Hoeveel kan
men drinken
zonder kans
op straf?
dichtbij
JdJI
■ja
ij
poorwegen
"'onflict bij
elger nog
iiet opgelost
DE STANDAARD herdrukt
Minder kinderen groter ideaal
Kinderboeken
V/KWARTET WOENSDAG 21 JUNI 1972
lHiiiiwilnnd T.VK7
nmmentaar
r
j ding kan de NS-directie niet ont-
I worden: een opgewekt humeur.
alle sombere bedrijfsresulta-
klinkt er een toon van optimisme
bit het jaarverslag over 1971; het
Jnisme van mensen die weten dat
Éjd cn de ontwikkelingen voor hen
i en bovendien in politieke krin-
in het verleden gegeven bc-
wingen gemeengoed beginnen te
(op zichzelf benijdenswaardige)
igesteldheid lijkt nauwelijks
voor ongeduld en overheerst de
oedigheid van het 'alles sal reg
f, Als de NS-directie schrijft, het
r voornaamste taak te zien 'het
iend produktie-apparaat zodanig in
Uil chten dat aan de groeiende behoef-
in openbaar (rail-)vervoer met ade-
Phorj c middelen kan worden voldaan',
er ook nog een veelbetekenend
«zinnetje: 'het NEI-rapport zal
mtrent, naar onze vaste overtui-
geen twijfel laten bestaan',
hopen wij even hartelijk als de NS-
ctie, maar voorlopig leek het ons
ender van ongeduld dan van hoop
uigen. Immers: de opdracht aan
Nederlands Economisch Instituut
tegei ert n'et van gisteren °f van eergis-
eten i. maar van 18 mei 1967 en hoe
ie"r dnchtig ook de belangen en hoe
ondc ej (jjg ook moeten worden afgewo-
Idma j j
len de eisen van de actuele ver
ben iproblematiek en de daarmee sa-
oe j^hangende vragen van de ruimtelij-
SS» zijn in de afgelopen vijf
oud steeds dwingender geworden. Lie-
7 d(dan deze gelijkmoedigheid was ons
lie S voor een blijk van ongeduld ge-
eatie
boel.
calQ
■s-
in onze soc.-econ. redactie
en USTERDAM Na een volle dag
n rgaderen zijn de Industriebond
iph VV en de directie van het Emmer
20® drijf Peiger er niet in geslaagd een
c 'lossing te vinden voor het arbeids-
nflict bij Peiger. Afgesproken is dat
onderhandelingen vanavond zullen
•asi )rden voortgezet,
i j de behandeling van het kort ge-
ng van Peiger tegen de Industrie-
a >nd voor de president van de Amster-
mse rechtbank zijn beide partijen
(u koord gegaan om rondom de tafel
or gaan zitten op basis van de bemid-
Üngspoging van ir. Bosma, ex-voor-
2 ter van het VNO.
tn van de voorwaarden die ir. Bos-
a stelde, was het terugnemen van
ontslagen werknemers inclusief de
ml istreden NVV-bedrijfscontactman
j atje door Peiger. De Industriebond
Bmde al eerder in om op deze basis
gaan praten. Indien de partijen niet
ni lf tot een oplossing kunnen komen.
3 I de president van de rechtbank.
ve r. U. W. H. Stheeman. alsnog een
ïi tspraak doen in het kort geding. Op-
asingen zijn er gisteren tijdens de
«prekingen niet op tafel gekomen
fide partijen willen nu eerst terug-
illen op de achterban.
Algemene voorschriften moeilijk te geven
Van een onzer verslaggeefsters
AMSTERDAM Nu de Tweede Kamer akkoord is gegaan met de
wijziging van de Wegenverkeerswet, die onder andere inhoudt dat
het rijden onder invloed van sterke drank wanneer het promillage
alcohol in het bloed 0,5 of meer bedraagt een misdrijf betekent, zijn
heel veel mensen benieuwd hoeveel men kan drinken om onder deze
strafbare 0,5 promille te blijven. Overigens moet de wetswijziging
wil zij kracht van wet krijgen, ook nog door de Eerste Kamer worden
goedgekeurd. Bij het ministerie van justitie verwacht men dat de
gewijzigde wet in januari 1973 van kracht zal worden.
