Engels: toneel
biedt genoeg
mogelijkheden
dichtbij
Meesten maken zich geen
zorgen over de inflatie
Commentaar
Jmwenteling
giftigheid
op de plaat - pop op de plaat-popopde p
Geen echt
groot nieuws
Rijksregeling voor
gezinsvervangend
gehandicaptentehuis
Grootste muziekfestival
van de wereld: de Proms
IROUW/KWARTET VRIJDAG 14 JULI 1972
Binnenland T5 K7
Dat George McGovern de Democrati
sche kandidaat voor het Witte Huis is
geworden, betekent, zoals de senator
zelf terecht heeft gezegd, 'een bijna
ongekende verandering in de Ameri
kaanse politiek'.
De symptomen van deze omwenteling
zijn, vooral binnen de Democratische
partij, vele. Daar is allereerst het op
merkelijke verschijnsel, dat de kiezers
de traditionele vertegenwoordigers van
het centrum (Humphrey, Muskie) ver
wierpen en de voorkeur gaven aan
onconventionele protest-kandidaten
(Wallace, McGovern), mensen die
Amerikaanse imago-fabrikanten een
hartaanval moeten bezorgen. Een an
der aspect van de omwenteling is, dat
de traditionele machthebbers binnen de
Democratische partij (vakbonden, par
tijbazen en andere delen van het partij
apparaat) buiten spel zijn gezet. Maar
het belangrijkste is wel, dat de jeugd
een zeer actieve rol is gaan spelen
binnen de partij en daarvan onmiddel-
lijk de vruchten heeft kunnen plukken.
Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst,
wil het gezegde. Tachtig pet. van de
jeugd zal de Democraten steunen, zeg
gen opiniepeilers.
Zoals de meeste revoluties bekommert
ook de omwenteling in de Amerikaan
se politiek die we de afgelopen maan-
j^den konden gadeslaan zich nauwelijks
over de slachtoffers die ze maakte. De
Democratische partij mag de jeugd
jj voor zich gewonnen hebben, maar wel-
i ke groepen is ze kwijtgeraakt? In 1932
smeedde Franklin Roosevelt een win
nende coalitie, die bestond uit: arbei
ders, inwoners van grote steden en van
het zuiden, intellectuelen en raciale
minderheden. Onder de vijf groepen
zijn er maar twee waarop McGovern
kan rekenen: de intellectuelen en de
minderheden. De rest staat koel, zo
niet vijandig, tegenover hem.
De nieuwe coalitie die McGovern kan
bouwen, omvat de jeugd, de negers en
andere minderheden, plus de progres
sieve voorstedelingen die zich econo
misch voldoende onkwetsbaar voelen
om voorstander te kunnen zijn van
grote veranderingen in de Amerikaanse
maatschappij. Mogelijk kan McGovern
ook een meerderheid van de lage- en
midden-inkomensgroepen voor zich
winnen. In deze kringen heerst groot
onbehagen over het huidige belasting
stelsel en over de ongevoeligheid van
de regering voor hun problemen. Maar
het zijn deze zelfde kringen, die ook
i misnoegd zijn over het gedwongen
f 'bussen' van hun kinderen naar veraf
gelegen scholen en McGovems plei
dooien voor dit transport zullen hem
zeker parten spelen, wanneer hij deze
groep het hof maakt. Van groot belang
zal verder zijn, of McGovern (mis
schien met hulp van Humphrey, de
ieveling van de vakbonden?) een ver
zoening met de georganiseerde werkne-
rers tot stand zal kunnen brengen,
atuurlijk is er ook nog een tegenpar
tij. die bezig is een nieuwe coalitie te
smeden rondom de 'zwijgende meer
derheid', waarop zij het patent beweert
te hebben. In 1970 werden de pogingen
van de Republikeinen om bij tussentijd
se verkiezingen een nieuwe meerder
heid te construeren, een grandioze mis-
lukking. Maar nu schijnt het goeddeels
op fantasie berustende imago van
McGovern als een gevaarlijke radicaal
velen in de Republikeinse hoek te
drijven. Dat geldt voor het zuiden, de
katholieken, de joden en vele arbei
ders.
