reisprogramma en
één
Indiaan leert zich op school
voorlopig nog utopie
bureau
te verachten
President Ecuador na
staatsgreep afgezet
„Men vernietigt ons nog steeds
door
Dick Ringlever
Premier: no?
ffeen standmmt
over het statuut
7
WOENSDAG 16 FEBRUARI 1972
Samenbundeling economische noodzaak, maar:
Navajo
„Ja, wij werden verslagen tijdens de zogenaamde indiaanse oorlogen", zegt een verbitterde jonge
ndiaan. „Wij hadden die oorlogen trouwens niet uitgelokt. Maar goed, we werden verslagen, net zo
oed als Duitsland en Japan door Amerika werden verslagen. Japan en Duitsland zijn daarna door
>ns land er weer bovenop geholpen. Maar wat gebeurde er met ons ons? Wij werden nooit geholpen,
ntegendeel, men probeert ons nog steeds te vernietigen. Alleen als wij bereid zijn een blanke te
porden, worden we met rust gelaten. En dat is is nu precies waartegen we ons altijd zullen blijven
erzetten."
Sinds de slachting bij Wounded
iiee hebben de kanonnen gezwegen,
laar de pogingen om het indiaanse
as te vernietigen zijn nooit opgege-
en. Als een ware krijgsgevangene in
et land, waar hij 25.000 jaar lang
eer en meester was, wordt tegen
woordig het leven van een indiaan
etutteld door de regering in Was-
ington en wel door het BIA, het
lureau voor Indiaanse Aangelegen
eden. Het BIA leid* en bedilt op de
ïservaten de belangrijkste zaken
an de indianen en het heeft veto-
:cht in de meeste aangelegenheden
et is in feite het bezettingsleger, dat
ijna onbeperkte macht over de in-
ianen uitoefent en actief mee helpt
ij de culturele genocide.
Het onderwijs is het voornaamste
'apen bij de vernietiging van de in-
iaanse cultuur. De school is dikwijls
e wreedste ervaring waaraan een
'eerloos en van nature verlegen in-
iaans kind wordt blootgesteld. De
:hool is meestal ver van zijn huis
elegen. In de staat Utah bijvoor-
eeld staan indiaanse kinderen om
alf vijf 's morgens op, lopen zo'n
jf kilometer over ruw terrein naar
e halte van de schoolbus, waarmee
nog eens 100 km moeten afleggen
oor ze op schiol zijn. Veel kinderen
ïzoeken kostscholen, die meestal nog
erder van hun huis gelegen zijn. In
laska, waar 15 procent van de Ame-
kaanse indianen wonen, zijn te wei-
ig scholen en daarom worden veel
inderen verscheept naar kostscholen
i Oklahoma. 10.000 km verwijderd
an hun ouders.
J Kostschool
Je indianen, die een kostschool be-
joeken, zijn radicaal van hun ouders
afgesneden en beland in een vreemde,
vijandige wereld. De afstanden zijn
de ouders dikwijls te groot om af en
toe hun kinderen te bezoeken. De lei-
ding van de kostscholen moedigt bo
vendien het bezoek van ouders niet
aan, aangezien gebleken is dat in
diaanse kinderen moeilijker te hante
ren zijn na zo'n bezoek en soms weg
lopen. De kostscholen zijn vaak slecht
behuisd. In Arizona is een twee-klas-
sige school gevestigd in een verbouw
de garage. Eén klas, officieel gepland
voor 29 kinderen, bevat 60 leerlingen.
Slaapzalen zijn dikwijls niet meer
dan barakken, waar geen enkele pri
vacy is. „Ik blij vaak lang op om een
huilend kind op mijn schoot te troos
ten". klaagt een onderwijzeres. „Maar
als je 100 leerlingen in een slaapzaal
hebt. is het onmogelijk iedereen te
troosten, die troost nodig heeft."
Het gehele BIA-schoolsysteem
wordt gekenmerkt door overbelasting,
ongevoeligheid, onvoldoende accom
modatie, verouderd lesmateriaal en
onderbetaald personeel, van wie een
kwart liever blanke kinderen les zou
willen geven. Het merendeel van de
onderwijzers m^ent, dat het hun taak
is de indiaanse' kinderen te assimile
ren. Op school wordt de betekenis en
zeis het bestaan van een indiaanse
cultuur systematisch ontkend, De in
diaan leert alleen over een blanke
wereld. En als hij iets over zijn eigen
ras tegenkomt is het meestal in ver
nederende zin. In een geschiedenis
boek, dat tot voorkort gebruikt werd,
werd een indianenstam aangeduid
met de scheldnaam „spitters". „Ze
waren stom en lui en hun naam zou
hen gegeven zijn vanwege hun ge
woonte in de aarde te spitten", aldus
het boek.
