7
München
lies op grotere schaal -
)ok de misdaad en de chaos
1972
corruptie
verspilling
waanzin
Olympiade
derLeistung
Knorr ruft auf zurgroRen
,<LVC5S£A
Reihe Hansei
Hans-Horst Henschen-jri
Reinhard Wetter P)
Anti-Olympia/Ein Beitra}
zur mutwilligen Diffamierung
und öffentlichen Destruktion
der Olympischen Spiele und
andererNarreteieiu
1
OITVF/KWARTET ZATERDAG 10 JUNI 1972
Sport K2S
PELEN VERSNELLEN
CRISIS VAN MÜNCHEN
jiinchen hoopt deze zomer het
liddelpunt van de wereld te zijn:
liljoenen mensen (per dag een
00.000) zullen het twee weken
lurende sportfeest van de Olym-
iade op het Oberwiesenfeld met
Sgen ogen kunnen aanschouwen
D, zo schat burgemeester Vogel,
kwart van de mensen zal
lankzij de radio en televisie niets
Bissen van wat zich, geprogram-
lieerd naar de hoogste drama-
ische eisen, in de stadions ont-
louwt.
Dat dit alles meer dan een slor
dige belasting-stuiver zal kosten
en dat het aantal van die stuivers
s gestegen op een wijze die al-
een ruimte laat voor schandalen,
leert de bondsrepublikeinse bur-
rers nauwelijks en de bevolking
pan München niet in het minst,
tegenover 'De Kosten' immers
bt De Versnelling': de Spelen
toten München, Beieren en
hiitsland vooruit in de vaart der
rolkeren van de Spelen gaat
sen stuwkracht uit, die vrijwel
illes rechtvaardigt.
En op het punt van die versnelling
ijn zelfs de fanatiekste tegenstanders
iet eens met de verantwoordelijke
eremoniemeesters: de Spelen versnel-
en de ontwikkeling van München
Heen over het waarheen bestaat geen
enstemmigheid. Voor Reinhard Wet-
tr, socioloog en mede-auteur van het
nlangs verschenen boek 'Anti-Olym-
ia', bespoedigen de Spelen vooral de
conomische crisis van de stad
lünchen. Reeds tien jaar terug te
mde die crisis zich af en hoewel de
pelen de massa een hoop zand in de
gen strooit, komt München snel
ichter bij de financiële afgrond.
Noodlottig
grafiek van Münchens ontwikke-
ig, die na de oorlog alleen maar
ihoog wees, knakte in 1963. Rein-
d Wetter: 'De inkomsten van
nchen uit belastinggelden daalden
n sterk: de groei van de inkomsten
.terug van 44.51 miljoen Mark tot
ïiljoen Mark en een jaar later
de gemeenteraad van een bijna
^"0
door Hans Schmit
W'onn bol don nAchtfcn Obmplwhen
SpMon wlcnler dleMHlrekordo pnrzoln
«.donken Sic tui linycr
i
Dle Bahn i
ist dabei.
Dabei mit
I ^'(r
der Bahn.
7 -
itm.j'i
den en 'in 1972 niet in staat is voor
20 miljoen Mark een bejaardencen
trum en twee scholen te bouwen noch
een tariefsverhoging van 30 procent
van het openbaar vervoer kan vermij
den.' Toch wordt er op het Oberwie
senfeld wel gebouwd en de verkeers-
bouw in Beieren is ook al op de
hoofdstad geconcentreerd. Reinhard
Wetter: 'Het geld daarvoor is uit
andere geb;eden weggenomen het
geld is n;et uit de lucht komen val
len. maar ergens anders vandaan ge
komen.'
Arbeiders
Zoals München ten behoeve van de
Spelen geld aantrek zo zoog het ook
arbeiders naar zich toe. Noordfranken
en het Bayerische Wald, gebieden te
gen de grens met de DDR, zijn bij
voorbeeld economisch zwak niet
alleen in vergelijking met Beieren
maar ook ten opzichte van de gehele
bondsrepubliek. Vanuit die gebieden
zijn de arbeiders naar München ge
trokken en, zo stelt Reinhard Wetter,
'als na de Spelen niet voor continuï
teit wordt gezorgd, en dat zal erg
moeilijk zijn, ontstaat er een conjunc
turele werkloosheid, die terugslaat op
de arbeiders uit de toch al relatief
arme streek.'
