id
Anti-alcohol implantatie
kan soms gevaarlijk zijn
SLOOPGEVAAR VOOR
KONINGINNEKERK
MINDER DREIGEND
Hans van Z. opnieuw voor
rechter - maar nu
als eisende partij
Kamervraag over
munitieschepen
„Zonder reclame geen
vrije meningsuiting"
Bemiddeling tussen
bezetters en staf
neerlandici faalde
Winnaar Grollenher gprijs:
Samenstelling van
geneesmiddelen
op verpakking
Minister ivil de
democratisering
teru «schroeven
ZATERDAG 8 JANUARI 1972
ei'
tiov
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM De medi
sche consultatiebureaus voor al
coholisme boeken gunstige re
sultaten met het gebruik van
de anti-alcoholpil „Esperal". Van
de 150 alcoholisten, bij wie dit
middel operatief in de buik werd
geplaatst, bleef 70 procent zes
maanden of langer „droog".
Sommigen van hen lieten voor
het eerst sinds hun jeugd voor
een langere periode de drankfles
staan.
Deze gegevens werden gisteren be
kendgemaakt door de staf van de Jel-
linekkliniek, het medisch consultatie
bureau voor alcoholisme in Amster
dam. De aan deze kliniek verbonden
psychiater W. G. Mulder maakte dui
delijk dat „esperal" alleen in uiterste
gevallen wordt toegediend. Dr. Mul
der: „De man aan wie we voor het
eerst esperal gaven, was al verschil
lende keren in de kliniek opgenomen.
Soms zag hij kans om in een half uur
na zijn ontslag zoveel te drinken dat
hij door twee broeders terug naar de
kliniek moest worden gedragen.
Psychose
Iemand, die na de implantatie van
esperal toch alcohol- gebruikt kan ten
minste rekenen op verschijnselen als
Van een verslaggever
AMSTERDAM De bemiddelings
poging van een staflid van het insti
tuut voor de neerlandistiek van de
Amsterdamse universiteit een eind te
maken aan de moeilijkheden binnen
het instituut is gisteren op niets uit
gelopen.
Volgens de studenten, die het insti
tuut sinds woensdag bezet houden,
besloten de docenten het congres over
de verworvenheden van de democra
tisering niet langer tegen te werken.
De heer E. Endt, de docent die de
bemiddelingspoging deed, zei evenwel
dat dit nooit is gebeurd.
De mededeling van de bezetters, als
zou de staf trachten de raad als be
stuurlijk orgaan opnieuw in te stellen
zoals die voor de democratisering van
mei 1969 werkte, noemde de heer
Endt leugenachtig. Hij verklaarde dat
alle docenten tegen dit orgaan zijn.
Inmiddels hebben naast de ASVA
ook de kritische leraren Amsterdam
en het dagelijks bestuur van de stu
dierichting sociologie aan de Amster
damse universiteit zich solidair ver
klaard met de actie van de bezetters
van het instituut. De studenten willen
het instituut bezet houden.
Dr. Mulder
vaatverwijdering (rood hoofd), pols
slagversnelling, misselijkheid en
braakneigingen. In sommige gevallen
kan er een tijdelijke toxische psycho
se optreden. (Een door vergiftiging
veroorzaakte krankzinnigheid, die ge
paard gaat met desoriëntatie en ach
tervolgingswaanzin)
In zeldzame gevallen kan het ge
bruik van alcohol in combinatie met
esperal de dood tot gevolg Rebben,
een reden waarom sommige artsen
medische bezwaren tegen toediening
van dit middel hebben. Dr. Mulder
verklaarde dat hem geen gevallen
met fatale afloop bekend zijn. Wel
zijn er in de medische literatuur pa
tiënten beschreven die overleden na
het gebruik van alcohol in combinatie
met een té grote dosis refusal.
De gegevens, waarover de Jellinek-
kliniek beschikt, zijn ontleend aan de
ervaringen van de op 24 december
plotseling overleden stafmedewerker
dr. Th. van Erp, die de esperal-im
plantatie naar Frans model in sep
tember 1969 in Nederland invoerde.
