Twee nieuwe
bases Russen
in Egypte
'Mijn vrienden hebben
niet het recht om
gewoon mens te zijn'
Alleen dood kon Hoover doen aftreden
Brandt wil vrijdag
ratificatie bespreken
Russen willen
samen met VS
geweld weren
India wil ondergrondse
kernproeven nemen
Voorzitter Amerikaanse
mijnwerkersbond afgezet
Fidel Castro gaat
negen landen bezoeken
Stadsvervoer in Rome op
spitsuren weer gratis
TROUW/KWaKTET WOENSDAG 3 MEI 1972
Buitenland T7/K8
Instituut voor Strategische Studies:
LONDEN (Keuter) In Egypte zijn liet afgelopen jaar twee
nieuwe Russische luelit-marine-bases opgebouwd als onderdeel van
het opvoeren van de luchtsteun voor de Russische vloot in de Mid
dellandse Zee. Dit wordt onder meer gemeld in het nieuwste rap
port van het Londense Instituut \o«ir Mralegische Studies.
De nieuwe bases zijn gelocaliseerd bij
Aswan en ten westen \an Alexandrië
bij de Libische grens De bases zijn
tot dusver alleen nog maar gebruikt
dooi" Russische verkenningsvliegtui
gen, maar ook reeds in Egypte aanwe
zige gevechtsvliegtuigen en bommen
werpers kunnen er zonodig gebruik
van maken, aldus de onafhankelijke
Britse onderzoeksorganisatie In het
rapport wordt opgemerkt, dat het
grootste operationele probleem van de
Russische vloot in de Middellandse Zee
steeds heeft bestaan in het gebrek aan
luchtsteun Zoals bekend bezitten de
Russen niet over vliegdekschepen.
Voordat de nieuwe bases waren inge
richt, gebruikten de Russen vliegvel
den bij Cairo.
Verder werd opgemerkt, dat de Russi-
«che marine- en luchtfaciliteiten in
Egypte zich regelmatig uitbreiden. Er
zijn nu Russische squadrons met hon
derdtwintig Mig-21 jagers, dertig Su
il bommenwerpers en enkele Mig-23
toestellen, Ze kunnen zowel gecoördi
neerd met de Egyptische luchtmacht
als zelfstandig opereren. Russische mi
litairen, die in het verleden de Sam-
luchtdoelraketten in de Suezkanaal-
zone bedienden, zijn het afgelopen
Jaar teruggetrokken, alhoewel in dit
gebied sinds kort ook de nieuwe Sam-
6 raketten zijn geïntroduceerd.
De Russische militaire invloed is vol
gens het Instituut voor Strategische
Studies zeer groot geworden en neemt
nog steeds toe. Er wordt dan ook
geconcludeerd: 'Egypte is in veel op
zichten een vooruitgeschoven militai
re basis van de Russen geworden'.
VERGELIJKING VLOTEN
In een vergelijking tussn de Russi
sche en de NAVO-vloten in de Mid
dellandse Zee zegt het instituut, dat
de Russen daar minder oppervlakte-
schepen hebben dan zowel de Ameri
kaanse Zesde Vloot, als de Italiaanse
marine. De Sowjet-marine varieert
russende 35 en 75 schepen. Thans zijn
er 59 Russische schepen, waaronder
achttien oorlogsschepen, tien onder
zeeboten. drie landingsschepen en 22
hevoorradingsvaartuigen. De Ameri
kaanse Zesde Vloot in dit gebied is
opgebouwd rondom vliegdekschepen
en de NAVO heeft een duidelijk over
wicht over de Sowjet-Unie waar het
luchtsteun, bevoorrading voor schepen
en het bezit van marinebasis en facili
teiten betreft.
Over het Israëlisch-Arabische conflict
wordt opgemerkt, dat een belangrijke
fase in de ontwikkeling van het diplo
matieke overleg heeft plaatsgevonden,
gekenmerkt door een proces van af
slijten van harde standpunten, zonder
dat de meningsverschillen verdwenen.