175 a.
po*-i(a
ló'/i
ISOll >»iW
(9 S70»lc.)
15 gUZtn
350".
(a 10% 9k)
-2>'lz stoztn
75 UL
gedistilleerd
(è,S<$>7o alt)
i l'fa gaasjes
iwens, die hele wat euforische
et iming van de NS-directie, ook al
opg [unt niemand haar die. kan toch bij
ehat mitenstaander een averechts effect
^pen vooral als die buitenstaan-
gezien een ander uitgangspunt zijn
:en* Jp en verwachting wat anders richt.
'rtigJmaa's: W>J" tl°en n'et onder voor de
s;je4directie in hartelijke verwachtin-
Zwq maar anderzijds moet het toch
hetien kijf zijn dat een groei van het
f.r r3ies met tachtig procent een niet
ierfS11 233,1 is'
sterè ons uitgangspunt vast te stellen: er
lenwaat geen enkel verschil van mening
■ichty de sociale functie van het open-
^rojr vervoer en de taakopvatting, die
:NS nog niet eens zo lang geleden
40 s slerde *net a's c"ie U'1 z^n °P
rs en maken van winst) verdiende gezien
5?iet, maatschappelijk belang van het
SgeV ™aar vervoer een uiterst omzichti-
ws). benadering.
pru%r dat neemt niet weg dat natuurlijk
1.20 f deze boom (van verliezen) niet tot
^.aarllc hemel kan blijven groeien. Daar-
kijken we wel een beetje sceptisch
tegen de door de NS geproduceer-
;„prU cijfers over het achterblijven van de
j sjei in het gewone reizigersvervoer na
tariefsverhoging per 1 juni 1971.
g diepte-onderzoek naar de motive-
van het achterblijven van de groei
I niet misstaan en zeker had het
^an iltaat (toch maar liefst 45 miljoen
urm t inkomsten) iets meer verdiend
een zo terloopse vermelding,
is onverkort waar, zoals ook de
-directie zelf in de algemene be-
.„„ii 0uw'n8en van dit jaarverslag
16-0 rijft, dat er met spoed een verkeers-
moet komen. Maar dat fonds is
het wondermiddel voor alle kwa-
De NS-directie zelf gaat er ook
1 uit dat dit fonds mede zal moeten
erm nen voor verbetering van de infra-
3 ictuur van de NS. waarvan de resul-
:n zich pas op veel langere termijn
len aftekenen.
int alles goed en wel: de NS boekte
e teleurstellende resultaten terwijl
nog rnaar een fractie werd geïnves-
rd van wat ook de spoorwegen zelf
lig vinden investeringen die naar
mening gericht moeten zijn op
verdichting van het Nederlandse
'US lorwegnet als instrument van ruimte-
1 e ordening.
Wat betreft de hoeveelheid drank die
men mag drinken zonder de strafbare
0,5 promille te bereiken: het is eigen
lijk onmogelijk om op dit punt voor
iedereen geldende voorschriften te ge
ven, omdat het promillage niet alleen
afhankelijk is van het aantal genuttig
de glazen, maar van nog veel meer
factoren zoals bijvoorbeeld: hoe lang
geleden heeft men gegeten, hoeveel
tijd er verstrijkt tussen het drinken
cn het rijden, maar ook: hoe de
lichamelijke struktuur van de drinker
is en hoe de fysiologische condities
zijn, die de alcoholopneming in het
organisme bepalen en die van invloed
zijn op de snelheid waarmee de alco.
hol weer uit het lichaam wordt ver
wijderd.
Hoewel het gezien al deze factoren,
die van mens tót mens verschillend
zijn, erg moeilijk is op een bepaalde
norm te komen, kan toch wel een
voorzichtige schatting worden gedaan;
de rechtbanken zullen straks toch
waarschijnlijk ook met bepaalde ob
jectieve getallen gaan werken.