Op de BIA-school mochten we geen
Navajo spreken", vertelde me een
oud-scholier, die in zijn eerste school
jaar acht keer was weggelopen.
„Toen we op school kwamen, werd
ons gevraagd welke godsdienst we
hadden: katholiek, protestant of mor
moon. Navajo was er niet bij, hoewel
de meesten van ons dat waren. En 's
zondags zaten we zodoende in een
kerk, hoewel onze vaders best medi
cijnmannen hadden kunnen zijn".
Het onderwijs aan de indianen heeft
veel weg van een oorlog, met aan
indiaanse zijde zware verliezen. Do
den: weggelopen kinderen, die dood-
vroren op weg naar huis of kinderen,
die zelfmoord pleegden. En gewon
den: kinderen, die afgetuigd worden,
geboeid worden of met hun hoofd in
een toilet geduwd worden als ver
moed wordt dat ze gedronken heb
ben. „Er is niet één indiaans kind, die
niet overmand door schaamte en ver
driet thuis gekomen is, na één van
die lessen waarin hem verteld wordt
dat zijn volk smerig en dieren gelijk
is!, getuige een onderwijs-expert voor
het Amerikaanse congres.
„Lieve Heer, help me mijn vader
en moeder niet te haten", was het
gebed van een indiaanse leerling op
een kostschool. De tragiek van dit fa
lende onderwijs wordt alleen maar
dramatischer als men bedenkt dat de
indianen steeds de blanken één gunst
hebben gevraagd: onderwijs. In alle
verdragen met de blanken was dit
altijd één van de belangrijkste bepa
lingen. Zo werd bijvoorbeeld aan de
Navajo's beloofd dat voor iedere 30
beschikbare kinderen lesruimte en
door Jelte Rep
een competente leerkracht zou wor
den gegeven. Desondanks kan op het
ogenblik bijna een derde van de Na
vajo's geen woord Engels schrijven.
Velen van hen verlieten voortijdig de
school. Zij liepen weg, omdat zij hun
eigen cultuur niet wilden ruilen voor
die van de blanken.
Maar om precies dezelfde reden is
de belangstelling van de indianen
voor het onderwijs tegenwoordig
drastisch toegenomen. De laatste we
reldoorlog en de Koreaanse oorlog,
waarin grote groepen indiaanse jon
geren (100.000 in totaal) meestreden,
hadden de poorten van de reservaten
geopend. Zoals altijd vocht de indiaan
dapper en doeltreffend en oogstte hij
de bewondering van de blanken. Hij
werd bejubeld en de blanken waren
het er al snel over eens dat de tijd
voor volledige integratie rijp was.
Maar toen de natie hem niet meer
nodig had, werd de indiaan snel ver
geten.
Visser
„Je hebt misschien wel eens ge
hoord van Ira Hayes. Hij was de held
van de mariniers en één van de sol
daten, die de Amerikaanse vlag
plantten op Iwo Jima, je weet wel",
vertelde me een oude indiaanse vis
ser. „Hayes was een Pima-indiaan en
werd bejubeld als een held. Maar hij
wilde niet in de blanke wereld blij
ven. Hij keerde terug naar zijn reser
vaat, in de woestijn van Arizona. Er
was echter geen werk voor hem. Hij
ging aan de drank en verdronk uit
eindelijk in een ondiepe greppel. Het
is te gek om waar te zijn. Hij ver
dronk midden in de woestijn."
„Ze wilden ons integreren", peinsde
de visser. „Maar onze jongeren kwa-
Het woord voor vandaag in de
krant van 11 februari geeft mij toch
enkele bedenkingen. Wij hebben zelf
aan den lijve de jaren dertig meege
maakt en waren dankbaar, toen er
een kleine kentering kwam en wij op
100.- per maand konden trouwen.
