'Dit land
tilt zwaar
aan alles,
ook aan mij'
dichtbij
noverleg
Radio Portugal
jaar geëist voor
piai op bankloper
Toon Hermans is veranderd
estant steekt
Jtieman met mes
Plaat
expositie
«oL éÊÊÈi
helmen
boerderijen
andbladen maandbladenmaandblad
Nog eens 'de
drie van Breda'
Toekomst
Boekowski
Buit
Stichting
1 UW/KWAKTtl ZAIhKuAG 3 jUiil iv/2
IfiimtModuu ouuuFUiiiar l.»K«
j iimioiitaar
z- clijk onder de druk van de aan-
je ministers-conferentie over de
Uj teit van het thans hopeloos ver-
iv i Rijnwater is Frankrijk deze
1 bereid gevonden de zoutlozingen
e Elzasser kalimijnen in de Rijn
le helft te verminderen.
ie betekent een belangrijke Franse
e< ssie wanneer men bedenkt dat
01 fde Frankrijk het overleg van de
"Ifverstaten over dezelfde kwestie
jaar muurvast liet lopen zodat
5 r naar uitzag dat alleen op een
ersconferentie het verlossende
s 1 zou kunnen worden gesproken.
■land heeft daarom ook het initia-
y enomen voor een dergelijke con-
01 ie.
l9; iu bereikte resultaat werpt een
D licht op het functioneren van de
ationale Rijncommissie een
er lijk overlegorgaan van de Rijnoe-
ten. De afgelopen twintig jaar
j de commissie dienst gedaan als
il eliswaar gezellig praatcollege van
trokken ambtenaren, over welks
seaten beslist niet naar huis ge
wen behoeft te worden.
de kritieke toestand van de Rijn
5kjaar daden eiste, moest dit colle
ct laten afweten; zeer tot ongerief
ins land dat kennelijk het zoute
vater dan maar voor lief moest
jp i. Alleen het vooruitzicht van een
,(0 ersconferentie, zo is nu wel ge-
I, vermocht dit college nieuw
-2 in te blazen. Frankrijk haalde
r Q voornamelijk omdat het op
ministersconferentie een goed fi-
e (vU slaan en niet op hoog niveau
el osdoener aan de kaak gesteld wil
ar n.
,i, it blijkt opnieuw, dat het beheer
i Rijn geen vrijblijvende aangele-
sr d mag zijn, waarmee iedere Rijn-
p taat naar believen kan doen en
wat goed is in zijn ogen. Er is
*izeggen voor de stelling dat de
elf een soort autonomie toekomt
vi t in zelfstandige nationale stukjes
delen is en daarom ook een auto-
'0 beheer vereist.
wat het ene land met 'zijn* Rijn
heeft consequenties voor het an-
ind. Een internationaal beheersli-
eiwaaraan de landen hun be-
ïeden met betrekking tot de Rijn
)e agen, lijkt ook nu nog de meest
is vezen oplossing,
s daarom wat vreemd dat de
landse minister Drees voorkeur
p{ ijken voor overleg met de landen
ii< lerlijk dus bilaterale regelin-
eVer de Rijn nastreeft Zijn argu-
dat een internationaal beheers-
>hm politiek met haalbaar zou zijn.
Kpzet van Drees betekent niet
"idat er telkens weer een geweldi-
:httoer moet worden uitgehaald
de afzonderlijke overeenkom
en twee landen moeten elke
jweer afgestemd zijn op al die
eif bilaterale regelingen) maar ook
vrijblijvende karakter van het
Igebruikelijke overleg wordt ge
teerd. Telkens als het overleg
vast te lopen, zou dan weer een
srsconferentie moeten worden
■even en dat betekent iedere
►nieuw uitstel van beslissingen,
Vfiuwelijks uitstel gedogen.