Een promillage van 0,5 in het bloed
wordt bereikt door het drinken van
ongeveer twee glaasjes jenever,
whisky of cognac, ongeveer drie gla
zen bier cn ruim drie glazen sherry,
wijn of vermouth.
Naar de factoren die verder mede
bepalend zijn voor de invloed van de
alcohol op het gedrag van de drinker
heeft de Groningse criminoloog prof.
dr. W. Buikhuisen samen met ande
ren een onderzoek gedaan dat onder
de titel 'Alcohol en verkeer, een stu
die over het rijden onder invloed' is
uitgegeven. Hij schrijft hierin onder
andere: 'Het spreekt vanzelf dat de
hoeveelheid genuttigde alcohol direct
bepalend is voor de maximale invloed
op het gedrag. Bij het drinken van
jenever of cognac (beide alcoholsoor
ten met een hoog percentage alcohol)
kan daarom een eerder bereiken van
het maximum verwacht worden dan
bij het gebruik van eenzelfde hoeveel
heid alcohol in de vorm van bier
Piek eerder
Bij een proefpersoon was duidelijk
dat de jeneverpiek eerder bereikt
werd dan het biermaximum. Ook viel
hierbij op dat met het later bereiken
ADVERTENTIE
Honderd jaar geleden verscheen het eerste nummer van Dr. Abr.
Kuyper's DE STANDAARD.
Vijf nummers uit die eeuw zijn facsimile herdrukt. Met hoofd
artikel, familie-advertenties, gemengde berichten. Kamerverslagen
enz.
1 april 1872 Het eerste nummer
3 april 1903 De spoorivegstaking
Troelstra in de 2e Kamer.
9 november 1920
met o.a. overlijden van Dr. A. Kuyper.
15 mei 1940 'Het einde'
Dr. H. Colijn over het vertrek van de regering
□aar Engeland.
15 december 1944 Het Uzatste nummer
Men leze tussen de regels door!
Bestel deze facsimile uitgave door overschrijving van 3,90 plus
0,60 porto 4,50 op postrekeningnummer 269274, Chr. Pers te
A'dam onder vermelding 'DE STANDAARD'.
van het biermaximum dit maximum
tevens lager bleef dan het jenever
maximum. De oorzaak hiervan moet
gezocht worden in het feit dat met
het later bereiken van het maximum
inmiddels reeds meer alcohol ver-
brand is.
Het is verder een algemeen bekend
feit dat het nuttigen van voedsel vlak
vóór Of tijdens alcoholgebruik de uit
werking van de alcohol op het gedrag
vermindert. De oorzaak daarvan is dat
de aanwezigheid van voedsel in het
maag-darmkanaal de opneming van de
alcohol in het bloed aanzienlijk kan
vertragen. De verschillen in het berei
ken van het maximum kunnen hier
door vrij groot worden: zo kan het
maximum bij ccn gelijk alcoholge
bruik met voedsel wel veertig procent
lager komen te liggen en een tot twee
uur later optreden.'
Behalve de bovengenoemde factoren
die men zelf bij het nuttigen van
alcohol kan variëren, moet men ech
ter ook nog rekening houden met
andere invloeden, die direct samen
hangen met de biologische kenmerken
van het individu en met ten dele
nog onbekende processen van fysi
ologische en wellicht ook van psychi
sche aard.
Buikhuisen schrijft hierover: 'Het Ik
chaasmgewicht en de lichaamsbouw
beïnvloeden de bloed-alcoholspiegel in
zoverre dat. om hetzelfde alcoholper
centage te krijgen, grote, zware men
sen relatief meer alcohol moeten drin
ken dan kleine, tengere personen. Het
is echter niet zo dat iemand van
vijftig kilo de helft moet drinken van
wat iemand van honderd kilo nodig
zou hebben om tot eenzelfde alcohol
percentage te komen, want het is niet
louter een kwestie van gewicht, maar
ook van lichaamsbouw (de verhou
ding tussen de waterarme en waterrij
ke weefsels).
