Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | 14 februari 1972 | pagina 9

INTERSPELEN SUCCES

SAPP0R072

Schaatsen angstwekkend betrekkelijk

a

Amerika achter
Rusland tweede
bij ijshockeyen

Sapporo staat

centraal in
vernuftig

bedacht plan

Diane dol op Nederland

Meeste
plakken

naar
Rusland

SEIKO

PHILIPS

Anne Henning

niet naar
Heerenveen

MAANDAG 14 FEBRUARI 1972

SAPPORO Vier jaar geleden stond Charles de Gaulle, presi-
tste[ent van Frankrijk, blootshoofds temidden van een soort hemels
°'ipektakel van de Winterspelen 1968 in Grenoble. De Spelen in Gre-
U ioble bleven dat ijzige en onpersoonlijke, karakter houden; niets
der was echt. Nu, vier jaar later is Grenoble weer de gewone stad aan
else je voet van de Alpen; niets bijzonders. Van de speciaal voor de
llopWinterspelen gebouwde accommodaties wordt vrijwel geen gebruik
hg jemaakt. De ijspiste bijvoorbeeld wordt slechts voor krabbelaars
op jebruikt, grote wedstrijden zijn er niet meer gehouden. In de ge
weldige sporthal wordt eens per jaar een zesdaagse neergezet; het
wielrennen verzuipt er eveneens. Van het statussymbool is weinig
n meer over. De Spelen zijn geweest, lang leve de nieuwe Spelen.

laa

egt

'IV

/L

gkd

3P

SAPPORO Rusland is de
grote winnaar geworden van
de elfde Olympische Winter
spelen, die gisteren in de Ma-
komanai-ijshal zijn gesloten.
De Russen veroverden in to
taal 16 medailles waarvan
acht gouden. Nederland ein
digde in het medailleklasse
ment op de vierde plaats met
4 gouden, 3 zilveren en 3
bronzen medailles. Op de
tweede en derdè plaats ston
den Oost-Duitsland (4-3-7) en
Zwitserland (4-3-3).

De sluiting van de Spelen
vond uiteraard ook weer plaats
met groot vlagvertoon. Avery.
Brundage sprak de sluitingsfor
mule uit„In naam van het IOC
dank ik zijn majesteit de keizer
(bij de sluiting vertegenwoor
digd door kroonprins Akihito en
diens vrouw Michiko), het Ja
panse volk, de stad Sapporo en
het organisatiecomité en ik ver
klaar hierbij de Spelen voor ge
sloten. Traditiegetrouw roepen
wij de jeugd van alle landen op
om over vier jaar naar Denver
te komen en met ons de twaalf
de Olympische Winterspelen te
vieren". Daarna werd het Olym-
pisc vuur gedoofd, terwijl
schoolkinderen een afscheidslied
Car^zonger) en de woorden „Denver
'76 vormden.

Zaterdag had Brundage al een
klein en deels ook mislukt af
scheidsfeestje gegeven voor een.
aantal deelnemers. Van de 32
jouden medaille-winnaars

verschenen êr slechts acht. De
uitnodigingen waren te laat op
de post gedaan, terwijl ook al
veel ploegen vertrokken waren.
Vice-voorzitter jonkheer Van
Karnebeek „De president heeft
zijn uitnodigingen te laat ver
stuurd. Het is een idee geweest,
dat spontaan bij hem is opgeko
men. Ik vind het een goed idee".
Brundage onderhield zich tij
dens de half uur durende plech
tigheid met de aanwezige win
naars en kwam tenslotte tot de
conclusie, „dat als ze niet hun
sportkleren dragen, het heel
aardige mensen blijken te zijn".

