IJska neemt
afscheid van
vakbeweging
dichtbij
Hnmentaar
hodesië
atiging'
Ex-landarbeider werd president
van een wereldorganisatie
Minder werk in
haven; 100 man
naar Hoogovens
DE STANDAARD herdrukt
kbladenweekbladen weekbladen w
Soep met pap
Sluitpost
Mislukte zaak
Geweld
Gewelddadiger
De ombudsman is dik tevreden
Zuivel
bloedwraak
Onraad
DUW/KWARTET DONDERDAG 25 MEI 1972
Binnenland TS/R7
uit het rapport van de commissie-
ce één conclusie voor de toekomst
worden getrokken, dan is het wel
voor de meeste Rhodesiërs hebben
we onderhandelingen tussen de
se regering en het regime-Smith
:n zin, indien vertegenwoordigers
de zwarte meerderheid daarbij van
af als volwaardige partners wor-
betrokken. Gebeurt dit niet, dan
indeert het door Pearce c.s, gesig-
jrde wantrouwen jegens de blanke
derheidsregering bij voorbaat, dat
het resultaat van nieuw overleg
de meeste Rhodesiërs zal worden
rarpen.
cynicus zou de Britse regering
om misschien adviseren, wél naar
nieuw gesprek met Smith en de
:n te streven maar na afloop daar-
niet meer naar de mening van de
desische bevolking te vragen. Na-
lijk, dat zou alle vroegere Britse
laringen over de rechten van de
desische negers stempelen tot hui-
arij. Het zou bovendien indruisen
n de officiële Britse opvatting, dat
ilanke machthebbers in Salisbury
meer zijn dan rebellen. Maar het
althans Engeland verlossen van het
ileem-Rhodesië, dat voor de Conser-
Dve regering in Londen zo langza-
hand een nachtmerrie moet zijn
orden.
is droevig, te moeten constateren,
die regering dit cynische advies
meer nodig schijnt te hebben,
iat haar minister van buitenlandse
:n sterk de indruk heeft gewekt, dat
sèlf al op de gedachte is gekomen,
aak nu maar (na een afkoelingspe-
e) buiten de Rhodesische negers
te bekokstoven. Dat zou schandalig
maar zoals zoveel schandaligs
leze wereld niet volstrekt onbe-
lelijk. Want het alternatief van be
kingen waaraan ook vertegenwoor-
rs van de Rhodesische meerderheid
nemen, is op het ogenblik onuit-
baar. Zelfs al zou Ian Smith het
aanvaarden en dat is, zacht
!gd, buitengewoon onwaarschijnlijk
lan zou die houding hem vermoe-
k in politiek opzicht de kop kos-
enige, kleine mogelijkheid om de
lesische blanken in dit alternatief
iten berusten, ligt misschien in het
bassen maar dan ook strikt
sassen van internationale econo-
che sancties. Daar is in de VN
jswaar al geruime tijd geleden toe
loten, maar de meeste landen
kiths zogenaamde aartsvijanden
■land en China niet uitgezonderd)
islen er in de praktijk met de pet
inp gegooid. Van Engeland kan dit
'n worden gezegd. Voor Rhodesië valt
|open, dat de Engelse regering nog
jmaal zal willen proberen, de rest
1-1 de wereld tot andere gedachten
liever: tot andere daden te
igen. Misschien zou de Nederland-
egering daarbij behulpzaam willen
centrale beraad over het volgend
te voeren sociaal-economische be
is ditmaal bijzonder vroeg op gang
omen. Helaas lijkt ook in ander
icht een effectieve inflatiebestrij-
berustend op een akkoord tussen
regering en de sociale partners in
bedrijfsleven, verder verwijderd
ooit. Veel waarnemers achten de
dringend nodige overeenkomst tus-
regering, werkgevers en vakbewe-
al bij voorbaat uitgesloten. En de
nige optimisten beginnen, nu een
ot deel van de kaarten al op tafel
ernstig te twijfelen,
tegd moet worden, dat het toch a,l
gecompliceerde vraagstuk er met de
ichijning van de arbeidsvoorwaar-
nota van de vakcentrales niet een-
diger op is geworden. Integendeel
de vakbeweging heeft haar mede-
king aan een matigingsöperatie in
3 op nogal stevige toon afhankelijk
leid van de inwilliging van een
a verlangens die bij de oppositie
wat beter zijn gevallen dan bij de
:ringspartijen. Daarmee heeft ze het
linet-Biesheuvel in een merkwaardi-
Iwangpositie gebracht (al moet wor-
erkend dat een aantal ministers
lig veel voor haar denkbeelden
lt).