Verder zijn er de verschillen in de
resorptiesnelheid opnemingssnel
heid). die samenhangen met allerlei
eigenschappen van het individuele
spijsverteringsstelsel. Behalve dat der
gelijke voorwaarden tot een geheel
verschillende uitwerking van alcohol
bij verschillende personen kunnen lei
den, is het ook zo dat dezelfde mens
de ene keer anders dan de andere
keer reageert "p alcoholgebruik.'
Hoe lang?
Over de tijd die het lichaam nodig
heeft om de alcohol weer geheel kwijt
te raken schrijft M. M. Janssen in
'Alcohol en alcoholisme': 'Een klein
deel van de alcohol (twee tot tien
procent) wordt uitgescheiden in de
Werkloze chemici
en de rest
van de wereld
'lk had één neef die had gestudeerd,
daar keken we allemaal tegen op.
Tegenwoordig heb je één neef die
niet studeert. Daar kijk je pas later
tegen op.'
De auteur van dit opmerkelijke citaat
is de Rotterdamse econoom prof. dr.
W. Albeda. Het is gelicht uit een
even omvangrijk als verhelderend ar
tikel in het Chemisch Weekblad,
waarin het probleem van de werkloze
chemici in een breder maatschappelijk
verband wordt gezet. (Er zijn nu een
dikke 150 afgestudeerde scheikundi
gen zonder werk; er dreigen er de
komende jaren honderden bij te ko
men. Hun probleem Is trouwens maar
een onderdeel van dat van de werklo
ze academici: ook juristen, economen
en sociologen hebben het moeilijk.).
Om na te gaan wat er aan de hand is
en wat we eraan zouden kunnen
doen, begint prof. Albeda bij het
begin, dat tegelijk de wortel van het
kwaad is: de arbeidsmarkt. In onze
economische orde gebeurt de toewïj-
zing van arbeidskrachten aan arbeids
plaatsen via een spel van vraag en
aanbod, een marktmechanisme Door
vraag en aanbod worden meer schaar
se eigenschappen hoger gewaardeerd
dan minder schaarse. Tekorten aan
bepaalde eigenschappen leiden tot een
hoger inkomen, overschotten tot een
lager. 'Of die schaarse arbeid nu
bestaat in de vormen van een pin-up
girl of in het intellect van een arts.
maakt voor het marktmechanisme
niets uit. Het taxeert eenvoudig de
schaarste, en de daarbij behorende
prijs.
Dat betekent overigens dat zware li
chamelijke arbeid, die het minst
schaars is in de meeste samenlevin
gen ook het laagste wordt gewaar
deerd. En dat betekent weer, dat er
een positief verband is tussen de
aangenaamheid van het werk en de
aangenaamheid van het inkomen, tus
sen de onaangenaamheid van het
werk en de onaangenaamheid van het
inkomen. De koele logica van het
marktmechanisme leidt dus tot minder
logische resultaten, stelt prof. Albeda
vast.
Bovendien werkt het niet. Volgens de
theorie werkt het marktmechanisme
regulerend: een overschot van een
bepaald type arbeid leidt tot lager
inkomen, en dan zullen minder men
sen die arbeid, of de opleiding en-oor,
gaan kiezen. Maar dat lukt alleen,
wanneer de deelnemers in die markt
ook allemaal inzicht hebben in vraag
en aanbod, en dat is nauwelijks het
geval. Bovendien is voor schaarse be
roepen vaak een langdurige opleiding
nodig (en dat geldt zeker voor acade
mici), zodat op het moment van de
keuze zelfs geen inzicht in de 'markt
verhoudingen' kan bestaan. Wie nu
gaat studeren zou immers de vraag-en-
aanbodsituatie van over zes jaar moe
ten kennen.