Brundage verklaarde later op
een persconferentie, toen hem
jevraagd werd of hij nu werke-
jjk na de Spelen van München
gaat aftreden„Dit is de 56e
keer dat me dit gevraagd wordt
en het antwoord luidt opnieuw
ja". De Amerikaan vond, dat in
de alpinenummers „gerechtig
heid is geschied". Hij stelde vast,
dat de Franse en in mindere
mate ook de Oostenrijkse alpine
skiërs gefaald hebben. „Dat be
wijst, dat echte amateurs beter
kunnen zijn, dan gedresseerde
zeehonden".

de officiële
tijdwaarnemer
Olympische
Winterspelen '72

Sapporo heeft een goed voorbeeld
aan de zomerspelen van 1964 in Tokio
gehad. De organisatie van toen heeft
geleid tot successen. De bouw van de
baan voor de supersnelle trein is tij
dens de Spelen een succes gebleken.
Nu, in 1972, wordt de trein nog steeds
gebruikt en hebben inmiddels honder
den miljoenen Japanners plezier ge
had aan dit voor de Olympische Spe
len opgezette project. Zoals ook de
flats waar de sportmensen in huisden
nu worden gebruikt.

-fc Verder kijken

Bij het investeren van geweldige
bedragen wenst men in Japan verder
te kijken. Men organiseert geen Spe
len die een fagade zijn. Bewust wil
men geen tweede Mexico of Grenoble
zijn; een organisatie louter en alleen
uit statusoverwegingen kent men in
Japan niet. Óok voor deze winterspe
len is er weer stevig geïnvesteerd. Bij
zonder kien hebben wetenschapsmen
sen een plan de campagne opgesteld,
waardoor nu reeds kan worden ge
steld dat alle investeringen van deze
Winterspelen er dubbel en dwars zul
len uitkomen.

Als Je handig bent

bel Je Philips.
Want daar moet je het
in Je vingers hebben

Handige mensen die voelen voor interessant montage-
en precisiewerk bellen [phone],toestel 328...
of gaan even langs aan de Fruitweg.Elke werkdag van
10 tot 12 en van 2 tot 4 (behalve woensdagmiddag)
kunnen ze terecht.Voor een fijne baan die goed betaalt

Philips Telecommunicatie Industrie,
Televisiestraat 16-18 (hoek Fruitweg), Den Haag.

Japanse soldaten dragen de Olympische vlag weg tijdens de sluitingsplechtigheid van de elfde Olympische
winterspelen, in het Makomanai-stadion in Sapporo.

Om te beginnen de plaats waar de
Spelen worden gehouden is zorgvuldig
uitgekozen. Het meest noordelijke ei
land van Japan waar wintersport kan
worden bedreven, Hokkaido, loopt eco
nomisch gezien achter bij de rest van
het land. Het eiland, met een bevol
king van 5,3 miljoen inwoners, telt
naast landbouw? als brori van inkom
sten een paar brouwerijen en meubel
fabrieken en daar houdt het dan wel
mee op. Hokkaido werd dus aangewe
zen als centrum van de Spelen en
daarmee begon een vernuftig plan dat
zo rond 1980 zijn bekroning moet vin
den.» Yoshiro Ito, algemeen leider van
de olympische ski-projecten en tevens
directeur van het grootste constructie
bedrijf in Sapporo „Toen vijf jaar ge
leden bekend werd dat wij de Spelen
zouden krijgen, wisten we dat het ons
goed zou gaan. We wisten toen alleen
nog niet hoeveel dat „goed" zou zijn.
Dat inzicht hebben we nu echter pre
cies."

Sapporo en het gehele eiland Hok
kaido houden aan deze Spelen een
compleet skicentrum over. Men inves
teerde hierin meer dan 230 miljoen
gulden. Vanaf morgen staan tot de
beschikking van de Japanse winter
sportliefhebber: drie grote ski-liften,
een kabelbaan van meer dan vijf kilo
meter en diverse prachtige heuveltra
jecten. Om dan maar niet te spreken
van de cross-countrybanen, de drie
ijshallen, de springschans en het ijs
stadion.

