Amerikanen iets sneller uit Vietnam Bhoetto's weg naar de macht over Ruzie blad met oud nieuws uitgevers Westduitsers jagen op Baader-Meinhofgroep Op zoek uacir goudstad Indianen doden twee ontdekkingsreizigers Werkende 'eu^d wil subsidie voor vormingswerk Bestuursraad in Ghana gevormd Aanval op politiek van burgemeester Buiter (IVVV) Progressieve volkspartij: PPR ontevreden 9 VRIJDAG 14 JANUARI 1972 Veel zuivere gewassen niet zo eva zuiver AMSTERDAM Groente en fruit lat als „biologisch-dynamisch" pro- lukt wordt aangeprezen is dat lang liet altijd, heeft de Amsterdamse keuringsdienst van waren vastge- ;teld. Met deze aanduiding worden land- >n tuinbouwprodukten bedoeld die onder gebruik van bestrijdingsmid- lelen en iri het algemeen ook zonder oepassing van kunstmest zijn ge- cweekt. Maar van 52 monsters die als „bio- ogisch-dynamisch" werden aange prezen moest de keuringsdienst in 15 ;evallen vaststellen dat resten van jes tri j dings middelen aanwezig waren, in twee gevallen méér dan wettelijk is toegestaan. WASHINGTON (AP, Reuter, UPI) President Nixon heeft aangekondigd dat er in de ko mende drie maanden 70.000 Amerikaanse militairen uit Viet nam worden terug getrokken. Op 1 mei mag de Amerikaanse troepenmacht in Vietnam nog slechts 69.000 man bedragen, al dus Nixon. Het tempo van terugtrekking wordt daarmee in zeer geringe mate opge voerd. Nixon deed zijn mededeling giste ren op een korte persconferentie, waarbij hij na zijn bekendmaking onmiddellijk het woord gaf aan mi nister van defensie Meivin Laird. De ze verklaarde dat de VS hun troepen niet volledig uit Zuid-Vietnam zullen terugtrekken voordat de kwestie van de Amerikaanse krijgsgevangenen is opgelost. „Natuurlijk blijven wij de Amerikaanse luchtmacht gebruiken om de overblij venden te bescher men", zo reageerde Laird op een vraag hierover. De minister wees erop dat het ge bruik van de luchtmacht in Zuid- Vietnam met 67 procent is gedaald sinds de ambtsaanvaarding van Nixon. Op 1 mei zullen er nog maar De Amerikaanse immigratiedienst heeft gisteren de Russische autoritei ten toestemming gegeven de Russi sche student Merab Koerasjvili op een vliegtuig naar de Sow jet-Unie te zetten. De dienst had vastgestled dat de jongeman vrijwillig uit de VS vertrok. Merab (foto) had zichzelf zondag verwondingen toegebracht, toen landgenoten hem in New York op het vliegtuig naar Moskou wilden zetten. ILIMA Twee Franse antropologen en een Amerikaanse jour nalist die in het dichte oerwoudgebied in Peru op rond 650 km ten zuidwesten van Lima op zoek waren naar een stad van de Inca's en sinds september 1970 werden vermist, zijn door Indianen om het leven gebracht. Dit heeft een missionaris van de orde der Dominicanen vol gens het Peruaanse blad El Comercioe tegen zijn medewer kers verteld. In augustus 1970 zijn de Fran se antropologen Serge Debru en George Puel en de Amerikaanse journalist Rob Nichols het ge bied binnengetrokken om de Inca-stad Paititi die rijk aan goud is, te vinden. Toen men niets meer van de mannen hoorde, is men op on derzoek uitgegaan. Men heeft hen echter nimmer kunnen op sporen. Pater Adolfo Torralba die verbonden is aan een missiepost in het betreffende oerwoudge bied, had van twee leden van de stam der Machiguenga ver nomen dat andere leden van deze stam de drie ontdekkings reizigers hebben gedood. Hun lijken zouden in een riviertje zijn gegooid. 