'Elckerlijc
zit dicht bij
'n kerkgang'
dichtbij
qïriroep-
f) dragen
jor
andbladen maandbladenmaandblad
Kinderen van de badgastenklas
T^TV/KWARTET ZATERDAG 10 JUNI 1972
Binnenland T5 K7
Ult nieuwe omroepbijdragen nu voor
satiri jaar worden vastgesteld of voor
'is» - i° beide gevallen staan ons, als
211 OS haar zin krijgt, voor de ko-
t jaren verhogingen te wachten,
Kitten met de noodzaak van prijs-
Pstat Ring. waarvan Nederland zich
oo'i j] tc weinig aantrekt,
irbjk: iu'st met bet °°g op ^'e
geiiene opwaartse prijsbeweging en
•land ijbehorende vlucht van de lonen
'C« het aannemel'jk, dat aan enige
n. i g van de luister- en kijkbijdragen
nu" 'alt te ontkomen. Maar met haar
17boi voor een éénjarige verhoging
Na naar liefst 45 procent (tot 107)
®n vierjarige met 87 procent (tot
imaakt de NOS het wel erg bont
grijs (voor wie onze beeldspraak
op de zwart-wit-kijkers afge-
ziet). Zou de NOS werkelijk
"n ir van de urgentie van inflatiebe-
£',e ng hebben begrepen dan sommige
Jon aar eigen programma's suggereer-
aal
17.1
>reï
kig vinden de prijsverhogers uit
reiss ooi een waakzame volksvertegen-
'z J liging op hun weg. Van de zijde
er o Ie a.-r. fractie zijn al een paar
15i geopperd, die heel geschikt lij-
im de stijging van de omroepbij-
zon i binnen de perken te houden.
ffing van het verschil tussen de
•™u netarieven van Nederland 1 en 2
n a n archaïsme zou de financiële
j™ lie door kijkers en luisteraars
ifinj worden gedragen, kunnen ver-
l Ook zou de omroepwereld
J litgaven kunnen beperken door
verbetering van de efficiency.
eleider mr. Aantjes van de ARP
de enige die de indruk heeft, dat
nogelijkheden tot aanmerkelijke
!J» togen liggen,
es
tr°i oei van de uitgaven kan waar
in lijk eveneens worden gematigd
'rebf een kritische toetsing van het
nanciële verlanglijstje van de om-
ussi Nachtuitzendingen via de radi-
ïrun vr°eging van de avonduitzendin-
(fan de tv, meer kleurentelevisie
j8Jop kosten van de zwart-wit-kij-
het zijn begrijelijke uitingen
utui tpansiedrang. Maar of de finan-
consequenties ervan evenredig
ian de behoefte die kijkers en
"n^aar aan deze uitbreidingen heb-
Ve weten het niet, maar neigen
t de opvatting, dat deze behoefte
lgN :r buiten Hilversum krachtig ge-
t-i zal moeten worden, wil ze mede
Li
w i gument vormen voor een forse
,vepng van de luister- en kijkgelden.
aagstuk van de fluoridering van
inkwater wil maar niet uit de
teit verdwijnen de al meer
jaar durende discussie over dit
ten spijt.
moet de gemeenteraad van
Haag een beslissing nemen, die
organisatorische en technische
iheden van het Haagse waterlei-
jdrijf ook voor andere gemeenten
slang zijn.
aak n de Haagse gemeentelijke voor-
i heeft minster Stuyt van volks-
pn iheid de gezondheidsraad een ad-
If^tvraagd. Ook is duidelijk gewor-
flaf it minister Stuyt anders dan zijn
nger niet zo happig is op het
nj3 i van vergunningen voor fluori-
13.2 aan gemeenten, die hiertoe heb-
sloten. De minister heeft althans
i hele ambtsperiode nog geen
v i vergunning afgegeven.
herwegingen van minister Stuyt
aks die van de gezondheidsraad)
5-i i waarschijnlijk het meeste te
met de medische aspecten van
irn loridering. Hoe belangwekkend
hzdf ook fluoridering is niet
eTj$tend een medisch vraagstuk. Het
irt> wel degelijk iets te maken met
;4|, litieke vraagstuk van de burger-
bal i persoonlijke vrijheid. Waterlei-
drijven hebben immers een mo-
n depositie wat betreft de levering
■«itor in de woningen en bedrijven,
onopoliepositie dient een zware
jEging te zijn bij de beslissing.