Niet alleen uit Noordfranken kwamen
de arbeiders ook uit Griekenland,
Turkije en Joegoslavië stroomden de
werkkrachten toe. Momenteel heeft
München 220.000 gastarbeiders. Rein
hard Wetter: 'Sinds tien jaar stijgt
het aantal buitenlandse werknemers
sterk de laatste jaren hebben velen
zich met vrouwen en kinderen hier
gevestigd, de ooor de Olympische Spe
len ontstane toeloop van arbeiders is
een sterke belasting voor de infra-
struktuur het betekent weer nieu
we moeilijkheden. Want er zijn geen
leraren, geen scholen, geen speelplaat
sen en er is evenmin geld. Daarmee is
in feite de crisis van München nog
versterkt, hoewel die nu nog niet
zichtbaar is.'
Ein Olympltiitgar von Münehcn ataht
irtit» fut. Dia OSRAM powa/atua.
Zaden Otympischen
Spelen kommt nur die Elite
Philips 1st dabei
De Spelen zijn een dankbaar reclame-object. Hierboven enkele vor
men van reclame zoals die door grote firma's zijn gebruikt.
noodlottige ontwikkeling. München
zat in geldnood veel bouwmaatre-
gelen konden niet worden uitgevoerd,
den de plannen tot het organiseren
van de Spelen een projekt waar
voor wèl geld vanuit de Bund en de
Lander zou kunnen komen.'
Sindsdien is in München op giganti
sche schaal geïnvesteerd hoewel
München een stad is met grote schul-
free weken lang zal in
ihen alles tot in het
mderdduizendvoudige zijn
irgroot. Dagelijks trekt
gigantische stroom van
soekers (minimaal een
miljoen) naar het
Iberwiesenfeld en wat voor
«stagen dat zal geven
Eet degenen die zoals iede-
dag het spitsuren-ver
eer vormen, met degenen
5e hun vakantie beginnen
of eindigen met een tocht
rngs München en met de-
enen die toch nog even
aar het Olympisch com-
!ex willen gaan kijken
at voor botsingen dat zal
even is niet zo moeilijk
oor te stellen. Die vergro-
tag geldt echter niet al-
een het verkeer zo zal
ok een schare zakkenrol-
ers, roofovervallers en op-
Ichters bezit nemen van de
tad en ondanks alle in-
panningen van de afgelo-
m jaren zal ook niet kun
nen worden voorkomen dat
ten horde prostituées zich
mengt tussen de veelal niet
nbemiddelde sportliefheb
•ers van heinde en verre.
Haar misschien meer nog
dan de pooiers en zakken
rollers vreest men in
München de jeugd die over
het algemeen als langharig
tuig wordt afgeschilderd,
de drug-dealers, de politiek
gedrevenen zoals Kroti-
sche bannelingen of rechts-
extremisten of sympathisan
ten van de in Duitsland zo
gevreesde Baader-Mcinhof-
groep. Dankzij internationa
le uitwisseling zijn van der
gelijke lieden dan ook
reeds zwarte lijsten aange
legd. Ook het politie-be-
stand is aangepast:
5.000 politieagenten zullen
het Beierse korps verster
ken, waarvan er 4300 in
München te werk worden
gesteld en 700 op grenspos
ten zullen assisteren. Op
het Oberwiesenfeld zullen
1700 ongewapende ordebe
wakers in blazers en met
Tiroler-hoedjes rondlopen
en de 20.000 soldaten zijn
in beginsel alleen ingezet
voor vreedzame assistentie.
Het blijft echter de vraag
of de politie iets anders zal
kunnen doen dan het ont
warren van de verkeersklu-
wen want ondanks alle
verzekeringen van hoger
hand dat het allemaal wel
zal loslopen, staat niets met
zekerheid vast. Reinhardt
Wetter: 'Het enige principe
is dat van de hoop: men
heeft 2.000 inwoners van
München gevraagd wat ze
doen ten tijde van de Spe
len en die hebben gezegd:
misschien ga ik weg met
mijn auto maar misschien
ook niet, en dan hoopt men
dat de inwoners van
München weggaan. Er is
vastgesteld dat er per vijf
bezoekers niet meer dan
één auto mag zijn om een
ramp te voorkomen en dan
hoopt men, terwijl het ge
middelde voor een voetbal
wedstrijd 1 op 3 is, dat dat
ook gebeurt. Men hoopt dat
de gasten de auto zullen
laten staan, men hoopt dat
men gebruik maakt van het
openbaar vervoer, maar al
jaren loopt het gebruik van
het openbaar vervoer, te
rug.'
