'V-commentaar NCRV-experiment
over gezinssituatie
Spieken
Wereld
omroep is
tevreden
KANKER
PAVILJOEN
Bertus vau Lier
overleden
COLIN FORBES
9
DINSDAG 15 FEBRUARI 1972
De AVRO en de KRO schijnen bij
ik aar te spieken. Namen beide om-
oepen vorige week de kritische lera-
en bij de kop, maandagavond trok-
:en zij samen de smeerpijpen en het
ot van de Waddenzee in de schijn-
jp het eerste net was de docu-
nentaire ..De Waddenzee, wat doen
icc ermee?" een naar vele kanten in-
ormatief werkstuk. Voor de zoveelste
eer was te constateren, hoezeer wij
net ons jageni naar nog meer mate-
ieel gewin en dus het opvoeren van
,de industrialisatie, mede schuldig
oorden aan het vernietigen van na-
uur, waar we niet buiten kunnen.
Maar deze aantasting van ons leef-
[niïicu is al zo vaak vertoond, dat de
neeste mensen er al lang beu van
ijn. Toch lijkt het er soms op dat
iarticuliere groeperingen zich inten-
er bewust zijn !uan de grote gevaren
„pan de verantwoordelijke overheden.
1 )ie misschien niet alleen als gevolg
ian de bestuurlijke chaotische ver-
oudïngen te weinig daadkracht
chijnen te kunnen ontwikkelen. Wie
yeet waar 'm de kneep zit, mag het
eggen.
„Alias Smith en Jones" betekende
oor de vaste klanten van tv-series
hernieuwse kennismaking met
harmante Diana Muldauer (Belle uit
De Overlevenden") en de gerouti-
eerde typeur Sam Jaffe die onder
ndere als de oude ziekenhuisdirec-
eur in „Ben Casey" bekendheid
reeg.
Kijken naar mensen die uitbundig
amaval vieren, is deels vermakelijk,
leels fascinerend en voor de rest één
\root ^vraagteken. Tenminste, wan-
ieer je je niet kunt losmaken van de
oven-Moerdijkse geestesgesteldheid,
e kent uiteraard verschillende ver-
n. leringen voor die dolle vlucht in de
'%askerade. Maar gevoelsmatig blijf
e zitten met het mysterie dat hele
volksstammen zich geweldige inspan
ingen getroosten voor deze grotekse
uinloop naar de verstilling van de
vastentijd.
0 Hebt u moeite met slikken gekre-
s en toen AVRO's Televizier Magazine
eigen in beeld bracht, die gretig van
ioutjes muskusrat zaten te smullen?
Is dat een gewoonte wordt, zal wel-
ira een prinselijk woord klinken om
','de rat voor uitsterven te behoeden.
Vat moeten die Belgen dan weer
Jiaan eten-
T.H.
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM Het jaarverslag
ver 1970 van Radio Nederland We-
ademt niets dan - tevre-
denheid. Het werk neemt toe. de be-
pluistering van meer dan 100.000 ra-
j{dio-programma's, dat wil zeggen 5000
dan in 1909, is steeds dichter
geworden. Er konden meer TV-tran-
ariscripties worden verzonden en het ra-
ltdioklankbeeld ter herdenking van de
r Pelgrim Fathers werd door 800 Ame
rikaanse stations overgenomen.
n". Aan hartelijke, dankbare brieven
ontbreekt het de Wereldomroep nog
teeds niet, in het verslagjaar kwa
men er 90.000 binnen, terwijl bijvoor
een land als Engeland al met
0.000 heel blij was. Was de Wereld-
imroep al blij met het enige jaren
eleden gestichte relais-station op
lonaire, thans is men gelukkig met
iet relaisstation Madagascar dat het
egenover gestelde halfrond met
)ost- en Zuid-Afrika, Zuidoost-Azië
Inclusief Indonesië, de Arabische
anden, Australië en Nieuw Zeeland
ledient en waarvoor in 1970 de eer-
te steen werd gelegd.