£,Tizing van voorstanders naar als
si >g gevoelde gevallen (jodium in
.d. ukenzout, vitaminen in de mar-
gaan niet op omdat de verstrek -
20 an zout en margarine anders dan
n water niet aan een monopolie
ten is.
at laatste betreft zit er ook nog
v estuurstechnische kant aan het
hik. De Raad van State heeft
_ui ar jaar geleden die monopoliepo-
-21 lede in zijn overwegingen opge-
i toen de raad in een administra-
>eroepskwestie de Kroon liet uit-
rijiQ dat er voor de bezwaarden
^Tnheid moest worden geschapen
ior-vrij drinkwater af te nemen,
uii iktische uitvoering van dit be-
sn40 de ^oon is een lachertje
fipen. Er is in Amsterdam en de
31 meenten bijvoorbeeld reden te
1 'oor de vraag of de uitvoering
e opdracht tot het verstrekken
^uorvrij water wel onder de noe-
in behoorlijk bestuur te brengen
14.1
13» beslissing wil nemen over
jib ging van fluor aan het drinkwa-
o.'i daarom ook deze niet-medische
,°teEn in zijn overwegingen moeten
ken.
Regisseur Johan de Meester gehuldigd
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Op heel wat literatuurlijsten voor het eindexamen
moet, bij de afdeling middeleeuwen, de moraliteit Elckerlijc hebben
geprijkt. Je las dat stuk in de klas en op een mooie zomeravond toog
je onder aanvoering van de leraar Nederlands naar Delft om op het
Prinsenhof de opvoering ervan bij te wonen. Zo'n buitenkansje liet
die leraar zich niet ontglippen.
Sinds 1950 is de opvoering van Elc
kerlijc een vast programma-onderdeel
van het Holland-festival geweest Voor
het eerst na meer dan twintig jaar zal
Delft het tijdens het festival moeten
doen zonder Elckerlijc, die zich, mid
den in zijn leven, tegenover de Dood
ziet geplaatst, en wordt opgeroepen
tot een pelgrimage waarvan niemand
terugkeert en waarbij niemand hem
vergezelt.
Johan de Meester, die alle voorstellin
gen van deze allegorie in Delft heeft
geregisseerd, heeft, mede met het oog
op zijn leeftijd (deze maand wordt hij
75), het bijltje erbij neergelegd. De
Stichting Delfesta, die het jaarlijkse
evenement organiseert, heeft hem gis
teravond een bescheiden huldiging
bereid. Dat gebeurde in de Stadsdoe-
len, de Delftse schouwburg, na de
opvoering van Huygens' Trijntje Cor-
nelis, dat, onder regie van Johan de
Meester, al meer dan honderd voor
stellingen heeft gehaald.
In zijn naast Carré gelegen woning in
Amsterdam toont Johan de Meester,
wie je zijn 75 jaarvolstrekt niet
aanziet, zich er lichtelijk verbaasd
over dat Elckerlijc het in Delft zo
lang heeft uitgehouden. Weliswaar
schrijft hij Elckerlijc grote kwalitei
ten toe, maar de waardering daarvan
vereist zijns inziens een instelling
waarop niet veel mensen, en zeker
niet veel Uederlamders kunnen boren.
Eenvoud
'Elckerlijc is geen puur theater',
vindt Johan de Meester. 'Het zit dicht
bij een kerkgang. Het is duidelijk
door een geestelijke geschreven, die
dat overigens erg bewonderenswaardig
heeft gedaan.' Toneelliefhebbers noch
kerkgangers komen bij Elckerlijc vol
ledig aan hun trekken; dat voorrecht
is slechts weggelegd, meent Johan de
Meester, voor 'een gelovig mens die
ook poëet is'. En dat type ('dat hoef
ik u met te vertellen') is dn Neder
land niet dik gezaaid.