16.000 mensen van de luchtmacht in Zuid-Vietnam zijn tegen 60.000 drie jaar geleden, aldus Laird. In Parijs is gisteren de 140ste zit ting gehouden van het Vietnam-over- leg. De besprekingen waren opnieuw gekenmerkt door verwijten over en weer, met propagandistische boven- toontjes. In de zaak zelf werden weer geen vorderingen gemaakt. De Viet Cong beschuldigde de VS ervan dat Amerikaanse militairen meer dan één miljoen Zuidvietname- zen in concentratiekampen hebben opgesloten om een zone vrii te maken waarbinnen taktische kernwapens zouden kunnen worden gebruikt. - Door de vertegenwoordigers van de VS en Zuid-Vietnam werd deze op merking „absurd" genoemd Een Zuidvietnamese woordvoerder heeft later verklaard dat in de afge lopen ti.id zo'n 50.000 Zuidvietname- zen „volledig vrijwillig" zijn geë vacueerd uit hun woongebieden in vijf provincies. Dat was gebeurd om dat hun landerijen onder water wa ren komen te staan, aldus de zegs man. AMSTERDAM Het actiecomité Ralph Waver handhaaft zijn eis. dat aan de Amerikaanse deserteur en po litieke vluchteling Ralph Waver de vluchtelingenstatus moet worden ver leend. Volgens het comité is de indruk ge wettigd dat de Verenigde Staten zijn overleveringsverzoek heeft ingetrok ken in ruil voor een Nederlandse toe zegging Waver de vluchtelingenstatus te onthouden. DRIEBERGEN Het dagelijks be stuur van „Werkende Jeugd", de jon gerenorganisatie van het CNV, heeft de ministerraad een brief gestuurd met het dringende verzoek, het vormings werk van de „Werkende Jeugd" te er kennen en voor 100 procent te subsi diëren. Het bestuur heeft staatssecretaris Vonhoff van CRM gevraagd, de drie organisaties van werkende jongeren te laten meedelen in het bedrag van een half miljoen gulden dat hij voor lan delijke organisaties ter beschikking heeft. De voorzitter van Werkende Jeugd, de heer H. Groeneveld, zei vandaag op een bijeenkomst in Driebergen, dat het begrotingstekort van zijn organi satie dit jaar 55.000,— bedraagt. Werkende Jeugd zal in dit verband daarmee waarschijnlijk taken moeten afstoten vooral in de sector van de voorlichting en vorming. De problematiek van de werkende jongeren is een van de prioriteiten van het kabinet-Biesheuvel, aldus de heer Groeneveld. Volgens hem betekent dit dat niet alleen de minister van onder wijs maar ook andere departementen die prioriteiten in hun beleidsvoering moeten erkennen. Sjeik Moedjiboe-Rachman kan hier zijn emotie nauwelijks bedwingen terwijl de president van Bangladesj, Adu Sayeen Chow'dhury, het docu ment voorleest waarin de benoeming van de sjeik tot eerste minister be kend werd gemaakt. ABIDJAN (Reu(ter) Kolonel Atsjampong, de leider van de staats greep in Ghana, heeft voor de radio bekendgemaakt dat er een bestuurs raad van zeven man zes officieren en een burger is gevormd, die de macht van de afgezette premier Kofia Boesia heeft overgenomen. Bij de zes officieren is Atsjampong zelf. De enige burger is de procureur-- generaal. Er zijn ook zeven hoge offi cieren benoemd tot leiders van de zeven gebieden van Ghana. Atsjampong verklaarde voorts dat de staatsgreep zonder bloedvergieten is uitgevoerd. Van een onzer verslaggevers AMSTERDAM Tussen de Verenigde Nederlandse uitge versbedrijven (VNU) en Uitge verij P. j. Muller, die het 'sex- vakblad' Candy op de markt brengt, is een conflict gerezen over de uitgave van een nieuw tijdschrift dat het van oud nieuws moet hebben. Zowel de VNU als Muller is enige tijd geleden op het idee gekomen zo'n tijdschrift uit te geven, naar analogie van het succesvolle Engelse blad Headlines, dat schokkend wereld nieuws van weleer aan de vergetel heid ontrukt. Muller stichtte daartoe