Bijna vier maanden scheiden ons ech
ter nog van de grote strijd en de meeste
Amerikanen bepalen pas vlak voor de
zevende november een definitieve keu
ze. Maar hoe de uitslag ook mag
uitvallen, de nieuwe hergroepering van
het Amerikaanse electoraat zal nog
vele komende verkiezingen beïnvloe
den.
De Geneefse conventie die het ge-
ibruik van 'verstikkende, giftige en
;andere gassen' door oorlogvoerende
Partijen verbiedt, wordt door Amerika
opnieuw op haar rekbaarheid be
proefd.
De beschuldiging van de Viet-Congde-
legatie bij de Parijse vredesonderhan
delingen, dat de Amerikaanse lucht
macht voor zijn aanvallen op Zuid-
Vietnam nu napalm en chemische
bommen gebruikt, heeft namelijk ge
beid tot een even snelle als merkwaar
dige reactie in Saigon. Jazeker, ver
zwaarde militaire kringen aldaar, wij
gebruiken chemische bommen, maar
de stoffen die wij daarmee versprei
den, zijn niet giftig,
iZoals wel vaker bij dit soort verkla
ringen, valt vooral op wat er niet
gezegd wordt. Wij kunnen veilig aan
nemen dat de chemicaliën die de
Amerikaanse luchtmacht afwerpt, niet
bedoeld zijn ter verbetering van het
leefklimaat in Zuidoost-Azië. Wat het
doel dan wèl is, zegt men kennelijk
never niet hardop.
De hele scène doet ons wat denken
aan de categorische ontkenning dat
Amerika boven Noord-Vietnam regen
maakt, een paar weken geleden nog
in het Congres uitgesproken door mi
nister van oorlog Meivin Laird. Ook
men was belangrijker wat hij niet zei.
«ij zei toen niet, dat er geen regen
*erd gemaakt boven Zuid-Vietnam.
Laos en Cambodja. Daar gebeurde het
jfcmelijk inderdaad, weten we nu.
He Amerikaanse openhartigheid laat
bij ons een chemisch onaangename
smaak achter.
Van een onzer verslaggeefsters
DEN HAAG De situaties bij het Amsterdams en Nieuw Rotter
dams Toneel zijn geen aanwijzingen voor een verstarring van het to
neelbeleid. Binnen het bestaande beleid is een grote verscheidenheid
van toneeluitsluitingen mogelijk. Dit antwoordt minister Engels
(CRM) op vragen van het liberale Kamerlid Van Dijk over de crisis
bij het Amsterdams Toneel.
en kleine experimentele theaters
neigt', antwoordt Engels: 'Op zizhzelf
acht ik dit een gezond verschijnsel.
Als aanvulling op het gesubsidieerde
toneel zal dit kunnen leiden tot een
veelvorming en harmonisch theate
raanbod. Maar omdat hiervan in de
praktijk niet veel terecht komt, is de
minister in overleg met de Raad voor
de Kunst aan het zoeken naar herzie
ning van het toneelsubsidiebeleid'.
De liberaal Van Dijk lanceerde bij
zijn vraagstelling de gedchte van de
instelling van één of meer 'theateru-
nies' (producenten), die in samenspel
met de lagere overheden en de bestu
ren en directies van schouwurgen
(consumenten) zowel een vrij alsook
ecperimenteel theater kunnen bren
gen voor een zo groot mogelijk pu
bliek.
Hoewel de minister zegt dit ook te
zullen overwegen, wijst hij op de
autonomie van de gemeenten en voor
al op die van e schouwburgen, die
reestal onder de verantwoordelijk
heid van de gemeenten vallen. Hier
door is het programmabeleid van
schouwburgen vaak een 'zuiver plaat
selijke aangelegenheid', die zich niet
op eenvoudige manierin een landelijk
of regionaal gecoördineerde toneel
voorziening zal laten passen, aldus de
minister.