Op de vraag of hijzelf tot de gelovige
poëten mag worden gerekend, geeft
Johan de Meester geen rechtstreeks
antwoord. Hij zegt dat hij in elk
geval geen religieuze opvoeding heeft
gehad. Zijn vader, de romanschrijven
Johan de Meester, had zich ontwor
steld aan de invloed van een 'enorm
christelijke moeder'. Wel heeft de
acteur en regisseur Johan de Meester
altijd grote affiniteit met religieuze
stukken gevoeld.
Van 1924 tot 1929 was hij directeur
van het Vlaamsch Volkstooneel in
Brussel. In het stichtingsbestuur daar
van zat een pastoor. De groep moest
de Vlaamse cultuur brengen tot in de
kleinste dorpjes, waarbij soms een
hooischuur als theater moest dienst
doen. Door die activiteit is Johan de
Meester al jong (hij was 27 toen hij
naar Brussel ging) met religieuze
stukken in aanraking gekomen: 'De
cultuur van België is sterk gebonden
aan de middeleeuwen.'
'Ik voelde er', zegt hij, 'ook wel een
soort neiging toe.' Daarbij was hij er
Johan de Meester
vooral op uit in die religieuze stuk
ken groteske elementen te verwerken.
Zo liet hij eens in een stuk dat was
gebaseerd op de legenden van de
heilige Franciscus engeltjes aan een
trapeze zweven, terwijl zich daaronder
uiterst devote handelingen voltrokken.
Ook op het oog vervelende stukken,
meent Johan de Meester, kunnen door
zo'n aanpak smakelijke taferelen ople
veren. In de opvoeringen van Elcker
lijc waren groteske elementen overi
gens nauwelijks of niet te ontwaren.
Juist mede daardoor, meent de regis
seur, is de belangstelling ervoor de
laatste jaren wat gaan tanen.
Elckerlijc, vindt hij weer wel, ver
draagt ook geen versieringen. De gro
te kracht van het stuk ligt juist in
zijn eenvoud. Het volgens de regis
seur dramaturgisch prachtige, maar
ook gewaagde idee een mens uit te
beelden op het moment dat hij voor
zijn dood staat, heeft, dank zij die
simpelheid, een volmaakte synthese
(ADVERTENTIE)
Of't nou voor het zondags
ontbijt is of voort tussendoor.
Of ze mee gaan naar buiten
of mee gaan naar school
Krentenbollen zijn altijd goed voor
even smullen. En nog gezond ook.
Denk eraan als u de bakker ziet.
Sterilisatie
Het juininmummer van De vrouw en
haar huis 2.50) begint met een
even domme als banale reportage: fo
to's vain fraaie meisjes, gevolgd door
wat-mannen-ervan-vinden. Dat gaat zo.
Karei, 28 jaar, ober: dat meisje in hot
pant ds erg sexyJohn, 42 jaar,
garagehouder: ik voor mij hou erg
van het meisje, dat zonder b.h. rond
wandelt Nou ja. Verder: een inter
view met VU-uroloog dr. R. J. Scholt-
meijer, die verwacht dat sterilisatie
ook wel in het ziekenfondspakket zal
komen als de pil er eenmaal in zit,
want het is daar een logisch vervolg
op. Karei Wiekart begint in dit num
mer een serie 'Inspraak in de woning
bouw', en we kunnen (weer eens)'
lezen dat Nederlanders méér dan
Fransen en Italianen over hebben
voor een mooie vloerbedekking en zo,
en daardoor minder geld overhouden
voor de huur van het huis, waarin die
fraaie spullen een plaats moeten heb
ben. Ook mog aaingespreekt: uitvoerige
reportage over het Judson House, op
vangcentrum in New York.
toeristen met baarden mogen er weer
in'. Oscar van Alphen maakte drie
honderd foto's van Arasterdam, ze
staan er allemaal in. Erg klein, dat
wel, maar ook erg kleurig vanwege
het vele kleurige 'alternatieve' dat je
in Amsterdam kunt tegenkomen.