HAMBURG (DPA, UPI) In heel West-Duitsland is gisteren een grondige speuractie begon nen naar leden van de Baader- Meinhof-groep, een beweging die zich evenals de Amerikaanse Weathermen van geweld bedie nen om de samenleving te ver anderen. Volgens een mededeling van- de Hamburgse politie wordt vooral ge zocht naar een reeks auto's, waarin de leden van deze extreem-linkse or ganisatie zich plegen te verplaatsen en waarvan de nummers bij de poli tie bekend zouden zijn. De Westduitse autoriteiten zijn zeer en volgens een aantal waarnemers overmatig verontrust door de aan vankelijk 30 leden tellende Bader- Meinhof-groep. Hen wordt moord op een politieman en het bevrijden van gevangenen met geweld plus een aantal gewapende overvallen toege schreven. Een uit 30 man bestaande speciale eenheid is belast met het opsporen van de 37-jarige Ulrike Meinhof en de 28-jarige Andreas Baader, die sinds een brandstichting in een ma gazijn op de vlucht zijn en naar wie de groep is genoemd. Volgens de poli tie hebben leden van de groep, die zich ook „fractie van het Rode Leger" noemt, oDdracht zich naar de vrijheid te schieten bij een dreigende arresta tie. Bij de uitvalswegen van Hamburg waren gisteren wegversperringen ge plaatst en de politie was deels uitge rust met machinepistolen. Ook twee helikopters van de Hamburgse politie deden mee. In Beieren. Koblenz, Frankfort en Saaarbrücken is de ac tiviteit van de politie ook sterk ver groot. Ook daar worden de auto wegen gecontroleerd. de uitgeverij Oberon en nam zich voor zijn blad Pagina 1 te noemen. Verleden week hoorde Peter J. Mul ler (25), dat de uitgeverij Spaarne- stad, een dochteronderneming van de VNU, een gelijksoortig blad op de markt wilde brengen, en daartoe de uitgeverij Oberon had opgericht. Muller, die gistermiddag bij de pre sentatie van zijn blad van „verwik- kelingetjes" sprak, overweegt een kort geding tegen de VNU aan te spannen. Het toeval wil dat zijn ad vocaat, mr. L. de Roy van Zuydewijn, een broer is van VNU-topman drs. C. de Roy van Zuydewijn. Mullers raadsman zou er meer voor voelen de zaak met zijn broer in der minne te schikken Het eerste nummer van Pagina 1 telt 48 bladzijden. Het blad heeft een oplage van 25.000 exemplaren en kost f 1,95 per nummer. De herschreven en met veel foto's geïllustreerde „sto ries waar de pers voor stopte" behan delen onder meer de Baarnse moord zaak, het proces tegen Eichmann, de moord op Pisuisse en het liefdeleven van Hitier. Inhoud en uiterlijk van het blad doen nogal goedkoop aan. Het zier er allemaal wat grauw uit en het aantal spellingfouten doet na vluchtige le zing het ergste vrezen. Peter Muller deelde nog mee dat hij overweegt de uitgave van het blad Gandalf van Guus Dijkhuizen over te nemen. Dijkhuizen heeft on langs laten weten dat Gandalf niet meer zal verschijnen. BRUSSEL (ANP) Ierland heeft officieel de voorstellen van de zes EEG-landen aangaande de suikerquo ta aanvaard. De verruimde EEG zal jaarlijks 150.000 ton suiker aankopen tegen een gewaarborgde prijs. Daarmee is het zo goed als zeker geworden, dat de Ieren ook op 22 ja nuari in Brussel het toetredingsver drag tot de EEG zullen tekenten. Noorwegen heeft gisteravond beslo ten de onderhandelingen in Brussel met de EEG over de omstreden visse rijkwesties te hervatten met het oog op de ondertekening van het toetre dingsverdrag. Van onze soc.economische redactie AMSTERDAM De Centrale van Latijns-Amerikaanse arbeiders, CLAT, afdeling Nederland, heeft NW-voorzitter drs. H. ter Heide in een open