1
China zond keiharde
werkers, die leven
als arme Afrikanen
Contractsysteem in
tNamibia afgeschaft
PATRIA
Kruidendokter hoort twee
jaar tegen zich eisen
k.
Drie gevallen van oplichting bewezen geacht Gedetineerde
dood in eel
aangetroffen
500 belangstellenden
bij discussie-avond
over Leidse Baan
Het weer in Europa
Hoogovens neemt
in Indonesië deel
in nieuwe fabriek
NOS beloont
goed idee
met 3.000
9
VRIJDAG 21 JANUARI 1972
Al een paar dagen was ik in Dar-es-Salaam en ik had nog geen Chinees gezien.
Tenminste niet in levenden lijve. Wel lachte voorzitter Mao me iedere morgen vrien
delijk toe als ik het hotel verliet. Hij stond afgebeeld op de speldjes die jonge Tan-
zanianen op de stoep uitstalden naast het rode boekje met Mao's wonderspreuken.
Die speldjes en boekjes lagen er
naast Readers Digest en andere min
der revolutionaire lectuur, waarmee
werkloze Tanzaniaanse kinderen
probeerden een paar shilling te ver
dienen en ze vormde dagenlang het
enige teken van China's invloed in
Tanzania.
Maar na een paar dagen zag ik ze
eindelijk. Een grote Chinese vracht
wagen daverde over de boulevard
langs de haven. Achterin de laadbak
stonden een tiental Chinezen in hun
eentonige grijze pakken. Het is niet
bekend hoeveel Chinezen er momen
teel in'Tanzania zijn. Volgens som
migen niet meer dan duizend, ande
ren menen wel tienduizend.
De meeste Chinezen in Tanzania
werken aan de Tanzamspoorlijn die
zij bouwen van Dar- es- Salaam
naar Kapiri Mposhi in Zambia, waar
de lijn zal aansluiten op het Zam-
biaanse spoorwegnet. De aanleg vor
dert boven verwachting zeer snel.
De bouw is ongeveer een jaar gele
den begonnen en nu al liggen er ve
le kilometers spoorlijn en zijn meer
dan honderd bruggen klaar in het
bijna ontoegankelijke gebied. De
Chinezen werken als bezetenen, dag
in dag uit. Een siësta op het heetst
van de dag is er zelfs niet bij. Daar
mee hebben zij de achting gewonnen
van president Nyerere, die zijn volk
steeds weer voorhoudt dat het alleen
door hard te werken zijn welvaart
kan vergroten. Nyerere heeft bij
verschillende gelegenheden laten
blijken diep onder de indruk te zijn
van de tomeloze energie van de Chi
nezen.
De 1859 kilometer lange spoorlijn
die de Chinezen bouwen, is het
grootste buitenlandse hulpprojekt
ooit door China op stapel gezet. Tan
zania en Zambia hebben eerst ge
probeerd het Westen voor het pro
ject te interesseren, maar dat had
geen belangstelling. De Wereldbank
had de plannen van Zambia en Tan
zania bestudeerd en was tot de con
clusie gekomen dat het technisch
nagenoeg onmogelijk was de spoor
lijn aan te leggen, omdat het traject
door moerassen en over bergen en
rivieren liep. En al zou het al luk
ken, dan was het economisch nog
onverantwoord, omdat de lijn nooit
rendabel zou kunnen worden ge
maakt.
Zambia en Tanzania klopten toen
in Peking aan om hulp. De zaak was
snel beklonken. Het definitieve con
tract is in 1970 getekend en met
enorme voortvarendheid togen de
Chinezen aan het werk. Met de
bouw, die ongeveer vijf jaar zal ver
gen, is maar liefst een bedrag van
1,4 miljard gulden gemoeid. Peking
stelt dit geld beschikbaar in de vorm
van een renteloze lening, die Tanza
nia en Zambia in dertig jaar terug
moeten betalen, te beginnen in 1983.
Zware bulldozers, grote vrachtwa
gens en enorme hoeveelheden ander
materiaal worden nu met Chinese
schepen in de haven van Dar-es-
Salaam aangevoerd. De Chinezen
hebben absolute voorrang en hoeven
zich niet aan douaneformaliteiten te
storen. De haven van Dar-es-Salaam
kan met geen mogelijkheid de druk
te verwerken, ook al lossen de Chi
nezen zelf hun schepen in een hoog
tempo. Dat betekent lange wachttij
den voor de anderen. De lichten van
de schepen die buitengaats voor an
ker moeten gaan, bieden 's avonds
een feëriek schouwspel, maar daar
sturen de rederijen hun boten niet
voor naar de Afrikaanse kust. Om
dat de lange wachttijden hun tien
duizenden guldens kosten, hebben ze
de vrachtprijzen verhoogd en drei
gen ze met nieuwe prijsverhogingen.
