E JEZUS-
EWEGING
Abraham
Kuyper
en
Godfried
Bomans
Nieuw pinksteren
of een mode?
AND THIS GOSPEL
»0F THE KINGDOM
SHALL BE PREACHED
[iNAlLTHE WORID
LAWÏTNESSUW
TO ALL NATIONS
AND THEN SHALL
THE END COME
mm"
Beroepings-
werk
■™is
Trouw
K wartet
vandaag)]
klachten met een machtig gebaar weg
geveegd worden ora plaats te maken
voor een toekomstvisioen: een tijd,
waarin men de mannenbroeders zal
benijden om hun sterkte
Ik kan niet nalaten een citaat te
geven
Broeders, of moe klachte over uw
kleinkind u wel voegt. Nog een halve
eeuw van gelijken voortgang, en ome
sterkte zal, mits we niet het koord
ran het sectarisme om onze vleugelen
binden, maar die vleugelen moedig
durven uitslaan, om te benijden zijn.
Zelfs zie ik geen oorzaak, waarom we
onze hope binnen de enge grenzen
van ons vaderland besluiten zouden
We weten hoe het gegaan is. Kuypers
volgelingen zijn sterk geworden, hun
Colijn was dè sterke man. en ze
zullen er ook wel om benijd zijn
(vandaag niet meer, en in ettelijke
boeken en artikelen is al betoogd dat
de heren destijds beter andere dingen
aan hun hoofd hadden kunnen heb
ben. (maar daar gaat het nu niet om)
En de mannenbroeders zijn ook 'de
enge grenzen van ons vaderland' over
getrokken. zie bijvoorbeeld naar
Grand Rapids in Amerika, waar als ik
het goed heb het vooroorlogse neo-
calvinisme beter op de been is geble
ven dan hier.
Intussen maakt Grand Rapids op bui
tenstaanders een andere indruk dan
Kuyper in 1896 zijn gehoor voorscho
telde. Ooit was Godfried Bomans ten
gerieve van de NCRV-televisie in die
stad. om 'Nederlanders in den vreem
de' op te zoeken. Hij besloot zijn
relaas over Grand Rapids aldus:
'De geschiedenis van Grand Rapids is
er een van theologische tuisten ge
weest. Dominees worden afgezet om
nuances, die het ongeoefend oog ont
gaan, hele gemeenten scheiden zich af
om een interpretatie der genadeleer,
die maar een haarbreedte verschilt
Of ligt er niet iets wonders in, dat
waar het Gereformeerde wezen in Ge-
nère is doodgebloed, in het land der
Hugenoten uitstierf, en in het Schot
land der Puriteinen almeer verzaakt
wordt, alleen in ons kleine Nederland
aan den afgehouwen stronk van het
Calvinisme weèr een rijske» uit
schoot, gaandeweg won in kracht, en
nu reeds weèr met cere het hould
mag opheffen. Als kind heb ik in dit
zelfde Middelburg acht spelende jaren
doorleefd, en ik l>euzelde toen meè
van die pas opgekomen afgescheide
nen' als ran een te mijden menschen-
soort, tot ik eens een dier gevaarlijke
heden ontmoette. Hij was tuinman.
Geldof was zijn naam, ik weet het
nóg na vijftig jaren, en nog staat het
beeld voor mij van dien aanminnin-
gen grijsaard, die mij het eerst een
sinds nooit uitgewischten indruk gaf
van dat Calvinistische wezen, dat
straks ook mijne ziele verwinnen zou.
Maar vergelijk nu na eene halve
eeuw het destijds hier schuilen van
zulk een enkelen man, met wat die
zelfde Gereformeerden nu reeds in
deze stad, en op dit schoone eiland,
zijn; merk op hoe gelijke aanwas.
schier heel het land door. ons gegund
werd; heb oog voor de bijeenvergade-
nng, voor de vastmaking, voor de
saómbinding van dat alles in eenzelf
de lichaam; en betuig dan t'oor God.
door A. J. Klei
Daartoe aangemoedigd door de
lectuur van het boeiende opstel
dat ds. J. H. Velema in het nieu
we jaarboekje van de christelijke
gereformeerde kerken schreef
naar aanleiding van het feit dat
tachtig jaar geleden niet Alle af
gescheidenen meededen met de
vereniging met de dolerenden
(we hebben onlangs uitvoerig
over het betoog van ds. Velema
bericht), geanimeerd dus door
dat verhaal zocht ik in mijn boe
kenkast naar wat ik in huis had
over die periode.
