Liever een afkoopsom
J Fusiegesprek van kruis
verenigingen gaat stroef
Ds. Krop en de tucht
in de hervormde kerk
Puzzelhoek
Voorlopig wel
samenwerking,
geen eenwording
Een woord voor vandaag
BEROEPINGSWER
Bijsluiter bij
geneesmiddelen
UIT DE
KERKBLADEN
2
DINSDAG 15 FEBRUARI 19
.JSen gesprek tussen paus en kardi
naal maakt men niet publiek
maar ik kan wel zeggen dat het on
derhoud mij nieuw vertrouwen heeft
gegeven. Ik heb de bevestiging ge
kregen van m\jn hoop dat de paus
2 3 i i 6 7 IS IT
Kruiswoord-puzzel
zonder zwart
Horizontaal: 1. belang, 2. akelig -
mondeling. 3. meisjesnaam - Noors
christen prediker, 4. vroegere heerser
over Rusland - voorzetsel - koning van
Basan, 5. atmosfeer (afk.) - nummer
(afk.) - plaats in Finland - muzieknoot,
ambtenaar die akten opmaakt - pers.
voornaamw, 7. meisjesnaam - genoeg
gekookt, 8. niet dicht opeen staande -
bloem - rondhout, 9. soort hert - twijg
Verticaal: 1. overheidsorgaan. 2. ne
vens - plaats in Rusland - 3. vergiftigde
jachtspin. 4. tijdrekening - papegaai -
lijkvaas, 3. water in Limburg - plaats in
Frankrijk - of dergelijke (afk 6. dus
(Lat.) - kwezelachtig, 7 welaan - hel
dendicht - Noorse god, 8. rijtuigje op
twee wielen - stapelmeter (afk.) - vlak
temaat. 9. klaaagzang - Myth, figuur
Oplossing vorige puzzel
Hor. 2. porie, 6. me. 8. ajn. 10. eed, 11.
moe. 12. Ran. 14. metier. 16. tros. 17.
eend. 18. eer, 19. sela. 21. meel. 23. rat. 25.
mand. 26. Leda. 27. hiaten, £9. tik, 30. eel,
31. ram. 33. Ee, 34. kr. 35. etter.
Vert. 1. kartel, 3. O.E. 4. rem, 5. ideëel.
6. moed. 7. eer, 9. mare, 11. minaret, 13.
normaal, 15. tel, 19. sedert, 20. staket, 22.
ent, 24. adle, 25. mier 27. hek, 28. nat, 32.
me
de bereidheid heeft om het overleg
met elkaar te blijven voeren".
Dat mijn reis naar Rome een gang
naar Canossa werd genoemd, daar
over was de paus zeer ontdaan, want
dat was uiteraard niet zijn bedoeling
geweest. Ik heb het ook niet zo op
gevat. De schrijver van deze verge
lijking was niet op de hoogte".
Of ik mgr. Gijsen hartelijk omarmd
heb? Wat zou u doen in zo'n situ
atie, waarbij een jonge collega moet
beginnen aan zijn moeilijke werk. Ik
heb hem daarbij van harte Gods ze
gen toegewenst. Ik kende hem nog
nauwelijks en daarom is het nuttig
geweest, dat wij samen in Rome zijn
geweest".
Informatiecentrum
geluidshinder
werkt onbevredigend
Van een verslaggever
HAARLEM Status en werkwijze
van het Informatiecentrum geluids
hinder Schiphol (IGS) zijn onbevredi
gend, verklaarden Provinciale Staten
van Noord-Holland gistermiddag in
een motie. Zij hebben GS gevraagd
om het informatiecentrum mee te de
len dat het op korte termijn voorstel
len moet doen voor een zodanige wij
ziging, dat de belangen van degenen
die door geluidshinder worden getrof
fen vertegenwoordigd worden binnen
het informatiecentrum.