Van al die Chinese bedrijvigheid
merken de Tanzanianen en bezoe
kende journalisten nagenoeg niets.
De Chinezen hebben even buiten
Dar-es-Salaam een groot kamp ge
bouwd dat ze van de buitenwereld
hebben afgesloten met een houten
omheining. Daar leeft een deel van
de Chinezen die aan de spoorlijn
werken en daar slaan ze het mate
riaal op dat de schepen aanvoeren.
Langs de in aanbouw zijnde spoor
lijn zijn overal van dit soort kampen
ingericht, die streng verboden ter
rein zijn voor alle niet-Chinezen.
Via een speciale wet heeft de rege
ring trouwens het hele gebied waar
de spoorlijn komt afgesloten voor
nieuwsgierige pottekijkers.
Vriend en vijand zijn het erover
eens dat de Chinezen zich in Tanza
nia voorbeeldig gedragen. Ze leven
'hun eigen sobere leven in zelf geko
zen getto's. Ze zijn vriendelijk en
correct als ze in kleine groepjes
gaan winkelen, maar zoeken op geen
enkele manier contact met de bevol
king. Op de Afrikanen heeft vooral
ook grote indruk gemaakt dat de
Chinese deskundigen onder dezelfde
omstandigheden wonen en werken
als de Afrikanen die aan de projec
ten meewerken. Ze eisen geen hoge
lonen, luxe huizen en andere voor
rechten en hebben hun gezinnen
thuis gelaten. Dat ligt bij de experts
uit het Westen en de Sowjet-Unie
wel even anders. Die laten zich duur
betalen en vormen een élite binnen
de Afrikaanse gemeenschap. De Chi
nezen passen zich aan bij de plaat
selijke omstandigheden.
De Tanzam-spoorlijn is in de eer
ste plaats vooral voor Zambia van
groot belang. Zambia's belangrijkste,
want nagenoeg enige, exportprodukt
is de koper uit de Copperbelt, waar
de lijn naar toe gaat. Die koper moet
nu nog uitgevoerd worden via Rho-
desië en de Portugese koloniën An
gola en Mozambique. Via diezelfde
verbindingen moet het belangrijke
volksvoedsel mais komen, waaraan
in Zambia nog steeds een groot te
kort is. Noodgedwongen zijn daar
door de economische banden van
Zambia met zijn door blanken be
stuurde buurlanden sterk. President
Kaoenda is echter een verklaarde
vijand van de blanke minderheids
regimes en steunt zoveel hij kan de
bevrijdingsbewegingen. Door Zam
bia's aanvoerwegen af te snijden
kunnen Zuid-Afrika, Rhodesië en
Portugal Zambia echter gemakkelijk
treffen. De Tanzamlijn heeft voor
president Kaoenda dan ook vooral
politieke betekenis.
Voor Tanzania zijn er andere be
langen in het speL Weliswaar heeft
ook dit land zich solidair verklaard
met de strijd van de bevrijdingsbe
wegingen, maar het politieke voor
deel van de Tanzamlijn komt voor
Tanzania toch op de tweede plaats.
Het gelooft dat de lijn wel degelijk
rendabel kan worden gemaakt door
dat het ontoegankelijke zuidweste
lijke deel van het land erdoor open
gelegd kan worden. Onderzoekingen
hebben al aangetoond dat er
ijzererts en steenkoolvoorraden in de
grond zitten die het ontginnen zeker
waard zijn. De regering in Dar-es-
Salaam koestert zelfs de hoop dat
het mogelijk zal zijn in het zuidwes
ten van het land een staalindustrie
tot ontwikkeling te brengen. In de
buurt van de rivier de Kilombero
kan bovendien met behulp van irri-
gatiewerken de landbouw tot ont
wikkeling worden gebracht, zo ver
wachten deskundigen.