Het instituut concludeert: 'De strate
gische factor, die nu het verdere on
derhandelingsproces beheerst, bestaat
niet zozeer uit het locale evenwicht,
die een grote Egyptische aanval uit
sluit door de Israëlische militaire
kracht en Israël intoomt door de
Russische aanwezigheid in Egypte.
Wat centraal staat is het strategische
evenwicht tussen de supermachten in
het gebied van de Middellandse Zee.'
VERMINDERING
'De oorlogsdreigementen, die presi
dent Sadat van Egypte tijdens zijn 1
mei-rede heeft geuit, heeft de kansen
op een vreedzame regeling in het
Midden-Oosten verminderd, zo liet de
Israëlische minister van buitenlandse
zaken gisteren weten. Politieke waar
nemers in Israël hebben de laatste uit
spraken van Sadat uitgelegd als een
laatste positiebepaling door Egypte
voor de komst van Nixon naar Mos
kou. Moskou zou de Egyptische posi
tie kunnen gebruiken als argument
bij de pogingen Nixon er van te
overtuigen, dat een van buitenaf op
gelegde regeling in het Midden-Oosten
onvermijdelijk is. Washington en Is
raël zijn er tegen gekant, dat een
regeling van buitenaf wordt opgelegd.
BONN (UPI) Bondskanselier Willy Brandt heeft de Westduitse
oppositieleider Rainer Barzel voorgesteld vrijdag aanstaande te be
ginnen met het debat over de ratificatie van de verdragen met de
Sowjet-Unie en Polen. Oorspronkelijk zou het debat woensdag reeds
worden gehouden.
Volgens een regeringswoordvoerder ln
Bonn heeft Brandt zijn tegenspeler
van de CDU-CSU het voorstel voor
het uitstel van twee dagen gedaan om
MOSKOU (REUTER. AFP) De
politieke commentator Wikenti Mat-
wejew heeft in het gezaghebbende
maandblad van de Russische Acade
mie van Wetenschappen verklaard,
dat de VS en de Sowjet-Unie de
mensheid een dienst kunnen bewijzen
door in het kader van de internatio
nale betrekkingen 'het gebruik van en
de bedreiging met geweld uit te slui
ten'.
Kennelijk in verband met het komen
de bezoek van president Nixon aan
Moskou zegt Matwejew, dat het moge
lijk is gebleken om door gezamenlijke
inspanning een zekere ontspanning te
brengen in de betrekkingen tussen
de Sowjet-Unie en de VS, die io het
verleden gespannen zijng eweset. Mat
wejew legt er de nadruk op, dat de
spanning tussen beide landen als re
gel niet het gevolg is geweest van de
verschillende sociale systemen. Hij
zegt echter niet wat dan wel de
oorzaak van die spanning is geweest.
Matwejew herinnert dan aan het
bondgenootschap tussen beide landen
in de tweede wereldoorlog en merkt
op. dat de Amerikaanse bijdrage aan
de gezamenlijke strijd tegen het fas
cisme in de Sowjet-Unie niet verge
ten is. Deze opmerking is in strijd
met de gangbare opvatting in de Sow
jet-Unie. De Russen hebben vrijwel
altijd deze Amerikaanse bijdrage ge
negeerd en gesteld, dat de Sowjet-
Unie verreweg de grootste last heeft
gedragen van de strijd tegen het
Duitsland van Hitier.
Matwejew zegt in zijn artikel voorts,
dat de Sowjet-Unie en de VS geen
territoriale geschillen hebben en
waarschuwt tegen elke poging om de
dialoog tussen China en de VS te
gebruiken om druk op Rusland uit te
oefenen.