Esperal is het Franse woord voor re
fusal. een oraal middel dat zij het!
in een lagere dosis met hetzelfde
doel wordt gebruikt. Bij de espe-
ralimplantatie wordt na een eenvou
dige operatieve ingreep een doorlaat
bare plastic capsule in de spierweef
sels van de buik geplaatst. Het mid
del gezuiverde refusal lost in de
loop van zes maanden op en geduren
de deze periode kan de patiënt alleen
op straffe van ziekteverschijnselen
drank gebruiken.
Bom
De werking van esperal berust op
een verstoring van de afbraak van
alcohol in het lichaam. Normaal
wordt in de lever een van de giftige
afbraakproducten direct ontgiftigd,
maar na toediening van esperal blijft
deze stof in het lichaam bestaan,
waardoor er ziekteverschijnselen op
treden. Vanwege de risico's espe
ral wordt wel eens „een bom in het
lichaam" genoemd moet de
psychiater ervan overtuigd zijn dat
iemand, die met esperal in zijn buik
loopt niet tussentijds gaat drinken.
De patiënt moet lichamelijk geschikt
zijn, overtuigd zijn van de noodzaak
zonder alcohol door het leven te gaan
en hij moet bereid zijn contact te on
derhouden met het bureau.
Dr. H. Defourny, als alcohol-specia
liste verbonden aan de Jellinek-kli-
niek, verklaarde gisteren dat uit een
tussentijds onderzoek van dr. Van
Erp is gebleken, dat van 95 patiënten
na de esperal-implantatie er 31 stopte
met drinken, 18 vroegen er na een
korte drinkperiode opnieuw een im
plantatie en 5 patiënten dronken tij
dens de kuur toch en kregen de in
het vooruitzicht gestelde heftige reac
ties. De overige patiënten hadden tij
dens deze momentopname juli (1971)
de zes maanden durende kuur nog
niet beëindigd. Op 't ogenblik is er
een „generatie" alcoholisten, die al
voor de derde keer een implantaat
hebben gekregen.
Omdat het middel zonder alco-
holgebruik onschadelijk is kan de
implantatie steeds worden herhaald.
De patiënten die niet op het middel
reageren en dat met behulp van
een borrel constateren zijn niet re-
fusal-gevoelig of er heeft zich rond
om de capsule een bloeduitstorting
dan wel bindweefsel gevormd, zodat
de esperal niet in de bloedbaan kan
komen.
De heer Krauweel, de directeur van
de Jellinek-kliniek, verklaarde ten
slotte dat de suggestie moet worden
vermeden dat er een soort tovermid
del tegen drankzucht zou zijn ont
dekt.. „Het middel is alleen geschikt
wanneer andere pogingen hebben ge
faald en dan nog kan het alleen on
der bepaalde voorwaarden psychi
sche en lichamelijke geschiktheid en
een gunstige prognose worden toe
gediend", aldus de heer Krauweel.
Links drie leden van het bestuur van
de Stichting Bejaardenhuisvesting,
rechts de evangelist Joh. Maasbach,
inzet de president van de rechtbank,
Van onze correspondent
KAMPEN Het Tweede-Ka
merlid Wim Meijer (PvdA) heeft
staatssecretaris Vonhoff (GRM)
gevraagd voor welke grote pro
blemen hij zich geplaatst ziet
door de vraag of er reeds inter -
departementaal overleg plaats
vindt over een nieuwe ligplaats
voor de elf munitieschepen in
het natuurreservaat Het Zwarte-
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM Wie een aan
val doet op de reclame, valt daar
mee ook de vrije keuze en de
vrije meningsuiting aan. Deze
stelling verdedigde gistermid
dag de reclameman Jan Woer-
lee, lid van de directie van het
Rotterdamse reclamebureau Lin-
tas, in zijn dankwoord bij de uit
reiking van de Willem Grollen-
berg-prijs.
Evenals de heer E. G. Stijkel, voor-
I zitter van de Stichting Wiilem-Grol-
lenbergprijs, die hem de prijs, be
staande uit een geldbedrag en een
oorkonde, uitreikte, ging de heer
'Woerlee in op de kritiek waaraan de
Reclame vooral de laatste tijd bloot
staat.
De prijswinnaar merkte op dat de
J reclame in West-Europa, met name in
radio en televisie, aan banden wordt
gelegd. Hij zag daarin „tekenen die
indiceren dat men af wil van het sys
teem van vrije economieDe Neder
landse reclamestichting, die waar-
schijnlijk dit jaar gestalte zal krijgen
en waarvan de heer Woerlee een be
langrijk voorvechter is geweest, zou
naar zijn mening de betekenis van de
reclame moeten gaan evolueren.
