Vorig jaar veel
meer klachten
bij de Reiskamer
LÜ
ü@et u al waf u doet
o
Verzekering kan veel
ellende voorkomen
Stap ook eens bij
de VVV binnen
hoek van holland
i^ harwich
Toerist vaak maar een buitenlander
(ADVERTENTIE)
De goede reisfolder wijst er op:
wie ontevreden is over de uit
voering van de reis kan daar
over klagen bij de klachtencom
missie van de Stichting Neder
landse Reiskamer. En wie die
klacht met reële argumenten
weet te ondersteunen, heeft een
redelijke kans zijn gelijk in baar
geld uitgedrukt te krijgen.
Hoewel deze beroepsmogelijkheid al
zeventien jaar bestaat, blijkt nog
maar een ze^r beperkt deel van het
reizend pupliek daarvan op de hoog
te. Niet in de laatste plaats doordat
de reisbureaus hun klanten er in
het verleden niet of nauwelijks op
attent maakten. Pas sinds enige tijd
gebeurt dat wél, zij het op aandrang
van de Algemene Nederlandse Vere
niging voor Reisbureaus ANVR, die
haar leden nu heeft verplicht deze
mededeling in de reisfolders op te
nemen.
De uit drie leden bestaande klach
tencommissie (benoemd door de Ne
derlandse Reiskamer, die op haar
beurt in 1954 werd opgericht door
de toen bestaande organisaties van
reisondernemers) beschouwt zichzelf
als een volledig onafhankelijk li
chaam. Om die onpartijdigheid te
waarborgen is in de statuten be
paald, dat de ANVR zich nooit kan
bemoeien met het werk van de com
missie. Voorts is de commissie ?oda-
nig samengesteld, dat de leden geen
actieve bemoeienis met de reisbu
reauwereld hebben: twee leden zijn
afkomstig uit de reisbranche maar
gepensioneerd, de voorzitter is een
jurist: het voormalig Tweede Kamer
- lid- -en -ex-gedeputeerde voor Zuid-
Holland, mr. T. A. van Dijken.
'Die waarborgen', zegt voorzitter
Van Dijker, 'garanderen een volledi
ge onafhankelijkheid. Dat blijkt,
dacht ik, ook uit de uitspraken:
ongeveer de helft van de klagers
wordt in het gelijk gesteld, v:at
betekent, dat het reisbureau met
vergoedingen over de brug moet
komen.'
Hoe groot het aantal klachten is en
om welke claims deze gaan, kan hij
niet exact zeggen. 'Vorig jaar zullen
het er ongeveer 400 zijn geweest, de
vergoedingen varieerden van een
tientje tot duizend gulden'. Deze
cijfers geven echter lang geen to
taalbeeld, want een groot deel van
de klachten wordt afgehandeld in
onderling overleg tussen klant en
bureau. Alleen wanneer tussen die
twee geen akkoord wordt bereikt,
wordt de klachtencommissie ge
schakeld. We krijgen dus maar een
deel van de klachten op ons bureau'.
Zelfs de omvang van dat beperkte
deel illustreert echter duidelijk, .".at
er een sterk opgaande lijn zit in het
aantal klachten: in 1968 waren het
er nog maar 188, in 1969 247 en in
het jaar daarop al 298.
De oorzaak daarvan? Mr. Van Dij
ken kaa die niet duidelijk aan wij- r
(ADVERTENTIE)
zen. 'Behalve dat het aantal boekin
gen de laatste jaren vrij sterk is
toegenomen, speelt natuurlijk ook
een belangrijke rol, dat onze com
missie meer bekend is geworden bij
het publiek. Vroeger wist men nau
welijks van ons bestaan af. Dat de
kwaliteit van de reizen zou zijn
verminderd, geloof ik niet'.
