Crisissfeer
in Senaat met
DS'70 op de
achtergrond
dichtbij
Commentaar
Collegegeld
Stap verder
Ook de hond kan met vakantie
kblaclenweekbladen weekbladen w
Komst Antillianen
naar Paramaribo
is nog onzeker
Buit f 2500 bij
bankoverval Breda
TROUW/KWARTET DONDERDAG 6 JULI 1972
Ilinncnlniitl T5 K7
De manier waarop het kabinet-Bies
heuvel de Eerste Kamer geprest heeft,
de verhoging van het college- en in
schrijfgeld tot respectievelijk duizend
en honderd gulden te slikken, maakt
een weinig Verkwikkelijke indruk. Wat
de argumenten van minister De Brauw,
bij gebrek aan voldoende overtuigings
kracht, niet konden bereiken, meende
het kabinet te moeten bewerkstelligen
door het zwaarst denkbare politieke
geschut op de senatoren te richten: de
bedreiging met een complete regerings
crisis. Door dit sterke staaltje van
overcompensatie werd niet slechts het
zakelijke debat tussen minister De
Brauw en de Eerste Kamer van zijn zin
beroofd, maar werd de Senaat in feite
buiten spel gezet. Zij heeft immers in
een kwestie als deze praktisch geen
keuze. Het alternatief waarvoor ze
werd gsteld: aanvaarding van het wets
ontwerp of aftreden van het kabinet,
heeft voor haar een onwezenlijk karak
ter. De verantwoordelijkheid voor een
kabinetscrisis kon de Eerste Kamer
nauwelijks op zich nemen, omdat ze
ook de lasten ervan niet zou kunnen
dragen, De brokken die zij zou hebben
gemaakt door voet bij stuk te houden,
zouden niet door haar moeten worden
opgeruimd, maar door de Tweede Ka
mer, die het omstreden wetsvoorstel
nota bene al heeft aanvaard. Dat de
tegenstanders van het ontwerp in de
Senaat deze chaotische toestand per se
wilden vermijden, verdient alle begrip.
Zakelijk bezien was het sop van minis
ter De Brauw de kool die hij en zijn
collega's de Eerste Kamer hebben ge
stoofd, zeker niet waard. Ook de Eer
ste Kamer was, blijkens de op 11 april
aangenomen motie-De Rijk. niet tegen
een verhoging van het collegegeld, mits
deze maar gepaard zou gaan met een
nieuw stelsel van studiefinanciering.
Minister De Brauw wil aan deze voor
waarde met ingang van het studiejaar
1973-74 voldoen. Verwerping van zijn
wetsontwerp zou dus slechts een uitstel
van één jaar hebben betekend, a raison
van ongeveer 40 miljoen gulden. Dat
de minister dit onoverkomelijk vond,
wekt het vermoeden, dat zijn politieke
gedrag meer door onzakelijke stijf
hoofdigheid wordt bepaald dan wense
lijk is voor een bewindsman die in
gemeen overleg met de Staten-Gene-
raal een beleid moet voeren.
Interessant is de vraag, waarom niet
alleen deze minister, maar het ganse
kabinet wilde aftreden, wanneer de
Eerste Kamer de consequenties zou
hebben getrokken uit haar zakelijke
beoordeling van het wetsontwerp. Er is
geen plausibeler antwoord denkbaar
dan dat de rest van het kabinet zich
niet kan permitteren, de ministers van
DS'70, de partij die van dc collegegeld
verhoging een halszaak heeft gemaakt,
op dit punt af te vallen. Als dat zo is,
verraadt het machtsvertoon van gister
nacht wel een bijzondere zwakte, die
weinig goeds belooft voor de verdere
toekomst.
Tenslotte: Dat een parlementaire be
slissing op onbevredigende wijze tot
stand komt. vormt voor de direct be
trokkenen geen excuus om zich aan de
consequenties ervan te onttrekken. Wie
daar anders over denkt, geeft in feite
iedereen die zich met een besluit van
regering en parlement niet kan vereni
gen, een vrijbrief om eigen wetgever te
spelen. Dat zou het einde van het goed
functioneren van onze parlementaire
democratie betekenen. Van degenen
die rechtstreeks bij de collegegeldver
hoging betrokken zijn, mag worden
verwacht, dat dit besef het wint van
hun afkeer van de nu genomen maatre
gel een afkeer die het kabinet
gisternacht helaas alleen maar heeft
versterkt.