Kwartet - Trouw
De Rotterdammer
Nieuwe Haagse Courant
Nieuwe Leidse Courant
Dordts Dagblad
Trouw
Commissie van hoofdredactie:
J. de Berg (voorzitter),
H. P. Ester, G. J. Brinkman,
J. van Hofwegen.
door Jac. Lelsz
APELDOORN Moeten de
drie kruisverenigingen, die zich
in Nederland op het terrein van
de gezondheidszorg bewegen, het
Groene Kruis, het Wit-Gele
Kruis en het Oranje-Groene
Kruis, worden samengesmeed tot
één (grote) kruisvereniging? En
indien het tot een fusie moet
komen, verdient het dan aanbe
veling aan de top landelijk
aan de voet plaatselijk of
in het midden provinciaal
te beginnen?
Dit zijn vragen, waarvoor geen van
de drie verenigingen in dit stadium
een kant-en-klaar antwoord voorhan
den heeft Op alle niveaus wordt over
de fusie-problematiek nagedacht en
in allerlei stadia zijn besprekingen
aan de gang, maar men lijkt er nog
lang niet uit te zijn en tot werkelijke
resultaten heeft het nog nauwelijks
geleid.
In Gelderland zijn een tijdje gele
den fusiebesprekingen tussen de drie
provinciale kruis-organisaties stukge
lopen. Enkele statenleden van de
PvdA en D'66 hebben er gedeputeer
de Staten vragen over gesteld, die
nog op beantwoording wachten. Deze
statenleden hebben de indruk gewekt
maar het liefst een stok achter de
deur te willen zetten. Zij hebben ge
deputeerden gevraagd of deze bereid
zijn de betrokken instanties te laten
weten welke veranderingen noodza
kelijk zijn en of zij dit ook in hun
subsidiebeleid tot uiting willen laten
komen. Het spelen met de gedachte,
dat gedeputeerden mogelijk dwang
zouden toepassen om de partijen tot
elkaar te brengen, is niet overal in
dank afgenomen. De heer C. van Oos
ten. directeur van het Oranje-Groene
Kruis in Gelderland: „Ik zou het er
niet mee eens zijn dat GS ons door
middel van hun subsidiebeleid in een
bepaalde richting zouden dwingen."
Functioneel
„In Gelderland zijn we destijds het
verst geweest met de fusiebesprekin
gen, maar nu zijn we misschien wel
door A. J. Klei
AMSTERDAM Volgende
week maandagavond buigt de
hervormde synode zich over
een verklaring, die tot titel
heeft „Leven en sterven met
verwachting" en waarin de ge
dachte van „dood is dood" ver
worpen wordt „als een misvat
ting die door Gods genadig
handelen is achterhaald". We
durven aannemen dat de syno
de zich achter dit stuk zal stel
len, zéker voor wat de intentie
betreft. Wat gaat er dan ge
beuren? Zal de Groningse stu
dentenpredikant M. A. Krop,
de man van het „dood is dood"
in de veelbesproken t.v.-discus-
sie, nu zeggen: laat ik de benen
maar nemen? Ik denk van niet.
Zal de synode zeggen: die vent
moet eruit!? In geen geval,
omdat in een presbyteriaal ge
regeerde kerk de synode nooit
aan de wieg van een leertucht-
proces kan staan.
Wat heb je dan aan zo'n verkla
ring als deze? Op verzoek van de
raad voor kerk en theologie schreef
prof. dr. H. Berkhof een eerste ont
werp. Vervolgens stelde een com
missie (bestaande uit dr. C. van
leeuwen, prof. dr. P. J. Roscam Ab-
bing en dr. C. P. van Andel uit
Zoetermeer) de eindredactie vast.
Straks gaat het door de synodale
molen... en wat dan)
De vraag is gesteld op een be
spreking van het moderamen der
hervormde synode met de pers.
Praeses ds. J. C. H. Jrg uit Apel
doorn zei: hier heb je er een voor
beeld van hoe in de hervormde
kerk de tucht gehandhaafd wordt.
Volgende vraag: niet juridisch in
elk geval, maar wel judicieel? Ds.
Jörg la Da Costa): nee, médisch
Scriba ds. F. H. Landsman voegde
eraan toe: ds. Krop die overigens
de exponent is van een breder fo
rum, moet met zijn geweten te rade
gaan hoe dit stuk, waarin vanuit de
Heilige Schrift gesproken wil zijn,
hem aanspreekt.
In „Hervormd Utrecht" houdt ds.