NEW DELHI (Reuter) India over
weegt. ondergrondse kernproeven te
nemen, zo heeft de Indiase minister
van defensie. Jagjivan Ram gisteren
in het parlement meegedeeld
De proeven zouden slechts vreedzame
doeleinden dienen. Volgens de. mi
nister is India thans een van de versi
gevorderde landen op het gebied van
de kernwetenschap.
beide partijen de tijd te geven een
formule te vinden, waarop een parle
mentaire meerderheid voor ratificatie
kan worden verkregen. Zoals bekend
zijn de christen-democraten fel tegen
de verdragen met Moskou en War
schau gekant, omdat Brandt daarmee
naar hun mening veel aan de commu
nisten geeft maar slechts weinig er
voor terugkrijgt. De Bondskanselier
heeft herhaaldelijk gezegd, dat de
Bondsrepubliek niets heeft verloren,
dat al niet verloren was, inclusief de
gebieden, die na de tweede wereldoor
log in handen van de oommunisten
zijn gekomen.
De oppositie heeft er geen geheim van
gemaakt de regering graag ten val te
willen brengen maar in parlementaire
kringen in Bonn wordt vernomen, dat
weigering van de ratificatie binnen de
oppositie wellicht toch als een te
zware prijs wordt beschouwd nu in
zowat de gehele wereld, inclusief bij
Bonn's westelijke geallieerden, ratifi
catie wordt toegejuicht
Inmiddels blijkt uit een gisteren ge
publiceerde opinie-peiling van het Al-
lensbach-instituut, dat 52 procent van
de Westduitse bevolking voor ratifica
tie van de verdragen is. Uit de pei
ling zou ook moeten blijken, dat 50
procent van de bevolking voor Brandt
als kanselier zou kiezen bij nieuwe
verkiezingen, tegen slechts 32 procent
voor Barzel.
WASHINGTON (Reuter) Een fede
rale rechter in Washington heeft de
afzetting bevolen van Tony Boyle als
voorzitter van de Amerikaanse mijn
werkersbond, omdat hij vakbondsgel-
den heeft gebruikt om zijn medekandi
daat voor het voorzitterschap, Joseph
Yablonski, te verslaan. Yablonski werd
destijds vermoord. De 67-jarige Boyle
is sinds 1963 voorzitter van de mach
tige mijnwerkersbond.
HAVANA (UPI) Premier Fidel
Castro van Cuba heeeft gisteren in
Havana bekendgemaakt, dat hij "bin
nen een paar uur" vertrekt voor een
grote reis, die hem naar negen landen
zal voeren. Hij gaat eerst naar Guinee
en Algerije en vandaar naar Bulgarije.
Roemenië, Hongarije, Polen. Oost-
Duitsland en Tsjechoslowakije. Hij zal
zijn reis afsluiten met een bezoek aan
de Sowjet-Unie.
Castro dreigde in zijn toesepraak de
VS met vergeldingsmaatregelen tegen
de basis Quantanamn op Cuba als de
Amerikaanse marine Cubaanse sche
pen tot zinken mocht brengen in de
Caraïbische Zee.
Zowel in Engeland als Rhodesië
wordt met spanning uitgekeken
naar het rapport van Lord Pear-
ce. Inmiddels is de uitslag uit
gelekt van het onderzoek, dat
een commissie onder leiding van
Lord Pearce in Rhodesië heeft
ingesteld om aan de weet te ko
men of het Rhodesische volk
'als geheel' al dan niet instemde
met het akkoord, dat Engeland
eind vorig jaar heeft gesloten
met het regime van Ian Smith.
Achter de schermen wordt nu koorts
achtig overlegd hoe uit de moeilijk
heden te komen. Want één ding
staat nu vast: de Afrikanen hebben
massaal nee gezegd tegen de over
eenkomst en daarmee vooral Londen
een lelijke poets gebakken. Want
Engeland wil van Rhodesië af. De
regering van Edward Heath dacht er
op een fatsoenlijke manier uit te
kunnen springen toen minister van
buitenlandse zaken, Sir Alec Dou
glas Home, er tenslotte in slaagde een
akkoord te sluiten met Smith, dat
het theoretisch mogelijk maakte dat
in een verre toekomst de Afrikanen
een meerderheidsregering zouden
kunnen vormen.