In het streven naar een effectieve
bestrijding van de inflatie is het kabi
net-Biesheuvel nu hopelijk toch een
stap verder gekomen. Bij het overleg
tussen regering en bedrijfsleven is dins
dagavond namelijk duidelijk geworden
dat het kabinet thans in grote lijnen
voor ogen heeft wat er konkreet moet
gebeuren om de inflatie in ons land tot
meer aanvaardbare proporties terug te
dringen.
Van veel kanten is dit kabinet de
laatste maanden verweten dat het op
dit terrein te weinig doortastend zou
zijn opgetreden. Maar erkend zal toch
moeten worden dat het kabinet voort
durend het hoofd koel heeft gehouden
en niet bezweken is voor de verleiding
om over te gaan tot wat door dezelfde
kritikasters achteraf als een partijtje
paniekvoetbal zou zijn gekwalificeerd.
Onze toch wel vrij krachtige economie
geeft daartoe allerminst aanleiding. In
tegendeel. zij lijkt nog voldoende veer
kracht te hebben om de situatie rustig
en weloverwogen onder ogen te zien.
Een geleidelijke mentaliteitsverschui
ving is nu eenmaal te verkiezen boven
een verwerpelijk stuk polarisatie.
Het kabinet-Biesheuvel heeft op soci
aal-economisch terrein de laatste
maanden uiterst behoedzaam geope
reerd en bepaald niet nagelaten om
door WILLEM BREEDVELD
DEN HAAG De zoveel stemmiger sfeer in de Eerste Kamer
veel donker getinte kleuren en uitzicht op de rustig kabbelende Hof
vijver draagt er ook in psychologisch opzicht toe bij dat de Senaat
zich waardiger, zakelijker en wat onafhankelijker tegenover het po
litieke gewoel opstelt dan de Tweede Kamer aan de overkant van het
Binnenhof. Er moet daarom al heel wat gebeuren wil deze 'chambre
de reflection' openlijk verontwaardigd zijn over het optreden van de
regering, zoals dinsdagavond, toen het kabinet-Biesheuvel haar poli
tieke lot aan een eventuele verwerping van de verhoging van de col
legegelden verbond.
Minister-president Biesheuvel tijdens een schorsing van het collegegeld-debat
in de Eerste Kamer in gesprek met zijn voorganger P. de Jong. Mogelijk onder
werp van gesprek: het kabinet-De Jong kwam pas in het derde jaar van zijn be
staan aan het stellen van de kabinetskwestie toe, het kabinet-Biesheuvel al in
het eerste
Zoals te verwachten viel ging de Eer
ste Kamer voor dit grof geschut vlot
door de knieën en het is nuttig om te
registreren dat premier Biesheuvel
dit van tevoren ook wel wist. Interes
sant zijn in dit verband de volgende
vragen: waarom heeft het kabinet ge
dreigd in zijn geheel op te stappen,
en waarom gaat een Eerste Kamer
voor zo'n dreigement steeds door de
knieën en telkens onder luid protest?
Men zou zich bijvoorbeeld met sena
tor Woudenberg (PvdA), die in in
1949 met een gelijksoortige situatie
werd geconfronteerd, kunnen afvra
gen: de kruik gaat net zo lang te
water tot hij barst. Hoewel sindsdien
de kruik nog veelvuldig te water is
gegaan.
Om een situatie aan te treffen waarin
een kabinet na het stellen van de
vertrouwenskwestie in de Eeste Ka
mer ook inderdaad gesneuveld is
moet men teruggaan tot in de vorige
eeuw. Sindsdien hebben zich regelma
tig conflictsituaties in de Eerste Ka
mer voorgedaan, die hooguit tot het
opstappen van de betrokken bewinds
man leidden.
Kort na de eerste wereldoorlog betrof
dit bijvoorbeeld minister Van Karne-
beek, die zijn plannen voor de aanleg
van een Antwerpen-Rijnkanaal in de
Eerste Kamer zag sneuvelen.
Grenzen
Na de Tweede Wereldoorlog leidden
de grenscorrecties met Duitsland tot
een vertrouwenscrisis. De Eerste Ka
mer voorzag grote moeilijkheden
wanneer grote stukken Duitsland on
der Nederlands toezicht zouden ko
men. Minister Stikker beriep zich er
echter op dat de 'geannexeerde gebie
den een uitstekend onderpand vorm
den om de latere betaling van de
oorlogsschuld af te doen.