Hieromheen persoonlijk getinte verha
len van Jacques Gans, Suzanne Piët
en Gerben Hellinga. Uitsluitend voor
Liefhebbers, dachten we. In Avenue-
affiche moet Konrad Boehmer nodig
kwijt dat-ie meneer Von Karajan met
Richard Strauss of Beethoven een on
benulligheid vindt en zo kunnen
wij weer lekker vaststellen dat Avenue
toch een blad voor snobs is.
vormde synode 'Leven en sterven met
verwachting'.
Niks doen
Spelling
Vakantie
Spreekuur thuis (mei-juni ƒ2.50)
biedt 'van alles over vakantie'. Een
hele vracht adviezen, waar men veel
aan heeft, of het nu over de verzor
ging van achterblijvende huisdieren
gaat of over de manier van eten
onderweg (door de uitgaanders zelf
natuurlijk), of over wat je ginds kunt
krijgen enz. Ook komt de vraag aan
de orde of vader en moeder niet es
met hun beiden op stap zouden moe
ten gaan, en dan liefst langer dan een
weekend, want er zijn echtparen die
pas tegen het eind van een weekend
zonder-kinderen op dreef beginnen te
komen. Ook noteerden we dat je
bruin kunt worden in de schaduw en
voorts verdient attentie de behande
ling van deze vraag: wat moet je
ermee aan als je kinderen op een
gegeven moment zeggen dat ze niet
meer met jou mee willen op vakantie?
Avenue (juni 2.50) besteedt via een
documentaire van Wim Koesen opval
lend veel aandacht aan de vraag of
Michael Rockefeller tien jaar geleden
vermoord werd in wat toen Neder
lands Nieuw-Guinea was en of het
waar is dat die moord om politieke
redenen verdonkeremaand werd. Aad
van der Mijn schrijft (en hij schrijft
goed) over Griekenland, dat nooit
met vrijheid is verwend: 'Nu, vijf jaar
na de coup. wat kun je doen? Je
telfoon wordt afgeluisterd. Je post
wordt gecontroleerd. Iedere nacht
worden mensen opgepakt(maar)'
Ons Gezin (tijdschrift voor gezin en
samenleving, mei ƒ2,heeft als ti
telverhaal: 'Moet de spelling veran
derd/verandert worden?', waarin
Neerlandicus Anton Oskamp geen me
ning opdringt maar z'n lezers wil
helpen tot een standpuntbepaling te
komen. Inge E. de Wilde informeert
over KID, dat is: kunstmatige insemi
natie met sperma van een onbekende
derde, waarmee jaarlijks ongeveer
honderd echtparen worden geholpen.
'De enkele artsen die KID toepassen
krijgen echter steeds langere wacht
lijsten en sommige echtparen zullen
pas over een paar jaar aan de beurt
komen. Dit bewijst dat de methode
langzamerhand meer 'in trek' komt.
Dat zal er zeker toe leiden dat ook
meer artsen zich ermee bezig zullen
gaan houden. En daarmee zullen ook
de discussies over de te hanteren
normen op gang komen'.
Leven met de dood
Naarmate we meer op conferentiecen
tra vernemen en in bladen lezen dat
we proberen de dood uit ons leven
weg te duwen, verschijnen er meer
verhalen over leven-met-de-dood. Ge
zond gezin maandblad van de PSVG,
besteedt er het mei-nummer aan
(ƒ1,75). We vinden hier o.m. bijdra
gen van de zenuwarts W. Bakker, de
ziekenhuispredikant A. Th. Stegenga
en de Leidse hoogleraar dr. A. Sikkel.
Uit de bijdrage van de laatste: 'Ster
vensbegeleiding betekent niet leiden,
maar iemand bij de hand nemen als
die wordt uitgestoken; betekent jezelf
kunnen zijn, geen toneel spelen, dur
ven huilen als je daaraan behoefte
hebt. Stervensbegeleiding vraagt om
een vriendelijke, positieve stemming'.
Hiernaast aandacht voor de confronta
tie van het kind met de dood, met
name ten aanzien van de vraag naar
het 'waarom' van het sterven, en voor
de pastorale handreiking van de her-
In Ouders van nu (juni 2.35) kun
nen ouders te weten komen dat ze niet
direct van slag hoeven raken als hun
kinderen zitten te niksen: ledigheid is
niet altijd des duivels oorkussen.