Onlusten
Een commissie moest onderzoeken,
hoe de bevolking over de voorstel
len dacht. Toen de commissie-Pearce
begin dit jaar haar onderzoek begon,
braken in Rhodesië onlusten uit en
demonstreerden de Afrikanen over
duidelijk, dat ze niet overgeleverd
wilden worden aan de goede wil van
Ian Smith en de zijnen, Ze wilden,
dat Engeland verantwoordelijk bleef
voor hun toekomst. Ze hadden geen
enkel vertrouwen in de beloften en
mooie woorden van Smith. Juffrouw
S. A. Kuipers, (30) uit Groningen,
geeft hen daarin groot gelijk. Zij
weet uit eigen ervaring dat de Afri
kanen in Rhodesië van Smith en de
zijnen niets goeds te verwachten
hebben. Een maand voor haar twee
jarig contract afliep, heeft de Rho
desische regering haar het land uit
gezet. Zij moest haar werk als voe
dingsdeskundige voortijdig afbreken,
omdat ze zich al te zeer solidair
betoonde met de Afrikaanse meer
derheid. Geen wonder dat een rege
ring. die steeds meer apartheid in
haar politiek doet, haar over de
grens zette als een staatsgevaarlijk
individu.
Tweede Zuid-Afrika
De situatie in Rhodesië is de afgelo
pen paar jaar snel verslechterd, ver
telt juffrouw Kuipers, die vorige
maand in ons land terugkeerde.
Apartheid neemt er hand over hand
toe, waardoor Rhodesië steeds meer
op Zuid-Afrika begint te lijken.
Toen zij een contract tekende om
twee jaar naar Rhodesië te gaan,
beschouwde zij dat als een uitda
ging. Ze had ook naar de Philippij-
nen gekund, maar ze had al twee
jaar in Cameroen gewerkt en wilde
graag terug naar Afrika. Maar je
kunt je er geen voorstelling van
maken hoe het leven in Rhodesië nu
is, zegt ze. Als je eerst in een vrij
Afrikaans land gewerkt hebt, valt
Rhodesië wel heel erg tegen. We
hadden er geen idee van dat Rhode
sië een tweede Zuid-Afrika was ge
worden. De organisatie die mij
stuurde 'ik kan beter de naam
niet noemen omdat er dan nog meer
mensen in moeilijkheden kunnen
komen' dacht dat ik er gewoon
kon werken. Maar nadat de Land
Tenure Act in maart 1970 van
kracht werd, bleek dat niet zo een
voudig te zijn. Deze wet verdeelt
Rhodesië in 'blanke' en 'zwarte'
gebieden en blanken mogen zich
zonder vergunning niet in Afrikaans
Nederlandse vrouw door Rhodesië uitgewezen
door Harm Lamberts
Toen de Britse onderzoekcommissie Pearce de meningen in Rhodesië peilde over het ontwerpakkoord tussen Lon
den en het bewind van Ian Smilh lieten duizenden Afrikaanse Rhodesiërs er geen enkele twijfel over bestaan
hoe zij erover dachten. Het was 'nee'.
gebied ophouden en Afrikanen niet
in dat deel van Rhodesië dat de
Europeanen zich hebben toegedacht.
'Als ik naar de dorpen wilde gaan,
waar ik mijn werk moest doen.
moest ik een vergunning aanvragen.
Dat deed ik liever niet, omdat de
autoriteiten dan precies wisten wat
ik deed en waar ik was. Dus ging ik
zo en en bleef dan vaak 's nachts
slapen omdat de afstanden zo groot
zijn.' Zij ontdekte al spoedig dat de
Afrikanen verkeerd werden voorge
licht door de districtscommissarissen
en -officieren, en zij begon de men
sen te vertellen wat de Land Tenure
Act werkelijk betekende. Later leg
de ze de Afrikanen uit wat het
akkoord behelsde, dat Smith met
Londen had gesloten.