Het luisteren op de korte golf
irijgt, door toeneming van het aantal
ransistorradio's steeds meer kans en
naar deskundige schatting zal aan het
van de jaren 70 het totaal aan-
al radiotoestellen ter wereld 700 mil-
ietoen tellen, waarvan er dan 250 mil-
korte golf kunnen ontvangen.
Je kien rekent daarbij met de trend dat
aantallen jaarlijks met 10 procent
aa opnemen en dat cijfer in de jonge
ag anden aanmerkelijk hoger zal liggen.
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM Met de vier-
of misschien vijfdelige serie
„Alles goed thuis?" begint de
NCRV morgenavond (Ned. II,
8.20 uur) een tv-experiment, dat
vele kanten kan hebben, indien
het naar wens „overkomt" bij
het kijkpubliek.
Men wordt geconfronteerd met het
gebrek aan wezenlijk contact en per
soonlijke vrijheid in doorsnee-gezin
nen, die zo op het oog een heel aardig
leven hebben, maar waarin de com
municatie tussen ouders en/of kinde
ren toch naar inzichten van „deskun
digen" niet juist is.
Voor deze uitzendingen heeft de
NCRV contact .gezocht met de Haagse
andragoge mevrouw M. A. Bremer-
Schulte, die in het kader van de
geestelijke gezondheidszorg waar
bij tal van instanties zijn betrokken
trainingsbijeenkomsten voor
ouders leidt. Men krijgt indrukken
van de wijze waarop een aantal
ouders met elkaar openlijk spreekt
over de huidige contacten, welke op
bepaalde punten te wensen laten en
de camera volgt dan enkele van deze
ouderparen naar hun woning, waar
mevrouw Bremer een afrondingsge-
sprek houdt met ouders en kinderen
samen. Van tevoren hebben de kinde
ren in dit geval in leeftijd varië
rend van 5 tot 21 jaar ook twee
ontmoetingsavonden bijgewoond.
In de eerste uitzending hoort en
ziet men „Jan en Truus", die een
meubelzaak bezitten, thuis met de
vier jonge kinderen. „De zaak" heeft
het echtpaar al 16 jaar lang zeer
dicht bijeen gehouden en is eigenlijk
de enige pijler, waarop het hele gezin
steunt. Er wordt zoveel over de zaak
gepraat, dat er voor andere gesprek
ken, ook met de kinderen,
nauwelijks of geen tijd overschiet.
Truus heeft daarbij een welvoorziene
woning, waarin zij ijverig in de weer
is en hiervan moeilijk iets kan dele
geren, zodat de kinderen thuis niet
tot creativiteit kunnen kolnen.
Ongenoegen tussen de ouders is er
nooit, maar moeder is geprikkeld en
dikwijls opvliegend. Vader neemt het
dan altijd voor moeder op. In de trai
ningsgroep echter komt aan het licht
dat Jan er wel eens in zijn eentje op
uit zou willen gaan, dat Truus de
voortdurende nabijheid van haar man
wel eens als een last ondervindt,
nooit alleen uitgaat omdat ze niet
weet waarheen ze zal gaan. en dat
Jan wel eens euvelen in het altijd
maar zorgen van Truus ziet, maar dat
niet zegt om haar geen minderwaar
digheidscomplex te bezorgen.
Over al deze zaken wordt, in tegen
woordigheid van de kinderen (5 tot 14
jaar) en ook met hen, gepraat. Doel
van de uitzendingen, welke telkens
een- half uur duren en eenmaal per
maand op het scherm komen, is de
kijkers - door het tonen van gezinssi
tuaties trachten duidelijk temaken,
jdat.de kunst van, het voortdurend
met elkaar omgaan - ons niet of
nauwelijks wordt geleerd, dat opvoe
ding geschiedt van eigen jeugderva
ringen uit, dat er onnodig brokken
kunnen worden gemaakt doordat men
niet heeft geleerd conflicten positief'
te verwerken en dat de groepstrai
ning van de ouders bij de bewust
wording van deze gegevens een
waardevolle functie kan hebben, al
dus mevrouw Bremer bij een voor
vertoning van het eerste programma.