Jeugdpsychiater J. Euwema schreef
een bijdrage onder de titel: 'Ouders
van niks', waarin o.m. staat dat kinde
ren er beslist niet tegen kunnen, als
hun ouders zichzelf niet durven zijn.
Zowel op het niks-doen als op de
'Ouders van niks' zijn er via de
ouderraad van Ouders van nu reac
ties. zo uit de praktijk. Dr. Musaph
antwoordt Annie Romein-Verschoor
op haar vinnige brief van april over
z'n Avro-seks. Verder attentie voor:
vroege hulp aan ouders met gehandi
capte kinderen, een brief van een
ongehuwde moeder, een gesprek met
een schooltandarts, en de bijlage
'Schoolkrant'. Er is ditmaal een 'losse'
kinderkrant bij, ter gelegenheid van
de tentoonstelling Kind en leefmilieu,
die tot 15 augustus op de Floriade te
zien is. In die kinderkrant onder
meer beschrijvingen van (ver)oude(r-
de)spelletjes, zoals steltlopen (wat je
op de Floriade vaders vaker ziet doen
dan kinderen!).
Andere groep
In Sekstant (juni 1.95) een boeiend
vraaggesprek met Nel Tegelaar, het
eerste vrouwelijke lid van het hoofd
bestuur van het NW. Zij attendeert
cr op dat vrouwen écn kwart van de
arbeidersbevolking vormen. 'Dat is
zo'n enorm aantal dat je ze moeilijk
een minderheidsgroep kunt noemen,
al kunnen ze natuurlijk altijd door de
mannen overstemd worden. Ook socio
logisch gezien zou ik ze geen minder
heidsgroep noemen, maar een andere
groep'. Mevrouw Tegelaar zegt ook
dat ze discriminatie van joden en
negers niet te vergelijken vindt met
die van vrouwen: 'Ik vind dat vrou
wen misschien niet zozeer onderdrukt
als wel op hun plaats gehouden wor
den'. Het titelverhaal van Sekstant
(waarin het al dan niet funktionele
bloot op z'n retour lijkt te zijn)
handelt over geslachtsziekten, waar
van er in ons land gemiddeld twee
honderd tot tweehonderd vijftig nieu
we gevallen per week bij komen:
consequentie van een vrijere houding
tegenover de sexualiteit. net zoals de
toename van het wegverkeer meer
verkeersongevallen meebrengt, zo ver
gelijkt Sekstant. Na de mazelen ne
men de geslachtsziekten de tweede
plaats in op de ranglijst van besmette
lijke ziekten in ons land.
tussen leven en dood opgeleverd.
Elckerlijc, meent Johan de Meester, is
ook veel sterker dan Jedermann, de
bewerking die de Oostenrijkse dichter
en prozaschrijver Hugo von Hof-
mannsthal er in 1911 van heeft ge
maakt. Von Hofmannsthal blies Elc
kerlijc op tot een spektakelstuk, dat
het hoogtepunt werd van de mede
door hem op touw gezette Salzburger
Festspiele. Jedermann trok wel veel
publiek, maar Johan de Meester heeft
er slechts de kwalificatie 'hoererig
gedoe' voor over.
Scholieren
Naar een schatting van de Stichting
Delfesta hebben de Delftse opvoerin
gen van Elckerlijc zo'n 100.000 bezoe
kers getrokken. Velen van hen heb
ben het stuk meermalen gezien. Tot
zijn verwondering zag Johan de Mees
ter vrienden uit Rotterdam (waar hij
geboren is) voor de vierde of vijfde
maal op de tribune zitten.
Toen de laatste jaren de belangstel
ling minder werd, besloot Delfesta
zich voortaan voornamelijk op scholie
ren te richten. Vóór die tijd hadden
die altijd al een belangrijk bestand
deel van het publiek gevormd. De
spelers verhuisden daarvoor van het
Prinsenhof naar de Oude Kerk, omdat
de uitvoeringen vroeger in het jaar,
onder onberekenbare weersomstandig
heden. moesten worden gegeven: tij
dens het Holland-festival, in juni en
juli, hebben scholieren het te druk
met proefwerken en examens.