In dit stadium van overleg wil de
minister dan ook nog niet zdggen. of
de produktie-eenheden in de plaats
Op zijn vraag wat tot deze crisis heeft
geleid, antwoordt de minister: 'Burge
meester en wethouders van Amster
dam wilden ondermeer met het oog
op de huidige exploitatietekorten voor
het komend seizoen tot een open
bespeling van de Stadsschouwburg ko
men. Dit heeft geleid tot het beluit
van de gemeenteraad van deze stad
voor te stellen de subsidie van het
Amsterdams Toneel te beëindigen', al
dus de minister.
Sprekend over toneel in het algemeen
constateert de minister, dat er een
duidelijke wens tot bezinning bestaat
op de taken en doelstellingen van
hethtotnaal. Daardoor worden volgens
hem ook de gebruikelijke vormen van
organisatie en beleid door een deel
van de toneelkunstenaars niet zondjr
meer geaccepteerd. De laatste jaren is
bij veel toneelspelers een verlangen
naar grotere bewegingsvrijheid te bes
peuren, met flexibeler organisatievor
men, meent hij.
Verschillen
Minister Engels denkt, dat de proble
men van het Nederlands toneel ver
oorzaakt worden door 'een veelheid
van de onderlinge verschillen in de
mening daarover', eerder dan door
een verlangen bij toneelspelers en
publiek naar een ander repertoire.
Op de vraag of zijn toneelbeleid in
grijpende herziening meebrengt nu
'de toneelwereld naar vrije produkties
Dr. K. van Dijk: bezorgdheid over situatie bij het toneel.
moeten komen van de bestaande vaste
gezelschappen. Dat deze verouderd i
zouden zijn, is nog niet bewezen, Welzij nspamtiet van
vindt de minister. 'De posities van
gezelschappen als de Haagse Comedie \T\TT\ 1 J
en Centrum zouden tot tegenoverge- 3-CllL V V J-J"16(l6Il
stelde gevolgtrekkingen kunnen lei
den', aldus minister Engels. Van een onzer verslaggeefsters
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Twee op de drie
Nederlanders maken zich geen kop
zorg over de inflatie terwijl mensen
boven de 65 Jaar zich wel het aller
minst van de geldontwaarding aan
trekken. Dit blijkt uit een opinie
onderzoek van het NIPO, dat eind
juni werd gehouden onder ruim dui
zend mannen en vrouwen over heel
het land.
Daarentegen maakt een op de drie
landge. oten waartoe ongetwijfeld
de leden van het kabinet-Biesheuvel
gerekend kunnen worden zich
wel (persoonlijke) zorgen. Dit is
met name het geval in het kamp
van de VVD (60 procent). Op enige
afstand volgt de aanhang van de
ARP (49 procent), D'66 (39 pro
cent), KVP (30 procent), PvdA (28
procent) en CHU (16 procent). Hoe
meer men verdient, hoe meer men
zich over de geldontwaarding zorg
blijkt te maken, want onder mensen
met een maandinkomen van meer
dan 1.500 gulden blijkt 43 procent
minder gelukkig met de inflatie.
Niet zozeer de Ionen of prijzen af
zonderlijk, maar de spiraal van lo
nen én prijzen worden als oorzaak
van de inflatie aangewezen. Van alle
ondervraagden zegt namelijk 42 pro
cent dat lonen en prijzen allebei
even veel 'schuld' aan de inflatie
hebben. Daarentegen meent 30 pro
cent dat de inflatie wordt veroor
zaakt door prijsverhogingen en 23
procent geeft loonsverhogingen dc
schuld.
De beschuldigende vinger naar dc
prijzen wordt het meest uitgestoken
in kringen van de PvdA (39 pro
cent, in het kamp van de VVD
worden verhoudingsgewijs de lonen
als de grote boosdoeners gezien (38
procent).
door willrm-jan-martin
Dit keer maar eens 'n rustig afleverin-
getje in de bloedstollende vervolgse-
rie Pop op de Plaat: echt groot
nieuws valt er op dit moment niet te
melden. Het wachten is bijvoorbeeld
op zulke zaken als de debuutelpees
van The Eagles (met Bernie Leadon)
en het door Beach Boy Brian Wilson
gecoachte damesgroepje American
Spring (waarin Wilsons echtgenote
Marilyn). Platen, waarvan de faam
via vakliteratuur de verschijning hier
te lande reeds is vooruitgesneld. Na
tuurlijk moet je altijd nog maar af
wachten wat er van al dat 'opgefokt'
gedoe waar zal blijken te zijn. Knap
nieuwsgierig ben ik echter ondertus
sen wel.
