Roes rond
zwemploeg
gevaarlijk
Marjan Vermaat en Frieke Buys stimuleren
Herman Hopman
revelatie van
kampioenschap
Lomme Driessens organiseert combine tegen Merckx
uitgeslapen mensen hébben
er al één:
'n echte PULLMAN
fe
TKOUW/KWARTET MAANDAG 6 MAART 1972
SPOIIT
Veer gekritiseerde VZC-coach Wim van Kranenburg ziet rendement in Olympische selectie
Van onze speciale verslaggever
LONDEN Wim van Kranenburg,
trainer van de Vlaardingse Zwem
Club (VZC) heeft er de afgelopen
maanden meer dan eens over ge
dacht zijn functie neer te leggen.
Sinds hij vorige zomer de als
keihard bekend staande Jaap Ploeg
bij de vrij recent nog zo gerenom
meerde vereniging is opgevolgd,
heeft hij veel kritiek moeten
incasseren. Die kritiek bleek vaak
ten onrechte. De aanzienlijk 'mense
lijker' dan zijn illustere voorganger
optredende Van Kranenburg vindt
het rendement van zijn werk duide
lijk terug in de voorlopige Olympi
sche selectie. Twee van zijn pupil
len, rugslag-talent Marjan Vermaat
en vlinderslag-specialiste Frieke
Buys zorgden ook dit weekeinde
weer voor een duidelijke illustratie
van hun vorm.
Marjan Vermaat verbetert met een
wetenschappelijk aandoende regel
maat haar beste tijden op de 100
meter rugslag. Tijdens de landen-
wedstrijd tegen de Verenigde Staten
en Engeland in Londen tilde de 17*
jarige Vlaardingse haar met Coby
Buter gedeelde Nederlandse record
op die afstand naar wereldniveau
door een tijd van 1.07.8 te laten
noteren. Van Kranenburg (30): "Ei
genlijk heeft Marjan helemaal het
figuur niet voor een ruglsag-zwem-
ster. Ze is wat klein en gedrongen,
terwijl anderen vaak lang en slank
zijn. Maar als iemand zo goed gaat,
dan is het erg moeilijk om aan
veranderingen te beginnen. Marjan
bezit erg veel talent, ook voor an
dere slagen. De limiet voor de win
terkampioenschappen itaat op 1.08,-.
Dat is geen tijd voor haar. Daarom
heb ik haar ervan kunnen overtui
gen, dat begin volgende maand een
tijd van onder de 1.07.- haalbaar
moet zijn. Daar werken we nu naar
toe'.
Frieke Buys (17) is in tegenstelling
tot haar spontane clubgenote vrij
plotseling weer naar voren gekomen.
Vorige week zette ze op de vlinder
slag tijdens de estafette de onwaar
schijnlijk snelle tijd van 1.04.1 neer
en ook dit weekeinde zwom ze, on
danks een fikse verkoudheid naar
een veelbelovende 1.05.7. Van Kra
nenburg: 'Frieke is toch niet ineens
gekomen. Toen ze vorig jaar voor de
Europa cup in Bratislawe gepasseerd
werd, heeft ze het daarna door de
teleurstelling even laten afweten.
Frieke is echter een enorme vecht-
ster. Ze traint erg hard en met veel
ambitie. Dat is weieens anders ge
weest Nu moet ik haar soms zelfs
afremmen. In Bremen heeft ze vori
ge week voor een uitschiter gezorgd.
Het plezierige is daarbij, dat ze met
die prestatie een bepaald niveau
heeft bereikt die ze kan vasthouden
en uitbouwen'.
Wim van Kranenburg vindt enigs
zins moeizaam toch wat meer erken
ning. Al blijft vrije slag-zwemster
Cora Schouten nog steeds een van
zijn 'zorgenkinderen'. De moeilijk
hanteerbare sprintster heeft meer
dan eens haar voorkeur voor de
harde üjn van Jaap Ploeg uitgespro
ken en dreigt door een hardnekkige
vormcrisis het ticket voor Mtlnchen
te missen. Van Kranenburg: 'Ik
praat hier liever niet over. Toch
geloof ik, dat het langzamerhand
ook met Cora weer beter gaat. Ik
heb nog steeds vertrouwen in haar'.
Wim van Kranenburg bouwt bij
VZC bewust weer aan de breedte
van de ploeg. Hij traint momenteel
met een a- en b-selectie van in
totaal 55 pupillen. Het rendement
van de intensieve aandacht voor de
basis moet binnenkort zichtbaar
worden. 'Insiders weten, dat het met
VZC goed gaat'.