brief opgeroepen te breken met „de schaamteloze Latijns-Ameri- ka politiek, zoals deze tot nu toe werd gevoerd door de oud-secretaris van het Internationaal Verbond van Vrije Vakverenigingen, de heer H. Buiter". CLAT-Nederland (voorheen Clasc- Nedei'land) schrijft deze brief aan de vooravond van de verkiezing van een nieuwe secretaris-generaal van het IVVV in Brussel. Over de heer Buiter nu burgemeester van Groningen zegt de CLAT dat hij zich fervent aanhanger betoonde van de inter- Amerikaanse vakbondsorganisatie ORIT. De CLAT beschouwt de ORIT als oen door Noord-Amerikanen ge domineerde vakbondsfederatie, die Latijns-Amerika in een positie wil houden van uitbuiting, armoede en buitenlandse overheersing. De heer Ter Heide wordt gevraagd zich aan te sluiten bij al die NW-le- den, die via brieven, manifesten en handtekeningen hun afkeuring heb ben geuit met betrekking tot de hui dige Latijns-Amerika politiek van het NVV. die via het IW\* de ORIT steunt. Drs. Ter Heide is gevraagd nauwkeurig te onderzoeken welke vi sie de nieuw te kiezen secretaris-ge neraal van het IVW op de relatie ORIT-CLAT heeft en op grond daar van mede zijn keus te bepalen. Ten slotte wil CLAT-Nederland dat de NVV-voorzitter zijn keuze geargu menteerd en in het NW-orgaan „De Vakbeweging" publiceert. CLAT-Nederland schrijft in de open brief ook protest aan te tekenen tegen het feit, dat de verkiezing van de nieuwe secretaris-generaal van het IVVV geschiedt zonder dat de leden van de organisaties, aangesloten bij het NVV, hierin enige zeggenschap hebben. Van onze parlementsredactie DEN HAAG PPR-voorzitter Coppes heeft zich gisteren in een ver gadering van de Haagse afdeling van zijn partij zeer gereserveerd uitgela ten over de commissie, die de nieuwe progressieve volkspartij moet voorbe reiden. „De manier, waarop deze commissie tot stand is gekomen en Mansholt erin is gehaald is buiten proporties. Om de PvdA, D'66 en de PPR samen te voegen moet veel denkwerk worden verricht. Maar er zijn nu al allerlei uitspraken gedaan", aldus de heer Coppes. De PPR zal zich in de commissie heel duidelijk opstellen. Eis is een volledige democratisering, niet alleen van het openbare leven, maar ook van het economische leven. Zo wordt het liberaal kapitalisme en het staétsdlrigisme. van het communisme afgewezen. In Vrij Nederland toont Coppes zich zeer boos over de gang van za ken rond de commissie, die op de progressieve volkspartij moet stude ren. Vooral heeft hij kritiek op het gemanipuleer van Den Uyl. „Wij heb ben geen enkele boodschap aan welke traditionele socialist dan ook", zegt Coppes in VN over Mansholt. Voor de uitslag van de NiPO-en- quête, gepubliceerd voor de Vara-tele- visie,had Coppes gisteren niet veel goede woorden over. De PPR zou vol gens deze enquête ernstig verlies hebben geleden. „De PPR", aldus de heer Coppes, „heeft 4.000 zeer geën gageerde leden. Dat is, gezien het aantal stemmers op de PPR, veel." Miljoenen tv-kijkers in de hele wereld konden begin vo rige maand zien, hoe Zoèlfikar Ali Bhoetto, het „enfant terri ble" van de Pakistaanse politiek, flitsend, stekend en briljant in de Veiligheidsraad zijn gal liet overlopen. Met een van opwin ding en woede trillende stem, de traanklieren niet geheel onder controle, striemde de maii, die enkele dagen later de nieuwe president van Pakistan zou wor den, de Volkerenorganisatie in het algemeen en India in het bij zonder, alvorens in paradepas de zaal te verlaten. Degenen, die Bhoetto niet kenden, en evenmin de ontwikkelingen op