ADVERTENTIE
jster vanaf 1 juni 1972 naar
i uitzendingen van
speciale programma's voor
a-land in de Nederlandse
programma's worden uitge-
den op 31,02 meterband
i 0 kHz van 23.0023.30 uur.
ii SLBURG De officier van
Ris bij de rechtbank heeft tegen
overvallers van een bankloper
k< aar gevangenisstraf geëist Het
ere 34-jarige P. B. M. uit Middel-
!l sn de 28-jarige fotograaf M. G.
Utrecht
'ee mannen overvielen op 21
;n ri een 56-jarige bankloper van
iemene Bank Nederland NV uit
iburg, die een tas geld met
5 gulden naar een andere bank
overbrengen zonder dat er be-
veiligheidsmaatregelen waren
ten. De overval mislukte omdat
Riders de bankloper te hulp
door Leo Kleyn
AMSTERDAM Toon Hermans is de oude niet meer. Tenminste dat
vindt hij zelf. Tien maanden is hij er tussenuit geweest en in die
periode heeft hij naar eigen zeggen 'een hele verandering onder
gaan.' Achteraf is hij alleen maar blij met die inzinking van vorig
jaar. De nieuwe Toon, gelooft hij, is beter dan de <pde ooit geweest
is.
In elk geval is hij weer volop bezig.
Het interieur van zijn kamer op de
zesde verdieping van het Amsterdam
se Hilton-hotel beantwoordt aan de
beschrijvingen die een paar jaar terug
ook al werden gegeven. Op en om de
piano liggen met kloeke letters be
schreven bloknootvellen; drank en
etenswaren bevinden zich onder hand
bereik. Toon repeteert met zijn! pianist
Henk Westrus.
De meester ziet er uitstekend uit en
maakt een ontspannen indruk. We
treffen hem enkele uren voordat Ajax
beslag zal leggen op de Europa-cup en
dat vooruitzicht ('Ajax wint met 3-0')
stemt hem kennelijk opgewekt. Hoe
wel er op zijn kamer een televisie
toestel staat, zal hij de wedstrijd vol
gen bij een vriend in Amsterdam die
het duel in kleur op het scherm
krijgt.
Omdat er van repteren niets meer zal
komen, kondigt Henk Westrus aan
dat hij maar naar huis gaat, maar op
verzoek van Toon blijft hij nog even.
De uitnodiging van Toon om ook iets
in het midden te brengen, slaat hij
af. De pianist volgt het gesprek als
toehoorder, over de piano geieund of
rondjes trappend op de hometrainer
die deel uitmaakt van het instrumen
tarium van de kleinkunstenaar.
Humbug
langspeelplaat zijn gezet. De plaat ligt
binnenkort in de winkel. 'Liedjes
voor jou', heeft Toon ze genoemd. Op
de hoes, die hij laat zien, schrijft hij
ter toelichting: voor je meisje, je
vrouw je man, je kinderen'.
In diezelfde toelichting wordt de
plaat als 'nou es iets anders' aange-
prezen. 'Het zijn beschouwende lied
jes', zegt de zanger, 'er valt niets te
lachen. Het zijn gewoon mijn gedach
ten, die ik nou eens zeggen wou'. Met
nadruk wijst hij erop dat de schijf
zonder publiek is gemaakt en dat hij i
slechts door één pianist, Henk We-
strs.u wordt begeleid. 'Er zit geen j
enkele commerciële kant aan'.
Gisteravond heeft hij in de schouw
burg van zijn woonplaats Maastricht
de liedjes live ten gehore gebracht.
Hij deed dat ten behoeve van een
tehuis voor gehandicapte kinderen in
Maastricht. Voor het eerst sinds tien
maanden stond hij weer op de plan
ken.
De verandering die zich aan Toon
Hermans heeft voltrokken, is overi
gens niet zo ingrijpend geweest dat
hij voortaan slechts als zanger zal op
treden. Zijn bewonderaars mogen ook
een nieuwe one-man-show tegemoet
zien. Dat zal, verwacht Toon, half of
eind september worden. Er komt een
orkest van maar liefst acht man aan
gevoerd door Henk Westrus, aan te
pas.