moeilijker wellicht dan voor het
'inet zal het voor de centrale werk
ersorganisaties zijn om, zoals ver-
gd wordt, zich 'positief op te stellen
enover de voorstellen van de vakbe-
|ing aan de overheid.' Dat geldt niet
en de verschillende verlangens op
aal terrein (inflatiecorrectie niet la-
doorgaan. vermogensbelasting ver-
ien, vermogenswinstbelasting invoe-
Het geldt ook de verdere aantas-
van de positie der ondernemers en
door de vakbeweging beoogde be
king van de loonkostenstijging tot
procent. De werkgevers zien in dat
ste nauwelijks een matiging, hoewel
dat in vergelijking met 1972 en
«■gaande jaren wel is, en hoewel het
irstel bovendien strookt met het
sjarenplan van de meerderheid in de
van de grootste grieven van de
beweging (waaruit de hardheid van
r huidige optreden voor een belang-
deel kan worden verklaard) is, dat
Van onze sociaal-economische redactie
UTRECHT Het de laatste jaren al aanzienlijk 'uitgedunde' lei
derskorps van de christelijke vakbeweging ziet vrijdag opnieuw een
bestuurder uit haar midden vertrekken. Age IJska, die sinds 1947
mede leiding heeft gegeven aan de christelijke bond van agrarische
werknemers, sinds 1964 als voorzitter, gaat dan met pensioen.
Vooral de oudere garde binnen de
CNV-beweging weet het (en zijn
bondsorgaan wond er al evenmin
doekjes om): met de heer IJska legt
een 'bijzonder' man het vakbondsbijl
tje neer. Een man, die een grote
sociale bewogenheid en energie paart
aan een zo mogelijk nog grotere
ideeënrijkdom. Ingrijpende ideeën
vaak, waarvan z'n collega's de uitvoer
baarheid niet altijd zagen (of niet aan
durfden), maar waarvan men toch
altijd heeft moeten erkennen dat ze
de moeite van het overdenken waard
waren.
Gezegd moet worden dat sommige van
IJska's plannen, wat uitvoerbaarheid
betreft, uitgrepen boven de macht van
zijn eigen bond en die van de vakcen
trale, waarvan hij deel uitmaakte,
misschien zelfs boven die van de
gehele vakbeweging. Age LJska besef
te dat ook wel, maar hij schroomde
nimmer ze toch te uiten, al was het
alleen maar zo vond hij zelf om
te bereiken dat men er over aan het
denken werd gezet, zodat er op lange
re termijn wellicht toch iets van ver
wezenlijkt zou worden. -
Kapitaal - cao
Zo lanceerde de heer IJska enkele
jaren geleden de volstrekt nieuwe
gedachte om een, wat hij noemde
soort 'kapitaal-cao' in te voeren.
Daarmee beoogde hij ongewenste
machtsuitoefening door kapitaalbezit
aan bepaalde normen te binden en
'woekerwinsten' te voorkomen, ervan
uitgaand 'dat de inzet door arbeid in
principe van hogere waarde is dan de
inzet door de loutere inbreng van
geld. De beloning op kapitaalinveste
ringen zou daarom naar zijn mening,
evenals de arbeidsinvestering, gecon
tracteerd moeten worden, bij
voorbeeld door boven de normale
marktrente een tevoren bepaalde risi
corente in te voeren.