Japan stopte meer dan een miljard
gulden in zogenaamde projecten van
publieke werken; een bedrag dat over
tien jaar zou moeten worden uitge
smeerd als de Spelen er niet waren
geweest. Van al dat geld is 500 mil
joen gereserveerd voor een spoorbaan
van zestien kilometer en ook is een
zeer speciale ondergrondse aangelegd,
waarbij de treinstellen op rubber ban
den lopen. In het olympisch dorp zijn
962 flats opgetrokken die na de Spe
len om te bouwen zijn in zeer geriefe
lijke woningen.

•fe Industrieën

Naast investeringen van de staat en
de gemeente zijn er ook privé-projec-
ten van het zakenleven. Zo heeft een
groep zakenlui ruim 600 miljoen gul
den bij elkaar gelegd in ruil voor een
hoop commerciële faciliteiten. In de
binnenstad van Sapporo leverde dat
een volkomen ondergronds winkel
centrum op waar zich 187 winkels be
vinden; de meeste, dependances van
de voornaamste zaken in Tokio. Een
andere actie van de zakenmensen was
liet optrekken van vier reusachtige
hotels, helemaal gebouwd naar de
laatste westerse bouwnormen. Een an
der zeer opmerkelijk bedrag, 80 bil
joen gulden, is er becijferd voor een
groot investeringsplan dat het gehele
eiiand Hokkaido in 1980 tot een zeer
welvarende streek zal maken.

Een aparte onderneming is ervoor
opgericht: de Hokkaido Ontwikkelings
Maatschappij. Men heeft nu reeds de
zekerheid dat er in minder dan vijf
jaar enige papierfabrieken, olieraffi
naderijen en aluminiumsmelterijen
zullen verrijzen. Tegen 1980 zal de
landbouw dan zover zijn teruggedron
gen dat meer dan 80 pet van de be
volking een bestaan zal kunnen vin
den in de industrie.

Japan is dus weer duidelijk afgewe
ken van de gewoonte van de organi
satoren van de laatste Olympische
Spelen. Mexico, in 1968, was een flop.
Er werd door het bewind een prijs be
taald die belachelijk was. Het enige
doel was de grote show ten opzichte
van de wereld te maken. De hoofde
lijke omslag was te hoog. En wat
bleef de Mexicanen na de Spelen? De

wereldberoemde roeibaan werd een
stinkende plas, flats raakten in ver
val, stadions werden met uitzonde
ring van het Olympisch Stadion
niet meer gebruikt.

Toch zijn er goede voorbeelden.
Neem 1952, een goed olympisch jaar.
De Spelen in Helsinki waren een suc
ces en nog steeds zijn de gebouwen
van toen in gebruik. De Europese at-
letiekkampioenschappen van verleden
jaar bijvoorbeeld werden gehouden in
het Olympisch Stadion van 1952. En
ook de sportcentra in het oude olym
pisch dorp zijn nog volop in gebruik.
De Winterspelen van 1952 waren in
Oslo. De Noorse hoofdstad heeft er het
nog steeds kapitale en wereldberoem
de Holmenkollen Ski-centrum aan
overgehouden en trekt elk weekeinde
duizenden Noren. Het zestien verdie
pingen tellende pershotel van toen is
bovendien nog steeds een druk be
klante zaak.

München, waar deze zomer de ge
hele sportwereld zich zal vestigen, kent
een geweldige organisatie. De gehele
stad is ondersteboven gegraven om
een goed en snel lopend verkeer te
krijgen. Er is overal gebouwd, er zijn
flats, hotels en sporthallen te over. De
Beierse burger heeft bevreesd toege
keken. Van zijn belastinggeld ver
dween steeds meer naar al die bouw
werken. Wat zal hij er voor terug
krijgen? Goed, de ondergrondse, dat is

999

joop holfchausen

zeker. Maar terecht wordt er gepro
testeerd als men de huurprijzen voor
de sporthallen hoort die na de Spelen
te huur zijn voor Duitse clubs. Onge
looflijk hoge huren moeten worden
gevraagd om de bouwkosten er enigs
zins uit te halen; huurprijzen die niet
kunnen worden opgebracht.

