Hervormd congres: om ernst te maken met de belijdenis De oester van dominee Mooi c J 'Trouw moet blijken' nu interkerkelijk Vrijgemaakte kerken groeien nu weer Initiatief van vijf kerkleden Trouw K wartet v.u. Synodes vergaderen samen in mei 1973 Beroepings- werk la Boekenetalags Baptistenleiders ii|: Boeroendi gedood TROUW/KWARTET DINSDAG 27 JUNI 1972 Kcrk/Biniienlaiid T2(j\( Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM Vijf leden van de hervormde kerk hebben het initiatief genomen tot een Her vormd Congres, dat op zaterdag 9 september in Utrecht gehouden zal worden. De initiatiefnemers zijn: M. G. L. den Boer, predikant te Utrecht; dr. P. Hijmans te Veldhoven, historicus: dr. H. W. de Knijff, predikant te Spijkenisse; A. A. Spijkerboer, predikant te Amsterdam-Noord en de heer D. B. van der Waals te Zutphen, voorlichtingsambtenaar. Hetgeen zij beogen kan het best zó samengevat worden: ernst maken met de belijdenis, initiatiefnemers schrijven hiero- Financiële actie in januari 1973: t Van een onzer verslaggevers DEN HAAG De hervormde financiële actie 'Trouw moet blijken' krijgt een interkerkelijk vervolg. In januari 1973 gaan tenminste drie kerken gelijktijdig een financiële actie voereh onder hun leden. Dat zijn de hervormde kerk, de gereformeerde kerken en de rooms- katholieke kerk. Het is niet uitgesloten, dat nog meer kerken zullen besluiten om mee te doen. De ver: 'Sinds de laatste wereldoorlog en me de geinspireerd door de gemeenteop- bouw-beweging heeft de Nederlandse Hervormde Kerk een ontwikkeling doorgemaakt naar het opnieuw ver staan van haar roeping: als gemeen schap Jezus Christus te belijden in en ten overstaan van de maatschappij. Deze ontwikkeling heeft velen gesti muleerd en hoop gegeven en tot con crete resultaten geleid; als geheel is zij echter tot stilstand gekomen en voorzover al 'beweging* in de Her vormde Kerk valt waar te nemen, betreft zij krachten, die uit andere impulsen voortkomen dan de belijde nis, waartoe de kerk is geroepen. De initiatiefnemers van het Hervorm de Conrges constateren met spijt dat de Hervormde Kerk door onderlinge onenigheid, door verstarde kerkelijke structuren en door het rookgordijn van 'activiteiten', dat zij voor haar gemeenschappelijke onmacht heeft op getrokken, in gebreke blijft haar roe ping te vervullen, dat is: de ontmas kering van de machten der duisternis. Wij wensen geen partij te kiezen in hun opgedrongen dilemma's, maar te rug te keren naar de centrale taak van de kerk. dat is de belijdenis van Jezus Christus. Zij doen dat in ge meenschap met de belijdenis van de Reformatie en samen met hen, die eveneens vanuit het evangelie een antwoord zoeken op de vragen van de eigen tijd. Zij zijn er echter van overtuigd, dat deze vragen wezenlijk geen nieuwe vragen zijn, dat de kerk zich daarom ook niet hoeft te haasten 'nieuwe antwoorden' te geven, en dat dit trouwens het ontwijken zou zijn van de eigenlijke vraag: in de eigen situatie te antwoorden op het getuige nis van de Schrift Het tekort Zij menen, dat in dit laatste het tekort van de Hervormde Kerk is gelegen, en dat zij als lidmaten van die kerk en krachtens het evangelie, dat die kerk verkondigt haar mogen en moeten oproepen ernst te maken met de belijdenis, die zij zélf Jaarlijks van nieuwe lidmaten vraagt, en die zij bij verschillende gelegenheden in herderlijke schrijvens en verklaringen aan de maatschappij heeft voorgehou den. De eigenlijke en overtuigende vertolking van de boodschap van de kerk is het belijden van haar leden, dat