M. Groenenberg, de opperste kerk-
visitator, zich met dit punt bezig.
Ik geef een brokje uit zijn verhaal
door:
„Dood is dood" is wel gezegd
door een predikant van onze kerk.
Nu vind ik het even belachelijk als
de kerk kort en krachtig zou ver
klaren: dood is niet dood. De men
sen zulen heus niet zeggen: geluk
kig. dood is niet dood, de synode
zegt het ALs ons geloof aan syno
dale uitspraken hing. dan was het
zwak georiënteerd. Wat wel nodig
is, is gebeurd: nl. nagaan wat de
bijbel hier zegt. Er is nl. een m.i.
uitstekend stuk voor de synode van
prof. dr. H. Berkhof, dat kort, een
voudig geschreven, goed gefun
deerd is. Zo'n stuk kan dienen-als
een uitgangspunt voor het gesprek
met degenen, die zeggen: dood is
dood."
Welk gezag
Intussen blijft de vraag: welk ge
zag heeft, in het algemeen gespro
ken, een stuk? stuk. De komende
week komen erg veel „hete
hangijzers" (de aanduiding is van
ds. Jörg) aan de orde: een moge
lijkesynodale boodschap inzake
het getuigenis van prof. Van Nif-
trik c.s.' dood-is-dood; sexualiteit
en de nieuwe moraal (geslachtsver
keer vóó het huwelijk, vrije liefde,
leven in een commune, homofilie,
-enfin, de hele bups); euthanasie;
Samen op weg (met de gerefor
meerden). geboorteleden... en dan
heb ik nog niet alles opgesomd.
Er ligt een uitgebreid stuk, al
weer van de raad voor kerk en
theologie, over de euthanasie,
waarop wij deze week nog hopen
terug te komen en waarin, héél
summier aangeduid, gekozen wordt
voor zoiets als indirecte euthanasie.
Zo'n verhaal is na langdurige en
grondige voorbereiding op papier
gezet, o.m. omdat artsen hadden ge
vraagd: kerk, help ons, denk eens
méé. laat ons niet alleen staan in
onze beslissing!
Goed, het stuk wordt door de sy
node, al dan niet geamendeerd,
aanvaard (nemen we aan). Welk
gezag heeft het dan?
Ds. Landsman: zo'n stuk betekent
niet het laatste woord over een be
paalde kwestie, het heeft een pasto
rale funktie. Het wil, pastoraal, lei
ding geven als het erom gaat om
ten overstaan van het belijden der
kerk iets te zeggen over een be
paald vraagstuk. Zo tracht de syno
de. waarin de gemeente in haar
ambten vertegenwoordigd is, de
verantwoordelijkheid ten opzichte
van het belijden te verdisconteren.
Samen op weg
Om nog even tot de kwestie van
de handhaving van de belijdenis en
het daarmee samenhangend pro
bleem van de leertucht terug te ko
men: de synode kan in laatste in
stantie een predikant, die om des
gewetens wil het oordeel der syno
de niet aanvaardt of geen stellige
verklaring daaromtrent aflegt, ver
zoeken of hij ontheffing van zijn
ambtsbediening wil vragen. Doet
die predikant dat niet, dan wordt
hij door de synode van zijn ambt
ontheven.
Deze weg heeft de hervormde
kerk nog nauwelijks betreden.
Waarom niet? Het antwoord staat
in het interim-rapport van de her
vormd gereformeerde werkgroep
Samen op weg:
„Ten eerste: men was met Hoe-
demaker overtuigd, dat er eerst een
periode van gezondwording moest
volgen. Samen was men immers
ziek geweest. Het zou farizees zijn
bepaalde groepen als ziek aan te
wijzen. Men moest allen genezen
aan het Evangelie. Ten tweede:
men vreesde dat het getuigenis van
de kerk in de wereld door het ge
rucht dat er zou ontstaan veeleer
verduisterd dan verhelderd zou
worden. Ten derde: de geschiedenis
van de hervormde kerk had. vol
gens velen, getoond dat de leer, die
haar wortels niet heeft in het evan
gelie, vanzelf verdort. Ten vierde:
men vreest, dat het middel erger is
dan de kwaal. Ten vijfde: het be
wandelen van deze weg door ande
re kerken werkte niet aanmoedi
gend, maar maande tot voorzichtig
heid. Ten zesde: de laatste fases
van het opzicht, zo vindt men, kun
nen slechts verwerkelijkt worden
als het niet alleen voor de eigen
kerk, maar voor de hele Kerk dui
delijk is, dat deze stap in gehoor
zaamheid aan de Heilige Schrift
diende te worden gedaan. De toe
passing kan alleen in een „laatste
ernst" genomen worden."
