'i top0™1 Promoveert Jodan Boys nu
ook naar de eerste klas
JAN SIKKING
VERRASSEND
TERUG IN TOP
'■NCSU staat te ver van de clubs af
rd Schenk Trainer Cremers: „Onze jongens zijn denkers'
Andreiko moeiteloos
naar nieuwe winst
Sax bewiist klasse
ctic
VRIJDAG 24 DECEMBER 1971
Tan een onzer verslaggevers
[EERENVEEN Wereldkam-
ien Ard Schenk heeft in de
ge 10 kilometer die hij voor
wereldkampioenschap in Da-
rijdt, duidelijk gemaakt wei-
verschrikkelijke kloof er tus-
hem en de andere schaatsers
ipt.
istermorgen bleek hij tijdens on-
inge wedstrijden op de Thialf-
n in Heerenveen veruit de snelste
de Nederlandse top. Geheel ont
luien rijdend graaide Schenk naar
imposante tijd van 15.48 minuten.
wereldkampioen beschouwde
kloof voor zichzelf als een nood-
t. ,Ik was voor mezelf benieuwd
in het ritme kon blijven,
i de Jaap Edenbaan in Amster-
lcun je zo'n tijd niet realiseren,
rijd je jezelf de vernieling in op
slechte ijs. Ik weet nu dat ik er
ditioneel goed voorsta. Die tijd is
ngrijk omdat iedereen aanwezig
die over uitzending naar de
npische Spelen moet beslissen,
iet dat ik er zelf nu zo verschrik-
jk bang voor ben, maar tenslotte
ik voor Sapporo nog maar één 10
meter. Dat gaat gebeuren tijdens
Europees kampioenschap in Da-
Dan kan er van alles gebeuren,
dan is het aardig dat ik nu al zo'n
gerealiseerd heb."
rd Schenk, die in het eerste paar
tn de verdienstelijk rijdende Jap-
van Dijk had geloot, schakelde
elevens de race over van zijn vertrek-
van 16.28 minuten naar 15.48
uten. In schrille tegenstelling
mee stond de prestatie van Kees
kerk. Zijn tijd van 16.24 stak zeer
er af tegen die van Bols, Ver
en en Van Dijk. Verkerk: „Nooit-
acht en Nottet zijn ziek geweest,
hebben een geldig excuus voor
matige prestaties. Maar voor mij
dat niet op. Er zal nog heel wat
ten gebeuren voordat ik weer op
liveau ben."
rijders hebben de avond voor de
ctiewedstrijden uitvoerig van ge-
Titen gewisseld met het hoofd öe-
r van de Koninklijke Nederland-
chaatsenrijders Bond.
lbl bach Leen Pfrommer: „Een van
zaken die aan de orde kwam was
iging van de kilometervergoe-
Die bedroeg voor 15 november
cent voor het rijden naar trai-
jswedstrijden. Daarvoor kun je
auto rijden. Dat betekent dat de
ers zelf er nog eens zo'n bedrag
noeten doen.
r 15 november is het verhoogd
15 cent per kilometer. De vraag
'a, nog meer geld stuitte op financië-
zwaren van de bond. Omdat er
ludig niet meer is. Ik heb voor-
d om nu een premie in te stel-
tvoor de rijder die een collega
neemt. Dan zou hij in plaats van
vijf cent méér moeten krijgen. Het
jt allemaal krentenwegerij, maar
nV!r de jongens is het vreselijk be-
Tijk."
ijdens de bijeenkomst heeft voor-
jonkheer Quarles van Ufford de
atskern er duidelijk op gewezen
de bond blijft vasthouden aan de
alingen van het Internationaal
mpisch Comité.
een Pfrommer: „Er is nog eens
adrukt dat de bond de regels niet
overschrijden. Voorzitter Quarles
Ufford heeft duidelijk gesteld,
'net IOC er op uit is slachtoffers
naken. In de ski- en de schaats
je) worclt er °P voorbeelden ge-
s d. Rodriguez was in de wielren-
j het eerste slachtoffer. Ook in de
kers. Iedereen neemt de taak van een
ander over.