In 1970 en 1971 ontmoette Elckerlijc
de Dood in die kerk in plaats van
onder de blote hemel. Johan de Mees
ter was er niet erg gelukkig mee: 'De
akoestiek was hopeloos', zegt hij, 'een
galm van hier tot ginder.' Bovendien
moest er worden gespeeld tegen de
achtergrond van een wit raam: nadat
de glazenier Joep Nicolas er vier
onderhanden had genomen, was er
geeft-geld meer voor het rijfde.
Johan de Meester is toen op het idee
gekomen een inzamelingsactie te hou
den om zijn vriend Joep Nicolas in de
gelegenheid te stellen zijn werk in de
kerk te voltooien. Dat vijfde raam is
onlangs onthuld; met genoegen stelt
Johan de Meester vast dat die ver
plaatsing naar de Oude Kerk tenmin
ste ergens goed voor is geweest
Op de eerste en laatste twee jaar na
is Elckerlijc steeds gespeeld op een
volgens Johan de Meester 'intieme
plek' van het Prinsenhof, naar zijn
mening ideaal voor de opvoering van
welk stuk dan ook. Doordat de ruimte
er niet te groot was, viel er op de
akoestiek niets aan te merken.
Dat laatste kon niet worden gezegd
van een andere plaats op het Prinsen
hof. waar de eerste voorstelling van
Elckerlijc werd gegeven, en ook niet
van de Markt, waarheen het iaar
daarop werd uitgeweken
Geen scheiding
Het afscheid van Johan de Meester
betekent niet dat er een einde is
gekomen aan de voorstellingen van
Elckerlijc. Delfesta wil Elckerlijc, oor
spronkelijk ook een lekespel, voortaan
laten opvoeren door amateur-toneel
spelers. Het Delfts centrum voor ama
teurtoneel heeft op dat plan al posi
tief gereageerd. Wel zal er een be
roepsregisseur worden aangetrokken.
Johan de Meester zegt het geen gek
idee te vinden Lodewijk de Boer voor
dat karwei aan te trekken. 'Dat zou
iets voor hem zijn. Hij bezit een grote
muzikaliteit en heeft blijk gegeven
van visuele originaliteit. Ik heb er
overigens nooit met hem over gespro
ken.'
Dat Lodewijk de Boer zich tot nog
toe met modern toneel heeft bezigge
houden, is in de ogen van Johan de
Meester het tegendeel van een be
zwaar. Hij vindt het onjuist een schei
ding aan te brengen tussen klassiek
en modern toneel, zoals vaak gebeurt.
'Het heeft voor het moderne toneel,
waar ik voor driehonderd procent
voor ben, alleen maar voordelen als
de klassieke stukken niet vergeten
worden.'
Johan de Meester, die vooral als re
gisseur van klassieke stukken naam
heeft gemaakt, vertelt dat hij er zo'n
twintig jaar geleden, als mede-direc
teur van de Nederlandse Comedie, al
voor heeft gepleit de Gijsbreght-tradi-
tie in de hoofdstad te vervangen door
de traditie steeds een ander stuk van
een klassieke Nederlandse toneel
schrijver op te voeren. Zijn pleidooi
heeft toen geen gehoor gevonden.
Johan de Meester bepeinst dat daar
aan wel eens de ondergang van de
Nederlandse Comedie, en zelfs van
het Amsterdams Toneel nu, te wijten
zou kunnen zijn. Spijtig zegt hij dat
hij toen misschien toch wat meer had
moeten 'doordouwen'.
De badgastenklas is goed vol: achten
twintig kinderen can heinde en
ver, die de laatste maand vdór de
grote vakantie les krijgen in de Van
Speykschoo lin Egmond aan Zee, om
dat hun ouders in die badplaats een
zomerhuisje hebben en niet willen
wachten tot de kinderen ook vrij
waren. Zodoende is de badgastenklas
een mengelmoesje van kinderen van
zes tot en met twaalf jaar, van chris
telijke, rooms-katholieke en openbare
scholen, uit het noorden, oosten en
zuiden dit jaar is er voor het eerst
ook een Duits meisje bij allemaal
met hun eigen schoolboekjes, die on
derling nog al eens plegen af te
wijken.