Dat vooral Zuid-Afrika moord en
brand schreeuwt over de „Chinese
infiltratie" in Tanzania heeft nog
een andere reden. China helpt niet
alleen met de aanleg van de spoor
lijn, maar Chinese instructeurs trai
nen ook het Tanzaniaanse leger, en
zijn bezig een luchtmacht en marine
op te bouwen. In Dar-es-Salaam
wordt door Chinese ingenieurs een
marinehaven gebouwd. Verder heb
ben de Chinezen even buiten Dar-
es-Salaam een grote textielfabriek
gebouwd en leiden ze in Moshi ho
ger politiepersoneel op.
Volgens premier Vorster van
Zuid-Afrika zullen de technici die
nu de spoorlijn bouwen straks ge
volgd worden door miljoenen Chine
zen voor wie in het overvolle China
geen emplooi meer te vinden is. Het
komt de blanken in zuidelijk Afrika
goed uit de zaken zo voor te stellen,
omdat ze hopen daarmee het Westen
aan hun kant te krijgen, maar voor
lopig zijn er helemaal geen aanwij
zingen die hun verhalen kunnen sta-
ven% Toen de Chinezen de Vriend
schapstextielfabriek hadden ge
bouwd en de kinderziekten daar
overwonnen waren, zijn ze bijna al
lemaal keurig weer naar huis ge
gaan. En dat Tanzania twee jaar ge
leden de Canadese instructeurs in
het leger verving door Chinezen was
een logisch gevolg van het feit dat
Tanzania toen zijn meeste wapens
van China kreeg.
En verder redeneerde president
Nyerere dat de guerrillaoorlog tus
sen de blanke minderheidsregimes
in zuidelijk Afrika en de vrijheids
strijders op een dag zou uitlopen op
een massale oorlog. Tanzania en
Zambia geven die vrijheidsstrijders
onderdak. In het zuiden van Tanza
nia heeft bijvoorbeeld het FRELI-
MO, het bevrijdingsfront voor Mo
zambique, opleidingskampen. Nyere
re houdt er rekening mee d^t de
vertwijfelde Portugezen eens Tanza
nia zullen binnenvallen om die kam
pen op te ruimen. In zo'n geval
hoeft het niet te rekenen op steun
van het Westen. Portugal is immers
samen met Canada lid van de NA
VO. De Chinezen zullen dan be
trouwbaarder bondgenoten zijn. En
wat de spoorlijn betreft kunnen
Nyerere en Kaoenda er gewoon op
wijzen dat het Westen de lijn, die
om politieke en economische redenen
voor hun landen van het allergroot
ste belang is, niet wilde bouwen.
China deed dat wel en op voorwaar
den die uitermate voordelig genoemd
kunnen worden.
China is een grote mogendheid en
speelt in Afrika natuurlijk geen sin
terklaas. Het steekt geen miljarden
in een ontwikkelingsland uit pure
liefde voor de arme Afrikaanse boe
ren. Welke voordelen Peking precies
ziet, valt moeilijk te zeggen, maar
het lijkt heel aannemelijk dat het
belang heeft bij de immense koper-
voorraden van Zambia.
Wat daar ook van zij, vast staat
dat het een heel ander China is, dat
nu in Afrika opereert dan het China
van de jaren zestig. Toen maakte
premier Tsjoe En-Lai een rondreis
door Afrika en riep hij overal uit
dat de tijd rijp was voor revolutie.
Dat viel natuurlijk niet zo goed in
de pas onafhankelijk geworden
Afrikaanse landen, waar de nieuwe
regimes wel andere dingen hadden
om zich druk over te maken. In tal
van landen werden toen de Chinese
diplomaten het land uitgezet en Pe-
kings ambassades gingen dicht.
Een nieuw China is nu terug in
Afrika. De mensen die Peking naar
Tanzania heeft gestuurd, werken
keihard aan projecten die voor de
ontwikkeling van dat land van grote
betekenis zijn. Ze bemoeien zich niet
met de politiek van het land. Op de
ministeries in Dar-es-Salaam ben ik
wel tal van Canadezen en Europea
nen tegengekomen, maar geen enke
le Chinees.
Dit is het derde artikel van een
serie van vijf.
Harm Lamberts
Patrla Maisk - zuiver plantaardige,
energie gevende mais-blscuiL^
GROOTFONTEIN (AP)
De blanke machthebbers van
Namibia (Zuidwest-Afrika) heb
ben gisteren bekend gemaakt
dat zij belangrijke concessies
hebben gedaan in hun streven
een einde te maken aan de
staking van 13.000 leden van de
DEN HAAG Diligentia in Den
1 Haag was gisteravond gevuld met on
geveer 500 belangstellenden, die kwa
men luisteren naar de bezwaren te
gen de Leidse baan.