Na het stellen van de portefeuille
kwestie ontstond ook toen dezelfde
verontwaardiging als thans. Zo merkte
de heer Wendelaar (WD) onder
meer op: 'De regering heeft niet aan
getoond politiek gerechtigd te zijn de
portefeuillekwestie te stellen.' Het eer
dergenoemde eerste-kamerlid Wouden
berg (PvdA) sprak van een 'zeer on
gewenste pressie' en van 'een onbe
hoorlijke houding tegenover de volks
vertegenwoordiging'.
De verschillende kabinetten van
Drees maakten er welhaast een ge
woonte van om met de portefeuille te
zwaaien. Zo constateerde Romme op
een partijraadsvergadering in 1958 dat
het kabinet in de afgelopen twee jaar
niet minder dan negen keer in de
Tweede Kamer zijn onaanvaardbaar
had uitgesproken en ook een aantal
malen in de Eerste Kamer
Premie
Het wekt daarom ook nauwelijks ver
bazing dat in maart 1958 de emoties
in de Eerste Kamer hoog oplaaiden,
toen het kabinet bij monde van mi
nister Suurhoff (sociale zaken) op
nieuw zijn onaanvaarbaar liet horen.
Het ging om een wijziging van de
verdeling van de premie van de werk
loosheidsverzekering, een wijziging
die de schatkist zevenmiljoen gulden
extra zou hebben gekost. Vooral de
WD-senator Molenaar, dc grondleg
ger van de Stichting van de Arbeid
en hoogleraar in het staatsrecht, stak
toen zijn verontwaardiging niet onder
stoelen of banken. 'Wat blijft er van
het gemeenschappelijk overleg met de
volksvertegenwoordiging over als de
regering alleen maar zegt: ge kunt
voor of tegen het wetsontwerp stem
men'. en: 'Ik vraag me toch af of het
kabinet de proporties niet uit het oog
verliest, of anders gezegd, de zaak te
scherp stelt.' De KVP-er Kropman
waarschuwde de regering dat, wan
neer zij haar methode zou voortzet
ten, zijn fractie de 'dan opgedrongen
consequenties zal aanvaarden'.
Ook buiten het parlement wond men
zich over de affaire op. De KVP-kring
van Amsterdam sprak in een brief
van 'kabinetsdictatuur' en fractievoor
zitter Romme bleek op de eerderge
noemde partijraadsvergadering de
handen vol te hebben om olie op de
golven te gooien. Dat met het grote
aantal 'onaanvaardbaars' de politiek
'doodgemaakt' zou zijn noemde hij
overdreven, anderzijds hadden er ook
naar zijn mening te veel onaanvaard
baars geklonken.
Niet waard
Het blijkt wel dat het steeds om
conflictsituaties gaat, waaraan de re
gering naar de mening van de senaat
ten onrechte haar voortbestaan ver
bindt. Zoals steeds dienst de Senaat
dan terug voor de consequenties van
haar opstelling, juist omdat men het
'een zakelijk meningsverschil' vindt,
dat een kabinetscrisis niet waard is.
Bovendien zou zich dan de staatsrech
telijk hoogst ongebruikelijke figuur
voordoen dat de Eerste Kamer zich
zou moeten-belasten met de vorming
van een nieuwe regering, die dan ook
het vertrouwen van de Tweede Ka
mer moet hebben en dat terwijl de
Tweede Kamer nog altijd vertrouwen
heeft in de dan opgestapte regering,
Persdebat
Diversiteit is een mooi woord, dat een
periode van ongekende en onverhoop
te hoogconjunctuur doormaakt nu de
dag- en weekbladpers een zo moeilijke
tijd doormaken. Paul Brill, schrijvend
in de Groene over het persdebat in de
Tweede Kamer, blijkt (terecht) niet
zo gelukkig met door de WD-ers en
DS'70-ers bijna tot axioma verheven
diversiteit van meningen binnen één
krant. Hoe zal Paul Brill zich dan
vinden bij zijn eigen weekblad, waar
in zowel Ernst Vermeulen als Ted
Szanto over de componist Luciano
Berio en het Holland Festival schrij
ven? Ernst Vermeulen schrijft onder
de kop 'In twee minuten werd het
Holland Festival gerechtvaardigd', dat
het Holland Festival 'voor zijn 25-
jarig jubileum moeilijk een veelzijdi-
met name de 'gevaarlijkste' partner (de
vakbeweging) er zo goed mogelijk van
te doordringen dat de regering van
haar kant veel wil doen om tot een
gezamenlijke aanpak van de problema
tiek te geraken. Daarbij is thans mee
gedeeld dat in het inflatiebestrijdings-
concept van het kabinet van een reëele
inkomensstijging in 1973 geen sprake
zal kunnen zijn, maar dat de groei van
het nationale inkomen voor 100 pro
cent zal moeten worden aangewend,
ten bate van de gemeenschap.