Goed, tot die tijd dus een ik zei
het al rustig verhaal over wat
muziek die de laatste keren om welke
reden dan ook in de kast is blijven
staan. Eerst wat spul van het tweede
garnituur. Zoals WINDS OF CHAN
GE (A M AMLS 68099). de eerste Jeff Beck
solo-schijf van PETER FRAMPTON.
die begin dit jaar de welbekende
formatie Humble Pie de rug toekeer
de.
Dat had misschien te maken met een
veischil van mening over de artistip-
ke koers van dat gezelschap van de
laatste tijd (ferm knetterende hard
rock), in ieder geval: Peter Frampton
is getuige zijn werkstuk meer een
dromertje dan een houthakker. Zijn
nummers hebben vaak een tamelijk
poëtische inslag en moeten het hebben
van veel mineur-akkoorden. Akoesti
sche gitaren zijn erg belangrijk. De
enige maal dat Frampton er flink
tegen aan gaat is waarschijnlijk
niet toevallig in een nummer, dat
hij niet zelf schreef (de Stones-kom-
positie Jumpin' Jack Flash). Echt
vuurwerk. De rest is nooit echt ste
vig: altijd ligt een verzameling strij
kers of een mellotron op de loer
Het zwakke punt van deze plaat vind
ik de wat ongelukkige uitwerking van
de inhoudelijk in aanzet best leuke
nummers. Ze worden veelal nogal
lang uitgesponnen, zonder dat daar
meer aanleiding voor te vinden lijkt
dan die tijdsduur op zichzelf. De
lengte ontkracht veel songs. Er wordt
in de diverse 'naslepen' eigenlijk
niets aan de muziek toegevoegd en
zelfs moet ondanks dat nog wel eens
een einde worden 'geforceerd' (All I
Want To Be). Jammer is dat, want,
zoals gezegd, Peter Frampton kan het
wel. Nummers als het Traffic-achtige
Lady Lieright, It's A Plain Shame en
The Lodger maken dat voldopnde dui
delijk.
JEFF BECK
Dan JEFF BECK, die ouderen onder
u zich beslist zullen herinneren van
zijn fameuze gitaartoeren in de Yard-
birds, een van de betere groepen van
de twee popgolf (de Britse, met Beat
les. Stones etc.). Dat oorspronkelijke
peil heeft Beek naderhand (hij stapte
uit de groep, die op haar beurt niet
veel later van het toneel verdween)
nooit meer bereikt, ook al was hij er
na allerhande commerciële ongein (Hi
Ho Silver Lining, Love Is Blue) hal
verwege 1968 misschien dichtbij: hij
kwam wat je noemt terug met een
formatie waarin zulke kanonnen ope
reerden als Rod Stewart. Mick Waller,
Ron Wood en Nicky Hopkins. Voordat
ze de kans kregen goed in gespeeld te
raken, liet de groep evenwel het le
ven. Een jaar later kwam Jeff Beck
wederom van zich laten horen, nu
'geruggesteund' door een mixtuur van
Britse en Jamaicaanse muzikanten.
De elpee die hier in het geding is, is
het tweede produkt van dit vijf man
sterke team (vokalist Bob Tcnch is er
eigenlijk pas bij). Een onevenwichtige
plaat. Enerzijds staat The Jeff Beck
Group hier voor een stevig stukje
rock (Glad All Over. Sugar Cane) dat
misschien niet groots maar dan toch
in elk geval wel vakkundig genoeg
gemaakt is om de beentjes van de
vloer te krijgen. Anderzijds blijkt, dat
de heer Beek zijn merkwaardige voor
liefde voor de op niks af galmende
gitaar (holle mooierigheid met fre-
kwente bezoeken aan de echokamer,
kortom het procédé Love Is Blue)
toch nooit is kwijtgeraakt, waarvan
akte in I Can't Give Back The Love I
Feel For You en Definitely Maybe.