Een andere opvallende gedachte van
de heer IJska sproot voort uit de
enige jaren geleden op gang gekomen
girale loon- en salarisbetalingen,
waardoor het loonzakje thans op het
punt staat zo goed als geheel te
verdwijnen. De vakbeweging zou, sug
gereerde hij, in samenwerking met de
daarvoor in aanmerking komende ban
ken, een soort poolvorming van deze
gelden moeten creëren, om daarmee
(vanuit de eendracht-maakt-macht-the-
orie) een aantal voorzieningen voor
de werknemers te bereiken en tevens
invloed uit te oefenen op de finan-
cieel-economische gang van zaken in
ons land en op het beleid in bepaalde
daarvoor in aanmerking komende on
dernemingen.
Loonsplitsing
En onlangs nog opperde de heer IJs
ka de suggestie om een deel van de
loonpolitieke problemen op te lossen
door alle loonsverhogingen in het ver
volg te splitsen In twee hoofdelemen
ten. In de eerste plaats een algemene
loonsverhoging (eventueel tweemaal
per jaar) in de vorm van een voor
ieder gelijk bedrag, waaruit de stij
ging van de primaire kosten van le
vensonderhoud kan worden opgevan
gen. 'De kosten van de dagelijkse
levensbehoeften, zoals brood, melk,
aardappelen, kinderkleertjes, kapper
en elektriciteit, zijn voor iedereei
vrijwel gelijk. Waarom zou dan ie
mand met een inkomen van bij
voorbeeld 50.000 gulden (bij een prijs
compensatie van zeven procent) 3.50f
gulden moeten hebben en iemand met
12.000 gulden inkomen slechts 840
gulden?
Eventueel zou deze algemene loonstij
ging enigszins kunnen variëren in ver
houding tot het inkomen, want de
hogere inkomens staan natuurlijk
toch wel voor grotere kostenstijgingen
en bovendien is er de progressie in
de belastingen. Maar dat ds een kwes
tie van rekenen', aldus de heer IJska,
die naast deze algemene 'loonrondes'
de mogelijkheid open wil laten pro
centuele loonstijgingen overeen te ko
men, waarvan de omvang afhankelijk
is van de nationale loonruimte en van
de mogelijkheden per bedrijfstak of
onderneming.
Niet ver genoeg
Een inventief man dus, deze in het
Friese Gaast geboren vakbondsbe
stuurder die op talrijke fronten in
het naoorlogse sociale landbouwbeleid
meewerkte aan de verheffing van de
in de roep om matiging in de praktijk
(nog steeds) eenzijdig de nadruk komt
te liggen op de CAO-lonen en dat de
niet-openbare hogere inkomens min of
meer vrijuit gaan. Een recent bericht
als dat waarin gemeld werd, dat de
leden van de raad van bestuur van
Hoogovens dit jaar naast hun salaris
nog een tantième ontvangen van iets
meer dan een kwart miljoen, illustreert
weer eens scherp, hoe zo'n grief kan
ontstaan.
De tijd dat een uit het lood geslagen
economie langs de weg van nationaal-
cconomisch rekenen en uitsluitend
daarop afgestemde maatregelen weer
in het spoor kan worden gebracht,
schijnt voorgoed voorbij.
(overigens nog altijd achtergebleven)
positie der landarbeiders. Niet in het
minst ook in het Landbouwschap,
waarin de heer LJska alibij-d een goed
voorbeeld van constructieve samen
werking tussen ondernemers en werk
nemers heeft gezien.
Ook achter het fusiestreven binnen
het CNV was hij een motorische
kracht Zo gingen achtereenvolgens de
bond van werknemers in de tabakver
werkende industrieën en de bond van
werknemers in de voedings- en genot
middelenbranche op in de voormalige
Nederlandse Christelijke Landarbei-
dersbond, thans de christelijke bond
van werknemers in de voedings-, agra
rische-, recreatie, genotmiddelen- en
tabakverwerkende bedrijven (CVAT).