Het is juist hierop, dat de vakbeweging
(zij het niet voor 100 pet) voortdurend
heeft aangedrongen. Aangezien van
werkgeverszijde steeds gewezen is op
de voorlopige onmogelijkheid van een
verdere reële inkomensgroei lijkt het
erop dat de regering beide partijen in
principe aan zich heeft verplicht. Of
dit in de praktijk (bij de opstelling van
het zgn. 'sociaal-contract' in oktober)
ook inderdaad het geval zal blijken te
zijn hangt uiteraard nog af van vele
factoren, met name van de wijze waar
op dc groei van het nationale inkomen
in 1973 zal worden besteed en van de
wijze waarop de 'offerande' aan het
algemeen welzijn ten slotte zal worden
verdeeld. De vakbeweging zal stellig
niet accepteren dat de lagere inkomens
relatief grote offers moeten brengen
dan de hogere.
Afgezien van de vraag of er (met name
voor de laagstbetaalden) uiteindelijk
niet toch nog een kleine reëele inko
mensverbetering inzit laat het zich aan
zien dat het probleem van de lastenver
deling het kardinale punt gaat worden
in het antwoord op de vraag of het in
oktober al dan niet tot een effectief
sociaal akkoord tussen regering en
bedrijfsleven zal kunnen komen.
ger avantgardist had kunnen uitzoe
ken'. Die twee minuten van het op
schrift slaan op een Machado-gedicht
van Berio. 'Het duurt maar twee
minuten Goed. Maar een wereld
wordt opgeroepen. Daarvoor zou je
alleen al strikt genomen een festival
kunnen rechtvaardigen'.
Ted Szanto, die uitverkoren was tot
het schrijven over de Hoiland-Festi-
val-prestaties van het duo Breuker-De
Boer moet echter eerst in een boze
bui een uitval naar Berio en het
Holland Festival kwijt. zie de
uiterst geraffineerde 'reclamecampag
ne 'rondom Berio dit jaar waarin men
zo goed zijn best doet Berio te verhef
fen tot 'geëngageerd' componist. Geen
noot vernieuwing echter te bespeuren
in de presentatie van zijn werk.
Hoofdschuldige: uiteraard Berio zelf
die zoiets af kan (moet?) dwingen.
Verder signaleert de Groene het zo
veelste geval in een reeks afbraak
plannen van goede en bruikbare wo
ningen: nu in Coevorden.
Koers in keuken
Het omslagverhaal van Elseviers Ma
gazine gaat ditmaal over de nieuwe
koers in de keuken de opbloei van
de bistro en de daaraan verwante
eetcultuur in Nederland. Het materi
aal voor het verhaal leverden de ge
broeders Fagel, die kans hebben ge
zien een net van donkergeverfde, met
druipkaarsen verlichte en met eenvou
dige spijskaarten toegeruste eetgele-
genheden over Nederland te spannen.
De reden van het succes? De mensen
leren het in het buitenland. En ieder
een gaat toch met vakantie naar het
buitenland. Voor een groot gedeelte
vormt zich daar het hogere sinaakbe-
wustzijn, dat hier verder wordt uitge
breid.
Maar er is kennelijk ook wel sprake
van snobappeal, want een dergelijk
gesprek herinnert iedereen zich wel:
'Gereserveerd mijnheer? Jammer, dat
zal moeilijk worden'. Eindelijk wordt
als door een wonder toch nog een
tafeltje gevonden' en ook 'zeer diplo
matiek geeft de jongste Fagelbroer
Gerard in de Bistroquet in Den Haag
nog vier mensen de kans een half
uurtje te wachten aan de bar: het
culinaire voorspel wordt met vreugde
aangenomen'.
dienen veel respect, maar dat is nog
geen reden om Jan Soldaat van mili
tarisme te beschuldigen'.