De Vlaardingse vereniging krijgt
wellicht eind deze maand met de
komst van Roger van Hamburg nog
een extra injectie. De Australische
Nederlander, die begin april een
plaats in de Olympische selectie wil
veroveren, heeft Van Kranenburg al
laten weten, dat hij tot München bij
VZC wil blijven trainen. Van Kra
nenburg: 'Roger heeft een lijst van
nummers opgestuurd waarop hij tij
dens de winterkampioenschappen
wil zwemmen. De tijden, die hij
daarbij heeft opgegeven, liggen on
geveer op het niveau, dat hij twee
jaar geleden tijdens de nationale
kampioenschappen in Breda gereali
seerd heeft'.
(ADVERTENTIE)
Ook succes tegen Amerikanen
Van onze speciale verslaggever
LONDEN Er was een stevige aframmeling geprogrammeerd.
Maar het werd tenslotte een compleet feest. Direct na de onver
wachte overwinning van de Nederlandse dames-zwemploeg op de
Verenigde Staten en Engeland in Londen informeerde Nort Thorn
ton naar de mogelijkheid tot revanche. Tijdens een informeel ge
spreek schoofd de Amerikaanse coach bondsadviseur Jo Schreurs de
uitnodiging toe om dit jaar nog met het getalenteerde team naar de
VS te komen. Want Nederland blijkt plotseling weer een zeer inte
ressante sparring-parntr voor 's werelds eerste zwemnatie.
Bob Schoutsen (links) wordt na zijn overwinning op de 200 meter rugslag gefeliciteerd door de Brit
Colin Cunningham die tweede werd.
North Thornton wakkerde met die in
vitatie eht vuur alleen maar verder
aan. Rond de Nederlandse damesploeg
is immers zeker na dit weekeinde
een lastige roes ontstaan. Precies
een week na de indrukwekkende re-
cordjacht tijdens het zwemgala in Bre
men bleef ook in het aanzienlijk min
der snelle 50-meterbad van Crystal Pa
lace de prestatiecurve stijgen. Neder
land versloeg de Amerikanen met één
punt (120-119) en zette de figurerende
Britse ploeg nog harder op zijn plaats.
GEVAARLIJK
Dit succes was eigenlijk niet de be
doeling. Terecht kwalificeerde bonds
adviseur Nico van Dam deze sensatie
dan ook als een 'gevaarlijk resultaat'.
De Nederlandse zwemploeg blijft na
melijk nog een grote bescheidenheid
passen. Straks, tijdens de Olympische
Spelen in München, dreigt de grote
kater van het feest, dat nu gevierd
wordt. De Amerikanen, de Austra
liërs, de Oostduitser en wellicht en
kele Canadezen moeten in staat zijn
via een 'zomerse' tussensprint op het
juiste moment weer meer afstand van
de Nederlanders te kunnen nemen.
Desondanks blijft het verbluffend,
hoe regelmatig de prestaties bijge
slepen worden. In Europa is het laat
ste jaar de concurrentie al beduidend
teruggebracht en in gestaag tempo
zijn de namen van de Nederlandse
talenten op de wereldranglijst ge
stegen. De interland tegen de Vere
nigde Staten moest om in het kiel
zog van de realiteit te blijven de
jonge ploeg weer op zijn plaats zet
ten. Dat de wellicht nodige
afstraffing is uitgebleven komt deels
door de enthousiaste jacht, die nauwe
lijks te remmen lijkt en deels ook
door de kracht van de Amerikaanse
tegenstander. Het is moeilijk te pei
len, hoe sterk (of hoe zwak) deze
HEREN
1500 meter vrije slag: 1. Ton van Klooster
(Ned) 17.00,- 2. Rcnc van der Kuil (Ned)
17.02.2; 3. Ray Terrell (GB) 17.20.4; 4. Geoff
Benny (GB) 17.24.8; 200 m rugslag; 1. Bob
Schoutsen (Nod) 2.12.2:2. Colin Cunningham
(GB) 2.13.5; 3. Gerard Gielen (Ned) 2.15.6;
4. Hamilton Simpson (GB) 2.22.- 200 m vrije
slag: 1. Brian Brinkley (GB) 2.00 2: 2. Bert
Bergsma (Ned) 2.00 S; 3. Michael Bally (GB)
2.00.8; 4. Peter Prljdekker (Ned) 2.01.0 200
m schoolslag: 1 Malcolm O'Connell (GB)
2 31.4. 2. Davld Wilkie (GB) 2.34.5: 3. Hans
Elzerman (Ned) 2.35.6; 4. Peter Spijk (.Ned)
2.36.8: 400 m wisselslag: 1. Ray Terrell (GB)
4.51.2; 2 Brian Prime (GB) 4.58.6; 3. Ton
van Klooster (Ned) 5.01.8: 4. Francois van
KrulJsdIJk (Ned) 5.02.1; 200 m vlinderslag: 1.