nimmer een theoretische huldi ging kan zijn van vroegere belijdenis sen. maar het belijden van vorige geslachten praktisch en verbindend in een nieuw belijden voortzet. De reductie behoudt tlcb het recht voor om ter opname la dtu rubriek ontvangen tne- ninciultlngtn verkort weer te geven. BI) publlkalle wordt met de naom van dc Inzender ondertekend. Brieven kunnen wor- den geionden aan de heer Joh. C. Francken. arcretarl» van de honfdrt-daeUe van Trouw- Kwartet. Poatbu* Slf. Amsterdam. Geen huwelijk De drie confessionele partijen zijn in ondertrouw gegaan. Maar toch hoop ik dat het nooit tot een huwelijk komt Dc ben altijd in hart en nieren AR geweest. Maar ik moet toch de Da Rotterdammer Nieuwe Haagse Courant Niouwo Leidse Courant Dordts Dagblad Uitgaven van N.V. Do Christelijke Pers Dogelijb baatuun I. Bol. Oon Hoogi dr. E. Blovmink, Poior»- woldoi mr. C. C. von Oom, Nootdorp; W. A. Eibbo, lotter- domi J. lonior, Utrecht; dri. J. W. do Povi, Don Hoog; J. Smal- lonbrook, Woi Ovorigo lodon von hot olgomoon boituuri K. Abmo, Amsterdam) H. A. do Boor, IJmgldooi Th. Brouwer, Aaien, mr. dr. J. Don- nor, Don Hoog, J. von Eibergen, Schoonbergen; mr. K. von Houten, Wogeningen, dl. O. T. Hjrlkemo, Billhovon, Joc Huijton, Delft; mevrouw M. C. E. Klooster- mon-Forfgenj, Voorschoten; me vrouw J. G. Krooyeveld-Wooters, Htarhugowoord; prof. dr. O. N. lommens. Noordon; dl. P. H. landsman, Don Hoog; H. de Mooij, K'inebwrg; prof. dr. O. C. von Nlftrtk, Amsterdam; M. Otte- vanger, Buitenpost; mr. dr. J. Odngo, lunteren; dr. A. Veerman, Rijswijk IZ-HJi H. H. Wemmen, Den Hoog, drs. I. Zijlstro, Omter- land (Zld). Directie Ing. O. Postma, F. Diemer Hoofdredactie: J. de Berg (waarnemend) Hoofdkantoor N.V. De Christelijke Pers.- N.Z. Voorburgwal 276 - 280, Amsterdam. Postbus 859. Telefoon 020 - 22 03 83. Postgiro: 26 92 74. Bank: Ned. Midd. Bank (rek.nr. 69.73.60.768). Gem.giro X 500. leiders van de AR een halt toeroepen. Zijn zij met verblindheid geslagen? Zien zij het niet dat als CHU, KVP en AR met één lijst uitkomen, het nog verder bergafwaarts gaat? En daar zullen het GPV en de SGP vruchten van gaan plukken. Het kost de AR duizenden stemmen als die federatie doorgaat. Maar als de AR niet meedoet, dan zie ik in 1975 nog toekomst. Laten dus de AR-Ieidslieden op hun hoede zijn eer het te laat is. Houdt onze beginselen hoog. Want anders zijn wij geen evangelische par tij meer! Asperen Pater de Greeve (5) Men vindt mijn verband leggen tus- ten abortus- en vietnamelachtaffers te gezocht, zelfs absurd. Het verband drong zich intuïtief, de krant lezende en vrijwel gelijktijdig tv ziende, aan me op; daarom schreef ik er impulsief over. Nu dan wat rationeler (hoop ik): Ik stem toe dat nieuw leven ('alles wat ln wording Is') goddelijk mysterie moet heten. Wat er nu in Vietnam gebeurt, georganiseerd door de machtigste staat-ter-wereld, is daar om te gruwelijker. Maar niet alleen 'nieuw leven' is goddelijk mysterie, evenzeer zedelijk normbewustzijn, evenzeer het nemen van een menselij ke beslissing tot abortus. (Ik zie nu vele lezers het hoofd schudden over zoveel onverstand). Maar ik meen het levensecht. Natuurlijk heeft ieder het recht abortus af te wijzen. Ik wens alleen het recht toe te kennen aan anderen die, gewetensvol, wel abortus willen. Het weigeren mee te werken aan een wet hiertoe Is toch ln mijn oog, (dus subjectief) een vorm van geweld. Ik vrees dat voor niet weini gen zo'n Vietnamdrama 'chr*-geaccep- tcerd wordt vanuit eenzelfde 'godde lijk mysterie' argument: zal