De waanzin van die ver
wachte chaos wordt door
Gerhard Schwerenz, in het
nawoord van het boek 'Die
Corruptie
Nazi-Olympiade' scherp ge
tekend: terwijl in het stadi
on de sterkste sportmensen
strijden om een fractie van
een seconde sneller te zijn,
wordt die winst van binnen
het stadion daarbuiten mil-
joenenvoudig verloren in
het stilstaande verkeer en
de lange reeks botsingen.
En het is nauwelijks fictie
te noemen, wanneer Rein
hard Wetter de chaos be
schrijft die een uur voor
de opening van de Spelen
zou kunnen uitbreken wan
neer iemand in de U-Bahn
aan de noodrem trekt, wan
neer een agent vanuit een
helicopter een wagen van
de Baader-Meinhof-groep
meent te zien of wanneer
rechts-extremisten demon-
steren tegen deelname van
de DDR. Die katastrofe zou
leiden tot lege tribunes
tot een feest voor televisie
kijkers. Daarom, zo meent
Reinhard Wetter, zou het
gewoon eenvoudiger zijn
geweest in een studio een
groot decor te bouwen en
daar het Feest af te wikke
len.
- - »>V? - -
Terwijl die arbeiders op het Oberwie
senfeld. waar eens de koninklijke rui
ters exerceerden en waar in 1938 de
Britse premier Chamberlain voet op
Duitse bodem zette, het Olympische
complex optrokken, stegen de bouw
kosten met de dag: stijgingen van 100
tot 1000 procent, met een gemiddelde
van 400 tot 500 procent. Een dergelij
ke progressie kan onmogelijk worden
veroorzaakt door een stijging van de
lonen en het woord korruptie ligt dan
ook voor de hand. Reinhard Wetter:
'Je kunt het moeilijk schrijven, maar
de feiten werken de gedachte aan
zwendel wel in de hand. Het staat
vast dat de kosten aanzienlijk zijn
gestegen. Dat zou een gevolg kunnen
zijn van het feit dat de kosten bewust
te laag zijn geschat. Bewust, want
dergelijke grote fouten maken grote
ondernemingen anders ook niet. Een
andere mogelijkheid is, dat er van te
voren winst-afspraken zijn gemaakt.
Dat kon in dit geval, want hoe de
kosten ook stegen, de organisatoren
moesten er genoegen mee nemen om
dat de bouw eenvoudigweg niet stop
gezet kon worden: het moest en zou
deze zomer klaar zijn. Uit de lucht
gegrepen is deze veronderstelling
niet, want de contracten zijn zo opge
steld, dat er niet alleen loon- maar
ook prijsaanpassingen mogelijk zijn.
Het is in dat geval erg eenvoudig met
de toeleveringsbedrijven de prijsstij
gingen af te spreken.'
Materiële winst
Grenst het Olympische project inder
daad aan het waanzinnige of blijft er
toch iets over wat de stad ten goede
komt? Afgezien van niet te becijferen
immateriële 'voordelen' op het vlak
van het nationaal prestige, verbroede
ring van de jeugd en andere schone
doelen waaraan de sport dienstbaar is.
worden steeds drie grote blijvende
materiële winstpunten naar voren ge
bracht. Want de spoorwegen, de
luchtvaartmaatschappijen, de touris-
tenbureau's. de plaatselijke midden
stand en uiteraard de horeca-bedrij-
ven mogen dan enkele weken lang
met extra hoge prijzen goede zaken
doen een dergelijke meevaller is
slechts eenmalig.
De 'eeuwige' winst moet dan ook in
de eerste plaats op het Oberwiesen
feld zelf liggen, waar een complex is
verrezen dat 'de bevolking ten goede
komt.' Zonder de Spelen zou het ge-
- - - iv." „'ij,®
Arbeiders uit 23 verschillende landen hebben meegewerkt aan c!1 bouw van het Olympisch complex.
Op de fota arbeiders uit die landen nadat het hoogste punt in de i.o;iw (vorige zomer) was bereikt. Wat
gebeurt er echter met hun wanneer de Spelen voorbij zijn?
per jaar. Reinhard Wetter: 'Met die
800 meter hou je de ontwikkeling
niet bij: de stad groeit per jaar meer
dan 800 meter en dan niet alleen in
één richting, maar in alle. Daarom is
wat nu gebeurt zinloos; de U-Bahn
kan worden bijgezet in het Olympi
sche museum.'