Het onderhoud met Toon Hermans
verloopt uiterst ongedwongen, on
danks het wat ontmoedigende begin.
'Ik heb niks te vertellen', kondigt de
gastheer monter aan. Als het aan hem
lag, zouden vraaggesprekken met hem
ook achterwege blijven. Al dat ge
vraagd, hoe het ermee gaat, wat hij
ervan vindt, komt hem lichtelijk lach
wekkend voor.
Het is, legt hij uit, zijn taak om
grappig te zijn, en daar hoeft verder
niets achter gezocht te worden. Mis
prijzend spreekt hij over de 'humbug
van de dagbladen': "De werkelijk be
langrijke mensen komen niet aan bod.
Ik ben gewoon iemand die 's avonds
van acht tot elf wat fratsen maakt
Maar ja, dit land tilt zwaar aan alles,
ook aan mij'.
Desondanks, en ondanks zijn slechte
ervaringen met interviewers ('als ik
dan wat zeg, schrijven ze dingen die
ik nooit zo gezegd heb'), wil hij wel
vertellen hoe hij het nu maakt 'De
grote levenslijn is natuurlijk niet ver
anderd', zegt hij, 'maar de dingen
hebben een andere kleur gekregen,
het is wat dieper geworden allemaal'.
Beetje overwerkt
Het was, vond hij, hoog tijd eens een
poosje niet op te treden. Hij was 'een
beetje overwerkt'; er had zich 'een
prop van een paar jaren' gevormd, en
die moest er eindelijk eens uit Een
serie voorstellingen in het Rotterdam
se Luxor-theater beroofde hem van de
laatste krachten die hij toen nog had.
'Ik moest daar elf weken optreden en
alle voorstellingen waren bij het be
gin al uitverkocht. Ik kreeg toen een
schrikreactie. Het is toch een hele
verschrikkelijke last om daar elke
avond weer te moeten zijn, elke
avond dat toneel weer op te moeten,
voor zo'n zaal van 1200 mensen, die
zoveel van je verwachten. Ik heb me
daar doorheen moeten knokken, door
die elf weken'.
Na dat Rotterdamse avontuur werd
Toon Hermans geveld door een lon
gontsteking, die hem drie, vier maan
den aan het ziekbed kluisterde. Daar
na kwam hij er geestelijk en lichame
lijk langzamerhand weer een beetje
bovenop. 'Het was', zegt hij, 'een
soort meditatietijd, en ik geloof wel
dat ik die goed besteed heb. Ja, ik
heb er veel aan gehad. Ten eerste ben
ik weer gezond van lijf en leden en
in de tweede plaats is mijn geest tot
rust gekomen'.
Blijmaker
Beestachtig
tu HTEN Een 31-jarige glazen-
uit Drachten heeft na een
3e voor een verkeersovertre-
h^P het politiebureau in Drachten
litiemam met een mes drie
toegebracht. Een ervan ver-
jeffcte een 15 centimeter diepe
azenwasser weigerde medewer-
geven aan een verkeerscontro-
ging er met zijn auto vandoor.
|bknhouding bleek dat hij enigs-
iader invloed van sterke drank
r4! rde. Hoofdagent A. Mulder die
°y ip het bureau vroeg zijn eigen
en af te geven om in een cel bij
nen van zijn roes, kreeg kort
de drie messteken toegediend.
Behalve diepere gedachten heeft Ne
derlands grootste showman aan zijn
gedwongen rustkuur ook een groot
aantal bruikbare teksten overgehou
den. Toen het weer een beetje ging,
is hij 'beestachtig gaan schrijven'.