het Indische sub-continent nauwlettend hebben gevolgd, zullen ongetwijfeld onder de indruk zijn gekomen. Maar mensen, die Bhoetto langer hebben meegemaakt, weten, dat de man op commando kan wenen. Dat heeft hij tijdens massa-bijeenkomsten meer dan eens bewezen. Wie bovendien enigszins op de hoogte is van de Pa kistaanse situatie, zal zich niet aan de indruk kunnen onttrekken, dat de vi rulente Bhoetto in de Veiligheidsraad een onsmakelijk koekje van deels eigen deeg nuttigde. Want hij was het. die er begin vo rig jaar als politieke leider van West- Pakistan niet in slaagde met de Oost- pakistaanse leider sjeik Moedjiboer Rachman tot een akkoord te komen over een nieuwe grondwet, die het uitgebuite Oost-Pakistan een grote mate van autonomie zou verlenen. Eveneens kan moeilijk over het hoofd worden gezien, dat de afscheidingsbe weging in Oost-Pakistan vooral op gang kwam, nadat Bhoetto en zijn Volkspartij de op 5 maart vorig jaar door oud-president Jachja Khan be legde bijeenkomst van de Nationale Vergadering in Dacca boycotten. Profiteur Bhoetto kon de door Oost-Pakistan begeerde autonomie niet tolereren, omdat hij geloofde, dat dit slechts één profiteur zou opleveren: India. Hij erkende dat Oost-Pakistan jarenlang door West-Pakistan was uitgebuit. maar voegde daar in één adem aan toe. dat niet een losser staatsbestel, maar introduktie van socialisme als remedie moest dienen. Dat dit geen oplossing kon heten voor de fricties tussen twee ver uiteengegroeide landsdelen met tegenstrijdige belan gen, werd nog eens onderstreept door de verkiezingsuitslagen van december 1970. Bhoetto haalde toen met zijn Volkspartij de absolute meerderheid in West-Pakistan en stelde geen en kele kandidaat in het 2000 km ver derop gelegen oosten. Moedjiboer haalde met zijn Awami-Liga een ver pletterende overwinning in Oost-Pa kistan en bracht in het westen slechts zeven kandidaten in stelling, die allen werden weggevaagd. De situatie was dus al vergpand ge polariseerd. Daarom kan men aanne men, dat verstandige Pakistani's er al langere tijd rekening mee hebben ge houden, dat het oosten een eigen weg en Karatsji. In de laatste stad dreef hij ook enkele jaren een bloeiende advocatenpraktijk. Tegelijkertijd speelde hij een belangrijke rol binnen een groep ontevreden officieren en burgers, die zich mateloos ergerden aan de politieke chaos in eigen land, die contrasteerde met de stabiliteit van Nehroes India. Voorbereid Toen generaal A.ioeb Khan in 1958 de macht greep, trad Bhoetto onmid dellijk in dienst van het militaire re gime. Hij gaf later zelfs toe, dat de staatsgreep op zijn landgoed in Lar- kana was voorbereid, al ontkende hij directe deelname. Na vijf jaar op verscheidene posten te hebben ge diend, werd hij in 1963 minister van buitenlandse zaken. In deze funktie was hij de grote steunpilaar en pro pagandist van Ajoeb Khan, legde hij de grondslagen voor Pakistans toena- litaire dictatuur te rekken". Waar schijnlijk heeft Bhoetto's socialisme hij in 1966 tot de tlotsom kwam, dat hij in 1966 tot de slitsom kwam, dat Pakistan pas stabiliteit zou kennen, als de macht van zijn leiders op de verarmde massa's zou zijn gebaseerd. Sinds die tijd werd Bhoetto een verwoed' bestrijder van het militaire regime, dat hij acht jaar had gediend. Met overweldigend succes. In felle redevoeringen beloofde hij de arme dagloners een stukje grond, de bede laars mede-eigendom van te nationa liseren bedrijven, werklozen een baantje, studenten en intellèctuelen meer vrijheid, en het hele land