George Hamer (GB) 2.11.4; 2. John Mills
(GB) 2.13.2: 3. Arnold Rood (Ned) 2.13.4
(evenaring Ned. Record) 4. Rudle Pijper
(Ned) 2.188; 4 x 100 meter vrlje slag
estafette: 1. Groot Brittannlë (Windeatt.
Burns, Baily. Brinkley) 3.40.- 2. Nederland
(Prljdekker. Bergsma, Schoutsen, Drenlh)
3.40.4 (Ned. record.)
DAMES
GB) 1.11.1: 6. Jane Brown (GB) 1.11.9. 100
m vrije slag: 1. Enlth Brlghlta (Ned) 60.6; 2.
Hansje Bunschoten (Ned) 60.7; 3. Sandy
Nellson (VS) 60.7. 4. Lyn Skrlfvars (VS)
61.3; 5. Leslie Alardlne (GB) 62.9: 6. Sylvia
Pickering (GB) 63.6; 100 m vlinderslag:
Sarah Wylie (VS) 1.05.5: 2. Anke Rljnders
(Ned) 1.05.5; 3. Frieke Buys (Ned) 1.05 6: 4.
Nina Mclnness (VS) 1.07.0 5. Jean Jcavons
(GB) 1.08.5; s. Alice WUlington (GB) 1.10.5.
100 m schoolslag: 1. Pat Beavan (GB) 1.18-7;
2. Alie te Riet (Ned) 1.18.8: 3 Tineke
Hofland (Ned) 1.18.8: 4 Jean Jean Parry
(GB) 1.19.4; 5. Leslie Bryans (VS) 1.19.6; 6.
Linda Kurtz (VS) 1.19.3.
400 m vrije slag: Kcena Rothammcr (VS)
4.31.-: 2. Hansje Bunschoten (Ned) 4.31.7; 3.
Vicky King (VS 4.38.1; 4. Astrid Verver
(Ned) 4.41 9; 5. June Green (GB) 4.44 8: 6.
Mary Brown (GB) 4.45.4. 200 m wisselslag:
1. Terry Block (VS) 2.29.7; 2. Mary Montgo
mery (VS (2.30.1: 2. Hennie Pentcmiann
(Ned) 2.31.1; 4. Sheilah Ratcliffe (GB) 2.33.4;
5. Denlse Banks (GB) 2.33.8; 6. Wijda
Mazereeuw 4 x 100 m wisselslag estafette: 1.
Nederland Marjan Vermaat. Alic te Riet,
Anke Rijnders. Enith Brighlta) 4.30.6 (Ned.
Record); 2. VS (Keena Rothammcr. Lesllo
Brvans. Sarah Wvlle. Snady Nelson) 4.32.5;
3 Gr. Brittannlë 4.41.8; Eindstand dames: 1.
Nederland 120 pnt; 2. VS 119 pnt. 3. Gr.
Brittannlë 53 pnt.
formatie tijdens de kortstondige trip
naar Londen is opgetreden. Een feit
blijft in ieder geval, dat de Amerika
nen niet hun sterkste ploeg hebben
afgevaardigd en nog duidelijk in de
trainingsopbouw voor het zo belang
rijke zomerseizoen zijn gewikkeld.
Nederland daarentegen blijft op de
tenen lopen. Van Dam: 'We waren
achter op de rest van de wereld. We
lopen duidelijk in, maar kunnen ons
tegelijkertijd geen verslapping veroor
loven. Want die Amerikanen kunnen
ons nog steeds pakken, waar ze maar
willen. Maar ik moet toegeven, dat we
op een heel andere realiteit hadden
gerekend. We zijn natuurlijk erg blij
met dit resultaat. Toch zullen we dit
alles sterk moeten relativeren. We
zullen de zwemsters e de trainers
duidelijk moeten maken, dat de jubel
stemming maar ten dele op zijn plaats
is. We komen de Amerikanen name
lijk nog een keer tegen'.
ONUITPUTTELIJK
De Amerikanen hebben voor deze
voor hen ondergeschikte interland
vrij willekeurig een ploeg samenge
steld. Een formatie, die in Sandy
Neilson (vrije slag) en Terry Block
(wisselslag) de sterkste troeven ken
de. Hun voorraad aan talent van dit
niveau lijkt echter onuitputtelijk. Van
Dam: 'De Amerikanen kunnen nog één
of twee ploegen met deze mogelijkhe
den samenstellen, zó dicht zit alles
daar bij elkaar. Ze zullen straks onge-
twijfeld een stuk of zes talenten tonen,
die allemaal onder de minuut op de
honderd meter vrije slag gaan draaien.
Bij ons mag niemand zijn dag niet
hebben, want dan zijn ze verloren'.