'Maar', zo zegt de heer IJska, 'de
eenwording binnen het CNV gaat mij
nog lang niet ver genoeg. Het is van
belang dat daarvoor veel meer inspan
ning wordt getroost'.
President
De laatste jaren dis de tijd van de heer
IJska in toenemende mate opgeëist
door het internationale vakbondswerk.
In 1964 werd hij op een congres in
Wenen gekozen tot voorzitter van
de Europese internationale federatie
van christelijke landarbeidersbonden
(thans: Europese federatie van agrari
sche arbeiders). En twee jaar geleden
werd de man, die zijn carrière in de
vooroorlogse crisisjaren begon als land
arbeider ('van 's morgens vier tot 's
avonds negen voor 13 k 14 gulden per
week') geroepen tot de hoogste post
op zijn terrein: president van de we
reld-federatie van agrarische arbeiders
(WFA), een organisatie die tientallen
miljoenen landbewerkers omvat.
In deze functie bracht hij vorig jaar
een uitgebreid werkbezoek aan een
groot aantal Latijns-Amerikaanse lan
den, waarbij hij onder meer het Initl-
Van een verslaggever
BEVERWIJK Ongeveer honderd
Amsterdamse havenarbeiders zullen
binnenkort tijdelijk gedetacheerd wor
den bij de Hoogovens. Hierover is
overeenstemming bereikt tussen de
Stichting Samenwerkende Havenbe
drijven en de directie van de Hoogo
vens. Ook de ondernemingsraden en
de werknemersorganisaties zijn bij
het overleg betrokken geweest.
De SHB zoekt op korte termijn werk
voor een groep havenarbeiders, omdat
er op het ogenblik wat minder werk
in de Amsterdamse havens is. Zou de
SHB er niet in geslaagd zijn ander
werk te vinden, dan waren ongetwij
feld ontslagen in het havenbedrijf i
gevallen. Gehoopt wordt dat over een
aantal maanden de situatie in de
Amsterdamse haven zak verbeteren.
A. IJska*,
atief namkom tijdens zijn bezoek aan
Columbia rpersoonlijk bij de regering
in dat lurid te protesteren tegen de
onmensel^e manier, waarop de ge
rechtvaar/cl igde landbezettingen van
compresipos door de staatspolitie wer
den afgestraft.
Ook ham de heer LJska tijdens dit
werkbezoek een belangrijk aandeel in
de coördinatie van bepaalde vormen
van ontwikkelingshulp aan Latijns-
Amerikafanse landen, teneinde te be
reiken lat de arbeiders meer recht
streeks Jvan deze hulp profiteren. Dit
I
ADVERTENTIE
j?
Honderd jaar geleden verscheen het eerste nummer van Dr. Abr.
Kuyper's DE STANDAARD.
Vijf nummers uit die eeuw zijn facsimile herdrukt. Met hoofdar
tikel, familie-advertenties, gemengde berichten, Kamerverslagen
-j|f 7 april 1872 Het nor ste nummer
■Jr 3 april 1003 De spoortvegstnhing
Troelstra in de 2e Kamer.
9 november 1920
met o.a. overlijden van Dr. A. Kuyper.
•A" 15 mei 1940 'liet einde*
Dr. H. Colijn over het vertrek van de regering
naar Engeland.
15 december 1044 Het Imitate nummer
Men leze tussen de regels door!
Be-del de/e facsimile uiteave door oVers>*hri|vine vin f3 90 plus
t 0,60 porto f 4 .ïi op por-tri-ki-iiipjii imiii T lAAlTt Clu. IVrs ie
A'daiu oii'l-r vi'rni. i ling l.'E SI A Mllf".