De stelling dat München een groot
recreatie-centrum rijker is geworden,
is eveneens uiterst aanvechtbaar. De
accommodaties zijn zo specifiek op de
topsport gericht (met inloophallen,
installaties voor radio en tv enz) dat
er voor de bevolking niets anders
overblijft zich bij een enkele grote
sportmanifestatie passief te recreëren.
Grote concerns
Dankzij de Spelen heeft München on
geveer 8.000 hotelbedden, erbij gekre
gen. maar ook hier blijft de vraag of
de stad er beter "an is geworden Zo
is de nieuwbouw ter hand genomen
door grote concerns (Sheraton. Holi-
day-Inn. Hilton), van wie de meeste-
ook met reis- en vliegmaatschappijen
verbonden zijn (Intercontinental Ho
tel met Pan.Am de European Hotel
Corporation onderhoudt banden met
vijf Europese vliegmaatschappijen).
Hierdoor kunnen de grote hotels rei
zen met bed aanbieden, de prijzen
zodoende zo scherp mogelijk stellend.
En dat kan de doodsteek voor
Münchens hotelhoudende midden
stand worden.
En het is de vraag of het Olympisch
Stadion nu wel zo geschikt is voor de
populairste sport: voetbal.
Hotelhouder Stcigenberger bijvoor
beeld heeft zich uit een groot projekt
teruggetrokken in de hoop na de
Spelen goedkoop een leegstaand hotel
tc kunnen opkopen. Reinhard Wetter:
'Rome 1960 heeft geleerd dat het
n-veau dat door de Spelen is bereikt,
pas jaren later in werkelijkheid wordt
bereikt. De hotelbedrijven zullen
eerst een paar jaar onder de rentabili-
teits-grens moeten werken en het ligt
voor de hand dat dan de kleine
bedrijven kapot gaan.'
De toorn en wrevel van Reinhard
Wetter en Hans-Horst Henschen heeft
zich ontladen in een op schrift gestel
de reeks contra-argumenten waaraan
je moeilijk voorbij kunt gaan. Blijft
de vraag of er ook van andere zijde
kritiek is. Hans-Horst Henschen: 'De
mensen voelen zich één groot hart:
wij zijn erg blij met de Spelen. Er is
misschien wel ontevredenheid, maar
die is niet gekristalliseerd en richt
zich vooral op zaken als: er zijn voor
ons te weinig toegangskaarten.'
Ook van georganiseerde kritiek is wei
nig sprake: in 1968 werden enkele
anti-Olympia groepen opgericht, maar
verder dan de uitgave van een enkele
publicatie is men niet gekomen. De
monstraties worden evenmin ver
wacht. Hans-Horst Henschen: 'Voor het
Oberwiesenfeld is de Bannmeilengc-
sctz van kracht. Die wet geldt voor de
directe omgeving van alle parlements
gebouwen van Bund en LSnder en
houdt in dat je niet mag demonstre
ren. Wie op of rond het Oberwiesen
feld demonstreert, hetgeen normaal
niet verboden is, is nu wel strafbaar.'
Dit is het tweede artikel uit een serie
van vijf. Het eerste artikel stond In de
krant van 3 juni.
a.
plande recreat e-geb.ed nog jaren plan
gebleven zijn. Een tweede winst is de
nn-torgrond.se. die München dankzij
de Spelen heeft gekregen en een der
de voordeel is de toegenomen hotel-
bouw. waardoor München zijn positie
als neerstri :kplaats voor een gigan
tisch leger vreemdelingen heeft ver
sterkt.
U-bahn
Ook hiermee zijn Reinhard Wetter en
mede-acteur Hans-Horst Henschen (35,
freelance journalist en literatuur-criti
cus) het niet eens. Reinhard Wetter
noemt de U-Bahn, waarvan de aanleg
pas gestart is nadat de Spelen waren
toegewezen een 'ondergrondse doodlo
pende straat': 'De U-Bahn is de duur
ste verkeorsoplossing die er is en het
is in feite niet eens een oplossing.'
Hans-Horst Henschen voert dezelfde
argumenten aan die ook tegenstanders
van de metro 'n Amsterdam hanteren:
namelijk dat de ondergrondse, een
verkeerssysteem van meer dan hon
derd jaar oud, in wezen niet het
openbaar vervoer maar het autover
keer dient. En hij wijst vanuit een
bistro naast Münchens universiteit
waar, zoals aan alle Europese universi
teiten via talloze spandoeken tot 'be
zetting' wordt opgeroepen, naar het ra
zende verkeer in de Leopoldstrasse:
'Vroeger was het hier rustig: in het
midden een trambaan, met daarnaast
smalle stroken waar wat auto's konden
rijden. Nu ligt de trambaan onder de
grond en is de Leopoldstrasse een
soort autoweg geworden.'