er één mens zijn die met plezier met na palmbommen strooit? Het punt is dat wij met dat mysterieargument nietde eigen verantwoordelijkheid van de mensen mogen ontkennen. An ders gezegd: Ja-zeggen tegen abortus behoort evenzeer tot de goddelijke mysteries; nee-zeggen tegen de vlet- namdefensiegruwel is in mijn ogen zelfs een goddelijk bevel. Oudera. as tel O. H. Polet Discussie gesloten. Gaarne wil ik het beknopte verslag van de VU-jaarvergadering in Trouw/Kwartet van 19 juni enigszins aanvullen. Behalve dr. Jager en dr. Joosse heeft ook dr. S. Huisman een Inleiding gegeven op het thema van de dag. Wat betreft de handhaving van de naam der vereniging speciaal t.a.v. het woord 'gereformeerd' wenste de voorzitter liever geen dusicussle. Maar ik zou hier met nadruk willen adviseren om die naam ongewijzigd te laten. Wel ls art. 2 van de statuten in 1971 gewijzigd, maar deze wijziging (hoe belangrijk ook) was niet een spectaculaire zaak, zij bevestigde feite lijk wat reeds veranderd was. Maar schrapping van het 'gereformeerd' ln dc naam zou wel een zeer spectaculair feit zijn. Dit zou allerwege de indruk wekken: de Vrije Universiteit is niet meer gereformeerd. Dit zou beteke nen: een breuk met het verleden van nu al ruim 90 jaar. Schrapping van die naam 'gereformeerd, zou dan ook neerkomen op het verliet van de goede naam en de goodwill die de V.U. nog steeds geniet In alle wereld delen als een unieke onderwijsinstel ling op principiële grondslag. Daarom luidt mijn advies: het gereformeerd karakter van de V.U., zoals dat uitge drukt ligt In de naam der vereniging moeten we nooit prijsgeven. Utrecht dr. C. J. Goslinga Om die reden zijn de initatiefnemers van het Hervormd Congres er tevens van overtuigd, dat kritiek op de kerk. op de richtingen in de kerk, op de synode en haar secretarissen, op de opstellers van het Getuigenis of wie ook in de kerk, onder de gegeven omstandigheden evenzeer onder maat van het belijden is als het wegvluch ten in vormen van maatschappelijke actie. De kerk, dat zijn de leden van de kerk, dus ook zijzelf. Het is hun erom te doen een begaanbare weg voor de kerk, dat wil tevens zeggen voor zichzelf als leden van de kerk. te vinden, en zij nodigen allen, die hun bezorgdheid om dezelfde kerk delen, uit hierbij behulpzaam te zijn. Het gaat hun niet om het behoud van de Nederlandse Hervormde Kerk, het gaat hun om de belijdenis van Jezus Christus in de Nederlandse samenle ving anno 1972. Uitgangspunten Vooruitlopend cp de vormgeving van het Hervormd Congres en een eventu eel vervolg erop, en vooruitlopend op de resultaten ervan, poneren de initi atiefnemers de volgende uitgangspun ten voor het Congres: a) dat het persoonlijk belijden veran kerd is in het kerkelijk belijden; b) dat deelname aan het Congres geschiedt vanauit geen andere 'status' dan die van belijdend lidmaat der kerk; c) dat deze 'status' tevens een ver plichting inhoudt, dat alles nu juist déérom gaat dat het belijden van de kerk boven de vrijblijvendheid van Ds. A. A. Spijkerboer deze 'status' uitkomt, en dat als teken zij het niet wereldschokkend of kerkvernleuwend daarom aan de deelnemers gevraagd wordt twee pet. van hun inkomen voor de Derde We reld te besteden, b.v. zending, wereld- diakonaat. Christelijk Instituut voor Zuidelijk Afrika, etc. d) dat de deelnemers daarmee niet anders doen dan te kennen geven, dat mèt hun Dersoonlijk belijden het ker kelijk belijden praktische consequen ties heeft en dat het hun daarbij om déze praktische consequenties te doen is: e) dat