een overwinning op India. Kortom, Bhoetto werd na Pakistans grondleg ger Mohammed Jinaah, de eerste na tionale figuur, die de fanatieke, doch hopeloos verdeelde Pakistaanse oppo sitie om zich heen wist te verzamelen. In december 1967 zorgde hij voor een „honden" en beklemtoonde hij als moslim de noodzaak ook het tweede oog van Mosje Dajan uit te rukken. Maar in kleine kring komt een heel andere Bhoetto tevoorschijn: de bril jante, intellectuele, evenwichtige, thee en whiskey drinkende causeur, die beter Engels dan Oerdoe spreekt, die op de juiste momenten passende citaten van Shakespeare afvuurt en die er superieur op wijst, dat elke bewondering voor eerbaar, maar poli- tiiek onrendabel gedrag „naief" is. In persoonlijke gesprekken maakt hij niet zelden een tolerante en liberale indruk. Maar achter de pleidooien voor socialisme en werkelijke demo cratie schuilt een autoritaire, domine rende geest met onwrikbare overtui gingen. die scherpe oordelen velt en nauwelijks tegenspraak duldt, die zo nodig over lijken gaat en wiens prin cipes in dienst staan van een matelo ze machtshonger. Als socialistisch leider in een arm zou gaan. Het is niet onwaarschijn lijk, dat ook de intellectueel Bhoetto tot hen behoorde. Al zal de agressieve ambitieuze politicus Bhoetto er de grootste moeite mee hebben gehad. Wie is Zoèlfikar Ali Bhoetto, de man, die door de catastrofe van Pa kistans tweedeling West-Pakistans eerste man werd? Hij stamt uit een grootgrondbezittersfamilie in Larkana (Provincie Sind). Voor mensen met speciale belangstelling voor de erfe lijkheidsfactor kan nog worden ge meld, dat Bhoetto's voorvaderen Raj- poets waren, ofwel leden van een ge vreesde hindoe-krijgerskaste, die huishielden in het woestijnachtige Rajpoetana. Ruim vier eeuwen gele den bekeerden zijn voorouders zich tot de islam, wat kennelijk kalme rend werkte, want al 350 jaar houdt de familie Bhoetto zich bezig met het agrarisch grootbedrijf. In 1928 werd Ali Bhoetto geboren. Hij gaf al snel blijk van grote be gaafdheid, studeerde met vrucht rechten in Berkeley en Oxford en do ceerde enkele jaren in Southampton dering tot Peking en hield hij bewo gen pleidooien voor een duizend-jari ge oorlog tegen het gehate India. Eind 1965 volgde de breuk met Ajoeb, die tegen de zin van zijn minister de Indiaas-Pakistaanse oorlog afsloot met het akkoord van Tasjkent. Deze „schaamteloze capitulatie", die de kwestie Kasjmir onbeslist liet, luidde het begin van Bhoetto's „socia listische periode" in. Wantrouwen je gens deze „bekering van 180 graden" wuifde hij weg met de verzekering, dat Ajoeb Khan hem had bedrogen en dat zijn moeder hem al tijdig „ge voel voor de armen" had bijgebracht. Maar volgens ingewijden was Bhoetto een van Ajoebs meest „fascistoïde" medewerkers en Koesterde hij sympa thieën voor de „Duitse weg". Hij zet te in het begin van de jaren zestig een perfekt systeem van perscensuur op en speelde een hoofdrol bij de ont wikkeling van Ajoebs corporatief ge tinte „basis-democratie", die Bhoetto later zelf zou omschrijven als „een verachtelijke vorm van fascisme, die diende om de levensduur van de mi- organisatorisch verband: de Volks partij. Toen het verzet tegen het verkalkte regime van Ajoeb Khan in november 1968 uitmondde in grootscheepse de monstraties en protestacties werd Bhoetto als hoofdschuldige in het ge vang gegooid. Niet voor lang, want drié maanden later werd hij er door de nieuwe president Jachja Khan al weer uitgehaald. Het leek er op, of Bhoetto het nieuwe militaire regime