In de praktijk blijkt de ontwikkeling
zich vrij los van de vraag te ontwik
kelen. Sinds 1963 mag men spreken
van een explosieve groei van het
aantal studenten in Nederland, stelt
prof. Albeda vast Het aantal academi
ci verdrievoudigde zich in de perióde
1930-'60 en werd tussen 1960 en '70
nog eens verdubbeld.
Er zijn twee manieren om dat te
bekijken. Jc kunt zeggen dat een
hoog ontwikkelde economie als de
onze een grote behoefte heeft aan
academici en dat dus steeds meer
mensen gaan studeren (onderwijs als
investering). Je kunt ook zeggen dat,
door de toegenomen welvaart, de men
sen zich zoveel vrije tijd kunnen
aanmeten, het begin van het arbeids
proces zo lang kunnen uitstellen, dat
ze eerst kunnen gaan studeren (on
derwijs als consumptie). De Rotter
damse econoom erkent de waarde van
beide standpunten. Hij vindt dat on
derwijs altijd moet balanceren op die
tegenstelling tussen investering en
consumptie.
Terug naar de chemici. Er waren er
in i960 nog geen tweeduizend vijf
jaar later 2700, in 1970 3600 In 1975
zullen er 4800 zijn, en in 1980 ver
wacht men er 6400 Tol nog toe werd
de snelle groei ruimschoots opgevan
gen door de even explosief groeiende
chemische industrie Nu daar vrij
plotseling de klad in is gekomen,
zitten we met het probleem. Er zijn
redenen om aan te nemen, schrijft
prof. Albeda, dat de sterke economi
sche groei niet in die mate zal kun
nen doorgaan, ook als we uit de
conjuncturele moeilijkheden komen.
Loopt dat uit op massale werkloos
heid voor chemici? De situatie is
rekbaarder dan jc op het eerste ge
zicht zou zeggen 'Ik herinner me dat
tu 196(1-1970 Shell urn een of andere re
den plotseling op grote schaal geologen
ging ontslaan. Men zou verwachten
dat een geweldig overschot aan geolo
gen zou ontstaan Toen bleek echter
dat men geologen kon plaatsen op
vele onverwachte posten. Dat grote
overschot i« er dus eigenlijk nooit
gekomen.'
Maar er gaan wel dingen veranderen.
Men kan zich afvragen, aldus prof-
Al beda, of in de beloning van dc
academici van vandaag niet een stuk
je wat verouderde waardering of eer
bied, een overschatting van hun
plaats in de samenleving verscholen
zit. De beloningsverschillen zijn nog
gebaseerd op de situatie van dertig,
veertig jaar geleden, toen het iets
zeer bijzonders was als je academicus
was.
En daar komt toch het marktmecha
nisme weer boven: het werkt traag,
maar het werkt wel door. Wanneer
een groep op een bepaalde manier
opgeleide mensen constant te hoge
inkomens vraagt, wordt dat afgestraft
door de manier waarop de markt dat
doet: met werkloosheid.
'Het aantal academici neemt sprongs
gewijs toe en ik heb de indruk dat de
samenleving daar nog aan moet gaan
wennen. Dat betekent in de eerste
plaats dat er meer academici moeten
worden aangesteld; maar dat betekent
tegelijkertijd dat academici moeten
worden aangesteld op andere, en ook
lager betaalde, lager geschatte func
ties dan vroeger. Dc academicus komt
duidelijker in concurrentie te stnan
met anderen.' 'Dat is een pijnlijk
overgangsproces dat we doormaken en
de pijn ervan zit nu in de werkloos
heid. Dc werkloosheid van academici
leidt tol het gewennen van de maat
schappij aan een nieuw type beroeps
bevolking, een beroepsbevolking die
veel hoger gekwalificeerd is.'
Wat doen we intussen met die 150
werkloze chemici? Prof. Albeda: je
mag niet verwachten dat de staat nu
werkgelegenheid gaat scheppen voor
150 chemici. Je kunt wel zeggen, mis
schien zijn er op het ogenblik dingen
te doen waar we chemici voor nodig
hebben 'Ik denk met name aan bij
voorbeeld de milieuproblematiek. Ik
kan me voorstellen dat de staat ge
bruik zou maken van het feit dat
chemici werkloos zijn.'