Zij hoopt dat bij vele kijkers het ver
langen riaar preventieve geestelijke
gezondheidszorg zal ontspruiten en
men zelf tot initiatieven op dit gebied
gaat komen.
Solzjenitsyn
Ook als boek!
Volledige uitgave
verkrijgbaar bg de
boekhandel
iitARY PERKINS
ds[_
Hilversum I 402 m.
KRO: 18.30 Nieuws 18.41 Ac
tualiteiten 18.50 Voorbeschou
wing over komende KRO-pro-
gramma's 19.00 (S) Musiceren
de dilettanten: Harmonie-or
kest 19.30 Dood doet leven: se
rie gesprekken over leven,
dood en toekomst 19.45 De zin
gende kerk 20.00 Camavalspro-
gramma 22.00 Klassieke mu
ziek (gr) 22.25 Overweging 22.30
Nieuws 22.38 Den Haag van
daag 22.50 iS) Echo. waarin op
de dingen wordt doorgepraat
23.15 (S) Voer voor vogels:
Itcht muziekprogramma
23.55-24.00 Nieuws.
Hilversum II 298 m.
AVRO om 18 00 Nieuws en
om 18.11 Radiojournaal 19.00
(Si Big Band Beat: The Sky-
masters 19 25 Paris vous parle
19.30 Vanavond: gevarieerd
programma niet om
Nieuws 22 00 Trefpunt: be
schouwingen over aktueïe za
ken 22.20 (S) Vanavond laai.
gevarieerd programma met om
22.55 Mededelingen, om 23.00
Nieuws en om 23.10 Radiojour
naal 23.55-24.00 Nieuws.
Hilversum I 408 m.
TROS: 7.00 Nieuws 7.02 (S)
Lichte grammofoonmuzlek, re
portages en berichten (7.30
Nieuws: 7.41-8.00 Actualiteiten:
8.30 Nieuws: 8.41-8.50 Actuali
teiten) 10.00 Voor de vrouw
(10.30-10.32 Nieuws) 11.55 Mede
delingen KRO: 12.00 (Si Van
twaalf tot twee (12.26 Medede
lingen t.b.v. land- en tuin
bouw: 12.30 Nieuws: 12.41-12.50
Actualiteiten; 13.00-13.05 Raden
maar 14.00 Huisbezoek: Pas
toraal gesprek NOS: 14.10 Het
leven In de taal 14.20 tS)
Aspekten van de kamermu
ziek: Pianorecital 14.50 Meer
over minder (15.30-15 32
Nieuws) NCRV:, 16.45 (S) Jour
naal anno Nul. hoorspel 17.00
(S) Vocaal ensemble 17.20
Overheidsvoorlichting NCRV:
.17.30 Sleuws 17.32 Hier en Nu
18.00 (S) Aperitief: licht mu
ziekprogramma.
Hilversum II 298 m
VARA: 7.00 Nieuws en och
tendgymnastiek 7 20 (S) Dag
woensdag!: muziek en infor
matie (Om plm. 7.33 Van de
voorpagina.) VPRO: 7.34 Deze
dag VAHA: '8.00 Nieuws 8.11
Actualiteiten .3.22 <S) Dag
woensdag (vervolg) (Om plm.
8.35 Van alle markten thuis)
9.00 Radioweekblad, met om
9.35 Waterstanden, om 9.40
Schoolradio: om 10.45 Voor de
kleuters, om 11.00 Nieuws en
om 11.00 Nieuws en om 11 03
Op de koffie 12.00 Medemblik -
centraal: rechtstreekse uitzen
ding met. over en te midden
van mensen 13 00 Nieuws 13.11
Actualiteiten 13.25 (S> Melo
dieën Expres 13.45 Gesproken
portret 14.00 Speelruimte: ge
varieerd programma (16.00
Nieuws.) 17.00 (S) Verzoekpla-
tenprogramma 17.55 Medede
lingen.