Een rare peer, die Beck.
BOLAN BOOGIE
Op de langspeler BOLAN BOOGIE
(Cube Records 2326 012) van T. REX
werd een aantal vrij recente hits van
dat clubje ondergebracht, zoals daar
zijn Get It On, Hot Love, Jeepster en
Ride A White Swan. Muziek die het
in Engeland de laatste tijd meer dan
uitstekend doet, maar die hier nauwe
lijks van de grond komt.
Dat pleit voor de vaderlandse poplief
hebber, dacht ik zo, want T. Rex
oftewel Marc Bolan met ritmische
begeleiding maakt inhoudsloze onzin-
muziek. Verbruikspop die alleen een
paar gimmicks te bieden heeft: het
kinderlijke, irritant doorvibrerende
stemmetje van Mare Bolan en een
dosis rampestamp, waar de beatgrocp
uit de buurt zich bijna voor zou
schamen. Afschuwelijk.
Dan zeer veel liever een uurtje of wat
verpozing gezocht bij de historische
klanken van de heren die het tweede
deel van dit verhaal voor hun reke
ning nemen. Nu goeddeels vergeten
of aan lager ertistieke wal geraakte
lieden die in de jaren zestig naast
Beatles en Stones verantwoordelijk
waren voor de Britse pophegemonie.
Gerrv and the Pacemakers. Herman's
Hermits, The Swinging Blue Jeans.
Cliff Richard and the Shadows, The
Animals. Manfred Mann, The Dave
Clark Five en Georgie Fame. Een
greep uit de namen die terecht kwa
men op de eerste zes langspeelplaten
van het Bovema-projekt The History
Of British Pop. Muziek die varieert
van ontroerend blikkerig sentiment
(Gerrie plus Pacemakers. Freddie and
the Dreamers) en dom krachtpatsers-
werk (Dave Clark Five) tot gea
vanceerde blanke R B (natuurlijk
The Animals, favoriet van ondergete
kende in dit pakketje van zes) en de
beschaafde mooierigheid van Cliff Ri
chard. Muziek die niet alleen uit
overwegingen van 'jeugdsentimentele'
aard de moeite waard is. Ga maar
eens luisteren.
DEN HAAG Acht WD'ers en één
partijloze, onder voorzitterschap van
Rijnmond-gedeputeerde L. van Leeu
wen, hebben gisteren in Den Haag
een 'welzijnspamflet' gepresenteerd,
met het doel om met mensen uit
andere partijen tot een breed wel
zijnsbeleid te komen. Met name lon
ken de samenstellers van het pamflet
daarbij naar een behoudende groep
binnen D'66, DS'70 en 'doorbrekende
confessionelen'. Met de groep binnen
D'66 die een tegenrapport schreef als
reactie op het rapport-Mansholt (van
de progressieve drie) is al contact
geweest.
Er worden geen korte termijn - voor
stellen gedaan 'om zodoende geen en
kel gesprek vooraf te blokkeren'. Als
specifieke doelstellingen van het pam
flet worden genoemd: vrijheid in het
geestelijk-culturele lefven; gelijkheid
in het sociale leven en solidariteit in
het economisch leven. De mens staat
hierbij als bindende schakel, aldus
het pamflet.
Op de vraag, waarom particulieren in
plaats van een partij met deze ideeën
naar voren komen, zei Van Leeuwen:
'de partij heeft al vaak aangedrongen
op samenwerking met andere partijen
Maar dat wordt dan altijd argwanend
bekeken. Daarom zijn hier particulie
ren aan het werk gedaan, om samen
met andere, niet-gebonden mensen tot
een gemeenschappelijk basisplan te
komen, dat later als politiek program
moet uitmonden van één nieuwe par
tij of een federatie van nieuwe partij
en.
Van een onzer verslaggeefsters
DEN HAAG Om aan de gezinsver
vangende tehuizen alsook aan hun
bewoners meer rechtszekerheid te ge
ven is een rijksregeling opgesteld, die
evenwel van tijdelijke aard is. Op den
duur moeten deze huizen tenslotte
onder de Algemene wet bijzondere
ziektekosten vallen.