Destijds speelden we tè aanvallend.
Dat is nu voorbij. Voor de aanvang
van een wedstrijd zeg ik tegen de ene
speler: jij speelt 60 pet. aanvallend en
40 pet. verdedigend. En tegen de an
dere: jij speelt 30 pet. verdedigend en
70 pet. aanvallend. Kijk, zo doe ik
het. Wij combineren enorm veel. Wij
kunnen de bal in ons bezit houden.
Dat werkt bij de tegenpartij depri-
merend. Daarom spelen we na rust
soms sterker."
Over uitblinkers in zijn team wil
GOUDA Toen enkele weken geleden elf doodvermoeide spelers
van Kozakken Boys na een slopende verlenging en een serie elfme-
tertrappen zich via slachtoffer Jodan Boys naar de volgende beker
ronde worstelden, ging er een zucht van verlichting op in Werken
dam. „Is dit even een lekker ploegje", merkte een supporter met dui
delijk Brabants accent op. Hij zal niet hebben beseft, dat Jodan
Boys pas enkele maanden het predicaat „tweede klasser" met zich
mee draagt nadat men in het seizoen 1968-69 nog in de vierde klas
vertoefde.
De Goudse formatie lijkt in snel
treinvaart naar de eerste klas door te
stoten. Alleen in ASWH en (in iets
mindere mate) Zwaluwen ziet men
nog geduchte concurrenten. De ande
re clubs uitgezonderd Rijnsburgse
Boys wórdt slechts een figuranten
rol opgelegd. Voor de meesten in het
Jodan Boys' kamp komt het sterke
debuut als een verrassing.
Secretaris H. Kulik: „Hoewel ons
streven altijd blijft om hogerop te
komert, was het alleen de bedoeling
eigenlijk ons te handhaven. Maar het
is echter buiten verwachting ge
gaan. Het is zelfs zo, dat we persé
niet alle wedstrijden hoeven te win
nen om kampioen te worden. Die
wedstrijd van vorig seizoen tegen
Zwart Wit (bekerwedstrijd, red.) was
voor ons een enorm belangrijke
graadmeter. Toen is gebleken, dat we
een goede ploeg hadden. Onze trainer
heeft de laatste jaren kans gezien om
met het aanwezige materiaal aan
gevuld met Cees Brem en Ad van
Maaren een hoog rendement te ha
len. De achterban wordt daarbij
voornamelijk gevormd door het derde
elftal. In het tweede zie ik het niet zo
erg zitten."
Cremers
Een man aan wie Jodan Boys veel
heef tte danken is de Zoetermeerse
oefenmeester Theo Cremers (37 jaar).
Hij is één van de weinige full-time
trainers in ons amateurvoetbal. Naast
Jodan Boys is hij eveneens in dienst
bij zondag derde klasser RKAVV uit
Leidschendam. En niet zonder succes,
want ook deze vereniging voert de
ranglijst aan. Cremers: „Het gaat
verschrikkelijk goed met Jodan Boys.
Vergeleken met vorige competities
zijn we een stuk rustiger gaan voet
ballen. Het grote pluspunt is dat we
ons aan alle omstandigheden trachten
aan te passen. Vroeger lieten we ons
nog te veel opjagen. Dat heb ik de
jongens ook verteld."
Dat Jodan Boys 'in vier jaar de
kloof van d vierde naar de eerste
klas schijnt te overbruggen, is voor
Cremers de gewoonste zaak vap de
wereld: „Als je Ajax bijvoorbeeld vo
rig jaar in de tweede divisie had
neergezet dan zouden ze ook in één
keer naar de eredivisie zijn doorge
rend. In ons elftal zitten bepaalde
kwaliteiten. Het zijn allemaal den
schaatswereld willen de Olympische
leiders maar wat graag een voorbeeld
stellen om de anderen af te schrik
ken. Ik vind het hoogst ongezond
maar je hebt er gewoon rekening mee
te houden."