Ik kwam toen een brochure tegen met
de titel: 'De zegen des Heeren over
onze kerken'. Deze behelsde de 'rede
ter inleiding op het gebed voor het
samenkomen der gereformeerde ker
ken in generale synode, gehouden in
de Noorderkerk te Middelburg op 10
augustus 1896 door dr. A. Kuyper'.
Een verrukkelijk stuk! Men moet zich
voorstellen: de gereformeerde kerken
waren nog maar net vier jaar oud en
de verenigde afgescheidenen en dole
renden bekeken elkaar zacht gezegd
argwanend. Aan polemieken in de
kerkelijke pers was beslist geen ge
brek. Vooral de verhouding tussen de
theologische faculteit van Kuyper's
Vrije Universiteit in Amsterdam cn
de theologische school van de afge
scheidenen in Kampen zou nog ver
scheidene jaren de gemoederen én
synodes bezighouden. Maar dan Abra
ham Kuyper! Hij houdt daar in die
Middelburgse kerk een meeslepende
toespraak, waarin alle zorgen en
lonie op te bouwen. Mijn twee
de gesprekspartner is een ne-
derlander met amerikaans ac
cent. gereformeerd opgevoed,
ook een jaar of twintig.
Veertig
Ik ben zo maar binnen komen
waaien, maar niemand kijkt
daar van op. Overal in het huis
zitten leden van deze inmiddels
veertig jongens en meisjes gro
te commune te praten met al
lerlei passanten. Het is er kaal.
wat armoedig, maar erg ont
spannen. Het lijken vrije, rusti
ge mensen. Ik vind ze erg aar
dig. Ze hebben hun beroep op
gegeven. Hun roeping is evan
geliseren. .Als je mee wilt doen
c' ie alle bezit af. Pick-ups.
auto's, radio's worden verkocht,
kleren verdeeld. Ze leven uiterst
goedkoop. En God zorgt voor de
rest. God always supplies. Een
zak aardappelen, dit onderdak.
Ze hebben aan niets tekort.
Het eerste dat ze me laten zien
is de bijbel. Handelingen 2 vers
41 tot 47, het leven van de
eerste gemeente. Dat is hun
basis. Ze blijven bij elkaar, heb
ben alles gemeenschappelijk,
verkopen hun bezit, delen het
uit. zijn blij en eenvoudig, on
derrichten elkaar en staan in de
gunst bij het volk. De bijbel is
genoeg. Aparte belijdenissen
hebben ze niet. Als ik vraag of
ze nooit verschil van mening
hebben over de uitleg van de
bijbel en wie als hun exegeet
optreedt, zeggen ze dat de bij
bel helder genoeg is. dat ze het
samen met elkaar uitpraten,
zonder dat er een apart gezag
is. Wie het langst er bij is en
het oudste is. is de natuurlijke
eerste onder gelijken.
Aan de rand
Er zijn verschillende kolonies
over de hele wereld, d.w.z. over
de christelijke wereld. In de
niet-christelijke wereld wordt al
genoeg aan zending gedaan. De
christelijke wereld heeft hen
harder nodig. De kolonies zijn
onafhankelijk van elkaar, maar
ze lijken in sfeer, mentaliteit,
onderlinge zorg op elkaar. Er
schijnt een soort contact-blad te
zijn, maar dat is ook niet belang
rijk. Als ik er naar vraag is
h.t onvindbaar Alles wat maar
naar organisatie zweemt wordt
vermeden. De meeste van hun
leden zijn vroeger wel gedoopt,
maar ook dat is niet belangrijk.