Amerika heeft zeer bewust een 'alter
natieve' ploeg afgevaardigd. Enkele
jongere talenten kregen gelegenheid
ervaring te verzamelen; de overigen
waren nog niet met een toemee naar
Europa beloond, hoewel ze tot de
finales van de nationale kampioen
schappen van dit jaar zijn doorge
drongen. Coach Nort Thornton: 'Als
we alleen maar vedetten hadden mee
genomen. dan was dat misschien een
teleurstelling geworden. Die richten
zich volledig op de selectiewedstrijden
voor de Olympische Spelen en kan je
daardoor voor een dergelijke inter
land toch niet genoeg oppeppen. Daar
naast was bij ons duidelijk zichtbaar,
dat we tijdens de training nog weinig
echt sprintweric hebben gedaan. De
langere afstanden waren dan ook veel
beter'.
Nort Thornton ('als coadh vind ik het
zeker niet leuk om te verliezen') zal
terug in Amerika ongetwijfeld nog
eens ten overvloede over de snelle
stijging van het prestatieniveau van
de Nederlanders rapporteren. Want
bijvoorbeeld een dubbele nederlaag
op de belangrijke honderd meter vrije
slag (Enith Brigitha en Hansje Bun
schoten) en de honderd meter rugslag
(Marjan Vermaat en Jozien Elzer
man) zijn feiten, die zelfs bij de
hooghartige Amerikanen toch enige
beroering zullen wekken.
GROEI
De beslissende en laatste race op de
vier keer honderd meter wisselslag
estafette was, eveneens als vorige
week in het 25-meter bassin van
Bremen, ook in de fameuze piste van
Crystal Palace de beste indicatie voor
de groei van de Nederlandse équipe.
Marjan Vermaat, Alie te Riet, Anke
Rijnders en Enith Brigitha realiseer
den op dit nummer gezamenlijk een
tijd van wereldformaat. Het kwartet
bleef met 4.30.5 slechts enkele fracties
van het Europees record verwijderd
(4.30.1, van Oost-Duitsland) en zou
daarmee vorig jaar achter de Ame
rikanen de tweede plaats op de wereld
ranglijst hebben bezet. Jo Schreurs:
'Dit is het bewijs, dat het grootste
deel van de ploeg goed draait. Maar
het wordt wel steeds moeilijker om
met beide benen op de grond te
blijven staan'.
De boeiende landenwedstrijd was
los van het resultaat vooral een
nuttige ervaring voor de jeugdige ta
lenten. Van Dam: 'Ze hebben kunnen
ervaren, dat die Amerikanen ook geen
wonderkinderen zijn en dat ze zelfs
op technisch gebied nog het een en
ander van ons kunnen leren. Hansje
Bunshcoten riep op een gegeven mo
ment 'kijk die Amerikaanse eens le-
de betere matras
lijk klauwen en Annemarie Groen
vroeg om een stopwatch om zè'lf de
tijden op te kunnen nemen. Dat zijn
nuttige zaken'.
Een tweede belangrijke winst be
tekende dit weekeinde het feit, dat de
door veel trainers met enige angst
begeleidde overschakeling van het 25-
naar het 50-meterbad vrijwel geen
terugslag heefit opgeleverd. De afbrok
keling van nationale toptijden bleef
verrassend hevig aanhouden. Van
Dam: 'Het is merkbaar, dat onze
Olympische kandidaten niet maanden
lang van de 50-meterbaan zijn afge
weest. De faciliteiten zijn inmiddels
zodanig, dat iedereen wel een of twee
keer per week in een groter bad kan
trainen. Wie goed voorbereid is, kan
ook op de 50 meter goed zwemmen.
Ons grootste probleem is nu hoe we
de ploeg gemotiveerd kunnen houden
en de vraag of ze dit allemaal psy
chisch blijft op brengen. Dit resultaat
is natuurlijk 'n enorme stimulans ge
weest. Als je hier weggeveegd was,
zou het aanzienlijk moeilijker wor
den'.
TEGENVALLER
Temidden van al het optimisme bij de
dames biedt de herenploeg nog steeds
weinig houvast. De interland tegen de
Britten (een nederlaag van 64-90)
maakte zelfs duidelijk, dat de afstand
tussen beide teams in enkele maanden
alleen maar groter is geworden. In
het Westduitse Walsk'aiburg, vorig
jaar augustus, won Nederland nog
van bijna dezelfde formatie. Dit keer
bleek de smalle basis (Bergsma,
Schoutsen, Prijdekker cn Van Kloos
ter vooral) niet in staat de overige
leden naar een hoger niveau mee te
voeren. Schreurs: 'Je kunt je afvragen
of de heren wel genoeg training krij
gen. De dames in Nederland trainen
altijd 'met de heren mee. Dat is alleen
maar gunstig voor de dames. In de
Verenigde Staten bijvoorbeeld trainen
ze op de universiteiten alleen. Daar
wordt meer gericht gewerkt, meer op
het niveau gelet. Onze heren trainen
even hard als de dames. Maar dat
blijkt net niet genoeg'.