'Je moet geen soep met pap vermen
gen, dat lust niemand', zegt Aar de
Goede in een gesprek met de Haagse
Post. De Goede, die op het congres
van D'66 in Den Bosch zijn fractie
voorzitter Hans van Mierlo de voet
dwarszette, gelooft niet dat er op
korte termijn een progressieve volks-
partij zal komen. Hij heeft zijn ver
trouwen in de stroming-De Zeeuw in
de KVP nog niet verloren.
Philip van Tijn wijdt zijn column aan
de Evangelische Omroep. Onder het
kopje 'De omroep gaat naar God',
schrijft hij: 'De EO voldoet noch aan
de letter noch aan de geest der wet.
en had naar de Veluwezoom moeten
worden teruggezonden. Maar zij is er
en zij zal op onze lachspieren blijven
werken, één avond per week.'
Hadimassa, waarvan morgenavond de
laatste aflevering wordt uitgezonden,
wordt uitgeluid met een forse nabe-i
schouwing. Was Hadimassa nu wel of
geen satire? Dimitri Frenkel Frank
meent van niet: het was gewoon 'het
achteloos toespreken van de massa.'
De aankondiging van staatssecretaris
Grosheide dat een aantal gevangenis
sen en huizen van bewaring zal wor
den gesloten, doet Vrij Nederland
verzuchten dat het gevangeniswezen
een sluitpost blijft. Goede bedoelin
gen, in dit geval van Van Agt. krij
gen, zo wordt geconcludeerd, in een
rechts kabinet geen kans.
Joop van Tijn sprak in Washington
met Arthur Miller over Amerika,
waarover de toneelschrijver zich 'be
hoorlijk' zorgen maakt. De meest cu
rieuze zin staat in het stukje waarmee
Joop van Tijn het interview inleidt:
'Dat ik tijdens het gesprek veel aan
Marilyn Monroe heb moeten denken
(met wie hij getrouwd is geweest)
heeft uitsluitend en alleen aan mij en
mijn romantische geest gelegen.'
VN vervolgt de serie over 'Gods rol
in politiek Nederland'. Piet Grijs is.
nu dat blad er weer bovenop is.
'eindelijk verlost van de maandenlan
ge terughoudendheid om iets over het
opvallend hoge onzingehalte' van De
Nieuwe Linie te zeggen.
In De Nieuwe Linie ontbreekt in elk
geval weer het undergroundblad De
Paniekzaaier, dat er voortaan in zou
worden opgenomen. Een verklaring
daarvoor hebben we niet kunnen vin
den. Piet Reckman zal wel geen pa
niek zaaien met zijn nabeschouwing
op Unctad Hl, een 'mislukte zaak'.
Het fiasco van de conferentie, schrijft
hij, heeft de rijke landen 'minder dan
in hun hemd gezet.'
Aan de vooravond van de Europacup
finale in Rotterdam sprak De Nieuwe
Linie met Ajax-voorzitter Jaap van
Praag. Hoewel Van Praag weinig zegt,
werd het toch wel een onthullend
gesprek. Aan het slot ervan gaat het
zo: DNL: Heeft u nog contact met de
'Cruyff'-bemiddelaar De Vries? VP:
Als ik menier De Vries zie, dan geef
ik hem gewoon een hand, en dan zegt
hij: dag, meneer Van Praag. Wat ik
vroeger over meneer De Vries gezegd
heb, daar heb ik nu geen oordeel
meer over. DNL: Hoe was uw oordeel
dan vroeger over meneer De Vries?
VP: Vroeger had ik ook geen oordeel
over meneer De Vries. DNL: U heeft
nooit een oordeel over meneer De
Vries gehad, dat is eigenaardig? VP:
Nee, nooit een oordeel.
De aanslag op Wallace heeft Wouter
Gortzak een sombere overpeinzing in
De Groene in de pen gegeven. 'Het
geweld past te zeer in een Amerikaan
se traditie om de verwachting te kun
nen koesteren dat men zich er wal
gend van afwendt.