deze praktische consequenties allerleerst en vooral de gestalte der kerk betreffen, dat deze gestalte waar het verplichtend karakter van het lidmaatschap der Hervormde Kerk wordt geseponeerd vèraf kan komen te staan van huidige kerkelijke struc turen, maar dat de gestalte der kerk, die de gestalte is van een belijdende kerk niet anders kan worden gedacht dan als een anders-zijn tegenover de wereld; f) dat voor de deelnemers aan het Hervormde Congres iedere discussie over kerkelijke structuren zinloos, al thans onbelangrijk is, indien daaraan niet voorafgaat een onthulling van de wereldlijke structuren krachtens de belijdenis van Jezus Christus; g) dat het verplichtend karakter van de belijdenis ook betekent, dat de activiteiten van het Hervormd Con gres door de deelnemers op de een of andere wijze worden voortgezet, eventueel op plaatselijk niveau'. Tot zover het schrijven van de initia tiefnemers. Opgaven voor deelname aan het congres bij ds. A. A. Spijker boer. Kometensingel 183, Amsterdam- Noord. De hervormde actie, die eind jarnuari gehouden werd, is een groot succes geworden. De inkomsten van de ge meenten, die serieus meededen, ste gen met gemiddeld dertig pet. Het wordt volgend jaar geen gezamen lijke, Interkerkelijke of oecumenische actie. De deelnemende kerken zullen elk afzonderlijk bij hun eigen leden aankloppen om hen te bepalen bij hun persoonlijke verantwoordelijk heid voor de voortzetting van het kerkewerk. Wel worden de2e acties gelijktijdig gevoerd, en wel in de periode van 15 tot 27 Januari. Enkele zaken zullen gemeenschappelijk wor den behartigd, zoals de publiciteit via pers, radio en tv. Maar verder houdt iedere kerk haar eigen aanpak en accenten. Evenals bij 'Trouw moet blijken' zal de nadruk liggen op steun aan het plaatselijke kerkewerk. Onder welk motto dit zal gebeuren, is nog een punt van bespreking. De hervormden willen hetzelfde motto wel weer, om dat dat zeer velen heeft aangesproken. Bij de gereformeerden ls de trouw echter niet zozeer een probleem, ter wijl dit in r.k. kring momenteel zelfs erg gevoelig ligt (trouw aan wie? de paus? de bisschop?). Van een onzer verslaggevers GOES Het ledental van de gereformeerde kerken (vrijgemaakt) beweegt zicm weer in stijgende lijn. Volgens het zojuist verschenen handboek telden deze kerken per januari j.l. 86.040 zielen. In mei 1971 waren dat er 84.899. Dat betekent een groei van 1141 of 1,34 procent in ruim een half jaar. (ADVERTENTIE) ZWARE BOMBARDEMENTEN ONDERMIJNEN HET DIJKENSYSTEEM IN NOORD-YIETNAM BIJ DE KOMENDE MOESSON-REGEN DREIGEN DAAROM UITGEBREIDE OVERSTROMINGEN HET MEDISCH COMITé NEDERLAND-VIETNAM HELPT WAAR DEZE BOMMEN VALLEN POSTGIRO 1090400 t.n.v. MCNV Amsterdam (onder vermelding van "oproep in Trouw') onze medische hulpgoederen gaan naar de gezondheidsdien sten van Noord-Vietnam en naar de bevrijdingsbewegingen van Indo-China. Deze groei voltrok zich vooral in de provincies Utrecht, Gelderland en Overijssel. Voor het eerst geeft het handboek nu ook een overzicht van het verloop van de leden, waarvoor drie kwart van de kerkeraden bruik bare gegevens verschafte. Uit dit overzicht blijkt, dat in de tweede helft van 1971 bijna tweemaal zoveel gereformeerden vrijgemaakt werden (238). dan omgekeerd (126). Ook won nen de vrijgemaakte kerken in het grensverkeer met de hervormde kerk (64 tegen 61). In zijn jaaroverzicht schrijft prof. J. Kamphuis, dat het in c'.e 'gebonden gereformeerde kerken' de verontrus ten zijn, 'die op het nadrukkelijkste de Afscheiding van 1834 en de