Museum
Ook bij de bouw van de U-Bahn is
München niet ontkomen aan de be
faamde stijging: de noord-zuid-lijn
steeg van 616 tot 774 miljoen Mark cn
voor de lijn Neuprelach-llasseinibergl,
die voor na de Spelen op het program
ma staat, zal 1,2 miljard (twee keer zo
veel als voorzien) op tafel moeten
worden gelegd. Het bouwprogramma
is dan ook al ingekort tot 800 meter
OF DEZELFDE WIJZE als waar
op Jimmy Mueller in korte tijd
fen vaste greep heeft gekregen
op de frisdrankenindustrie, werpt
bij zich nu op de vaderlandse
sport met als doel door veel pu
bliciteit een nog groter aandeel
le verkrijgen op de marktomzet
ban de huidige 17%. Mueller
bwam vijf jaar geleden naar
Nederland om met steun van
Amerikaans kapitaal een fris-
drankenbedrijf op te zetten. De
Amerikaan Mueller heeft het ver
bogen zich in de Nederlandse
mentaliteit te kunnen verplaat
sen. Hij leerde snel de Neder
landse taal en ontdekte al even
v'lug wat in ons land nèt wel en
tètniet kan.
Die wetenschap maakte hem hier tot
succesvol zakenman. De omzet
zijn produkten (Raak en London
Tonic) steeg in een duizelingwekkend
«opo. Hij vertelt: 'Ons produkt werd
dat wij nog te weinig greep hadden
°P de leeftijdsklasse 12 tot 25 jaar.
overal geaccepteerd, maar ik merkte
g'j vonden dat de sport het middel
om die bevolkingsgroep te berei-
door Frits Suèr
ken. Bovendien kan ons product juist
bij de behoefte van die sportgroep
aansluiten. Want het artikel leent
zich voor het gebruik bij en na de
sport.'
Mueller heeft ook de gevoeligheden,
maar meer nog de ethiek van de
Nederlanders leren kennen. Mueller
is zelf jarenlang topsporter geweest.
Hij was een uitstekend zeiler die in
de strijd om het wereldkampioen
schap in de Hornetklasse steevast bij
de eerste drie eindigde. Om die reden
kent hij de noden maar ook de gevoe
ligheden van de sportbeweging en de
mogelijkheden voor zijn eigen bedrijf
in die sector. Maar Mueller wilde
zeker van zijn zaak zijn. Hij nam een
reclamebureau in de arm dat zich al
meer op het gebied van de sportpubli-
citeit had bewogen. Hij liet een aan
tal sportdeskundigen bij elkaar komen
om van gedachten te wisselen over
een ideale sportsponsoring. 'Die ge
sprekken'. zei hij toen, 'moeten ons
nog eens aangeven op wat voor pro
blemen en weerstanden wij in sport
sponsoring kunnen stuiten.' Mueller
en zijn marketing-manager Henk Smit
tastten op hun tenen lopend verder.
Zij lieten zich informeren over gega
digden. Basketbalploeg Fiat-stars viel
af omdat het bestuur van deze vereni
ging Raaks activiteiten tegen de af
spraak in in de publiciteit bracht en
één uur na een publicatie in een
dagblad over Fiats contact met Muel
ler liet hij Fiat-stars weten dat hij
geen vertrouwen meer in deze vereni
ging had. die daarmee zo een slordige
zestig mille aan zijn neus voorbij zag
gaan. Het bedrijf kwam snel rond met
SFC Assen en Haarlem Nicols. De
basketbalgegadigde Punch kwam nog
niet zover omdat de basketbalbnnd
medewerking weigerde. En opnieuw
gaat zich (evenals bij de affaire-Li-
een totaal gebrek aan souplesse in
ons) hier het feit voordoen 'dat door
deze bond een club welhaast wordt
gedwongen met ingenieuze trucs de
reglementen te ontduiken.