Theo Cremers die zelf eens heeft
gevoetbald in de Limburgse clubs
Sittardia, OVCS en SVM en daar tus
sendoor drie jaar het doel verdedigde
van het eerste zaalhandbalteam van
Sittardia het liever niet hebben:
„iedere week blinkt er bij ons iemand
anders uit. De ene keer is het Ad van
Maaren en de andere keer is het Ben
van Hofwegen. De laatste tijd
spelen Ton Henzen en Reus Rijlaars
dam toevallig erg sterk. Wij beschik
ken over elf knappe voetballers. Zij
zijn allen in staat een wedstrijd te
tteslissen. De kern is dit seizoen ge
lukkig groter geworden. Ik noem de
namen van Gert Hoogendoorn. Pim
en Ton Kroonenburg: stuk voor stuk
goede voetballers. Maar bij ons staan
ze er naast: om de eenvoudige reden,
dat anderen (Ton Henzen en Rob
Vuyk) beter waren."
8.13 cursief
harmonica-voetbal
In het harmonica-voetbal, dat Jo
dan Boys week in week uit weet te
etaleren, speelt talent Ben van Hof
wegen steeds weer een hoofdrol. Hij
wordt daarbij gesteund door een op
vallend goede passeertechniek en ont-
Balartiest Ben van Hofwegen is
opnieuw een tegenstander te snel
af. Dit keer moet een speler van
Rijnsburgese Boys het tegen hem
afleggen.
wikkelt een grote snelheid, waarop
z'n tegenstanders niet zelden het juis
te antwoord schuldig blijven.
Van Hofwegen: „Als we eventueel
naar de eerste klas zouden promove
ren, zullen we het dacht ik wel kun
nen redden. Natuurlijk moesten we in
het begin van de competitie nog ac
climatiseren in de tweede klas.
Daardoor ging het aanvankelijk niet
zo best (Jodan Boys begon met een
gelijkspel en een nederlaag, red). Bo
vendien was het misschien van onze
trainer niet zo'n gelukkige zet om
Cees Brem als ausputzer op te stellen.
Dat werd even wel snel veranderd.
Veel krachtsverschil tussen de derde
en tweede klas is er niet. Wel spelen
onze tegenstanders iets meer op de
man.".
De 25-jarige Ben van Hofwegen
in het dagelijks leven administrateur
heeft nog geen spijt enkele jaren
geleden de overstap te hebben ge
waagd van Gouda naar Jodan Boys:
„De heer Cremers voelt uitstekend
aan op welke plaats iedereen zich het
beste thuisvoelt. Meestal speel ik
achter de aanval. In Ad van Maaren
hebben we een uitstekende spitsspe-
ler .Hij maakt de gaten, waarin Cees
Brem en ik dan kunnen sprinten.".
Ondanks slechts één training per
week („Ik studeer SPD en dat kost
nogal wat tijd") heeft hij het weten
te brengen tot het Westelijk za- ter-
dagelftal: Vorig jaar heb ik in Wezep
meegedaan tegen het Noordelijk elf
tal. Ik speelde maar één helft mee.
Daarna heb ik er nooit meer iets van
gehoord. Men beschouwde het dacht
ik meer als een soort afscheidswed-
strijd."
Ambities om eens nog als betaald
voetbal over de nationale voetbalvel
den rond te lopen heeft Van Hofwe
gen, al laat hij dit zonder enige en
thousiasme blijken: „ik heb nog nooit
een aanbieding gehad. En als ze me
zouden vragen, dan moet ik wel be
hoorlijk verdienen. Anders ga ik niet.
Voor 2500 gulden per jaar stap ik niet
over.
De heer F. Kooistra, voorzitter van
de ruim vijfhonderd leden tellende
voetbalafdeling van Jodan Boys, wil
nog niet te optimistisch zijn. „Vergeet
niet", verklaart hij, „dat er nog acht
wedstrijden moeten worden gespeeld.
Er kan nog veel gebeuren. Als de
jongens blijven voetballen zoals op
dit ogenblik, zijn ze de eerste klas
waard. Maar daar hadden we beslist
niet op gerekend. Dat mag ook niet
als debutant."