De commissie-voorzitter noteert dui
delijke klachten-pieken bij de reizen
naar Spanje en Italië. Maar een
conclusie wil hij daaraan niet ver
binden. 'Dat zijn juist de landen,
waar de meeste Nederlanders naar
toe gaan'. Wel noemt hij het opval
lend, dat uit Duitsland en Zwitser-
RATAX
TRAVEL
1 SERVICE
UW AGENT VOOR:
Eurotours
OUDKERKHOF 16
UTRECHT
TEL 030-333 555
ANVR-REISBURO
Mr. T. A. van Dijken: veel
klachten uit Spanje en Italië.
land, toch ook toeristische trekkers
van eerste orde voor Nederlands
publiek, zeer weinig klachten wor
den gehoord. Hetzelfde" geldt voor
de vakantievierders, die voor eigen
land kiezen. 'Over binnenlandse va
kanties krijgen we merkwaardig wei
nig klachten, maar enkele per jaar'
De meeste kritiek blijkt van mensen
te komen, die appartementen huren
'Vooral Spanje-gangers klagen er
nog wel eens over, dat zij hun flat
vies aantreffen en onvoldoende óf
kapot keukengerei vinden. In zulke
gevallen zeggen wij altijd: neem
daarover direct contact op met de
hostess of de concierge. Wanneer
dat geen effect heeft, kan men de
gebreken het best uit eigen zak
aanvullen, dat wordt meestal later
wel weer vergoed door het reisbu
reau. Maar dan moet men die attri
buten natuurlijk wél achterlaten als
men vertrekt'
Een andere veel gehoorde klacht
van vooral Spanje-toeristen is, dat*
hotel-eigenaren overboekt blijken te
hebben. Dat wil zeggen, dat zij het
reisbureau meer kamers aanbieden,
dan zij in werkelijkheid hebban,
ervan uitgaande dat er altijd wel
een percentage boekingen wordt ge
annuleerd. 'Voor de toerist kan dat
soms zeer vervelen zijn. In het gun
stigste geval krijgt hij ter plaatse
van het bureau een vervangend on
derkomen. Maar het is natuurlijk
een vraag of hem dat bevalt. Het is
wel eens voorgekomen, dat in zo'n
geval een echtpaar een schadeclaim
van duizend gulden werd toege
kend'.
Mr. Van Dijken voegt er echter
gelijk aan toe, dat men in zo'n geval
ook wel eens het onderste it de
kan wil hebber. 'We hebben hier
eens een vakantieganger gehad, die
daarvoor zijn hele reissom terugeis
te Het reisbureau had aangeboden
verblijfskosten terug te betalen,
maar de man eiste ook teruggave
van de vliegkosten. Daar zijn wij
natuurlijk niet op ingegaan'.
Stap, voor het geval u de vakantie in
eigen land wilt doorbrengen, eerst
eens binnen bij de VVV. Zo'n bezoek
kan een hoop tips opleveren. Want
en dat is nog maar bij weinigen
bekend zo'n VVV-kantoor beperkt
zich lang niet altijd tot informaties
over de eigen plaats, als men althans
te rade gaat bij de kantoren in de
grotere plaatsen (Amsterdam, Rotter
dam, Den Haag en Utrecht) de pro
vinciale VVV's en de streek-VVV's.
Dat zij die informatie over vele an
dere attracties van ons land beschik
baar hebben, danken zij het Natio
naal Bureau voor Toerisme, dat elk
jaar een groot aantal informatiebla
den uitgeeft, waarmee de balie-dames
van de VW-kantoren tot ver over
hun eigen gemeentegrenzen kunnen
kijken.
Zomaar een greep uit het scala van
mogelijkheden, die zij op papier heb
ben staan en waarover zij alles kun
nen vertellen:
dierenparken
botanische tuinen
bloemencorso's
recreatieparkeri
kinderboerderijen
sprookjestuinen
miniatuursteden
bijzondere horecabedrijven (in
molens, kastelen of torens)
historische vestingwerken
kunst- en antiekbeurzen (markten)
adressen, waar men zeilcursussen
kan volgen of maar één voor
beeld op het gebied van de sport
kan paardrijden of kan deel
nemen aan ruiterkampen.
Dat alles is nog maar een gedeelte
van wat zij de zoekende plannen
maker te bieden hebben. Er is meer.
Wil men wat tips voor eigen land
thuisgestuurd, dan kan men het beste
te rade gaan bij het Nationaal Bu
reau voor Toerisme in Den Haag
(Mauritskade 17, tel. 070-18.33.00) en
vragen naar de folder 'Er op uit in
eigen land'. Daarin zijn alle attracties
provinciegewijs gerangschikt en
krijgt men een redelijk goed beeld
van wat ook Nederland de vakantie
ganger nog te bieden heeft.
De commissie-voorzitter: 'we krijgen
méér van die onredelijke eisen.