Dole antie van 1886 verloochenen', door hun streven naar e organisatie van een gereformeerde modaliteit binnen de gereformeerde kerken, een parallel dus van de gereformeerde bond bin nen de hervormde kerk. Prof. Kamp huis: 'De kanalisatie van de veront rusting is de dood voor de reformatie. Er is schriftuurlijke verontrusting over deze gekanaliseerde ett gefrus treerde verontrusting nodig!' De vrijgemaakten verloren ln deze periode nog 461 leden naar de buiten- verbanders, tegen 130 die terugkeer den. Tachtig vrijgemaakten werden christelijk gereformeerd, tegen 13, die in omgekeerde richting gingen. Perspectief Aan het slot van zijn jaaroverzicht schrijft prof. Kamphuis, terugziend op de Vrijmaking: 'Hoe weinig konden we toen, in 1946, vermoeden, hoe onze weg geleid zou worden in het naoor logse Nederland, in een post-christelij- ke wereld. Eén ding was duidelijk: het ging niet om onbetekende details of om vrijblijvende meningen in de vrijmaking van de kerk. Het ging om de vergadering van de gelovigen on der het genadig regiment van Chris tus, de Heer. Na een kwart eeuw blijkt, meer dan we ooit konden ver moeden, die rechte en oecumenische vergadering van de kinderen Gods het enig perspectief in een ontkerstend land. Maar dan ook een perspectief op de verste einder!' Handboek 1972 ten dienste van de gereformeerde kerken in Nederland, onder redactie van prof. J. Kamphuis. Uitgave Oosterbaan en Le Cointre, Goes (239 blz.; 'prijs ƒ5,65). Van een onzer verslaggevers UTRECHT De gemeenschappe lijke zitting van de hervormde en de gereformeerde synode zal in mei 1973 worden gehouden. Dit schrijft ds. M. Groenenberg in 'Hervormd Utrecht'. Hij zet uiteen, dat dit uitstel een gevolg is van de gedeformeerde ma nier van synode-houden. De 'synode van Dordrecht 1971/72' moet in no vember worden beëindigd, waarna volgend jaar een nieuwe synode geko zen wordt. Deze methode brengt mee, dat de zittende synode allés op alles moet zetten, om echt in november klaar te komen. Ze heeft dan geen tijd om nog eens extra bijeen te komen in een zitting met de hervorm den samen. Mien vond het ook juister niet te vergaderen met een 'aflopen de' synode. Tijdens de gezamenlijke zitting zul len. gelijk bekend, de punten aan de orde komen, die dit jaar bespro ken werden Ln de synodes afzonder lijk bij de behandeling van het rap port van de werkgroep 'Samen op weg'. Deze werkgroep heeft opdracht gekregen, een voorstel te ontwerpen voor een agenda. HET GROTE KRUIS Met verbazing zullen velen genomen hebben van de plechtifW»- waarbij de Franse president dou het grote kruis (44 meter 1 in Colombey-les deux églises ter F dachtenis van zijn voorganger, dent De Gaulle 'onthuld' heeft.I kan zich afvragen of de tijdr" pompeuze gedenktekens niet vooMj voorbij is, maar nog meer zal mf^ vraag niet kunnen onderdrukk® het kruis zelf een geschikt tekf om aan de Franse president teri denken. Dat De Gaulle een gi| katholiek was ls ledereen bekend! hij grote betekenis gehad heeftEN de geschiedenis van het verzet p de Duitse onderdrukker in het meen en van het Franse volk f bijzonder zal niemand kunnen onl nen. Over de laatste jaren vanf bewind kan men gemengde gev< hebben. Vooral zijn promoveret de gedachte aan een leidende roll het Franse volk in het nieuwe Elf is hem niet door iedereen, en tej ln dank afgenomen. Soms mei wij dat hij in een fout gevallend jj] waarin er meer vielen die de tyrannle verdreven om de ander] ±J te richten. Maar het zal ieder r mens ontgaan wat dit alles het kruis van de Man van