De heer Stijkel stelde vast dat re
clame in de 'egenwoordige maat-
schaopii niet is weg te denken en dat
zonder reclame de stijging van het
welvaartsDeil ondenkbaar zou ziin
geweest Kritiek oo reclame, zei hij,
is dan ook maatschappijkritiek.
De heer Stiikel constateerde verder
dat reclame ..irritatie kan wekken en
dat ook doet". Die irritatie zou naar
zijn mening kunnen worden wegge
nomen door een functioneel gebruik
van de reclame. Die uitspraak toe
lichtend, oV'tte hii e**voor de consu
ment inzicht te verschaffen in dat
wat wordt aangeboden.
De heer Stijkel merkte ook noe op
dat reclame steeds meer een onder
werp wordt van wetensehaopelijke
studies, waarbii verschillende disci
plines zich met net fenomeen bezig
houden. Het zou wepceliik zUn. vond
de heer Stijkel. als die studies wer
den eeïntesrperd -mdat. van de recla
me een totaa'bee'd zou ontstaan.
De Stiehtlp? WUlem Gro'lenbers-
prijs is opgericht in 1963 bij het af
treden van de heer W. A. Grollenberg
als president van de Algemene Publi-
citeits-unie. De prijs werd gisteren
voor de vijfde maal uitgereikt. Twee
jaar geleden ging de Willem Grollen-
berg-prijs naar de Stichting ideële
reclame (SIRE).
De heer Woerlee kreeg de prijs
voor, naar de woorden van het beoor
delingsrapport, de uitzonderlijke dy
namiek en volharding waarmee hij
zich meer dan 40 jaar voor de ver-
rieuwing van structuren in het recla
mewezen heeft ingezet. Onder meer
heeft de prijswinnaar pionierswerk
verricht met betrekking tot het me-
diaonderzoek.
Op 24 november van het vorig jaar
stelde Meijer aan de staatssecretaris
de vraag of het aangekondigde over
leg reeds plaatsvond. Op 3D december
liet de heer Vonhoff het Kamerlid
weten „niet binnen de gebruikelijke
termijn in staat te zijn tt antwoor
den". Nu heeft Meijer gisteren ge
vraagd of „de staatssecretaris kan
meedelen voor welke grote problenien
hij zich gesteld ziet, nu hij na ruim
zes weken er nog niet in is geslaagd
een antwoord te vinden op de zeer
simpele vraag of er reeds interdepar
tementaal overleg plaatsvindt over
het vinden van een andere ligplaats
van de schepen.
Midden vorig jaar werden de mu
nitieschepen afgemeerd in het reser
vaat. Na hevige protesten van na
tuurbeschermers, een motie met het
verzoek de schepen weg tc halen van
Provinciale Staten van Overijssel en
ettelijke Kamervragen, kwam in het
najaar van de regering dewr.ededeling
dat een commissie van de diverse be
trokken ministeries een alternatieve
ligplaats zou zoeken.
Kamerlid Meijer heeft nu ook ge
vraagd. indien het interdepartemen
tale overleg inmiddels mocht zijn af
gerond, de uitkomst onverwijld ter
kennis van de Kamer te brengen.
(Vervolg van pag. 1)
Nog een derde .tegenslag" kreeg de
stichting te verwerken. Staatssecreta
ris Vonhoff van CRM is bereid de
Koninginnekerk op de monumenten
lijst te plaatsen. Gebeur dit, dan
treedt automatisch een slocpverbod in
werking. Ondanks al deze ontwikke
lingen weigert de stichting nog steeds
te onderhandelen met de evangelist
Maasbach over de verkoop van de
kerk.
RECHT
Juridisch gezien staat de stichting
volkomen in haar recht Het is er
haar om te doen zo snel mogelijk met
de bouw van het bejaardencentrum
te beginnen. Uitstel van de bouw zou
UTRECHT/DEN HAAG Wie
door de arts voorgeschreven genees
middelen in dg apotheek afhaalt, zal
voortaan op de verpakking kunnen
zien wat hij meekrijgt. De Neder
landse organisaties van artsen en
apothekers zijn het erover eens gew
orden dat het oude standpunt is ach
terhaald dat het geneèsmiddel ter be
scherming van de patiënt onherken
baar moet worden afgeleverd.