Japan heeft het, zo te zien, weer
eens wat slimmer aangepakt. Men
plande goed en heeft nu reeds de ze
kerheid dat de achterstand die het ei
land op dit moment nog heeft ten op
zichte van de rest van Japan binnen
korte tijd zal zijn Ingehaald.

c?

SAPPORO De 16-jarige
Amerikaanse Anne Henning,
Olympisch kampioen op de 500
meter en winnares van het brons
op de 1000 meter, zal op 4 en 5
maart niet deelnemen aan de
strijd om de wereldtitel in Hee
renveen. Ze wil zich concentreren
op haar studie en heeft zich
daarom teruggetrokken uit de se
lectie voor de wereldtitel en het
SDrintkampioenschap op 26 en 27
februari in Eskilstuna.

SAPPORO Niet het goud van Rusland was dé grote verras
sing van het Olympisch ijshockey-toernooi. Nee, veel sensationeler
was het zilver dat naar Amerika ging. De Amerikanen eindigden
op gelijke hoogte van Tsjechoslowakije, dat in de laatste wedstrijd
kansloos (52) was tegen Rusland. Omdat Amerika van Tsjecho
slowakije had gewonnen, eerder in het toernooi, gingen de zilveren
medailles naar de ploeg die op het wereldkampioenschap nog in de
b-groep uitkomt

RuslandTsjechoslowakije werd
niet het topduel dat iedereen ervan
verwacht had. De Tsjechische doel
man Dzurila had een off-day en al
in de eerste periode werd hij twee
maal gepasseerd, zonder dat de
Tsjechen er iets tegenover konden
stellen. Met harde, snel uitgevoerde
akties werden de Tsjechen in de twee
de periode verder op achterstand ge
zet: 41. In de laatste periode conso
lideerden de Russen tot enthousias
me van de Amerikaanse spelers die
op de tribune zaten de voorsprong.
Het werd uiteindelijk 52. Vertelde
de Amerikaanse doelman Mike Cur-
ran later: „Het is een vreemd gevoel
om te hopen datRusland wint. Ik
heb beide teams nu zes keer tegen
elkaar zien spelen en iedere keer

hoopte ik maar dat de Tsjechen zou
den winnen. Maar in deze wedstrijd
moesten we wel voor de Russen zijn,
omdat we zo het zilver konden pak
ken. Ik heb het gevoel even veel be
reikt te hebben als het Amerikaanse
team dat in 1960 in Squaw Valley
goud won".

De Amerikaanse verdediger Dick
McGlynn zei, dat hij veel geleerd had
van de gouden medaille winnaars:
„We hebben in de Verenigde Staten
vijf oefenwedstrijden tegen hen ge
speeld, en we hebben er toen steeds
stevig van langs gehad. Toch geloof
ik dat we daar meer van geleerd heb
ben, dan van de 45 andere wedstrij
den die we hebben gespeeld. We heb
ben de vernederingen in Amerika ge
nomen, om hier de glorie te halen".

SAPPORO Diane Holum
werd in Sapporo de exponent
van het aanstormende Ameri
kaanse schaatstalent. Met goud
op de 1500 meter en zilver op de
3000 meter etaleerde zij haar niet
geringe kwaliteiten. Ann Hen
ning, goud op de 500 meter en
brons op de 1000 meter, bevestig
de de snelle opkomst van Ame
rika, dat in een seizoen een ge
vaarlijke concurrent werd voor
de gevestigde schaatsgrootmach-
ten.

Diane Holum heeft haar talenten
geslepen in Nederland, om vervolgens
haar leermeesters naar de kroon te
steken. Zij is vol lof over de manier
waarop zij in Deventer (onder Jan
Vloedgraven) heeft gewerkt.