Een (strafbaar) promillage van 0,5 alcohol in het bloed wordt bereikt
door het drinken van de bovenstaande hoeveelheden. Het getekende
maatglas kan één liter (1000 cc 1000 kubieke centimeter) bevat
ten. Achtereenvolgens wordt aangegeven bij welke hoeveelheid van
verschillende dranken de kritische grens overschreden wordt.
ademhaling, de urine en door transpi
ratie. De rest (meer dan negentig
procent) wordt uit het lichaam ver
wijderd via het verbrandingsproces.
Dit proces is zeer moeilijk van buiten
af te beïnvloeden. Het feit dat be
paalde opwekkende middelen en zwar
te koffie soms ontnuchterend schijnen
te werken, betekent niet dat zij de
verwijdering van alcohol uit het li
chaam bespoedigen, ze nemen alleen
iets weg van het depressieve effect
van de alcohol maar verder doen zii
niets.
Ook door het toedienen van andere
stoffen, koude baden en dergelijke
kan dit proces niet noemenswaard
versneld worden; het is uitsluitend
een kwestie van tijd. Als algemene
regel kan gesteld worden dat onge
veer per tien kilo lichaamsgewicht
één gram alcohol per uur geëlimi
neerd wordt. Dat betekent voor éen
glas alcohol een tijd van twee uur,
voor twee glazen een periode van
twee uur. voor drie glazen vier uur,
voor vier glazen zes uur en voor vijf
glazen acht uur.'
Volgens de heer Janssen kan men bij
een alcoholpercentage van één tot
twee promille spreken van 'duidelijk
onder invloed zijn' (de Kamer heeft
nu gekozen voor 0,5 promille), boven
de twee promille van 'dronken zijn'
en 3,5 tot 4,5 promille van 'stomdron
ken zijn'. Een concentratie van onge
veer vijf promille kan, volgens hem.
dodelijk zijn.
Moeiteloos schrijft Jaap ter Haar zijn
reeksen kinderboeken: zoveel Lotjes,
zoveel Saskia's en Jeroens.en nu
hebben we weer twee Eelke's voor
ons: 'Eclkc bij het dorpsplein en
Eelke-Mensen in het bos, waarmee de
herdrukte (want we hebben met twee
de drukken te maken) Eelke's op zès
gekomen zijn. Je kunt het bezwaar
hebben dat Ter Haar soms een
schaars gegeven wel èrg uitsmeert,
maar hij doet het dan toch ook wel
virtuoos (ik vermijd met opzet het
onvriendelijk woord: geroutineerd):
de herdrukken komen er tenslotte
niet voor niets! Men weet dat uitgeve
rij Van Holkema Warendorf in
Bussum zich ook voor deze serie ver
zekerd heeft van de medewerking van
illustrator Rien Poortvliet en die
draagt er op zijn manier bij dat deze
boekjes het 'doen'. Prijs per stuk
4,95. ajk
De ondertekenaars van de Nederland
se versie van de Britse 'Blauwdruk
voor overleving' kunnen tevreden
zijn. Volgens hen moeten we in dit
land nar de vijf miljoen inwoners toe.
Nou, niemand kan ons als volk ver
wijten dat we daar niet ijverig aan
meewerken. Grote gezinnen zijn al
een poosje niet meer zo in. Hoeveel of
weinig 'in' laten de steekproeven zien,
die het NIPO over dit gevoelige punt
regelmatig neemt.
Kort geleden heeft het bureau op
nieuw aan een dikke duizend mannen
en vrouwen ran achttien jaar cn
ouder gevraagd, wat volgens hen die
ideale gezinsgrootte is. Een gezinnetje
met twee kinderen, vinden de mees-
ten: nu 51 procent, zeven procent
méér dan bij het vorige onderzoek
een jaar geleden. 21 procent meer dan
in 1965, toen ongeveer evenveel men
sen het op twee kinderen hielden als
in 1960. Mogen we dit toeschrijven
aan een groeiend verantwoordelijk
heidsgevoel, dan kunnen we best een
beetje trots op onszelf zijn.