van Jachja accepteerde. Maar tegen vrienden zei hij: „Afwachten, een tweede dictator is altijd zwakker". Intussen wierp Bhoetto zich met al le energie op de voorbereiding voor de algemene verkiezingen van de cember 1970, die hij er bij president Jachja Khan had weten door te druk ken. In verhitte redevoeringen eiste hij niet alleen verandering en moder nisering van het politieke en maat schappelijke leven langs socialistische lijnen, maar predikte hij ook de on vermijdelijke strijd tegen de Indiase land. is Bhoetto beslist aan de vermo gende kant. al wijst hij er op. dat het familiebezit dc afgelopen jaren is te ruggelopen van honderdduizend ha tot enkele duizenden ha Maar Bhoet to's kapitale villa in Karatsji maakt met zijn marmeren pilaren, z'n Ara bische deuren, z'n grootse ontvangst hal gedomineerd door een portret van hemzelf en z'n reusachtige bibliotheek met één van 's werelds grootste collecties werken over Napo leon, geen bijster proletarische in druk. In Karatsji doet het verhqal de ronde, dat hij dit bezwaar heeft on dervangen door twee ontvangstka mers in te richten: een uitbundig ge meubileerde zaal voor welgestelden en een tapijtloos kamertje met hou ten banken voor zijn kiezers: arbei ders, boeren en studenten. Kort na zijn ambtsaanvaarding verzekerde president Bhoetto die ook nog minister van defensie, van buitenlandse en binnenlandse zaken en van interprovinciale coördinatie is dat zijn werkdag 24 uren zal tel len. Nu is bescheidenheid nooit Bhoetto's meest markante eigenschap geweest, maar de verbluffende reeks dekreten en andere maatregelen, waarop hij zijn landgenoten sinds eind december heeft vergast, wettigen de veronderstelling, dat zijn nachtrust beperkt is. Zo zond hij twintig hoge officieren, onder wie Jachja Khan, met ver vroegd pensioen naar huis, liet hij veel politieke gevangenen vrij, schaf te hij doodstraf en perscensuur af, stelde hij een snelle en grondige landhervorming in het vooruitzicht, bond hij de strijd aan tegen laksheid eq corruptie in de bureaucratie, na tionaliseerde hij een aantal belangrij ke bedrijven, nam hij de paspoorten van de 24 rijkste families van het land in beslag om kapitaalvlucht te gen te gaan. benaderde hij de reali teiten die voortvloeiden uit het jong ste conflict met India met onver wachte soeplesse, en maakte hij dui delijk, dat hij nog enkele maanden als dictator zal regeren, tot nieuwe democratische instellingen zijn opge bouwd. Zonder meer een loffelijk pakket. Maar de moeilijkheden, waarmee Bhoetto wordt geconfronteerd, zijn groot. Daar is de economische terug slag, gevolg,van de oorlog en het nu wel definitieve verlies van Oost-Pa kistan. Verder zal Bhoetto zeker te maken krijgen met seperatistisehe neigingen van de twintig miljoen Westpakistani's in de provincies Sind, Baloetsjistan en Frontier, die zich ge domineerd voelen door de veertig miljoen Penjabis. Toch ziet het er naar uit, dat Bhoetto een betere kans heeft een natie op te bouwen dan zijn voorgan gers. Het leger doet gedesillusioneerd aan inkeer in de kazernes, de presi dent kan op zeventig procent van het stemvolk rekenen, terwijl Pakistan zeker van de Verenigde Staten en China op ruime schaal hulp kan ver wachten. Als Zoèlfikar Ali Bhoetto de mateloze energie, waarmee hij zich naar de politieke top heeft gewors teld, op constructieve wijze in dienst van zijn land weet te stellen, kunnen zijn landgenoteil nog veel van hem verwachten. FERRY VERSTEEG

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1972 | | pagina 9