Zoals reeds gisteren werd gemeld
wilde het provinciaal bestuur niet
komen om een week voor de beslis
sing valt over deze omstreden weg
ug eens een discussie te openen.
Op grond hiervan weigerden oud
minister Schut, het Instituut Stad en
landschap en het Nederlands Insti
tuut vpor Ruimtelijke Ordening hun
medewerking aan de avond, omdat
nu naar hun mening geen objectieve
discussie mogelijk was.
De enige officials die aanwezig wa
ren, waren vertegenwoordigers van
de actiegroep „Leidse baan? Nee".
Na enkele uiteenzettingen van pla
nologen en andere deskundigen over
de problematiek van de toekomstige
3 e verbinding Deiden—Den Haag werd
er door de zaal de nodige op- en aan
merkingen gemaakt.
Het ontbreken echter van een ge
sprekspartner in de vorm van een
vertegenwoordiger van de provincie
was re ocireuren, want hierdoor ver-
de bijeenkomst als discussieavond
aan waarde.
du)
Ik
Amsterdam 1. bew.
Frankfort sneeuw
Genève geh.bew.
Innsbruck 1. bew.
Kopenhagen geh. bew.
r 0 Londen onbew.
Luxemburg
fcadrid
Majorca
Ovamba-stam, die nu reeds een
maand duurt.
Na twee dagen van geheime be
sprekingen werd bekend gemaakt dat
het systeem van arbeidscontracten
zoals dat was ingesteld door de Zuid-
westafrikaanse vakbond voor inboor
lingen (Swanla), zal worden afge
schaft.
„Van nu af aan zal een geheel
nieuw systeem in werking treden",
zo werd gezegd in een overeenkomst,
die was ondertekend door Michel C.
Botha, de Zuidafrikaanse minister
voor Bantoe-bestuur, en door ver
tegenwoordigers van de Ovambo- en
Kavango-stammen.
Op ,grond van de nieuwe overeen
komst wordt een verdrag aangeboden
tussen de regering en de leiders van
de stammen. Speciale vertegenwoor
digers van de regering zullen in ver
schillende delen van Namibia de ar
beidsvoorwaarden controleren.
In het oude contract-systeem ver
bonden de arbeiders zich gedurende
een of anderhalf jaar voor een werk
gever te werken.
In de donderdag getekende over
eenkomst wordt gezegd dat „de ar
beiders niet langer zoals in het
verleden voor langere perioden in
dienst behoeven te treden en dat de
duur van de dienstbetrekking door
een overeenkomst tussen werkgever
en werknemer zal worden bepaald,
zodat het niet langer zo moeilijk zal
zijn van werkgever te veranderen."
IJMUIDEN De Indonesische re
gering heeft goedkeuring gehecht aan
een gezamenlijke onderneming van
Hoogovens, Krakatau Stee} in Dja
karta en het Filippijnse bedrijf Inter
national Pipe Industries (IPI) in Ma
nilla. De nieuwe onderneming ge
naamd Krakatau Hoogovens Inter
national Pipe Industnes (KHI) is ge
vestigd in Djakarta en zal een nieu
we fabriek oprichten op Tjilegon
(West Java) op het terrein-complex
van het grote nationale staats-staal-
bedrijf. Deze fabriek zal spiraalgelas-
te buizen met grote diameter gaan
produceren. De jaarlijkse produktie
zal in het beginstadium liggen tussen
d# 15 en 20.000 ton.
De totale investering zal tussen de
2 en 2,5 min. dollar liggen. De onder
neming zal naar schatting plaats bie
den aan 250 werknemers. Het ligt in
de bedoeling dat de onderneming in
de tweede helft van 1972 in bedrijf
zal komen. Krakatau Steel heeft een
aandeel van 50 pet. in de nieuwe on
derneming en Hoogovens en IPI elk
25 pet.
Van onze correspondent
Officier van Justitie mr. J. Hulleman eiste gisteren voor de
Bossche rechtbank twee jaar gevangenisstraf tegen W. v.d. M.,
kruidendokter uit Casteren. Hij achtte het ten laste gelegde, drie
gevallen van oplichting, bewezen.
poli
Wenen
onbew.
regen
zw. bew.
h bew.
onbew.
1. bew.
zw. bew.
geh. bew.