Maar de blanke machthebbers in
Rhodesië hadden zo hun eigen idee-
en over wat goed is voor de Afrika
nen en wat ze mogen weten. De
nieuwsberichten in het Engels heb
ben een andere inhoud dan die in
de twee Afrikaanse talen Shona en
Matabele. Ook de uitleg van het ak
koord wijkt in de Engelse tekst af
van die in Afrikaanse talen. Met
allerlei subtiele en bruut discrimi
nerende maatregelen probeert de
blanke minderheid haar bevoorrech
te positie te handhaven. Juffrouw
Kuipers noemt enkele voorbeelden.
Als een blanke een koe verkoopt,
kan hij de verkoopsom in eigen zak
steken, maar als een Afrikaan een
koe verkoopt, moet hij een deel van
de opbrengst in het zogenaamde Tri
bal Trust Land Fund storten. Uit
dit fonds worden allerlei projecten
gefinancierd waar echter maar een
klein deel van de Afrikaanse boeren
profijt van heeft. Bovendien is het
aantal koeien dat een Afrikaan mag
bezitten bij de wet beperkt. Nu is
het nodig dat om overweiding en
dus erosie tegen te gaan de veesta
pel aan banden wordt gelegd. Maar
het zijn alleen de Afrikanen die
onder de maatregel lijden, maatrege
len waarvan lien de zin ontgaat. Vee
is vaak het enige wat ze bezitten
en vormt een enorm statussymbool
in de Afrikaanse gemeenschap.
Na twee jaar onder de Afrikanen in
Rhodesië geleefd te hebben is juf
frouw Kuipers tot de conclusie geko
men, dat de regering van Ian Smith
de zwarten als een minder soort
mensen beschouwt. De Afrikanen in
de steden mogen 's nachts geen fa
milie op bezoek houden. Ze leven
voortdurend ln angst dat de politie
zal aankloppen. En ze weten niet
wie ze kunnen vertrouwen. De werk
loosheid onder de Afrikanen is
groot en de regering van Smith buit
dat uit door een leger van verklik
kers in dienst te houden, dat bereid
is voor een kleine vergoeding alle
gewenste inlichtingen te verschaf
fen.
Vrienden
"Mijn vrienden hebben niet het
recht gewoon mens te zijn. De blan<
ken hielden me steeds weer voor dat
ik er nog niet lang genoeg was om
dat te kunnen beoordelen. Wij rijn
hier geboren en getogen en kennen
de Afrikanen, zeiden ze dan. Ja, ze
kennen ze als hun personeel, maar
meestal weten ze niets van hun
omstandigheden. Ze weten niet eens
hoeveel kinderen ze hebben en on
der wat voor omstandigheden ze
moeten leven. Ik heb met ze ge
leefd, in hun dorpen en huizen
gewoond. Ik ben als dochter aange
nomen door een Afrikaanse familie.
Op een goed tmoment was ik mij er
niet eens meer van bewust dat ik
blank was.'
'Op een keer had iemand me aange
geven bij de politie toen ik weer in
een Afrikaans dorp had overnacht
De mensen hebben toen ontdekt wie
dat gedaan had en die Jongen heeft
toen een flink pak slaag gekregen.
Zijn eigen vader heeft hem er om
uit huis gezet En in Afrika bete
kent dat wat als je door je familie
verstoten wordt Zo was ik ingebur
gerd. Ik weet wat die mensen be
zielt. Ik heb gezien hoe ze met
witte verf ramen schilderden op
hun hutten die ze gebouwd hadden
van zwarte plastic zakken om er nog
iets huiselijks aan te geven. De
autoriteiten hadden hun krottenwij
ken aan de rand van de hoofdstad
Salisbury afgebroken zonder te zor
gen voor voldoende andere woonge
legenheid. Toen bouwden ze aan de
andere kant van de stad maar weer
een nieuwe wijk op van golfplaten
en plastic*.