Ze vieren spontaan wel eens
iets als het avondmaal, maar
zonder enige puzzel over het
ambt. De oudste bedient ge
woon. Op mijn vraag of echte
imkerkclijken zich aanmelden
beweren ze van wel. maar als ik
hei navraag kunnen ze geen
getallen noemen. Ze blijven aan
de rand van het christendom.
Ze vullen, zeggen ze zelf, het
geestelijke gat op dat in de
kerken bestaat, het ontbreken
van blijdschap, van toewij
ding. Ze zijn een correctie op
hel on verplichtende christen
dom dat niets van je vraagt en
daarom niet aan je geeft.
Bietsuiker
Vragen over oorlog en v/ede,
het structurele geweld. Viet
nam. cn'.wikkelingszaken, het
raakt het niet. In het leger kun
je altijd evangeliseren e<n hun
aanpak is eigenlijk een totaal
alternatief van de dingen van
deze wereld. Voor Nixon voelt
het meisje uit Texas zich niet
verantwoordelijk. Zij beroept
zich op de bijbel. Het gaat om
het hart, laat de keizer maar.
Als ik een beetje kwaad word
om dat Billy Graham-geloof en
ze probeert te vertellen dat ze
zo de bijbel niet gebruiken mo
gen omdat de keizer bij Jezus
en Paulus een onaantastbare
grootheid was waar geen in
vloed op uit te oefenen viel.
terwijl onze kiezers door ons
zelf gekozen worden en daarom
voor onze verantwoordelijkheid
komen, blijken ze daar niet
over te hebben nagedacht. It's
so simple. Ze zijn niet van deze
wereld. Op tafel staat bietsuiker
God heeft er voor gezorgd. Als
ik het verhaal doe van de sui
ker, hebben ze het nooit ge
hoord. Bij al mijn kritiek blij-
TROUW KWARTET ZATERDAG 3 JIM 1972
Bij de Jezus-commune in de Kerkstraat te Amsterdam.
ven ze alleraardigst. Ik voel me
een ongelovige dwarsligger, een
in?ewikkelde zeurpiet.
Drugs zijn verboden. Liefde
helpt. Ik geloof het. Hun zorg
voor elkaar is een werkzaam
medicijn. Ouders hebben snnis
liever, vertellen ze. dat hun
kinderen drugs gebruiken dan
dat ze kinderen van Jezus wor
den Er blijken nogal wat jon
geren lid van de kolonie te
willen worden, maar geen toe
stemming van thuis krijgen. Bui
tenleden bestaan niet. Alles of
niets. En als je niet meedoet,
even goede vrienden. Het hoeft
niet. Sex is iets dat alleen bin
nen het huwelijk past. Het
eeeft geen problemen. Door de
overgave van Jezus en door de
onderlinge zorg verdwijnen alle
vreemde lusten, zeggen ze. En
daarom roken en drinken ze
nok niet. Mijn ex-gereformeerde
gespreksgenoot vertelt homo ge
weest te zijn. Door Jezus ging
het over. Hij is nu getrouwd.
Opnieuw stél ge r ik. Ik vraag of
/e niet erg onbarmhartig wor
den tegen anderen voor wie het
allemaal niet zo vanzelf spreekt.
En nf ze niet weten van de
feiten over homosexualiteit, dal
het niet iels is als een ziekte
die je wel genezen kunt. Maar
nee. homosexualiteit is niet van
God. Door Jezus gaat het over
en we zorgen toch voor elkaar.
En ze zeggen het zo zonder
pretentie en zonder veroorde
ling van mensen die er anders
over denken dat het me niet
lukt lang boos te blijven.
En dagje in de kolonie.
9 00 u. opstaan, opruimen, ont
bijt.
10.00 u. wijding: samen bijbel
lezen, zingen, blij zijn met God
en elkaar.
10.30 u. bijbelstudie in allerlei
klassen, afhankelijk van de ken
nis.
12.00 u. memoriseren, teksten
leren (er hangt een bord waar
op de individuele resultaten
aangestreept worden)
13.00 u. lunch, afwassen en
weer de klas in voor onderling
.j-eis ond "richt.