Een jaar later vielen wij terug op
65 - per maand, terwijl ons gezin al
uitgebreid was. Wij kennen de moei
lijkheden dus en daarom kunnen wij
niet begrijpen dat het huidige loon-
conflict zo op de spits wordt gedre
ven, met gevolg nog meer werklozen.
Inderdaad zijn er dit jaar tetere
bedrijfsresultaten, maar dit is ook
een oorzaak van de gestegen werk
loosheid. Immers, onrendabele takken
werden gesloten om in de concurren-
tie-strijd staande te kunnen blijven.
Maar hoeveel bedrijven hebben moe
ten staken en hoeveel bedrijven heb
ben grote verliezen geleden, zodat de
aandeelhouders geen of een klein di
vidend „ontvingen"
Mogelijk heerst bij de schrijver
van het „woord voor vandaag" de ge
dachte dat aandeelhouders geen ver
goeding behoeven voor hun aandeel
in de bedrijfsresultaten, maar dan
willen wij er op wijzen dat er nog tal
van zelfstandigen zijn, groot en klein
die geen beroep op de bijstandswet
willen doen (zie de beschouwing in
uw blad van de heer Egas) maar die
zichzelf willen redden en die door
spaarzaamheid een klein kapitaaltje
gevormd hebben om niet afhankelijk
te worden van de overheid. En dan
moeten de bonden onder leiding van
Arie Groenevelt nog zo nodig staken;
7 procent vakantietoeslag is niet vol
doende. Of inflatie en werkloosheid
verder stijgen is hun zorg niet.
Hebben is hebben, is de slagzin.
G. A. J. Opstelten
Nieuwe Tonge.
Kunstenaars geven
geen gevolg aan
prinselijk verzoek
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM In een brief aan
prinses Beatrix en prins Claus, be
danken minstens tien kunstenaars
voor de uitnodiging in het paleis op
de Dam in Amsterdam te discussiëren
over de functie van de kunst in de
maatschappij.
Het prinselijk paar had voor die
bijeenkomst, te houden op 13 en 14
april, 32 mensen uitgenodigd. Van
vier van hen is het zeker dat zij de
bedankbrief ondertekenen. Deze vier
zijn: Lodewijk de Boer, Konrad
Boehmer, Reinbert de Leeuw en Wil
lem van Maenen. Gisteren circuleerde
nog het concept van de brief die ver
zonden zal worden. Bekend is dat ook
anderen het met de inhoud van die
brief eens zijn.
De componist Konrad Boehmer zei
gisteren,, ter. toelichting van, de weige
ring, dat hét volstrekt zinloos is twee
dagen vrijblijvend te praten over een
onderwerp dat in allerlei beroepsor
ganisaties van kunstenaars nog steeds
aan de orde is. Daar komt nog bij.
aldus Boehmer, dat het gebeurt door
een willekeurig stel mensen die el
kaar soms niet of nauwelijks kennen
en er ook nog eens uiteenlopende
ideologieën op na houden.
Boehmer en zijn medestanders heb
ben er ook bezwaar tegen dat de dis
cussie in het paleis wordt gehouden,
zonder publiek. Zij menen dat de bij
eenkomst daarmee een elitair karak
ter heeft en voelen er niets voor om,
zoals Boehmer het uitdrukte, als
franje te fungeren.
AMSTERDAM In theorie
zou dat het toekomstbeeld Voor
de Nederlandse toerist kunnen
zijn: één reisprogramma, dat ter
vervanging van de tachtig van
nu de zon in vakantieland eta
leert, één lieve juffrouw, die
namens al die reisbureaus op het
vliegveld van Malaga de vlieg-
toerist de bus inloodst en maar
één vlag, waaronder al dat
vakantieplezier wordt geboden:
die van het ene grote Neder
landse bureau, dat de activiteiten
van alle andere gestroomlijnd
bundelt.
Hoewel het zo ver nog niet is (en
het de vraag is of het ooit zo ver zal
komen), lijkt de recente ontwikkeling
in de reisbranche wèl in die richting
te gaan. Al geruime tijd wordt ge
sproken over verdere bundeling van
krachten. De activiteiten van de on
langs weer in het nieuws gekomen
N.V. Tourist Fonds, die als holding
maatschappij iwil fungeren voor alle
grote Nederlandse touroperators om
versnippering van de branche tegen
te gaan, is er een voorbeeld van.