'Het is niet waar dat de Afrikanen
de blanken haten. De blanke oud-
.premier Garfield Todd en zijn doch
ter Judith zijn geweldig populair.
Toen zij zich tegen het akkoord uit
spraken, trokken ze duizenden en
thousiaste mensen. De Rhodesische
politie heeft Todd en zijn dochter
gearresteerd voor hun eigen veilig
heid, zeggen ze. Maar de Afrikanen
zouden Todd als hun leider accepte
ren'.
'Massaal nee'
'Er is geen twijfel mogelijk', zegt ze,
'de Afrikanen hebben massaal nee
gezegd tegen bet akkoord. Ze krij
gen nu de kans niet meer om zich
te uiten. Overal patrouilleren mili
tairen en politie. Pantserwagens
staan op strategisch belangrijke pun
ten. De mensen mogen geen lid
maatschapskaart van het Afrikaans
Nationaal Congres, de organisatie
die het verzet tegen het akkoord
heeft georganiseerd, bij zich hebben.
En straks zal het ANC ongetwijfeld
helemaal verboden worden. Al een
paar weken heb ik niets meer ge
hoord uit Rhodesië. Ik vraag me
af wat er aan de hand is. Afrikanen,
die interviews hadden gegeven aan
de BBC, werden opgepakt!
door Jelte Rep
J. Edgar Hoover heeft opnieuw zijn zin gekregen. Tot zijn dood toe
is hij directeur gebleven van 's werelds bekendste politie-korps,, de
FBI, ondanks de groeiende kritiek op zijn handel en wandel. Tot op
zijn sterfdag heeft de 77-jarige Hoover bloot gestaan aan aanvallen.
Enkele uren voor zijn dood was hij er nog van beschuldigd geheime
dossiers te hebben aangelegd over het liefdesleven van prominente
Amerikanen, met het enige doel de toenmalige president Johnson
aangename bedlectuur te verschaffen.
Maar met dezelfde energie als waar
mee hij indertijd Amerika's beruchte
gangsters had bestreden, heeft Hoover
hen bestreden, die zijn aftreden eis
ten. Hoover geloofde dat niemand be
ter dan hij het nog steeds dreigende
'rode gevaar' kon bestrijden. Daarom
gaf hij geen gehoor aan de vriendelij
ke hints, die velen van de acht presi
denten, onder wie hij gediend heeft,
hem hadden gegeven. Nog op rijn
verjaardag (1 januari) liet hij weten
niet aan aftreden te denken, 'zolang
ik mijn land van dienst kan zijn en
ik de gezondheid, de geestkracht en
het enthousiasme heb om mijn werk
te doen op een manier, die mijn
meerderen en het publiek van mij
mogen verwachten'.
Veel meerderen erkende Hoover overi
gens niet Officieel stond Hoover on
der verantwoordelijkheid van de mi
nister van justitie, maar geen van de
zestien ministers, die hij overleefde,
zullen durven beweren dat rij de baas
over de FBI-chefs waren. Ministers,
die hem op rijn plaats trachten te
zetten, maakten kennis met zijn vast
beradenheid. Een ruzie met
de toenmalige minister van Justitie
Robert Kennedy leidde ertoe, dat de
twee heren de laatste zes maanden
van Kennedy's ministerschap geen
woord meer met elkaar wisselden.
Een andere minister van justitie.
Ramsey Clark, beweerde dat Hoover's
'zorgen om rijn eigen reputatie' ertoe
geleid hebben, dat de FBI meer op
glorie heeft gejaagd dan zich heeft
toegelegd op het ontwikkelen van af
doende middelen om de toenemende
misdaad in Amerika te bestrijden.