Hilversum III 240 m.
AVRO: 7.CO Nieuws 7.02
Steevast (8.00 Nieuws; 8.02-8.05
Radiojournaal) 9.00 Nieuws 9.03
De negen-uur-show 10.00
Nieuws 10.03 Arbeidsvitaminen
(11.00 Nieuws.) 12.00 Nieuws
12.03 Radiojournaal 12.06 Zet
'm op (13.00 Nieuws) 14.00
Nieuws 14.03 Superclean
Dreammachlne 15.00 Nieuws
15.03 Licht platenprogramma
(16.00 Nieuws) 17.00 Nieuws
17.03 Radiojournaal 17.06-18.00
Verzoekplatenprogramma.
TFI.E3TSIK
Nederland I
NOS/NOT 10.45-12.00 SehOON
televtsle NCRV 17.00-17.35 Kin
derprogramma..
De bezorgdheid dat door het opra
kelen van onbekende conflicten bin
nen een gezin de vermeende harmo
nie en de gegroeide situatie waarin
niemand meer dan af en toe een licht
onbehagen vindt, juist tot onvermoe
de uitbarstingen zal gaan leiden,
deelt ze niet. evenmin als de vrees
voor minder aangename gevolgen
voor het gezin, dat, uit de anonimiteit
gehaald, zijn persoonlijke gedachten
uitspreekt mede voor buren, '.Tien
den, klassegenoten van de kinderen
enz. „Juist in het streven naar een
nieuwe, opener situatie zal het gezin
daartegen voldoende sterke weer
stand krijgen", meent zij.
In elk geval wil de NCRV na de
eerste uitzending een telefonische
rondvraag houden naar de wijze
waarop hét programma is aangeko
men: of men alleen maar „het ver
haaltje" heeft geconsumeerd, of men
er lering uit trekt, dan wel zelf gaat
verlangen naar zulk een oudertrai
ning.
AMSTERDAM In zijn woning
te .Roden (Drente) is zondagnacht op
65-jarige leeftijd overleden de Neder
landse componist, dirigent en musico
loog Bertus van Lier. Hij werd in
1906 in Utrecht geboren, studeerde
cello aan het Amsterdams Conserva
torium en voltooide zijn muziekoplei
ding bij Willem Pijper (compositie)
en Herman Scherchen (directie).
Als componist heeft Van Lier voor
al bekendheid gekregen door zijn
oratorium „Het Hooglied". Kenmer
kend voor zijn werkwijze was de
diepgaande studie waaraan hij de
bijbeltekst voor dit oratorium onder
wierp, waarbij hij tot eet) geheel
nieüwe indeling en een zeer afiyij-
ken&e exegese kwam. Zo leidde de
compositie van muziek bii Griekse
tragedies tot eigen geheel nieuwe
vertalingen, waarvoor hem de Nij-
hoff-vertaalprijs werd toegekend. Als
dirigent deed hij na de Tweede We
reldoorlog opmerkelijk werk met uit
voeringen van Bachs Mattheus Pas
sion in een geheel van de gangbare
traditie afwijkende opvatting.
Nadat hij van 1947 tot 1960 als mu
ziekredacteur aan Het Parool was
verbonden geweest, werd hij hoofd
ambtenaar van het Instituut voor
Kunst- en Cultuurgeschiedenis van
de Rijksuniversiteit in Groningen.
Deze universiteit verleende hem in
1963 een eredoctoraat.
Vanavond te
zien
NEDERLAND I
NOS
18.45 De Fabeltjeskrant
18.55 Journaal
NCRV
19.05 Zo Moeder, zo zoon
19:30 De Jonkvrouw van Avignon
NOS
20.21 Please Sir
20.50 Kankerpaviljoen, spel van Karl
Wittlinger
22.00 Hier en Nu
22.40 Nws uit de klass. en religieuze
discotheek
NOS
22.50 Journaal
22-55 Weekoverzicht en alg. inf.
school tv
TELEAC
22.58 Graven naar het verleden
les 3 (herh.)