Belangrijk punt
De uitvoerigheid van het citaat
kan duidelijk maken, dat men deze
kwestie in het hervormd/gerefor
meerd gesprek niet uit de weg is
gegaan: de hervormden zo, de gere
formeerden zus (nl. consequent tot
en met tuchtprocedures). Ds. lands
man zei: misschien is het vooral dit
punt dat ons naar elkaar toedrijft
Te meer, zo komt me voor, omdat
er, naar in rapport Samen op weg
staat, „velen in de gereormeerde
kerken huiverig blijken te zijn om
op deze weg voort te gaan. Trouw
aan de belijdenis kan moeilijk re
sulteren in geruchtmakende schi
sma's ove rproblematieken, die eni
ge tientallen jaren later als achter
haald worden beschouwd."
Overigens is de weg naar een
hervormd/gereformeerde hereni
ging niet makkelijk, begrepen we
van ds. Landsman. Er is nog vol
doende misverstand, om van wan
trouwen niet te spreken, en ds.
Landsman is z'n „over vijf jaar
verenigd" al lang kwijt. Maar moe
de
loos is hij niet, ook dat zei hij met
nadruk.
Zowel aan de hervormde als aan
de gereformeerde synode wordt
voorgesteld, in een gezamenlijke
vergadering bezig te zijn met wat
de afzonderlijke synodes aan vra
gen en opmerkingen over het inte
rim-rapport opleverden. Ds. Lands
man was het liever geweest, dat de
gezamenlijke synodevergadering
was gekomen nl de behandeling
van het complete rapport: dan zou
zo'n gemeenschappelijke vergade
ring ook kerkordelijk vastgelegd
dienen te worden en zou zij meer
een stap „samen op weg zijn dan
nu. Want zo'n gezamenlijke zitting
moet boven een min Qf meer wille
keurige ontmoeting uitkomen.
het verst van dit doel verwijderd,
zegt de heer W. Wakelkamp, hoofd
van het provinciaal bureau van het
Wit-Gele Kruis in Arnhem, wat
mismoedig. Het verst is men thans in
Zuid-Holland, waar hard gewerkt
wordt aan de totstandkoming van de
Stichting Interkruis. Men zou hier
kunnen spreken van een functionele
fusie. Eén staf, één bureau, één appa
raat. Wel zullen de drie provinciale
verenigingen blijven bestaan. Het
Oranje-Groene Kruis legt hier de
grootste bedachtzaamheid aan de dag.
Dat de zaak nog in 1972 helemaal
rond komt, is niet te verwachten.
Belangrijk motief om tot fusie te
komen (er zijn al wel allerlei samen
werkingsvormen: gezamenlijke aan
pak van bepaalde taken, het stichten
van gemeenschappelijke gebouwen,
het voor elkaar inspringen bij vakan
ties enz.) is dat bij de recente ont
wikkelingen in de sfeer van de ge
zondheidszorg een optimale hulpver
lening geboden moet kunnen worden.
Het bestaan van drie organisaties, die
hetzelfde nastreven, zou leiden tot
versnippering van mankracht en van
geld. Hoewel oorspronkelijk het
Groene Kruis de grootste voorstander
was van de ene, ontzuilde kruisorga
nisatie, werpt zich de laatste jaren
met name het Wit-Gele Kruis, wel
licht ook een weinig onder invloed
van de verschuivingen, die anderszins
in het rooms-katholieke denken aan
de gang zijn, als de grote voorvechter
van één ongedeelde kruisvereniging
op.
Levensbeschouwelijk
Wat Gelderland betreft, kregen zo
wel Groene Kruis als Wit-Gele Kruis
machtiging het op fusie aan te sturen.