Deze tehuizen zijn bestemd voor li
chamelijk en geestelijk gehandicapten,
die overdag werken in een sociale
werkplaats ofwel hun vorming krijgen
in een dagverblijf. Meestal wordt ie
mand pas dan in zo een tehuis ge
plaatst, als zijn eigen omgeving hem
of haar niet meer kan opvangen.
Volgens de recente regeling moet de
verzorgprijs nog direct door de gehan-
dicapre worden betaald, eventueel
met steun van de Algemene Bijstands
wet. Wanneer een gezinsvervangend
tehuis door het ministerie wordt er
kend voligens de recente regeling, dan
betekent dit een waarborg voor een
verantwoord kwalitatief peil van voor
zieningen.
Zo wordt er in de regeling geëist dat
ook extra hulp en aandacht wordt
gegeven in de vrije tijd van de gehan
dicapte. Anders bestaat het gevaar dat
hij wegglijdt in het isolement, aldus
een toelichting van het ministerie van
CRM. Ook in deze regeling blijft het
oprichten van gezinsvervangende te
huizen een taak van het particulier
initiatief
(ADVERTENTIE)
UW VAKVERBOND
Ravellaan 1 Ujrecht
veiling
Aan de oprechtheid van de keurig
uitziende, zich mister Sport noemende
heer van middelbare leeftijd, precies
passend bij het interieur van de we
reldbekende Londense kunstveiling
Sotheby, viel op het eerste gezicht
niet te twijfelen. Vol vertrouwen liet
de veilingmeester dan ook de hamer
met een klap op tafel belanden, toen
mr. Short twee miljoen bood voor
negen schilderijen. Maar toen de keu
rige heer zijn naam en adres moest
opgeven, moest hij bekennen hele
maal geen geld te bezitten. Zo erg als
door de thuis kennelijk kortgehouden
mr. Short was Sotheby nog noodt in de
veiling genomen. Toen iedereen van
zijn stomme verbazing bekomen was,
mocht er opnieuw op de negen kunst
werken geboden worden. De hoogste
bieder kwam met 'maar' 1,2 miljoen
aandragen, maar die kon ze wel gelijk
op tafel leggen.
vraagbaak
Een bezoekerscentrum is zoveel als
een vraagbaak, waar men een ant
woord heeft op alles wat de bezoekers
over de historie van en wandelingen
in de omgeving willen weten De
vereniging tot behoud van natuurmo
numenten in Nederland heeft nu drie
van deze centra en voor wie er een
dagje of langer in eigen land op uit
wil zolang het er een beetje weer
voor is, maar zoiets moet je geen
twee keer zeggen of het regent al
is het wellicht nuttig te weten waar
die centra liggen.
'De Foeke' is te vinden in Sint Jans
klooster. ten oosten van Vodlenhove
in Noord-West-Overijssel met z'n plas
sen, riet- en hooilanden en elzenbos-
sen. 'De Heurne' ligt bij Rheden, aan
de Veluwezoom tussen Arnhem en
Dieren en dan is er nog het 'Corvers-
bos', dat even ten westen van Hilver
sum aan de rand van het gelijknami
ge bos gebouwd ia.
eenzijdig
Dit is een moeilijk land om bruin te
worden. Tenminste, als Jc van Je chef
een dae in het zonnetje mag werken,
zoals deze typiste. Het zai de volgende
dag maar te koud zijn of regenen, dan
blijf je erg eenzijdig bruin en word
je nooit echt dubbclgebakkcn.
Schuttersfeest Op de oorspronke
lijk vastgestelde dag van het oud-
Limburgse schuttersfeest (2 juli) was
het zulk hondenweer, dat de federatie
van Limburgse schutterijen de hele
zcak moest afgelasten. Er is nu een
nieuwe schuttersdag vastgesteld: 13
augustus, in Ubachsberg. Als het niet
wéér giet tenminste.