Niet direct een makkelijke taak voor
de onderwzijeres, mevrouw Plantinga,
die voor deze gevarieerde schoolklas
staat, maar, zegt schoolhoofd Raats,
'een goeie onderwijzer moet volgens
mij voor elke klas kunnen staan cn
dit valt ook best mee'. De 'juf' doet
het trouwens zo goed, dat de dankba
re ouders haar aan het eind van de
badschoolmaand overladen met ca
deautjes.
Egmond is voorzover bekend de enige
badplaats die er zo'n klas op nahoudt,
een service van VVV en gemeentebe
stuur aan de zomergasten. De klas
loopt nu een paar jaar, maar is
desondanks nog niet wijd en zijd
bekend. Het zijn dan ook vaak dezelf
de kinderen wèl elk jaar een paar
meer en met nu alweer aanmeldingen
voor ixilgend jaar die soms al vóór
1 juni arriveren en dan tot die datum
in een gewone klas van de Van
Speykschool meedraaien.
Zo gauw ze in Egmond de school
binnenstappen lot vorig jaar gin
gen ze naar een dépendance in een
dorpscafé hebben ze al een beetje
vakantie. Elke middag zijn ze vrij,
maar 's morgens van hal) negen tot
twaalf uur krijgen ze individueel les
uit hun eigen vertrouwde schoolboek
jes. Een uurtje rekenen, een uurtje
taal, wat geschiedenis en aardrijks
kunde en dan nog wat speciale uurt
jes: een bezoekje aan een museum en
andere leerzame onderbrekingen. En
verder worden ze zoveel mogelijk bij
de normale activiteiten van de hele
school betrokken. Nu mogen ze bij
voorbeeld meeiccrken aan de plannen
makerij voor het schoolkamp, ook al
gaan ze zelf niet mee.
Het is een bijzondere klas, die dan
ook onder bijzondere rijksregelingen
valt. De klas hoeft in principe niet
groter te zijn dan 16 kinderen. Zodra
het er 32 worden, mogen er twee
klassen gevormd worden en het rijk
zorgt voor een tweede leerkracht.
Hoe de leerlingen zelf over hun bad
gastenklas denken, zijn ze op papier
aan het zetten. Het worden allemaal
opstellen over de klas, waarvan de
beste in het Speykertje, de door zes-
deklassers geredigeerde schoolkrant,
geplaatst worden.
slapper
Tomeloos dranken, tabak, parfum en
andere lekkernijen over de EEG-gren-
zen binnenbrengen mag nog niet,
maar per 1 juli is de invoer van die
artikelen in elk geval aan heel wat
slappere banden gelegd dan voorheen.
Voor 270 aan allerlei mocht tot nu
toe, maar dat wordt 45CL En voor
de meeste vakantiegangers het belan
grijkst de 200 sigaretten zijn er
300 geworden en wie anderhalve liter
gedistilleerd over een van de EEG-
grenzen meeneemt, hoeft die halve
liter teveel niet meer te verstoppen,
want ook die extra halve liter 'Is nu
vrij van invoerheffingen. Verder mag
de reiziger van 1 juli af zonder extra
betaling onder de arm meenemen: 150
kleine sigaartjes of 75 grote bolknak-
ken of 400 gram tabak (geen pruim,
maar om te roken) en drie liter wijn
of andere minder sterke drank. Dat
betekent, niet, dat grensbewoners nu
ongelimiteerd goederen heen en weer
kunnen slepen, net zo min als mensen
die geregeld grenzen passeren: zij mo
gen over het algemeen een tiende van
de genoemde hoeveelheden meene
men.
Dat dit nu allemaal kan. is te danken
aan de Fransen, die hun bezwaren
tegen ruimere invoerbepalingen ojizij
geschoven hebben en aan de vier
kandidaat-EEG-ledcn, die alles meteen
best vonden.
w.c.'s zijn opgevist. Er moeten veel
meer portemonnaies gestolen zijn.
want het klinkt nogal ongeloofwaar
dig, dat 63 mensen elk met zo'n
vierhonderd gulden op zak naar het
stadion gestapt zijn, omdat ze mis
schien een kussentje zouden willen
huren of een lolly kopen. Die 63
kunnen hun eigendom natuurlijk te
rugkrijgen ais ze willen, want er
moet wel haast een luchtje aan zitten.
bewering
Het ministerie van defensie regi
streert het intelligentie-quotiënt van
leerlingen van het b.l.o. Dat blijkt uit
een stelling bij het proefschrift van
mevrouw A. T. Wippler-De Bruin, die
deze week in Utrecht promoveerde.