15.00 u. de helft gaat getuigen,
de straat op of heeft gesprek
ken met gasten en bezoekers.
De andere helft brengt de inter
ne huishou. i2 op orde
Na de maaltijd 's avonds gaat
het evangeliseren door tot diep
in de nacht, in allerlei plaatsen
waar jongeren samenkomen.
Voor deze zomer verwachten ze
het druk te krijgen als Amster
dam weer internationaal trefcen
trum voor jongeren wordt. De
plakkaten met de opgeheven
wijsvinger wijzen de buitenlan
der de ene weg. Het getuigen is
niet alleen aanzeggen, maar
vooral opvangen, helpen ook.
eten geven, zorgen en liefheb
ben. In een hoek van het ver
trek waar we praten slaan de
Jezus-kind eren hun armen om
iemand met wit ze lang gepraat
hebben, prijzen de Heer en ver
warmen elkaar.
Reveil
Is het een reveil, een nieuw
pinksteren? Of is het alleen
maar een mode'1. Na Marx, Le
nin, Mao en Ho chi minh nu
Jezus? Of een nieuwe ontsnap
ping? Na de drugs en de peppil
len nu de religie als soulaas
tegen de hoofdpijn van deze
wereld?
't Lijkt er op of er wat op til
is; of de heilige geest het be
staan van een uitgebluste kerk
in Europa niet langer neemt.
Er zijn, dacht ik. twee signalen
vart wezenlijke vernieuwing. De
oudste stroming is die van de
radicalisering van woord naar
daad. de consequente horzonta-
lisering van het heil van Jezus,
de herontdekking van het jood
se denken dat wegroept van de
filosofie naar de daadwerkelijk
heid.
Het tweede signaal is dat van
deze Jezus-communes, deze stro
ming. waarbij de volheid van
de Geest leidt tot een totale
overgave.
Dan niet
Zolang beide stromingen elkaar
uitsluiten zal er van een reveil
geen sprake zijn. De horizonta-
lisering verschraalt tot activis
me: de warmte, de humor en de
relativering verdwijnt en de ho
peloosheid wint het van de
vreugde De Jezus-revolution
daarentegen verdwijnt in senti
mentaliteit als zij blijft staan
aan de marge van de samenle
ving en aan de structuren voor
bij gaat. Het leven van de eer
ste gemeente kan wel een sti
mulans zijn, maar geen model
voor ons gemeente-zijn nu. Zo
simpel en fundamentalistisch
kan het niet. Onze wereld is
anders geworden. Wij zijn ver
antwoordelijk voor onze syste
men, kiezers en techniek. Wie
dat ontkent ontloopt zijn op
dracht. Christen zijn in onze
tijd betekent een veel taaier en
soms veel saaier gevecht tegen
de goden dezer eeuw. Met Hal
leluja-geroep komen we niet
klaar.
Daarom, wil er sprake zijn van
een echt reveil, of wat meer is
van een wezenlijke reformatie,
dan zullen beide stromingen el-
kaaT moeten vinden. Een zo'n
volkomen overgave aan de God
van Israël en van Jezus dat er
een onverbiddelijke overgave
uit volgt voor alle zwakken, ver
drukten en vernederden, tegen
de goden van macht en bezit
Als deze twee elkaar nu uitslui
tende stromingen één bedding
zouden vinden, is er sprake van
een echte gebeurtenis, mis
schien zelfs een nieuw pinkste
ren.
De Jezus moveinent, door Ed
ward E. Plowman, uitg. Ver. tot
verspreiding der Heilige
Schrift. Amsterdam. 216 pag.,
prijs 3.50. Jeugd zegt ja tot
Jezus, door Billy Graham, uitg.
Kok. Kampen, 164 pag.. prijs
9.50. Jezus Revolutie! door
Jan J. van Capelleveen en W.
Kroll, uitg. Zomer en Keuning,
Wageningen, 118 pag., prijs
8.90' - Van Jongelingsvereni
ging tot Jesus people, door drs.
G. C. de Haas, uitg. Kok. Kam
pen, 100 pag.. prijs 6,90. De
Jezus-beweging, door Roger C.