GRONINGEN De Hongaarse meester
Sax heeft in Groningen zijn klasse bewe
zen in de vierde ronde van de voorwed
strijden om het Europese schaakkampioen
schap voor de jeugd. In een fel duel wees
hij de Spanjaard Pujol terug en behaalde
zijn vierde achtereenvolgende overwin
ning. Pujol was zijn voornaamste concur
rent en was evenals de Hongaar nog onge
slagen. Hij had in de eerste drie ronden
slechts een half punt verspeeld.
3e ronde: Hansen Marjanovic "s:
Stean Kaiszauri 0—1: Schauwecker
Spacek 1—0: Reiklejohn Cronick 1—0.
4e ronde: Sax Pujo l—O: Kaiszauri
Hansen Marjanovic Gorchakow
0—1: Velikov - Bielczyk 1—0: Bassler
Schauwecker afg.; Naeser Borngaes-
ser o—l; Nataluccl Meiklejohn 10: Haik
Milbers afg.: Stean Bjarnason afg.:
Ireton Dieks afg Zotos Biriescu 0—1:
Poutiainen Spacek 0—1: Baljon
Scheichel afe.-. Cruz Cronick 10: Xem-
lioglu—Cronick 1—0.
r 0
3de J
ge.-fisl
door Hans Schmit
,11
)0RDRECHT Een handvol
en geleden nog zou het plaat
van vraagtekens achter het
icipieel afwijzen van de
'ttoto binnen de christelijke
[tbeweging een hachelijk
ntuur zyn geweest. Evenals
ter discussie stellen van bij-
rbeeld de vorm en werkwjj-
avn de Nederlandse Christe-
Sport Unie (NCSU), zou-
dergelijke activiteiten on-
wjjfeld tot scheuring en on
telbare verdeeldheid heb-
geleid. Maar het afgelopen
is het toto-verbod gebroken
zijn vragen als waarom
'teljjke en niet-christelijke
re rtclubs nog gescheiden moe-
werken, steeds vaker opge-
pen en van enige scheu
ten is geen sprake, ondanks
feit dat de inzichten vaak
vig botsen.
belangrijkste stoot tot de evo-
binnen de christelijke sportbe-
lAff heeft de 13.000 lede ntellende
itelijke Korfbal Bond (CKB) ge-
jfc De CKB besloot twee jaar te-
Met de neutrale 'en veel grotere
fB, een gezamenlijke competitie
'Tnaniserrn. De afaelopen zomer
de CKB lid van de Nederlandse
ft Federatie waardoor de vereni-
de mogelijkheid kregen aan
toto deel te nemen, en vorgie
"d werd beslote nte streven naar
nieuwe, algemene korfbalorgani-
Met een meerderheid van tacli-
larljircoent kreeg het bestuur machti-
verder te gaan met de volledige
mtte van de CKB en de KNKB.
•Al
IU.
;ilf.
Suggesties
:.feschiedenis is nog kort. Nadat
jaar geleden tien suggesties wer-
leopperd die samenwerking op
oog hadden en twee jaar later
besloten tot instelling van de
gezamenlijke competitie, stelde de
iHeelsumse vereniging DKOD, vorig
jaar de toto aan de orde: de club kon,
om beter korfbal te spelen, de in
komsten uit de toto niet missen.
De NCSU bracht toen de discussie
op gang en, in tegenstelling tot bij
voorbeeld het Koninklijk Nederlands
Christelijk Gymnastiek Verbond
(KNCGVj, stelde de CKB zich achter
de zienswijze de verantwoordelijk
heid naar de verenigingen te verleg
gen. CKB-voorzitter Nagtegaal: „Het
is vooral een kwestie van mondig
heid. Je mag de verenigingen niet de
mogelijkheid onthouden in de toto te
spelen, maar je moet als bestuur zeg
gen: dit zijn de mogelijkheden en aan
jullie is de vraag of je die wel of niet
gebruikt."