„Het klimaat om te trainen is in
Nederland veel beter dan waar ook.
Nederlanders geloven in hard wer
ken. Zij werken hun eigen program
ma's volledig uit. In West-Allis wordt
maar zo'n beetje rondgelummeld. In
Nederland hebben ze gewoon geen
tijd om te kletsen. Daar wordt kei

hard aangepakt. Ik ben gek op die
mensen".

Diane Holum ontzegt zich alles
voor haar sport. Zelfs haar oplei
ding is door haar activiteiten in sport
van mindere kwaliteit dan wanneer
zij niet aan schaatsen had gedaan. „Je
moet je opofferingen getroosten. Maar
ik vind dat deze sport het volledig
waard is. Ik ben de afgelopen zomer
maanden geen enkele keer naar een
feestje geweest. Daar moet je bui
ten kunnen, als je topsport bedrijft"

Vanaf juni 1971 heeft Diane Holum
zich aan een zeer strenge trainng
onderworpen. „Uiteraard heb ik de
voorafgaande maanden ook het no
dige gedaan. Maar vanaf juni is het
pas echt begonnen. Ik trainde zes
dagen per week en dat drie tot vier
uur per dag. Dat trainingsprogram
ma werkte ik steeds in mijn eentje
af. Dan kon ook niemand mij storen.
In de zomermaanden werkte ik een
groot deel van mijn programma in de
nachtelijke uren af, omdat het over
dag te heet was om te trainen. Het kan
mij niet schelen dat ik mij geweldige
opofferingen moet getroosten. Voor
de een is het een opgave, de ander
vindt het heerlijk. Het hoort gewoon

bij het beoefenen van topsport. Na
dit seizoen zal ik mij nog heviger op
de sport werpen. Mijn grote doel voor
dit jaar is nog meer medailles en de
wereldtitel".

Diane Holum heeft in de nazomer
en in de herfstmaanden met Leah
Pouls een trainingsstage in Neder
land doorgemaakt. Zij trok veel op
met Wil Schenk-Burgmeijer, die dit
jaar haar come-back maakte in de
kernploeg. Diane: „Ik heb dit seizoen
veel conditioneel werk op de race
fiets gedaan. Dat heeft voor mij de
basis gelegd voor dit winterseizoen".

De 16-jarige Anne Henning, zal op
4 en 5 maart niet deelnemen aan de
strijd om de wereldtitel in Heeren
veen. Ze wil zich concentreren op
haar studie en heeft zich daarom te
ruggetrokken uit de selectie voor de
wereldtitel en he# sprintkampioen
schap op 26 en 27 februari in Eskil
stuna. Voor Heerenveen hebben de
Amerikanen nu ingeschreven Diane
Holum en Connie Carpenter, voor de
sprintkampioenschappen Connie Car
penter. Diane Holum, Kay Lunda,
Leah Poules en Sheila Young alsmede
de heren Dan Carol, Cary Jonland en
Peter Eberling.

SAPPORO De schittering
van negen Olympische medail
les houdt tevens het gevaar van
verblinding in. De sportautori-
teiten en de topsporters, die na
de welverdiende bruisende
champagne niet de kunst ver
staan om te relativeren, lopen
de kans in de volgende Olym
pische periode volkomen te
worden weggevaagd. Want hoe
zeer een fenomeen als Ard
Schenk ook zijn stempel heeft
gedrukt op het Olympisch
schaatsgebeuren, hoe nadruk
kelijk ook de Nederlandse „ve
teranes" Stien' Baas en At je
Keulen hebben meegespeeld in
de jacht op het edele metaal,
eens te meer is in Sapporo ge
bleken hoe angstwekkend be
trekkelijk deze voor Nederland
zo belangrijke sport in feite is.

De juichkreten van Nederlandse
zijde zijn volkomen terecht. De drie
gouden medailles voor Ard Schenk
en een zilveren voor Kees verkerk
bij de heren, een gouden en een zil
veren voor Stien Baas en een zilve
ren en twee bronzen voor Atje Keu
len bij de dames, betekenen inder
daad een oogst, waarmee Nederland
meemarcheert in de voorste rijen
van het „medaille-klassement".