Het Oranje-Groene Kruis kreeg op
zijn algemene vergadering die mach
tiging niet zonder meer. Wel woonde
het de besprekingen bij, maar het
viel als eerste uit de koets. Ook om
principiële redenen.
De heer Van Oosten: „Er zijn nog
veel mensen, die kruiswerk wensen
op levensbeschouwelijke grondslag.
De gedachte was we zullen wel
„even" fuseren. Maar de christelijke
vakbond, de christelijke politieke
partij, de christelijke omroep, de
christelijke school, het christelijke
ziekenhuis enz., die worden toch ook
niet de nek om gedraaid? We schie
ten niet op elkaar, hoor. Waar moge
lijk willen we de samenwerking best
nog wat uitdiepen. Maar die fusie zie
ik nog niet één-twee-drie gebeuren."
Na het Oranje-Groene Kruis stapte
het Groene Kruis uit. Het liet weten
te twijfelen aan het effect van een
fusie tussen twee partners. Het vroeg
zich af op welk niveau de fusie moet
beginnen. En het stelde ook vast dat
de tijd voor fusie nog niet rijp geacht
kan worden, omdat voor velen blijk
baar de eigen identiteit nog belang
rijk is.
Bij de drie kruisorganisaties' in Ne
derland zijn meer dan tienduizend
mensen werkzaam, wijkverpleegsters,
kraamverzorgsters, artsen, diëtistes,
administratief personeel etcetera.
Wordt een deel van hen met ontslag
bedreigd bij fusie? Natuurlijk gaat
het ook om „de poppetjes", zoals
iemand het uitdrukte. Er zouden ver
anderingen komen, misschien kan er
iemand tussen wal en- schip raken,
maar aan ontslagen denkt niemand.
Nieuwe taken
Voor te fuseren, kan men mogelijk
met dezelfde mensen meer doen. Mis
schien is er ook nog wel meer perso
neel nodig. Nieuwe taken zouden
kunnen worden aangepakt. Bejaar
denzorg, voorlichting op het gebied
van de milieuhygiëne. Aan de pre
ventie zou meer aandacht kunnen
worden besteed, naast het curatieve.
Tal van wijkverpleegstertjes, die
nu op een eenmanspost werken, zou
den niet meer het gevoel hebben op
een eiland te zitten. Ze zouden in
teamverband werken met bijvoor
beeld per tien een districts-wijkver-
pleegster boven zich. Ze zouden veel
meer contact hebben, en het werk
aan de basis zou doeltreffender kun
nen gebeuren.
Zo ongeveer stelt de heer Wakel
kamp van het Wit-Gele Kruis het,
die met enige spijt constateert dat het
in Gelderland, plaatselijk, nog slechts
in drie gevallen tot fusie is gekomen,
in Wageningen, Zevenaar en Wester
voort.
Ook mr. A. van Mazijk, secretaris
generaal van het landelijke Oranje-
Groene Kruis in Den Haag, is van
oordeel dat de technische ontwikke
ling, waarmee men op het terrein van
de gezondheidszorg geconfronteerd
wordt, betekent dat er een stuk inte
gratie moet plaats hebben.
„De tijd dringt tot een betere, een
optimale dienstverlening. Er is een
chronisch tekort aan goede man
kracht. En natuurlijk spelen ook de
centjes een rol. Maar houdt dat de
totstandkoming van één organisatie
in? Het antwoord vind je pas aan het
einde van de consultatieve rit. De een
denkt langer, de ander handelt snel
ler. Wie maakt op dit moment uit wat
het beste is? Landelijk zijn er op het
ogenblik intensieve contacten."
Topzwaar
De heer Van Oosten van het Gel
derse oranje-Groene Kruis heeft op
dat punt nog duidelijk zijn twijfels.
Afgezien van het levensbeschouwelij
ke, het principiële element, is het
voor hem nog een open vraag of fusie
beter werkt aan de basis, aan de voet,
aan het ziekbed, daar waar de wijk
verpleegster bezig is. „Er zou wel
eens een te zware top kunnen komen.