Palms, prisma-pocket van uitg.
Het Spectrum, Utrecht, 127 pag.
prijs 2.75.
TROOSTENDE GEBODEN
Eerder hebben wij in Gein e sis 2
zen dat God de mens plaatste
hof in Eden. Nu gaat het
verder: de plaats is: om te
HERE God gaat meteen met
als zijn partners. Wij worden
ergens neergezet als dode
beelden die de tuin moeten
Ook al gedragen we ons
soms als tuinkabouters, we
van huis uit niet We
om te, nl. om de hof te
te bewaren. We krijgen
een taak. een opdracht
er niet bij. We krijgen
Bewerken is: met de grond
beplanting en de dieren oi
ver heersen, het erover te
hebben. En ze zo de ruimte gev<
ze tot hun bestemming komen,
ren is iets anders. Er zit iets
een gevaar dat loert. Welk geval opi
waarvandaan, wordt ons niet -1
deeld. Maar de opdrachten
dringender. Eerst is er nog
van een mogen. Een mogen
vrijelijk, van alle bomen. De
zijn er voor de mens. om h<
voeden en in leven te houden,
dan is daar die ene boom. Hij
een raadselachtige naam: "bi
kennis van goed en kwaad'. D4i-
mag de mens niet eten. Waaroi
Dat wordt wiet gezegd in wat
'ten dage als gij daarvan eet, **Da
voorzeker sterven'. Daarmee
aangeduid dat de mens op
ment, op die dag zichzelf
stelt aan de overtreding van
drukkelijk gebod, een gebod
dat omdat het van God k<
overtreding de verwijdering v<
de dood. meebrengt. We mo<
niet te gauw van proefgebod
Het verhaal weet daar niet
iets wat wel en wat niet mi
staan de zaken ervoor. Het m<
ven wordt hierdoor begrenst
vrij hij ook mag zijn, die
functioneert binnen wat GO'
God, die zijn schepper is en
bondgenoot is. Ons leven, zo
we hier onderwezen, is een lei
vraagt. Wie niet meer vraagt
cies doet wat hij wil, leeft bem
menselijke maat. Ons leven
leven onder de woorden Gods.
de wegen wijzen, de wegen van'
en dood. Die maken wij zelf ni(
Dat is troostend. Er wordt ja teg<
leven gezegd, maar dat ja zou gr
zijn als het niet de beperking v»
neen kende. (Genesis 2.15-17).
A-xjnaiHK.
kamp tt
R W.
aem: D.
M. Bet
van die der oude parochie, ouderlin
gen lopen ziedend weg en diakenen
gooien het bijltje erbij neer omdat
dominee op dit stuk te streng, te laks.
te stellig of te 'bevindelijk' is. Heel
het leven schijnt er te draaien om de
grote wielnaaf van het gereformeerde
denken: het vraagstuk van de vrije
uil. Het is of je terug bent in de tijd
van de arminianen en de gomaristen,
de remonstranten en de contraremon
stranten, de kokskianen. de geelker
kers, de puttianen, alsof al dit fijne
speuren in Gods bedoelingen, dat zo
veel duizenden Nederlandse levens
vergiftigd heeft, weer in een korte
film wordt afgedraaid.
'Vergiftigd' neem ik terug. Het moet
met alle ellende toch ook een immen
se vreugde gegeven hebben om met
nog een timmerman en een metselaar,
met z'n drieën dus, de gedachtengang
van de Schepper te mogen doorgron
den om daarna samen in een lokaaltje
bij elkaar te komen, die deur stevig up
de grendel'tegen alle ketters uit de
vijf werelddelen en de Handelingen
opengeslagen op die éne zin van Pau
lus, die wij alleen begrijpen. Ik bemin
die mensen niet zozeer, maar een
zeker respect kan ik hun toch niet
onthouden. Het zijn dezelfde jongens
die een goed deel van het verzet in
de Duitse tijd op hun schouders geno
men hebben en zij zijn het ook die
daarginds, duizenden kilometers van
ons vandaan, een stukje Nederland
over de Amerikaanse grond, hebben
uitgerold dat anders allang was omge
ploegd'.