Nazarer maken heeft. Als één ding zek( dan is het dat Hij niet de 1 gehad heeft om verbonden te w<P met de een of andere machtss* Zoals Hij op aarde was, weerlo< zonder verzet tegen die Hem aa len, zo is Hij nog in de wereld, kan een immens kruis opricht^ het teken van zijn verzoenend en sterven misbruiken om er grootheid of die van zijn volk hoog te houden, maar niemand C'J menen dat men dan in zijn handelt. Wat is ermee gewonnen f neer men uren gaans ver zijn 1 kan opmerken, als mensen niet b^vJ zijn het Hem na te dragen? Ik niet gelezen dat de kerk in dit &ER geprotesteerd heeft. Zo'n protest^ gii zeker op z'n plaats geweest. Het var een definitief teken geweest zijngschi het feit dat de kerk haar triomfale Vc metterdaad afgelegd heeft. Toele we ]_gec Tich genu Jinar en 1 NED. HERV. KERK Beroepen: te Hoorn (toez.): C. t, Antonides te Terborg. Bedankt: voor Zeist: J. C. SchuuE te Putten. zat GEREF. KERKEN (VRIJG.). rstcl Bedankt: voor Emmen: D. Grutt«h— Iiuizum. CHR. GEREF. KERKEN Bedankt: voor Rotterdam-W.: P. Zonneveld te Leerdam. GEREF. GEMEENTEN tg. di Fels Fijzi 8C io, f 13 Beroepen: te Werkendam: J. C. strate te Meliskerke. GEREF. KERKEN Préparatoir: geëxumineerd en bei®®^ baar verklaard volgens art. 6 KO: I Sonneveld, Borneostraat 42, Vlaaf gen (verb. ber.). 17. roo. MUI 'Heeft Jezus zichzelf voor dc 1 gehouden?' door ds. Willem S. 1 kot. Van Goreum's Thcol. Bibliollf nr. XLV. Prijs ingenaaid: /22,50.p" De hervormde ds. F. Mooi te Haren (Gr.) las het verslag van het gesprek dat het breed moderamen van de hervormde synode heeft gehad met de hoofdbesturen van de confessionele vereniging en van de gereformeerde bond in de hervormde kerk. Ds. Mooi merkte op dat een van de gesprekspart ners van oordeel was dat de oude belijdenisge schriften antwoorden geven op moderne vragen. En dan schrijft ds. Mooi (niet te verwarren met dr. R. J. Mooi, algemeen secretaris van de synode) in Hervormd Nederland: 'Als Iemand uit het moderamen van de synode dit toch wel betwijfelt, wondt nog eens met nadruk gesteld, dat de mensheid de eeuwen door slechts leeft uit een pear waarheden èn een paar ketterij en, die voortdurend in nieuwe gedaanten terugko men. Wie zegt. dat er steeds totaal nieuwe problemen bijkomen, leeft vanuit een evolutionis tische waan. De omvangrijke en zware schelp van een oer- oester, tussen de zestig en tachtig miljoen jaren oud. ligt hier bij mij binnen handbereik als een tastbaar signaal uit de wereld van de evolutie. Waarom moet een theologie-pTOfeseor nu zo nodig over evolutionistische 'waan' spreken? Men kan natuurlijk In een dichterlijke opwelling met het boek 'Prediker' verzuchten dat er niets nieuws is onder de zon en op een bepealde manier is dat ook waar. maar het is geen algemeen geldig dogma. Het wil niet zeggen, dat er op een andere manier niet telkens weer geheel nieuwe vragen, uitdagingen en problemen zich voordoen in de geschiedenis, ook in de kerkgeschiedenis en in de theologie, die bepaald niet kunnen worden afge daan met allerlei oude uitspraken (die ook een maal nieuw waren!). In de laatste twintig eeuwen hebben, om maar eens iets te noemen, de boek drukkunst, de ontwikkeling van de wetenschap en de techniek, het marxisme, de televisie, geweldige stroomversnellingen in de culturele evolutie te weeggebracht. Het is gewoon onzin te veronder stellen dat dit alles de gelovende mens onberoerd zou (moeten) laten, of dat dit niet geheel nieuwe problemen ook voor de kerk en de theologie zou meebrengen. Problemen, waarop uiteraard geen