NEDERLAND II
NOS
18.45 De Fabeltjeskrant
18.55 Journaal
VARA
19.05 Filmrubriek
NOS
20.00 Journaal
VARA
20.20 Mijn tante Victoria
21.00 ....en een zoen van de juffrouw
21.15 Mannix
22.05 Simon Carmiggelt
22.10 De Ombudsman
DE VRIJE GEDACHTE
22.35 Ons Aktieprogramma
NOS
22.45 Journaal
22.50 Den Haag, vandaag
TELEAC
22.55 Beton - les 3 (herh.)
VAN ZERVOS
81
Duitse soldaten beklimmen de heuvel aan
de'andere kant..." Hij wees naar de heuvel, die Macomber zor
gen had gebaard, de-heuvel waarnaar hij zo vaak had geke
ken. „Als ze de top bereiken zullen ze u hier zien. We moeten
snel vertrekken."
„Welke kant uit?" vroeg Prentice.
„Die kant." Hij wees naar de heuvel, waarover, zoals hij
juist tevoren had gezegd, dé Duitsers naderden. Prentice deed
een. stap naar voren, bukte zich om zijn machinepistool op te
rapen, zwaaide het over zijn schouder en' schudde vervolgens
niet begrijpend zijn hoofd.
„Grapos, u hebt net gezegd dat de' Duitsers naderen over die
heuvel, kunnen we dus niet beter een andere kant uitgaan?"
„Nee. Ze komen deze kant uit dus moeten we daar naar
tóe. U zult wel zien. Kom! We moeterrons haasten."
„Een ogenblik!" Prentice was nog niet overtuigd en met zijn
van nature sceptische aard vroeg hij zich nu af of hij Grapos
wel kon vertrouwen. „We hebben geen Duitsers die weg zien
•afkomen en dat zouden ze toch moeten hebben gedaan om
hier te komen..."
Macomber kwam snel tussenbeide, nadat hij tot zijn gerust-
stelling had gezien dat Ford zich had omgedraaid om een oog
je te houden op de verlaten heuveltop.
„Prentice, de Duitsers vertrouwden erop dat ze in Katyra
muilëzels zouden krijgen wel niet genoeg.voor al hun sol
daten, maar waarschijnlijk voldoende om een groep vooruit te
sturen* Als Burckhardt snel gehandeld en een patrouille op
muilezels vooruit gestuurd heeft, kunnen ze over die weg ge
trokken zijn terwijl wij door het terrein marcheerden. In dat
geval zouden ze zich voor ons bevinden en daarom bleef ik
daarstraks ook voortdurend achterom kijken."
„Theophilous zou hun zeker ezels geven," zei Grapos. Hij
spuwde op de grond. „Theophilous woont in Katyra. Hij heeft
een Duitse moeder en een Griekse vader, maar hij houdt het
met de Duitsers. Dat is bekend. Theophilous heeft ezels..."
„En zal ongetwijfeld weten waar hij er nog meer kan krij
gen," viel Macomber hem iii de rede. „Goed, als ze die heuvel
opkomen van de andere kant, waar gaan wij dan heen?"
„Wij gaan hier naar beneden en wachten."
„Wachten...?" Prentice kon het plan van de Griek nog steeds
niet vatten, maar Grapos begon, zonder verdere uitleg te ge
ven, de flank van de heuvel af te dalen, die volkomen zicht
baar was voor iedereen die over de heuveltop in de verte zou
komen. Vanaf de tóp van de heuvel, waar ze hadden uitge
rust, was het uitzicht op de vallei beneden belemmerd geweest
door een rotsachtige verheffing van de bodem, maar naarma
te zij verder afdaalden door het dichte struikgewas, dat bijna
over het hele pad heen woekerde, konden ze de vallei duidelij
ker zien. Een brede stroom liep over de smalle bodem van het
dal naar de zee en op een bepaald punt werd die gekruist
door een aantal platte stenen, die nauwelijks boven het water
uitstaken. Op de andere oever, misschien een meter of hon
derd rechts van de primitieve oversteekplaats, ving Prentice
een glimp op van het voetpad dat zich om de voet van de heu
vel in de richting van Zervos slingerde. De heuveltop, die zich
nu boven hen verhief, stak als een harde lijn af tegen de on
bewolkte hemel en was nog steeds verlaten. Wat was de Griek
'van plan? Hij rende het pad af en begon te spreken zodra hij
op enkele passen van Grapos was gekomen, die zich zonder
om te kijken naar beneden haastte. „Waar gaan we heen? Ik
wil het weten."