Eigenlijk is een dergelijke lof dode
lijk: gereformeerden zijn malle men
sen. maar in de oorlog stonden ze aan
de goeie kant. Bomans is (was) niet
de enige die er zo tegenaan kijkt. Nog
onlangs sprak ik een, laat ik zeggen
agnost die enige vriendelijke belang
stelling heeft voor het kerkelijk leven.
Hij had wat gereformeerde synodever
slagen gelezen, over de zaak-Kuitert
natuurlijk, en hij begreep niets van
de opwinding rondom een zondeval
zus of zo. Hij ervoer het allemaal op
z'n best al curieus, maar, voegde hij
er hartelijk aan toe: tijdens de bezet
ting kon je op ze aan!
Ja, laten we wel wezen: het zijn de
laatste tijd met name zorgelijke syno
dedebatten, die de gereformeerden in
het nieuws brengen, en wat je erover
hoort of van meemaakt geeft niet de
indruk van mensen die, om nog eens
Kuyper të citeren, moedig de vleuge
len durven uitslaan. Blijft dat zo?
We moeten nog vertellen, waaruit we
het citaat van Godfried Bomans ha
len. Uit: 'Op reis rond de wereld en
op Rottumerplaat', een uitgave van
Elsevier in Amsterdam (159 pag.,
prijs ƒ8,90). Hierin zijn (dus) reis
verhalen van Bomans opgenomen, fijn
om te lezen of te herlezen, want er
staan ook erg oude in, zoals de Parijse
herinneringen. Maar waar ik vooral
op wil attenderen zijn de onvoltooide
dagboekaantekeningen, door een ont
redderde Bomans gemaakt op dat een
zame waddeneiland. Mulisch mag dan
vinden dat' Bomans nooit aan die
VAR A-stunt mee had moeten doen (hij
schreef zoiets in de Haagse Post), een
feit is dat als je deze notities leest, je
onder de indruk komt van de gerede
kracht van Bomans' schrijverschap,
juist in deze (nog) niet gepolijste
fragmenten!
NED. HERV. KERK en
Beroepen: te Zeist: J. C. Scbutloel
te Putten; te Hoogland: D. ie
Wolthuis te Kiaznenaveen-Zwaitei
te Opheusden: B. Haverkamp t*
kerkerveen.
Bedankt: voor Hagestein:
te Garderen; voor Lunteren: 1
Berg te Huiizem.
GEREF KERKEN
Bedankt: voor Ommen:
Delfzijl.
GEREF. KERKEN (VRIJG.)
Beroepen: te Driebergen: B.
te Bolnes-Slikkerveer.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen: te Clifton: J. van Haarip
Amersfoort.
EVANG. LUTH. KERK
Beroepbaar: prop. H. C. Donga,
tastraat 42" te Amsterdam.
NED. HERV. KERK
Afscheid: van Steenderen: J. Ki'ei
burg, ber. te Eindhoven; van Uttin
C. M. van Endt wegens emeritaa
Intrede: te Bloemendaal: H. A.s_'.
kei uit Oosterbeek; te Hoot)'*
zwaag: kand. K. Lammertsma,
Amsterdam; bevestiging te Deii"
der (vlootpred.): A. M. Kalkmj
Eibergen.
GEREF. KERKEN
Afscheid: van Andel (NB): J. vjns
Linden, ber. te Driebergen; vs?u
Jansklooster: P. van Loo, b%>E
Brielle.
BAPT. GEMEENTEN
Afscheid: van Winschoten: C. Mju
ber. te Almelo (Nieuwstr.).
Emeritaat verleend aan: H. Sifn
te Hauterwijk. Lz.ü
GEREF. GEMEENTEN IN NEI te
7 juni: Intrede: te VlaardingU*
Mallan uit Gouda.
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Uitgaven van
N.V. De Christelijke Pers|"
Directie:
Ing. O. Postma, F. Diemer*
Hoofdredactie:
J.de Berg (waarnemend)
Hoofdkantoor N.V. De
Christelijke Pers: N.Z.