Mueller en Smit verdiepten zich in de
vraag hoe zij de eventuele weerstan
den zouden wegnemen. De knelpunten
lagen voor de hand. Sportbonden en
de in nood verkerende dagbladen. Zei
Mueller tijdens een perfect verlopen
de presentatie: 'Wij hebben nooit in
dagbladen geadverteerd. Alleen in te
levisiespots. Nu trekken we 200.000
uit voor een advertentiecampagne in
de dagbladen. Die worden dus ook
beter van onze plannen.' Van die kant
was er dus weinig meer aan te mer
ken. En dan kwamen de bonden aan
de beurt. Mueller: 'In de toekomst
gaan wij de sportorganisaties waarmee
wij ons via onze clubs verbonden
voelen financiële steun verlenen bij
de organisatie van hun evenementen
zoals Europese kampioenschappen.'
Tenslotte de journalisten zelf. Voor
hen bleef niets verborgen. Mueller
noemde de cijfers: 'Wij dekken de
begroting van SFC Assen tot 59.000.
die van Haarlem Nicols tot ƒ87.000.
Jaarlijks mag die begroting met 10
pet. stijgen. De clubs mogen per jaar
de begroting nog eens met tien pro
cent overschrijden en wij gaan de
clubs begeleiden. Wij nemen de infor
matie aan het publiek en aan de pers
op grootse wijze zelf ter hand. Ieder
een die het wil kan hier de contrac
ten die wij met de clubs hebben
getekend inzien. Wij willen voor nie
mand iets verborgen houden.'
En zo werd iedereen ingepakt. Volley-
balbondsdirecteur Johan van der Haar
had wel wat bezwaren tegen het con
tract dat SFC tekende. Maar Van der
Haar zit ook met een tekort in zijn
begroting van het toernooi om het
Europees jeugdkampioenschap dat
volgend jaar ;n Nederland wordt ge
speeld. Dus zei Johan van der Haar:
'De bond heeft het contract pas één
dag binnen, er is nog weinig tijd
geweest om het te bestuderen, maar
ik heb wel een paar dingen ontdekt
die strijdig met onze reglementen
zijn. Het zijn echter zulke details dat
we zonder twijfel tot overeenstem
ming kunnen komen.'
En terecht. Guus van der Heyden,
secretaris van de Nederlandse Base
bailbond moest ook toegeven dat wat
er met Nicols gebeurt in strijd is met
het zojuist door zijn bond goedge
keurde reglement. -Haarlem Nicols
heet sinds gisteren Raak Nicols en
midden in het seizoen kan je niet
zomaar van naam veranderen. Van
der Heyden: 'Voor dit speciale geval
wel. Want dat nieuwe reglement is zo
kort voor de competitie goedgekeurd
dat de clubs geen tijd hadden om
tijdig voor de competitie met een
eventuele sponsor rond te komen.' En
voor de clubs zelf waren er tijdens de
presentatie al de meest fantastische
cadeaux. Voor Haarlem Nicols was er
een werpmachine, zo uit Amerika
overgebracht, waar Nederlandse honk
ballers niet eens van durven dromen.
Ziehier hoe dagbladen en bonden wer
den ingepakt. Alle denkbare weerstan
den waren weggenomen. Dat was het
resultaat van een intensieve en wel
doordachte voorbereiding. Maar het
gevaar is er niet minder om. Er is
nog maar een klein stapje nodig om
de sportbonden definitief in de han
den van het bedrijfsleven te drijven.
Nu zitten veel bonden zo gammel in
elkaar dat iedere verandering eigen
lijk een verbetering betekent, dus zo
rampzalig hoeft het niet te zijn. Maar
wel is duidelijk dat de sportbeweging
steeds meer een prooi wordt van de
commercie en niet altijd met de beste
bedoelingen. Topsport wordt meer en
meer een circus tot vermaak van de
massa. De eens zo trotse bonden doen
noodgedwongen mee omdat zij zich
zelf niet meer bedruipen kunnen.
De schuld van die ontwikkeling moet
worden gezocht bij de overheid
met name rijksoverheid die de
sport hardnekkig blijft zien als een
sluitpost. Er mag dan een staatssecre
taris voor de sport zijn gekomen, de
mentaliteit in Den Haag is onveran
derd. Zelfs gaat het ernaar uitzien dat
de enige daad van die staatssecretaris
het inkrimpen van de begroting voor
de sport is. In dat geval lijkt er voor
een staatssecretaris als deze spoedig
niets anders meer te doen dan de
chocoladerepen uit te pakken en limo-
nadeflessen te vullen. Afgaande op de
wantoestanden op CRM zou dat nog
terecht zijn ook.