Tot die onmenselijke produktie beho
ren 22 liedjes, die onlangs op een
Voor de mensen, die De Wedstrijd
Van Het Jaar niet gezien mochten
hebben (en die zullen er heus nog
wel) en voor diegenen, die maar niet
genoeg van Ajax kunnen krijgen, is
er één troost. CNR uit Leiden is op
het voor hen gelukkige en voor de
maatschappij financieel voordelige
idee gekomen om een elpee op de
markt te brengen met daarop hoogte
punten uit het radioverslag van de
Europacupfinale Ajax - Inter Milaan.
Direct na het einde van de wedstrijd
wist CNR voor 3500 piek beslag teleg-
gen op de bandopname van het NOS-
radioverslag en bracht deze spoorslag
naar Leiden om daar nog 's nachts
een montage van de hoogtepunten
van de finale te maken. In Haarlem
werd daarna de plaat in allerijl ge
perst, zodanog gistermiddag de eerste
exemplaren in Amsterdam te krijgen
waen.
Op de éne kant staat het wedstrijdver
slag met als reporters Dick van Rijn,
WimHoogendoorn en Chris van Leeu
wen en op de andere kant Ajax-fan
'nummero imo' Willi Alberti, die ou
de en nieuwe Ajax-liedjes zingt, zoals
'We gaan naar Londen' en 'Kovacs'.
waarin onder meer de passage voor
komt: 'Wie is toch die kleine toven
aar?' maar dat dat zal inmiddels iede
reen wel duidelijk zijn.
WÊtk
Toon Hermans: gewoon iemand die
fratsen maakt
van acht tot elf wat
een tijd niet heeft gewerkt, zal dat
ook wel hebben. Die verlangt er ook
weer naar om achter z'n kar te lopen
en die kratten neer te zetten, nee,
dozen, het zijn dozen tegenwoordig.
Ach, het is niets bijzonders*.
Magie
Om die show mag ook best weer
gelachen worden. Toon Hermans mag
dan tijdens zijn retraite nieuwe kleu
ren hebben ontwaard, hij blijft zich
beschouwen als een 'blijmaker*. Pra->
tend over politiek cabaret (waaraan
Toon zich niet schuldig maakt: "Wat
ik doe, is geen cabaret en ik bemoei
me niet met politiek'), zegt hij: 'Een
van de meest onderschatte menselijke
emoties is het lachen'.
Er zijn kniesoren, het is bekend, die
Toon Hermans wat al te blij vinden,
met z'n bloecnenn, z'n vlinders, z'n
ballonnetjes. De duizendkunstenaar
begrijpt die criticasters niet. 'Ik ben',
zegt hij licht geprikkeld, 'niet zo blij
en zo opgewekt, dat begint zo langza
merhand een mythe te worden'.
Hij verwijst naar het televisiepro
gramma van morgenavond waarin
hoogtepunten ('Leg néér die bal') uit
de shows van de afgelopen jaren zul
len worden uitgezonden. In gezelschap
van een aantal vrienden heeft hij dat
programma al mogen bekijken. 'Ik
heb dat nou zelf nog eens gezien',
zegt hij, 'maar in die twee-en-eenhalf
uur komt misschien één vlinder voor.
Ja, kijk eens, ik hou nou eenmaal van
bloemen. Dat is mijn motief. Die
schilder ik ook. Daar zing ik over.
Een ander zal misschien over varkens
zingen, of over Vietnam'.
Als hij even later in verband met het
komende voetbalfestijn wordt opgebeld
door iemand van de radio, zegt hij
grijnzend over dat programma van
morgenavond: 'Ja, dat wordt lachen
geblazen dat geloof ik wel. Het klinkt
misschien gek, maar ik heb om mezelf
heel stom zitten te lachen'. En als hij
de hoorn weer heeft neergelegd: 'Ik
zou ze nu wel anders doen, die grap
pen. Hoe? Ja, heel anders'.