Aan de ene kant heeft de patiënt er
in principe recht op dat hij weet wat
hij krijgt, anderzijds is het van be
lang van de behandelende arts, spe
ciaal in spoedgevlalen en bij waarne
mingen, direct kan zien wat de pa
tiënt gebruikt. Dit staat in een geza
menlijke verklaring die de hoofdbe
sturen van artsen en apothekers gis
teren publiceerden.
D arts kan op de regel een uitzon
dering maken. Als hij het niet wense
lijk vindt dat het af te leveren ge
neesmiddel herkenbaar is, kan hij dit
voorkomen met de aantekening „sine
formula" op het recept.
Overleg is nog gaande over het
probeem van de „bijsluiter" met me
dische informatie over het genees
middel, die nog steeds door d eapo-
theker moet wordn verwijder dten-
zii de arts anders voorschrijft. De g-e
achten gaan in de richting van een
soeciaal op de Datint afgestemde bij
sluiter. De medisch-technische infor
matie voor de arts, die nu ook op de
bijsluiter staat, zou dan op een ande
re manier moeten worden overge
bracht.
Door
ZETTIE LEEUWENBURGH
aanzienlijke financiële gevolgen heb
ben.
„De publieke opinie keert zich te
gen de stichting", merkt rr.r. Kronen
burg op. „Ik zou haast kwade trouw
veronderstellen. De stichting heeft
met de heer Maasbach gesproken.
Toen was men nog bereid te onder
handelen. Nu is er een miljoen meer.
Nu willen zij echter niet meer. Hoe
wil het bestuur dat gezegd heeft „Wij _r_,TI T1VT/-,
zijn geen kerkenslopers maar bou- VEILING
wers van bejaardentehuizen, dit rij
men?"
zorgen. In de akte van overdracht
van de kerk overgelegd door de
advocaat van de stichting vond
mr. Reuder een clausule, die om op
heldering vraagt: Nimmer zullen op
de plaats van de Koninginnekerk
hofjes mogen worden gebouwd. Een
sumier lichtpuntje waarou mr. Kro
nenburg direct inhaakt: „Dus ook
geen bejaardencentrum." Juridisch
zal nu onderzocht moeten worden of
men onder het oude woord „hofje"
nog een bejaardencentrum kan rang
schikken. Ook dit zal enige tijd ver
gen.
Mr. Kronenburg wil de volgende
keer zonodig getuigen meebrengen
die zijn juridisch standpunt willen
onderstrepen. Mr. Reuder antwoordt
hierop: „De stichting is niet gebon
den. Zii handelt niet onbehoorlijk.
Natuurlijk kan ik de sloop verbieden,
maar dat zou onrechtvaardig zijn."
GEEN HOFJES
„Toch heb ik reden om de zaak nog
aan te houden." En dan komt het
vierde wonder uit de bus: een kleine
hindernis, die voor genoeg ruimte kan
Tijd, tot dinsdag, de kijkdag voor
de veiling van de smeedijzeren bui
tenhekken, de zes kapitale handgesto
ken neogothieke entreedeuren, alle
binnendeuren, het orgel, de koorban
ken, kerkbanken en kerkkronen.
Woensdag gaap zij onder de veiling-
hamer. Daarna volgt de kerk onder
de sloopershamer mits...
„Ik wil de stichting tegen zichzelf
beschermen", stelt mr. Reuder.
„Woensdag imoet er nog geveild wor
den. Veel tijdverlies zal het wachten
met de slopershamer tot die tijd niet
betekenen. Bovendien... de bouwver
gunning voor het bejaardentehuis is
nog niet verstrekt. Het is niet zeker
dat het plan wordt goedgekeurd."
mr. J. G. L. Reuder. Achter de twee
partijen de raadslieden Brunner en
Kronenburg.
GRONINGEN Minister De
Brauw gaat niet akkoord met de
tussenvoorstellen van de Gro
ningse universiteit voor inpas
sing van de tussentijdse be
stuursvorm aan deze universi
teit in de wet universitaire be-
stuurshervorming.
Dit is volgens een mededeling van
de Groningse studentenraad gebleken
bij informatie bij het ministerie.