Drie kinderen willen er ook nog wel
1 n ongeveer evenveel mensen aLs in
1960 (toen 22. nu 21 procent) wensen
een vijfpersoons gezin, maar het valt
te betwijfelen oj dat dezelfden zijn
als twaalf jaar geleden, tenslotte
wordt iedereen een jaartje ouder An
dersom zien we dezelfde lijn: de 23
procent, die in 1960 nog op vier
kinderen hoopte, is nu gedaald tot 10
procent en van hen die fijf koters
(vijf procent in 19601 of zelfs zes of
meer wensten (toen nog acht procent)
is bij de laatste steekproef in beide
gevallen nog maar twee procent over
gebleven. Tellen we de grote gezinnen
voor het gemak allemaal even bij
elkaar op dan blijkt, dat in 1960 nog
ruim de helft van de bevolking (58
procent) meer dan twee kinderen als
zijn ideaal zag, maar die toekomst
droom bestaat dit jaar voor nog maar
35 procent. Dat scheelt.
Het NIPO heeft de ondertrraagden
nog gesplitst ook, in groepen. Gaat
het om verschil van inzicht tussen
mannen en trouwen, dan blijken de
seksen verrassend eensgezind. Hier en
daar hebben vrouwen een iets grotere
voorkeur voor meer kinderen, maar
veel ruzie zal daar niet over kunnen
ontstaan Interessanter is de splitsing
naar godsdienst. Echt grote gezinnen
zullen in de toekomt het meest bij
rooms-katholieken en gereformeerden
worden gevonden, bij de laatsten zelfs
aanzienlijk meer dan bij de roomsen.
Van d<> gereformeerden wil 27\'2 pro
cent lekker veel nakomelingen: vier,
vijf of zes of nog meer. Rooms-katho
lieken komen in totaal op 19 procent.
Ook voor drie kinderen voelen dc
gereformeerden het meest: 32 procent
tegenover hervormden 26 en rooms-
katholieken 22 procent. Rooms en her
vormd zijn het over twee kinderen
volmaakt eens: van beide groeperin
gen stemde daar 47 procent vóór,
maar de buitenkerkelijken spannen de
kroon met 68 procent. Helemaal geen
kinderen speelt geen belangrijke rol
ln I960 kwam dat hij 2 procent voor,
nu bij 5 en daar vormen de buiten
kerkelijken weer de grootste groep
van.
Zou deze tendens consequent doorge
trokken kunnen worden, dan zou je
je het volgende kunnen voorstellen
van een kinderrijke buurt kan je
zonder meer aan kennissen en vrien
den vertellen, dat dóór nou de gere
formeerden en roomsen wonen De
rustige wijken zullen voornamelijk be
volkt worden door buitenkerkelijken
en de hervormden zitten er ergens
tussenin.
rolstoelbord
blijvertje
Wie over een poosje een blauw bord
met een wit figuurtje in een rolstoel
er op bij een gebouw ziet, kan er van
op aan dat dc gangen en deuren in
dat gebouw minstens tachtig centime
ter breed zijn en dat er liften zijn en
w.c.'s, waarvan ook iemand in een
rolstoel gebruik kan maken.
Die gebouwen zijn er natuurlijk al
al zijn het er niet zoveel maar de
borden komen binnenkort, nu acht
landen van de Raad van Europa
(waaronder ons land) besloten heb
ben ze te plaatsen. Dat gebeurt niet
alleen om de gehandicapten duidelijk
te maken dat zij zich in die gebouwen
net zo goed kunnen redden als ieder
ander, maar ook om nog niet aange
paste instanties te stimuleren ook
hun gebouwen voor iedereen toegan
kelijk te maken.
probleem
Oudere mensen hebben het erg moei
lijk met hun belastingformulier. Zo
tussen de 66 en 75 jaar kloppen ze
vaak om hulp aan bij het invullen.