Soms gaat het daarbij maar om een
tientje: het bedrag dat men bijvoor
beeld voor een excursie moest beta
len. De klant ging er dan van uit,
dat het bureau de kosten daarvn
wel op zich zou nemen. In een
ander geval werd geklaagd over de
hinder, die men had ondervonden
van bouwwerkzaamheden in de
buurt van het hotel. Die claim heb
ben we ook niet toegewezen: het
reisbureau kon toch op het moment
van reservering, niet eten, dat er
maanden later vlakbij het hotel zou
worden gebouwd?'.
De commissie baseert haar beoorde
ling, zegt mr. Van Dijken, vooral op
billijkheid én op wat het bureau in
de folder heeft beloofd. 'Als wij een
klacht krijgen kijken we eerst naar
wat op de bestelbon en in de folder
wordt gezegd. Blijkt dit na horing
van beide partijen niet te kloppen
met de werkelijkheid, dan zijn wij
bereid de klant tegemoet te komen'.
Overigens zijn het vaak niet alleen
eenlingen, die klagen. 'We hebben
wel eens een groep van 12 mensen
gehad, waarvoor we een zaaltje heb
ben moeten huren. Het gezelschap
klaagde erover, dat er te weinig
vertier was in hun vakantieoord en
dat de supermarkt te ver weg lag.
Na afloop was alles in der minne
geschikt. Het werd een heel gezelli
ge avond, die meer het karakter van
een reünie dan van een rechtszitting
had'.
Hoewel de klachtencommissie meer
dan 99 procent van de Nederlandse
reisbureaus aan haar tuchtuitspra-
ken onderwerpt (alle ANVR-leden
en de leden van de Nederlandse
Federatie van Reisadviseurs), moet,
mr. Van Dijken toegeven, dat er ook
gevallen zijn, waarin de commissie
niets kan doen in de sector van
door buitenlandse touroperators ge
organiseerde reizen. Dit geldt niet
alleen voor de Neckermann-reizen
(geen lid van de ANVR), maar ook
voor de anderen, die niet in Neder
land zijn vertegenwoordigd maar via
wederverkopers wél op de Neder
landse markt komen. De klachten
commissie gaat er namelijk van uit,
dat niet de wederverkoper maar de
touroperator (reizenmaker) aanspra
kelijk is voor een onjuiste uitvoe
ring van de reis. Di* betekent, dat
wanneer een klant klachten heeft
over een reis van een Britse of
Duitse touroperator hem alleen de
weg naar de rechter opstaat, en dat
blijkt in de praktijk meestal een te
dure zaak.
Vooral de vakantiegangers, die bij
deze bureaus boeken (meestal voor
intercontinentale verweg-reizen)
moeten daarmee dus wél rekening
houden. Zelfs in gevallen, waarin de
buitenlandse touroperator failliet
gaat (wat gebeurd is) en de reis
helemaal niet doorgaat, blijken de
klanten geen enkel verhaal te heb
ben. De wederverkoper kan, vindt
de commissie, nu eenmaal niet aan
sprakelijk worden gesteld voor zo'n
mislukking.
Voor degenen, die bij een Neder
landse touroperator hebben geboekt,
tenslotte deze tips (om de kans op
klachten zoveel mogelijk te beper
ken):
lees vooral de folder zeer aan
dachtig door. Let vooral op de alge
mene voorwaarden (meestal kleinge-
drukt achter in de brochure). Neem
kennis van wat in de reissom is
inbegrepen (in verreweg de meeste
gevallen niet de luchthavenbelas
ting, die 16 gulden per persoo.i
bedraagt), houdt er ook rekening
mee, dat het bureau de klant ver
plicht tot het sluiten van een baga
ge- en reisongevallenverzekering en
wees attent op welke reducties wor
den gegeven voor kinderen (per bu
reau kan dat sterk verschillen).
Kijk niet alleen naar de meestal
vetgedrukte 'vanaf-prijzen: in veel
gevallen is men aanzienlijk duurder
uit dan zo in het oog vallend wordt
beloofd.
Tenslotte, wanneer men klachten
heeft, dien die dan binnen vier
weken na terugkomst in bij iiet
bureau. Als dat geen resultaat heeft,
schrijf dan de Reiskamer aan (Kort-
rijksestraat 4, Den Haag). Voor 15
gulden neemt deze de klacht in
behandeling (de uitspraak is bin
dend voor het bureau de klant
behoudt d-^ mogelijkheid tot beroep
bij de rechter).