Maar of daarmee succes wordt ge
boekt, blijft voorlopig nog een open
vraag: tot nu toe is alleen FIT er
ingestapt en wie zal volgen, hangt
helemaal af van de voordelen, die
reisorganisatoren er in zien.
Stroomlijning
Dat die voordelen er zijn, lijdt geen
twijfel. Economen in de reisbranche
wijzen er op. dat veel efficiënter zou
kunnen worden gewerkt als werd af
gestapt van het „ieder-voor-zich-
principe". Men zou op grtoere schaal
(en dus goedkoper) hotelbedden kun
nen inkopen, men zou met minder ri
sico's vlieggiganten als de Jumbo
kunnen vullen, men zou minder per
soneelskosten hebben, kortom: men
zou gestroomlijnder kunnen werken.
Maar in Nederland blijkt dat in
tegenstelling tot Duitsland, waar nog
onlangs een nieuwe concentratie
werd gevormd met een jaaromzet van
meer dan een miljard mark nog
steeds een moeilijke zaak. En dat ter
wijl juist die buitenlandse concurren
tie (Neckermann!) voor Nederlandse
touroperators (gezamenlijke omzet
400 miljopn gulden) een reden te
meer zou moeten zijn om die samen
bundeling te bespoedigen. John
Block, directeur van Transavia, zegt
dat Neckermann (die dit jaar al ver
wacht te behoren tot Nederlands viër
grootste reisorganisatoren) geen
schijn van kans zou hebben gehad als
die samenwerking er een paar jaar
terug al geweest zou zijn.
KLM vóór
Dat die samenwerking er moet ko
men. is het minst een vraag voor de
KLM, die in de loop der jaren steeds
duidelijker is gaan inzien, dat de va-
kantiemarkt ook haar geen windeie
ren legt. Evenals Martin Air (25 pro-
Niet in de laatste plaats wordt deze
wens ingegeven door de verwachtin
gen, die de luchtvaartmaatschappijen
ten aanzien van het vakantievervoet
voor de toekomst hebben. Volgens
voorzichtige prognoses zullen in 1975
een miljoen Nederlandse vliegtoeris-
ten worden vervoerd (ter vergelij-
xing: dit jaar rekenen Martin Air,
Transavia en KLM samen op ruim
600.000 Ité-vakantiegangers). En men
is ervan overtuigd dat dit aantal in
de jaren daarna snel verder zal stij
gen.
Verweg-reizeii
Hoewel de, recente oprichting van
de KLM-dochter KLM Air Charter
zeker niet in de eerste plaats in het
licht van deze ontwikkeling moet
worden gezien, zal zij eventueel wel
mede een rol kunnen spelen in het
opvangen en verwerken van deze
groeiende stroom. Zij zal dit tevens
als niet aan IATA-bepalingen ge
bonden maatschappij met wat
meer armslag kunnen doen dan de
KLM zelf
Een mogelijkheid, die bijvoorbeeld
via deze dochter binnen bereik van
de KLM zou kunnen komen, is het
uitvoeren van Ité-charters buiten de
gebieden, waartoe de KLM zich nu
krachtens de IATA-bepalingen moet
beperken (Europa. Noord-Afrika en
het Midden-Oosten).
Vliegvakantiespecialist Van der
Velden tekent daarbij echter direct
aan, dat de KLM op het ogenblik nog
geen enkele behoefte voelt aan deze
verweg-vakantievluchten. Volgens
hem is de markt in Nederland daar
voor nog te klein. Wellicht zit er in
de toekomst meer brood in en dan is
het voor de KLM uiteraard wél ge
makkelijk een eigen charterdochter
bij de hand te hebben.
Meer belangstelling verwacht hij
op korte termijn voor „middelverre"
reizen. „Zodra de oorlog in het Mid
den-Oosten is afgelopen, zal dat het
gebied worden, waar de groei het
sterkst is. Dat is nu al het geval met
Israël, dat vorig jaar al 130 procent
meer Nederlanders kreeg dan het
jaar ervoor. Egypte, dat deze zomer
voor het eerst sinds de zesdaagse oor
log wordt aangedaan, blijkt het even
eens al weer goed te doen".
FIT-directeur A. van Gennip, die
als eerste de sprong naar Cairo
waagt, bevestigt dat. Zijn twintig ge
plande vluchten zijn al voor een
groot deel volgeboekt, reden waarom
hij overweegt grotere vliegtuigen in
te zetten.