Collegegeld
Autogebruik
Henk Bakker van de actie-groep 'De
lastige Amsterdammer' heeft deze
week in de Haagse Post een mooi
verhaal over het toenemend autoge
bruik en de verslingerdheid van de
automobilist aan :ijn bezit. Henk Bak
ker ontwerpt eerst het beeld van de
Onverbeterlijke Automobilist een
man voor wiens moeilijkheden (de
afstand wonen-werken wordt steeds
groter, het is door onze wijze van
steden-planning nodig in de vrije tijd
met vrouw en kinderen elders te
recreëren) Bakker wonderwel begrip
heeft. "Voor degenen die 'uit principe'
er geen auto op na willen houden heb
ik echt wel respect maar het is on
houdbaar dit principe aan iedereen op
te dringen. Ook dienstweigeraars ver-
Terugblikkend op de behandeling van
het voorstel tot verhoging van het
collegegeld in de Tweede Kamer (de
stemming in de Eerste Kamer kwam
voor de weekbladen te laat), schrijft
G. van Westerloo in Vrij Nederland:
'Tijdens de kamerbehandeling kostte
het de minister geen enkele moeite
een menigte van citaten te zijnen
gunste te plukken uit artikelen die
naar hun strekking tegen het wets
voorstel waren dat laatste vertelde
De Brauw er dan niet bij'. Hij memo
reert ook nog even dat in 1964 bij de
behandeling van een voorstel van mi
nister Bot tot verhoging van de colle
gegelden Ilaya van Someren namens
de VVD zei, dat ze zich alleen maar
een beleid kon voorstellen 'dat erop
gericht is collegegeld steeds lager te
doen worden'. Van Westerloo: 'Princi
pes duren zolang het geld strekt'.
Voor de lichte kost zorgt ditmaal
onder anderen humorist Cees dc Lan
ge. hoewel ook hij zwaar op de hand
is: 'De echte humor, waar vind je die
nog tegenwoordig. Men maakt liever
ons vak belachelijk, zoals in de Fred
Haché Show gebeurde. Ontzettend,
dat programma was een aanfluiting
voor ons beroep'.'Het wereldje' heeft
ee nopmerkelijke ontdekking gedaan:
het omslag van een Spaans boek,
waarvan de titel in vertaling
luidt: 'Hoe in het leven vooruit te
komen door gebruik te maken van de
mogelijkheden', wordt verlucht met
een portret van Pieter van Vollenho
ven. In het boek komt Piet verder
niet voor.
Hervormde synode
Hoofdredacteur Gerard van der Boo-
men van De Nieuwe Linie heeft het
(naar aanleiding van de laatste beslui
ten van de hervormde synode over
o.a. de rapporten van Van Gennep en
Roscam Abbing en de moeilijkheden
om Hcbe Kohlbrugge) niet zo erg
voorzien op de secretaris-generaal van
de Nederlandse Hervormde Kerk. ds.
F. H. Landsman. Hij noemt hem 'een
centralisator, een topbureaucraat'. Dat
zit overigens naar Van der Boomens
mening ook wel een beetje in de
functie: 'Omdat hij in principe wordt
benoemd zonder termijn en leden van
de synode en moderamen tot en met
de voorzitter aan termijnen van enke
le jaren zijn gebonden, kan de secre
taris-generaal die werknemer is, niet
alleen zijn eigen baas worden, maar
baas over zijn bazen'.
Daarom ook krijgt Van der Boomen
met een zekere bduchtheid aan tegen
de komst van de nieuwe secretaris
generaal Albert van den Heuvel. Die
is jong 'en dat is fijn'. Maar een 40-
jarige zonder termijn op deze post
benoemen, is gezien de structuur, het
scheppen van een kans op een nog
krasser en langduriger éénmansregi-
me. Temeer daar Van den Heuvel
(óók) een bekwaam man is'.
een uiterst moeilijke en daarom, al
thans in deze eeuw niet gebruikelijke
figuur.
Voor wie de Eerste Kamer slechts een
beperkte functie behoort te hebben
(en blijkens het urgentie-programma
denken ook de drie confessionele par
tijen er zo over) is het bepaald geen
ramp dat de Eerste Kamer door de
knieën is gegaan. Naar hun mening
behoort de Tweede Kamer het laatste
woord te hebben en is er voor de
Eerste Kamer ulerhts ruimte voor het
aanbrengen van correcties die in de
Tweede Kamer zijn gemaakt, een
soort kamer van revisie dus.