GERRIT DEN AMBTMAN
Van onze tafeltennismedewerker
UTRECHT Al vijf jaar aast Véronique van der Laan op de natio
nale tafeltennistitel. Tot gisteren zonder succes. In een werkelijk
fascinerende eindstrijd tegen Sonja Heltzel behaalde ze uit schijnbaar
verloren positie (18-20 in de vijfde game) eindelijk het zo fel be
geerde kampioenschap. Zei een ontgoochelde Sonja Heltzel na af
loop: 'Het is rot voor mij dat ik heb verloren. Maar ik ben blij dat
Véronique is geworden. Ze was onderhand echt wel een keer eraan
toe'.
In 1967 was Véronique van der Laan
(nu 19) de grote revelatie van de
Europese kampioenschappen in het
Franse Lyon. Sinds die tijd is ze
internationaal gezien steeds de meest
gevreesde Nederlandse speelster ge
weest. Maar in eigen land wist ze het
nooit waar te maken. In 1970 bij
voorbeeld was ze heel dicht bij de
eindzege maar concentratieverlies en
een schitterend spelende tegenstander
(haar schoonzusje Mary van Ruiten)
voorkwamen een greep naar de
macht.
NIET STOPPEN
Het vorig seizoen was de Treffers
speelster tot de finale van het Neder
landse kampioenschap superieur aan
al haar tegenstanders. Ze zei toen
vóór die bewuste partij tegen (net als
nu) Sonja Heltzel: 'Ik geloof dat ik zo
een zeventig tot tachtig procent kans
op winst heb'. Ze ging echter volledig
af, in drie korte games. Ze was toen
zo teleurgesteld dat ze er na dit
seizoen (in verband met de Europest?-
kampioenschappen in Rotterdam niet
eerder) mee wilde stoppen. .Na dit
kampioenschap overweegt ze om toch
nog maar door te gaan.
Dit keer kwam Véronique van der
Laan volkomen ontspannen aan de
start. En ook ongetraind, want ze had
tot dinsdag met angina te kampen
gehad. Véronique van der Laan:
'Daarna heb ik tien minuten staan
trainen en toen was ik doodmoe. Pas
vrijdagavond ging het een beetje re
delijk. Maar enig vertrouwen in een
goede afloop had ik niet.' Zaterdag, in
de eerste ronden, kreeg ze dat wel,
maar als favoriete zag ze zich nog
steeds niet. 'Ik heb zaterdagavond een
lekkere borrel gedronken. Ik vond het
allemaal niet zo verschrikkelijk belang
rijk'. De overwinning op achtkamp-
winnares Aukje Coltof gaf haar ten
slotte de prikkel die ze nodig had.
'Aukje is een heerlijke speelster voor
me. Daar win ik meestal van. En toen
ik ook nu weer niet teveel moeilijkhe
den had, begon ik perspectief te zien'.
WANHOOPSKLAP
In het voordeel voor Véronique van
der Laan was tenslotte dat niet team
genote Mary Thuis-Van Ruiten (in de
voorronden verrassend verslagen door
Juul Nitisusanta) maar Sonja Heltzel
in de finale als tegenstandster fun
geerde. De RA-speelster zit bij haar
olub nog altijd diep in de moeilijkhe
den, waardoor ze niet in topvorm
verkeert. Die wetenschap sterkte Vér
onique van der Laan, die sterk serve
rend en aanvallend van start ging en
de eerste twee games in no time
binnenhaalde. De derde game die
de winst had kunnen en eigenlijk
moeten brengen vergokte ze op de
stand 19-19. De rust, de zekerheid,
was er daarna niet meer. Op 18-20 in
de vijfde gama leek verlies onafwend
baar. Véronique-van der Laan: 'Ik gaf
toen maar een wanhoopsklap. Hij was
toevallig goed en dat gaf me moed'.
Met 20-22 'ontnam' ze Sonja Heltzel
toch nog het kampioenschap.
Bij de heren was het Herman Nico
Hopman, de 17-jarige Amstelveense
VDO-speler die de meeste aandacht
voor zich opeiste. De "keihard en effi
cient spelende Hopman was dé revela
tie van het toernooi. Met zijn 3-0
overwinning op Tempo Team-speler
Nico van Slobbe, een der favorieten.