De drang tot samenwerking werd
hoofdzakelijk ingegeven door zakelij
ke overwegingen, maar tijdens het
beraad bleef ook de bezinning over
de principiële overwegingen niet ach
terwege. De heer Nagtegaal: „Het he
le streven naar samenwerking kun je
vatten onder de noemer schaalver
groting. Er worden hogere eisen aan
de competitie gesteld, je wilt beter
spelen. Twee argumenten hebben
destijds een belangrijke rol gespeeld.
In de eerste plaats d esprlding van
de CKB. Groningen, Friesland en
Drente bijvoorbeeld kregen nauwe
lijks aansluiting met het westen om
dat in Overijssel de CKB niet is ver
tegenwoordigd. In de tweede plaats
de opkomst van het pupillen-korfbal.
Die kinderen moesten gaan reizen
naar adner esteden, terwijl ze naast
de deur tegen neutrale clubs konden
spelen. Daarbij komen principiële
overwegingen naar voren. Een korf
balorganisatie vormt, en als christe
lijke organisatie vorm je, jonge men
sen als christen in de sport. Dus, re
deneerden we, moeten we wat betreft
het vormingswerk (kaderwerk, voor
lichting en propaganda) niet met
KNKB werken, want die doen dat
vanuit een andere achtergrond.
We moeten wat de vormende acti
viteiten betreft zelfstandig blijven.
Daar zijn we nu echter weer- op te
ruggekomen. We weten nu dat we
met de KNKB tot reële afspraken
kunnen komen, dat de KNKB bij
voorbeeld bereid is actief mee te
werken aa nd eoprichting van een
christelijke cli^b. We streven nu naar
een nieuwe organisatie waarin het.
korfbal hoofdzaak is en waarin het
vormende werk is afigestemd op twee
soorten leden: de christelijke en de
niet-christelijke. Wanneer de nieuwe
organisatie dat gezicht vertoont, 'sluit
dat aan bij de openheid van de sa
menleving.
Maar, zo kan worden tegengeworpen,
op deze wijze verdwijnt de christe
lijke sportbeweging in haar huidige
gedaante. In zijn toespraak op d e
laatste algemene vergadering van de
CKB zei de heer Nagtegaal echter dat
„velen verlegen zijn met de christe
lijke sportbeweging in haar huidige
vorm". Hij licht deze opmerking toe
met: „Zonder iets aan de NCSU af te
willen doen, vind ik dat de NCSU te
weinig voor de verenigingen kan
doen. De NCSU staat te ver van de
clubs af: er is afstand, vaagheid. Een
organisatie als de.NCSU concentreert
zich bovendien op relaties naar boven
(rijk, provincies, gemeenten) en naar
opzij (XSF, NKS), maar naar bene
den, naar de clubs, gebeurt te weinig.
Daarnaast is mijn kritiek op de
NCSU dat men zich te veel bezig
houdt met de struktuur, maar niet
met de doelstelling.
De NCSU zou paraat moeten staan
voor de christelijke sportbeoefenaren
en moet niet, zoals het er nu op neer
komt, een praatclub voor hoofdbe
stuursleden zijn. Met name het
hoofdbestuur van het KNCGV blok
keert momenteel ontwikkelingen, die
mijns inzien nodig zijn".
Om aan die bezwaren tegemoet te
komen, heeft de heer Nagtegaal dan
ook het idee gelanceerd van een cen
trum voor christelijke sportbeweging.
Dat centrum moet „begeleidend bezig
zijn voor elke christelijke sportbeoe
fenaar en christelijke sportclub, on
geacht de vraag of hij lid is van een
christelijke of niet-christelijke lande
lijke organisatie. Het centrum moet
richting geven aan het denken van de
christelijke sportbeweging als geheel.
„Problemen waar het centrum zich
mee bezig moet houden zijn, om er
enkele te noemen, doping, sponsor
schap, topsport, beroepssport, spelbe
derf. sport verdwazing.