Interessanter is daarom de vraag
waarom het kabinet-Biesheuvel in een
zakelijk meningsverschil als de colle
gegeldverhoging de vertrouwenskwes
tie heeft gesteld. Per slot van reke
ning is de Eerste Kamer niet tégen
een collegegeldverhoging. Zij heeft al
leen onoverkomelijke bezwaren tegen
invoering op dit moment, terwijl een
systeem van algemene studiefinancie
ring nog niet rond is. Het kabinet zou
er dus alleen vijftig miljoen gulden
bij ingeschoten zijn.
DS '70
Dit alles wijst in de richting van
DS'70, een partij die zich bijzonder
sterk gemaakt heeft voor de college
geldverhoging en die in minister De
Brauw een driest voorvechter voor
snelle invoering heeft gevonden. Wei
nigen twijfelen er daarom aan dat De
Brauw zeker opgestapt zou zijn, wan
neer zijn plannen in de Eerste Kamer
zouden zijn gesneuveld.
De fractievoorzitters van de Tweede
Kamer beriepen zich daarom voor de
legaliteit van de houding van de rege
ring op het feit dat de collegegeldver
hoging onderdeel uitmaakt van het
regeerakoord. Nu was de motie De
Rijk (PvdA) slim genoeg opgesteld
om het op deze kwestie toe te spitsen:
gesteld werd namelijk dat de college
geldverhoging zoals die thans wordt
doorgevoerd, in strijd is met het re
geerakkoord.Het feit dat een meerder
heid van de Eeste Kamer het daarmee
eens,was en slechts week voor druk
van de regering maakt het antwoord
op de vraag of het hier wel of niet
om een zaak van het regeerakkoord
gaat op z'n zachtst gezegd twijfelach
tig. Wordt deze vraag met nee beant
woord dan is het duidelijk dat DS'70
ten koste van alles geen gezichtsver
lies geduld heeft. Wellicht daarom
dat het twee kamerlid Pors (DS'70)
kort na de aanvaarding van het wets
ontwerp in de Eerste Kamer minis
ter De Brauw met diiens overwinning
feliciteerde
Van een onzer verslaggevers
DEN HAAG Het is niet zeker of
de delegatie van de Nederlandse An
tillen op 28 augustus in Paramaribo
aanwezig zal zijn op de tweede plenai
re bijeenkomst van de zg Koninkrijks
commissie. Op de Nederlandse Antil
len gaat namelijk de voorkeur uit
naar een tweezijdig gesprek tussen
Nederland en de Antillen boven het
driehoeksgesprek zoals dat in principe
is voorzien in de werkwijze van de
Koninkrijkscommissie.
De eerste vergadering van de commis
sie is in maart in Den Haag gehou
den. De drie secties (de Nederlandse,
de Surinaamse en de Antilliaanse)
hebben zich toen in de regeringscen
tra teruggetrokken om daar staats
rechtelijke en volkenrechtelijke alter
natieven voor het thans geldende -sta
tuut voor te bereiden. Op de tweede
bijeenkomst zouden deze stukken dan
in plenaire vergadring in Paramaribo
nader worden bekeken.
Overigens is bij het begin van het
gesprek duidelijk gemaakt dat geen
van de drie partijen zich formeel zal
opstellen waar het de procedure be
treft, zodat ook bilaterale besprekin
gen niet zijn uitgesloten.
BREDA Een ongeveer 20 jaar oude
man heeft gisteren een overval ge
pleegd op een bijkantoor van dc Alge
mene Bank Nederland aan het dr.
Struyckenplein te Breda. Hij dwong
de filiaalhouder onder bedreiging van
een pistool hem ƒ2500 te overhandi
gen. De man vluchtte te voet en wist
via brandgangen in dc buurt te ontko
men. Hij werd nog wel achtervolgd
door een bankbediende en een buurt
bewoner, echter zonder resultaat. De
politic heeft even later wel een man
aangehouden, maar deze bleek na con
frontatie met de filiaalhouder niet de
gezochte persoon te zijn.