pasklaar antwoord beschikbaar is ln de belijdenis geschriften of in de bijbel. Wat is dat eigenlijk voor verwatenheid sorry, maar zo heeft het me vanaf mijn Jeugd al vaak getroffen en een snelheid om te (ver)oordelen, waarmee sommige theologen echte vragen, bloed serieuze vragen van mensen van nu of van gisteren afsnijden. En ook morgen weer, als de Geest van Christus het niet verhindert, mensen met een kluitje in het riet zullen sturen, totdat de feiten de onaantastbare en onwankelbare leer zo evident achterhalen, dat de kerken er niet meer omheen kunnen om bijvoorbeeld Galilei of Fedde Schurer postuum nog schoorvoetend enigs zins. te rehabiliteren. Dezelfde kerken, die hun het zwijgen hebben opgelegd, omdat ze iets 'nieuws' aan de orde stelden, of dingen vroegen, die op dat moment niet pasten in het beleid en in het belijden. En als we deze twee enigszins willekeurige namen noemen, dan denken we daarbij tevens aan dui zenden, die misschien niet geëxcommuniceerd wer den, maar wier vragen evenmin aan de orde mochten komen, die overdonderd zijn door dog ma's of teksten, door gemeenplaatsen en 'waarhe den' en antwoorden, die niet sloegen op hun vragen. Duizenden mensen die murw geworden maar niet verder hebben gevraagd, óf die min of meer geruisloos zijn verdwenen buiten het bereik van de predikers die steeds maar de 'paar waarhe den' verkondigden en de 'paar ketterijen' bestre den, ze vielen of omdat het hen niet meer raakte, Vit de kerkbladen noch het één, noch het ander: arbeiders met hun vragen en noden, kunstenaars, jongeren, intellec tuelen, middenstanders, mannen en vrouwen, mensen'. De gereformeerde kerken hebben geruime tijd geleden een brief gestuurd naar de wereldraad van kerken, waarin zij zorg over de verwaarlozing van de rechten van de mens in Oost-Europa hebben uitgesproken. Onlangs is hierop een uit voerig antwoord gekomen uit Genève, van secreta ris-generaal dr. Blake (we hebben daarover uitvoe rig bericht). In het Gereformeerd Weekblad geeft prof. dr. Herman N. Ridderbos Blake's brief weer en besluit dan aldus: Men kan zoals ondergetekende, van mening zijn, dat niet Iedere passage uit deze brief even over tuigend is. Met name de vraag, in hoeverre de gemeenschap ('fellowship') tussen de kerken on derling in rekening gebracht moet worden bij de kritiek, die men op elkanders politieke positie bepaling heeft, blijft een moeilijk punt. Laat ons echter niet vergeten, dat wij als geref. kerken hetzelfde probleem kennen ln onze omgang met de Zuidafrikaanse kerken. Maar voorts schijnt mij niet aan de redelijkheid van het argument te ontkomen, dat men bij Iedere actie die men meent te moeten ondernemen, zich moet afvragen, wat zij zou kunnen uitwerken en langs welke wegen men het meeste resultaat kan verwachten. Ik denk ook, dat dit niet alleen geldt voor acties met betrekking tot de discriminatie in de Oosteu- ropese landen, maar niet minder .an hetgeen men tegen andere, nlet-athei'stische regeringen, meent te moeten ondernemen. Het valt niet te ontken nen, dat bepaalde acties langzamerhand het karak ter aannemen van hetze's tégen bepaalde landen en daardoor weinig geschikt meer 'ijn de onder drukte minderheden metterdaad nog te helpen- Concluderend ben ik van mening, dat de brief van de geref. kerken aan de wereldraad geen slag in de lucht geweest is, maar mede door het antwoord van dr. Blake, er in meer dan één opzicht en in meer dan één richting toe kan bijdragen, dat de kerken in hun aandeel in de strijd tegen allerlei soort van discriminatie