„Naar de pijp." Grapos sprak over zijn schouder, zonder
halt te houden en hij begon veelvuldige blikken te werpen op
de top van de heuvel, intussen als gevolg van zijn gebrek on
gelijkmatig naar beneden dalend.
„Wat voor een pijp? Waar hebt u het over?"
„De pijp voert het water van de heuvels naar de rivier. Hij
is lang geleden aangelegd om te verhinderen dat het water
over de weg stroomt. We gaan door die pijp. Daar vinden de
Duitsers ons niet."
„Hoe groot is die dan?"
„Heel groot. Ik ben er als jongen doorheen gelopen."
„Maar toen was u kleiner," zei Prentice dringend. En ze zul
len ons zien zodra ze over die rand komen."
„Daarom verbergen we ons dan ook. We zijn er."
Ze waren de heuvel nog niet halverwege afgedaald toen
Grapos in een diepe greppel dook. Uit de wanden staken
scherpe stenen en hij was diep genoeg om hen volledig aan*
het oog te onttrekken. Prentice keek achterom toen Ford en
Macomber zich in de geul lieten zakken en toen weer naar
voren om Grapos, die op handen en voeten lag, met zijn blote
handen te zien trekken aan een wirwar van struiken. Toen
Prentice bij hem kwam had hij de toegang tot een grote
rioolbuis van afbrokkelend beton vrijgemaakt. Het gat mat
minstens negentig centimeter in diameter, een donkere, ver
vallen opening, die echter groot genoeg was om er op handen
en voeten doorheen te kruipen. Terwijl hij naast Grapos op de
grond zat zag Prentice dat de pijp naar beneden helde onder
een hoek van twintig graden. Men zou zich dus er doorheen
kunnen bewegen. Macomber en Ford waren intussen ook bij
de opening komen staan, die vochtig was en rook naar rotten
de paddestoelen. Het feit dat er geen licht te zien was aan het
einde van de tunnel, zelfs geen zichtbaar uiteinde, droeg, er
niet toe bij hun enthousiasme voor de door de Griek voorge
stelde ontsnappingsweg te vergroten.
„Waar komt hij uit?" vroeg Macomber.
„Bij de stroom. Die steken we over via de stenen."
„En hoe lang is hij?"
„Niet lang."
„Dat kun je opvatten zoals je wilt," mompelde Prentice voor
zich heen. „Kijk eens, Grapos, we kunnen er niet eens zeker
van zijn dat de Duitsers deze kant uitkomen. Ze kunnen best
van gedachten veranderd zijn en op ons staan te wachten
verder op de weg."
„Ze kwamen de heuvel op. Let maar eens op. We kunnen
hen van hieruit zien." Grapos klauterde uit de geul en ging
achter een dicht, manshoog gedeelte van het struikgewas
staan. Op diverse plaatsen waren er openingen in de be
groeiing, die natuurlijke vensters vormden en toen de anderen
zich bij hem voegden zagen ze dat ze een goed uitzicht hadden
op de andere heuvel. Zonder hoop iets te zullen zien keek
Prentice door een netwerk van kale takken en hij kreeg een
schok toen hij gestalten tegen de lucht zag afsteken. Er waren
zes man, die zich met korte onderlinge afstanden voortbewo
gen en de heuvel afdaalden in een halve cirkel, Waarbij de
twee in het midden iets achter bleven ten opzichte van de sol
daten op de flanken. Dat was de juiste manier, dacht Prentice
de twee in het midden hadden een beter uitzicht en konden
de mannen beneden dekkend vuur geven als die noodzaak
zich zou voordoen. Hij herkende onmiddellijk de veldgrijze
uniformen en de opvallende petten van het-Alpenkorps.