Gezien deze ontwikkeling en het
feit. dat ook hpt toerisme binnen vol
Europa blijft groeien, zet de KLM
meer dan vroeger alle krachten in om
haar aandeel in deze markt te ver
groten. Waar de lijndiensten in toe
nemende mate problemen leveren
(tarievenstrijd en snel stijgende kos
ten) lijkt de vakantiemarkt een dank
baarder object om het financiële an
ker in vast te zetten.
Dat men daarin harde concurrentie
ondervindt van andere chartermaat-
schappiien (waaronder Transavia, die
in enkele jaren onverwacht een aan
zienlijk deel van de markt wist te
veroveren) ontkent de maatschappij
niet. Maar, zegt men erbij, zij zijn
niet onze grootste concurrenten. De
sterkste is nog altijd de auto. Zestig
procent van de toeristen, die naar het
buitenland gaan, doet dat oer auto.
Daartegen zullen we veel harder
moeten vechten
Van een verslaggever
DEN HAAG Het is een verkeer
de veronderstelling dat Nederland ten
aanzien van de onafhankelijkheid
van Suriname en de Nederlandse An
tillen al een standpunt zou hebben
bepaald.
Dit antwoordt minister-president
Biesheuvel op vragen van het Twee
de-Kamerlid Van Lier (PvdA). Aan
leiding tot het stellen van de vragen
was de uitspraak van mr. Biesheuvel
in een tv-interview, dat noch de re
gering noch het parlement zich heb
ben uitgesproken over de onafhanke
lijkheid.
resident-directeur Agnelli van de Turijnse Fiatfabrieken krijgt de trofee
ehorend bij de titel "auto van het jaar 1971". Deze titel is verleend aan de
iat 127 na een verkiezing door een internationale jury van 44 auto-journa-
ten uit 12 landen.
QUITO (Reuter) President
(elasco Ibarra van de Zuidame-
ikaanse staat Ecuador is gister-
ivond bij een militaire staats-
(reep afgezet.
Volgens zegslieden wordt
relasco Ibarra als president op-
evolgd door brigade-generaal
luillermo Rodriguez Lara. Het
igezette staatshoofd zou het
and reeds verlaten hebben en in
Argentinië in ballingschap gaan.
De staatsgreep schijnt zonder
loedvergieten te zijn verlopen, en
ferd gepleegd toen de carnavalsfees-
en ten einde liepen. Waarschijnlijk
i de coup aan de meeste Ecuadoria-
en volledig voorbijgegaan. Troepen
tmsingelden naar verluidt de ambts
woning van Velasco Ibarra in de ha-
'enstad Guayaquil.
De president was eerder op de
■vond plotseling uit de hoofdstad
feuito naar Guayaquil vertrokken met
Be mededeling dat hij van daaruit een
televisietoespraak zou houden.
I Maar de zender die de rede zou
uitzenden verdween uit de lucht.
Velasco Ibarra stuurde in juni 1970
het congres en het hooggerechtshof
naar huis en bekleedde ziohzelf met
dictatoriale macht. Hij beloofde dat
hij binnen een jaar de democratie zou
herstellen, overschreed die tijdslimiet
maar had nu wel algmene verkiezin
gen plus een referendum over grond
wetshervormingen vastgesteld voor 4
juni van dit jaar. Hij was in 1970 tot
zijn maatregelen gekomen om agrari
sche en monetaire hervormingen aan
te brengen die hij wegens het verzet
van de tezittende klasse niet door hej
congres goedgekeurd kon krijgen.
Ten val gebracht worden is voor
Velasco Ibarra geen ongewone erva
ring meer hij is de meest afgezette
president van Zuid-Amerika. Het was
gisteren al de vierde maal dat hij
door het leger werd verdreven.
De staatsgreep van gisteren bete
kent niet alleen, voor Velasco Ibarra
maar ook voor het land de voortzet
ting van een traditie: van de onaf
hankelijkheid (in 1830) af tot 1947
overleefde slechts een gekozen presi
dent zijn ambtstermijn, en „versleet"
het land zestien grondwetten.