(ADVERTENTIE)
I RATAX
I TRAVEL
SERVICE
Neemt de tijd voor
uw vakantie
OUDKERKHOF 16
UTRECHT
TEL.030-333 555
Op dat eeuwige zonnige zuiden
zijn wij zo langzamerhand wel
uitgekeken. Waar Je ook naar toe gaat,
t komt allemaal op 't zelfde neer:
goed weer, olijfolie, knoflook en veel
te veel mensen die op hetzelfde idee
gekomen zijn. Dus zeiden wij tegen
elkaar: "Hé... Engeland, daar zijn we
eigenlijk nog nooit geweest!
Gek land eigenlijk, als Je Je er meer ln
gaat verdiepen. Alles hebben ze er.
Stranden, bossen, helde, meren, beken,
verlaten landstreken, kastelen, kuituur,
ontspanning, vermaak, traditie...
Je komt er met de meest moderne
vervoermiddelen midden in de
middeleeuwen terecht... Engeland dus.
Maar hoe? En wóór naartoe?"
Wat wij gedaan hebben? Eerst zo'n
brochure gehaald bij een reisbureau:
"Zeeland"reizen 72. Ook bij elk NS-station
te verkrijgen. Staat helemaal boordevol
kompleet verzorgde vakanties, met alles
der op en der an. Keuze uit eenvoudige
familie-, goede middenklasse- of eerateklasse
hotels. Net wat je wilt. Je kan naar
London, al of niet met een rondreisje per
bus er aan vast. Ze hebben treinreizen
naar maar liefst 16 verschillende
bestemmingen. Drie manieren om Engeland
per auto te doen. Rondreizen per bus...
door Devon... Wales... Schotland... of
de "Tour of Britain", of... nou ja, wat zou
u doen?
Weet u wat u kén doen? Net doen
als wij. Zelf zo'n "Zeeland"reizen 72-
brochure bij reisbureau of NS-station
halen. Door alle mogelijkheden heenreizen
en besluiten met de Maatschappij Zeeland
naar Engeland over te steken en op eigen
houtje dit prachtige eiland verkennen.
Hoe doet er niet toe. Met de auto? Met
caravan of boot-trailer? Kan. Je rijdt er
gewoon de rij-op/rij-af schepen
"Koningin Jirtiana" of "St. George" van do
Hoek van Holland-Harwich dienst mee op.
Met de trein, per fiets, brommer of te
voet zelfs? Kan ook. Als u maar gaat
elke dag en nacht
=9 9 1 19 4 3 22 25 20
Voor die paar kwartjes per dag mag eigenlijk niemand dat lóten,
wanneer hij er voor een paar weken op uit trekt: het sluiten van
een ongevallen- en bagageverzekering. De voordelen, die men
daarvan kan hebben vooral op een buitenlandse vakantie
wegen ruimschoots op tegen de kosten. Elke zomer opnieuw zijn
er vele duizenden die dank zij een degelijke verzekering voor
kwamen, dat hun vakantie een financieel debacle werd.
Natuurlijk, het, is geen aangename
zaak om met de zonstranden al voor
ogen te denken aan wat er eventueel
zou kunnen gebeuren. Aan ziekte on
derweg, of erger aan overlij-
densgevallen. Maar het gebéurt, hon
derden malen per jaar.
Weliswaar is men dan met de norma
le ziekteverzekering al een heel eind
gedekt, maar er zijn vele voorbeelden
bekend, waar die verzekering niet vol
doende bleek. Want behalve de
verpleging komen er. vooral op reis.
vaak zoveel extra-kosten bij. dat men
daarvoor wel een extra-verzekering
móet afsluiten. Het vervoer van een
stoffelijk overschot naar huis en alle
zaken daaromheen, kost bijvoorbeeld
al ruim 7000 gulden.