Waarom deze belangstelling bij defen
sie, vraag je je af. Boze tongen bewe
ren dat dit gebeurt met het oog op de
toekomstige samenstelling van de ge
neral e staf.
bende
Zóveel is er vorige week uit de zak
ken van voetbaldronken toeschouwers
bij Ajax-Inter Milaan geroofd, dat de
Rotterdamse politie zo langzamerhand
in een georganiseerde zakkenrollers-
bende begint te geloven.
De gauwdieven gapten samen op z'n
minst daar is althans aangifte van
gedaan ƒ25.300, ongeveer evenveel als
de Ajacieden (niet belastinvrijde
man aan de wedstrijd verdiend heb
ben. Zakkenrollen van een dergelijke
omvang is volgens de politie nog niet
eerder vertoond. Vandaar dat er aan
een organisatie gedacht wordt, een
soort belangengemeenschap dus van
zakkenrollers, want vele handen ma
ken licht werk en vele kleintjes één
grote.
Intussen zit de Rotterdamse politie lOWI6tl6
nog met een voorraadje van 63 lege
portemonnaies, die na de wedstrijd
uit de stortbakken van Feyenoord-
Bealvleugels Ex-beatle Paul
McCartney is een gevleugeld musicus
geworden, sinds hij met zijn 'Wings'
samenwerkt. Hij en zijn band brengen
hun gevleugelde pop op 22 juli in de
Rotterdamse Doelen en misschien nog
wel in twee andere steden, maar daar
wordt nog over gedubd. Vreemd
Cineast annex bergbeklimmer Jan
Boon is naar Afrika gevlogen om er
een kleurenfilm te maken voor de
Amerikaanse World Geographic So
ciety. De film duurt anderhalf uur,
gaat ook over de bedreigde dieren en
speelt zich helemaal af in Kenia en
Oeganda, waarvoor Boon o.a. de 6000
meter hoge Kilimanjaro moet bestij
gen. Een even lange documentaire
gaat hij over Nederland maken, voor
dezelfde maatschappij in hetzelfde
vreemde land. Paperclips Alle
hallen van het Amsterdamse RAI-com-
plex zullen van 17 tot en met 25
oktober volledig bezet zijn door bon
derden firma's, die alles op kantoor-
en zakengebied laten zien. van paper
clip tot computer, onder de verzamel
naam Efficiencybeurs. Tijdens deze
tweejaarlijkse tentoonstelling in
1970 door bijna 100.000 mensen beke
ken wordt ook een serie lezingen
gehouden. Processie Zondag 24
juni is het weer tijd voor de traditio
nele St. Jansprocessie in het Gooise
Laren. Een dag tevoren wordt het
feest ingeluid met een dienst in de
St. Jans basiliek en een concert en
voor de dienst op de hoogtijdag zelf
komt de oud-bisschop van Groningen,
mgr. Nierman, over. Nieuw Een
heel ander soort hoogtijdag is het op
25 september voor sportmensen: dan
wordt voor het eerst de beurs 'spor-
takkom' gehouden (tot de 30ste in de
Utrechtse Jaarbeurs), die speciaal ge
richt is op allen die te maken hebben
met besluiten nemen over het bouwen
of inrichten van sporthallen. Op het
beursprogramma staan dan ook zaken
als ontwerp, bouw en inrichting van
overdekte sportakkomodaties en uit
rustingen voor sportbeoefening.
te laat
Het is gebeurd. Corry Konings is
geen Rekel meer. Met een plechtige
handdruk draagt zij hier het officiële
Rekelschap over aan Alkmaarse
Hanny Bakkum, de nieuwe, struise
voorzangeres van de Rckelmuzlkanten.
Huilen is nu voor beiden definitief te
laat.