In 1975 zullen een miljoen toeristen
door delucht naar de zon gaan. Die
stroom zo efficient mogelijk te ver
werken, maakt verdere samenbunde
ling tot een dwingende eis.
cents dochter) en Transavia heeft zij
dan ook haar pogingen méér van de
vakantiekoek te bemachtigen
geïntensiveerd. Resultaat daarvan
was vorig jaar een nieuw rekord van
230.000 vliegtoeristen (ruim 35 procent
van de markt): een stijging van 33
procent, of meer dan het dubbele van
de stijging van het normale vervoer.
Dat de KLM krachtig blijft pleiten
voor meer concentratie en een dus
sterkere reisbranche, hoeft derhalve
geen bevreemding te wekken. Een
eerste aanzet daartoe bereikte zij al
door de samenwerking met zes van
Nederlands grootste touroperators, die
deze winter gezamenlijk de Jumbo's
(353 stoelen) vulden voor vakantie-
vluchten naar Las Palmas en Malaga.
Maar zij ziet die samenwerking graag
op veel breder vlak uitgebreid en
daarom is zij een van de grootste
voorstandsters van het Tourist Fonds
en laat niets na om touroperators van
de voordelen van toetreding daartoe
te overtuigen.
Blokken
In het kamp van de concurrentie
hebben deze pogingen inmiddels al
geleid tot de veronderstelling, dat de
maatschappij de Nederlandse reisbu
reauwereld wil verdelen in twee
blokken. Transavia's John Block:
„We gaan duidelijk naar twee kam
pen toe: aan de ene kant de meeste
grote touroperators, al dan niet opge
kocht door de KLM, die met KLM en
Martin Air vliegen; aan de andere
kant Transavia als vervoerder voor
Neckermann en de leden van de Vlie-
gunie (Arke, Christoffel, NRV, Euro
pa Express en Sterreizen), die afgelo
pen najaar het initiatief voor goedko
pe zonnevlugjes nam.
Neckermann-directeur F. Aronson
is dezelfde mening toegedaan: „Vol
gens mij zitten KLM en Martin Air
achter deze samenbundeling. Zij wil
len de chartermarkt in Nederland zo
veel mogelijk zélf in handen houden".
De KLM ontkent bij monde van
het hoofd van de afdeling vakantie-
vervoer B. van der Velden deze
opzet: „Wij geloven niet in een vaste
combinatie van touroperator en
luchtvaartmaatschappij. Ik kan me
niet voorstellen, dat Neckermann uit
gaat van het principe „eens Trans
avia, altijd Transavia". Trouwens, de
KLM vliegt deze zomer ook voor le
den van de Vliegunie. Ons doel is
niet de markt in blokken te verdelen,
wèl om tot zoveel mogelijk samen
werking te komen".
Eén milioen
De maatschappij ontkent eveneens
in de reiswereld circulerende geruch
ten als zou zij financiële belangen
hebben in FIT en Eurotours en po
gingen doen ook bij andere tourope
rators (Centouri wordt in dit verband
genoemd) een vinger in de pap te
krijgen. De heer E. J. D. Mulder, ja
renlang marketingmanager van
KLM-Nederland en sedert enkele
maanden plaatsvervangend hoofd Pu
blic Relations zegt daarover: „We
hebben geen enkel belang in welke
reisorganisatie dan ook, we streven
alleen naar verdere bundeling van
krachten".
men in nauw contact met de blanke
wereld. Zij zagen in dat die wereld
niet zo fraai was als hen op school
geleerd was. Zij ontdekten dat wij
hen meer te bieden hadden. En ze
besloten dat ze indiaan wilden blij-
ven. Wij ouders hebben hen aange
spoord te studeren, de wereld van de
blanke te verkennen, al zijn trucjes
en wetten te leren en toch indiaan te
blijven. Want als we een nieuwe
strijd om ons bestaan moeten voeren,
dan kunnen we de blanke met zijn
eigen wapens bestrijden."
De oorlogen, die de volledige inte
gratie van de indianen in de Ameri
kaanse smeltkroes schenen te voor
spellen, leidden juist tot een sterk in
diaans nationalisme En van het on
derwijs, dat erop gericht was de in
diaanse cultuur te vernietigen, maak
ten de indianen gebruik om zich
sterk te maken. Voor het eerst in de
geschiedenis bezitten de indianen nu
een jonge, agressieve, intellectuele
voorhoede. En dat is het beste nieuws
dat de indianen sinds de dood van
■Guster hebben gehoord.