Hoover beantwoordde deze aanval
door Clark 'een kwal' te noemen,
waarvan 'je nooit wist welke kant hij
op zou gaan'. Clark was zelts erger
dan Robert Kennedy, 'die onze stan
daarden en kwalificaties omlaag wilde
halen' door aan te dringen op het
aannemen van meer neger-agenten.
Hoover was een Amerikaans instituut
een reeds tijdens zijn leven een legen
de. Reeds het feit dat hij acht presi
denten overleefde is iets unieks in
Washington, waar de macht gemakke
lijk van de gene naar de andere partij
verschuift. Hoover had vier kogelvrije
limousines tot rijn beschikking één
meer dan de president en ook in
het aantal bedreigingen tegen zijn
leven overtrof hij iedere president.
En als hij ooit tn contact wilde komen
met de president, kon hij altijd recht
streeks met hem bellen een voor
recht dat maar weinigen in Washing
ton beschoren was.
Door zijn vijanden was Hoover dik
wijls verweten, dat hij geen begrip
had voor de tegenwoordige tijd. maar
desondanks kreeg Hoover van het
Congres steeds wat hij wilde. Johnson
en Nixon gaven hem speciale toestem
ming na rijn zeventigste door te wer
ken. In het bijzonder in de Orde-en-
Gezag-atmosfeer van de regering-
Ni xon voelde Hoover zich op rijn
gemak. Ntixon noemde hem gisteren
'één van mijn naaste persoonlijke
vrienden en adviseurs' een vriend
schap, die stamt uit de jaren van het
McCarthyisrae. maar daarover straks
nog.
Hoover was ook bedreven in het ma
ken van geruchtmakende opmerkin
gen. Zo verzekerde hij een journalist
eens, dat een Amerikaanse president
nooit zal worden doodgeschoten door
een Mexicaan of Portoricaan: 'Zij
schieten namelijk niet erg zuiver
Maar als ze met een mes op je
afkomen, pas dan op'. Een andere
Amerikaanse bevolkingsgroep joeg
J. Edgar Hoover
Hoover tegen zich in het harnas door
te verklaren, dat Martin Luther King
'de laatste persoon op de wereld was,
die de Nobelprijs had moeten ontvan
gen'. Al eerder had Hoover blijk gege
ven van zijn minachting voor King.
In 1964 noemde hij hem in het
openbaar 'de beruchtste leugenaar van
dit land' en na rijn dood (in 1968)
moest hij zo nodig beweren, dat King
er een maitresse op na had gehouden.
Steeds meer begon Hoover, met zijn
waarschuwingen tegen vredepriesters,
Zwarte Panters, verdovende middelen,
en langharigen, zich zelf het beeld tc
geven van een eenzame oude man, die
van de tegenwoordige tijd niiet zoveel
meer begrijpt. In feite was Hoover
ook een eenzame oude man, die maar
één passie had: zijn werk. Hij was een
vrijgezel, die met zijn huishoudster
en twee honden een groot huis nabij
Washington bewoonde Zijn dagelijkse
wandelingen in het park heeft hij
moeten opgeven, naar hij zegt, vanwe
ge de stijgende misdaad.
Op rijn werk liet Hoover zich leiden
door rijn eigenaardige ideetjes. Van
rijn personeel eiste bij "een onberispe
lijk voorkomen en wie dan ook bij
hem ontboden werd, moest er aller
eerst vor zorgen dat er 'n scherpe plooi
in zijn broekspijpen zat Een 'audiën
tie' bij Hoover verliep volgens een
onbeschreven protocol dat eiste dat je
geen klamme handen had (hetgeen
volgens Hoover op een gebrek aan
karakter wijst), je de ogen niét neers
laat als je Hoover nadert,maar niet
opgeheven hoofd op hem toeliep (om
dat de FBI-chef op een verhoginkje
placht te staan om zijn korte gestalte
wat meer overwicht te geven).