En het zwaartepunt moet m.i. ter
plaatse liggen. Niet landelijk en niet
provinciaal. Als er gefuseerd moet
worden, dan van onderaf. Er is thans
een ontwikkeling gaande, die men el
ders wil versnellen. Maar het is een
groeiproces. Ga je dwangmatig te
werk, dan maak je meer kapot dan
dat je goed doet"
Tot nog toe is er van overheidswege
weinig aandrang geweest om de drie
organisaties tot één kruisvereniging
om te smeden. Staatssecretaris Krui-
singa van sociale zaken en volksge
zondheid uit het vorige kabinet had
een open oog voor de kracht van het
particulier initiatief, zoals dat in de
verschillende kruisverenigingen, die
thans samen zo'n drie miljoen leden
hebben, naar voren is gekomen. Ge
sprekken op de departementen heb
ben geleerd, dat daar thans wat meer
geneigdheid bestaat om aan te drin
gen op nauwere samenwerkingsvor
men.
Er is in ons land in dit opzicht
allerwege activiteit Gelderland ligt
voorlopig plat, Zuid-Holland werkt
kalm door. Ook elders ziet men po-
In zijn jaarverslag gaat Coventry Smith van de Amerikaanse af&
ling van de wereldraad van kerken in op de Jesus-Movement. Hij a"
daarin een duidelijk uitgesproken onbehagen om in een tijd van gra
onzekerheid zonder geloof te leven, een verlangen naar 'liefde en e
jagen naar onmiddellijke verlossing. Dat wil niet zeggen dat deze l
wegingen niet zonder ketterij zijn. Hij ziet ze in het grotere kader t
een wijder verbreid hernieuwde belangstelling voor geloof, zowel c
der joden, boedhisten, hindoes als islamieten. Het aantal nieuwe i
gies neemt nog steeds toe in Amerika. Hij spreekt zelfs van een „bot
in religie. Astrologie, bijgeloof en zelfs duivelsverering delen in i
rage. Intussen beginnen zich de eerste symptomen van institutiont
sering van de Jesus People voor te doen. In Minneapolis namen zij 4
kerk vaii de Christian Reformed Church over om haar diensten inji'
gaan houden. Zoals deze jongeren zelf kritisch staan tegenover de ïm
ken en hun geloof, zullen zij er geen bezwaar tegen kunnen hebben li
ook aan hen steeds meer critische vragen gesteld gaan worden. Hunf
in sommige kringen zich voordoende bijna absolute afzien van def
name aan het maatschappelijk leven kan als een teken van waarden
ontmoeten, maar kan daarnaast moeilijk als een wezenlijke bijdrd
gezien worden bij het tot oplossinq brengen van de grote wereldpi
blemen. Het kan niet ontkend worden dat de kerken behoefte hebbf
aan een hernieuwde aandacht voor de mens in zijn persoonlijk geesf
lijk leven, maar dan niet ten koste van hen die op onze hulp in de v
reld wachten.
We lezen vandaag 2 Samüël 6:1-11
gingen om elkaar te vinden. In
Overijssel is men er serieus mee be
zig. Noord-Holland houdt binnenkort
een congres over verzuiling en ont
zuiling onder het motto „Kruis of
munt". In Friesland ligt het moeilijk,
omdat het Groene Kruis daar zeer
machtig is. In Noord-Brabant zit men
omgekeerd weer niet op het Groene
Kruis te wachten. „Het is", zo werd
ons gezegd, „vaak een kwestie van
kanon en slagschip". Wat moet een
kanon tegen een slagschip? „Dan is
een fusie niets anders dan dat de een
de ander overneemt."
Bij de Nationale Federatie van het
Wit-Gele Kruis in Utrecht zei men
ons: „Als één organisatie niet moge
lijk is, laten we dan toch in elk geval
streven naar één apparaat; wij van
onze kant hopen dat er wat het
kruiswerk in Nederland betreft, dit
jaar duidelijkheid komt."
Baby- en kleuterverzorging, één
van de taken van de kruisverenigin
gen, waarin bijna overal in het land
nauwe sainenwerking bestaat.