1 Maar zeker bij de heren is de ar
moede in de breedte schrijnend ge
bleken. Want naast Nederland heeft
alleen Noorwegen zich zij het
minder nadrukkelijk als
schaatsnatie kunnen manifesteren.

De rest van de schaatslanden telde
bij de heren nauwelijks nog mee.

Over acht jaar als dan de winter
spelen nog bestaan is een Olym
pische minimum-limiet gesteld aan
het aantal landen dat een sport
beoefent. Het IOC wil volkomen
terecht de sporten, die maar in
een zeer beperkt deel van de wereld
worden beoefend, van het program
ma schrappen. De hegemonie van
Nederland, die er overigens uitslui
tend bij de gratie van Ard Schenk
is, is zo angstwekkend groot dat an
deren het moede hoofd in de schoot
dreigen te leggen.

0 Gevaar

Herman Jonkheer Quarles van Uf-
ford, voorzitter van de Koninklijke
Nederlandse Schaatsenrijdersbond
en in Sapporo chef de mission, on
derkent dat gevaar. Er is een te gro
te afstand tussen de gevestigde
schaatsnaties en de andere landen.
Wij zullen ervoor moeten waken dat
schaatsen niet nog enger beperkt,
wordt. Daar zullen structurele oplos
singen voor moeten worden gezocht.

De International Skating Union is
in dat opzicht al werkzaam. Er is
een fonds beschikbaar gesteld, waar
uit trainerscursussen kunnen wor
den georganiseerd, ervaren trainers
kunnen dan hun know-how uitdra
gen aan minder ontwikkelde lan
den."

Opmerkelijk is dat in landen als
Zweden en Finland, die toch in het.
verleden meermalen een hoofdrol
hebben gespeeld in de schaatssport,
steeds verder dreigen weg te zakken
in het moeras. Quarles van Ufford:
„Ik geloof niet dat het schaatsen in
de Noorse landen een verloren zaak
hoeft te zijn. Maar er zullen
kunstijsbanen moeten komen, ook in
die streken waar dat niet zo nodig
lijkt. Rusland bijvoorbeeld heeft ty
pisch een gebrek aan kunstijs.

Dia ar vriest het in sommige delen
van het land te hard om de sport te
kunnen beoefenen. In meer gematig
de streken van Rusland zou dan een
baan moeten worden gebouwd. In
Nederland kan het schaatsen nu niet
meer kapot. In de tijd. dat het wel
kon. de tijd zonder kunstijs, bleef de
sport springlevend. Nu zit de sport
in Nederland genoeg gesetteld voor
de toekomst. De kwaliteit van de
Nederlandse kernploeg geeft de
sportautoriteiten kans om wat te
doen aan de groei in de breedte. Of
dat echter wel voldoende is gebeurd,
is zeer de vraag. Bij de heren is de
laatste jaren geen werkelijk jong ta
lent erin geslaagd om tot de kern
ploeg door te dringen. Jan Bols was
de laatste. Van Dijk (27) en Kuipers
(24) kunnen bezwaarlijk als jong
worden aangeduid. Bij de dames is
de Nederlandse situatie nog zorg
wekkender.

Internationaal mag het dames-
schaatsen op dit moment een wat
breder draagvlak hebbenNeder
land, Rusland, Amerika, op Neder
lands niveau zijn er voor de nabije
toekomst wel wat vraagtekens. Want
achter Stien Baas en Atje Keulen
gaapt een geweldig gat. Elly van den
Brom slaagde er in Sapporo weer
niet in om het platform te bereiken.

Trijnie Rep is nog lang niet klaar
om de rol van Atje of Stien over te
nemen en Sippie Tigchelaar kan
voorlopig alleen nog maar bogen op
een zeer goede 3000 meter. De
abominabel slechte sprint van deze
talentvolle Tollebeekse doet de
vraag rijzen of zij niet te veel te
kort komt om internationaal een
hoofdrol te kunnen vertolken.