Het univèrsiteitsbestuur had na
raadpleging van de universitaire ge
meenschap op een massa-meeting
de minister een reconstructienota toe
gestuurd, waarin werd getracht een
brug te slaan tussen de bestaande be
stuursvorm in Groningen en de nieu
we wet. Eén onderdeel daarvan wil
de minister in ieder geval niet accep
teren, namelijk de passage over het
college van bestuur. Dit betekent dat
de student en het lid van het tech
nisch en administratief personeel, die
thans in het bestuur zitten, weg moe
ten.
De minister zoekt, naar de studen
ten is gebleken, thans naar alterna
tieven, waarbij hij denk, aan een
vorm als bijvoorbeeld de raadscom
missie inneemt ten opzichte van B en
W en de gemeenteraad.
De Gröningse studentenraad heeft
inmiddels al aangekondigd niet ak
koord te gaan. De komende verkie
zingen zullen dan ook. aldus de
Grónstra, „niet alleen door srtudertten,
maar ook door een groot deel van het
personeel worden geboycot. De een
heid van de universiteit zal niet lan
ger op bestuurlijk niveau tot uitdruk
king komen, maar de eenheid zal zich
uiten in het massale verzet tegen de
afbraak van het onderwijs door Den
Haag.
Volgeiis een oud Italiaans gebruik
wordt de politie ieder jaar op Drie
koningen door de bevolking van
presentjes voorzien als dank voor het
verrichte werk. Drie Amsterdamse
zakenlieden vonden dat zoiets dit jaar
ook in Amsterdam moest gebeuren.
En zo werden twee Amsterdamse
agenten op de Dam voorzien van een
fles Italiaanse vermouth en een fles
likeur. Op de foto' de drie zaken-
lideen en de twee gelukkige agenten
voor een draaiorgel op de Dam.
Van een onzer verslaggevers
UTRECHT Hans van Z., tot
levenslang veroordeeld voor eni
ge moorden en poging tot moord
en roof, stond gistermiddag weer
even centraal voor de justitie.
Voor de Utrechtse rechtbank
trad hij op als eisende partij in
een civiele procedure, omdat hij
zich in zijn eer en goede naam
acht aangetast door enkele vak
artikelen in het tijdschrift voor
de politie, eind 1969, begin 1970.
Van de auteurs die destijds mede
met het onderzoek belast waren, de
heren R. Trip, commissaris van poli
tie. chef justitiële dienst te Utrecht
en Tj. P. de Vries, commissaris bij de
rijksrecherche, destijds hoofdinspec
teur bij de Utrechtse recherche, eiste
hij voorts schadevergoeding, alsmede
het op hun kosten aanplakken van
het vonnis.
Voor Van Z. trad op mr. F. R. van
der Laken te Breda (Van Z. verblijft
in de Koepel-gevangenis aldaar). Hij
wilde beginnen duidelijk onderscheid
te maken tussen het tijdschrift voor
de politie, waar iedereen een abonne
ment op kan nemen en het algemene
politieblad, dat louter intern is. Met
opzet zouden de auteurs het eerste
tijdschrift met open publicieit heb
ben gekozen.
In de gewraakte artikelen gaat het
Van Z. vooral om het eerste, waarin
een uitvoerig relaas over het opspo
ringswerk. inclusief enkele van de
gruwelijkste fotos' zijn geplubiceerd.
In de slotbeschouwing wordt een
aantal regelrechte beschuldigingen
geuit:
Van Z. zou nog meer ernstige mis
drijven hebben gepleegd waarbij dan
de aandacht wordt gevestigd op een
aantal onopgeloste moorden in Neder
land, Duitsland en België, terwijl
voorts vast zou staan dat Van Z. in
Duitsland gepoogd zou hebben een
prostituée te wurgen, hetgeen even
min bewezen is.
Ambtsgeheim
Mr. Van der Laken vroeg zich af of
zoiets nu zo maar gepubliceerd mag
worden en zo ja of er dan geen gren
zen zijn, die een politiefunctionaris in
acht moet nemen t.o.v. de privé-be-
scherming van veroordeelde. Hij ver
wees daarbij naar het ambtsgeheim
en de ambtsinstructie. Geen journa
list (en een politieman is beperkter in
zijn mogelijkheden ter publikatie) zou
deze uitlatingen voor zijn rekeningen
durven nemen. Is iemand vrijgespro
ken, dan mag men hem de zaken
nooit meer voor de voeten werpen.