LONDEN Anderhalf uur duurt het
werk 'Hpschd' dat John Cage schreef
voor zeven klavecimbel, 52 bandrecor
ders en 16 filmprojectors. In deze
versie wordt het uitgevoerd op een
van de beroemde Promenade Concer
ten, die op 21 juli (tot 16 september)
hun 78ste seizoen ingaan. Deze unieke
serie concerten begon in 1895 onder
de onvermoeibare dirigent Sir Henry
Wood. Zij is, met 57 opeenvolgende
concerten en een radio- en TV-publiek
van ongeveer 100 miljoen mensen te
recht weieens 'het grootste muziekfes
tival van de wereld' genoemd.
Een van de kenmerken van het nieu
we seizoen is het grotere aantal con
certen onder leiding van Pierre Bou-
lez, de eerste dirigent van het BBC
Symphony Orchestra. Boulez die bo
vendien nog dirigent van de New
York Philharmonic en van het Cleve
land Orchestra is, vindt ook nog tijd
om te componeren. Dit seizoen zal hij
zijn nieuwste werk 'EE Cummings ist
der Dichter' dirigeren. Hij opent de
Proras met Beethovens 'Missa Solem-
nis' en later in het seizoen zal hij in
twee avonden een concertversie van
Wagners Parsival dirigeren.
Als nieuwe gastorkesten treden dit
seizoen in de Proms op het NHK
Orkest uit Japan en het Philharmo-
nisch Orkest uit MUnchen. Ofschoon
de avant-garde goed vertegenwoordigd
is met o.a. Stockhausen. Ives, Carter.
Cage en Cardew, blijven de standaard
werken als hoofdschotel gehandhaafd.
Zij worden uitgevoerd door 19 orkes
ten en 194 zangers en instrumentalis
ten onder leiding van 44 dirigenten.
De meeste concerten worden volgens
de traditie in de Royal Albert Hall
gegeven: daarnaast worden dit seizoen
ook concerten gegeven in het 7.000
plaatsen tellende Roundhouse, en
Westminster Cathedral.
Koorweek voor jongeren
BREDA Van 31 juli t.e.m. 6 augus
tus organiseert de Federatie van Jon
gerenkoren voor de eerste maal in
Nederland een koorweek. Hieraan ne
men ongeveer 260 jonge mensen uit
Nederland, België, Frankrijk, West-
Duitsland, Denemarken en Oostenrijk
deel. De repetities tijdens deze week
zijn voor publiek toegankelijk en wor
den gehouden in de Grote Kerk en in
de Evangelisch Lutherse kerk. Aan
het eind van de week worden twee
concerten gegeven: één op zaterdaga
vond 5 augustus in de Grote Kerk en
één op zondagmorgen in Het Turf
schip.
De dirigenten die de concertprogram
ma's instuderen zijn Gotfried Wol-
ters uit Hamburg en Jan Eetkema
uit Amsterdam. Eelkema studeert het
romantische en hedendaagse repertoi
re in (Brahms, Penderecki en Erna-
cher) terwijl Wolters werken uit de
renaissance en de vroeg-barok voor
zijn rekening neemt (Gabriëli, Schilt*.
Monteverdi en Sweelinck.
Drukke werkweek voor
kerkmuziek in Vaals
AMSTERDAM De Lutherse werk
groep voor kerkmuziek heeft een re
cord-aantal deelnemers kunnen note
ren voor de 22ste werkweek voor
kerkmuziek die dit jaar van 15 tot 23
juli gehouden wordt in Huize Bloe-
mendaal de Vaals (Zd-Limburg). On
der leiding van dr. Willem Mudde en
Meti Smit Duyzentkunst wordt een
programma ingestudeerd dat in het
teken staat van de Heinrich-Schütz-
herdenking 1972. Dit programma
wordt in de vorm van een 'avondmu-
ziek' in vjer plaatsen uitgevoerd: de
R.K. Kerk te Vaals, de Evangelische
•kerken in Ubach-Palenberg en Aken
en in de Evangelisch Lutherse kerk
te Arnhem. De toegang tot deze
avondmuzieken is vrij.
Pierre Boulez, prominent 'Prom'-
dirigent.
LOWIETJE