Over zijn 'grappen en grollen', zoals
hij ze noemt, kan Toon Hermans
nauwelijks iets concreets zeggen. 'In
die grappenmakerij zit een geheim
waar je nooit achter komt Je weet
nooit wat 't wordt Soms zit je hele
maal in de roos. Het is een soort
getover, ja. Ik kan het niet verklaren.
Ik vind ook: als je het gaat berede-
nen, wordt 't zo steriel'.
Wel weet hij dat alle nummers die
groot succes hadden, op het toneel
zijn geboren. 'Ik ben eens een keer
een Russische herder gaan spelen. Dat
was helemaal niet ingestudeerd. Ik
weet nog niet hoe ik erop gekomen
ben. Maar ik stond wel plotseling een
half uur lang Russisch te praten. Wat
is dat? Ja, je maakt een sfeer, dan ga
je iets uitbouwen. Het is een brok
theater'.
Heeft tovenaar Hermans dat theater
gemist, de afgelopen tien maanden?
'Ach ja, toch wel', zegt hij wat aarze
lend. 'Mensen geven warmte. Je krijgt
toch een soort heimwee naar het
publiek. Maar ach, een melkboer die
Aan het slot van het gesprek doet
Toon Hermans de vergelijking tussen
een theaterman en een melkboer toch
weer teniet. 'Theatermensen worden
oud', zegt hij peinzend. 'Hoe komt
dat? Ik geloof dat het komt door de
kracht van de ogen die op hen gericht
zijn. Het is een bron van kijken, van
lachen, van plezier, waarmee je je
voedt, waardoor je dus iets extra's
krijgt. Ik heb wel eens gehoord dat ze
in oerwouden iemand die ziek is op
de grond leggen en er dan allemaal
omheen gaan staan. Doordat iedereen
intens naar die zieke kijkt, wordt hij
weer beter. Dat is de magie van de
cirkel. In een circus is dat nog iets
sterker voelbaar. Dat is werkelijk
rond'.
Hij zou wel eens wilden nagaan of die kan worden bevestigd, mogen name-
hypothese klopt. 'Soms', zegt hij, 'vóél lijk niet meer meerijden op motor of
ik de ogen op m'n vel'. scooter.
Afgelopen donderdag is de verorde
ning vankraeht geworden dat alle mo
tor- en scooterrijders een valhelm
moeten dragen. Iedereen, die dus na
die datum op een tweewielig motor
voertuig reed zonder helm, was straf
baar, want de verordening geldt ook
voor duo en zijspanpassagiers. Heeft
de politie de eerste bekeuringen nu a
uitgereikt? Het ziet er niet naar uit.
De politie lijkt eerst een soort 'in
loopperiode' te willen aanhouden. De
politie in de grote steden heeft trou
wens verklaard dat het grootste deel
van de motor- en scooterrijders al zo
verstandig is geweest een valhelm aan
te schaffen. Het grootste probleem
zullen volgens de politie de mensen
gaanworden, die af en toee ens mee
mogen rijden op een motor of scoo
ter. Dit laatst egeldt ook voor kinde
ren. Kinderen, die te klein zijn om
een valhelm te drgen of kinderen bij
wie de helm niet op de juiste wijze
Twee maandbladen, "Streven' en Tira
de', gaan in op de alweer uit de
dagelijkse actualiteit verdwenen dis
cussie over 'de drie van Breda'. 'Tira
de* doet dat een beetje verontschul
digend en vrijblijvend (de redactie
heeft niet de bedoeling alsnog in
Tirade een discussie op gang te bren
gen') en kennelijk meer om aardig te
zijn tegen de vaste medewerker J. II.
W. Veenstra. 'Streven daarentegen
doet het heel bewust en met een uit
nodiging aan deskundige lezers als ju
risten en sociologen om nog een ver
volg ook te leveren op de bijdrage van
dr. J. L. J. Lumeij over 'De Drie van
Breda en de Geestelijke Volksgezond
heid'.