Er is hier volgens pleiter sprake
van een gebeuren in de sfeer van
belediging of onrechtmatige daad. Dat
hoef' niemand te nemen, ook Van Z.
niet. Mr. Van der Laken stelde ten
slotte onder meer, dat de schrijvers
zich objectief kwetsend hebben uitge
laten en dat er duidelijk nieuws in de
passages zat, anders had de pers er
zich niet zo op geworpen.
Voor de twee gedaagden trad op
mr E. Droogleever Fortuvn, landsad
vocaat. Hij stelde, dat beide politie
mensen door deze civiele procedure
worden belast Hun artikelen waren
niet de enige. Ook in het algemeen
politieblad is een nabeschouwing over
deze gecompliceerde zaak gegeven.
De bedoeling van belde vaktijdschrif
ten was voorlichting te geven door
met name in te gaan op gemaakte
feuten en tekortkomingen bij het on
derzoek. waarmee de politie in de
toekomst zijn voordeel zou kunnen
doen. Het ging over een zaak, die
slechts ten dele tot oplossing is geko
men. Het gold een sober relaas zon
der sensatie, geen ophef over eigen
prestaties, vaktechnisch instructief en
voor Van. Z. beschermend. De gepu
bliceerde .foto's hadden wel degelijk
hun functie als aanknopingspunten
bii de opsporing.
Door twee ontwikkelingen na de
publikatie waren de gedaagden ver
rast Ten eerste, dat er in de pers uit
werd geciteerd. Gedaagden dachten
slechts voor vakkringen te schrijven,
wisten niet dat het blad voor leder
een voorhanden was. Hun vraag:
waarom zo uitvoerige aandacht, nadat
eiser al twee jaar tevoren was ver
oordeeld?
Ir. de kranten leken het nieuwe
onthullingen. Maar dat was niet zo,
alles was in de publieke strafzittin
gen behandeld. Wat Elly Hagers be
treft. de officier van justitie achtte
destijds moord door Van Z. op haar
bewezen maar dat werd niet bewezen
geacht. Er is geen ambtelijke geheim
houdingsplicht geschonden, want al
les was ter zitting al gezegd, dus
openbaar beworden. Beide heren zijn
dan ook niet op het matje geroepen.
Integendeel, hun superieuren waren
blij met hun artikelen.
Weerzinwekkend"
99
Ten tweede waren gedaagden ver
rast door de vordering van eiser mr.
Droogleever Fortuyn: „Hij zit le
venslang na zich weerzinwekkend
misdragen te hebben. Hoe kan zo
iemand zich beledigd en in zijn eer
en goede naam aangetast gevoelen?
Op een gegeven moment kan het peil
wat eer en goede naam betreft zo
laag gezakt zijn, dat verdere verla
ging niet meer mogelijk is".
Voor „laster" achtte mr. Drooglee
ver Fortuyn nodig „oogmerk om te
beledigen". Dat oogmerk ontbrak to
taal. het vermoeden dat Van Z. meer
op zijn kerfstok heeft was niets
nieuws. Het was bekend en dat wist
ook de pers. Zelfs al zou een stelliger
overtuiging van schuld bij deze poli=
tiefunctionarissen dan destijds bij de
officier van justitie zijn gebleken,
dan nog kan niet van belediging ge
sproken worden. Er is zelfs een uit
spraak van de Hoge Raad. dat fouten
en gebreken in een justitiële zaak
nuttig kunnen worden gemaakt voor
allen, die soortgelijk onderzoek moe
ten doen.
Bij de replieken merkte mr. Van
der Laken nog op, dat Van Z. patiënt
is. wiens behandeling moeilijker
wordt als hij niet met rust wordt ge
laten. „Van Z is van deze affaire
heel onrustig", zei hij. Dat zijn cliënt
„zich onmogelijk gegriefd zou kunnen
gevoelen noemde pleiter een vogelvrij
verklaren van een veroordeelde, waar
hij zich tegen verzet.
Daarover merkte mr. Droogleever
Fortuyn weer op: „Als dit alles Van
Z. werkelijk zo stoort, dienen er meer
feiten (van psychiaters) op tafel te
komen. Maar dan nog blijft de vraag:
waarom rakelt hij dan alles weer op
in dii proces?
De president van de rechtbank,
mr. K. S. Bleger, bepaalde de uit
spraak op woensdagmorgen 16 fe
bruari.