Van onze radio- en tv-redactie
HILVERSUM De NOS heeft een
beloning van 3000 gulden (de hoog
ste, tot nu toe ooit gegeven) toege
kend aan het personeelslid G. Man
ten, werkzaam in het decormagazijn
van de televisiestudio's.
De heer Manten kreeg dit bedrag
voor zijn bijdrage aan de ideeënbus,
waarin hij een vereenvoudigde op
stelling van de duizenden decor
schotten in het magazijn voorstelt.
Dit idee levert alleen al aan loon
kosten een besparing van 12.000 gul
den per jaar op en komt bovendien
de werksfeer ten goede.
Het NOS-bestuur had juist be
sloten, de ideeënbus nog eens extra
bij het personeel aan te bevelen, ten
einde steeds meer efficiency en daar
door kostenbesparing te bevorderen.
De raadsheer van de verdachte, mr.
N. van Bakel meende dat ook de offi
cier van justitie het slachtoffer was
geworden van een pressure-groep en
dat er bovendien met de getuigen
was gemanipuleerd. Hij vroeg voor
zijn cliënt een uiterste clementie, te
meer daar v.d. M. aan het eind van
zijn krachten zou zijn.
Uit de overvloed van Belgische
klachten had mr. Hulleman drie ge
vallen geselecteerd waarin volgens
hem duidelijk sprake was van oplich
ting. In twee gevallen was een zak
kruiden verkocht voor 34.000 Belgi
sche franken en in één geval zelfs
voor 74.000 Belg. franken. Het betrof
steeds zakken van twee kilo die de
verdachte bij de Nederlandse krui-
De Brabantse kruidendokter Willem
van de Moosdijk stond gisteren voor
de rechtbank van 's-Hertogenbosch
terecht, verdacht van oplichting bij
zijn kruidenverkoop. Op de foto Van
de Moosdijk met zijn broer en twee
zoons.
denhandel De Nijs uit Lunteren had
ingekocht voor 15 gulden per zak.
Een gerechtelijk onderzoek had uit
gewezen dat de kruidenmelange was
opgebouwd uit bekende Europese
kruiden waaraan twee tropische
kruiden waren toegevoegd. De krui-
denkuur bevatte dus niet, zoals v. d.
M. vertelde en in advertenties mee
deelde, kruiden die door inboorlingen
en zwartjes waren uitgezocht.
Grote winst
„Waarom moest u zo'n grote winst
maken?" wilde de president van de
rechtbank mr. J. Geense weten. „De
winst was niet zo groot, want in de
verkoopprijs waren de taxi-kosten
berekend die ik moes tbetalen om de
patiënten elke maand vanuit België
naar Casteren te laten komen", aldus
v. d. M. „Ja maar in de drie gedag
vaarde gevallen zijn de mensen maar
één keer, en dan nog met eigen ver
voer, bij u geweest. Toen had u dus
helemaal geen kosten", meende mr.
Geense.
„Dat kan wel zijn", aldus v. d. M.
..maar het was wel afgesproken dat
deze mensen maandelijks bij mij zou
den terugkomen". De betrokken Bel
gen wisten zich echter van deze af
spraken niets te herinneren. De ver
dachte ontkende ook ten stelligste
ooit iets gezegd te hebben over in
boorlingen die de kruiden zouden
hebben gezocht. Volgens hem hadden
de bewuste Belgen hem verkeerd be
grepen. „Het is ook zo moeilijk om
die mensen iets goed uit te leggen.
Dat komt door dat taaltje van hen",
meende de kruidendokter. Toen mr.
Geense daarop met pagina-grote ad
vertenties op de proppen kwam, rea
geerde W. v. d. M. prompt met de
mededeling: „Ja, die journalisten ma
ken er maar wat van". Op de opmer-
k'ng van de president dat die tekst
dan toch wel als advertentie was be
taald, ging de kruidendokter niet in
Overigens adverteerde v. d. M. in
1968 voor een totaalbedrag van 85.000
gulden, terwijl hij bij De Nijs voor
67.000 gulden a in kruiden inkocht.
Goud-kuur
V.d. M. bestreed vrijwel elke ver
klaring vr.n de gedagvaarde getuigen.