Hoover kwam toen hij nog maar 22
jaar was op het ministerie van justi
tie. Al spoedig kreeg hij de opdracht
een studie tè maken van subversieve
activiteiten en met name die van de
zojuist opgerichte communistische
partij en de communistische arbeiders
partij. Hij 'bestudeerde de werken
van Marx, Engels erl Léïüin en vorm
de toen zijn uitgesproken ideeen over
het communisme, die hij nooit meer
zou wijzigen. Hoovers kuride en ijver
leidde ertoe dat president Calvin
Coolidge hem in 1924 benoemd tot
directeur van (het zojuist opgerichte
Federal Bureau of Investigation. Hij
was toen nog maar 29 jaar. Met zijn
onverzettelijke energie gingen hij en
rijn afdelingen te weer tegen de gang
sters, die in de tijid van dè droogleg
ging hun geluk beproefden. Hoover
vestigde in deze tijd zijn faam door
een einde te maken aan de openlijke
terreur van de gangsters. Tijdens de
tweede wereldoorlog streed de FBI
met veel succes tegèn buitenlandse
sabotage.
Hoover had toen zijn imperium reeds
zo stevig opgebouwd, dat hij de val
van de Amerikaanse communistenja
ger Joe McCarthy kon overleven. Hoo
ver had zich tijdens deze tragische
heksenjacht van de jaren vijftig
McCarthy ijverig geholpen. De FBI
was diep bij het werk van McCarthy
betrokken. En de senator zou nooit
zoveel schade hebben kunnen aanrich
ten. als hij niet de intensieve hulp
had gehad van Iloover. Een Ameri
kaan. die een gedegen studie heeft
gemaakt van liet McCarthyisme.
meent dan ook: 'Niemand wist beter
dan Hoover welk een bedrieger
McCarthy in werkelijkheid was en
Hoover was de enige, die toendertijd
rijn reputatie tegen die van de sena
tor op het spel had kunnen zetten'.
Hoe ouder Hoover werd, hoe minder
successen zijn politieapparaat behaal
de. Zijn jaarlijkse rapporten begonnen
een steeds triester beeld van Amerika
te schilderen. In één van zijn laatste
rapporten, rekende hij uit dan een
Amerikaan een kans van 1:36 heeft
om te worden vermoord, aangerand,
beroofd of aangevallen. En dat terwijl
de FBI groter was dan ooit met zo'n
7000 goed betaalde en goed schietende
agenten, een archief met 100 miljoen
vinger-afdrukken en een jaarlijks bud
get van ruim 100 miljoen dollar. Al
leen in het 'onthullen' van linkse
samenzweringen kon Hoover nog glx>
reren. Speciaal toen Hoover, zonder
dat een onderzoek was afgesloten, de
priesters Berrigan beschuldigde van
een komplot voor ontvoering van
Henry Kissinger, leek Hoover meer
uit te zijn op persoonlijke glorie dan
op effectieve misdaadsbestrijddng De
"Zeven van Harrisburg' werden enkele
maanden geileden vrijgesproken van
deze 'beweerde samenzwering.
Desondanks is J. Edgar Hoover voor
vele Amerikanen een vereerde held
gebleven, de superman, die het com
munisme in Amerika geen kans heeft
gegeven.
ROME (DPA) Vanaf heden ia het
openbare stadsvervoer in Rome van
's morgens vijf tot half negen en in
de namiddag en avond van vijf tot acht
uur, weer gratis.
De bedoeling is, dat autoberittende Ro
meinen ertoe verleid worden om hun
wagen thuis te laten.
Tegenstanders van de maatregel wijzen
erop, dat de gemeentekas per dag vijf
miljoen lire minder ontvangt
De autobezitters vrezen, dat van het
een het ander kont, en de stadskern
te gelegenertijd voor hen wordt afge
sloten.