De verzekeringsmaatschappijen geven
toe: die laatste gevallen komen ge
middeld niet meer dan zo'n tien
keer per jaar voor. Maar het zijn wel
gebeurtenissen, die iederéén kun
nen overkomen
Wat een veel groter deel van het
miljoenenlegioen overkomt, is roof
en inbraak. Die gevallen stijgen jaar
lijks zelfs niet onaanzienlijk- Al in
het begin van het vakantieseizoen
stromen de claims daarvoor bij de
verzekeringsmaatschappijen stapels-
hoog binnen. Vaak gaat het daarbij
om kleine bedragen, van mensen, die
het onderste uit de kan willen: ver
goeding voor een zoekgeraakte bad
muts bijvoorbeeld, of voor een steel
pannetje, dat kwijtraakte op de cam
ping.
Maar in bijna evenveel gevallen be
treffen die claims veel hogere bedra
gen. Van vakantiegangers, die hun
hele bezit kwijtraakten, hun koffer»
en soms zelfs hun auto.
Wie dót heeft meegemaakt, weet wat
het betekent toerist in het buitenland
te zijn. Zonder zelfs ook maar de
meest elementaire levensbenodigdhe
den te hebben. Zich 's morgens niet
te kunnen scheren, geen overhemd
voor de volgende dag te hebben, kort
om1 op slag alle vakantieplezier ver
gald te zien door niets ontziende
rovers, voor wie zelfs het geringste
bezit waardevol blijkt te zijn.
In welke moeilijkheden zo'n vakan
tieganger verzeild kan raken, illus
treert onderstaand, waar gebeurd,
verhaal aan de Spaanse Costa Brava
op een (bewaakte) camping tussen
Cambrils en Salou. Het laat óók zien.
hoe weinig de autoriteiten zich soms
gelegen laten liggen aan de toerist-
in-moeilijkheden.
's Avonds laat na terugkomst van
een glaasje op het dorpsterras staat
de kampeerder er wat vreemd tege
naan te kijken. Op de plaats waar
een paar uur terug nog zijn tent
stond, rest nu alleen nog een wap
perende luifel. De tent zelf is weg.
Gestolen, inderdaad. Grijpgrage ro
vers moeten hem in enkele onbe
waakte ogenblikken hebben wegge
sleept. Compleet met inhoud, inclu
sief de bedden, al de bagage, al de
kleding. Wat te doen op zo'n mo
ment als je alleen hebt wat je
draagt, plus nog wat spulletjes in
de auto?
Natuurlijk, de kampeerder gaat naar
de bewaker tan de camping, in de
hoop, dat die doet wat een camping
in zo'n geval behoort te doen: de
politie waarschuwen Maar dat
blijkt al gauw een ijdele hoop. De
beheerders houden zich er liever
buiten en weigeren te bellen. Dat
moet de gedupeerde zelf maar doen.
Zelf zoeken dus in het nachtelijk
duister van een dorp, dat zich ge
reed maakt naar bed te gaan. Als op
het bonzen op de deur van het
politiebureau, gesierd met het bord
'Todo por la patria' (alles voor het
vaderland) eindelijk een luik worlt
geopend en een slaperig politiehoofd
naar buiten komt. hoort de kampeer
der zijn tweede 'no'. De politieman
mag dan alles voor zijn vaderland
overhebben, de kampeerder is maar
een buitenlander cn moet het dus
met een 'manana' doen. Het luik
wordt gesloten en gaat pas na een
lange nieuwe roffel wéér open.
Zuchtend gaat de man dan toch mee.
Samen met een collega in de kleine
Seat.
Onderzoek op de camping, schijnen
met zaklantaarns. Roof wordt er
kend, maar veel kan men niet doen.
De politiemannen adviseren de vol
gende ochtend om tien uur op het
bureau te komen en de campingbe-
lieerder raadt aan een hotel te zoe
ken (zonder daarbij overigens te
helpen).
Dat laatste lukt, het eerste óók wel,
maar de man, die de zaak de nacht
ervoor in handen had, blijkt er niet
te zijn. 's Avonds dus nog maar eens
proberen. De man is er dan inder
daad, maar hij weigert te praten als
er niet eerst voor een tolk wordt
gezorgd. Als die er dan na veel
zoeken eenmaal is, ontstaan nieuwe
moeilijkheden als de mannen van de
guardia civil zeer sceptisch blijken
te staan tegenover het lijstje van
vermiste voorwerpen, dat de kam
peerder 's nachts in zijn hotel heeft
opgesteld.