De jeugdkernploeg van Egbert van
't Oever heeft zich nog niet kunnen
.waarmaken. Het predikaat jeugd is
wat dat betreft aan vervanging toe,
omdat een groot deel van Van 't

Oevers pupillen de 20 al gepasseerd
is. Quarles van Ufford: Een echte
toeloop is er inderdaad niet. Daar
zullen wij onze conclusies uit moe
ten trekken. Misschien moeten wij
gaan denken in de richting van een
sub-kernploeg. Maar dat vraagt een
kader van hoge kwaliteit. En daar
ontbreekt het ons aan."

Dat kader zal ook ontbreken, wan
neer het plan-Wynia, dat een gede
centraliseerde training beoogt, op
korte termijn wordt gerealiseerd.
Quarles van Ufford: „Wij zijn ons
bewust van het gevaar dat bij een
gedecentraliseerde training de beste
schaatsers uit de regio's zullen weg
trekken naar de regio met de beste
trainer. Van de andere kant heb je
dc kans dat er een soort competitie
tussen de trainers gaat ontstaan. Een
gezonde concurrentie, die dan alleen
maar weer stimulerend kan werken.

Problemen

Tijdens de nu al meer dan 10 jaar
durende kunstijsperiode (Amsterdam
was in 1961 eerste) is er toch maar
bitter weinig talent van dat kunstijs
geplukt. Quarles van Ufford :ÏJs is
nu geen punt meer. Het ontbreken
van ijs kan geen argument meer zijn
om het jeugdig talent verloren te
laten gaan. Wij zullen voortdurend
attent moeten zijn op de modernste
technieken. Bestuurlijk moeten de
zaken kunig worlen aangepakt. De
problemen in de eigen wereld moe
ten tijdig onderkend worden. En een
van de meest urgente problemen is
het aantrekken van kwaliteitskader.
Maar dit alles geeft grote financiële
problemen."

Voor dat financiële probleem ziet
de KNSB-voorzitter geen directe op
lossing. Er is een brok provinciale
subsidiëringsmogelijkheid. Dat houdt
direct verband met de NSF-nota,

waarin wordt gevraagd om meer
doorzichtigheid in de structurele
subsidiëring.

De sponsoring is een terrein,
waarop de KNSB steeds de grootste
voorzichtigheid betracht. Voorzitter
Herman Jonkheer Quarles van Uf
ford zorgt er angstig nauwlettend
voor om ruimschoots binnen de
reglementen te blijven. „Wij zijn nu
eenmaal aan gebonden, gevonden.
En wat dat betreft zijn de IOC-re-
gels nog heel wat strenger dan de
ISU-bepalingen. Het IOC profiteert
van de topsport door de beste atle
ten toe te laten, maar sluit zijn ogen
voor de problemen van tijd en loon-
dervingskosten, die daarmee zijn ge
moeid. De affaire-Schranz behoort
duideliik tot de achterhoedegevech
ten. Wij moeten ervoor waken dat
de spelen niet de mist in gafan. Efct
gebeurt op het moment dat de abso
lute top niet meer aan die spelen
deelneemt."

De ISU-reglementen laten
wel degelijk enige ruimte voor
reclame. Die ruimte wordt door
de KNSB niet maximaal benut.
Quarles van Ufford. „Ik vind
het gemiste sponsorship heel
zuur. Naar een organisatie die
bewust erg veel risico loopt
over dé rug van een atleet,
doet er naar zijn mening maar
beter aan een andere sportbe-
trekking te zoeken. Je mag be
slist de atleten niet in de waag
schaal stellen. Daarvoor is het
spanningsveld veel te groot. Je
beroepen op atleten uit andere
landen is geen argument. Daar
mee kun je nooit een atleet
verdedigen.