Dat hij zijn sensationele opmars niet
kon voortzetten via een overwinning
op Carel Deken (19-21 in de vijfde
Quicl
iW
<>rd
HO
I7VF
arke
eQu
odan
1SWI
walu
ijnst
WH
CFC
eino
rnc
'SV'
SV1
sc-
pijk
and
GENT In 1965 won Rik van Looy in die periode zonder twijfel
de beste wegrenner van het moment geen enkele koers van be
tekenis. Van Looy had het eind 1964 nodig gevonden met zijn toen
malige ploegleider Lomme Driessens te breken. Driessens houdt er
niet van als toprenners hem openlijk aan de dijk zetten. Hij voelt zich
dan in zijn eer aangetast. Als wraak organiseerde hij één jaar lang
een genadeloze combine tegen Van Looy. Van Looy reed dat jaar
ook de Ronde van Frankrijk. In een Pyreneeën-rit is het gebeurd, dat
Van Looy 120 kilometer aan de leiding heeft gereden met alleen
Guido Reybroek aan zijn wiel. Reybroeck weigerde in opdracht van
Driessens over te nemen. Pas toen de eindstreep in zicht kwam
spurtte Reybroeck in strijd met alle wielergewoonten de moegestre
den Van Looy voorbij om hem van een etappezege af te houden.
Van Looy en Reybroeck hadden
slechts enkele minuten voorsprong op
de overige renners. Vast staat dat die
voorsprong zeker een kwartier had
bedragen wanneer Reybroeck wel met
Van Looy had mogen samenwerken.
Van Looy kreeg van Driessens een
jaar lang bewakers meegestuurd die
hem ten koste van hun eigen kansen
van iedere zege moesten afhouden.
Juli 1971 vloog Driessens naar Barce
lona, waar hij geheime onderhandelin
gen voerde met KAS. In de Spaanse
dagbladen verscheen zijn foto samen
met KAS-directeur Langarica. Dries
sens zei daar dat hij wel wat voelde
voor het ploegleiderschap bij KAS.
Dat alles met de bedoeling deze
Spaanse aanbieding uit te spelen bij
Merckx of nog liever bij diens mana
ger Jan van Buggenhout Maar de
machtige manager Jan van Buggen
hout houdt niet van dit soort spelle
tjes. In besloten kring liet hij eind
juli zich ontvallen: 'Lomme vliegt
buiten. Hij moet niet denken dat hij
zijn streken ongestraft kan uitvoeren.
Het is mooi geweest'.
Lomme Driessens wist dat hem ont
slag wachtte, maar hij hield de eer
aan zichzelf. Half augustus diende hij
bij Merckx, met wie hij het contract
had, schriftelijk zijn ontslag in. Lom
me Driessens liet meteen weten waar
om hij dan wel ging. Omdat Merckx
zo n slechte baas was. zei hij. Werken
van 's morgens vroeg tot 's avonds
laat, zonder ooit een woord van dank.
Aan de andere kant was er geruime
tijd spanning tussen Merckx en Dries-
Frans Verbeeck
sens. Met name had Merokx bezwaar
tegen de manipulaties van Driessens,
die soms het verzet legen zijn eigen
toprenner organiseerde, om diens
overwinningen met wat meer publici
teit te versieren. Driessens eigen ini
tiatieven werden ook niet gewaar
deerd door Van Buggenhout, die ge
wend is, dat initiatieven in de wieler
sport alleen van hem afkomstig zijn.
Vandaar dat Driessens' contract met
KAS werd aangegrepen om hem te
wippen. Driessens is daar zeer boos
over en hij heeft er niet het karakter
voor zich bij een tweederangsrol neer
te leggen, hoewel hij uiteindelijk als
ploegleider terechtkwam bij een
ploeg, die internationaal gezien beslist
wel tot het tweede garnituur behoort,
nl. Van Cauter-Magniflex-De Gribaldy.
Deze ploeg heeft twee grote renners:
Pintens en Agostini, alsmede het Bel
gische wondertalent Kamiel van Lin
den. In ieder geval geen ploeg die
zich met de machtige Molteni's van
Merckx kan meten. Toch heeft
Merckx van hen al heel wat last. Zie
hier het eerste resultaat: Merckx won
vorig jaar de Ronde van Sardinië, dit
jaar niet. Bovendien was het sinds
anderhalf jaar dat Merckx een etappe
wedstrijd niet won. Merckx won vorig
jaar ook de Omloop Het Volk, dit
jaar niet. Na Sardinië zei Merckx
zorgeloos: 'Mijn tegenstanders zijn
niets beter dan vorig jaar, alleen ben
ik wat minder sterk. Dat komt omdat
ik me niet zo intensief heb voorbe
reid. Vorige winter deed ik wat baan-
wedstrijden en, de zesdaagse van Mi
laan en wedstrijden in Laigueglia en
Monaco. Nu deed ik bijna niets. Ik
heb in Sardinië alleen gereden om
met een goede conditie in België te
arriveren'.
