn om een verblijfsver gunning te kunnen krijgen. Daarop was ze zo woedend geworden, dat ze de Egyptenaar een mes in de keel stak, hem vervolgens met een sjaal wurgde en daarna het lichaam in mootjes hakte. De stukken verpakte ze netjes in plastic zakken, die ze op verschillende plaatsen verstopte. De bouwvakkers hebben iets van hun vakantie overgehouden: bergen en bergen film- en fotomateriaal, waar mee ze de ontwikkelaars in het land (bijna) tot wanhoop brengen. Vooral de ontwikkelende personen, die zich met kleurenfilms bezighouden, zitten in een piekperiode, terwijl in zoveel andere bedrijven juist de komkom mertijd is aangebroken. In Arnhem staat bijvoorbeeld de ontwikkelcentra le van Agfa, waar ondanks het slechte weer in de bouwvakvakantie aanzienlijk meer films binnen zijn gekomen dan vorig jaar. LOWIETJE Anders De naam 'Nederlandse beweging van rechtsgerichte homofie len' bleek slecht gekozen. Er kwamen zoveel moeilijke vragen, dat de club zich een nieuwe naam aangemeten heeft: Nederlandse homofielenbewe ging. Hoewel de leden beslist geen andere kijk op de zaken gekregen hebben, hoet hun blad Techtsgerich- ten' voortaan 'Anders bekeken' We reldkampioen En alweer heeft ons kleine land er een groot kampioen bij: wereldkampioen hengelen H. J. E. Levels uit het Limburgse Beesel. De Algemene Hengelaarsbond had hem afgevaardigd naar de wereldkampioen schappen in Tajechoslowakije, waar de heer Levels in een zijrivier van de Moldau bewees een uitstekend verte genwoordiger te zijn Statentocht Vandaag is het op de kop af vierhon derd Jaar geleden, dat in het Hof in Dordrecht de eerste vrije statenverga dering werd gehouden. Om daar nog eens de aandacht op te vestigen, wordt er dan ook vandaag een auto- rally verreden langs allo twaalf voor malige statensteden: Dordrecht, Gor- kum, -Oudewater, Gouda, Leiden, Haarlem, Alkmaar, Medemblik, Enk huizen, Hoorn, Edam en Monniken dam, maar de deelnemers kunnen ook met de helft toe.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 7