Een hele pagina is ingeruimd voor
een reportage over Bangladesj, een
half jaar na de bevrijding. Ook hier
weer een sombere conclusie: 'De poli
tieke omwenteling is achter de rug;
de sociale revolutie laat. zoals in
zoveel landen van de Derde Wereld,
op zich wachten.'
De consequenties van de metrobouw
in Amsterdam gaan de Groene nog
steeds aan het hart. Onder de poëti
sche kop 'Een wrede snij wond in de
oude stad' belicht Bart Riezouw de
ondergang van de Nieuwmarktbuurt.
'De wijkraad en de actiegroep Nieuw-
markt hebben elke medewerking aan
de gemeentelijke plannen resoluut ge
weigerd. Hoe de gemeente denkt met
een eenzaam kantoortje in de Nieuwe
Hoogstraat, dat een dag per week een
paar uur open is, in nauw contact
met de bevolking te kunnen komen,
is een raadsel.'
Aan het geweld, maar dan in Neder
land en met name in de steden, heeft
Elseviers Magazine het omslagverhaal
gewijd. 'De straat is 's avonds en
's nachts niet veilig meer. Geweld
neemt niet alleen coe, het heeft ook
gewelddadiger vormen aangenomen.
Bovendien is het vuurwapengebruik
groeiende.'
Dr. F. A. Hoogendijk schrijft dat 'de
vakbeweging wil regeren (én dat doet
ook).' Hij vindt het onbegrijpelijk dat
ervaren politici de hoop hebben ge
koesterd dat het 'klimaat' met de
vakbeweging zou verbeteren en 'negen
maanden (hebben) verspild om tot
een werkelijke bestrijding van de geld
ontwaarding te komen.'
In de rubriek Cultuur-notities wordt
gepolemiseerd met een lezer die zich
er enigszins over had opgewonden dat
Vermeers Brief opeens Liefdesbrief
werd genoemd. Elsevier legt uit dat
er voor die opwinding geen reden
was, en dat gebeurt onder het kopje:
'Afdeling lang leve de paranoia'. Je
zult maar een lezer zijn.
Ombudsman Marcel van Dam is dik
tevreden. Zijn gelijknamige stichting
is van de grond gekomen en kan de
eerste vijf jaar wel vooruit. Hoe dat
kan van de kleine 826.000 die gis
ternacht na afloop van zijn monster-
geefprogramma bij elkaar zijn ge
bracht, rekent hij bliksemsnel voor:
'Er moet echt eerst een week over
heen gaan, voordat je met alle giro's
en de loterij mee bij benadering kunt
schatten wat het totaalbedrag gaat
worden, maar ik verwacht toch icel
twee miljoen. Voor de stichting heb
ben we elk jaar 500.000 nodig, dus
dat is al vier jaar. En dan hebben we
bovendien nog een groot aantal dona
teurs, die jaarlijks voor een vaste
bijdrage zorgen. Al met al kunnen we
wel een jaar of vijf voort.
Iemand zei tegen me: je krijgt wel
acht miljoen binnen, maar mijn reac
tie was: dat hoop ik in 't hemelsnaam
niet, zo'n gigantisch kapitaal Ik zou
me er onbehagelijk bij voelen. Ik wil
m'n zaken graag kunnen overzien'.
Hier en daar zijn protesten opgegaan
tegen de 'gratis reclame* voor bedrij
ven die grote cadeaus aandroegen
voor de ombudsman-loterij ('loterom').
Van Dam: 'Nog nooit is er een actie
voor een goed doel in Nederland
gevoerd, icaarbij de reclameregels zo
als die formeel vastliggen, niet zijn
overtreden. Je kunt je trouwens af
vragen of je dat wel overtreden kunt
noemen. Echt overtreden is pas, als je
met het doel commercie te bedrijven,
radio en tv gebruikt buiten de STER
om. Dat is in een hele hoop program
ma's gebeurd, bijvoorbeeld in de Fred
Haché-show. Oons programma had een
zeer concreet, niet-commercieel doel.