Maar in Sardinië werd duidelijk, dat
Driessens dezelfde taktiek wil volgen
om Merckx dwars te zitten als in 1965
Van Looy. Daar verzekerde hij zich
van de steun van maar liefst vier
ploegen: Rokado, de nieuwe Duits-
Nederlands-Frans-Belgische combina
tie, vervolgens Dreher, zijn eigen
ploeg en nog een tweede ploeg van
Magniflex. Veertig renners dus, die
als enige opdracht hadden Merokx van
een overwinning af te houden. Met
succes, want Merckx won zelfs geen
etappe. De eindzege ging toen naar
sprinter Marino Basso van het met
Molteni concurrerende merk Salvara-
ni.
Merckx hoéfde in zijn ogen niet persé
de Engelse openingsklassieker te win
nen. 'Men zal mij in de gaten houden,
het is beter wanneer ik een van de
ploegmaats naar voren schuif', had hij
van tevoren gezegd. Toen in die Om
loop na de VoLkegemberg, op 35 kilo
meter van Gent er nog maar vier
kandidaten overbleven voor de eindze
ge was Merckx natuurlijk favoriet.
Want van het kwartet Verbeeck, de
De Deest, Dierickx en Merckx was hij
de beste sprinter. Van dit groepje
beperkte Willy De Geest, lid van de
ploeg Driessens, zich ertoe hinderlijk
aan het wiel van Merckx te blijven
hangen. Dat deed hij 160 kilometer
lang, vanaf de eerste ontsnapping
waaruit de aanvankelijke kopgroep
van 25 renners ontstond, geheel in
stijl van Driessens afbraakpolitiek. 'Ik
mocht niots anders', zei De Geest
later. En Merckx verklaarde venbol-
gen: 'Iedereen behalve De Geest deed
zijn werk. Toch voelde ik dat er iets
mis was, wat voor mij ongunstig uit
pakte. Ik weet niet waaraan dat ligt.
Een kilometer voor de finish deden
Verbeeck en Dirickx ook niets meer,
maar dat kan ik wel verklaren'. Ver
beeck won het rechtstreekse sprintdu
el met Dierickx en Merokx en dat
betekende zijn vijfde overwinning dit
seizoen, terwijl hij nog maar acht
koersen heeft gereden.
Van deze schermutselingen hebben de
Nederlanders in de Omloop niets ge
merkt. Zij reden inclusief Zoetemelk
in de achterhoede. In de al vroeg
ontstane kopgroep van 25 renners was
Wim Kellenaers, die zijn eerste prof
wedstrijd reed, de enige Nederlander.
Voor een Nederlands succes moest
men enige uren eerder in Gent zijn,
want toen won Amstelrenner Gerrie
Knetemann de amateuromloop.
1. Verbeeck (Belg) 198 km in 4 uur cn 51
min.. 2. Dierickx (Belg), 3. Merckx (Belg),
4. De Geest (Belg) zelfde tijd als Verbeeck,
op 16 sec.5. Abelshausen (Belg), 6. Wolfs-
hohl (WDld). op 2S sec.: 7. Godcfroot
(Belg), 8. Planckaert (Belg) 9. Van Thlege-
hem (Belg). 10. Mourioux (Fr). 11. Claess
Belg. 12. Vekemans (Belg). 13. Cambre
(Belg), 14. Mintjens (Belg), 15. Vrljders
(Belg), 23. Kelleners (Ned.). 37. De Koning
(Nederland).
Amateurs: 1. Knetemann Ned 120 km in 3
uur en 6 minuten. 2. Van de Wauwer (Belg).
3. De Poorter (Belg), op 45 seconden: 4.
Pels (Belg), 5 Declerq (Belg), 9. Lubbers
(Ned).
FRITS SUER
Veronique van de Laan
eindelijk titel
game) was voor een belangrijk deel
de schuld van de nieuwe Deltalloyd-
trainer Zoran Gajic, die Deken kundig
naar het einde toe coachte.
Herman Hopman is de speler die in
de komende transferperiode het meest
in trek zal zijn bij de topclubs. Hij
zal echter waarschijnlijk zijn vereni
ging (die sinds kort gesponsord wordt
door de Nederlandse Middenstands
Bank) niet verlaten. Hij zegt: 'Ik blijf
liever nog een jaartje bij mijn cilub.
Ik word er goed opgevangen en heb
het er uitstekend naar mijn zin. Ikjardi
voel me nog niet rijp voor het eerste
van Deltalloyd of Tempo Team, nog
afgezien van de vraag of ze me in het fee
eerste willen hebben'.