Het blijkt voor hen een onbegrijpe
lijke zaak, dat een vakantieganger,
die vier weken op stap gaat, méér
dan één hemd bij zich heeft en méér
dan één handdoek. Na veel discus
siëren lukt het eindelijk toch de
man achter de schrijfmachine te
krijgen en een stempel plus handte
kening te laten zetten, noodzakelijk
om een claim bij de verzekerings
maatschappij in te dienen.
Maar daarmee is de gedupeerde er,
zo blijkt al gauw, nog lang niet. Het
bewuste papier krijgt hij niet in
handen: dat moet eerst naar 'il
jvez', in het dorp tien kilometer ver
derop, een soort rechter-commissaris,
die de stukken ook nog even moet
lezen. De volgende avond om zes
uuk kan het daar worden afgehaald
De kampeerder zorgt er op tijd te
zijn. Maar opnieuw heeft hij weinig
geluk, want 'il jvez' blijkt er niet te
zijn. Pas de volgende ochtend zit hij
iveer achter zijn bureau, een grij
zend baasje met opgestroopte hemds
mouwen, dat evenals de politieman
nen wel bereid blijkt wat op papier
te tikken, omslachtig met stempels te
zwaaien, maar als het erop aankomt
de papieren niet uit handen geeft.
Die moeten de volgende dag bij de
rechtbank in Reus worden gehaald,
nog eens tien kilometer verder.
Maar is het morgen dan geen feest
dag en zijn dan de kantoren niet
gesloten? Ja, ja, meneer heeft gelijk
Dan moet u overmorgen maar gaan.
'II jvez' zorgt er wel voor, dat de
papieren er dan zeker zijn.
De rest laat zich raden. Eenmaal bij
de rechtbank op de bewuste dag,
blijken de papieren er nog niet te
zijn. Terug dus weer naar 'il jvez'.
want een telefoontje r.aar Cambrils
is, zegt de man bij de rechtbank,
niet mogelijk. Tot zijn verbazing en
ergernis ontdekt hij, Cjt de papie
ren daar nog steeds op het bureau
van 'il jvez' liggen.
Was hij soms vergeten ze op te
sturen Het baasje gaat daar wijse
lijk niet op in en zegt, geruststel
lend, alleen 'manana'. En op de
opmerking van de gedupeerde, dat
hij nu echt geen tijd meer heeft om
langer te wachten omdat hij naar
huis moet: 'wel, gaat u gerust. Wij
maken de zaak echt voor u in orde.
Laat uw verzekeringsmaatschappij
maar naar de rechtbank schrijven'.
Het slachtoffer denkt, dat hij van
woede uit elkaar barst, maar be
heerst zich, want tenslotte moet hii
het land nog uit. En als je wil
voorkomen, dat je helemóól als mis
dadiger wordt beschouwd, kan je
beter je mond houden. Wat dót
hebben de Spaanse wetsdienaren in
middels wel laten merken: wie in
Spanje wordt bestolen, wordt eerder
als oplichter dan als slachtoffer ge
zien. Van welkome deviezen bren
gende toerist, wordt hij persona non
grata. Men ziet hem liever verdwij-
nen dan blijven. En Spanje is, wat
dat betreft, niet het enige land. Er
zijn talloze andere voorbeelden be
kend van vakantiegangers, die niet
dan met grote moeite (of helemaal
niet) de noodzakelijke papieren kre
gen.
Dan maar niet verzekeren? Juist
wél, zeggen de verzekeringsmaat
schappijen. Weliswaar stellen zij of
ficieel als eis, dat de vakantieganger
bij zijn claim donr de politie gete
kende papieren overlegt, zij weten
ook, dat dit in veel gevallen een
onmogelijkheid blijkt.
Voor de gedupeerde óeft dat lang
niet altijd een strop te zijn, want de
maatschappijen zélf hebben ook hun
onderzoek-apparaat. En in menig go-
val werkt dat effectief, beter vaak
dan de activiteiten van de gedupeer
de zélf.
De maatschappijen geven toe, dat
deze recherche voor hen een nood
zaak is: om te voorkomen, dat valse
claims worden ingediend. Want ook
düt gebeurt vele malen per jaar.
Een verzekeraar: 'natuurlijk sluipen
er wel claims tussendoor, die ten
onrechte worden uitbetaald. Maar in
de meeste gevallen, worden ie op
lichters gepakt. Zonder dat zij het
zelf weten, trekken wij onze infor-
lichters gepakt. Menigeen is daardoor
al door de mand gevallen'.