De psychiater Lumeij (directeur van
de Utrechtse Stichting voor Geestelij
ke Volksgezondheid) blijkt de bij de
discussie gevolgde redeneringen van
de juristen nog wel te kunnen volgen,
ook waar zij het onderling niet eens
zajm; noemt hun argumentatie in ieder
geval 'zuiver, dat wil zeggen helder in
de premissen, hélder in de gevolgtrek
kingen en helder in het aangeven van
het punt waar verschil van gevoelen
mogelijk is'.
Voor Lumeij echter werd de door de
psychiaters Bastiaans en Musaph ge
bruikte argumentaie tegen vrijlating
(een argumentatie, ontleend aan de
geestelijke gezondheid van de slacht
offers) veel minder zuiver. 'De vraag
rijst namelijk of Bastiaans en Musaph
gesproken hebben primair vanuit do
deskundigheid waarvoor zij bekend
staan of primair vanuit hun verbon
denheid met de slachtoffers.
Lumeij constateert dat wij nu, na de
discussie, nog niets weten van de
geestelijke gezondheid van de slach
toffers na een eventuele vrijlating. Er
zijn aankondigingen geweest van zelf
moorden door slachtoffers. Een ernsti
ge zaak Lumeij geeft het toe, maar
ook: 'Het is altijd beschouwd als goe
de praxis in de psychiatrie om ener
zijds de zelf moordreiging serieus te
nemen, anderzijds te voorkomen dat
de omgeving hierdoor getiranniseerd
wordt. Niemand zal Jantje adviseren
met Marietje te trouwen, omdat Ma-
rietje gezegd heeft, dat ze anders in
het water zal springen. Daarmee is
noch de geestelijke gezondheid van
Jantje, noch die van Marietje gebaat
Indien er iets schadelijk is voor de
geestelijke gezondheid, dat wil zeggen
voor gezonde intermenselijke relaties,
dan is het de tirannie van de zelf-
moorddreiging*.
Voor wie dit harde taal vindt; Lumeij
voegt er aantoe: 'Ik spreek nu als
deskundige' om als het ware nog eens
te onderstrepen wat hij nu precies
kwalijk neemt in het spreken van zijn
collega's Bastiaans en Musaph.
(ADVERTENTIE)
Omdat ze smakelijk blijven,
smeuïg en gezond zijn.
Omdat ze zich buiten
net zo goed houden als
thuis.Daarom
willen we allemaal een
krentenbollenmaaLTerecht.
Denk eraan als u de bakker ziet.
Verder in bet mei-nummer van 'Stre
ven' o.a. een uitvoerige analyse van
Bomans' roman 'Erik', en een be
schouwing van de Zwitserse jezuïet
Robert Hotz, één van de Oost-Europa
specialisten van de Vaticaanse radio
over 'Boekowski en de positie in
Sowjet-Rusland'. Boekowski is wegens
zijn kritische houding tegenover de
Sowjet-autoriteiten opgesloten in een
psychiatrische inrichting, heeft dat de
buitenwereld kenbaar kunnen maken,
is toen 'gewoon' veroordeeld en heeft
zo handelend een protestbeweging
over de hele wereld aan de gang ge
bracht Hotz is daar niet zo gelukkig
mee.
'Zonder het persoonlijk getuigenis
te willen kleineren, ligt er toch
een probleem in de manier waarop
hij geprotesteerd heeft. Hij heeft na
melijk zonder het te willen ook de
tegenstanders van de Sowjet Unie, die
het helemaal niet om de rechten van
de mens maar alleen om politieke
doeleinden te doen is, een wapen in
de hand gegeven. Als het geval Boe
kowski niet tevens voor anti-commu
nistische propaganda te gebruiken
was geweest dan zouden velen er zich
niet zo voor hebben ingespannen'.