In deze tijd van vakanties en uitgaan
gaan ze weer ran mond tot mond, dc
naargeestige verhalen over het vast
binden van huisdieren aan bomen in
stille bossen, of over de honden en
poezen die voor het gemak rlak voor
de vakantie naar het asiel worden
gebracht om te worden afgemaakt en
na de vakantie weer door nieuwe
exemplaren vervangen. Erger is, dat
dit soort verhalen echt uaar is. De
heer Lenlze op het hoofdbureau van
de dierenbescherming in Den Haag
weet er nog uel een paar zo: van
mensen die op de trein stappen, gauw
het portier dichtklappen en de hqnd
zielig en jankend op het perron ach
terlaten, of over die mensen die hun
hond midden in een kale polder uit
dc auto zetten en dan gauw wegrij
den.
Zulke gevallen van dierenmishande
ling uit gemakzucht of omdat altijd
dezelfde hond verveelt, worden wel
een beetje minder, denkt de heer
Lentze, maar mensen die geen hart
voor dieren hebben, veranderen toch
niet. Ook niet door de 'actie ploeg
dier', die het vakantievierende dieren-
bezitters makkelijker maakt hun hond
of poes uit logeren te laten gaan. Die
actie loopt nu al een paar jaar èn
goed. Weliswaar zijn er in alle pro
vincies wel asiels en dierenpensions,
maar die zitten al gauw volgeboekt.
gevangen
Dc drie Utrechtse jongetjes van zo
twaalf, dertien jaar hadden er heel
wat werk van gemaakt om een winkel
in hcngelsportartikelen leeg te kun
nen vissen. Eerst hadden ze uitvoerig
plannen gemaakt, toen hengeltjes met
een flinke haak gefabriceerd en daar
na waren ze gisternacht stiekem
hun bed en huis uitgeslopen, naar de
winkel, waar ze de brievenbus zo ver
vernielden dat ze hun eigen vistuig
naar binnen konden steken. Al drie
dure werphengels en een schepnet
hadden ze verschalkt. Op hun knieën
verder vissend, vergaten ze in hun
enthousiasme helemaal op eventueel
gevaar te letten. Maar dat was er wel.
belichaamd door levensgrote politie
mannen. Alle drie de vissertjes moes
ten zich, zij het tegenstribbelend,
toen zelf laten vangen.
stierenliefde
Een stier van boer Luimstra in Au-
gustinusga was tot over z'n horens
verliefd op de koeien van de buur
man. Het vrouwelijk schoon oefende
zo'n onweerstaanbare aantrekkings
kracht op hem uit. dat hij helemaal
niets meer wilde, behalve de afraste
ring slopen, die hem van zijn aange
bedenen scheidde.
Het waren niet zozeer de dames die
tegen een duurzame verbintenis wa
ren, maar de bazen van beide partij
en. Die probeerden, gesteund door
een bevriende slager, de stier tot rede
te brengen, maar het dier bleek zo
nietsontziend verliefd, dat de rijkspo
litie er aan te pas moest komen om
het tot zwijgen te brengen. Voorgoed,
want een stier mag alleen verliefd
zijn als de baas het voor honderd
procent eens is met tijd, plaats en
object van de genegenheid.
bruidsbevalling
Eindelijk was het dan zo ver: twee
honderdzeventig paren werden in het
Peruviaanse Magdalena del Mar tege
lijk echte echtparen. Twee aan twee
leefden ze allemaal al een tijdje sa
men en daar moest hoognodig een
legale punt achter gezet worden, vond
de overheid. En zo stonden ze deze
week op hoog bevel met z'n vijfhon
derdveertigen voor het altaar, wach
tend op het grote moment dat ze als
echte mevrouwen en meneren hun
handtekening in het trouwregister
mochten zetten. Voor een 22-jarige
bruid kwam die legalisering net een
paar minuten te laat. Juist voor ze
haar handtekening kon zetten, moest
ze haast-je-rep-je naar het ziekenhuis
om een zoontje te baren. Intussen
trouwde wel haar halve familie, een
broer en twee neven van haar bijna-
echtgenoot.
zeker in vakantietijd. Daarom is een
paar jaar geleden die 'actie pleegdicr'
op gang gekomen, waarop enthousiast
is en wordt gereageerd.