DELFT Het was uitgere
kend DED waartegen Jan Sik-
king met het Nederlandse team
speelde. Op de eerste centrale
training had bondscoach René
Mol met enig overleg vijf spelers
in het veld gestuurd die op ver
bluffende manier de toch snelle
DED-ers volkomen voorbij lie
pen. Aan de spits van de aanval,
ex-DED-er Jan Sikking, na ne
gen jaar weer terug in de selec
tie van Nederlands team. Sikking^
latr relativerend: „Ach, je mag"
eigenlijk niet zeggen dat ik een
echte international ben geweest,
ik heb vijf wedstrijden op de
bank gezeten, tegen Luxemburg,
ben ik tien minuten in het veld
geweest".
Toch is de terugkomst van Sikking
verrassend t.e noemen. Tien jaar lang
speelde hij in de senioren van DED
min of meer bekeken wedstrijden.
Vol inzet veel met snelheid werkend,
stuwend, soms slordig met nogal op
zichtig balverlies. Dit jaar is Sikkens
eerste seizoen bij Punch en direct
komt hij bij de nationale selectie. Hij
zegt daar over: „Het gekke is dat ik
van mezelf weet dat ik vrij constant
gespeeld heb, het is dus niet zo dat
mijn spelen bij Punch zoveel beter is.
Het ligt mijns inziens %reel meer in
het feit dat je met Punch meer in de
belangstelling staat. Het is droevig te
constateren, maar naar de lager ge
plaatste ploegen wordt niet gekeken.
In mijn DED-tijd, toen ik erg goed
draaide heb ik me vaak afgevraagd,
waarom die en die speler wél en ik
niet. Je kunt het vergelijken met
Twentenaren die alsmaar blijven
vragen waarom Jan Jeuring nou
nooit in het Nederlands elftal komt!"
Jan Sikking kwam op zeventienja
rige leeftijd in het eerste senioren
team van DED, twee jaar speelde hij
toen reeds in het nationale jeugd-
team. Na één seizoen werd hij door
Jan Janbroers, de toenmalige natio
nale trainer, bij de selectiegroep ge
haald. Sikking: „Ik geloof dat Jan
broers gewoon een groep jong talent
wilde hebben, uit die groep zouden er
wel ivat weg vallen maar er bleven
toch altijd bruikbare spelers over."
Samen met spelers als Gerrit Kok
(nu spelend bij Okapi Aalst, een Bel
gische eerste klasse ploeg). Jan
Schappert en Nol Kuikens (keeper
van A FC) begon Jan Sikking. Gerrit
Kok en Jan Schappert braken door
en werden bruikbaar voor Janbroers,
Kuikens en Sikking bleven steken.
Jan Sikking: „Ik vond het toen
eigenlijk niet zo erg, ik had wel be
grip voor de zaak. Janbroers zat toen
in een erg lastige situatie. In zijn
team had hij moeilijke jongens zoals
Boot, Smit en Sterker, stuk voor stuk
topspelers die echter internationaal
geen ervaring hadden.
In de weinige internationale wed
strijden die er toen gespeeld werden
kregen deze spelers voorrang, de rest
bleef zitten. Maar daarbij kwam ook
dat ik toen vond dat mijn vakantie
Jan Sikking (links) in duel met
Ton Boot (rechts)
belangrijker was dan het Nederlands
team. Ik ben, toen de ploeg met de
voorbereiding van het Europees
Kampioenschap 1963 bezig was, ge
woon zes weken met vakantie ge
gaan. Als Janbroers me toen ge
vraagd had die zes weken te halveren
en te komen trainen dan had ik dat
wel gedaan denk ik nu."
Sikking werd bedankt door Jan-
broers maar speelde de zaterdag
daarop een sterke competitiewed-
strijd. Op de volgende centrale trai
ning was hij weer aanwezig. Een bij
eenkomst van spielers, waar Jan
broers de woorden sprak: „Het is
goed dat er een aantal jonge spelers
bij de training is geweest" en een
bedankbrief vormde het voorlopige
einde van de internationale carrière
van Jan Sikking. Sikking, nu op de
woorden van Janbroers filosoferend:^
„Ik voelde dat toen goed aan. Ik was'
er vanuit gegaan dat een extra trai
ning nooit kwaad kon. In het Neder
lands team zat ik op de bank, bij
DED was het vreemd als ik geen vol
le veertig minuten speelde."