Dat hebben onder andere de sociale
raadslieden van Rotterdam ervaren,
maar we kunnen rustig aannemen,
dat Het Formulier voor bejaarden in
het hele land een bron van grote zorg
is, zolang het in huis ligt. Wetend dat
niet alleen die ouderen, maar mis
schien wel net zoveel jongeren Het
Formulier niet helemaal of helemaal
niet snappen, vraag je je af: aan wie
ligt dat nou: aan die paar ambtenaren
die het ding opgesteld hebben of aan
al die andere mensen?
slokop
De Fransen krijgen steeds meer de
smaak van van whiskey te pakken: ze
drinken er nu met z'n allen ongeveer
tien keer zoveel van als tien jaar
geleden, en dat is een hoop, elk jaar
zo'n honderd procent méér.
Minister Giscard d'Estaing van finan
ciën heeft dat door een eenvoudig
rekensommetje wereldkundig ge
maakt: in 1960 importeerde het land
2.886 ton Whiskey, vorig jaar al
26.534 ton.
Beet Een zestigjarige hengelaar
dacht al een forse vis aan de haak
geslagen te hebben, maar toen hij zijn
simmetje uit het water van de Am
sterdamse Diemerzeedijk inhaalde,
bleek een plastic zak met drie geld
kistjes toegehapt te hebben. De kist
jes waren dit weekend gestolen uit
een nachtclub, de papieren die er in
moesten zitten, waren er nog, maar
15.000 was voorgoed vertrokken
Fiets De Nederlandse sportfedera
tie heeft uitgezocht, dat van alle Ne
derlanders tussen 25 en 65 jaar 25
procent dagelijks op de fiets stapt.
Van de 'welgestelde' mannen doet 12
procent dat. van hun minder bedeelde
seksegenoten 35 procent. Voor vrou
wen maakt dat standsverschil veel
minder uit, zolang het althans om
fietsen gaat. In het noorden fietsen er
veel meer dan in het westen van het
land en de echte doordouwers trappen
zomer en winter door en doordouwers
zijn het allemaal op 4 procent na
Succes Een vrouw uit Toronto
ging op rooftocht in een warenhuis in
de hoop dat ze gepakt zou worden en
naar haar geboorteland Joegoslavië
gedeporteerd, om daar haar zieke va
der op te zoeken, waarvoor ze /elf
geen geld had. Ze had succes: welis
waar werd ze wegens verzachtende
omstandigheden niet veroordeeld,
maar de Joegoslavische luchtvaart
maatschappij vond haar verhaal zo
roerend, dat de vrouw een gratis
vliegbiljet kreeg. En met vader gaat
het ook al een stuk beter Sexbad
Naakt zonnebaden op een apart stuk
strand is niet strafbaar, zolang er
geen sprake is nn scxueel wangedrag.
Maar dat houdt nog niet in. dat
iedereen 111 ar overal in z'n blootje
mag zoo 1 M deze verklaring
sprak liet i hof 111 San
Fri.nc.sc 1 ia 1 1 ij. die ongekleed
op het strr. ui 111 slaap gevallen was.
Voorbijgangers spraken er schande
van en vertelden de politic dat hij
zich indecent gedroeg. De rechter was
het daarmee eens. maar het hoogge
rechtshof sprak de zonnebader vrij.
Vanwege de vrjaardag van zijn ko
ningin krijgt de (Engelse) oppertuin-
man P. II. Dawson uit Heelsum de
British Empire Medal. In de oorlog
heeft Dawson in ons land meegevoch
ten, ging weer naar Engeland toen de
vrede getekend was, maar kwam al
gauw hier met zijn gezin terug om
hoofdtuinman op het Oostcrbeekse
Airbornekerkhof te worden. Sindsdien
is hij tussen de zerken aan het werk,
zoals op dc foto.
lowietje