Hotz verwijst ter adstructie van zijn
stelling naar het vergelijkbare lot van
tien monnikken uit het Potsjajew-
klooster, die tien jaar geleden precies
zo'n behandeling ondergingen, maar
nauwelijks publiciteit in het westen
kregen 'want hun lijden was net zo
gemakkelijk in politieke munt om te
zetten'.
J. H. W. Veenstra zoekt in 'Tirade"
het spoor terug in zijn eigen ervarin
gen in een jappenkamp en de komst
van Hirohito naar Nederland om over
'de drie van Breda' te kunnen schrij
ven: 'De meeste slachtoffers van de
Minister De Koster wil op korte ter
mijn onderzoeken of de expositie over
het leven in Nederland gedurende
jaren 1940-1945 'niet voor niets' een
permanent karakter kan krijgen. Hij
heeft dit gezegd toen de expositie die
sinds oktober 1970 op twintig plaatsen
in ons land te zien is geweest, in Den
Haag gesloten werd. De tentoonstel
ling, destijds door de vorige minister
Den Toom geopend, heeft meer dan
200.000 bezoekers getrokken. Hoewel
zij steeds op militaire terreinen was
opgesteld, is zij steeds voor burgers
toegankelijk geweest Zestig pet. van
de bezoekers kwam uit de burgerij,
vooral veel schoolkinderen.
Onder de bezoekers van de wedstrijd
AJex-Inter hebben zich ook lieden
bevonden, die zich niet door de gang
bare voethalroes hebben laten aantas
ten. ZIJ waren daar met andere oog
merken: het rollen van portemonnaies
en portefeuilles, e schamele omhul
sels van hun bult» werden achteloos
weggegooid en later door wélheerlijke
lieden aan de politie overhandigd.
Een rechercheur laat hier zien wat er
zoal Ingeleverd werd. Misschien wil
den de daders wel de zwarte markt
prijs van een toegangskaartje 'terug
verdienen'.
Het aantal boerderijen in ons land,
dat Simeis de tweede wereldoorlog
werd gesloopt, is onrustbarend, staat
in het jaarverslag van de Stichting
Historische Boerderij-onderzoek. De
schaalvergroting die nu in de land
bouw op gang begint te komen, zal
het slopimgsproces nog verhaasten.
Niet mimdler dan 20 pet. van de boer
derijen, waarvan de 'bij het Neder
lands Openluchtmuseum te Arnhem
ondergebracht stichting opmetingen
bezit, is nu al gesloopt. Dit percenta
ge zal steeds hoger worden. Tenslotte
zal er een ogenblik aanbraken waarop
men voor de bestudering van de oude
Nederlandse boerderij im hoofdzaak
afhankelijk zal zijn van opmetingen,
omdat de boerderijen voor het meren
deel zullen zijn verdwenen', staat in
het jaarverslag.
kampbeulen en oorlogsmisdadigers
hebben zich destijds alleen staande
kunnen houden door de figuratie van
voorstelbare en situeerbare vijanden
en voor zover ze overlevenden zijn is
dit tot op de dag van vandaag nog
altijd het gevaL Ook de Drie zijn met
die functie bekleed en belast En
omdat ze de enigen zijn die nog
verkeren binnen het bereik dat voor
de slachtoffers beleefbaar mag worden
genoemd, is het langzamerhand tege
lijk een plaatsvervangende functie ge
worden. Het is een onvermijdelijk
heid, waar geen reclasseringsrapport,
ethisch betoog of Christelijke preek
iets aan kan afdoen'.
Premier Biesheubei wil niet meer
staan op de lijst van het comité van
aanbeveling van de Nederlandse Stich-
tingHudextro-Fonds. Dit heeft hij in
een telegram de voorzitter-directeur
van deze stichting, de heer P. Thijs
uit Terheijden laten weten. Het Hiu-
dextro-fonds houdt zich bezig met het
verlenen van hulp aan langdurig zie
ken en gehandicapten en op zich
heeft Biesheuvel daar geen bezwaar
tegen. Het fonds of beter gezegd de
heer Thijs is in opspraak gekomen,
omdat hij nog steedis geen verant
woording heeft afgelegd van wat er
tot dusver met de geldien is gebeurd,
die donateurs de afgelopen tweeëneen
half jaar hebben gegeven.