„Waarom zouden ze juist deze streek er uit pikken voor hun
patrouille?" vroeg Macomber. zich hardop af.
„Waarschijnlijk omdat Theophilous hen heeft ingelicht over
het paddéëlde Grapos hem prompt mede. „Er zijn twee
hoofdwegen van Katyra naar Zervos de weg en het pad."
Hij staarde de Schot nietszeggend aan terwijl hij aan de punt
van zijn onverzorgde snor trok en zijn groeiénde achterdocht
jegens Macomber was maar al te. duidelijk.
„Zij zouden ons in die pijp kunnen afsluiten met slechts een
mannetje aan iedere kant," hield Macomber vol.
Wordt vervolgd
Vanavond te
horen
HILVERSUM 1 KRO
19.00 uur Musicerende dilettanten.
zangkoor
20.00 uur Carnaval
22.00 uur Klassieke muziek
22.50 uur Echo
23.15 uur Licht muziekprogramma
HILVERSUM II AVRO'
19.00 uur The Skymasters
19l30 uur Vanavond: gevarieerd pro
gramma
22.20 uur Vanavond laat, informatief
programma
Momma
HEUS A/WMS, IK ZAL BCHT IMBl
EEMS MINDER LUI EN
ON/UTENT WORDEN.
Kareltje Knetter en de blauwgeruite kiel
74. De reikwijdte van
Dieks Drabbelkpek intellect
bleef klaarblijkelijk volko
men beperkt tot het een
voudige meetkundige be
ginsel van lengte en breed
te, ja, dat begreep de een
voudige kerel nog wel.
Maar van de hoogte had hij
geen kaas gegeten. Daar
had hij letterlijk geen
hoogte van, en dat was dan
ook de reden, dat hij ver
zuimde zijn troebele blik
ken zolderwaarts te rich
ten. Had hij dat nu maar
wèl gedaan, dan was hij
misschien aan veel lijfelijke
narigheid ontsnapt. Want
zie, daar liet smid je Ver
holen zich los om als een
bom naar beneden te suizen. Ên die bom was goed gemikt ook, want plot
seling voelde Dieks een groot voorwerp op zijn kop bonken, wat weer ten
gevolge had, dat zijn benen onder hem vandaan knikten. In zo'n geval is staan-
blijven een welhaast onmogelijke onderneming en het mag dan ook niemand
verbazen, dat de plichtsgetrouwe Dieks met veel geweld ter aarde stortte.
Half versufd greep hij nog zijn pijnlijk getroffen kaak en hij vroeg zich een
ogenblik af of de wereld soms verging. Eilaas, de zaak bleek nog veel
ernstiger te zijn. Want boef no. 1. alias smidje Verholen, had van de gelegen
heid gébruik gemaakt om pijlsnel de schietplu te grijpen. Daarmee dook hij
nu plotseling voor de ogen van de onthutste Dieks op en hij dwong de arme
detective braaf met de handjes omhoog te gaan staan. „Bedankt voor de
medewerking aan het drama van Carolus, de heremet", grijnsde de smid.
„Maar dat is nog niet alles Dieks. Terwijl Kareltje zich ontdoet van zijn ver
momming, ontdoe jij je van je bovenkleding. Ja ja en je hoed wil ik hebben.
En je mooie das ook. Schiet op. Dieks, want ik heb haast." Dieks 'was
natuurlijk zo goed niet of hij moest doen wat de smid zei. En zo geschiedde
het, dat de plichtsgetrouwe politiebeambte even later in de cel stond, slechts
gekleed in een wollen borstrok en een ouderwets linnen frontje. Hij trilde
van de zenuwen en ook van het vet, dat een royale moeder natuur in dikke,
beschermende lagen om'zijn tere gestelletje had gedrapeerd