NED. HERV. KERK
Beroepen: te Ederveen: J. iH. Cirk
te Bodegraven; te Houten: J. vj
Haar te Achterberg; te Willige-Lac
gerak: J. E. de Groot, kand. te Zeis^
te Nieuwerkerk a.d. ÏJssel: J. Vos v
IJsselstein.
Bedankt: voor Ede: T. van 't Vell£
te Waddinxveen. 0
Toegelaten tot evangeliebedienin r;
J. J. v.d. Heiden, Goudlaan 113
Groningen; J. Huitema, Dorpsstr. 8.
Nijbeets; 'J. van Rossem, Emmapler
4 te Bilthoven.
GEREF. KERKEN
Beroepen: te Zwijndrecht:
Klijnsma te Wirdum.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen: te Doesburg: J. H. Veli.(
ma te Apeldoorn; te Kerkwerve:
Bilkes te Westzaan.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt: voor Westzaan: J. v;
Vliet te Aagtekerke; voor Gouda:
C. Weststrate te Meliskerke.
el
et
Hoogleraren Groningse
universiteit tegen
boycot verkiezingen
Van een verslaggever fut
GRONINGEN De hoogleraren
de wetenschappelijke staf van
Groningse universiteit hebben zioc
gisteren uitgesproken tegen de bore.r
cot-motie van de verkiezingen vi
een universiteitsraad in maart vtf'1
gens de wet-Veringa.
De beide besturen betreuren dat
in Groningen ingeslagen weg ge '8
wettelijke ondersteuning heeft gevo
den, maar menen dat dit geen red£d
kan zijn om de verkiezingen op
maart te boycotten.
Tijdens de bezetting van het Gn'r;
ninger academiegebouw vrijdag fe
zaterdag is er een actiecomité gevoro£ei
dat ten doel heeft de verkiezingen
laten mislukken.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG Minister Stuyt vl
volksgezondheid is van mening d
verpakte geneesmiddelen verkoc
moeten worden met een „bijsluitei
Daarop zou kunnen staan welke
werkingen het geneesmiddel
hebben en of het gebruik van
middel gevaar oplevert bij het aut
rijden.
°k|
Wapenveld, het blad van de reünisten van de
CSFR (studentenvereniging in en voor de rechter
flank van de gereformeerde gezindte) heeft een
nieuw omslag gekregen en komt voortaan (dikker)
om de twee maanden uit. In het zojuist verschenen
januari-nummer schrijft drs. G. van Leyenhorst uit
Gouda. c.h.-Kamerlid. over de kwestie: subsidie
(van de staat voor kerken) of afkoop? Hier is het
slot van zijn betoog:
„Een subsidieregeling die zich baseert op de ge
lijkschakeling van de kerken en van b.v. vereni
gingen waarbij dus het „van eigen rechte zijn"
van de kerk wordt ontkend zal van de zijde van
de kerk op principiële bezwaren (moeten) stuiten.
Een ander bezwaar is: welke kerken en welke
geestelijke groeperingen? Ook de Soefibeweging, de
volgelingen van Lou, en de sexridders van de z.g.
aartsbisschop Serapion? Waar stelt een neutrale
overheid haar criteria vast?
Tot nog toe ontvingen de daartoe in aanmerking
komende kerken jaarlijks een bedrag van ongeveer
3,5 miljoen gulden, waarvan het grootste deel voor
de Ned. Herv. Kerk. De regering heeft nu een af
koopsom van ca. 100 miljoen voorgesteld. Zou het
geen aanbeveling verdienen hiermee maar akkoord
te gaan en dit bedrag op rente te zetten, zeg tegen
6°/o waardoor de kerken elk jaar over 6 miljoen
gulden kunnen beschikken, dus 2,5 miljoen meer
dan thans het geval is? Over de adressering valt
dan nog wel te praten, als wat betreft de Hervorm
de Kerk de gelden maar niet gedeponeerd worden
in de Centrale Kas of in het fameuze computer
centrum; liever denk ik aan pensioenvoorzieningen,
hulp aan noodlijdende gemeenten, aan studie-on
dersteuning e.d.
Een bevredigende afkoopregeling kan ons in de
kerk en in het parlement voor heel wat geharrewar
behoeden. En tenslotte kunnen bepaalde deeltaken
van de kerk denk aan jeugd- en bejaardenwerk
voor subsidiëring in aanmerking komen. Trou
wens ook het theologisch onderwijs behoort tot de
zorg van de overheid."