Zelfs de gemeenteraad van Terheijden
heeft zich er onlangs mee bezig ge
houden en nogal wat beschuldigingen
aan het adres van de heer Thijs geuit,
maar deze wijzen ze allemaal veront
waardigd van de hand en gaat door
met werven van donateurs voor zijn
fonds.
Behalve premies Biesheuvel beeft ook
jonkvrouw De Van der Schueren zich
van de stichting gedistantieerd, maar
zij overweegt ook gerechtelijke stap
pen te ondernemen. De jonkvrouw
heeft namelijk nogal wat geld in de
stichting gestopt en wil daar nu wel
eens iets van terugaien. Volgens de
heer Thijs is het gewoon een misver
stand zij krijgt het geld echt wel
terug, al zal het even duren.
De EO heeft van de redactie van
Spreekbuis, het blad voor omroepme
dewerkers de 'Gouden Bandenwipper
gekregen, een nogal ludieke onder
scheiding, die te beurt valt aan perso
nen of zaken, die zich op de een of
andere manier (zowel positief als ne
gatief) in de omroep hebben onder
scheiden. De jury zegt dat de 'Gouden
Banden wipper' aan de EO is gegeven
als blijk van medeleven en collegiali
teit na de vele spannende weken, die
deze omroep achter de rug heeft
Vorig jaar ging de Bandenwipper
naar de Fred Haché-show.
LOWIETJE
In 'Hollands Maandblad' gaat P. Bor-
dewijk naar aanleiding van het rap
port van de Club van Rome eens na
hoe nog geen zes jaar geleden ons de
meest optimistische toekomstverwach
tingen van uit Amerika werden over
geseind; hoe de door W. L. Brugsma
en andere D'66-ers toen in Nederland
gepousseerde J. J. Servan-Schreiber
op grond van die prognoses nieuwe
investeringen bepleitte en bijdragen
aan het openbaar vervoer rondom Pa
rijs 'subsidies aan het verleden' noem
de, hoe Fred. L. Polak ons een toe
komst zonder arbeid schetste zodat
deze brave DS'70-voorzitter in zeke
re zin de profeet van de Damslapers
genoemd kan worden' en hoe nu een
man als prof. Van de Grinte wordt
aangevallen omdat hij wat berekein-
gen van het MIT-rapport heeft nage
daan en zodoende de onrust bij do
mensen over de beperktheid van de
natuurlijke hulpbronnen zou wegne
men.
Een aardig nummer, dit april-nummer
van H. M. mede door de tekeningen
Peter Vos en het bijzondere proza van
William D. Kuik die zich in ons
nationale koloniala verleden verdiept.
Twee maandbladen 'De Gids* in zijn
135e jaargang en het maandblad voor
Evangelie en Cultuur "Wending' (jaar
gang 27) houden bii het begin van de
nieuwe jaargang het hart vast over de
eigen bestaanskansen. "De Gids' doet
er wat aan in de vorm van een inleg-
kaartje voor nieuwe abonees; 'We
ding' door aan de hand van een
kritische brief van een lezer door
prof. Sperna Weiland de eigen positie
en de veranderingen van het blad te
bespreken.
'Het vroegere Wending had een wat
grotere euforie; de wereld leek in die
tijd overzichtelijker en de verantwoor
delijkheid van de christenen was ge
makkelijker te definiëren en met een
vastere hand te beschrijven. Maar
welke verschillen er ook mogen zijn,
zij hebben de fundamentele continuï
teit van Wending met het eigen verle
den naar onze mening niest op'.