Uit alle delen van het land hebben ze
?ich aangemeld, gezinnen die best in
een bepaalde periode voor een huis
dier willen zorgen en mensen die hun
dieren in diezelfde tijd elders ver
zorgd willen zien. Beide partijen kun
nen terecht bij merroutc Gijsman op
het hoofdkantoor van dc dierenbe
scherming Prinses Mariestraat 40,
Den Haag, tel. 070-112755) die alle
adressen bij de hand heeft en de
eerste contacten legt De rest regelen
de eigenaars en tijdelijke verzorgers
zeil: over de voeding, eventuele eigen
aardigheden van dc viervoetige gast
en de vergoeding. Over het eerste
weten de gastvrije gezinnen meestal
een heleboel omdat ze vaak zelf al
een huisdier hebben, het laatste
hangt samen met de grootte van de
gast en met wat hij opeet.
Er zijn honderden van die gastadres-
sen door het hele land, maar vooral
deze maand kunnen er best nog een
paar bij. Juli is nu eenmaal de top-
vakantiemaand, waarin veel vakantie-.
verzorgers zelf op stap zijn. Wie nog
een vertrouwd onderkomen voor een
huisdier zoekt of aan te bieden heeft,
kan dat alsnog doen. Allemaal bij.
mevrouw Gijsman
Werken Na de schoolvakanties
begint ook voor de prinsessen het
seizoen van officiële plichtplegingen.
Prinses Beatrix woont op 31 augustus
de ingebruikneming van de gerestau
reerde Martinikerk in Doesburg bij,
onthult er een herdenkingssteen en
spoedt zich op 26 september naar de
nieuwe sporthal van Nijkerk, die ze
openen moet. Haar zuster Margriet
zet zich ook aan het werk. De laatste
binnententoonstelling op de Floriade
wordt (22 september» door haar geo
pend.
visvakantie
'Vis uw vakantie bij elkaar', roept de
gebrilde dame de voorbijgangers vla
een aanplakbiljet toe. De handen er
vóór zijn bezig een van de 32 vissen
van een ring te voorzien, die in een
aantal Franse steden in het water
worden gegooid. Wie zo'n geringde
vis aan de haak slaat, mag van de
Franse detaillisten in hengelsportarti
kelen kiezen tussen duizend francs
ineens of een reisje voor twee perso
nen naar Ierland. Of de vissen die
zich zo gewillig laten ringen, ook een
extraatje krijgen, vermeldt het biljet
niet-
lowietje
Dauwtrappen Dc Haagse politic
heeft wat moeite gehad met twee kleu
tertjes thuis te brengen .die gister
morgen om vijf uur. op blote voetjes
en in pyjama' op het Soestdijkseplein
wandelden. De twee weigerden op het
bureau hun mond open te doen en
daardoor liet de oplossing uren op
zich wachten. Toen snelde de moeder
toe, die de bedjes van haar vijfjarig
zoontje en zijn anderhalf jaar jongere
zusje leeg had gevonden. Zij kon het
tweetal wél thuisbrengen, vlakbij het
plein. Bijen Al voor dag en dauw
bgint de 18de Veenendaaise jaar
lijkse bijenmarkt, waar de organise
rende imkers uit de buurt niet alleen
bijenvolken verhandelen, maar ook
demonstraties (laten) geven van
klompenmaken, korvenvlechten en
wolspinnen (geen dieren, maar het
ambacht).* Vogelvrij 'Waddenzee
vogelvrij?' heet de tentoonstelling die
tot september in een boerderij in
Hollum (Ameland) te zien is over de
bedreiging door de industrie van de
Waddenzee en alles wat daarbij hoort.
Dc werkgroep natuurmuseum Ame
land heeft er o.a. een duin/waddendi
orama opgesteld en via foto's een
beeld willen geven van de gedragin
gen van waddendieren. Open buis
Tot half augustus kan ieder, die zich
behalve voor kijken ook voor andere
kanten van het fenomeen televisie
interresseert, in het Bussumse theater
't Spant zien, hoe een tv-programma
tot stand komt. Dit 'Open Beeld' is
onderdeel van de manifestatie 'Toer-
in Noord-Holland'. Poppys Les
Poppys. het Franse jongenskoor van
'Isabelle' en andere toppop. komt
weer in ons land. De eerste stad die
ze aandoen is Den Bosch (2 augus
tus). waar de jongens optreden in de
St. Jans-kathedraal. Daar zullen ze
zich uitstekend thuisvoelen. omdat ze
tenslotte thuis een kerkkoor zijn.