In Voorlopig (maandblad; ondertitel evangelisch
commentaar bij de tijd) heeft prof. dr. H. M. Kui-
tert een gesprek met zijn r.k. collega dr. H. A. M.
Fiolet, de man die onlangs zei dat hij de bestaande
kerken nog vijfentwintig jaar gaf. Een fragment uit
het interview:
Wat is volgens u de kern van de problemen die
de kerken met zichzelf en met elkaar hebben?
F.: Ik zie die hierin liggen dat men blijft door
gaan met het heden onder de kritiek van het ver
leden te stellen. De kerken zijn gefixeerd op hun
eigen verleden, uit trouw zeker die men de
Heer wil bewijzen, maar de Heer is blijkbaar alleen
in het verleden. Daar ligt de grondfout, waar alles
uit voortkomt, de voortdurende crisis en de kramp
achtigheid waarmee de kerken hun identiteit wil
len bewaren. De grondfout zie ik theologisch gezegd,
in een verkeerde opvatting van openbaring liggen,
in het hardnekkig dualisme waarin de kerken be
vangen blijven.
Dat is wel erg theologisch. Wat bedoelt u met
openbaring?
F.: Openaring is toch heel simpel de vraag: waar
kan ik God ontmoeten, en dualisme is dat ze je
daarvoor naar een andere wereld sturen. Welnu,
van die gedachtengang moeten we afscheid nemen.
Ik geloof in een andere visie op Gods transcenden
tie.
Ik onderbreek opnieuw: wat bedoelt u met een
andere visie op Gods transcendentie?
F.: Dat God niet hetzelfde is als een ingreep van
boven of van buiten. Jezus zei: wie mij gezien he
heeft de Vader gezien. Om God te zien, stuurde
je niet naar een andere wereld maar naar d( I
Dat betekent voor mij dat wij leren moeten oi
wereld heel anders te zien, zó te zien dat God di
in doorkomt, daarin spreekt, zijn verlossing
Christus daarin aanbiedt. p.
Maar waarom ligt daar de kern van heel I
huidige probleem?
F.F.Alleen als je ervan uitgaat dat deze
reld de ruimte is om God te ontmoeten, zul je
staat zijnin congenialiteit met het geloofsden!ien
van de Schrift het huidige gebeuren open tè b fac
ken, zeg maar, om te zien wat het loslaat, wat rai
aan aanwijzing tot op God te geven heeft. Wel ciPet
genialiteit met de Schrift, niet imitatie, anders
de huidige geschiedenis het Woord nooit loslate!
li
In het confessionele Hervormd Weekblad schi
ds. R. Kooistra over huisbezoek o.m. het volgen m
„Al zal er voor menig predikant in de ste< 1
weinig tijd overschieten voor huisbezoek mede d er
de vele vergaderingen, toch is het leerzaam 00
vruchtbaar om ook huisbezoek te doen in de sta !c"f!
wijken. Wel is het iedere keer weer een spanni de
of je ook zult ontvangen worden, als je aanbelt
een adres, dat volgens de gegevens van de kaart^"
bak nog als Hervormd ingeschreven staat. Er
iets van een avontuur in: Wat zal ik nu weer tegi
komen? Maar het is de enige manier om de men
in je wijk te leren kennen. Een vraag, waarn
predikanten en ouderlingen vaak ook zitten, is ol
bij elk huisbezoek het gesprek moeten afsluiten i
Schriftlezing en gebed. In belangstellende dorps
meenten zal dit nog wel vaak een goede regel z
Moeilijker wordt dit als men met steeds meer raij
kerkdijken te maken krijgt. Ik dacht, dat wij
wat voorzichtig moeten zijn met deze goede rej
De vraag is dan toch ook, of het gesprek van
aard is, dat men het met een gebed kan afsluit
Er moet ook met de bezochte samen gebeden ki
nen worden. Een predikant of ouderling moet d<
de praktijk leren aanvoelen, of in een bepaald
zin Schriftlezing en gebed op zijn plaats is of n