EFFECTIEF
Hopman is een van de weinige topspe-
Iers die instinctief punten maakt. Hij
gaat zeer effectief te werk, hoewel
zijn stijl weinig fraai is. Veel kenners
zien niet veel in Hopman, maar deap«
toekomst zal wel gaan uitwijzen dat In'
ze zich vergissen. Jan Duyndam,
NTTB-damescoach en een der bewon
deraars van de stijl-Hopman, zegt: 'Ik
heb Herman meegemaakt op de Euro
pese en Oostenrijkse jeugdkampioen-Ion
schappen. Daar heeft hij grote indruk SU
op me gemaakt. Hij zou alleen wat lor
regelmatiger moeten leven wat etenfxet
en dergelijke betreft. Daar is de laat-
ste tijd, ook door de goede invloed bij t
VDO, een hoop aan veranderd'. Een idci
verrassende coup van Hopman werd »w
dus ternauwernood door Deken voor- jjg
komen en dat had tot gevolg dat
drie Deltalloyd-spelers én regerendls
kampioen Bert van der Helm zich bij
de laatste vier plaatsten. Van der <jst.
Helm die vreemd genoeg, net als eni-
Véronique van der Laan niet had
kunnen trainen voor het kampioen
schap (hij door een achillespeesbles
sure) bleef voor de 6e keer alleen a
over. Met Carel Deken had de Tempo 0
Team-speler weinig moeite, maar zijn tu
overwinning op Bert Schoofs is em-^'
stig in gevaar geweest. Op de stand 1-
2 in games voor Schoofs wist Bert
van der Helm met 21-19 en 21-18 (na
onder meer 5-10) na de beste finale
sinds vele jaren opnieuw het kampi
oenschap in zijn voordeel te beslissen.
Dusan Tigerman. de RTTB-bondsco-
ach. was erg blij met het vertoonde
spel, hoewel hij erbij aantekende: gJ
'Het is ergens wel jammer dat Bert
van der Helm weer gewonnen heeft. w.
Hij wordt hierdoor te lui. Het zou ent
misschien prettiger geweest zijn als ■shi
Bert Schoofs het dit keer had gewon-
nen. Dan had Van der Helm iets ;R'
gehad om zich aan op te trekken'. ien
(H
Herenenkclspel: Kwartfinales: Bert Van der
Helm-Hans van den Broek 21-7. 21-12, 21-19,
Herman Hopman-Carel Deken 11-21, 21-19, 21- F1
13, 17-2. 19-21. Berl Schoofs-Ge Bakker 21- 1
13, 21-13, 22-20. Bert Onnes-Frans Schoofs 17-
21. 14-21, 21-15, 2-17. 19-21.
Halve finales: Frans Schoofs-Bert Schoofs 22-
20. 20-22, 9-21, 15-21. v.d. Helm-Deken 21-7,
15-21, 21-12, 21-16. Hes
Finale: Van der Helm-Bert Schoofs: 12-21. 21-
18, 18-21, 21-19. 21-17.
Damcscnkclspel: Kwartfinales: Sonja Heltzel-C
Connie van Moorst 21-16. 21-17. 17-21. 21-18, nj
Ellen van der Helm-Juul Nitisusanta 13-21,
17-21. 22-20, 21-5, 19-21. Aukje Colthoff- Nora d'
Bakker 21-5, 21-14. 21-9, Annemieke van
Moorst-Veronique van der Laan 10-21, 16-21, l(j,
13-21. Cr
Halve finales: Heltzel:Nitisusanta 21-16. 21- IC
17. 18-21, 21-16. Colthoff-Van der Laan 11-21, 1,
21-17. 11-21. 5-2. I
Finale: Van der Laan-Heltzel: 2-14. 21-15. SV
19-21, 17-21. 22-20. hei
wei
llcrendubbel: Halve finales: Deken-Bert rer
Schoofs - V.d. Broek-Llngen 21-23, 21-19. 21- i.
12. 21-4., Onnes-Frans Schoofs-Van der Helm- GJ;
Van Slobbe 18-21. 22-20. 23-25. 13-21. Finale: Zui
Deken-Bert Schoofs-Van der Helm-V. Slobbe Coi
21-14, 14-21. 12-21, 21-15, 19-21. Damesdubbcl- -2,
spel: halve finales: Sonja Heltzel-Annemleke
Van Moorst-Rene Flerller-Ellen Van der
Helm 19-21, 21-17. 21-14, 21-14. Aukje Colloff- iC),
Connie van Moorst-Veronique van dor Laan- He
Maric Thuis 21-15, 21-19, 21-16. Finale: Heli- t«r
zel-Annemieke van Moorst-Coltoff-Connie van
Moorst 22-20, 21-19. 21-16.
Gemengd dubbel: halve finales: Van der W
Laan-Deken - Coltoff-Van Slobbe 15-21. 21-15,
21-17. 14-21. 21-19. Ellen en Bert Van der
Helra-Heltzel-Bert Schoofs 16-21. 21-11. 10-21.
23-2 4-2. Finale: Van der Laan-Deken -
Heltzel-Bert Schoofs 2-21, 21-23. 16-21.
ari
spe
-o,
'K
ts<
Ou