Voorburgwal 276 - 280, i;
Amsterdam. Postbus 859,
Telefoon 020 - 22 03 83
Postgiro 26 92 74. Bank
Ned. Midd. Bank (rek.nr.
69.73.60.768). Gem.girofc
X 500.
el
De stroom lectuur in boe
ken en tijdschriften blijft
aanhouden*). Blijkbaar in
teresseert het verschijnsel
van de Jezus-revolutie ons
hevig, en dat is eigenlijk
vreemd. Al jaren opereren
onder ons pinkstergroepen
en mensen van de beweging
Vuur. zijn er allerhande
kerkelijke en minder kerke
lijke hulpverleningsorgani
saties aan het werk, dien
sten, sociëteiten en open
pastorieën met lage drem
pels. In de wereld van sex
en opium, van verslaving en
sub-cultuur werken al jaren
instanties als het Leger des
Heils en kerkelijke evange
lisatie groepen. Club- en
buurthuizen met het vaan
del van Jezus in top zijn
niet van vandaag of giste
ren bezig met jongeren uit
allerlei lagen van de bevol
king.
Wat is het buitengewone van
de huidige Jezus-beweging.' Het
is wat moeilijk de Jezus-bewe
ging onder één noemer te bren
gen. AlJes is in beweging cn
organisatie is niet hun sterkste
punt
In het boekje van Billy Graham
hoort er eigenlijk alles onder
dat jong, bijbels, op persoonlij
ke emotie gericht getuigend en
hulpvaardig is. Er zijn dan ook
nogal wat pinkster-bewegingen
die in de publiciteitsgolf rond
om de Jezus-kids hun graantje
meepikken. Het is de vraag of
dat terecht is. zoals het de
vraag is of het applaus van ui
keurige kleren gestoken predi
kanten op dc gereformeerde
synode zo op zijn plaats is.
Protest
Wat naar mijn mening werke
lijk interessant is. is de totale
overgave van sommige groepen,
het breken met de vaste orde
van de samenleving, het protest
tegen onze maatschappij, de un
derground aspecten van de al
ternatieve cultuur.
Het applaus uit sommige bevin
delijke hoeken doet daarom zo
vreemd aan, omdat in deze
kringen de sociale orde onaan
getast blijft, men veelal aan de
kant staat van law and order,
terwijl het specifieke van de
Jezus-movement juist is hun
anarchistische trek, die niet
geeft ora de heilige koeien van
onze samenleving, bezit en
macht.
Dit wezenlijke nieuwe aspect
dat zich buiten de kerk reeds
eerder voordeed ken ik in Ne
derland toch vooral bij de
Children of Goü. de Jezus-com
mune in de Kerkstraat in Am
sterdam.
Kerkstraat 7
Boven de aanrecht van het
pand aan de Kerkstraat 7 te
Amsterdam hangt in het engels
het vermaan van dc apostel
Paulus om alle dingen in goede
orde te doen geschieden (1 Co-
rinthe 14 vers 40). Onder de
tekst is het nogal rommelig,
maar, verontschuldigen de Je-
zus-kindercn zich, het was dc
vorige nacht ook wel erg laat
geworden. Aan tafel zit een ble
ke wat uitgebluste jongen een
bord pap te lepelen. Een drug-
slachtoffer die het adres had
weten te vinden. Af en toe
komt een van de Jezus-kids op
hem af. praat vriendelijk met
hem en omarmt hem. Het knuf
felen knapt hem nog meer op
dan de havermout
Het zorgen voor elkaar is een
van de meest noodzakelijke ta
ken voor mensen van Jezus,
zegt mijn gesprekspartner. Daar
gaan jullie in de kerk aan stuk,
omdat Je niet echt om elkaar
geeft.
Ik praat met twee mensen, een
jonge vrouw (ruim 20. gehuwd,
dochter van een leidende bap
tistenpredikant in Texas), één
van de vier Jezus-kmderen die
in augustus vorig jaar in Am
sterdam begonnen zijn een ko-
door ds C. M. Boerma
Trappenhuis Kerkstraat 7 in Amsterdam.