Vooraf heeft ook geen van die ca
deautjes-gevende firma's gevraagd
hun naam te mogen noemen. We heb-
resulteerde in de oprichting van het
agrarisch mondiaal ontwildcelingsbu-
reau van de WFA. 'Ik verheug mij
erover', aldus de scheidende bonds
voorzitter, 'dat ik na mijn pensione
ring nog de tijd en de gelegenheid
krijg verder vorm te geven aan het
internationale werk, en in het bijzon
der aan de uitbouw van dat ontwikke
lingsbureau. Dat kan het startpunt
zijn van een werkelijk effectieve ver
heffing van de sociale positie van
miljoenen capesinos in Latijns-Ameri-
ka en elders in de wereld'.
Een uiterst voldane Marcel van Dam
met een welgevulde ombudsman-geld
buidel.
ben hun geschenk niet teruggevraagd.'
mochten aanbieden als ze daar prijs
op stelden, maar er waren er ook die
meteen al zeiden dat het niet nodig
was. Achteraf heeft één bedrijf ge
zegd het vervelend te vinden dat hun
naam niet was genoemd, maar ze heb
ben hun geschenk niet teruggevraagd-
Moeilijkheden over die reclamekwes
tie verwacht hij niet. 'Mies Bouwman
Open het Dorp en de Memisa
hebben hetzelfde gedaan en er ook
nooit meer iets van gehoord'.
Kou en vochtigheid zijn blijkbaar be
vorderlijk voor het drinken van mas
sa's melk, want, constateert het Euro
pese tijdschrift voor de zakenman Vi
sion, in het noorden van Europa zijn
melk en aanverwante produkten
hoogst populair. Nederlanders zijn
dan ook helemaal niet zulke melk-
drinkers als ze zelf denken met al
hun Lakenvelders, roodbonte, zwart
witte en wat voor koeien nog meer.
Volgens een in het blad afgedrukt
lijstje van veel zuivelgebruikende lan
den drinken we de man 134 kan per
jaar en de Finnen bijvoorbeeld slaan
ons met (107) liters.
In boter eten, de echte, zijn we
evenmin keien ('omdat Nederlanders
zo zuinig zijn', meent Vision). De
Duitsers, nog lang niet de grootste
verslinders, eten ruim 8'^ kilo op,
wij maar 3. Zelfs met margarine doen
we tamelijk voorzichtig aan: de Noren
eten er het meest van (19.4 kilo)' en
wij bezetten de tweede plaats (met
17.7 kilo). Dat Nederlanders kaaskop
pen zouden zijn, mag niemand ons
ooit meer verwijten na het onderzoek
van Vision: we mogen dan allemaal
elk jaar 9.3 kilo kaas verorberen,
daarmee liggen we (soms ver) achter
op Zwitserland. Italië, West-Duitsland,
Frankrijk en Denemarken.
In Frankrijk is het heel gewoon, dat
de officier van justitie een ernstige
misdaad ter plekke reconstrueert In
aanwezigheid van de verdachte, voor
dat het tot een echte rechtzaak kan
komen. Bepaald ongewoon was het,
dat tijdens zo'n reconstructie in het
zuidwestelijk deel van Parijs de ver
dachte een mes in z'n rug kreeg. Het
was allerminst de bedoeling van de
officier, dat zijn van moord beschul
digde verdachte nog voor het proces
doodgestoken werd.
Toen de reconstructie in volle gang
was, stormde plotsklaps uit de
nieuwsgierig toekijkende menigte de
22-jarige Jacques Pietkiewiecz naar
voren en plantte zijn mes tot het heft
in de rug van verdachte Alain Gre-
noullle, die vorig jaar juli vader Piet
kiewiecz op de fiets doodgeschoten
zou hebben. 'Doen jullie nu maar met
me wat jullie willen', zei de zoon
opgelucht tot de politiemannen. Die
hebben hem dan ook naar het bureau
meegenomen in plaats van de dode
Grenouille.