In de selectiegroep die René Mol nu
rond zich gegroepeerd heeft is Sik
king één der spelverdelers. Mol zei
onlangs over het spel van de Delfte
naar: „Jan is goed, hij speelt met
overtuiging, zijn gevaarlijkste wapen
is zijn snelheid. Dat heb ik in mijn
ploeg juist nodig." De kans lijkt dan
ook groot dat Sikking volgend jaar
mei, bij het pré-Olympisch toernooi
terug is in de oranje-ploeg. Volgens
zijn oude trainer Henny Blom zeer
terecht. Blom: „Het is Jan's pech al
tijd geweest in een ploeg als DED te
spelen. Ik heb hem dat dikwijls ge
zegd. Zijn spel van nu is echter zo
volwassen dat Mol hem onmogelijk
kon passeren." En Sikking: „Ik heb
altijd graag in een topploeg willen
spelen, het klinkt idealistisch, maar
ik heb altijd gehoopt dat DED aan
die top zou komen."
rie jaar geleden werd Jan Sikking
sportleraar aan de Technische Hoge
school van Delft en gelijktijdig coach
en trainer van Punch. Eveneens
speelde hij in het Nederlands militai
re team en verleden jaar werd hij
geselecteerd in de ploeg die naar de
Universiade in Turijn ging. Aan het
einde van het vorig seizoen besloot de
inmiddels naar Delft verhuisde Sik
king zijn coaching bij Punch eraan te
geven en voor de ploeg te gaan spe
len.
Als coach bleef hij echter in functie,
nog onlangs leidde hij de nationale
studentenploeg in een toernooi in
Tje-
choslowakije. Een pikant detail: in
dat team speelden mensen met wie
hij nu weer samenspeelt in de natio
nale selectie. Sikking: „Daar deed
zich ook een leuk verschijnsel voor.
Het is bekend dat Mol weinig tijd
heeft de situatie hier in Nederland op
de voet te volgen. Ik werd toen sa
men met mijn teamgenoot Dolf Pouw
aangezocht een soort helpersrol te
vervullen. Ik heb dat erg moeilijk ge
vonden. Ik voelde mezelf n.l. goed ge
noeg voor een plaats als speler, ik
had geen trek in de functie van hulp
trainer. ik wilde zelf spelen".
CKB-VOORZITTER NAGTEGAAL
Van onze dammedewerker
AMSTERDAM Het lijkt erop dat
Andris Andreiko steeds minder moei
te krijgt zijn partijen winnend af te
sluiten. Vorige maal was Faal al snel
kansloos, gisteren overklaste hij de
Nederlander Schotanus. De Fries
kwam in een kansloze opsluiting te
recht en moest al na dertig zetten
gedesillusioneerd opgeven.
Frank Drost deed het tegen Anatoli
Gantwarg aanmerkelijk beter. Gant-
warg kwam slecht uit de opening te
voorschijn en zocht daarna naar al
lerlei wegen om toch 'nog enig hou
vast te krijgen. Hij was te oorde
len naar zijn spel niet tevreden
met eén puntendeling. Na enkele va
rianten ontweken te hebben kwam
Drost zelfs in het voordeel, maar hij
miste bij de tijdcontrole een winstva
riant.
Tsjegolev-Hermelink was een bij
zonder onregelmatig treffen. Lange
tijd waren beide partijen zeer onze
ker over het eindresultaat. Tenslotte
kwamen de twee toch remise overeen.
Koeperman gebruikte tegen Van der
Sluis een succesvolle centrum
omsingeling. De Amsterdammer ging
daar aan ten onder, ook al omdat hij
een te defensieve houding aannam.
Toch is er voor Van der Sluis nog een
gelijkwaardige remise aangetoond.
Het puur Afrikaanse treffen tussen
Baba Sy en Faal leverde voor de ge
routineerde Senegalees weinig pro
blemen op. Bij Hisard-Kuljken kreeg
de Zwitser wel enig voordeel maar
dit bleek niet voldoende voor de
winst.