Het Belgische echtpaar Wij-Bertles
vertelde een zak kruiden, een zoge
naamde „goud-kuur", te hebben ge
kocht voor 34.000 Belgische franc. v.
d. M. zou hebben ge/.egd, dat deze
kruiden hem zeif 27.000 Belg. franc
zouden hebben gekost, vanwege het
exotisch karakter. De vrouw, die aan
evenwichtsstoornissen ieed. zou al na
14 dagen verbetering moeten bespeu
ren. terwijl zij na drie maanden ge
nezen zou zijn. v. d. M.: „Ik heb mis
schien gezegd, dat die vrouw na drie
maarden genezen zou kunnen zijn.
Defini'ief heb ik nooit iets beloofd".
Toen de heer Wij enkele vragen wer
den gesteld door mr. Van Bakel ver
gistte deze zich 'met een andere getui
ge en verweet de heer Wij, dat deze
gezegd zou hebben dat hij goed voor
de kruidendokter zou getuigen als hij
zijn geld zou terugkrijgen. Getuige
Wij reageerde hierop door mr. Van
Bakel enkele malen voor leugenaar
uit te maken. Overigens heeft deze
getuige tweemaal 25 pet van het be
taalde bedrag teruggekregen.
Daarna v. d. M.: „Ik heb nooit ie
mand bedrogen. Deze mensen zijn al
lemaal bewerkt. Mijn vervoerskosten
waren zo hoog en daarom moest ik
die hoge prijs wel berekenen. Water
uit Lourdes is ook duur als je het
speciaal moet halen". Mr. Hulleman
merkte op. het wel merkwaardig te
vinden, dat de kruidendokter met
gppn woord gerept had over het dure
vervoer tijdens het gerechtelijk on-
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De 32-jarige
Turkse gastarbeider Osmar Firance is
gistermorgen dood aangetroffen in z'n
cel in het huis van bewaring in Am
sterdam. Op z'n lichaam werd een af
scheidsbrief gevonden.
De man was eind november vorig
jaar door de Amsterdamse rechtbank
tot drie jaar gevangenisstraf veroor
deeld wegens moord. In mei 1971 had
hij in een Amsterdams koffiehuis een
landgenoot met messteken om het le
ven gebracht. De zaak van Firance
zou volgende week maandag door het
gerechthof in Amsterdam in hoger
beroep worden behandeld.
derzoek, dat toch lang genoeg had ge
duurd.
In zijn requisitoir merkte de offi
cer van justitie op, deze rechtszitting
niet te willen plaatsen in het kader
van een heksenjacht, hoewel het bar
en boos was wat de verdachte had
gedaan. Hij achtte alle drie gevallen
waarin sprake is van oplichting aan
wezig: listige kunstgrepen, het aanne
men van een valse hoedanigheid en
een samenweefsel van verdichtsels.
Listige kunstgrepen noemde mr. Hul
leman de vorm en inhoud van de be
drieglijke advertenties. Op de mo
menten dat v. d. M. zich een expert
in kruiden noemde, hij zou er zelfs
voor naar China zijn geweest, was er
volgens mr. Hulleman sprake van het
aannemen van een valse hoedanig
heid. Wat het samenweefsel van ver
dichtsels betreft, noemde mr. Hulle
man onder meer de kwestie van de
inboorlingen, het dreigen door v. d.
M. dat mevrouw Wij-Bertels in een
rolstoel zou eindigen en dat een an
dere 'patiënt', een zwakzinnige jon
gen. zou overlijden en de stellige be
lofte dat er na enige maanden gene
zing zou volgen.
Bij de bepaling van de strafmaat
had de officier van justitie in over
weging genomen, dat bij v. d. M.
geen spijt aanwezig was, en dat de
kruidendokter zowel financieel als op
geneeskundig gebied zeer veel schade
had aangericht. Bovendien trok v. d.
M. zich niets aan van de vorige ver
oordelingen wegens het onbevoegd
uitoefenen van de geneeskunst.
Na het requisitoir merkte raadsman
mr. Nol van Bakel op, dat de officier
van justitie niet alleen kennelijk on-
de'' invloed stond van een pressure-
gioup, maar ook nog als mosterd na
dc maaltijd kwam: 'De duif is dood,
als u begrijpt wat ik bedoel. De aktie
om v. d. M. kapot te maken is ge
slaagd', aldus Van Bakel, die eraan
toevoegde: 'Hier voor u staat een ge
tekend en gekweld man, die aan het
eind van zijn krachten is. Ik vraag
dan ook de uiterste clementie'. Op 3
februari zal de rechtbank uitspraak
doen.