Spelen Staatssecretaris Grosheide
van justitie opent maandagmiddag in
Veghel een door bewoners van de
jeugdgevangenis De Corridor gemaak
te trimbaan en speelplaats. Dat ge
beurt pas om half vier, zodat mr.
Grosheide niet zoveel tijd meer heeft
voor spelen en trimmen Babycon
cert Omdat er nog zoveel te doen
valt voor de door moord- en slacht
partijen bedreigde zeehonden
baby's, geven The Dutch Swing Colle
ge Band, het trio Louis van Dijk, Boy
Edgars Big Band, het sextet Piet
Noord Frans Eisen en Rob Ager-
beeks boogie-woogie-trio dinsdaga
vond in het Scheveningse Circus
Theater een benefiet-concert. De op
brengst gaat naar de Nederlandse af
deling van het IFAW (internationaal
welzijnsfonds voor dieren), en op tel.
nummer 070-333717 weet men er alles
van Kindermilieu Volgende week
donderdag begint op de Floriade in
Amsterdam de manifestatie 'Kind en
leefmilieu'. Prinses Beatrix en prins
Claus zullen die dag de officiële ope
ning verrichten en omdat het over
kinderen gaat, helpen hun drie klein
tjes daarbij Hartenactie Een dag
later wordt er vanuit het RAI-congre-
scentrum een amusementsprogramma
uitgezonden, dat direct op de KRO-
televisie te zien is. Harten 5-gala heet
het, omdat het de tiende keer is dat
deze actie voor vakantie voor zieken
en gehandicapten van alle overtuigin
gen gevoerd wordt. Die avond wordt
gevraagd vijf gulden voor die vakan
tie van de eigen vakantie af te trek
ken, maar niet alleen die avond: van
nu af staat het gironummer van de
Harten Vijf-actie 1155555 in Breda
open voor zoveel mogelijk maal
vijf gulden
Vanaf 1 januari zullen zilveren gul
dens en rijksdaalders geen wettig be
taalmiddel meer zijn. De Tweede Ka
mer heeft het wetsontwerp hiertoe
vorige week vrijwel unaniem aangeno
men. Nikkelen munten zullen het zil
ver definitief gaan vervangen.
Vijf jaar geleden gaf de Tweede Ka
mer de toenmalige minister van fi
nanciën te kennen voor een verande
ring van het metaal in onze munten
te zijn. De voornaamste argumenten
voor deze omschakeling waren het
geleidelijk oplopen van de zilverprijs
en de dreigende schaarste aan zilver.
In 1967 berekende men. dat de om
schakeling een bezuiniging van acht
tien miljoen gulden per jaar zou
opleveren.
In augustus 1968 kwamen de eerste
nikkelen guldens en rijksdaalders in
omloop. Dat leverde nogal wat moei
lijkheden op. Automaten moesten
worden omgebouwd en vele betalers
vergisten zich, omdat de nikkelen
rijksdaalder een stuk kleiner is dan
zijn zilveren voorganger.
Over een half jaar zullen de zilveren
muntstukken nu definitief uit de cir
culatie genomen worden. Het ministe
rie van financiën laat weten, dat op
potten nauwelijks de moeite loont. De
verandering van het metaal in de
Nederlandse munt heeft namelijk een
daling van de zilverprijs op de Neder
landse markt tot gevolg.
In 1966 is er in het blad van de
Koninklijke Nederlandse Maatschappij
ter bevordering van de geneeskunst.
Medisch Contact, gewaarschuwd tegen
de omschakeling van zilver op nikkel.
Volgens Medisch Contact is het nikkel
schadelijk voor de volksgezondheid.
Met name vrouwen zijn allergisch
voor nikkel, stelde Medisch Contact.
Op het ogenblik ziet de vereniging
echter 'geen aanleiding om over deze
zaak een uitspraak te doen'.
LOWIETJE