hun zelfstandigheid en onafhankelijkheid van oordeel bewaren en niet-ter ene zijde oogluikend tolere ren. wat zij aan de andere kant met grote gestrengheid verwerpen'. In Hervormd Delft schrijft ds. J. F. van Woerden: 'Laatst kreeg de kerkeraad een brief van iemand die als nieuw-ingekomene in de wijk was uitgeno digd een begroetingsdienst in de Marcuskerk mee te maken. De brief kwam hierop neer: schrapt u mij maar, niet dat ik niet geloof, maar voor de kerk heb ik geen belangstelling. Zo'n brief is geen uitzondering. Maar de ouder ling die hem in handen kreeg had er op een of andere manier geen vrede mee en schreef een brief terug, waarin hij een gesprek voorstelde. Onmiddellijk volgde een positieve reactie. Een jonge vrouw bleek samen te zonen met een vriendin. Beiden bleken bewustgelovig en beiden hadden wel degelijk behoefte aan contact met de kerk. In een vorige gemeente echter hadden ze een ellendige ervaring gehad. Toen zij. in een gesprek met de predikant ervoor uitkwamen dat zij homofiel gericht waren, was zijn antwoord dat zij dan in zware zonde leefden. De doop, die aan een van hen zou worden bediend, sprong daarop af. In de gemeente voelden zij zich voortaan buiten gesloten. Erkend moet worden dat dominee hen niet zomaar losliet. Hij las hen voor wat in de bijbel'over homo-sexualiteit geschreven staat en drong aan op bekering. 'Geef je over aan Jezus en Hij maakt je vrij'. Ik herinner me een woord van pater Pire: een goedbedoelend mens, zonder deskundigheid, kan catastrofes aanrichten. Dat woord lijkt mij hier van toepassing. Wie ook maar iets weet van wat homofilie is. beseft hoeveel schade een dergelijke goedbedoelde zielzorg kan aanrichten in het leven van gemeenteleden die, buiten hun schuld, op een bepaald punt anders zijn dan anderen'. >lvi s»kre De vraag naar het Messi zelfbewustzijn van Jezus in discussie, omdat Bultmann zijn leerlingen dit radicaal ontken, Het is dan ook tegen de school |25( Bultmann dat de schrijver zich k C i en met argumenten, die vaak zo i uió zijn, dat het verweer niet eenvo t zal zijn. Dat de schriftbeschoui daarin een belangrijke rol spie~h spreekt wel vanzelf, maar belani 82 is m.l. ook. dat Duvekot de hou L* van Bultmann c.s. verklaart uit j 2 opvatting van het Oude Testan >-3« dat voor christenen geen He j Schrift is. Breed bespreekt de sc 7 1 ver de verschillende namen, die Jezus gegeven worden: de naam Hijzelf steeds gebruikt, 'Zoon mensen', verder 'Messias'. 'Knecht Heren', 'Zoon van Got'.', 'Zoon David Bijzonder trof mij wat geschri^»,: werd over de 'Ik ben' teksten, en f speciaal over Marcus 14:62. De ve 2^.:, derstelling, dat daarop met name Si veroordeling van het sanhedrin «r wege godslastering berust ls zeker overwegen waard Ik heb dit ongeveer 350 blz. telU iw boek met bijzondere interesse gele en weet zeker, dat wie het gaat b< .jj] deren, daar evenmin als ik spijt zal hebben Het boek is door Gorcum met smaak en zorg uitg ten ven. Ik heb b.v. zeer vVinig drukst ten gevonden. C.® ntj< SNEEK De onlusten in dc Oos ntj. rikaanse staat Boeroendi hebben jjb1 gens rapporten, die de baptisten |r reldalliantie bereikten, ook siach bij fers geëist onder de drieduizend b tisten in het land. Van het ne itv Afrikaanse leden tellende uitvoer '«n comité van de unie van baptistei meenten in Boeroendi zijn de al meen secretaris pastor Emanuel mirwarno en twee anderen 'met kerheid vermoord'. Twee anderen snapten uit het land; drie zijn get gengenomen. ird I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 2